پاوه

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از کرمانشاه، سردار «کیاست سپهری» فرمانده مرزبانی استان کرمانشاه امروز در جمع خبرنگاران، اظهار داشت: در راستای مبارزه با قاچاق سلاح و مهمات، مرزداران غیور، ولایت‌مدار و همیشه بیدار این فرماندهی در مرز شهرستان پاوه، طی یک کار اطلاعاتی پیچیده و اجرای کمین هدفمند در محل تردد قاچاقچیان به یک دستگاه خودرو مظنون و نسبت به توقیف آن اقدام کردند.

وی افزود: مرزبانان در بازرسی فنی از خودرو توقیفی ۳۵ قبضه کلت کمری و ۷۰ تیغه خشاب مربوطه از قاچاقچیان کشف کردند.

فرمانده مرزبانی استان کرمانشاه با اشاره به دستگیری دو قاچاقچی و توقیف یک دستگاه خودرو، اظهار کرد: مرزداران زحمت‌کش استان کرمانشاه به طور شبانه‌روزی و با تیزبینی و درایت، بر مرزهای حوزه استحفاظی اشراف کامل داشته و با تمام توان مانع ورود سلاح و مهمات و قاچاق انواع کالا و عبور و مرور غیرمجاز از مرزها می‌شوند.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، امروز ششم شهریور ماه سالروز شهادت ناصر کاظمی است، فوتبالیستی که تیپ روشنفکری داشت، اما سپاهی و فرماندار پاوه شد و به خاطر علاقه مردم کردستان به او، نام «ناصر» را در آن دیار فراگیر کرد.

سردار حسن رستگارپناه در تاریخ شفاهی‌اش در کتاب «کردستان در بحران امنیت و محرومیت» درباره شهید ناصر کاظمی از فرماندهان سپاه در جبهه غرب بیان می‌کند:

فرماندهی که در غرب ضد انقلاب را عاصی کرده بود

آقای بروجردی به این جمع‌بندی رسیده بود که بایستی فرد مقتدر و توانمندی در مرکز استان کردستان داشته باشد که بتواند کارها را دنبال کند. ناصر کاظمی در نیمه دوم سال ۱۳۶۰ به سپاه کردستان معرفی شد. او از همان ابتدا با افراد مختلف جلسه می‌گذاشت و نظرهایشان را می‌گرفت. کاظمی یک طرح عمومی تهیه کرد و آن را به مرکز برد.

در آن طرح، عملیات‌هایی که باید در کردستان اجرا می‌شدند، طراحی‌ شده بود. از جمله این عملیات‌ها، پاکسازی شهر بانه و محورهای مواصلاتی بین ‌شهری بود که باید از تسلط ضد انقلاب خارج می‌شدند و در اختیار ما قرار می‌گرفتند.

جاده بانه به سردشت، جاده مریوان به کامیاران از مسیر سروآباد به سمت گاز رخانی و ادامه جاده بوکان به سقز، از جمله محورهای مواصلاتی بودند که باید پاکسازی می‌شدند. در نهایت این طرح تصویب شد و کاظمی به سراغ مقدمات کار رفت. او طرح مانوری برای پاکسازی جاده بانه- سردشت طراحی کرده بود. بر اساس طرح قرار بود در چند نقطه هلی برن انجام شود که یکی از هلی‌کوپترها سقوط کرد و عملیات عقب افتاد. یکی دو ماه بعد، دوباره طرح پاکسازی آن جاده اجرا شد.

ناصر علاقه زیادی به فوتبال داشت

ناصر کاظمی با توجه به وسعت دیدی که برای اجرای عملیات‌ها به‌ صورت سلسله‌وار داشت، به‌ سرعت در بین نیروهایی که در کردستان بودند، جا افتاد و همه، فرماندهی او را بلامنازع پذیرفتند. سپاه کردستان هم به‌ تدریج انسجام ستادی‌اش را در سنندج پیدا کرد.

ناصر کاظمی کنترل عملیات‌های شهرهای گوناگون، افزایش نیرو، گسترش سازمان و تحرک در عملیات‌های آفندی را به‌ شدت دنبال می‌کرد و هیچ توقفی نداشت.

او از همان روزهای اولی که برای پاکسازی‌ها آمد- هر چند در اواخر سال ۱۳۶۰ و اوایل سال ۱۳۶۱، در وضعیت سخت زمستانی قرار داشتیم- مرتب طرح می‌داد و برنامه‌اش این بود که در این دوره، باید ضدانقلاب را در مناطق مختلف تعقیب کنیم.

