ویل اسمیت ستاره سینمای هالیوودی گفت که در ماه رمضان سال گذشته کتاب مقدس مسلمانان را به صورت کامل خوانده است.
به گزارش مجاهدت از مشرق، این بازیگر برنده اسکار در گفت‌وگویی درباره تجربه خواندن قرآن گفت: من سادگی آن را دوست داشتم. قرآن خیلی واضح و شفاف است و نمی‌توان از آن برداشت اشتباهی داشت.
به گزارش مجاهدت از دیلی صباح، اسمیت که کتاب مقدس دو دین دیگر ابراهیمی، یهودیت و مسیحیت را نیز خوانده است، افزود: از اینکه سه کتاب مقدس – قرآن، تورات و انجیل – چقدر به هم مرتبط هستند شگفت‌زده شدم.
اسمیت به عمرو ادیب، روزنامه‌نگار مصری در پادکست بیگ تایم گفت: من سادگی قرآن را دوست داشتم؛ قرآن بسیار واضح است؛ شفاف است و جایی برای سوءتفاهم نمی‌گذارد. روح آن بسیار زیبا و واضح بود.
اسمیت که دو سال پیش به خاطر سیلی زدن به کریس راک به خاطر شوخی او با همسرش روی صحنه در اسکار خبرساز شده بود، گفت که برای مقابله با چالش‌هایی که تجربه کرده بود به معنویت بازگشته است.
این بازیگر پس از حواشی جوایز اسکار دو سال پیش به مدت ۱۰ سال از حضور در جوایز آکادمی محروم شد اگرچه به صورت رسمی از کریس راک عذرخواهی کرد و رفتار خود را اشتباه دانست.
منبع: ایسنا
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
در حالی که همه توجهات مردم جهان معطوف سیلی ساختگی ویل اسمیت در مراسم اسکار بود، الیت‌های بین‌المللی در اجلاس دولت جهانی سال ۲۰۲۲ گردهم آمدند و برای نظم نوین جهان برنامه‌ریزی می‌کردند.
سرویس جنگ نرم مشرق – درست در همان روزی که بخش اعظم و سرخط خبری رسانه‌های «جریان اصلی» جهان مشغول بحث‌وجدل درباره سیلی ساختگی! ویل اسمیت بازیگر آمریکایی به کریس راک کمدین آمریکایی بود، در آن سوی دیگر جهان رویدادی برگزار شد که تعمدا در سکوت کامل خبری برگزار شد و طبقه الیت بین‌المللی برای شرکت در اجلاس دولت جهانی سال ۲۰۲۲[۱] در دوبی گردهم آمدند تا درباره نحوه شکل دادن به دولت آینده جهان گفتگو کنند.
در واقع دست‌های پشت‌پرده، سناریوی سیلی ساختگی در مراسم اسکار را چنان هوشمندانه برنامه‌ریزی کرده بودند تا بتوانند افکار عمومی را توسط سلطه رسانه‌ای خود در جهان از برگزاری اجلاس دولت جهانی منحرف کنند. در حقیقت با اینکه این اجلاس در روز روشن برگزار شد اما در اصل نوعی اجلاس محرمانه بود. اما چرا این اجلاس مهم باید در خفا و بدون توجهات رسانه‌ای باید انجام می‌شد؟ در ادامه به این پرسش مهم پاسخ خواهیم داد.
حضور سران و سیاستمداران دولت و سازمان‌های بین‌المللی
سران سازمان‌های بین‌المللی و دولت‌ها، سیاستمداران، تصمیم‌گیران و رؤسای ارشد اجرایی بزرگ‌ترین کمپانی‌های دنیا، متخصصان و رؤسای اندیشکده‌های مطرح بین‌المللی و روزنامه‌نگاران برجسته رسانه‌های جهان جهت بحث و گفتگو در خصوص شکل دادن به مسیر پیش رو طی یک دهه آینده و پس از آن دور هم جمع شدند. هر انسانی که عقل سلیم دارد، باید مطالب جنجالی را نادیده بگیرد و در عوض به این گردهمایی کمتر شناخته‌شده تکنوکرات‌های گلوبالیست توجه کند.
عرض‌اندام کلاوس شواب «آقای نوآغاز بزرگ» در اجلاس دولت جهانی
گلوبال ریسرچ در این خصوص می‌نویسد: بیایید نگاهی به سخنرانان و میزگردها بیندازیم. ابتدا با کلاوس شواب بنیانگذار مجمع جهانی اقتصاد معروف به «آقای نوآغاز بزرگ» شروع می‌کنیم. شواب در اجلاس مزبور نطقی با عنوان «دنیای امروز ما… چرا دولت‌ها باید همین حالا اقدام کنند؟»[۲] ایراد کرد. او در جریان سخنرانی خود اظهار داشت: «عالیجناب، تشکر می‌کنم از اینکه امکانی فراهم کردید تا این ابتکار، روایت بلندمدت‌تری عرضه کند و دنیا را تاب‌آورتر، همه‌شمول‌تر، و پایدارپذیرتر سازد.» استفاده از عبارت «روایت» حائز اهمیت است، چرا که کلاوس و مجمع جهانی اقتصاد در ماه ژانویه ۲۰۲۱ مرحله بعدی «نوآغاز بزرگ» موسوم به «روایت بزرگ» را اعلام کردند.
