ویژه های مشرق

*******

روزنامه‌های امروز دوشنبه ۲۱ فروردین با تیترهای تصویب کلیات یک لایحه در جهت تکریم بانوان، حمله به سرزمین‌های اشغالی از فلسطین و سوریه تا لبنان و عراق و نیز همکاری ایران و روسیه با هدف کاهش سلطه دلار در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

روز گذشته کلیات گزارش کمیسیون اجتماعی در مورد لایحه پیشگیری از آسیب دیدگی زنان و ارتقای امنیت آنان در برابر سوء رفتار امروز در مجلس و با رای موافق ۱۹۰ نماینده به تصویب رسید؛ پیش از این نمایندگان یک فوریت این لایحه را در ۲۹ اردیبهشت سال ۱۴۰۰ تصویب کرده بودند.

تصویب این لایحه مورد توجه بسیاری از روزنامه‌ها قرار گرفته است، نکته جالب آن‌که بسیاری از روزنامه‌های اصلاح‌طلب که در اغتشاشات پاییزی تبدل به بولتن آشوب با شعار زن، زندگی و آزادی شده بودند، اخبار مرتبط با تصویب این لایحه را به صورت کامل سانسور خبری کرده‌اند، به نظر می‌رسد که بعد از آزادی محمدعلی نجفی شهردار سابق تهران از زندان، مدافعان زن‌کشی دل خوشی از یک لایحه حمایتی از بانوان ندارند!

روزنامه با ژستی منتقدانه درباره این لایحه نوشته است:

در این لایحه همه مطالبات زنان در زمینه مقابله با خشونت از طریق تصویب این لایحه پاسخ داده نمی‌شود. این لایحه تنها آغازی بر بحث تامین امنیت زنان در برابر خشونت است. لایحه‌ای که از دولت دوازدهم به مجلس ارسال شد. البته مجلس یازدهم عنوان «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» را به «پیشگیری از آسیب‌دیدگی زنان و ارتقای امنیت آنان در برابر سوءرفتار» تغییر داد. در واقع در لایحه جدید واژه «خشونت» حذف شده است؛ واژه‌ای که یک بحث عام و معنایی جامع‌تر و بین‌المللی‌تر دارد به سوءرفتار تقلیل داده شده است. سوءرفتار، بیشتر در حوزه مباحث فردی و رفتاری کاربرد دارد و معنایی جامع و عام ندارد. این تقلیل نشان می‌دهد که این لایحه نمی‌تواند جامع باشد. صرفا لایحه‌ای است که می‌توان آن را شروعی بر تامین امنیت زنان فرض کرد و نه بیشتر!

روزنامه شرق نیز تصویب کلیات لایحه امنیت زنان را تنها از زاویه سیاسی و انتخاباتی مورد بررسی قرار داده و می‌نویسد:

به‌هرحال دیروز بعد از ۱۲ سال بالاخره طلسم لایحه منع خشونت علیه زنان که اکنون با نام لایحه پیشگیری از آسیب‌دیدگی زنان و ارتقای امنیت آنان در برابر سوء‌رفتار شناخته می‌شود، در دستور کار قرار گرفت. البته نمایندگان مجلس به دلیل طولانی‌شدن زمان بررسی لایحه مذکور، طرح «صیانت، کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت» را ارائه دادند که در دی‌ماه سال ۹۹ در مجلس شورای اسلامی اعلام وصول شد و در نهایت این لایحه تحت عنوان «لایحه تأمین امنیت زنان در برابر خشونت» به مجلس رسید و در ۲۹ دی ۱۴۰۰ یک‌فوریت آن در صحن مجلس به تصویب رسید.

شرق نوشته است:

این لایحه از مجلس نهم تا یازدهم به طور جدی پیگیری شد و فراکسیون زنان و کمیسیون اجتماعی با حضور کارشناسان، متخصصان و مسئولان مربوطه آن را از ابعاد مختلف بررسی کردند. در این مدت، اختلاف‌نظرهای مختلفی درباره مفاد این لایحه وجود داشت، کمااینکه تغییر عنوان آن از «لایحه تأمین امنیت زنان در برابر خشونت»، «صیانت، کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت» و «پیشگیری از آسیب‌دیدگی زنان و ارتقای امنیت آنان در برابر سوء‌رفتار» گواهی بر این ادعاست.

روزنامه فرهیختگان احیای حقوق زنان را یک گام به جلو خوانده و نوشته است:

این لایحه در پاسخ به مطالبه رهبر انقلاب در سومین نشست اندیشه‌های راهبردی که در دی ماه ۱۳۹۰ برگزار شده بود، توسط دولت دهم طراحی شد. پس از آن به مدت هشت سال در دولت‌های یازدهم و دوازدهم ماند و نهایتا در اواخر دولت دوازدهم تحت عنوان «لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» به مجلس رسید و در تاریخ ۲۹ دی ماه ۱۴۰۰ یک فوریت آن در صحن مجلس به تصویب رسید. در طی این مدت نمایندگان مجلس به دلیل ایرادات وارد به لایحه و طولانی شدن زمان بررسی لایحه مذکور، طرح «صیانت، کرامت و تامین امنیت بانوان در برابر خشونت» را ارائه داده بودند که در دی‌ماه سال ۹۹ در مجلس شورای اسلامی اعلام وصول شد.

روزنامه وطن امروز هم از رأی به‌یادماندنی برای بانوان خبر داده و می‌نویسد:

در لایحه‌ اولیه ارتقای امنیت زنان که به مجلس رسید و در اختیار کمیسیون اجتماعی قرار گرفت، سعی شده بود با تشدید مجازات‌ها و غلبه رویکرد کیفری از زن حمایت شود اما این موضوع در مجلس با کار کارشناسی مورد موشکافی دقیق قرار گرفت و سعی شد چنین رویکردی را به رویکرد ترمیمی و حل مساله تغییر دهیم تا به جای تمرکز صرف بر تشدید مجازات‌ها، مداخلات پیشگیرانه، حمایتی و در موارد حاد کیفری در این زمینه تعریف شود.

این روزنامه در ادامه نوشته است:

با تغییر رویکرد این لایحه درواقع حمایت از زنان در کنار حفظ نهاد خانواده مدنظر قرار گرفت. ضمن آنکه رهبر معظم انقلاب بارها به ضرورت توجه به جلوگیری از ظلم به زن در محیط‌های گوناگون از جمله کانون خانواده و ضرورت حمایت قانونی از آنها تاکید کرده‌اند، بنابراین در این لایحه سعی کردیم چنین حمایتی را برای زنان فراهم کنیم تا حمایت قانونگذار از زن در برابر ظلم، به معنای نفی خانواده یا اضمحلال خانواده نباشد، بلکه نشان‌دهنده ارزش و اهمیتی باشد که قانون‌گذار برای زن در محیط خانواده و جامعه قائل است.

