پارلمان رژیم صهیونیستی

به گزارش مجاهدت از مشرق، انتخابات در همه جای دنیا بر اساس اصولی مشخص برگزار می‌شود، در یک انتخابات باید شرایط پیش از انتخابات، حین انتخابات و پس از آن شرایطی سالم و شفاف باشد.

از سوی دیگر، انتخابات در معنای صحیح آن باید نشأت گرفته از یک نظام دموکراتیک با اصول پذیرفته شده و مشخص آن باشد.

سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که آیا انتخابات کنست یا همان پارلمان رژیم صهیونیستی دارای مشخصات یک انتخابات آزاد است؟

آیا این انتخابات به معنای یک پویش سالم و شفاف در راستای رقابت سیاسی میان احزاب و جریان‌های مختلف برای تحقق هدفی مشخص است؟

آیا برگزاری انتخابات در سرزمینی که مبتنی به اذعان قطعنامه‌های سازمان ملل مبتنی بر اشغالگری تأسیس شده و به صورت سازمان یافته حقوق ملت فلسطین را نقض کرده، اهداف خاص جانبی ندارد؟

در این گزارش در نظر داریم مسائلی را مطرح کنیم که نشان می‌دهد انتخابات در اراضی اشغالی نه یک پویش سالم و شفاف سیاسی بلکه یک رخداد با اهداف خاص جهت سرپوش نهادن بر واقعیت تلخ موجود در رژیم صهیونیستی است.

شما اینجا هستید، چون «بن گوریون» کارتان را تمام نکرد!

در سال‌های اخیر رخدادهایی در پارلمان رژیم صهیونیستی (کنست) رخ داده که به خوبی واقعیت عریان این رژیم را به تصویر کشیده است. اتفاقاتی که صهیونیست‌ها سعی بر سانسور آن دارند تا از چشم رسانه‌ها و افکار عمومی بین المللی پنهان بماند اما هر از گاهی بخشی از آن درز شده و در معرض دید همگان قرار می‌گیرد.

چند سال پیش برخی از اعضای کنست و رؤسای فراکسیون‌های صهیونیستی در جلسه پارلمان خطاب به نمایندگان عرب فریاد زدند: «شما اینجا هستید، چون «بن گوریون» (موسس رژیم جعلی) کارتان را تمام نکرده است!».

به اعتقاد شما چه معنایی از این عبارات فهمیده می‌شود؟ منظور آنها از طرح این تهدید این است که دیوید بن گوریون و باندهای مسلح صهیونیستی در زمان اشغال فلسطین باید همه فلسطینی‌ها را قتل عام کرده و یا اخراج می‌کردند تا حتی یک فلسطینی در این سرزمین باقی نماند. در واقع صهیونیست‌ها از بخش حاکمیتی گرفته تا اقشار خُرد آن، از لحاظ موجودیتی با فلسطینی‌ها مساله دارند و وجود آنها را مانع موجودیت خود می‌دانند؛ آیا با چنین تفکراتی رژیم صهیونیستی می‌تواند از یک انتخابات آزاد دم بزند؟

تبلیغات انتخاباتی؛ ترکیبی از نفرت و خشونت پراکنی!

نکته بسیار مهم و البته قابل توجه این است که مقامات سیاسی و احزاب صهیونیستی هیچ گونه ابایی از طرح شعارهای تند نژادپرستانه و تبعیض آمیز در فضای علنی و حتی برنامه‌های تبلیغات انتخاباتی خود ندارند.

چه آنکه آنها با شناخت دقیق از جامعه صهیونیستی می‌دانند که چه شعارهایی باعث جمع آوری رأی بیشتر شده و موجبات پیروزی آنها در انتخابات را فراهم می‌سازد.

از طرفی، دستگاه قضائی رژیم صهیونیستی نیز هیچ گونه واکنش و اقدامی در برخورد با این سیاست‌های نژادپرستانه نمی‌کند تا از رهاورد این رخدادها متوجه شویم که ما با یک رژیم آپارتایدی تمام عیار روبرو هستیم.

