پشتیبانی جنگ

پشتیبانی راه‌آهن از ساخت جاده، سنگر و پناهگاه/ جابه‌جایی و اسکان جنگ‌زدگان

پشتیبانی راه‌آهن از ساخت جاده، سنگر و پناهگاه/ جابه‌جایی و اسکان جنگ‌زدگان


به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، هشت سال دفاع مقدس صحنه نقش‌آفرینی همه اقشار جامعه برای مقابله با ارتش تا به‌دندان مسلح بعثی بوده که این وحدت همه‌جانبه جامعه، مرهون تدابیر حضرت امام خمینی (ره) است؛ ایشان با هنر خود توانستند جنگ را مردمی کنند؛ چراکه بدون‌شک هیچ قدرتی بزرگ‌تر و غیورتر از مردم، در این کشور وجود ندارد.

کارکنان راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران نیز پابه‌پای همه اقشار مردم، در نهضت انقلاب اسلامی نقش‌آفرینی کرده و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز با شروع جنگ تحمیلی، ضمن مجاهدت‌های شبانه‌روزی خود و تقدیم شهدای بسیاری، نقشی بی‌بدیل و البته مهم و حیاتی را در دفاع مقدس ایفا کردند که با ورق زدن کارنامه دفاعی ایران در طول این دوران، می‌توان به این نقش مهم پی برد؛ به‌طوری که می‌توان راه‌آهن را یکی از عمده‌ترین عقبه تدارکاتی جبهه‌های جنگ دانست.

جنگ تحمیلی که آغاز شد، بیشترین ظرفیت خطوط راه‌آهن به جابه‌جایی تجهیزات نظامی و حمل و نقل رزمندگان اختصاص یافت؛ حتی راه‌آهن وظیفه حمل و نقل مواد سوختی و دیگر کالا‌های مورد نیاز جنگ را برعهده گرفت. از سویی دیگر در مناطق غیرجنگی نیز امر توسعه و بهبود شبکه ریلی راه‌آهن صورت می‌پذیرفت.

خدمات راه‌آهن به جنگ، به زیربخش‌های «فعالیت‌های ستادی»، «خدمات پشتیبانی»، «جابه‌جایی تجهیرات»، «انتقال محرومین و پیکر‌های مطهر شهدا»، «جابه‌جایی اسرا، رزمندگان و نیرو‌های راه‌آهن»، «کمک‌های نقدی و غیرنقدی پرسنل راه‌آهن»، «انتقال کمک‌های مردمی از سراسر کشور»، «آسیب‌های ناشی از جنگ»، «بازسازی خطوط» و «رشادت‌های بی‌بدیل کارکنان راه‌آهن» قابل تقسیم است.

البته این موضوع نیز نباید ناگفته بماند که مشارکت راه‌آهن در دفاع مقدس، تنها به پشتیبانی و حضور غیرمستقیم در جبهه‌ها محدود نبود. حدود ۱۲ هزار نفر از کارکنان متعهد راه‌آهن، همچون دیگر اقشار مردم از همان روزهای آغازین جنگ به جبهه‌ها شتافتند و مطابق آمار رسمی، ثمره این حضور، تقدیم ۲۴۷ شهید، ۵ مفقودالاثر، ۲۹۰ آزاده و ۱۲۴۱ جانباز به کشور بود.

نقش فعالیت‌های ستادی راه‌آهن در دفاع مقدس

نظم بخشیدن و ساختار دادن به یک مجموعه بزرگ همچون راه‌آهن، مهمترین اتفاق پیش از انجام هرگونه کار اجرایی است. از همین رو پس از پیروزی انقلاب اسلامی، راه‌آهن نیازمند بازتعریف ساختار‌های سازمانی و بهسازی تشکیلات اداری خود شد.

مدیران وقت راه‌آهن با توجه به ضرورت‌های اجتماعی و وقایع معاصرشان ستادها، انجمن‌ها و کمیته‌های مناسب را تشکیل دادند. به‌طور مثال؛ قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، کارکنان راه‌آهن با ایجاد کمیته اعتصابات، نظم ساختاری خود را در راستای مبارزه با رژیم پهلوی حفظ کرده و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز با ایجاد «کمیته خودکفایی» و «ستاد بسیج مستضعفین»، نقش والای خود را در حمایت و پشتیبانی از آرمان‌ها و اهداف والای انقلاب اسلامی ایفا کردند. همچنین در دوران دفاع مقدس نیز با تشکیل ستاد پشتیانی جنگ، به‌منظور سازماندهی امور مربوط به جنگ در چندین کارگروه گام به عرصه پشتبانی مستقیم جنگ نهادند.