گزارش جدید از آوار برداری اقتصادی دولت

درحالی که دولت سیزدهم دومین بودجه تدوینی خود در سال جاری را اجرا می کند، عملکرد نخستین بودجه تدوینی آن یعنی بودجه ۱۴۰۱ نشان از میزان تحقق بالایی در درآمدها دارد، به طوری که براساس اعلام رئیس سازمان برنامه و بودجه، در سال گذشته ۹۷ درصد منابع بودجه محقق شده که رقم بالایی محسوب می‌شود؛ رقمی که با توجه به حساسیت‌های دولت دربودجه‌ریزی پیش‌بینی می‌شود در بودجه سال جاری نیز تکرار شود.
رئیس سازمان برنامه و بودجه از تحقق ۹۷ درصدی منابع و مصارف بودجه ۱۴۰۱ خبر داد و اعلام کرد که در سال گذشته ۳۱۲ هزار میلیارد تومان بودجه عمرانی پرداخت شد که تحقق ۱۲۰ درصدی داشت. سید مسعود میرکاظمی روزگذشته در جمع خبرنگاران در مورد عملکرد قانون بودجه ۱۴۰۱، اظهار داشت: دولت سیزدهم کشور را در وضعیت مناسبی تحویل نگرفت. کشور با بدهی سنگین، فوتی‌های کرونا و رشد اقتصادی ۰، ۴ درصد در دولت قبل و تورم ۵۰ درصدی مواجه بود.

پس از ارائه این گزارش برخی روزنامه‌های اصلاح‌طلب برای تحت تاثیر قرار دادن فضای رسانه‌ای هجمه به دولت را آغاز کرده‌اند!

روزنامه سازندگی نوشته است:

سیاست‌های مسعود میرکاظمی در سازمان برنامه و بودجه موجب شده که او دو دسته مخالف داشته باشد، یکی نمایندگان مجلس و دیگری دستگاه‌های بخشی در درون دولت. مخالفت دستگاه‌های بخشی به دلیل توزیع اعتبارات زیرمجموعه‌ها و نمایندگان مجلس نیز برای تخصیص بودجه در حوزه‌های انتخابیه. از سوی دیگر ظاهرا رئیس سازمان برنامه دچار یک نوع بیماری نقص ایمنی است که موجب شده با حادشدن دوره بیماری شایعه استعفا قوت بگیرد و برخی همین موضوع را عامل کناره‌گیری او می‌دانند. که این ادعا از سوی برخی اقتصاددانان مورد تردید قرار گرفت.

روزنامه کیهان در پاسخ به سفیدسلزی اصلاح‌طلبان نوشته است:

ظاهراً این روزها برخی سیاستمداران دولت تدبیر و امید بروز نوسانات اقتصادی را فرصت مغتنمی می‌دانند تا از عملکرد اقتصاد خود دفاع کنند، چه‌بسا اندکی از سیاهی کارنامه آنها به فراموشی سپرده شود. شاید این افراد فکر می‌کنند حافظه تاریخی مردم بیش از یک سال را به‌خاطر نمی‌آورد، حال ‌آنکه مردم آوار اقتصادی که دولت قبل بر سر مردم خراب کرد را با گوشت و پوست خود لمس کرده و آن را فراموش نخواهند کرد.

در ادامه این گزارش آمده است:

روحانی آنچنان از مدیریت اقتصادی دولت خود یاد کرده که اگر فردی در این کشور زندگی نکرده و یا از آنچه در دهه ۹۰ بر اقتصاد کشور گذشته بی‌اطلاع باشد، فکر می‌کند دوره‌ای درخشان در تاریخ مدیریت اقتصادی ایران رقم خورده است و انگارنه‌انگار روحانی دلار را ۳۷۰۰ تومان تحویل گرفت و بالای ۲۷ هزار تومان (افزایش هشتصد درصدی) تحویل داد و در اتفاقی بی‌سابقه، تورم ۱۲ ماهه طی سه سال متوالی بالای ۴۰ درصد قرار گرفت و تورم نقطه‌به‌نقطه رکورد تاریخی ۶۰ درصد را ثبت کرد.

روزنامه جوان نیز در ستون اخبار ویژه خود در تیتری با عنوان مطالبات اقتصادی مردم رفراندوم نمی‌خواهد می‌نویسد:

روحانی و دوستان حلقه نزدیکش همواره طی دوران هشت ساله دولت اعتدال بیش از آنکه بر کارآمدی و ظرفیت‌های داخلی توجه داشته باشند به برجام (در بعد سیاست خارجی) و رفراندوم (در بعد سیاست داخلی) تأکید داشتند. تأکیدی بیمارگونه که البته اثرات خود را هم بر معیشت مردم و اقتصاد ایران گذاشت، رشد اقتصادی را کاهش داد و فجایعی مثل بی آبرویی در ماجرای بی‌دستاوردی برجام را پدید آورد.
چه حاجت به رفراندوم هنگامی که همه می‌دانیم مطالبه عقلانی مردم در اقتصاد کاهش تورم است، در سیاست داخلی ایجاد اتحاد برای کارآمدی و در سیاست خارجی هم تعامل سازنده و عزتمندی ملی برای ایران. روحانی یا این سه مطالبه معقول مردم را نمی‌داند که خواستار برگزاری رفراندوم می‌شود یا می‌داند و قصد دارد با این حرف‌ها زمینه بازگشت خود و دوستانش به عرصه اجرایی کشور را هموار کند.

روزنامه ایران نیز در پاسخ به واعظی رئیس‌ دفر روحانی نوشته است:

دولت قبل نه‌تنها خزانه را خالی تحویل داد؛ بلکه خزانه منفی بود و دولت سیزدهم در حال پرداخت بدهی و خرج‌های دولت قبل است. میرکاظمی اظهار کرد: نمی‌دانم تخصص ایشان چیست که در مورد بودجه اظهارنظر می‌کنند، زیرا برخی افراد سیاسی، فکر می‌کنند که در مورد همه چیز باید نظر بدهند.
وی افزود: واقعیت چیز دیگری می‌گوید و ای‌ کاش خزانه صرفاً خالی بود؛ در حالی که اصلاً منفی بود. دولت اعتدال در هشت سال ۲۹۰۰ هزار میلیارد تومان مصرف کرده که بیش از ۱۴۰۰ هزار میلیارد تومان هزینه بالا آورده بود و اسناد آن وجود دارد.
ارقام این بدهی‌ها وجود دارد و بهتر است مرداد ۹۲ را با مرداد ۱۴۰۰ مقایسه کنند که دولت را در چه شرایطی تحویل گرفتند و چگونه تحویل دادند!

