به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاعی امنیتی دفاعپرس، پهپاد انتحاری آرش از جمله سامانههای پهپادی ارتقا یافته نیروی زمینی ارتش در حوزه مقابله با اهداف پدافندی، استحکامات، تاسیسات و مراکز کنترل فرماندهی دشمن در عرصه نبرد محسوب می شود.
پهپاد انتحاری آرش با برد دو هزار کیلومتر و قابلیت ضد راداری دست بلند نزاجا در انهدام اهداف دوردست است.
این سامانه که از خانواده پهپاد کیان است حدود ۲۰۰ کیلوگرم وزن دارد و تا ارتفاع ۱۲ هزار پا قابلیت پرواز دارد.
پهپاد آرش از قابلیتهای پنهانکاری و ضد جمینگ برخورداراست و با داشتن سرجنگی ۴۰ کیلوگرمی قادر به انهدام اهداف زمینی و ایستگاههای پدافندهوایی است.
پهپاد انتحاری آرش در رزمایشهای اخیر ارتش اهداف خود را در شعاع هزار کیلومتری با دقت و به طور نقطه ای مورد هدف قرار داده است.
انتهای پیام/ 221
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، اگر تا مدتی قبل، سپاه پاسداران به عنوان قدرت مهم پهپادی در منطقه و جهان، کابوس بزرگی برای دشمنان بخصوص رژیم صهیونیستی و آمریکا به حساب می آمد ، اما در چند سال اخیر شاهد افزایش کمی و کیفی ناوگان پرنده های بدون سرنشین ارتش جمهوری اسلامی ایران در کلاس های مختلف هستیم که این نیرو را نیز تبدیل به یکی از ابزارهای مهم بازدارندگی و تقویت چشمگیر قدرت دفاعی کشورمان کرده است.
در کنار انواع پرنده های شناسایی و رزمی، یکی از حوزه هایی که اخیرا مورد توجه جدی تر ارتش قرار داشته، پهپادهای انتحاری است که در سالهای اخیر، سطح و اعتبار این بخش از پرنده های بدون سرنشین در ارتش کشورمان با ارتقاء چشمگیری همراه بوده است.
از جمله نمونه های موفق در این بخش، پهپاد رعد 85 بود که جزء اولین پهپادهای انتحاری کشور محسوب می شود که وارد خدمت ارتش ایران شده است. یک پرنده بدون سرنشین انتحاری کوچک که سالهاست به عنوان یکی از اصلی ترین سامانه های انتحاری بدون سرنشین کشور ما شناخته می شود. این پرنده بردی در حدود 100 کیلومتر داشته و بنا به اعلام مسئولین با قابلیت ارسال تصاویر توان درگیری با اهداف ثابت و متحرک را دارد.
پهپاد انتحاری رعد
اما در جریان رزمایش بزرگ پهپادی سال گذشته ارتش بود که برای اولین بار، از پهپاد آرش رونمایی شد. یک پرنده بدون سرنشین با برد 2 هزار کیلومتر با قابلیت انتحاری که برد بلند ترین نوع در کلاس خود در جهان به حساب می آید. این پهپاد به صورت تخصصی قابلیت قفل بر روی ایستگاه های راداری و در اصطلاح سرکوب پدافند هوایی دشمن را نیز دارد.
پهپاد آرش در حقیقت بر اساس سری کیان توسعه پیدا کرده و خانواده پهپاد کیان دو عضو دارد که اولی کیان 1 نام دارد و در سال 1393 با ماموریت نقش هدف پرنده برای آزمایش سیستم های راداری وارد سازمان رزم نیروی پدافند هوایی ارتش شده است.
پهپاد کیان 2 با ماموریت ضد رهگیری و حمله به اهداف زمینی در شکل انتحاری در سال 1398 وارد خدمت شد که به نسبت مدل اولیه اندازه بسیار بزرگتری دارد. پهپاد کیان بر اساس اطلاعات اعلام شده بردی بیش از هزار کیلومتر را دارد و بر اساس برآوردهای موجود از سیستم شتاب دهنده اول سوخت جامد و موتور توربوجت بهره می برد.