در روزهای اخیر بنابر اعلام منابع رسمی و حقوق بشری در فلسطین، بیش از ۱۰۰ مورد حمله از سوی شهرک نشینان صهیونیست به فلسطینی‌ها و ممتلکات آنها در قدس و کرانه باختری انجام شده است اما با وجود اینکه تصاویر این حملات از سوی رسانه‌های فلسطینی و دوربین‌های شهری به ثبت رسیده، پلیس رژیم صهیونیستی هیچ گونه تحرکی در راستای توقف این تجاوزات انجام نداده است.

سوال این است آیا رژیمی که به طور سازمان یافته حقوق ساکنان اصلی سرزمین فلسطین را نقض می‌کند، می‌تواند مدعی برگزاری انتخابات آن هم در شرایط سالم و شفاف باشد؟ مساله قابل توجه اینکه حتی تجاوزات و جنایات روزمره شهرک نشینان اشغالگر و نظامیان صهیونیست از سوی مؤسسات به اصطلاح حقوق بشری رژیم صهیونیستی نظیر بتسلیم، مورد اشاره و اطلاع رسانی قرار می‌گیرد.

پارلمان متوحشین!

اعراب حاضر در اراضی ۱۹۴۸ که در انتخابات کنست در دوره‌های گذشته مشارکت داشته اند، با اتخاذ مواضعی خواستار تحریم این دوره از انتخابات به دلیل سیاست‌های نژادپرستانه رژیم صهیونیستی شده اند.

سران صهیونیست در دهه‌های اخیر تلاش کرده اند از حضور برخی نمایندگان عرب در کنست، سو استفاده کرده و این رژیم را در منظر نگاه بین المللی، یک نظام مبتنی بر اصول دموکراتیک و آزادی نمایش دهند.

در همین رابطه، «ناصر لحام» تحلیلگر فلسطینی تصریح می‌کند: شهروندان فلسطینی هیچ اهتمامی به نتایج انتخابات پارلمانی رژیم صهیونیستی ندارند، فلسطینی‌ها در سال‌های اخیر متوجه این واقعیت شده اند که نمایندگان متوحش کنست رژیم صهیونیستی هیچ بویی از انسانیت نبرده اند و به همین دلیل از آنها قطع امید کرده اند.

بر مبنای آخرین نظرسنجی‌ها از عرب‌های ساکن اراضی اشغالی ۱۹۴۸ مشخص شد که پایین‌ترین میزان مشارکت در انتخابات کنست رژیم صهیونیستی در انتخابات فعلی به ثبت خواهد رسید. براین اساس، میزان مشارکت عرب‌ها در این انتخابات در بهترین حالت زیر ۴۰ درصد است که بیانگر پایین‌ترین سطح مشارکت آنها در این انتخابات در چند دهه اخیر است.

وجود همزمان سه حاکمیت ضد فلسطینی!

در زمان تشکیل فراکسیون پارلمانی کادیما از سوی آریل شارون در سال ۲۰۰۳، لیمور لفنانت که آن زمان وزیر آموزش رژیم صهیونیستی بود در برابر اعضای کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) صراحتاً بیان داشت: در اسرائیل سه حکومت به طور همزمان زمام امور را بدست دارند؛ نخست حکومت شهرک نشینان، دوم حاکمیت باندهای مافیایی و سوم حکومت ما، که البته حکومت ما سیاسی‌ها جرأت ندارد حرفی روی حرف دو حاکمیت دیگر بزند!

سخنان این مقام صهیونیست به قریب به ۲۰ سال پیش باز می‌گردد، از آن زمان تاکنون با اقدامات تحریک آمیز سیاسی، رسانه‌ای و حزبی رژیم صهیونیستی به ویژه در سال‌هایی که نتانیاهو در قدرت حضور داشت، شدت کینه‌ها علیه فلسطینی‌ها در جامعه صهیونیستی تشدید شده و در شرایط کنونی هیچ دور نمای مثبتی در افق، برای برگزاری یک رخداد سیاسی در این محیط مملو از نفرت و تبعیض دیده نمی‌شود.

بهره سخن

در پایان می‌توان به این مساله اشاره کرد که انتخابات پارلمانی در رژیم صهیونیستی هیچ شباهتی به انتخابات در دیگر نقاط جهان ندارد.