همانند رویداد موسوم به «روایت بزرگ»، اجلاس دولت جهانی نیز در دوبی برگزار شد. «با اینکه رهبران سیاسی امارات و شواب شاید خودشان را قهرمانان زمانه ما جلوه دهند، ما باید آنها را بر اساس اقداماتشان و آدم‌های اطرافشان قضاوت کنیم، نه بر اساس ادبیات تصنعی مورداستفاده‌شان که حواس ما را پرت خود می‌کند. واقعیت آن است که امارات کارنامه حقوق بشری وحشتناکی دارد.
رونمایی از برنامه‌های گلوبالیست‌ها برای حکمرانی دیجیتال بر مردم
شواب در جریان سخنرانی کوتاه خود همچنین به پروژه محبوبش موسوم به «انقلاب صنعتی چهارم» [۳] اشاره کرد. این پروژه اساساً یک نمایه دیجیتال از آینده است که در آن پایش دیجیتال یک مؤلفه همه‌جا حاضر است و بشر از فناوری دیجیتال به منظور دگرگون‌سازی زندگی ما بهره می‌گیرد. چنین دنیایی که اغلب با عباراتی نظیر اینترنت اشیا، اینترنت اجسام، اینترنت انسان‌ها، و اینترنت احساسات عجین شده است، از فناوری ۵G[۴] و ۶G بهره خواهد گرفت. البته، از نظر شواب و سایر گلوبالیست‌ها، انقلاب صنعتی چهارم همچنین به سمت برنامه‌ریزی‌های کانونی بیشتر و کنترل از بالا به پایین گرایش دارد. هدف همانا رهگیری و ردیابی جامعه است، به گونه‌ای که همه تراکنش‌ها ثبت می‌شوند، تک‌تک افراد دارای کارت شناسایی دیجیتال قابل ردیابی هستند، و متمردان اجتماعی با رجوع به نمره اعتبار اجتماعی[۵] از جامعه کنار گذاشته می‌شود.
آیا برای یک نظم جهانی جدید آماده‌ایم؟
بلافاصله پس از سخنرانی شواب یک میزگرد برگزار شد که اهداف گلوبالیست‌ها را نمایان ساخت. این میزگرد با عنوان «آیا برای یک نظم جهانی جدید آماده‌ایم؟»[۶] و با حضور فِرد کمپ[۷] رئیس و مدیر ارشد اجرایی اندیشکده شورای آتلانتیک و مجری سی‌ان‌ان و مشاور سابق جورج دبلیو بوش رئیس‌جمهور اسبق آمریکا برگزار شد. کمپ قبل از پیوستن به اندیشکده مزبور به مدت ۲۵ سال سردبیر و خبرنگار روزنامه «وال‌استریت ژورنال» بود و جوایزی را در آن حوزه دریافت کرده بود.
حضور پررنگ اندیشکده شورای آتلانتیک در اجلاس دولت جهانی
در حقیقت، اندیشکده شورای آتلانتیک حضور نسبتاً پررنگی در اجلاس دولت جهانی داشت و از جمله دفنه ارسلان[۸] مدیر ارشد برنامه اندیشکده شورای آتلانتیک در ترکیه و اولگا خاکووا[۹] معاون مرکز انرژی جهانی اندیشکده در اجلاس مزبور حاضر بودند.
برای کسانی که با اندیشکده شورای آتلانتیک ناآشنا هستند، باید گفت که نخستین بار در ماه مه ۲۰۱۸[۱۰] از شراکت فیس‌بوک با این اندیشکده مرتبط با ناتو اخباری منتشر شد. اندیشکده شورای آتلانتیک آمریکا در سال ۱۹۶۱ با هدف تقویت حمایت از روابط بین‌الملل تأسیس شد. اندیشکده مزبور اگرچه رسماً ارتباطی با سازمان پیمان آتلانتیک شمالی ندارد، اما دهه‌ها وقت خود را صرف ترویج آرمان‌ها و موضوعاتی کرده که به نفع کشورهای عضو ناتو هستند. بعلاوه، اندیشکده شورای آتلانتیک عضو سازمان پیمان آتلانتیک است. این نهاد یک سازمان حمایتی است که «نقش تسهیل‌کننده شبکه‌ها را در یورو ـ آتلانتیک و فراتر از آن ایفا می‌کند.» سازمان پیمان آتلانتیک شبیه اندیشکده شورای آتلانتیک عمل می‌کند و رهبران سیاسی، چهره‌های آکادمیک، مسئولان نظامی، روزنامه‌نگاران، و دیپلمات‌ها را گردهم می‌آورد تا ارزش‌های مطلوب‌نظر کشورهای عضو ناتو را تبلیغ کنند. سازمان پیمان آتلانتیک رسماً مستقل از ناتو است، اما وجه تمایز میان این دو بسیار کمرنگ است.