پهپاد کیان یک و دو در کنار یکدیگر
پهپاد آرش از نظر اندازه و ظاهرا تقریبا همان کیان 2 است اما یک تفاوت بزرگ در اینجا وجود دارد. در کنار بحث انتحاری، پهپاد آرش قابلیت سرکوب پدافند هوایی را در اختیار دارد. در خصوص سامانه های همراه این پهپاد خبر دقیقی منتشر نشده اما با این حساب به نظر میرسد در درون این پرنده بدون سرنشین، سیستم های دریافت کننده امواج راداری نصب شده و می تواند با ایجاد حالت آشیانه یاب راداری هدف را کشف و به آن حمله کند.
تصویر پهپاد آرش در زمان پرتاب
ورود نزاجا به باشگاه حملات فوجی پهپادی و هوش مصنوعی
در روزهای اخیرا جهاد خودکفایی نیروی زمینی ارتش از یک سری دستاوردهای جدید خود رونمایی کرده که نشان از یک جهش بسیار بزرگ در توانایی مجموعه آجا در حوزه بدون سرنشین ها می دهد. یکی از مهم ترین دستاورد های به نمایش درآمده بحث پرنده های بدون سرنشین انتحاری با قابلیت حمله موجی در دسته های 10 فروندی و همچنین قابلیت بهره گیری از هوش مصنوعی بوده است.
نکته جالب ماجرا اینجاست که به فاصله کمی و در جریان رزمایش پیامبر اعظم(ص) 15 نیروی هوافضای سپاه در اواخر سال پیش بود که برای اولین بار به صورت رسمی به بحث استفاده از هوش مصنوعی در پهپادهای سپاه نیز اشاره شد و تصویری از پرواز جمع پرنده های بدون سرنشین سپاه به نوعی نشان دهنده وجود یک الگوریتم هدایتی بین این پرنده ها بود.
پرواز جمع چهار فروند پهپاد شاهد ۱۸۱ در رزمایش اخیر سپاه
بر اساس اطلاعات موجود این پهپادها برای کنترل از یک ایستگاه زمینی بهره گرفته و برد پروازی آنها نیز بین 40 الی 400 کیلومتر است. این پرنده های بدون سرنشین همچنین از قابلیت شبکه شدن و به اشتراک گذاری اطلاعات در کنار بحث ارسال اطلاعات به سسیستم کنترل برخوردار هستند. این پرنده های بدون سرنشین از سر های جنگی به وزن 5 الی 15 کیلوگرم برخوردار هستند.
با نگاه به پرنده های بدون سرنشین انتحاری جدید نزاجا متوجه وجود یک پرنده بدون سرنشین بزرگ تر و تعداد پرنده بدون سرنشین کوچک تر می شویم. بر اساس اطلاعات موجود پرنده بدون سرنشین بزرگ در نقش نوعی پرنده مادر و کنترل کننده اصلی ایفای نقش کرده و از طریق این پهپاد بزرگ است که سایر پرنده های انتحاری کوچک تر نیز کنترل می شوند.
این مسئله کنترل می تواند به صورت لحظه ای و آنلاین از طریق واحد کنترل زمینی و یا به صورت هوش مصنوعی و از پیش تعیین شده و بر اساس اطلاعاتی باشد که از قبل در پهپاد پیشرو یا اصطلاحا مادر ذخیره شده است. این نوع از سیستم هدایت و کنترل را شاید بتوان لبه فناوری کنترل و عملیات بدون سرنشین در جهان حساب کرد که به نوعی سر ریز آن برای جنگنده های سرنشین دار در جنگنده های نسل جدید نیز طرح شده است.
مجموعه پهپادهای انتحاری نزاجا – پهپاد بزرگر تر در نقش پرنده پیشرو و پهپادهای کوچکتر در نقش دنباله رو
برای نمونه در کانسپت های مطرح شده برای جنگنده های نسل 6 به ترکیبی از بحث هوش مصنوعی و پرواز پرنده های بدون سرنشین در کنار یک جنگنده سرنشین دار به عنوان مادر و واحد کنترل اشاره شده است که در صورت لزوم البته این پرواز می تواند به صورت مستقل و بر اساس هوش مصنوعی باشد. پرنده های بدون سرنشین در این سناریو در محیط های پر خطر وارد عمل شده و تهدید را نسبت به پلتفرم سرنشین دار کاهش می دهند. در عین حال قابلیت رزم شبکه محور باعث می شود تا این پرنده ها امکان به اشتراک گذاری اطلاعات با یکدیگر را نیز داشته باشند که این مسئله میزان اطلاع از وضعیت کلی پیرامونی را گسترش داده و درصد موفقیت عملیات را نیز افزایش می دهد.