کاظمی در دوران فرماندهی‌اش، امکانات مورد نیاز را جذب کرد. او با شیوه‌ای که در پیش گرفت، در اواخر دهه ۶۰ و اوایل سال ۱۳۶۱، در مجموعه فرماندهان مختلف استان کردستان تحرکی ایجاد کرد. او در عین‌ حال، سازمان‌دهی و انسجام سپاه در شهرهای گوناگون، از جمله بانه، مریوان و سقز را دنبال کرد و می‌کوشید سپاه این شهرستان‌ها را ساختارمند کند.

جابجایی همه فرماندهان سپاه در این شهرها، پشتیبانی نیروها و کنترل حوادث غیرمترقبه‌ای که در عملیات‌ها پیش می‌آمد را کاظمی انجام می‌داد.

چرا یگان‌ ویژه شهدا در مهاباد تشکیل شد؟

کاظمی از اقداماتی هر چند جزئی که منجر به تلفات مردم می‌شد، ناراحت بود و تلاش می‌کرد آن‌ها را کنترل کند. می‌شود گفت، یکی از طلایی‌ترین مقاطعی که سلسله عملیات‌های تعقیب ضدانقلاب در آن انجام شد، دوره فرماندهی ناصر کاظمی در سپاه کردستان بود.

حساسیت‌های عملیات‌های کردستان و مناطق کردنشین استان آذربایجان غربی سبب شد تا آقای بروجردی و ناصر کاظمی جرقه راه‌اندازی یگان‌های رزمی در کرمانشاه را بزنند و یگان ویژه شهدا را در کرمانشاه و همچنین یگان ویژه شهدا را در مهاباد تشکیل دهند.

آن‌ها با یگان مهاباد، سلسله عملیات‌های پاکسازی جاده پیرانشهر به سردشت را که بسیار حساس بود، انجام دادند. در مراحل اولیه پاکسازی این جاده، در ۶ شهریور ۱۳۶۱، ناصر کاظمی در کمین ضدانقلاب افتاد و به شهادت رسید.

شهید ناصر کاظمی در سال ۱۳۳۵ در شهر تهران به دنیا آمد. او در سال ۱۳۵۶ وقتی ورزشکاران آمریکایی برای برگزاری مسابقات کشتی به ایران آمدند، به همراه تعدادی از دانشجویان تصمیم گرفت در سالن مسابقات به دلیل اعتراض به حمایت‌های آمریکا از شاه، پرچم آن کشور را به آتش بکشد. در نهایت به جرم فعالیت‌های سیاسی و آتش زدن پرچم آمریکا دستگیر شد و هم‌زمان با اوج‌گیری انقلاب اسلامی و بر اثر فشارهای داخلی به رژیم پهلوی، با بسیاری از زندانیان دیگر آزاد شد.

ناصر کاظمی در سال ۱۳۵۸ به عضویت سپاه درآمد و در اولین مأموریت سازمانی، برای فرونشاندن آشوب‌های فرقه‌گرایانه خوزستان که با پشتیبانی و حمایت سازمان اطلاعات عراق، انجام می‌شد، به آن استان اعزام شد و پس از پایان آن آشوب‌ها، در خوزستان ماند.

یادمان شهید ناصر کاظمی در محل شهادتش

او سپس به پیشنهاد شهید محمد بروجردی در ۱۷ دی‌ماه سال ۱۳۵۸ به پاوه رفت. در این زمان شهر پاوه با فعالیت‌های گروه‌های تجزیه‌طلب مسلح، از جمله حزب دموکرات و کومله، روزهای پرآشوبی را سپری می‌کرد، شرایط امنیتی شهر و جاده‌های مواصلاتی پاوه به نحوی بود که غیر از هلی‌کوپتر، امکان ورود به شهر برای دیگر وسایل نقلیه میسر نبود.

ناصر کاظمی در آن روزهای بحرانی، هم‌‌زمان با تصدی مسئولیت روابط عمومی سپاه پاسداران، به سمت فرمانداری شهر منصوب شد و فعالیت خود را آغاز کرد و پس از مدت اندکی، فرمانده سپاه پاوه شد. او در خردادماه سال ۱۳۵۹ مجروح شد و ۲ ماه از صحنه‌های عملیاتی دور بود.