نقش و نفوذ گسترده اندیشکده شورای آتلانتیک در میان سیاستمداران بزرگ
شورای آتلانتیک اساساً یک اندیشکده است که می‌تواند دسترسی شرکت‌ها یا ملت ـ دولت‌ها به مسئولان نظامی، سیاستمداران، روزنامه‌نگاران، سیاستمداران، و غیره را امکان‌پذیر سازد و بدین طریق آنها را در خصوص تهیه برنامه‌ای جهت اجرای راهبردها یا نگرششان یاری دهد. در قالب این راهبردها، دولت‌های عضو ناتو یا خودی‌های بخش صنعت تصمیماتی می‌گیرند که اگر به خاطر شورای آتلانتیک نبود، آن تصمیمات را اتخاذ نمی‌کردند. این امر به افراد یا کشورها امکان می‌دهد تا تفکرات خود را تحت پوشش استخدام مؤسسه‌ای به پیش ببرند که در ظاهر یک سازمان فعال در حوزه روابط عمومی جلوه می‌کند، اما در واقع دسترسی به افراد برجسته برخوردار از توان تأثیرگذاری بر سیاست عمومی را امکان‌پذیر می‌سازد. در حقیقت، هر کسی از جورج دبلیو بوش گرفته تا بیل کلینتون و خانواده زبیگینیو برژینسکی عامل نابسامانی بین‌المللی در رویدادهای شورای آتلانتیک سخنرانی کرده‌اند یا حاضر شده‌اند.»
کمتر از ۶ ماه پس از آنکه فیس‌بوک و اندیشکده شورای آتلانتیک شراکتشان را اعلام کردند، بیش از ۵۰۰ صفحه فعال در فیس‌بوک به «دروغ‌پراکنی از طرف روسیه» متهم و حذف شدند. [۱۱] این صفحات را عمدتاً رسانه‌های مخالف جنگ، حامی پاسخگوسازی پلیس، و روزنامه‌نگاری مستقل تشکیل می‌دادند. این صفحات و روزنامه‌نگاران مستقیماً روایاتی که توسط دست‌نشانده‌های اندیشکده شورای آتلانتیک ترویج داده می‌شدند را به چالش می‌کشیدند.
برخی از مقاماتی که در این اجلاس حضور داشتند
با اینکه بسیاری از نام‌های حاضر شاید برای مخاطب غربی ناآشنا باشند، اما سخنرانان مردان و زنانی هستند که کاملاً نقش حیاتی در حوزه ژئوپلیتیک بین‌الملل ایفا می‌کنند.
برخی از سخنرانان برجسته عبارت بودند از:
– آنتونیو گوترش[۱۲] دبیر کل سازمان ملل که نطقی با عنوان «آیا دنیای امروز ما… دنیای فرداست؟»[۱۳] ایراد کرد
– دکتر تدروس ادهانوم قبریسوس[۱۴] مدیرکل سازمان جهانی بهداشت
– دیوید پکوسک[۱۵] رئیس اداره امنیت حمل‌ونقل آمریکا
– دکتر کتلین سدلر[۱۶] متخصص آمریکایی ایمنی‌شناسی و مهندسی زیستی و پژوهشگر مؤسسه ملی عکسبرداری زیست‌پزشکی و مهندسی زیستی که بخشی از مؤسسه ملی بهداشت آمریکا به شمار می‌رود. او درباره «بازمهندسی ایمنی با استفاده از فناوری‌های نسل بعدی» [۱۷] سخنرانی کرد.
– شیخ صباح الصباح[۱۸] نخست‌وزیر کویت
– جون هائه چول[۱۹] وزیر کشور و ایمنی کره جنوبی
– سوپتاناپونگ پونمیچائو[۲۰] معاون نخست‌وزیر و وزیر انرژی تایلند
– بلیندا بالوکو[۲۱] وزیر زیرساخت و انرژی آلبانی
– محمد سانوسی بارکیندو دبیر کل اوپک که درباره «نفت و گاز در دنیای خالص صفر» [۲۲] سخن گفت
– جورج فریدمن بنیانگذار اندیشکده استراتفور و ژئوپلیتیکال فیوچرز آمریکا نیز یکی از اندیشمندان این اجلاس بود که در خصوص آینده جهان در سال ۲۰۵۰ سخنرانی کرد.
جنگ روسیه و اوکراین یکی از محورهای اصلی اجلاس دولت جهانی
جنگ روسیه و اوکراین[۲۳] نیز موضوع بخشی از گفتگوها بود. نکته جالب توجه اینکه، ماکسیم تیمچنکو[۲۴] رئیس ارشد اجرایی شرکت دی‌تی‌ئی‌کی (DTEK) نیز در اجلاس حضور یافت. در بیوگرافی وی آمده است: «دی‌تی‌ئی‌کی تحت رهبری وی از یک شرکت متعارف منطقه‌ای فعال در حوزه انرژی به بزرگ‌ترین سرمایه‌گذار خصوصی و همچنین برجسته‌ترین شرکت انرژی اوکراین تبدیل شده است.»