*******

روزنامه‌های امروز شنبه ۱۹ فروردین ماه در حالی چاپ و منتشر شد که سخنان رهبر انقلاب در جمع شعرا، گشایش فصل جدیدی در رابطه ایران و عربستان، قیمت گذاری خودرو، محکومیت بین المللی جنایت صهیونیست‌ها در حمله به مسجدالاقصی و حال ناخوش مسکن در سال ۱۴۰۲ در صفحات نخست روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم.

کمتر از یک ماه پس از بیانیه سه‌جانبه مقامات امنیتی ایران و عربستان سعودی به میزبانی پکن، حسین امیرعبداللهیان و فیصل بن فرحان وزرای خارجه دو کشور روز پنج‌شنبه ۱۷ فروردین بیانیه مشترکی را برای ازسرگیری روابط دوجانبه با وساطت همتای چینی امضا کردند که بر اساس آن سفارتخانه‌ها و سرکنسولگری‌ها بازگشایی خواهد شد پروازها از سر گرفته می‌شود و تبادل هیات‌های دیپلماتیک و بخش خصوصی برقرار شده و اعطای روادید برای شهروندان دو کشور از جمله روادید عمره در دستور کار قرار خواهد گرفت.

روزنامه دنیای اقتصاد درباره دیدار وزاری خارجه ایران با عربستان نوشته است:

به دنبال دیدار رسمی وزرای خارجه ایران و عربستان سعودی در پکن، دو طرف بیانیه‌ای را با هدف ادامه مسیر برقراری روابط دیپلماتیک با حضور وزیر خارجه چین امضا کردند. یکی از مهم‌ترین نکات این بیانیه، توافق برای بازگشایی نمایندگی‌های دو کشور در زمان مورد توافق و از سرگیری پروازهاست. در بیانیه ایران و عربستان توافق شد که طرفین، اقدامات لازم را برای گشایش سفارتخانه‌های دو کشور در ریاض و تهران و سرکنسولگری‌های این دو کشور در جده و مشهد صورت دهند.

این روزنامه در ادامه نوشته است:

یکی دیگر از اتفاقات مهمی که به دنبال عادی‌سازی روابط ایران و عربستان بعد از هفت سال رخ می‌دهد، از سرگیری پروازها و سفرهای متقابل هیات‌هاست. ایران و عربستان سعودی در بیانیه مشترک‌شان توافق کردند که هماهنگی‌های لازم را بین هیات‌های فنی به منظور بررسی راه‌های گسترش همکاری‌ بین دو کشور از جمله از سرگیری پروازها و سفرهای متقابل هیات‌های رسمی و بخش خصوصی، تسهیل اعطای روادید برای شهروندان دو کشور از جمله روادید عمره، ادامه دهند.

روزنامه شرق نیز با اشاره به دیدار وزیر ایرانی با طرف عربستانی می‌نویسد:

در سایه مفاد بیانیه سه‌جانبه مشترک جمهوری اسلامی ایران، عربستان سعودی و جمهوری خلق چین مورخ ۱۹ اسفند ۱۴۰۱ (۱۰ مارس ۲۰۲۳ میلادی) در رابطه با ازسرگیری روابط میان عربستان سعودی و جمهوری اسلامی ایران و همچنین در چارچوب هماهنگی میان دو کشور در رابطه با اقدامات لازم جهت ازسرگیری فعالیت دیپلماتیک و کنسولی بین دو کشور، گفت‌وگوهایی در ۱۷ فروردین ۱۴۰۲ برابر با ۱۵ رمضان ۱۴۴۴ هجری قمری مصادف با ششم آوریل ۲۰۲۳ میلادی در شهر پکن میان جناب آقای حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و جناب آقای امیر فیصل بن فرحان وزیر امور خارجه عربستان سعودی صورت گرفت.

روزنامه فرهیختگان نیز با اشاره به امتداد توافق پکن نوشته است:

در چند سال اخیر طرف سعودی با تکیه به وعده‌های امنیتی پوشالی آمریکا خود را به دولتی کاملا تابع واشنگتن تبدیل کرده بود. ناتوانی آمریکا در اجرای سیاست‌های منطقه‌ای و عدم حمایت نظامی کافی از دولت سعودی باعث شد تا ریاض در مسیر طی شده خود تجدید نظر کرده و از اقداماتی نظیر توافق امنیتی و ضدایرانی ناتوی عربی عقب‌نشینی کند. شاید بشود قاطعیت ایران در مواجهه با سیاست‌های ضدایرانی دولت سعودی همچون حمایت مالی از شبکه اینترنشنال را مهم‌ترین دلیلی دانست که موجب شد عربستان در راهبردهای امنیتی خود تجدید نظر کند. واضح است که درصورت ادامه راهبردهای ضدایرانی ریاض، تهران نیز نباید از مسیر تقابلی خود کوتاه می‌آمد تا طرف سعودی ناچار به عقب‌نشینی از راهبردهای شکست‌خورده خود شود اما حال که دولت سعودی تلویحا اعلام کرده سیاست‌های ضدایرانی‌اش با دیوار واقعیت برخورد کرده است و بر همین مبنا بنا دارد تعاملات خود با تهران را گسترش دهد منطقا تهران نیز باید از فرصت دیپلماتیک به‌وجودآمده حداکثر بهره را برده و به جای متحمل شدن هزینه‌های امنیتی از فرصت‌های به‌وجودآمده بهره حداکثری ببرد.

جام‌جم نیز در تحلیلی درباره این توافق آن را نابود کننده توافق صلح آبراهام خوانده و می‌نویسد:

اما اهمیت فرامتن این توافق هیچ چیزی کم از اصل توافق ندارد، در شرایطی که پرچم براندازی در کوران بلوای ۱۴۰۱ بر زمین افتاد و شیشه منزوی‌کردن ایران در جهان و منطقه با صدای بلند شکست، این توافقنامه‌ها از چین و روسیه تا ریاض و کشورهای خلیج فارس رویای انزوای اقتصادی تهران را هم فروریخت، ‌به ویژه این که در بازی جدید آسیایی تل‌آویو حقیقتا به مرحله دست‌بسته رسیده است؛ ‌ اعتراضات شعله‌ور داخلی از یک سو و درگیری چند روز اخیر با جبهه مقاومت از سوی دیگر در عین ترمیم رابطه تهران و ریاض حسابی صهیونیست‌ها را مجنون و سردرگم‌ کرده است و به نظر می‌رسد با بازگشت عقلانیت و مدارا به روابط ایران و عربستان رویای عادی‌سازی دولت یهود با کشورهای عربی در قالب توافق ابراهیم از نفس افتاده است. کاهش هژمونی آمریکا در جهان، پررنگ‌شدن نقش چین، امنیت خلیج فارس برای سرمایه‌گذاری، کاهش تنش در خاورمیانه و شروع همکاری‌های اقتصادی تهران و ریاض در نظم نوین جهانی هلال همسایگی موثر و پرمنفعت را به همه نشان داده است.