مسئله مهم و قابل توجه دیگری که در خصوص نسل جدید پهپادهای ارتش اعلام شده توان ضد هوایی و مقابله با اهداف پروازی است. علاقمندان به حوزه نظامی اطلاع دارند که امروزه در جهان بحث توسعه سامانه های بدون سرنشین خصوصا در حوزه حملات فوجی ، توسعه پرنده های بدون سرنشین کوچک و استفاده از پرنده های بدون سرنشین تجاری برای عملیات های جاسوسی و تروریستی هر روز در حال گسترش پیدا کردن است. در سالهای اخیر در کشور ما سیستم های پدافندی مختلفی برای مقابله با این طیف از تهدیدات توسعه پیدا کرده اما یکی از روش های تقریبا جدید در این حوزه پاسخ دادن با پهپاد خودی به پهپاد دشمن است.
پهپاد های انتحاری کوچک مثل مدل تولید شده برای نزاجا با توجه به توان صنعتی کشور در این حوزه در تعداد انبوه قابلیت تولید را دارند و می توان در شرایط قرار گرفتن در معرض یک تهاجم با موجی از پرنده های بدون سرنشین در تعداد کم یا زیاد این پهپادهای انتحاری را به سمت آنها فرستاده و با انفجار در آسمان تهدید را نابود کرد.
در حوزه عملیات زمینی نیز یکی بحث شناسایی و دیگری بحث تهاجم زمینی طرح می شود. در بحث شناسایی باید دقت داشت که اطلاعات جمع شده از یک مجموعه از پرنده های بدون سرنشین می تواند فضای بسیار بیشتری را گسترش دهد و در بحث تهاجم نیز نکته مهم این است که حمله در دسته های بزرگ تر شانس موفقیت و عبور از سد پدافند دشمن را نیز شدیدا بالا خواهد برد. در بحث سر جنگی باید گفت که میزان در نظر گرفته شده برای این پهپادها و خصوصا پروفایل پروازی و حمله از بالای آنها می تواند برای نابودی طیف گسترده ای از تهدیدات موجود روی زمین مثل انواع زره پوش ها ، تانک ها ، خودروهای انتحاری و خصوصا سامانه های راداری و حتی پدافندی باشد.
با این اوصاف نیروی زمینی ارتش با رونمایی از سیستم جدید در حقیقت یک گام پرش گونه برای ورود به فضای نبرد شبکه محور و بدون سرنشین در قرن جدید را برداشته و همگام با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در حال حاضر از معدود دارندگان این توانایی در میان ارتش های جهان محسوب می شود. حالا بهتر می توان درک کرد چرا ژنرال مکنزی فرمانده ستاد مرکزی تروریستهای آمریکایی در غرب آسیا (سنتکام) طی روزهای گذشته اعتراف کرده که ایران با استفاده از انواع پهپادهای رزمی و شناسایی، برتری هوایی آمریکا در منطقه را پس از دهه ها، به چالش کشیده است.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق،بیراه نیست اگر که نام سختترین سال قرن را بر آن بگذاریم؛ سالی که اگرچه برای تمام جهان با همهگیری کرونا و مرگ روزانه انسانها در اثر این بیماری همراه بود، اما برای ملت ایران در کنار کرونا، تهدیدات مختلف امنیتی و تحریم و فشار حداکثری دشمنان هم وجود داشت. با این حال و با وجود سختیهای بیسابقه سال ۱۳۹۹، جلوههایی زیبا از تلاش و مجاهدت و زیبایی هم در این میدان یکساله رقم خورد تا شیرینی باشد بر تلخکامیهای سختترین سال قرن!
تردیدی نیست که در یک سال گذشته نیروهای مسلح چه در میدان تأمین امنیت و افزایش توان دفاعی کشور و چه در میدان مبارزه با کرونا نقشی بیبدیل و در برخی موارد بیسابقه را ایفا کردهاند؛ میخواهیم مروری کنیم آنچه را که در سال ۱۳۹۹ بر نیروهای مسلح گذشت و آنچه را که برای اعتلای نام ایران و خدمت به مردم رقم زدند.
