پلیس آمریکا

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، تنها چند دهه پس از آنکه برده داری در آمریکا  سیاه پوستان این کشور را با ضعف اقتصادی و اجتماعی روبرو کرده بود، یک نقطه روشن در محله «گرین وود» شهر تالسا در ایالت اوکلاهما، معروف به «وال استریت سیاه» ظاهر شد؛ جایی که سیاه پوستان کسب و کار به راه انداختند و صاحب خانه شدند.

بیشتر بخوانید:

سخنان بایدن در سالگرد قتل عام سیاهپوستان در «تولسا»

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از «اِن بی سی نیوز»، اما ۱۰۰ سال پیش، در تاریخ ۳۱ می ۱۹۲۱، و در روز بعد، یک گروه اوباش سفیدپوست، آن منطقه را ویران کردند.

کارشناسان این حادثه را وحشتناک‌ترین حادثه تروریسم نژادی در تاریخ آمریکا از زمان برده داری می‌دانند.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از دیده بان حقوق بشر، در این حمله بیش از ۳۰۰ نفر قتل عام شدند، بیش از هزار و ۲۰۰ خانه ویران شدند، دستکم ۶۰ محل کسب و کار سوختند و ده‌ها کلیسا، مدرسه و کتابخانه به آتش کشیده شدند.

پس از این حادثه برآورد شد که این حمله و قتل عام خسارتی معادل حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار دلار را در برداشته که به نرخ امروز حدود ۲۵ میلیون دلار تخمین زده می‌شود.

بازماندگان هرگز کمکی از دولت آمریکا و یا هزینه جبران خسارات خود را دریافت نکردند.

عامل آغاز درگیری‌ها

در روز ۳۱ می‌ سال ۱۹۲۱، پلیس تالسا یک جوان ۱۹ ساله سیاه پوست به نام «دیک رولاند» را به اتهام حمله به یک زن سفیدپوست بازداشت کرد، اما شواهد کافی برای این موضوع یافت نشد.

روزنامه‌های تالسا این موضوع را در صفحات حوادث خود چاپ کردند و پس از آن گروهی از اوباش سفیدپوست به سمت دادگاه تالسا به راه افتادند و قصد «لینچ کردن» رولاند را داشتند.

گروهی از سیاه پوستان که از این موضوع مطلع شده بودند به صورت مسلح برای مقابله با اوباش سفیدپوست به سمت دادگاه به راه افتاده بودند که پلیس تالسا از آن‌ها خواست تا صحنه را ترک کنند و آن‌ها هم از دستور پلیس تبعیت کردند.

هر لحظه بر تعداد افراد حاضر در گروه اوباش سفیدپوست اضافه می‌شد و در نهایت به حدود ۲ هزار نفر رسیدند، اما پلیس آن‌ها را متوقف نکرد.

پس از آن دوباره سیاه پوستان مسلح برای حفاظت از رولاند به صحنه برگشتند و درگیری زمانی آغاز شد که یکی از اوباش سفید پوست قصد داشت یکی از افراد سیاه پوست مسلح را خلع سلاح کند.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، برخی‎ها انتظار داشتند که پس از اعلام حکم «درک شووین» در پرونده قتل «جورج فلوید،» اعتراضاتی به طور کلی در آمریکا و به ویژه در مینیاپولیس شکل بگیرد، چرا که معمولا در دادگاه‌های آمریکا اجرای قانون علیه افسران پلیس انجام نمی‌شود.

بیشتر بخوانید:

قتل ۶ تن به ضرب گلوله پلیس آمریکا

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از «گلوبال چاینا دیلی»، با این که هیئت منصفه، «شووین» را به اتهام قتل «فلوید» مقصر دانست و وی به احتمال زیاد بقیه عمر خود را در زندان سپری خواهد کرد، اما از آنجا که نژادپرستی در آمریکا بیداد می‌کند و خشونت پلیس در این کشور رایج است و برتری طلبان سفیدپوست تهدیدی مداوم و کشنده برای این کشور هستند، امید زیادی برای اصلاح واقعی و پایدار در موضوع پلیس آمریکا وجود ندارد.

پرونده و موضوع «جورج فلوید» کاملا شناخته شده است؛ «شووین» که یکی از افسران پلیس حاضر در صحنه بود، با فشار دادن زانوی خود به گردن مقتول باعث کشته شدن «فلوید» شد.

اگر شاهد ۱۷ ساله‌ای نبود که مرگ «فلوید» را با تلفن همراه خود فیلمبرداری کند، پلیس آمریکا احتمالا واقعیت‌ها را به گونه دیگری ارائه می‌داد؛ همانطور که در بسیاری از موارد در مورد آمریکایی‌های آفریقایی تبار و سایر افراد رنگین پوستان این کار را انجام داده است.

بیشتر بخوانید:

واقعیت تغییرناپذیر خشونت پلیس آمریکا

به طور مثال در گزارش پلیس آمریکا تحریف صورت گرفته و نوشته می‎شد «به او (فلوید) دستور داده شد که از خودروی خود پیاده شود؛ پس از پیاده شدن، او در مقابل افسران مقاومت فیزیکی کرد.»

احتمالا در ادامه این گزارش گفته می‌شد «افسران توانستند مظنون را دست بند بزنند و به نظر می‌رسد او از نظر پزشکی مشکلاتی دارد؛ افسران خواستار اعزام آمبولانس شدند؛ او با آمبولانس به مرکز پزشکی شهر هنپین منتقل شد و پس از مدت کوتاهی درگذشت.»

واقعیت غم انگیز این است که در آمریکا تنها یک درصد از قتل‌های پلیس از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹ به اتهامات جنایی منجر شده است.

فراتر از نژادپرستی و برتری طلبی سفیدپوستان، چندین دلیل خاص برای این موضوع وجود دارد.

یکی از اصلی‌ترین این دلایل این است که در آمریکا افسران پلیس معمولا علیه همکاران خود گزارش نمی‌دهند؛ و اینکه افسر خاطی چه جرمی و به چه اندازه‌ای مرتکب شده است اهمیت ندارد.

این وضعیت هیچ تفاوتی با سکوتی که مافیا در مقابل جرایم خود و دیگران پیش می‌گیرند، ندارد.

همچنین دادستان‌ها و افسران پلیس با یکدیگر بسیار دوستانه رفتار می‌کنند و تقریبا همیشه به جای اینکه به مردم خدمت کنند، یکدیگر را پوشش می‌دهند.

محافظه کاران آمریکایی معتقدند دولت این کشور بخشی از مشکل آمریکا در این رابطه است، نه راه حل آن؛ همانطور که رونالد ریگان، رییس جمهور اسبق آمریکا در سال ۱۹۸۶ گفت، ترسناکترین جمله در زبان انگلیسی این است «من از طرف دولت هستم و برای کمک به اینجا آمده‎ام».