در ادامه این گزارش آمده است:

بالاخره بعد از بحث و بررسی طرفین وقتی کار به پایان رسیده دو طرف بیانیه مشترکی را امضا کردند و در بیانیه امضاشده از سوی امیرعبداللهیان و فرحان، همکاری‌های امنیتی برمبنای موافقت‌نامه سال ۸۰ و همکاری‌های اقتصادی، تجاری، سرمایه‌گذاری، فناوری، علوم، فرهنگ، ورزش و جوانان بر مبنای تفاهمی خواهد بود که سال ۷۷ بین دو کشور به امضا رسید.

استقبال اصلاح‌طلبان از خودکشی جامعه!

مرگ خالق سریال قصه‌های مجید به خصوص برای نسل‌هایی که با این نوجوان با لهجه شیرین اصفهانی‌اش خاطره داشتند، تلخ و تکان‌دهنده بود. به خصوص اینکه کیومرث پوراحمد کارگردان مشهور سینما و تلویزیون کشورمان به مرک طبیعی از دنیا نرفت و طبق اعلام دادستانی و پلیس مرگ وی ناشی از خودکشی بوده‌است. در روزهای اخیر روزنامه‌های اصلاح‌طلب سعی کردند از مرگ این کارگزدان سینما یک حماسی سیاسی و اجتماعی خلق کنند!

روزنامه هم‌میهن درباره این ماجرای تلخ نوشته است:

از ظهر روز چهارشنبه، ۱۶ فروردین که خبر آمد کیومرث پوراحمد در ویلایی در شهرک ساحلی انزلی به زندگی خود پایان داده است، بحث بر سر اینکه از اقدام او باید با عنوان «خودکشی»، «مرگ خودخواسته»، «پایان دادن به زندگی» یا «درگذشت» و «فوت» یاد کرد بالا گرفت. برخی، عملکرد رسانه‌ها و شهروند- خبرنگاران را در فضای مجازی، در انتشار گسترده این خبر و جزئیات آن را تقبیح کردند و آن را حائز مصادیق «تشویق به تقلید» دانستند و برخی آن را فرصتی برای سوگواری جمعیِ جامعه ترومازده‌ای دانستند که مدت‌هاست اندوهی بزرگ را بی‌آنکه چشم‌اندازی برای بهبود داشته باشد بر دوش می‌کشد. جامعه اندوهگینی که معتقد بود شرایط فعلی در سوق دادن نخبگان به مهاجرت یا خودکشی می‌رسد!

در ادامه این گزارش سیاه آمده است:

به‌گونه‌ای که شخص وقتی می‌بیند نمی‌تواند «این‌جا» را تحمل کند یا آن را ترک می‌کند یا دست به خودکشی می‌زند. سوگواری جمعی جامعه ترومازده تا آنجا پیش رفت که اقدام به انتشار عکسی از پیکر بی‌جان کیومرث پوراحمد در فضای مجازی هم کرد. اقدامی که اگرچه از یک‌سو با انتقاداتی گسترده مواجه شد اما از نظر امیرحسین جلالی ندوشن، روان‌پزشک اجتماعی قابل‌درک بود و می‌شد آنچه را در چند روز اخیر، در رسانه‌ها و فضای مجازی گذشت، بی‌آنکه بخواهیم تمامیتش را تائید کنم، نوعی تخلیه هیجانی و تلاش برای سوگواری دانست. نکته‌ای که نشان می‌دهد مدیران و مسئولانی که از تیترهای حاوی کلمات «خودکشی» و «مرگ خودخواسته» انتقاد می‌کنند باید نگاه خود را به این پدیده‌های چندوجهی روان‌شناختی، جامعه‌شناختی، انسان‌شناختی و فلسفی تغییر دهند.

روزنامه جوان در پاسخ به این سوگواره سازی نوشته است:

انعکاس اخبار خودکشی و تعبیر مرگ خودخواسته از آن و همچنین تقدس‌زایی قبح‌زدایی از آن، تبعات اجتماعی بدی دارد و انعکاس اینگونه مسئله خودکشی، افراد دارای مشکلات و جوانان را به سمت چنین عملی گرایش می‌دهد و نوعی بدآموزی دارد و پیام بدی را به جوانان و افراد دیگر می‌رساند. خودکشی یک نوع ضعف و بریدن است. از سوی دیگر بر اساس تئوری میدان نیرو، میدان اجتماعی ایران مستعد افزایش خودکشی است و اینگونه خبرها در گرایش و گسترش و تشویق افرادی که مستعد هستند می‌تواند خودکشی را افزایش دهد. برای جامعه ما مضر است. مسائل اقتصادی، سیاسی، بیکاری، فقر و چالش‌های اجتماعی همه و همه جامعه را مستعد خودکشی می‌کند و چنین رفتارهایی پیام منفی بیشتری برای جامعه دارد.

الزامات عفو اغتشاش‌گران چه بود؟

با پایان اغتشاشات محله محور با حکم رهبر معظم انقلاب اسلامی عوامل و فریب‌خوردگان آشوب‌ها عفو شده و مورد رحمت اسلامی نظام قرار گرفتند، اما برخی از این افراد اندک زمانی پس از آزادی دوباره رویه قبلی را پیش گرفته تا نشان دهند با شبکه مادر اغتشاشات ارتباط سنتزی دارند، از این پرونده قضائی برخی از این افراد در دستگاه قضایی دوباره به جریان افتاده است.

روزنامه اعتماد که در طول اغتشاشات نقش بولتن آشوب را بازی می‌کرد بدون اشاره به رفتار عفو شدگان نوشته است:

ماجرا از این قرار است که نه تنها خبری از مختومه شدن پرونده افراد زیادی از متهمانی که مشمول عفو گسترده بهمن ماه شده بودند نیست، بلکه پرونده این افراد وارد مراحل بعدی دادرسی قضایی نیز شده است و بیم محکومیت و مجازات آنها می‌رود. به عبارت دقیق‌تر اکنون بخشی از افرادی که گفته شده بود مورد رافت و عفو قرار گرفته‌اند، به‌رغم آن همه اخبار و تبلیغات انجام شده در بهمن ماه باید در انتظار محاکمه یا حتی احتمالا مجازات خود باشند. متاسفانه به نظر می‌رسد بخشی از رده‌های میانی دستگاه قضا و همچنین ضابطان قضایی چشم خود را بر عفو اعطا شده توسط رهبری بسته و بر پیگیری پرونده و محاکمه افراد مشمول عفو، اصرار دارند. حاصل طبیعی این بازی حیثیتی هم فروریزی بیشتر اعتماد عمومی در جامعه خواهد بود. روزی یک دستور با آن همه تبلیغات و تعریف و تمجید عمومی و گزارش‌های مختلف رسانه‌ای در عالی‌ترین سطح کشور صادر شد و روز دیگر بی‌سر و صدا و در سکوت بر خلاف همان دستور اقدام می‌شود!