حضور تیمچنکو را نباید نادیده گرفت، به ویژه از آن جهت که او در بحث و گفتگوها با عنوان «اوکراینِ پسابحران: انرژی جدید برای اروپای جدید» [۲۵] شرکت داشت. اولگا خاکووا[۲۶] از اندیشکده شورای آتلانتیک و پائولا دوبریانسکی[۲۷] عضو ارشد دانشکده حکمرانی هاروارد کندی شورای آتلانتیک نیز در بحث و گفتگوی مزبور شرکت داشتند. حضور اندیشکده شورای آتلانتیک را نباید سرسری گرفت. آنها نمایندگان اردوگاه غرب در نظام نوین جهانی هستند.
جنگ روسیه و اوکراین همچنین موضوع یک میزگرد دیگر با عنوان «خلاصی از گاز روسیه: گام‌های عملی برای اروپا» [۲۸] بود. بیشتر تبلیغاتچی‌های اندیشکده شورای آتلانتیک از جمله ریچارد مورنینگ‌استار[۲۹] رئیس و بنیانگذار مرکز انرژی جهانی شورای آتلانتیک و فیلیپ کورنل[۳۰] عضو ارشد مرکز انرژی جهانی شورای آتلانتیک در این میزگرد حضور داشتند.
اهداف توسعه پایدار سند ۲۰۳۰، بلاک چین، متاورس و هوش مصنوعی
اجلاس دولت‌های جهان همچنین زمان قابل توجهی را صرف بحث و گفتگو درباره اهداف توسعه پایدار[۳۱] سازمان ملل کرد. این اهداف در کانون دستورکار ۲۰۳۰ قرار دارند که خود بخشی از دستورکار «نوآغاز بزرگ» است. برخی از سخنرانانی که به موضوع اهداف توسعه پایدار پرداختند، عبارت بودند از:
– دکتر محمود صفوت محی‌الدین[۳۲] نماینده ویژه سازمان ملل در خصوص دستورکار مالی ۲۰۳۰ که در میزگردی درباره ملل عرب و اهداف توسعه پایدار سازمان ملل سخنرانی کرد. [۳۳]
– ماریا ساندوال بانوی اول کلمبیا که در خصوص «نقش زنان در تحقق اهداف توسعه پایدار» [۳۴] صحبت کرد. نخستین روز اجلاس در حقیقت به نقش زنان در اجرای به اصطلاح نظم نوین جهانی و طرح‌های حکمرانی جهانی اختصاص یافت. سانداول به این نکته اشاره کرد که ایوان دوکو رئیس‌جمهور کلمبیا «نخستین طرح توسعه ملی» را به اجرا گذاشته «که مستقیماً با اهداف توسعه پایدار همخوانی دارد. این البته چیزی بود که زنان را از بستر گسترده‌تری جهت کنشگری، واکنش، و مشارکت در تحقق اهداف توسعه پایدار برخوردار ساخت.»
– کاترین راسل مدیر اجرایی صندوق کودکان سازمان ملل که در میزگردی با عنوان «اهداف توسعه پایدار برای تک‌تک کودکان» [۳۵] شرکت کرد.
اجلاس همچنین در قالب میزگردی با عنوان «مؤلفه‌های زیست‌محیطی، اجتماعی، و حاکمیتی از اینجا به کجا می‌روند؟»[۳۶] به معیارهای زیست‌محیطی، اجتماعی، و حاکمیتی[۳۷] پرداخت که توسط سازمان ملل ترویج داده می‌شوند. سرمایه‌گذاری بر روی مؤلفه‌های زیست‌محیطی، اجتماعی، و حاکمیتی همچنین گهگاه سرمایه‌گذاری پایدار، سرمایه‌گذاری مسئولانه، یا سرمایه‌گذاری بر مبنای مسئولیت اجتماعی نامیده می‌شود. این رویه بطور فزاینده‌ای به یک شیوه پرطرفدار جهت تبلیغ اهداف توسعه پایدار بدل گردیده است. در میزگرد مزبور نیل آر براون[۳۸] مدیرکل مؤسسه جهانی کی‌کی‌آر و زیرساخت کی‌کی‌آر حضور داشت. مؤسسه جهانی کی‌کی‌آر همان سازمانی است که دیوید پترائوس ژنرال سابق ارتش آمریکا و رئیس سابق سازمان سیا در سال ۲۰۱۳ به آن پیوست. [۳۹]
بعلاوه، در میزگردی با عنوان «آیا دنیا برای آینده‌ای فراتر از نفت آماده است؟»، [۴۰] سهیل بن محمد المزروعی[۴۱] وزیر انرژی و زیرساخت امارات، شاهزاده عبدالعزیز آل سعود وزیر انرژی عربستان، [۴۲] و مسرور بارزانی[۴۳] نخست‌وزیر اقلیم کردستان عراق شرکت کردند.
متاورس، بلاک چین و هوش مصنوعی از بخش‌های عمده دورنمای تکنوکراتیک ۲۰۳۰ هستند و طبیعتاً چند مورد بحث و گفتگو در خصوص استفاده از بلاک چین، هوش مصنوعی، [۴۴] و حتی ۶ جی[۴۵] (جانشین نهایی فناوری ۵ جی) صورت گرفت.