در کشورهای مختلف جهان مفاهیمی نظیر آزادی بیان، عدالت اجتماعی، ظلم ستیزی و مبارزه نژادپرستی ارزش محسوب شده و همه جریان‌های سیاسی در تلاش برای تحقق آن در راستای مطالبات جامعه هستند.

اما در اراضی اشغالی موضوع کاملاً متفاوت است، در اینجا طرح مفاهیم این چنینی هیچ ارزشی نداشته و به جای آن موضوعاتی نظیر توسعه شهرک سازی، تشدید یهودی سازی و قانون یهودیت که در واقع به معنای نفی وجود فلسطینی هاست خریدار بیشتری دارد و جریان سیاسی که بتواند خود را بیش از دیگر جریان‌ها به اجرای این سیاست‌ها مصّر نشان دهد در انتخابات پیروز خواهد شد.

این اندیشه و تفکرات نیز ریشه در منطق ایدئولوژیک صهیونیستم دارد که بر اساس مفاهیم تحریف شده دینی خود تنها برای خود حق تشکیل حکومت در فلسطین را قائل شده و هر موجودیت دیگری را نفی می‌کنند. در واقع می‌توان گفت هر حزب یا ائتلافی که بتواند بیش از دیگران جامعه صهیونیستی را به قتل و غارت حداکثری فلسطینی‌ها قانع سازد، پیروز انتخابات خواهد بود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، پایگاه صهیونیستی «تایمز اسرائیل» در گزارشی به بررسی کابینه متزلزل «نفتالی بنت» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و امکان‌سنجی انحلال کِنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) از سوی طیف اپوزیسیون به رهبری «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر سابق این رژیم پرداخت که در ادامه به بخش‌هایی از آن اشاره می‌شود؛

بنیامین نتانیاهو رهبر اپوزیسیون هنوز تصمیمی برای انحلال کنست طی هفته آتی نگرفته و در پی ایجاد یک حزب اقماری بین اعضای حزب لیکود با حزب «امیچای چیکلی» (یامینا) برآمده‌است.

در بین اعضای حزب لیکود تا کنون هیچ کس این موضوع را نمی‌داند که آیا لایحه انحلال کنست چهارشنبه آینده از سوی اپوزیسیون در صحن علنی مطرح خواهد شد یا خیر؛ اقدامی که این رژیم را به دور جدید انتخابات نزدیکتر خواهدساخت.

گمانه‌زنی‌ها و ارزیابی‌ها در مورد رأی‌گیری همواره در حال تغییر است و تصمیم‌گیری نهایی در این زمینه به بنیامین نتانیاهو رهبر مخالفان و «یاریو لوین» رئیس فراکسیون لیکود بستگی دارد.

برخلاف اظهارات نتانیاهو در جلسات حزبی و مقابل دوربین، ارزیابی عمومی آن است که او خواستار انحلال کنست نیست زیرا نخست‌وزیر سابق رژیم به این نکته پی برده همانند ادوار پیشین که وی از تشکیل کابینه ناتوان مانده‌بود، امکان تکرار آن وجود دارد و در این صورت حمایت هم حزبی‌های خود را از دست خواهد داد.

به گفته یک منبع مطلع نزدیک به نتانیاهو، نخست‌وزیر قبلی رژیم می‌داند که انتخابات آتی، آخرین فرصت برای او به شمار می‌رود. اگر او بار دیگر موفق به تشکیل کابینه نشود بخاطر تمام فراز و فرودهای گذشته، دیگر کسی از از حزب لیکود او را همراهی نخواهد کرد.

نتانیاهو امید داشت که در پارلمان کنونی، کابینه تشکیل دهد؛ موضوعی که برای وی یک ایده‌آل بود اما سریعاً به این نکته پی برد که باوجود حضور افرادی چون «گدعون ساعر» وزیر دادگستری و امثال وی در ائتلاف، این آرمان برآورده و محقق نخواهد شد.