نکته مهمی که این روزنامه به آن توجه نکرده است آن است که تعداد محدودی از این افراد پس از عفو و آزادی از زندان در تداوم جرم اصرار دارند! این افراد پرونده قبلی‌شان در طول آشوب‌ها به جریان نیافتاده است، بلکه جرم جدیدی مرتکب شده‌اند و پیگیری قضایی این ماجرا نیز امری طبیعی است.

*******

روزنامه‌های امروز سه‌شنبه ۱۵فروردین به ماجرای برکناری وزیر آموزش و پرورش پرداخته‌اند، ورود دولت و مجلس به وضعیت حجاب، سفر رئیس‌جمهور به عربستان و حکایت ماست و اصلاح‌طلبان از دیگر عناوینی است که در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

برکناری یوسف نوری، وزیر ۶۲‌ساله آموزش و پرورش مورد توجه بسیاری از روزنامه‌ها قرار گرفته است، وزیری که با مدرک دکترای تخصصی مدیریت گردشگری بر مسند وزارت مهم و حساس آموزش و پرورش تکیه زد و حالا مجبور است ساختمان وزارت‌خانه را ترک کند.

روزنامه شرق درباره برکناری نوری نوشته است:

حواشی وزیر مستعفی آموزش‌وپرورش در یک‌سال و نیم گذشته کم نبوده است؛ از رتبه‌بندی معلمان گرفته تا بازگشایی مدارس در زمان شیوع کرونا و مخالفت خانواده‌ها با این موضوع و همچنین مشکلات دانش‌آموزان در شش ماه گذشته. فروردین ۱۴۰۱ نوری گفته بود حدود ۸۰۰ هزار معلم و کادر آموزشی مشمول طرح رتبه‌بندی معلمان هستند و این طرح پس از دو مرحله بررسی و تصویب در هیئت دولت به اجرا درمی‌آید. او حتی از افزایش بودجه در این طرح در قانون بودجه هم خبر داده بود. به گفته او، در طرح رتبه‌بندی معلمان در دولت قبلی برای سه سال حدود ۲۰ هزار میلیارد تومان اعتبار پیش‌بینی شده بود ولی در دولت رئیسی برای ۱.۵ سال گذشته ۳۸ هزار میلیارد تومان در قانون بودجه پیش‌بینی شده است.

در ادامه این گزارش آمده است:

او وعده داده بود تا پایان سال ۱۴۰۱ ماجرای رتبه‌بندی معلمان ختم به خیر شود و البته تأکید کرده بود اجازه نمی‌دهد این طرح به انحراف کشیده شود. اگرچه ۲۲ اسفند او از صدور احکام قطعی رتبه‌بندی تمام معلمان خبر داده بود اما در عمل ماجرا طور دیگری پیش رفت و در آستانه نوروز ۱۴۰۲ بسیاری از معلمان به دلیل اجرای شلخته طرح رتبه‌بندی، حقوق اسفند خود را به‌صورت قسطی و نصفه‌ونیمه، آن‌هم در آخرین دقایق پایانی سال دریافت کردند.

روزنامه اعتماد هم پشت پرده خروج وزیر آموزش و پرورش از دولت را بررسی کرده و در گزارشی با عنوان معزول یا مستعفی؟ می‌نویسد:

در شرایطی که صدها هزار معلم ایرانی منتظر واریز حقوق اسفند ماه خود بودند، خبر رسید به دلیل ناهماهنگی‌های مدیریتی میان سازمان برنامه و بودجه و وزارت آموزش و پرورش، واریز حقوق اسفند ماه معلمان انجام نخواهد شد. پس از این حوادث عجیب و باور نکردنی، رییس‌جمهور به مساله ورود و به معاون اول خود دستور داد که موضوع را بدون اغماض بررسی و مقصر یا مقصران ماجرا را شناسایی و معرفی کند. محمد مخبر وارد میدان شد و پس از بررسی‌های دقیق به رییس‌جمهور گزارش داد که مقصر اصلی در این زمینه وزارت آموزش و پرورش بوده است. از ۱۱ فروردین ماه زمزمه‌هایی درخصوص برکناری قریب‌الوقوع وزیر آموزش و پرورش هم در برخی محافل شنیده شد. یکی از منابع آگاه دولت درخصوص روندی که نهایتا منجر به استعفای وزیر آموزش و پرورش شد، می‌گوید: «پس از مشخص شدن سوءمدیریت‌های گسترده در آموزش و پرورش در اجرای قانون رتبه‌بندی و عدم واریز حقوق اسفند ماه، برخی مقامات در دولت تلاش کردند، وزیر را مجاب به استعفا کنند. این رایزنی‌ها از جمعه ۱۱ فروردین ماه به صورت جدی‌تر دنبال شد تا اینکه گفت‌وگوها نهایتا ظهر دوشنبه ۱۴ فروردین منجر به نتیجه شد.»

روزنامه ایران به بررسی اعتراضات رتبه‌بندی از ۱۹ فروردین پرداخته و نوشته است:

‌عدم مدیریت صحیح در اجرای رتبه‌بندی از سوی وزارت آموزش و پرورش را نمی‌توان در این برهه حساس نادیده گرفت. این وزارتخانه قول اجرای رتبه‌بندی از اواخر سال ۱۴۰۱ را بارها عنوان کرد و معلمان را چشم انتظار گذاشته بود؛ در حالی که رویه تأیید مدارک و اعتراض معلمان از رتبه آنان همچنان ادامه دارد. لازم به ذکر است که به منظور رسیدگی و پاسخگویی به اعتراضات رتبه بندی، چهار کارگروه تخصصی در ادارات آموزش و پرورش استان و مناطق با عناوین آموزش ابتدایی، آموزش متوسطه، پرورشی، تربیت بدنی و پشتیبانی شکل گرفته و فعالیت خود را بر اساس دستورالعمل شروع خواهند کرد.