ارزهای دیجیتال یکی از مؤلفه‌های حیاتی نوآغاز بزرگ
بحث و گفتگو درباره فناوری بلاک چین در قالب میزگردی با عنوان «آینده بلاک چین… دورنمایی از پیشتاز صنعت» [۴۶] انجام گرفت. چانگ پنگ ژائو[۴۷] رئیس ارشد اجرایی صرافی بایننس از جمله حاضران در این میزگرد بود. سایر میزگردهای متمرکز بر روی امور مالی غیرمتمرکز با حضور جیمی کراولی[۴۸] سردبیر وب‌سایت کوین‌دسک و چارلز هاسکینسون[۴۹] از بنیانگذاران اتریوم برگزار شدند.
یکی از میزگردها نیز بر روی معرفی ارزهای دیجیتال بانک‌های مرکزی تمرکز داشت و عنوانش چنین بود: «ارزهای دیجیتال بانک‌های مرکزی و استیبل‌کوین‌ها: آیا این دو می‌توانند همزیستی داشته باشند؟»[۵۰] ارزهای دیجیتالی که بانک‌های مرکزی در کشورهای مختلف دنیا راه‌اندازی می‌کنند، از مؤلفه‌های حیاتی نوآغاز بزرگ هستند.
یکی از میزگردها تمرکزش بر روی مفهوم «متاشهرهای بشری» [۵۱] بود. این عنوان به نظر به منزله نام‌گذاری مجدد و به‌روزرسانی عبارت «شهرهای هوشمند» [۵۲] است. در توضیحات مربوط به این میزگرد آمده است: «در دنیای تغییر و توسعه سریع فناوری‌ها، ما در خصوص یک نگرش جدید جهت طراحی شهرها حول محور نیازها و خواسته‌های بشر روشنگری می‌کنیم. این چارچوب جدید به دولت‌ها کمک خواهد کرد تا نقش خود را در برنامه‌ریزی دنیای جدید اعتلا دهند و از فرصت‌های موجود در حوزه تحول دیجیتال بهره بگیرند.»
گلوبالیست‌ها به دنبال ایجاد دولت نامرئی با کمک هوش مصنوعی
یک میزگرد دیگر با عنوان «دولت نامریی: حذف بوروکراسی با بهره‌گیری از فناوری» [۵۳] نیز به رؤیای تکنوکراتیک پرداخت. در توضیحات مربوط به این میزگرد آمده بود: «فناوری امکانات جدیدی را رقم می‌زند و روندها را آسان می‌سازد، بازخورد آنی را ممکن می‌کند، و در نهایت تجارب مشتریان را بهبود می‌بخشد. در بخش عمومی، دیجیتالی‌سازی و هوش مصنوعی مدل جدیدی از حکمرانی را به وجود می‌آورند ــ دولت‌های «نامریی» که چابک‌تر، پاسخگوتر، انسان‌محورتر، و داده‌محورتر هستند. در این نشست، سیاست‌گذاران و کارشناسان جهانی دیدگاه‌ها و تجارب جسورانه خود در زمینه بهره‌گیری از ف ناوری جهت حذف بوروکراسی و ابداع خدم ات دولتی برای آینده را با یکدیگر در میان می‌گذارند.» آنچه در توضیحات مربوط به میزگرد فوق نیامده، این است که «نامرئی» سازی دولت‌ها عملاً به شکل‌گیری دنیایی می‌انجامد که در آن دولت‌ها و سیاستمداران دیگر پاسخگو مردم و اعمال خود نخواهند بود.
مدیر اسکار:ما انصراف آقای ویل اسمیت از اسکار را دریافت کرده و پذیرفتیم. ما همچنان معتقدیم خشونت ایشان در مراسم اسکار قابل قبول و چشم‌پوشی نیست.
به گزارش مجاهدت از مشرق، به دنبال سیلی که کریس راک از ویل اسمیت روی صحنه اسکار خورد، اسمیت امروز اعلام کرد که رسما از اسکار کناره‌گیری می‌کند.
ویل اسمیت طی بیانیه‌ای اعلام داشته قلبش شکسته و تمامی عواقب اشتباهش در مراسم اسکار را می‌پذیرد.کار من در نود و چهارمین مراسم سالانه اسکار غیرمنتظره، دردناک و غیرقابل توجیه بود. تعداد افرادی که آن روز از من رنجیدند بسیارند و کریس و خانواده‌اش، بسیاری از دوستان عزیزم، کسانی که دوستشان دارم و همچنین مدعوین و مخاطبین مراسم از این قاعده مستثنی نیستند. من به اعتماد آکادمی خیانت کردم و با این کارم موجب ناراحتی دیگر نامزدها و برندگان شدم. دلم شکسته و می‌خواهم به کسانی فکر کنم که بخاطر فعالیت هنری‌شان شایسته توجه و تقدیر در این مراسم بودند.
اوایل هفته آکادمی جلسات مختلفی برگزار کرد و بیانیه‌های زیادی علیه اسمیت منتشر نمود که در یکی از آنها گفته شده بود بعد از سیلی که اسمیت به کریس زد از او خواسته شده بود تا مراسم را ترک کند ولی او نپذیرفته بود. این بیانیه به جزئیات بیشتری نپرداخته اما در آن اذعان شده که اسمیت می‌توانست شرایط را طور متفاوت‌تری مدیریت کند.