کاظمی در بازگشت دوباره، با فرماندهی هوشمندانه، دقیق و حساب شده، موفق به پاکسازی مناطق نوسود، نودشه، نروی، نیسانه، کله چنار و شمسی در نوار مرزی شد.

موفقیت‌های چشمگیر وی سبب شد تا پس از یک سال و نیم به فرماندهی سپاه کردستان در سنندج انتخاب شود. در زمان تصدی این مسئولیت نیز عملیات‌های موفق و مؤثرتری را برای پاکسازی مناطق حساسی همچون جاده بانه به سردشت، کامیاران به مریوان، تکاب به صائین دژ و آزادسازی شهر و سد بوکان انجام داد.

شهید ناصر کاظمی در کنار شهید حداد عادل در میان مردم پاوه

ناصر به دلیل صبر و شکیبایی، مدارا و دوستی با مردم، عملیات‌های موفق علیه ضدانقلاب و رهانیدن مردم از قید و سلطه گروه‌های کومله و دمکرات از چنان محبوبیتی در میان مردم کردستان برخوردار شد که بسیاری از مردم، نام «ناصر» را برای نوزادان خود انتخاب کردند. سرانجام این فرمانده نستوه و مجاهد در ششم شهریورماه سال ۱۳۶۱ حین انجام عملیات شناسایی برای طرح‌ریزی عملیاتی در غرب کشور در محور پیرانشهر به سردشت به شهادت رسید.

از نکات جالب زندگانی شهید ناصر کاظمی این است که او جزو فوتبالیست‌های خوب شهر تهران بود و در تیم ایرانا به مربیگری مرحوم پرویز دهداری عضویت داشت. او دانشجوی تربیت بدنی بود تیپ روشنفکری داشت. برای همین ابتدا که به سپاه آمد، همه نظر منفی روی ناصر کاظمی داشتند و فقط نظر شهید بروجردی مثبت بود.

سردار شهید ناصر کاظمی

محمد، ناصر را در کردستان خواست و گفت: می‌خواهم تو را فرماندار پاوه کنم، از او خواست تیپش را طوری کند که کسی متوجه نشود فرماندار سپاهی است. بعد از اینکه ناصر حکم وزارت کشور را از مهدوی‌کنی گرفت، کت و شلواری شیک پوشید، ریشش را پروفسوری زد و راهی پاوه شد.

مزار این شهید در گلزار شهدای بهشت زهرای تهران در قطعه ۲۴، ردیف ۷۲، شماره ۲۵ قرار دارد.

انتهای پیام/ 141

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید روح‌الله شنبه‌ای در سال ۱۳۳۶ هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی در ایلام دیده به جهان گشود. تحصیلات خویش را در شهر‌های ایلام و کرمانشاه با موفقیت به پایان رسانید. در سنین نوجوانی از آگاهی مذهبی و سیاسی بالایی بر خوردار بود و این به دلیل رشد و نمو در خانواده‌ای مومن و مسلمان بود.

شهید شنبه‌ای در ابعاد اخلاقی و رفتاری انسانی وارسته، فهیم، مردم دار، حامی مظلومین و ناصحی دلسوز برای خانواده و فامیل بود. به کتاب، مطالعه و ادامه تحصیلات عالی علاقه‌ای وافر داشت. پر تحرک و فعال بود، به بزرگتر‌ها احترام می‌گذاشت و نسبت به کوچکتر‌ها نظر ویژه داشت.

در اوج راهپیمایی‌ها و تظاهرات قبل از پیروزی انقلاب از عناصر فعال و موثر نهضت آزادی بخش امام خمینی در «ایلام» به شمار می‌رفت که با به کارگیری فنون و مهارت‌های ویژه در سازماندهی و تشکل مبارزین نقش اساسی‌ای را ایفا کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی با «کمیته انقلاب اسلامی» (سابق) همکاری گسترده‌ای را آغاز و در حساس‌ترین و بحرانی‌ترین مناطق استان ایلام حضور تعیین کننده پیدا می‌کرد.

شهید شنبه‌ای به محض شنیدن فرمان امام (قدس سره) از رادیو، در مورد خاتمه دادن غائله «پاوه» و سرکوب اشرار و بازگرداندن امنیت به «کردستان»؛ عاشقانه راهی مناطق درگیری با ضدانقلاب شد و به عضویت سپاه در آمد. شهید شنبه‌ای به دلیل لیاقت و شایستگی کم‌نظیر علاوه بر عضویت در شورای فرماندهی سپاه ایلام به فرماندهی اطلاعات و عملیات این سپاه نیز منصوب شد.