در سلسله گزارشهایی در نظر داریم تا مهمترین رویدادها و رخدادهای نظامی کشور در سال ۱۳۹۹ را مرور کنیم. در گزارش قبل به مرور وقایع و رخدادهای پاییز ۹۹ پرداختیم، در آخرین گزارش به مرور زمستان ۹۹ خواهیم پرداخت.
توقیف نفتکش کرهای
دوشنبه پانزدهم دیماه نیروی دریایی سپاه از توقیف یک نفتکش در خلیج فارس متعلق به کره جنوبی با نام HANKUK CHEMI خبر میدهد که حامل ۷ هزار و ۲۰۰ تن مواد شیمیایی نفتی بوده و در طول مسیر دریانوردی خود قوانین زیست محیطی دریایی را به طور مکرر نقض کرده است.
این نفتکش توسط ناوگروه ذوالفقار منطقه یکم نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی توقیف شد.
آغاز رگبار رزمایشها با پهپادهای ارتش
تحرکات نظامی آمریکا در منطقه افزایش یافته؛ روزهای پایانی حکومت دونالد ترامپ است و جسته و گریخته در رسانههای خارجی مطرح میشود که احتمال اقدام نظامی از سوی ایالات متحده علیه ایران وجود دارد؛ موضوعی که تحرکات و شوی نظامی آمریکا در منطقه هم میتواند دلیلی برای تأیید آن باشد.
نیروهای مسلح دست به کار میشوند و برگزاری رزمایشهای متعدد را برنامهریزی میکنند؛ بعدا سرلشکر باقری رئیس ستادکل نیروهای مسلح در اینباره گفت: در ماههای پایانی دولت ترامپ به امر رهبر انقلاب، نیروهای مسلح نسبت به برگزاری ۱۰ رزمایش اقدام کردند و با وجود اینکه برنامهریزی قبلی برای برگزاری این رزمایشها وجود نداشت ولی شاهد بودیم که این رزمایشها پس از ابلاغ با قدرت برگزار شدند.
در اولین رزمایش؛ ارتش با مشارکت نیروهای چهارگانه خود رزمایشی پهپادی را با مشارکت صدها فروند پهپاد در سرتاسر کشور برگزار میکند و در آن انواع و اقسام پهپادهای شناسایی، مراقبتی، رزمی، جنگ الکترونیک و … به اجرای عملیات میپردازند.
مرکزیت این رزمایش در سمنان است و سرلشکر باقری رئیس ستادکل نیروهای مسلح هم در این رزمایش حضور پیدا میکند و میگوید: دستان نیروهای مسلح بر روی ماشه ها قرار دارد و چنانچه دشمنان کوچکترین خطایی کند، حتما پاسخ جانانهای خواهند گرفت.
به کارگیری گسترده پهپادهای انتحاری و اجرای عملیات برد بلند توسط این پهپادها و رهگیری هوایی توسط پهپاد کرار با استفاده از موشکهای هوابههوا از جمله نکات برجسته این رزمایش است.
نمایش شهر موشکی جدید
نوزدهم دیماه نوبت به نیروی دریایی سپاه میرسد تا برگی جدید از قدرت خود را به دشمنان نشان دهد تا بدانند اگر دست از پا خطا کنند، دریایی از آتش پیش روی آنها قرار خواهد داشت.
برای نخستین بار تصاویری از یکی از شهرهای موشکی نیروی دریایی سپاه در خلیج فارس به نمایش گذاشته میشود که در آن انبوهی از انواع موشکهای کروز ضدکشتی به همراه پرتابگرهای آنها به نمایش در میآید.
رزمایش اقتدار دریایی
بیست و چهارم دیماه، نیروی دریایی ارتش یک رزمایش موشکی را در آبهای دریای عمان و شمال اقیانوس هند برگزار میکند که در آن یگانهای سطحی این نیرو با شلیک انواع موشکهای کروز ضدکشتی، توان خود را محک میزنند؛ زیردریایی بومی فاتح هم در این رزمایش برای اولین بار اژدر شلیکی میکند، اما در حاشیه این رزمایش قرار است یک دستاورد دفاعی ویژه هم رونمایی شود.