کناره‌گیری اسمیت به این معنی است که وی دیگر نمی‌تواند در مراسم اسکار رای بدهد اما همچنان می‌تواند نامزد اسکار شود و در مراسمات آتی شرکت داشته و جایزه دریافت کند.
مدیر اسکار طی بیانیه‌ای در رابطه با کناره‌گیری اسمیت اظهار داشته:ما انصراف آقای ویل اسمیت از اسکار را دریافت کرده و پذیرفتیم. ما همچنان معتقدیم خشونت ایشان در مراسم اسکار قابل قبول و چشم‌پوشی نیست و مجددا ۱۸ آوریل جلسه‌ای در این رابطه برگزار خواهیم کرد.
اسمیت بعد از انتشار این بیانیه‌ای، اذعان داشته که پیامدهای اشتباهش را کاملا می‌پذیرد و آماده‌ی روبرو شدن با عواقب کارش است.
منبع: گیمفا
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
پیش از «غیرتی» شدن آقای ویل اسمیت در مراسم اسکار، شایعات جدی درباره‌ی روابط همسرش با همان مجری و کمدین، یعنی کریس راک، در هالیوود وجود داشته است!
سرویس جهان مشرق- در جریان برگزاری مراسم نود و سومین دوره اهدای جوایز آکادمی(اسکار) در شامگاه ۲۷ مارس، یک حرکت «ظاهرا» غیرمترقبه یعنی سیلی ویل اسمیت، بازیگر معروف آفریقایی‌تبار، به صورت کریس راک، کمدین و مجری مراسم، جنجال‌ساز شد و کل مراسم را تحت‌الشعاع قرار داد.
البته، ذکر این نکته لازم است که به نظر بسیاری از کارشناسان و نویسندگان سینمایی، مراسم اهدای اسکار، چند سالی است که به طور فزاینده افول کرده و مراسم امسال هم هم از هر لحاظ در امتداد همان افول کیفی بوده است. لیکن در دل این مراسم بی‌حال و بی‌رمق و بیمار، ناگهان «غیرت» آقای بازیگر به جوش می آید و در واکنش به شوخی مجری مراسم با همسرش یک سیلی آبدار به او می زند که تا چند روز سرخط همه‌ی اخبار را در آمریکا به خود اختصاص داده است.
اما اهل فن، به خوبی با این نوع شامورتی‌بازی‌های هالیوود در ایجاد موج تبلیغاتی و عملیات روانی آشنا هستند و ابدا گول غیرت «پلاستیکی» امثال ویل اسمیت را که به ناگهان از یک شوخی قلمبه می‌شود، نمی‌خورند!
تک‌تک اجزای این شوی سالانه، همان مراسم جوایز آکادمی، نوشته و طراحی و هماهنگ شده است و شکی نیست که ویل اسمیت نه به خاطر «شاه ریچارد» که بابت همین فیلمی که در جریان مراسم بازی کرد و چند روزی است مخ ملت آمریکا را به کار گرفته، باید جایزه‌ی بهترین بازیگر را می گرفت! آن هم ویل اسمیتی که که همسرش جادا در همین سال ۲۰۲۰ اعتراف کرد که چند سال به شوهرش خیانت می کرده و از آن فراتر این که خود ویل اسمیت اذعان کرده که یک «ازدواج باز» با همسرش دارد، به این معنی که گرچه زن و شوهر هستند، اما هر یک می توانند شرکای دیگری هم داشته باشند!
جالب‌تر این که حتی پیش از «غیرتی» شدن آقای ویل اسمیت، شایعات جدی درباره‌ی روابط همسرش با همان مجری و کمدین، یعنی کریس راک، در هالیوود وجود داشته است!
حقیقت آن است که یک بار دیگر، دست ذوالفنون هالیوود در عملیات روانی و چشم‌بندی عمومی از آستین بیرون آمد و با ترتیب دادن یک شوی سانتی‌مانتال و آبکی از غیرت زناشویی، توانست افکار عمومی را به خود جلب کند تا حواس‌ها از یک واقعیت مهم دیگر کاملا پرت شود. اما این واقعیت دیگر، چه می تواند باشد؟
در یک نکته تردیدی وجود ندارد و آن رابطه‌ی عمیق و ریشه‌دار گردانندگان هالیوود با «دیپ استیت» (دولت عمیق) ایالات متحده است. دیپ استیت همان شبکه‌ی پنهان پشت صحنه و فراحزبی است که با نفوذ و سلطه بر تشکیلات سیاسی، امنیتی، قضایی و نظامی و البته بهره‌گیری از بازوهای اقتصادی قدرتمند، فرمان واقعی قدرت را در آمریکا در دست دارد و البته درباره‌ی بخش بزرگی از کشورهای دیگر دنیا هم همین مساله صادق است.