در طول تمامی دوران پس از پیروزی تا لحظه شهادت لحظه‌ای نیاسود و با شروع جنگ نابرابر و تحمیلی عراق علیه ایران اسلامی در شرایطی که نیرو‌های سپاه از کمترین امکانات و تجهیزات نظامی بر خوردار بودند، با همرزمانش دلیرانه راه پیشروی دشمن تا بن دندان مسلح را سد کرد و در ظهر روز پنج شنبه ۱۳۵۹/۰۶/۲۰ در منطقه مرزی «بهرام آباد» در شهر «مهران» به شهادت رسید.

زاهدپور، یکی از همرزمان شهید درباره آخرین روز حیات شهید شنبه‌ای روایت می‌کند: «صبح روز بیستم شهریور ماه، در سپاه مهران به همراه روح‌الله بودم. نماز صبح را به جماعت خواندیم. مشغول تلاوت قرآن شد و سپس اشک ریزان دست به دعا برداشت، بعد به سمت بهرام‌آباد رفتیم. در آنجا با دشمن تبادل آتش داشتیم. روح‌الله، گلوله‌های خمپاره ۱۲۰ میلی‌متری را که همراه داشت خرج گذاری کرد و طبق گرا‌های (مختصات) قبلی به گلوله باران بعثی‌ها جواب می‌داد.

عراق به شدت با تانک، توپ و خمپاره دهکده متروکه بهرام‌آباد و باغات و پاسگاه را زیر آتش بار خود داشت و هر بار قسمتی از ساختمان‌های که در آن پناه گرفته بودیم، تخریب می‌شد و ما جای خود را عوض می‌کردیم. تبادل آتش تا ظهر ادامه داشت، لحظه‌ای از شدت آتش کم شد و فرصتی شد تا رزمندگان در جویباری که آن نزدیکی بود، غسل شهادت انجام دهند.

روح‌الله هم غسل شهادت کرد و در کنار دیواری متصل به سنگر خمپاره، مشغول نوشتن مطالبی شد. ما فکر کردیم گرا‌ها را ثبت می‌کند، نماز ظهر و عصر را که خواندیم، آتش شدت پیدا کرد. غذا را ناتمام گذاشت و برگشت پای قبضه خمپاره و از من هم خواست تا برایش دیدبانی کنم. گلوله اول تصحیح، گلوله دوم، گلوله سوم به هدف خورد. داشت گلوله چهارم را آماده می‌کرد که توپ دشمن درست وسط سنگر خمپاره فرود آمد. کوهی از گرد و غبار و دود انفجار را پوشاند.

بر سرزنان خودمان را به سنگرش رساندیم، افتاده بود و سجده خون به جا می‌آورد، وقتی یادداشت‌هایش را پیدا کردیم، تازه فهمیدیم مشغول ثبت گرا نبوده است و وصیت‌نامه می‌نویسد.

شهادت روح‌الله شنبه‌ای فرمانده عملیات سپاه ایلام

روح‌الله شنبه‌ای فرمانده عملیات سپاه استان ایلام به منظور هدایت و مدیریت میدان جنگ در تاریخ ۱۳۵۹/۰۶/۱۸ که در محور مهران مستقر شده بود، دو روز بعد در ساعت چهارده عصر مورخه ۱۳۵۹/۰۶/۲۰ در حین درگیری با ارتش عراق در پاسگاه بهرام آباد مهران به شهادت رسید. این حادثه نشان می‌دهد که روح اله شنبه‌ای اولین فرمانده شهید ایلام و ایران در مقابله با ارتش بعث عراق است.

شهید روح‌الله شنبه‌ای هنگام نبرد با دشمن و پیش از شهادت در آخرین دست نوشته خود روی جعبه مقوایی خمپاره چنین نگاشته است: «بسم الله الرحمن الرحیم؛ به خدا راهم را تشخیص داده ام و خدا را دیده‌ام و هدف و مقصد را شناخته ام و دشمن را نیز به عیان دیده‌ام؛ پس چرا بر این مرکب خوش بختی که گاهی می‌باشد، به سوی الله به پیش نتازم و قلب دشمنان حق و حقیقت را آماج گلوله هایم قرار ندهم و در این راه به نوشیدن شربت شهادت، چون دیگر برادرانم نایل نگردم؟»

انتهای پیام/ 118