پرستاران

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، مراسم تجلیل از پرستاران و امدادگران دفاع مقدس و مدافع سلامت به مناسبت میلاد حضرت زینب (س) و روز پرستار امروز (دوشنبه) با حضور مریم مجتهدزاده رئیس سازمان نشر آثار و ارزش‌های مشارکت زنان در دفاع مقدس، عاطفه سعیدی نژاد مدیرکل امور فرهنگی و تبلیغی بانوان سازمان تبلیغات اسلامی، فاطمه گنجی مدیر خواهران سازمان بسیج مداحان در سالن هویزه موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برگزار شد.

پرستاران پرچمداران مسیر پیشرفت در شکل گیری تمدن نوین اسلامی هستند

سعیدی نژاد در این مراسم اظهار داشت: امسال روز پرستار را هفته پرستار درنظر گرفتیم. بزرگداشت پرستار به معنای بزرگداشت فرهنگ ایثار، ازخودگذشتگی و جدی گرفتن تلاش برای زندگی انسان‌هاست. امروز جهادگران سلامت علاوه بر پیشتازی در این عرصه، مدافعین فرهنگ ایثار نیز هستند. فرهنگ ازخودگذشتگی را کشور ما جدی گرفت، لذا باید فرهنگی را دنبال کنیم تا عموم مردم صاحب این خصلت شوند.

وی تصریح کرد: ما در تغیبر فرهنگ با موضوع عزم مردمی مواجهیم. اگر خواهان تغییر در جامعه هستیم باید به دنبال عزم جدی هم باشیم. احتیاج داریم به یک فناوری فرهنگ سازی برسیم، در حقیقت به مهندسی فرهنگی برای ازخودگذشتگی و ایثار نیاز داریم. پدیده‌های فرهنگی و رقم زدن اتفاقات فرهنگی ساده نیست، محتاج حضور فعالان فرهنگی متناسب با شرایط امروز هستیم. پرستاران در جبهه اول این فرهنگ هستند، چون خود صاحبان این فرهنگند و در وهله اول باید قدردان آنان باشیم و این فرهنگ را احیا کنیم.

مدیرکل امور فرهنگی و تبلیغی بانوان سازمان تبلیغات اسلامی گفت: امروز عرصه سلامت، عرصه مهم پیشرفت کشور است. در شکل دهی پیشرفت و الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی زنان عنصری تصویرگر و متن‌ساز هستند. زن مظهر حی خداوند است و در شکل گیری تمدن نوین اسلامی این زنان مسیر پیشرفت را شکل می‌دهند، متن پیشرفت را می‌نویسند و پرستاران پرچمداران این عرصه هستند.

خواهران شهدا امروز در صحنه به وظیفه زینبی خود عمل می‌کنند

خواهر شهیدان «عزیزانی» و همسر شهید دفاع مقدس دیگر سخنران این مراسم بود و اظهار داشت: چقدر خوب که در دوره‌ای زندگی کردیم که با شهدا نفس کشیدیم و و نظاره گر رشد آن‌ها بودیم که چگونه با کمبود‌ها رشد کردند و به خدا رسیدند.

وی افزود: لحظاتی را دیدیم که دو برادرم و همسرم با هم به جبهه رفتند، همه به مادرم می‌گفتند چه دلی داری، اما ما رشد عزیزانمان را در جبهه دیدیم. برادرم با سن کم حدود ۲۱ سالش، داشت قرآن را ختم می‌کرد، پولش را جمع کرده بود تا تفسیر المیزان بخرد. عاشقانه در بسیج خدمت می‌کرد و چیزی برای خود نمی‌خواست. روز تشییع جنازه برادرم فرزندش به دنیا آمد. تولد فرزندش مصادف با سالگرد برادرم است و مادرم این شیرزن شاداب و محکم وظایفش را انجام داد. دو سال بعد از شهادت برادر بزرگم، برادر کوچکترم با همسر شهید ازدواج کرد و متولی بزرگ کردن فرزند برادر شهیدش شد.

این خواهر شهید با اشاره به عمل مقتدرانه حضرت زینب (س) و نقش تبلیغی او در ماجرای عاشورا اضافه کرد: اگر ما خواهران شهدا امروز در صحنه هستیم برای وظیفه زینبی ماست، اگر برادرانمان رفتند و سر‌ها قطع شد ما هستیم که بگوییم آن‌ها چه کردند و بر آن اهداف مستدام هستیم. حق پیروز است، اما زمانش به ما بستگی دارد که چگونه یارگیری کنیم و اهداف را به پیش ببریم.