البته به گفته منبع مذکور، محاکمه مداوم نتانیاهو به عنوان رئیس اپوزیسیون در مورد فساد نقش کلیدی در ملاحظات او خواهد داشت و نتانیاهو به طور دائم به جایگاه خود در تاریخ رژیم می‌اندیشد و نسبت به آن نگران است.

نخست‌وزیر سابق در حال بررسی امکان تشکیل یک حزب به اصطلاح اقماری است؛ حزبی که بتواند رای افراد مردد را به سمت لیکود متمایل کند. در این صورت پس از انتخابات که زمان ائتلاف‌سازی فرا می‌رسد، حزب وی بتواند ۶۱ کرسی که مورد نیاز برای تصمیم‌سازی‌ها است را به دست آورد.

چیکلی که از سوی حزب یامینا به کنست راه یافته، بلافاصله بعد از انتخابات ۲۰۲۱ مسیر خود را از حزب متبوع جدا کرد و بارها علیه آن رأی داد تا جایی که ماه آوریل از آن اخراج شد. اینک منافع چیکلی با نتانیاهو به طور عجیبی همپیوند و همراستا است و هیچ کدام از آنها خواستار انحلال کنست و برگزاری انتخابات زودهنگام نیستند.

حتی اگر حزب لیکود تصمیم به انحلال کنست بگیرد، هیچ تضمینی وجود ندارد که اپوزیسیون، اکثریت لازم آرا را برای تصویب این لایحه به دست آورد. همچنین مشخص نیست که «نیر اورباخ» و احزاب مخالف تحت سلطه عرب ها از انحلال کنست حمایت کنند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، به نوشته روزنامه تایمز رژیم‌صهیونیستی، تلویزیون این رژیم گزارش داد، سازمان ملل در پاسخ به درخواست “اسرائیل” برای برپایی نمایشگاهی در دفتر این سازمان در نیویورک شرط کرده تنها در صورتی که نمادهای مربوط به “قدس، پایتخت اسرائیل” را حذف کند، با این مساله موافقت خواهد کرد.

نمایشگاهی که قرار است این بار با عنوان “هفتادمین سالگرد تاسیس کنست” برپا شود، پیش از این نیز در سال ۲۰۱۹ در فرودگاه بن گوریون برپا شده بود.

شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد: در پی درخواست هیات اسرائیلی در سازمان ملل برای برپایی نمایشگاهی در نیویورک، این سازمان پاسخ داد که موافقت با این مساله مشروط به حذف برخی موارد است که از جمله آنها مطلبی در ارتباط با یک شبه قانون تصویب شده در سال ۱۹۸۰ مبنی بر “به رسمیت شناختن پایتختی کل شهر قدس برای اسرائیل” بود.

سازمان ملل اعلام کرد: انتظار می رود طبق قطعنامه‌های مجمع عمومی سازمان و شورای امنیت این مورد حذف شود. از نظر ما این مطلب که “قدس پایتخت اسرائیل است” نادرست و موضوعی بسیار حساس بوده و این مطالب با قوانین بین‌المللی تضاد دارند.

تلویزیون رژیم صهیونیستی در ادامه گزارش داد: سازمان ملل از “اسرائیل” خواست مطلبی را که همراه با تصویر کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) چاپ شده، مبنی بر این که “قدس پایتخت ابدی ملت یهود و شهر مقدس آنها است” حذف کند.

سازمان ملل در این رابطه تاکید کرد: این عبارت هیچ ارتباطی به تصویر ندارد و حذف آن باعث می‌شود تضادها با قوانین بین‌المللی و حساسیت‌های سیاسی از بین بروند.

در مقابل گلعاد آردان، سفیر رژیم صهیونیستی در سازمان ملل مراتب اعتراض خود را به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل ارائه کرده و از وی خواست نمایشگاه بدون هیچ تغییری برگزار شود.

آردان مدعی شد، “درخواست وقیحانه سازمان ملل برای نظارت بر نمایشگاه و حذف تصاویری که تاریخ «ملی» ما را نشان می‌دهند، در واقع درخواست برای بازنویسی تاریخ «اسرائیل» است و ما هرگز به هیچ عنوان با آن موافقت نخواهیم کرد”.