نکته این‌جاست که مقارن با مراسم اهدای جوایز اسکار، چه مساله‌ای در حال افشا و جنجالی شدن بود که به منافع دیپ استیت ضربه وارد می‌کرد؟
ده روز قبل از برگزاری مراسم اسکار، در ۱۷ مارس، روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی بالاخره تایید کرد که ایمیل‌های افشاء شده از لپ تاپ پیدا شده‌ی «هانتر بایدن» (پسر جو بایدن) واقعی است. این در حالی است که دو سال قبل‌تر، پایگاه اینترنتی «نیویورک پست» در ۱۴ اکتبر ۲۰۲۰، در گزارش اختصاصی خبر داد که محتویات لپ‌تاپ پیداشده‌ی هانتر بایدن نشان می دهد که او، کمتر از یک سال قبل از آن که پدرش جو بایدن (معاون وقت ریاست جمهوری آمریکا) از طریق سفارت آمریکا در کی‌یف بر دولت اوکراین فشار وارد کند تا دادستان عمومی این کشور را برکنار کنند، درگیر ارتباطات عمیق با شرکت‌های فاسد بخش انرژی اوکراین بوده است (سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶).
دادستان وقت اوکراین در حال بررسی پرونده ارتباط آن شرکت‌ها با طرف‌های آمریکایی(از جمله پسر بایدن) بود که توسط دولت اوکراین برکنار شد! طبق گزارش نیویورک پست، هانتر در همان مقطع، پدرش را با یکی از مدیران ارشد بخش انرژی اوکراین آشنا کرده بود. [۱]
ماجرای دیدار جو بایدن با آن مدیر بخش انرژی در اوکراین، از ایمیلی آشکار شد که یک مشاور هیات مدیره‌ی شرکت «بوریسما» (۱۷ آوریل ۲۰۱۵) به نام وادیم پوژارسکی، برای تشکر از هانتر فرستاده بود. هانتر با دستمزد ماهیانه‌ی بالای هشتاد هزار دلار عضو هیات مدیره شرکت اوکراینی بوریسما بود. در این ایمیل آمده بود:
” هانتر عزیز، از تو تشکر می کنم که مرا به دی سی(واشینگتن) دعوت کردی و این فرصت را ایجاد کردی تا با پدرت ملاقات کنم و وقتی را با او بگذرانم. این باعث افتخار و خوشحالی من بود. “
در ایمیل دیگری به تاریخ می ۲۰۱۴، پوژارسکی(که نفر سوم شرکت بوریسما بود) از هانتر می خواهد که اطلاع دهد چگونه می تواند از نفوذ خود در واشینگتن به نفع این شرکت استفاده کند.
این در حالی بود که جو بایدن در مصاحبه‌ای مدعی شده بود که هرگز با پسرش هانتر درباره‌ی تجارت او در خارج از آمریکا صحبتی نداشته است. [۲] در اواخر نوامبر ۲۰۱۹، عکسی از جو و هانتر بایدن در کنار دِوون آرچر در یک زمین گلف منتشر شد. دوون آرچر، به همراه هانتر در آن مقطع، اعضای هیات مدیره‌ی شرکت اوکراینی بوریسما بودند.
از دیگر محتویات لپ‌تاپ منسوب به هانتر، که در آوریل ۲۰۱۹ در یک مغازه‌ی تعمیرات کامپیوتر در شهر ویلمینگتون دلاوِر(شهر محل سکونت هانتر) پیدا شد، یک ویدئوی ۱۲ دقیقه‌ای از او در حال مصرف کراک و البته رابطه‌ی جنسی او با یک زن ناشناس و عکس‌هایی از حالات خصوصی هانتر بود.
شخص ناشناسی این لپ تاپ مک بوک پرو آب‌خورده را به مغازه‌ی تعمیرات داده بود و دیگر به سراغ آن نیامد و به گفته‌ی صاحب فروشگاه، هر چه تلاش کرد نتوانست با آن فرد تماس بگیرد. صاحب مغازه بعد از چند ماه که خبری از آن فرد نشد، ماجرا را به پلیس اطلاع داد و در نهایت ماموران اف بی آی در دسامبر ۲۰۱۹ لپ‌تاپ و هارد درایو همراه آن را ضبط کردند. اما صاحب مغازه که ظاهرا از طرفداران ترامپ بوده، یک کپی از اطلاعات لپ تاپ تهیه می کند و به دست وکیل رودی جولیانی، شهردار سابق نیویورک و از نزدیک‌ترین دستیاران ترامپ، می رساند.
ماجرا وقتی جالب‌تر می شود که بدانیم، ۸ ماه بعد از آن که پوژارسکی از هانتر بابت فرصت ملاقات با پدرش تشکر کند (آوریل ۲۰۱۵)، بایدن پدر که معاون رییس جمهور بود، در جریان سفر خود به کی‌یف در دسامبر ۲۰۱۵، رییس جمهور وقت اوکراین (پترو پوروشنکو) و نخست وزیر(آرسنی یاتسنیوک) را تهدید کرده بود که اگر دادستان عمومی وقت این کشور، ویکتور شوکین را(که به دنبال تحقیقات درباره فساد شرکت بوریسما بود) از کار برکنار نکنند، او جلوی وام یک میلیارد دلاری آمریکا به این کشور را خواهد گرفت.