حتی راه‌آهن در طول دوران هشت سال دفاع مقدس در بسیاری از حوزه‌هایی که خارج از وظایف سازمانی خود بود نیز ورود کرد ایجاد. ایجاد ساختار‌های سازمانی برای انجام فعالیت‌هایی از قبل ساخت پناهگاه‌ها، اردوگاه‌های نظامی و یا غیرنظامی به‌منظور اسکان جنگ‌زدگان، خانه‌سازی و بازسازی منطق زلزله‌زده و… از جمله اقدامات ستادی راه‌آهن است.

این قبول مسئولیت حتی تا چندی پس از پایان جنگ تحمیلی نیز ادامه یافت. به‌عنوان مثال؛ بخش عمده‌ای از بازسازی مناطق مسکونی به ستاد پشتیبانی جنگ راه‌آهن سپرده شد که بعد‌ها این سازمان به «ستاد بازساری» تغییر نام داد.

پشتیبانی راه‌آهن از ساخت جاده، سنگر و پناهگاه/ جابه‌جایی و اسکان جنگ‌زدگان

خدمات پشتیبانی جنگ

جنگ نابرابری که عراق علیه ایران آغاز کرد، با کمک همه‌جانبه کشور‌های عرب منطقه و ابرقدرت‌های جهانی بود؛ اما از سویی دیگر، ملت ایران تنها و با اتکا به نیرو و توان داخلی در برابر رژیم بعث عراق صف‌آرایی کرد. با این اوصاف پشتیبانی لجستیکی جنگ که از مهم‌ترین دلایل پیروزی نهایی ما بر ارتش صدام بود، توسط نهاد‌ها و سازمان‌های داخلی انجام می‌گرفت، در این میان سهم راه‌آهن بیشتر از هر ارگان و نهاد دیگری بود؛ به‌طور مثال تنها در بخش جاده‌سازی و سنگرسازی، راه‌آهن توسط اکیپ‌های بازسازی خود بیش از ۳۵ کیلومتر جاده را در مناطق جنگی ایجاد و با صد‌ها تن شن و ماسه (در مواقع نیاز روزانه بین ۱۶۰ تا ۱۷۰ واگن) برای جاده‌سازی و سنگرساری به جبهه‌ها منتقل می‌کرد. همچنین در طول هشت سال دفاع مقدس، راه‌آهن ۴ میلیون اصله تراورز برای ساخت سنگر‌های دفاعی رزمندگان ارسال کرد.

واگذاری سوله‌های راه‌آهن به جهاد خودکفایی سپاه یا ساخت پل‌های متحرک، واگذاری ماشین‌آلات سنگین راه‌سازی شامل لودر بولدوزر و کامیون و گریدر از دیگر اقدامات مهم راه‌آهن در پیشتبانی از جنگ تحمیلی بود.

راه‌آهن در دوران دفاع مقدس مخصوصا در ۲ سال آخر آن که جنگ هوایی و بمباران شهر‌ها شدت گرفت، نیاز به پناهگاه دوچندان شد؛ درحالی که تا آن زمان اقدامات جدی در جهت احداث پناهگاه در شهر‌های بزرگ به‌ویژه تهران انجام نشده بود؛ بنابراین ساختمان‌های مقاوم دولتی شناسایی شده و با اندکی تغییرات به‌عنوان پناهگاه در اختیار مردم قرار می‌گرفتند. از همین رو راه‌آهن نیز با در اختیار قرار دادن چند ابنیه مقاوم و بزرگ از جمله ایستگاه مرکزی تهران، ساختمان مرکزی شهید کلانتری، ساختمان هنرستان و چند ساختمان دیگر به اضافه طبقات زیرین ابنیه‌های خود، موجبات نجات جان صد‌ها هموطن در زمان بمباران‌ها و موشک‌باران‌ها شد. علاوه بر این کار، راه‌آهن اقدام به ساخت پناهگاه نیز نمود که از آن جمله می‌توان به ساخت پناهگاه‌هایی در مدارس مناطق مختلف آموزش و پرورش شهر تهران مخصوصا در منطقه ۱۷ اشاره کرد.

راه‌آهن در مجموع ۳۸ پناهگاه برای مدارس ساخت و تحویل آموزش و پرورش داد و بی‌اغراق باید گفت که این خدمات باعث جلوگیری و یا کاهش تلفات جانی شد.