همسر شهید دفاع مقدس بیان کرد: ما می‌‎توانیم در جامعه دو عملکرد داشته باشیم، یا پرچم را محکم و استوار نگه داریم و با سربلندی در خدمت امام زمان (عج) باشیم و یا سر خم کنیم و در مقابل شیطان کوتاه بیاییم که ان‌شاءالله اینطور نشود.

در پایان مراسم از کتاب «سالی در آینده» نوشته «سبا کوهساری» رونمایی و نیز از چند پرستار بخش‌های درمانی، دو تن از خواهران شهدا و سه تن از جهادگران بسیجی تجلیل شد.

انتهای پیام/ 141

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، حجت الاسلام «یوسفعلی شکری» دیروز (یکشنبه) در محفل انس با قرآن کریم و گرامیداشت شهدای مدافع سلامت و تجلیل از مقام پرستار در بیمارستان فوق تخصصی خاتم‌الانبیاء (ص) با پرستاران و مدافعان عرصه سلامت این بیمارستان دیدار و از آن‌ها تجلیل کرد.

نماینده ولی فقیه در بنیاد شهید در این مراسم با تبریک میلاد خجسته حضرت زینب (س) و روز پرستار اظهار داشت: ایثار شهدای عرصه سلامت و خدمات پرستاران در امتداد رسالت حضرت زینب (س) و تأمین‌کننده امنیت و آرامش جامعه است لذا پرستاران و کادر درمانی امروز چراغ راه جامعه هستند.

حجت الاسلام شکری افزود: در شرایط کنونی پرستاری به عرصه‌ای از نبرد تاریخی انسان با بیماری و همه‌گیری به عنوان مانع رشد بشریت تبدیل شده و مبارزه برای شناخت بیماری و درمان بیماران، محل ظهور یک جلوه مهم از جهاد، صبر و ایثار پرستاران در نظام سلامت کشور شده است.

نماینده ولی فقیه در بنیاد شهید و امور ایثارگران در پایان با بیان اینکه بیمارستان‌ها و مراکز درمانی کشور با همت پرستاران تبدیل به محل خدمت و عبادت مدافعان سلامت شده است، خطاب به آنان گفت: شما امنیت بخش زندگی توأم با سلامت مردم هستید. با عشق به خدا و به کار خیر به کارتان ادامه دهید و امید است اجر این تلاش و جان‌فشانی را هم از مردم و مسئولین و هم از خداوند متعال بگیرید.

در این مراسم از خانواده شهیدان مدافع سلامت، «مصطفی خرمشاهی»، «کوروش نیک نیایی»، «علی فراهانی» و «عزیز شرف زاده اقدم» و جمعی از پرستاران و مدافعان عرصه سلامت بیمارستان خاتم‌الانبیاء (ص) با حضور حجت الاسلام شکری نماینده ولی فقیه در بنیاد شهید و ایثارگران تجلیل و قدردانی شد.

در ادامه این مراسم عباس سلیمی، خادم‌القرآن و معاون فرهنگی آستان حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) به سخنرانی پرداخت و قاریان قرآن کریم آیاتی از کلام‌الله مجید را قرائت کردند.

انتهای پیام/ 141

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، تحمیل جنگ هشت‌ساله به انقلاب اسلامی ایران در حالی بود که کشورمان در تمامی ابعاد، در عدم آمادگی به‌سر می‌برد و دشمن نیز به این مسئله کاملاً واقف بود؛ چراکه کشوری که به‌تازگی انقلاب کرده، طبیعی بود که ارکان آن هنوز به‌صورت کامل شکل نگرفته است.

غربی‌ها معتقد بودند که با حمله سراسری ارتش بعث عراق، انقلاب اسلامی ایران تاب و توان ایستادگی در مقابل آن را ندارد. همچنین رژیم بعث عراق نیز پیش‌بینی می‌کرد که در سه روز ابتدایی حمله به ایران، استان «خوزستان» را اشغال کرده و سپس عمده چاه‌های نفت کشورمان را تصاحب می‌کند و سرانجام یک‌هفته‌ای به تهران می‌رسد.