شوکین بعدا در مصاحبه‌ای فاش کرد که درست زمانی از کار برکنار شد که قصد داشت همه‌ی اعضای هیات مدیره بوریسما(از جمله هانتر بایدن) را جهت پیگیری فساد این شرکت بازجویی کند. [۳]
حال، بر اساس گزارش نیویورک تایمز(۱۷ مارس ۲۰۲۲)، مقامات فدرال تایید کرده‌اند که ایمیل‌ها و اطلاعات رد و بدل شده میان هانتر و شریکش دوون آرچر و دیگر مرتبطین شرکت بوریسما که از «لپ تاپ» مشهور بازیابی شده، مبنای تحقیقات قرار گرفته است. [۴]
اما روز چهارشنبه، ۳۰ مارس، روزنامه واشینگتن پست، دیگر روزنامه‌ی اصلی ایالات متحده، با تایید اصالت محتوای لپ‌تاپ هانتر بایدن، ماجرا را وارد فاز تازه‌ای کرد. [۵] به گزارش مجاهدت از این روزنامه، دو کارشناس امنیتی با استفاده از امضاهای رمزنگاری‌شده‌ی گوگل و دو شرکت فناوری دیگر، اصالت ۲۲۰۰۰ ایمیل(از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹) را تایید کردند که شامل ایمیل‌های مرتبط با کسب و کارهای خارجی هانتر بایدن هم می شوند.
یکی از این کسب و کارها، اخذ رشوه ۵ میلیون دلاری در جریان جوش دادن معامله‌ای با CEFC هلدینگ بزرگ چینی فعال در حوزه انرژی است. همچنین طبق این ایمیل‌ها روشن شده که هانتر در جریان فعالیت برای شرکت اوکراینی بوریسما ماهیانه در حدود ۸۴۰۰۰ دلار یا سالیانه ۱ میلیون دلار دریافتی داشته است.
روزنامه‌ی واشینگتن پست در این گزارش اعلام کرد که یک کپی از لپ‌تاپ در ماه ژوئن سال گذشته توسط یک خبرنگار تحقیقی به نام جک مکسی در اختیار گرفته است. این خبرنگار قبلا برای استیو بنن، استراتژیست ارشد اسبق کاخ سفید در دوران ترامپ کار می کرده است.
طبق این گزارش، مسوولان روزنامه چند ماه را صرف بررسی و تایید اصالت محتویات لپ‌تاپ کردند و دو نسخه از آن را برای بررسی فنی در اختیار مت گرین، پژوهشگر امور امنیتی در دانشگاه جانز هاپکینز و جیک ویلیامز، کارشناس قضایی و مامور سابق سازمان امنیت ملی آمریکا قرار داده بودند. هر دو متخصص تایید کردند که ایمیل‌ها حاوی امضای رمزنگاری‌شده بوده که احتمال جعلی بودن آن را بسیار بسیار کم می کند، چرا که جعل این امضاء توسط زبده‌ترین هکرها هم تقریبا غیرممکن است.
جالب این‌جاست که روز چهارشنبه، مت گائتز، نماینده جمهوری‌خواه فلوریدا، با ارسال درخواست و یک کپی از محتویات هارد لپ تاپ هانتر بایدن به رییس کمیسیون قضایی مجلس نمایندگان، خواستار ثبت رسمی آن در کنگره شد.
رسواترین وجه ماجرا این جا بود که یک روز قبل‌تر(سه‌شنبه)، گائتز در جلسه‌ای در کنگره با موضوع امنیت سایبری، از مسوول بخش سایبری اف بی آی، درباره سرنوشت محتویات مورد بررسی لپ‌تاپ پسر بایدن پرسید و مسوول مربوطه در کمال ناباوری گفت که هیچ اطلاعی از این موضوع ندارد! [۶]
نامه گائتز به رییس کمیسیون قضایی مجلس نمایندگان و پیوست کپی محتویات لپ تاپ هانتر بایدن
گائتز، حیرت‌زده از این پاسخ، می گوید که خودش ترتیب فراهم کردن یک کپی از آن را برای کمیسیون قضایی مجلس نمایندگان خواهد داد. جالب‌تر این که در حین این صحبت‌های گائتز، جری نَدلر، رییس کمیسیون قضایی مجلس نمایندگان که عضو حزب دمکرات است، با تقاضای گائتز مخالفت می کند و دستور می دهد میکروفون گائتز قطع شود، بدون آن که بتواند دلیلی برای این مخالفت ارایه کند. [۷] او البته کمی بعدتر نظرش را عوض کرد و «تحقیقات بیشتر» در مورد این قضیه را خیلی خوب دانست.
به هر روی، افتضاح «اوکراینی» بایدن‌ها که قطعا تبعات سنگینی برای سیاست آمریکا به دنبال خواهد داشت، تحت‌الشعاع شوی «غیرت» ویل اسمیت، هنوز زلزله‌ای را که باید در افکار عمومی آمریکا ایجاد نکرده است. روابط عمیق و تنگاتنگ هالیوود با راهروهای قدرت در واشینگتن و به طور خاص با حزب دمکرات بر کسی در آمریکا پوشیده نیست.
آیا این بار هم اساتید «فیلمسازی» دنیا در مرکز سرگرمی‌سازی دنیا به یاری سیاست‌بازان آمده‌اند تا دست‌کم ضرب و زهر ماجرای «اوکراین گیت» بایدن‌ها را بگیرند؟ روزهای آینده این مساله را روشن خواهد ساخت، «دیر و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد. »