الحاق ناوبندر مکران
دریادار حسین خانزادی فرمانده نیروی دریایی ارتش مهرماه ۱۳۹۹ در گفتگویی از الحاق یک ناوبندر به نیروی دریایی ارتش در ماههای آینده خبر میدهد که ابعاد بزرگی دارد؛ از همان زمان در افکار عمومی و فضای نخبگان حوزه نظامی این سوال پیش میآید که ناوبندر چیست و اگر شناوری با چنین ابعادی در حال ساخت است باید کار آن از مدتها پیش آغاز شده باشد و طبعا تا کنون نباید از چشمها مخفی میماند.
بیست و پنجم دیماه با رونمایی و الحاق ناوبندر مکران به نیروی دریایی ارتش به این سوالات پاسخ داده میشود.
مکران در حقیقت یک نفتکش تجاری است که تغییر کاربری یافته؛ موضوعی که در نیروهای دریایی دنیا متداول است و نیروی دریایی آمریکا هم چند فروند از این شناورها را در اختیار دارد.
۱۲۱ هزار تن وزن آن است و در مدت شش ماه تغییر کاربری یافته؛ یکی از کارهای خاصی که روی آن انجام شده، ایجاد عرشه بالگرد است که به این عرشه به تنهایی ۹۵۰ تن وزن دارد و میتواند به صورت همزمان پذیرای پنج فروند بالگرد باشد.
داستان ساخت مکران هم در نوع خود جالب است؛ با شیوع کرونا، بنادر کشورهای حاشیه دریای سرخ که در آن زمان خدمات بندری را به ناوگروههای نیروی دریایی ارتش در آن منطقه ارائه میکردند، پشتیبانی خود را قطع میکنند؛ در چنین شرایطی نیروی دریایی ارتش به فکر تغییر کاربری یک کشتی میافتد که حاصل آن ظرف شش ماه میشود ناوبندر مکران.
طی سال ۹۹ و قبل از آن، اقدامات مشکوکی علیه شناورهای تجاری کشورمان در دریای سرخ انجام میشود و چند کشتی ما مورد اصابت قرار میگیرند که البته منجر به غرق شدن آنها نمیشود و کشتیها به سلامت به ایران میرسند.
سرلشکر باقری رئیس ستادکل نیروهای مسلح پس از الحاق ناوبندر مکران، خبر مهمی را اعلام میکند و میگوید: ما دریای سرخ را که در دوره های اخیر شناورهای تجاری جمهوری اسلامی با برخی تعرضات محدود مواجه شدند، مجددا در منطقه گشت دریایی خود قرار خواهیم داد و امنیت کامل شناورها و ناوگان نفتکش و تجاری خود را در آن دریا هم برقرار خواهیم کرد.
رزمایش موشکی و پهپادی سپاه
جمعه ۲۶ دیماه؛ اینبار نوبت نیروی هوافضای سپاه است تا قدرت موشکی و پهپادی خود را در امتداد سلسله رزمایشهای نیروهای مسلح به رخ بکشد.
نهسا در رزمایشی با نام پیامبر اعظم(ص) ۱۵ انبوهی از موشکهای بالستیک در بردهای مختلف را شلیک میکند و در کنار آن یک عملیات ترکیبی توسط پهپادهای خانواده شاهد را هم اجرا میکند.
نکته بارز عملیات پهپادی در این رزمایش، استفاده از هوش مصنوعی در هدایت و اجرای عملیات پهپادی است.
در این رزمایش همچنین برای نخستین بار با استفاده از موشکهای بالستیک دوربرد، اهداف دریایی در اقیانوس هند و از فاصله ۱۸۰۰ کیلومتری مورد اصابت قرار میگیرند.
ذوالجناح دارای دو مرحله پیشرانش جامد و یک مرحله با پیشرانش مایع است و توانایی حمل ماهواره تا وزن ۲۲۰ کیلو گرم در مدار ۵۰۰ کیلو متری را دارد؛ از جمله دستاوردهای بارزی که در طول ساخت این ماهوارهبر حاصل شده ، دستیابی به قویترین موتور سوخت جامد تولید داخل با توان تولید تراست ۷۵ تن (قابل افزایش به ۱۰۰ تن) است.
با دستیابی به ماهوارهبری مانند ذوالجناح، ایران قادر خواهد بود تا در فضا منظومههای ماهوارهای داشته باشد.