وقتی جنگ تحمیلی آغاز شد، به‌دلیل وابستگی‌های رژیم پهلوی، عمده پزشکان شهرهای مرزی کشورمان که مستقیماً با جنگ درگیر بودند را اتباع هندی و پاکستانی تشکیل می‌دادند و طبیعی بود که با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تقویت استقلال کشورمان و همچنین شروع جنگ تحمیلی، این پزشکان به کشورهای خود و یا دیگر کشورها عزیمت کنند.

به‌همین دلیل، حضور پزشکان کشورمان در ابتدای جنگ تحمیلی در شهرهای مرزی کمرنگ‌تر بود، تا جایی که در استان «خوزستان»، مراکز درمانی و بیمارستان‌ها، عمدتاً زیر بمباران دشمن تقریباً به حالت تعطیل درآمده بودند؛ بنابراین تنها راه ممکن، درخواست از کادر پزشکی داوطلب بود تا در این مناطق حاضر شوند؛ لذا تشکیلاتی ایجاد شد تا کادر پزشکی را برای اعزام به شهرهای مرزی و مناطق جنگی سازماندهی کند؛ این‌گونه بود که «ستاد امداد و درمان مناطق جنگی» ایجاد شد.

«ستاد امداد و درمان مناطق جنگی» یک ستاد هماهنگی میان ارتش، جهاد سازندگی، وزارت بهداشت و هلال احمر بود که مهم‌ترین فعالیت آن، برآورد نیازمندی‌های پزشکی از طریق مسئولان بهداری‌های ارتش و سپاه در مناطق عملیاتی و در ادامه انعکاس این نیازمندی‌ها به تهران بود که بعد از این اقدامات، به‌تدریج ستادهای پشتیبانی امداد و درمان در مراکز استان‌ها نیز تشکیل شد. بعد از آن نیز یک ستاد مرکزی امداد و درمان در تهران برای انجام کار هماهنگی میان ستادهای مستقر در استان‌های مختلف شکل گرفت.

گروه اول کادر پزشکی که به مناطق جنگی اعزام شدند، داوطلبان بودند که به‌عنوان «تیم‌های اضطراری» لقب گرفتند و عمدتاً از تیم‌های جراح بودند؛ به‌این‌گونه که معمولاً پزشک جراح، پزشک بیهوشی، پزشک ارتوپد و حتی پزشک جراح مغز و اعصاب در کنار تکنیسین اتاق عمل، در چنین گروه‌های فعالیت می‌کردند.

تیم‌های اضطراری بنا به درخواست مناطق عملیاتی، به جبهه می‌آمدند و معمولاً زمانی در جبهه حضور پیدا می‌کردند که کمترین زمان تا آغاز عملیات باقی مانده بود؛ البته بخشی از تیم‌های اضطراری هم مستقیماً در لشکرها و بیمارستان‌های صحرایی خطوط مقدم جبهه‌ها فعالیت کرده و نقش تعیین‌کننده‌ای را در درمان مجروحان ایفا می‌کردند؛ چراکه هرچه پزشک به خطوط مقدم نزدیک‌تر بود، سریع‌تر می‌توانست اقدامات درمانی را آغاز کند. این نکته نیز نباید از قلم بیافتد که بخشی دیگر از تیم‌های اضطراری را متخصصانی تشکیل می‌دادند که در واحد درمانی جنوب فعالیت داشتند و با توجه به نیازهای بیمارستان‌های صحرایی، به آن بیمارستان‌ها اعزام می‌شدند.

یکی از نتایج مجاهدت‌های کادر پزشکی کشور در دوران دفاع مقدس، زمان انتقال مجروحان از خطوط مقدم تا اتاق‌های عمل، تقریباً ۴۵ دقیقه بود که رکورد بسیار بالایی به‌شمار می‌رود؛ این درحالی است که ما توانستیم این مدت‌زمان را به ۲۵ دقیقه برسانیم که یکی از موفقیت‌های بی‌نظیر ما در دوران دفاع مقدس محسوب می‌شود.