در ادامه این گزارش آمده است:

کار کارگروه‌های تخصصی بررسی اعتراضات رتبه‌بندی از ۱۹ فروردین در ادارات آموزش و پرورش سراسر کشور آغاز و به اعتراضات معلمان در این حوزه رسیدگی خواهد شد. میزهای تکریم و پاسخگویی به رتبه‌بندی در ادارات کل و ادارات آموزش و پرورش استان‌ها تشکیل شده و در راستای تکریم و حفظ کرامت همکاران پاسخگویی شایسته انجام خواهد گرفت.

انگیزه‌های ساخت یک فیلم ضد خانواده

سینمای ایران در سال‌های اخیر مسیر پرفراز و نشیبی را طی کرده است. به گواه فعالان صنعت سینما در ایران و پژوهشگران این عرصه، بعد از انقلاب اسلامی، سینمای ایران با رشد قابل‌توجهی مواجه شد و توانست خود را به‌عنوان یک سینمای مولف و صاحب سبک در دنیا مطرح کند. به‌طور میانگین هر ساله حدود ۱۰۰ فیلم در سینمای ایران تولید می‌شود که بخش مهمی از این آثار به ژانر اجتماعی مربوط هستند و به دلایل مختلف سینماگران کشور در این حوزه تولیدات بیشتری نسبت به ژانرهای دیگر روانه پرده نقره‌ای سینماهای کشور کرده‌اند. برخی از این آثار اجتماعی در سال‌های اخیر دچار حواشی شده و از اکران بازماندند. فیلم «برادران لیلا» ساخته سعید روستایی آخرین فیلم از این فهرست است. حواشی این فیلم این روزها مورد توجه بسیاری از روزنامه‌ها قرار دارد.

روزنامه هم‌میهن عکس یک خود را به این فیلم اختصاص داد و مطابق انتظار از ساخت فیلم‌های سیاه استقبال کرده است، در بخشی از گزارش این روزنامه آمده است:

گرچه سعید روستایی را به سینمای اجتماعی می‌شناسند، اما «نهاد خانواده» همواره در فیلم‌های او یکی از عناصر اصلی است و گزافه نیست که سینمای او را سینمای خانواده هم بدانیم. در دو فیلم «ابد و یک روز» و «برادران لیلا»، اساسا قصه در خانواده و درباره خانواده است. خانواده‌ای تهی‌دست در آستانه فروپاشی و درگیری‌های عصبی. در «متری شیش و نیم» هم عنصر خانواده در لایه‌های درونی فیلم حضور دارد و اساسا ناصر خاک‌زاد (نوید محمدزاده) به‌عنوان شخصیت اصلی فیلم هر کاری می‌کند، برای نجات خانواده است؛ گرچه راه خلاف را برای رسیدن به این هدف انتخاب می‌کند. او حتی اعدام خود را می‌پذیرد اما تا لحظه آخر تلاش می‌کند خانه‌ای که برای پدر و مادرش خریده را از او پس نگیرند.

این روزنامه نوشته است:

اوج این تلاش را در شخصیت لیلای فیلم «برادران لیلا» می‌بینیم که اساسا قصه فیلم، روایت جنگیدن او برای محافظت و حمایت از خانواده‌اش است. او در برابر پدرش می‌ایستد تا زندگی برادرانش را نجات دهد. اساسا تلاش برای نجات خانواده از تنگنای فقر و مخمصه فلاکت، یکی از مهمترین ویژگی‌های سینمای سعید روستایی است. آدم‌های قصه او هم از خانواده زخم خورده‌اند، هم در پی مرهم بر زخم‌های خانواده هستند. از این حیث می‌توان سینمای روستایی را بیش از هر چیز آسیب‌شناسی خانواده در طبقات فرودست جامعه دانست.

روزنامه صبح نو نیز در نقدی صریح درباره این فیلم نوشته است:

سعید روستایی در فیلم برادران لیلا علیه خانواده شوریده است، فیلم دچار معضل «زیاده‌روی» است. زیاده‌روی و افراط در تقریبا همه چیز، نمایش محرومیت و فقر در موقعیت‌های حیاتی فیلم بیشتر جلوه‌ای رقت‌انگیز دارد تا اثرگذار و اعضای خانواده هیچ‌یک ویژگی فرد برجسته‌ای ندارند که همدلی‌برانگیز باشد. برخلاف دو فیلم قبلی روستایی، نه بازی چشم‌گیری از بازیگران می‌بینیم و نه صحنه‌ای هولناک (آغاز «متری شیش‌ونیم») یا عاطفی (دلبستگی برادر معتاد و خواهر در «ابد و یک روز»). زیاده‌روی در نمایش پلشتی (صحنه‌های توالت) و بحران (ارزش سکه‌های طلا) تاثیر آن را خنثی می‌کند و معدود ایده‌های خوب مثل حاکمیت پول در جامعه‌ای به لحاظ اخلاقی رو به انحطاط، در موقعیت‌های شعاری رنگ می‌بازند.

توییت جنجالی کارگزار رادیکالیسم

غلامحسین کرباسچی در اظهارنظری ماجرای ماست را به انرژی هسته‌ای ربط داد، این ماجرا در روزنامه‌های مختلف با واکنش‌هایی روبرو شده است. تحلیل دبیرکل سابق حزب کارگزاران سازندگی از ماجرای اقدام یک شهروند نسبت به پاشیدن ماست بر سر دو زن بی حجاب با برخی واکنش‌ها مواجه شد و پرونده قتل همسر نجفی شهردار اسبق تهران و همسو با کرباسچی را دوباره باز کرد

روزنامه جوان در ستون اخبار ویژه خود نوشته است:

عطاءالله مهاجرانی، وزیر دولت اصلاحات با تعجب از توئیت کرباسچی، دوست قدیمی خود را «حضرت کرباسچی» نامید و نوشت: «دوست قدیمی، حضرت کرباسچی! به نظرم یک کاسه ماست ظرفیت چنین تفسیر جهان شمولی را ندارد! جهان می‌بایست نگران استفاده از سلاح اتمی توسط امریکا باشد که هیروشیما و ناکازاکی را بمباران اتمی کرد و در اشغال عراق، از سلاح اتمی کنترل شده استفاده کرد. این تعمیم عمل یک فرد به نظام غریب بود» کرباسچی، اما خطاب به مهاجرانی نوشت که وجود چنین خودسرهایی دستاویزی می‌شود برای فضاسازی احتمالی انجام حرکت‌های افراطی خارج از اراده کلیت نظام. با این حال تحلیل کرباسچی با توئیت جالب دیگری پاسخ داده شد.