تقویت نیروی دریایی سپاه؛ ایستگاه چهارم
بیستم بهمنماه؛ یک مرحله دیگر از توانافزایی نیروی دریایی سپاه انجام میشود و ۳۴۰ فروند شناور تندرو دیگر به این نیرو ملحق میشود.
۳۴۰ فروند شناور تندرو رزمی در ۶ کلاس عاشورا، ذوالفقار، طارق، قادر، ناصر و قایقهای گشتی که جمع شناورهای تندرو ملحق شده به نیروی دریایی سپاه طی سال ۹۹ را به بیش از ۴۵۰ فروند رساند.
نکته قابل توجهی که فرمانده نیروی دریایی سپاه درباره این شناورهای رزمی گفته این است که بالغ بر ۱۰۰ فروند از این شناورها در شرکتهای دانشبنیان خصوصی تولید شده که از این تعداد هم ۳۵ فروند در یک شرکت دانشبنیان کوچک بوده است.
رزمایش نیروی زمینی سپاه در جنوب غرب
بیست و سوم بهمنماه، نیروی زمینی سپاه رزمایش بزرگی را تحت عنوان رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۶ در منطقه جنوب غرب کشور و با محوریت قرارگاه منطقهای کربلا این نیرو برگزار میکنند.
اجرای عملیات تهاجم گسترده شبانه، عملیات پهپادی و ارزیابی توان واحدهای تکاوری، نیروی مخصوص، توپخانه، زرهی و … در این رزمایش اجرا شد.
رزمایش مشترک ایران، هند و روسیه در اقیانوس هند
بهمن رو به پایان است که اینبار نیز رزمایشی دیگر در آبهای دریای عمان و شمال اقیانوس هند برگزار میشود؛ منتهی نه رزمایشی داخلی بلکه رزمایش بینالمللی با مشارکت نیروهای دریایی ایران (سپاه و ارتش)، نیروی دریایی روسیه و نیروی دریایی هند.
نیروی دریایی روسیه یکی از پیشرفتهترین ناوهای خود را برای شرکت در این رزمایش فرستاده است و نیروی دریایی هند هم با ناو«میسور» در این رزمایش شرکت میکند.
اجرای تمرین امداد و نجات دریایی و آزادسازی کشتی از جمله تمرینات اجرا شده در این رزمایش بود.
رونمایی از کمان ۲۲
بهمنماه، امیر عزیز نصیرزاده فرمانده نیروی هوایی ارتش خبر از رونمایی پهپاد کمان ۲۲ با توان حمل بیش از ۳۰۰ کیلوگرم تسلیحات داد؛ ششم اسفندماه کمان ۲۲ رونمایی شد با یک ویژگی خاص، برد ۳۰۰۰ کیلومتری!
آنگونه که فرمانده نیروی هوایی ارتش گفته، کمان ۲۲ مجهز به محمولههای رزمی، اپتیکی و جنگالی است؛ موضوعی که در تسلیحات مشاهده شده در روز رونمایی نیز قابل مشاهده است؛ بر اساس آنچه به نمایش در آمده این پهپاد مجهز به بمبهای هوشمند سری قائم، یک نوع بمب بالدار جدید و بمب هدایت لیزری است.
خنثیسازی هواپیما ربایی توسط سپاه حفاظت هواپیمایی
پنجشنبه چهاردهم اسفندماه، روابط عمومی سپاه حافظت هواپیمایی از خنثیسازی توطئه هواپیماربایی توسط این سپاه در پرواز اهواز-مشهد خبر میدهد.
عامل این توطئه قصد داشت تا هواپیما را پس از ربایش در فرودگاه یکی از کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس به زمین بنشاند که ناکام ماند.
رونمایی از نسخه جدید سلاح مصاف
هفدهم اسفندماه؛ وزارت دفاع از نسخه جدید سلاح انفرادی مصاف رونمایی میکند؛ سلاح مصاف با کالیبر ۵۱×۷.۶۲ میلیمتری، سلاحی انفرادی است که پیشتر نسخه کالیبر ۴۵ ۵.۵۶x آن رونمایی شده بود. این سلاح دارای سه وضعیت ضامن، تک تیر و رگبار است و بر روی آن، ریل پیکاتینی استاندارد تعبیه شده است که امکان نصب تجهیزات جانبی مانند دوربین، رد دات، نارنجک انداز، دوپایه و … را فراهم میکند.