اوج مجاهدت‌های کادر پزشکی کشور در دوران دفاع مقدس در این است که تقریباً از ابتدای جنگ تحمیلی، از عملیات ثامن‌الائمه (ع) گرفته تا پایان جنگ، ما با مشکلات پزشکی و تعداد پزشکان مواجه نبودیم، که این یکی از افتخارات جامعه پزشکی به‌شمار می‌رود و این مسئله موجب رضایت امام خمینی (ره) از کادر پزشکی شده بود و ایشان در بیانیه‌های خود در طول سال‌های دفاع مقدس، از کادر پزشکی بسیار تجلیل می‌کردند.

پرستاران به‌عنوان بخشی از کادر پزشکی در دوران دفاع مقدس به‌شمار می‌روند که مهم‌ترین ویژگی آن‌ها، داشتن پشتکار در انجام وظایف مهارتی، خودباوری و اعتماد به نفس بالای‌شان در درمان و مراقبت از مجروحان، خصوصاً مجروحان شیمیایی بود. پرستاران همچنین در عرصه‌های تخصصی، مدیریتی، دادن روحیه به مجروحان، خوش درخشیدند.

امروز جامعه پزشکی کشور، با تأسی از رشادت‌ها و ایثارگری‌های دوران دفاع مقدس و ماهیت ذاتی و حرفه‌ای خود، ضمن حفظ آمادگی و ارتقاء توان علمی و تخصصی، در قالب تیم‌های اضطراری تحت پوشش بسیج جامعه پزشکی و پرستاری، آماده ارائه خدمت به نیازمندان و مجروحان احتمالی در هر شرایط بحرانی و اضطراری است، تا بخشی از رشادت‌ها و ازخودگذشتگی‌های پرستاران در دوران دفاع مقدس را جلوه‌گر باشند که نمونه‌ای از این رشادت‌ها و ازخودگذشتگی‌ها را در عرصه مبارزه با کرونا، نظاره‌گر هستیم.

انتهای پیام/ 113

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، تحمیل جنگ هشت‌ساله به انقلاب اسلامی ایران در حالی بود که کشورمان در تمامی ابعاد، در عدم آمادگی به‌سر می‌برد و دشمن نیز به این مسئله کاملاً واقف بود؛ چراکه کشوری که به‌تازگی انقلاب کرده، طبیعی بود که ارکان آن هنوز به‌صورت کامل شکل نگرفته است.

غربی‌ها معتقد بودند که با حمله سراسری ارتش بعث عراق، انقلاب اسلامی ایران تاب و توان ایستادگی در مقابل آن را ندارد. همچنین رژیم بعث عراق نیز پیش‌بینی می‌کرد که در سه روز ابتدایی حمله به ایران، استان «خوزستان» را اشغال کرده و سپس عمده چاه‌های نفت کشورمان را تصاحب می‌کند و سرانجام یک‌هفته‌ای به تهران می‌رسد.

وقتی جنگ تحمیلی آغاز شد، به‌دلیل وابستگی‌های رژیم پهلوی، عمده پزشکان شهرهای مرزی کشورمان که مستقیماً با جنگ درگیر بودند را اتباع هندی و پاکستانی تشکیل می‌دادند و طبیعی بود که با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تقویت استقلال کشورمان و همچنین شروع جنگ تحمیلی، این پزشکان به کشورهای خود و یا دیگر کشورها عزیمت کنند.

به‌همین دلیل، حضور پزشکان کشورمان در ابتدای جنگ تحمیلی در شهرهای مرزی کمرنگ‌تر بود، تا جایی که در استان «خوزستان»، مراکز درمانی و بیمارستان‌ها، عمدتاً زیر بمباران دشمن تقریباً به حالت تعطیل درآمده بودند؛ بنابراین تنها راه ممکن، درخواست از کادر پزشکی داوطلب بود تا در این مناطق حاضر شوند؛ لذا تشکیلاتی ایجاد شد تا کادر پزشکی را برای اعزام به شهرهای مرزی و مناطق جنگی سازماندهی کند؛ این‌گونه بود که «ستاد امداد و درمان مناطق جنگی» ایجاد شد.

«ستاد امداد و درمان مناطق جنگی» یک ستاد هماهنگی میان ارتش، جهاد سازندگی، وزارت بهداشت و هلال احمر بود که مهم‌ترین فعالیت آن، برآورد نیازمندی‌های پزشکی از طریق مسئولان بهداری‌های ارتش و سپاه در مناطق عملیاتی و در ادامه انعکاس این نیازمندی‌ها به تهران بود که بعد از این اقدامات، به‌تدریج ستادهای پشتیبانی امداد و درمان در مراکز استان‌ها نیز تشکیل شد. بعد از آن نیز یک ستاد مرکزی امداد و درمان در تهران برای انجام کار هماهنگی میان ستادهای مستقر در استان‌های مختلف شکل گرفت.