روزنامه کیهان نیز با اشاره به توییت مدیرمسئول روزنامه هم‌میهن نوشته است:

توئیت غلامحسین کرباسچی البته طبق معمول خوراک خوبی برای رسانه‌های ضدایرانی از قبیل اینترنشنال و صدای آمریکا شد و در این رسانه‌ها به سرعت بازتاب یافت. چه آنکه این نوع از اتهام‌زنی به حاکمیت و قابل اعتماد ندانستن جمهوری اسلامی در استفاده از امکانات حساس -که مشخصا مصداق بارز آن انرژی هسته‌ای است- آن هم به خاطر رفتار یک فرد عادی حرکتی بود که یقینا رسانه‌های معاند و دشمنان قسم‌خورده کشور نیز قادر به آن نبودند. نکته تاسف‌بارتر ماجرا این است که موضع‌گیری آقای کرباسچی در شرایطی رخ می‌دهد که آمریکا، رژیم صهیونیستی و برخی دولت‌های ایران‌ستیز اروپایی به شدت پروژه اتهام‌زنی به جمهوری اسلامی در استفاده از انرژی هسته‌ای را دنبال می‌کنند.

روزنامه فرهیختگان با تحلیل رفتارجریان‌های رادیکال نوشته است:

رواداری و تحمل گروه‌های فکری مختلف را می‌توان مهم‌ترین شرط برای ایجاد بستر کنش سیاسی موثر دانست. بستری که باعث می‌شود گروه‌های مختلف بدون ترس از طرد شدن، ایده‌های خود را مطرح کرده و با وارد شدن به فضای سیاسی رسمی کنش سیاسی را از زیرزمین خارج کرده و اقدامات خود را موثر و سازنده بینند. این رواداری البته نباید موجب سوءاستفاده گروه‌های سیاسی شود. اینکه گروهی سیاسی در کنشی رادیکال منافع ملی را زیر سوال برده و بعد با دستاویز قرار دادن رواداری توقع داشته باشد هیچ‌کس برای او محدودیت ایجاد نکند. عدم رواداری و مواجهه حذفی دستگاه‌های حکمرانی با هر منتقدی باعث می‌شود تا این افراد کنش سیاسی رسمی خود را غیراثرگذار دیده و ادبیات تند رادیکال را به کار بگیرند.

در ادامه این گزارش جالب‌توجه آمده است:

این مواجهه اما یک بال زیرزمینی شدن سیاست است. عامل دیگری که باعث گسترش روزافزون سیاست‌ورزی زیرزمینی می‌شود، رفتارهای رادیکالی است که گروه‌های سیاسی در زمان تصدی قدرت از خود بروز داده و منافع ملی را قربانی کرده‌اند. چنین مواجهه‌ای گریزی جز برخورد حذفی با کسانی که منافع ملی را قربانی منفعت جناحی خود می‌کنند، باقی نمی‌گذارد.

*******

روزنامه‌های امروز سه شنبه ۲۳ اسفندماه در حالی چاپ و منتشر شد که بیانات رهبر انقلاب در دیدار با رئیس‌جمهور بلاروس، عقب نشینی دلار، ارزیابی توافق ایران با عربستان و طرح تازه خودرویی در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

الکساندر لوکاشنکو، رئیس‌جمهور بلاروس و هیئت همراه عصر روز دوشنبه با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند. حضور رئیس‌جمهور بلاروس در تهران مورد توجه بسیاری از روزنامه‌ها قرار گرفته است.

روزنامه رسالت در تشریح این دیدار نوشته است:

رهبر انقلاب در این دیدار ظرفیت همکاری‌های دو کشور را بسیار فراتر از سطح کنونی دانستند و تاکید کردند: باید با استفاده از روحیه و اراده‌ای که در دو طرف برای عملی کردن توافق‌ها وجود دارد، سطح روابط افزایش چشمگیری یابد. ایشان با اشاره به مشترکات فراوان ایران و بلاروس، یکی از این اشتراکات را تحریم‌های قلدرمابانه آمریکا و برخی کشورهای غربی برشمردند و افزودند: کشورهایی که مورد تحریم آمریکا قرار گرفته‌اند باید با همکاری یکدیگر و با تشکیل یک مجموعه مشترک، حربه تحریم را از بین ببرند و ما معتقدیم این کار شدنی است.

بیاینات رهبر انقلاب در تشکیل بلوک ضد تحریمی(هاب مقاومت) قابل توجه است، در طول ۴۴ سال گذشته، انقلاب اسلامی با هدایت امامین انقلاب اسلامی و بهره‌گیری از سرمایه انسانی متعهد و متخصص (نیروهای مسلح و بسیج عظیم مردمی) توانسته است از انواع تهدیدات پیچیده، متراکم، پرحجم و توطئه‌ها و بحران‌های امنیتی و دفاعی، به فضل الهی عبور کند و با تشکیل جبهه مقاومت، هیمنه پوشالی استکبار جهانی را شکسته و ضریب تأثیر آن‌ها را در همه مؤلفه‌های قدرت، کاهش داده و شعاع اثر خود را در منطقه و جهان گسترش دهد. استمرار این حرکت متعالی، با هدایت مقام معظم رهبری- مدّظله‌العالی، با طراحی و تدوین و صدور بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی به عنوان نسخه جهانی شدن انقلاب اسلامی، به سوی ایجاد تمدن نوین اسلامی و پایه‌گذاری حاکمیت اسلام بر جهان، می‌تواند پیوست بین‌لمللی نیز داشته باشد، در دوران گذار از پیچ تاریخی «هاب مقاومت» نه تنها یک بازیگر، بلوکی در برابر نظام تک قطبی است.

برنامه چیــــن برای خلیج‌فارس

توافق ایران و عربستان همچنان سوژه شماره یک بسیاری از روزنامه‌ها است، روزنامه هم‌میهن نوشته است:

دولت‌های حاشیه خلیج‌فارس، به‌رغم ثروت‌شان، همچنان برای تأمین مالی توسعه‌شان، نیاز به سرمایه خارجی دارند. در سمت غربی خلیج‌فارس، عربستان سعودی و امارات متحده عربی مشغول برنامه‌های بلندپروازانه‌ای هستند که به اقتصادشان تنوع ببخشند و اتکایشان به صادرات سوخت‌های فسیلی را کاهش دهند. بهترین این پروژه‌ها، نقشه گسترده «چشم‌انداز ۲۰۳۰» محمد بن‌سلمان، ولیعهد سعودی است که در ۲۰۱۶ شروع شد. حتی اگر ساختار بازار با تأثیر گرمایش زمین بر تقاضاها به هم نریخته بود، باز هم زمانی می‌آمد که این دولت‌ها ذخایر نفتی‌شان را تمام می‌کردند. در نتیجه، احتیاط، تنوع می‌طلبد. برای مواجهه با این روندها، دولت‌های منطقه به دنبال چین هستند که بدهی‌شان را بخرد و در زیرساخت، توسعه صنعتی و تحقیق و توسعه سرمایه‌گذاری کند.