همچنین انتقال خانواده‌های جنگ‌زده از مناطق جنگی به مناطق امن، از دیگر اقدامات راه‌آهن در زمینه پشتیبانی از جنگ بود. علاوه بر این، جابه‌جایی‌ها، ستاد‌های پشتیبانی جنگ، دست به ساخت و ساز اردوگاه‌هایی در اطراف شهر‌های بزرگ زد. اردوگاه‌هایی با تجهیزات لازم و کامل برای اسکان مردم بی‌خانمان ناشی از جنگ، به‌عنوان نمونه، مجموعه رفاهی راه‌آهن در خزرآباد ساری از همان اوایل آغاز جنگ در اختیار جنگ‌زدگان قرار گرفت که حتی چندسال پس از خاتمه جنگ نیز در اختیار آن‌ها باقی ماند. اقدامات راه‌آهن در واگذاری مجموعه‌های رفاهی کارکنان خود به جنگ‌زدگانمصادیق بی‌شماری دارد.

منبع: کتاب «حماسه جاوید»

انتهای پیام/ ۱۱۳

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

پشتیبانی راه‌آهن از ساخت جاده، سنگر و پناهگاه/ جابه‌جایی و اسکان جنگ‌زدگان بیشتر بخوانید »

نیروهای پشتیبانی جنگ از نیروهای گمنام دفاع مقدس‌ هستند

«شدم راننده جنگ»؛ سوژه‌ای متفاوت از رزمندگان گمنام دفاع مقدس


«رضا قلی‌زاده علیار» نویسنده «شدم راننده جنگ» روایت‌گر خاطرات «علی‌اکبر دانشور» از رزمندگان دفاع مقدس، در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در تبریز، اظهار داشت: محور اصلی این کتاب، پشتیبانی جنگ است و به نظر من در بحث پشتیبانی جنگ، کتابی در این سطح کار نشده است.

وی افزود: در کتاب «شدم راننده جنگ»، در کنار خاطرات و بیان عملکرد پشتیبانی جنگ، رشادت و ایثارگری رزمندگان لشکر عاشورا و سایر لشکر‌ها و فرماندهان نیز روایت شده است.

معاون ادبیات و تاریخ اداره‌کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس آذربایجان شرقی تصریح کرد: به نظرم، نقطه‌ی اوج زندگی نویسنده کتاب زمانی است که با آرمان‌های حضرت امام خمینی (ره) آشنا می‌شود و تا زنده بود در راه تحقق آرمان‌های پیر و مراد عاشقان، از پا ننشست و وقتی هم که جنگ تمام شد، به دعوت سردار شهید حاج «احمد کاظمی» راهی قرارگاه حمزه شد و ۱۰ سال تمام در کنار وی برای امنیت مرز‌های شمال غرب و کوتاه کردن دست دشمنان انقلاب و ایران اسلامی، شبانه‌روزی تلاش کرد و بار‌ها تا مرز شهادت پیش رفت.

نویسنده کتاب «شدم راننده جنگ» در خصوص انگیزه خود برای نگارش این کتاب، عنوان کرد: وقتی نخستین‌بار در سال ۱۳۶۱ به جبهه رفتم، اسم «علی‌اکبر دانشور» را شنیدم که مسئول تدارکات لشکر عاشورا بود؛ ولی هیچ‌گونه ارتباطی با او نداشتم تا اینکه جنگ تمام شد و شروع به نوشتن خاطرات جنگ کردم.

وی ادامه داد: چند کتاب از رزمندگانی که کار‌های نظامی و عملیاتی انجام می‌دادند، نوشته بودم و احساس می‌کردم که بخش‌های دیگر جنگ مغفول مانده است؛ از جمله تدارکات و پشتیبانی جنگ که به سبب گسترگی مأموریت‌ها، از اهمیت ویژه‌ای طی دوران دفاع مقدس برخوردار بود و نیرو‌های پشتیبانی جنگ به‌صورت شبانه‌روزی درگیر کار بودند و جزو زحمت‌کشان جبهه‌ها به شمار می‌رفتند، در عین حال گمنام هستند؛ به همین دلیل رفتم سراغ سوژه‌ای متفاوت که کمتر به آن پرداخت شده بود.

«قلی‌زاده علیار» با اشاره به اینکه کتاب «شدم راننده جنگ» در سبک تاریخ شفاهی به نگارش درآمده است، گفت: قبل از چاپ کتاب، اساتید بزرگواری همچون استاد «علیرضا کمری» آن را خوانده و مطالبی عنوان کرد که از آن‌ها استفاده کردم. نام کتاب «شدم راننده‌ جنگ» هم پیشنهاد او بود و تا به حال هم استقبال خوبی از آن شده است؛ چون در حوزه پشتیبانی جنگ اثری قابل توجه است. در بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس کتاب‌های چاپ سال ۱۳۹۹ توسط چند داور بررسی شده بودند و در نهایت ۱۱ کتاب در سطح ملی مطرح شدند که یکی هم کتاب «شدم راننده جنگ» بود.