گروه اول کادر پزشکی که به مناطق جنگی اعزام شدند، داوطلبان بودند که به‌عنوان «تیم‌های اضطراری» لقب گرفتند و عمدتاً از تیم‌های جراح بودند؛ به‌این‌گونه که معمولاً پزشک جراح، پزشک بیهوشی، پزشک ارتوپد و حتی پزشک جراح مغز و اعصاب در کنار تکنیسین اتاق عمل، در چنین گروه‌های فعالیت می‌کردند.

تیم‌های اضطراری بنا به درخواست مناطق عملیاتی، به جبهه می‌آمدند و معمولاً زمانی در جبهه حضور پیدا می‌کردند که کمترین زمان تا آغاز عملیات باقی مانده بود؛ البته بخشی از تیم‌های اضطراری هم مستقیماً در لشکرها و بیمارستان‌های صحرایی خطوط مقدم جبهه‌ها فعالیت کرده و نقش تعیین‌کننده‌ای را در درمان مجروحان ایفا می‌کردند؛ چراکه هرچه پزشک به خطوط مقدم نزدیک‌تر بود، سریع‌تر می‌توانست اقدامات درمانی را آغاز کند. این نکته نیز نباید از قلم بیافتد که بخشی دیگر از تیم‌های اضطراری را متخصصانی تشکیل می‌دادند که در واحد درمانی جنوب فعالیت داشتند و با توجه به نیازهای بیمارستان‌های صحرایی، به آن بیمارستان‌ها اعزام می‌شدند.

یکی از نتایج مجاهدت‌های کادر پزشکی کشور در دوران دفاع مقدس، زمان انتقال مجروحان از خطوط مقدم تا اتاق‌های عمل، تقریباً ۴۵ دقیقه بود که رکورد بسیار بالایی به‌شمار می‌رود؛ این درحالی است که ما توانستیم این مدت‌زمان را به ۲۵ دقیقه برسانیم که یکی از موفقیت‌های بی‌نظیر ما در دوران دفاع مقدس محسوب می‌شود.

اوج مجاهدت‌های کادر پزشکی کشور در دوران دفاع مقدس در این است که تقریباً از ابتدای جنگ تحمیلی، از عملیات ثامن‌الائمه (ع) گرفته تا پایان جنگ، ما با مشکلات پزشکی و تعداد پزشکان مواجه نبودیم، که این یکی از افتخارات جامعه پزشکی به‌شمار می‌رود و این مسئله موجب رضایت امام خمینی (ره) از کادر پزشکی شده بود و ایشان در بیانیه‌های خود در طول سال‌های دفاع مقدس، از کادر پزشکی بسیار تجلیل می‌کردند.

پرستاران به‌عنوان بخشی از کادر پزشکی در دوران دفاع مقدس به‌شمار می‌روند که مهم‌ترین ویژگی آن‌ها، داشتن پشتکار در انجام وظایف مهارتی، خودباوری و اعتماد به نفس بالای‌شان در درمان و مراقبت از مجروحان، خصوصاً مجروحان شیمیایی بود. پرستاران همچنین در عرصه‌های تخصصی، مدیریتی، دادن روحیه به مجروحان، خوش درخشیدند.

امروز جامعه پزشکی کشور، با تأسی از رشادت‌ها و ایثارگری‌های دوران دفاع مقدس و ماهیت ذاتی و حرفه‌ای خود، ضمن حفظ آمادگی و ارتقاء توان علمی و تخصصی، در قالب تیم‌های اضطراری تحت پوشش بسیج جامعه پزشکی و پرستاری، آماده ارائه خدمت به نیازمندان و مجروحان احتمالی در هر شرایط بحرانی و اضطراری است، تا بخشی از رشادت‌ها و ازخودگذشتگی‌های پرستاران در دوران دفاع مقدس را جلوه‌گر باشند که نمونه‌ای از این رشادت‌ها و ازخودگذشتگی‌ها را در عرصه مبارزه با کرونا، نظاره‌گر هستیم.

انتهای پیام/ 113