در ادامه این گزارش ترجمه شده آمده است:

ایران دلایل قانع‌کننده سیاسی و دیپلماتیک دارد که واردات نفت و سرمایه‌گذاری چین را به خود جلب کند. ایران، تحت فشار ایالات متحده و تحت تأثیر دمدمی‌مزاجی اروپا نیاز به شریکی دارد که ظرفیت پس‌زدن فشار غربی و ایجاد حفاظی برای ایران در مقابل اثرات این فشار را داشته باشد. چین که کم‌کم به سمت نظام مالی جهانی جایگزینی تنظیم‌شده با یوآن چین می‌رود، شریک ایده‌آلی برای ایرانی خواهد بود که در میان تحریم‌های اقتصادی غربی غوطه‌ور است.

روزنامه اصلاح‌طلب آرمان امروز در گزارشی با عنوان «ریاض میزبان آشتی کنان خلیج فارس» می‌نویسد:

الگوی توسعه چین نقش موثری در روند اقتصاد منطقه‌ای و جهانی داشته است. چین توانست قالب‌های ایدئولوژیک و انگیزش‌های راهبردی خود را با شکل‌ بندی‌های ساختاری اقتصاد جهانی پیوند دهد. چین در دو دوران تاریخی انگاره‌های متفاوتی برای نقش‌ یابی در سیاست، اقتصاد و نظم جهانی ایفا کرد. در مرحله آغازین نشانه‌هایی از تلاش انقلابی معطوف به مقابله با نظم اقتصادجهانی به‌وجود آمده بود. در مرحله دوم کنش انقلابی ماهیت سازنده و اثرگذار در اقتصاد جهانی و منطقه‌ای داشته است. الگوی چین برای بسیاری از کشورهای انقلابی از این جهت اهمیت دارد که قالب‌های نقش‌یابی منطقه‌ای بر اساس الگوی کنش سازنده و همکاری‌جویانه را منعکس می‌سازد.

میانجی‌گری چین در بازسازی روابط ایران و عربستان بر اساس‌ سازوکارهای اقتصاد و سیاست جهانی شکل گرفته است. به همین دلیل می‌توان میزان اثربخشی آن بر اقتصاد سیاست و امنیت منطقه‌ای را نسبتا پایدار و تعیین‌کننده دانست. چنین فرآیندی، شکل جدیدی از دیپلماسی و سیاست خارجی در کنش تعاملی ایران با قدرت‌های بزرگ و بازیگران منطقه‌ای را فراهم می‌سازد.

روزنامه شرق نیز در گزارشی خبری با عنوان هوای تازه در دیپلماسی نوشته است:

جمعه گذشته با خبر غافلگیرکننده امضای توافق میان ایران عربستان و بازگشایی سفارت‌های دو کشور در کمتر از دو ماه دیگر همراه شد که اثرات مثبت آن همچنان ادامه دارد و بعد از بحرین، مادیو و لیبی نیز به این توافق روی خوش نشان دادند و از تمایلشان برای ازسرگیری رابطه با ایران گفتند. بسیاری از کشورها ازجمله روسیه نیز به استقبال از این توافق رفتند تا کلید دیپلماسی به راه‌حلی برای ایران در چالش‌های جدی اقتصادی برآمده از تحریم‌ها و قطع روابط با دنیا باشد.

روزنامه کیهان نیز در یادداشتی با عنوان «میزی که ایران چید؛ همه منهای آمریکا» می‌نویسد:

محافل غربگرا که این بار توافق با عربستان را بهانه کردند، نمی‌خواهند ببینند رشته تحولات از دست آمریکا در رفته و خارج از نظم مطلوب او اتفاق می‌افتد. بنابراین انبوه تحلیل‌هایی از این دست را نمی‌بینند: «رویترز: توافق تهران- ریاض، سیلی بر صورت دولت بایدن بود»؛ «یدیعوت آحارنوت: واشنگتن، ‌بار دیگر متحمل سیلی شد»؛ «وبسایت آمریکایی وُکس: توافق تهران-ریاض، نمایانگر خاورمیانه پسا آمریکایی است»؛ «باربارا اسلاوین، تحلیلگر آمریکایی: این تحول، دو گروه را سرخورده می‌کند: حامیان تغییر حکومت در ایران و اسرائیل»؛ «مارک دوبوویتز، رئیس‌بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها: این توافق، ضربه جدی به دولت آمریکاست»؛ «میشل پل خبرنگار رادیو فرانسه در اسرائیل: برآیند نگاه رسانه‌های اسرائیل به این توافق، یک خبر بد و سیلی واقعی به دولت تل‌آویو است»؛ «گیوم نودَن خبرنگار رادیو فرانسه در آمریکا: واشنگتن در قبال این توافق، شگفت‌زده و منفعل است.»

اصرار خاتمی بر دروغ

محمد خاتمی که پیش از این با جریان موسوم به «زن، زندگی، آزادی» اعلام همبستگی کرده بود، در بیانیه جدید خود اقدام به طرح ادعای کذب در مورد واکنش نهادهای امنیتی به موضوع مسمومیت دانش‌آموزان کرده است.

روزنامه جوان با اشاره به بیانیه خاتمی نوشته است:

خاتمی مدعی شده که «شگفت اینکه نهادها و کسانی که بزرگ‌ترین مسئولیت‌شان نگاهبانی از جان و امنیت و زمینه‌سازی برای رشد فرزندان این مرز و بوم است از کنار حادثه چنان گذشتند که گویی اتفاقی نیفتاده است در حالی که می‌بایست همه توان و تدبیر و امکانات برای ریشه یابی این جنایت بسیج شود و دست‌های ناپاکی که رأساً یا به تحریک دیگران چنین اقدام جنایتکارانه‌ای کردند قطع شود و ریشه این حوادث کنده شود و به جامعه این اطمینان داده شود که به هیچ وجه چنین حوادثی تحمل نخواهد شد.»

جوان در ادامه نوشته است:

این شیوه همیشگی اصلاح‌طلبان است که خود را در جایگاه سخنگوی مردم قرار دهند و با دروغ، نهادهای حاکمیتی را متهم کنند، گویی خود هیچ‌گاه در حاکمیت نبوده‌اند! بماند که حتی وقتی خود هم در رأس قدرت بودند، باز ژست اپوزیسیون می‌گرفتند و به جای پاسخگو بودن، در جایگاه شاکی می‌نشستند. نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کشور از اولین موارد مسمومیت‌های دانش آموزی، وارد موضوع شدند و به تلاش برای شناخت و رفع موضوع پرداختند، اما گویا متوجه نبودند که باید گزارش عملکرد خود را به خاتمی بدهند تا او بداند که به موضوع ورود کرده‌اند!