نویسنده کتاب «شدم راننده جنگ» در معرفی شخصیت اصلی این کتاب، خاطرنشان کرد: «علی‌اکبر دانشور» در «سردرود» به دنیا آمده و تا دوم راهنمایی درس خوانده است؛ اما به دلیل فوت مادر و دوری راه، تحصیل در مدرسه را ترک تحصیل می‌کند و در باطری‌سازی (شاگرد باطریسازی) مشغول کار می‌شود. تا اینکه انقلاب می‌شود و او هم به سیل خروشان مردم می‌پیوندد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، مدت کمی در جهادسازندگی و کمیته‌های انقلاب اسلامی فعالیت می‌کند و در نهایت به عنوان راننده جذب سپاه می‌شود و از این به بعد مسیرش را پیدا می‌کند.

انتهای پیام/

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

«شدم راننده جنگ»؛ سوژه‌ای متفاوت از رزمندگان گمنام دفاع مقدس بیشتر بخوانید »

آیت‌اللهی که با لباس زنانه عقبه جبهه را سرپا نگه داشت!


مادر شهیدی که امام جمعه او را آیت الله نامیدبه گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌‎پرس، حاجیه خانم علم‌الهدی نه فقط مادر شهید حسین علم الهدی که مادر بسیاری از زنان و مردان داوطلب روز‌های جنگ بود که در پایگاه‌ها و مناطق مختلف به نوعی درگیر مقابله با نیرو‌های بعث عراق بودند که به مرز‌های کشور حمله کردند.

مادر شهید علم الهدی توانسته بود با هدایت فکری نیرو‌های جوان و زنان، پایگاه پشتیبانی از جنگ را در محلی به نام چایخانه اهواز به وجود آورد.

زمانی که جبهه‌ها با کمبود لباس رزم رو به رو شدند این زنان اهوازی بودند که با مدیریت حاجیه خانم علم الهدی چایخانه را به محلی برای شستن لباس رزمنده‌ها و رفو و تعمیر آنها تبدیل کردند.

حمیدرضا قنبری از رزمندگان اهوازی دوران دفاع مقدس در مطلبی درباره این زن فداکار آورده است: «آن‌ها زنان حماسی بودند که برای انقلاب اسلامی در اهواز نقش‌آفرینی می‌کردند. اوایل دفاع مقدس بانوان انقلابی اهوازی با رهبری مادر حسین علم الهدی ابتکار بسیار زیبایی به خرج دادند، یک مکان سقف‌داری را در ساحل غربی رودخانه‌ کارون در اهواز انتخاب کردند که پیش‌تر معروف به چایخانه بود، تمام لباس‌های خاکی، کثیف، پاره پاره، و خونی شهدا و مجروحان را که قبل از این، آن‌ها را دور می‌ریختند، جمع می‌کردند و به چایخانه می‌آوردند. یک عده مشغول شستن لباس‌ها و گروهی دیگر سرگرم دوخت و دوز و رفوی لباس‌ها می‌شدند و یک عده هم لباس‌ها را اطو می‌زدند. چند نفر هم لباس‌های اطو شده را بسته‌بندی می‌کردند. زنان انقلابی اهوازی آن لباس‌ها را مجدد به چرخه‌ی استفاده در مناطق عملیاتی برمی‌گرداندند.»

زهرا موسوی مادر شهیدان موسوی که خود و دخترش برای کمک به رزمندگان در دوران دفاع مقدس به جنوب کشور رفته بودند، از آشنایی‌اش با مادر شهیدان علم الهدی چنین می‌گوید: «در نخستین اعزامم به چایخانه اهواز با مادر شهید علم‌الهدی آشنا شدم. آن‌ها فعالیت‌های مختلفی همچون بسته‌بندی، شستن لباس و ملحفه، دوخت بادگیر و… داشتند. در آنجا روزانه حدود ۲۰۰ نفر کار می‌کردند.»

آیت الله موسوی جزایری، نماینده اسبق حضرت امام در خوزستان و امام جمعه سابق اهواز درباره این مادر شهید به عنوان «آیت الله» نام برده و گفته است: «ایشان یک «آیت الله» بودند با لباس زنانه. اگر بخواهیم زنی را پیدا کنیم که خصوصیات یک آیت الله تمام عیار را داشته باشد، همین زن بود که وجود پر برکت او آن قدر در جلسات، اجتماعات، دعا، درس اخلاق و… زحمت کشید تا اینکه بیمار شد و سرانجام دعوت الهی را لبیک گفت. خانواده شهدا همواره زیر پرچم او بودند و کاروانی را برای سرکشی و خدمت به خانواده شهدا و جانبازان تشکیل داده بود. تجلیل از این زن تجلیل از انقلاب است.»

انتهای پیام/ 141



منبع خبر

آیت‌اللهی که با لباس زنانه عقبه جبهه را سرپا نگه داشت! بیشتر بخوانید »