برد موثر مصاف با دوربین دید در روز ۸۰۰ متر و با دوربین حرارتی ۶۰۰ متر است و تمامی مراحل طراحی، ساخت و تولید آن به دست متخصصان داخلی در سازمان صنایع دفاع انجام شده است و در آینده تحویل نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران خواهد شد.
تقویت نیروی دریایی سپاه؛ ایستگاه پنجم، باز هم شهر موشکی
اسفند رو به پایان است؛ شاید این تصور وجود داشته باشد که نیروهای مسلح هم به پیشواز تعطیلات نوروزی میروند؛ اما اینگونه نیست.
بیست و پنجم اسفندماه، نیروی دریایی سپاه در کنار الحاق تجهیزات موشکی و جنگالی، بار دیگر از یکی دیگر از شهرهای موشکی خود اینبار با انبوهی از موشکهای کروز دریایی و بالستیک رونمایی میکند.
دریادار تنگسیری فرمانده نیروی دریایی سپاه در حاشیه این مراسم و با اشاره به الحاق تجهیزات جنگ الکترونیک به این نیرو، میگوید: امروز با ورود تجهیزات جدید جنگ الکترونیک ما قادر خواهیم بود حتی سیگنالهای خاموش و ارتباطات داخلی دشمن را هم رصد کنیم.
پایان دفتر ۹۹ با شلیک توپهای ارتش
نهایتا دفتر سال ۱۳۹۹ شمسی با شلیک توپهای ارتش در لحظه تحویل سال از لشگر ۲۳ نیروی زمینی و در میدان آزادی تهران بسته میشود.
سنتی دیرینه که احیای آن را به فال نیک میگیریم به امید آنکه در سالهای آینده نیز شاهد این حرکت باشیم.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، پهپادهای انتحاری از جمله تسلیحات خاص در جهان امروز به حساب می آیند که رسیدن به چنین سطحی، در بین کشورهای دارای فناوری بدون سرنشین نیز مصادیق بسیار محدود و انگشت شماری دارد. اگر بخواهیم در خصوص دارندگان فناوری این سطح از پرنده های بدون سرنشین ویژه صحبت کنیم به نام هایی مثل آمریکا، آلمان، چین و رژیم صهیونیستی خواهیم رسید.
در چند سال اخیر و خصوصا در جریان حملات هوایی رژیم صهیونیستی به سوریه و همچنین جنگ اخیر قره باغ، طیف گسترده ای از پهپادهای انتحاری ساخت این رژیم و مونتاژ کشور ترکیه مورد استفاده قرار گرفت و در بسیاری از محافل تخصصی و حتی عمومی تبدیل به یک بحث مهم و قابل توجه شد. جمهوری اسلامی ایران از طرف دیگر به عنوان یک بخش از مثلث قدرت نظامی حاضر در منطقه، سالهاست که به فناوری پرنده های بدون سرنشین انتحاری رسیده اما در رزمایش اخیر ارتش جمهوری اسلامی مشخص شد که کشور ما بار دیگر گوی سبقت را از رقیبان خود در این زمینه ربوده است.
اگر به خاطرات خلبانان و فرماندهان نظامی در زمان جنگ رجوع کنیم یکی از بزرگترین مشکلات نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آن سالهای سخت، نبود تسلیحات تخصصی ضد رادار و به طور کلی توانایی سرکوب پدافند هوایی بود. مسئله ای که باعث شد تعداد شهدای نیروی هوایی ارتش خصوصا در ابتدای جنگ بالا برود. بعد از پایان جنگ تحمیلی، در اولین حرکت برای ایجاد توان ضد رادار برای کشور، موشک های ضد رادار هوا پرتاب KH-58 برای ناوگان سوخو 24 نهاجا تهیه شد.
موشک ضد رادار KH-58 نیروی هوایی ارتش
گام دوم در بحث سرکوب رادارهای دشمن خصوصا رادارهای مخصوص دفاع موشکی مثل گونه های به کار رفته در سامانه پاتریوت و تاد توسط نیروی هوا فضای سپاه برداشته شد. موشک های بالستیک تاکتیکی سری هرمز به عنوان یک راه حل متفاوت، برای اولین بار کشور ما را دارنده یک گزینه بومی ضد رادار کرد. مدتی قبل نیز سپاه پاسداران در جریان یک تمرین نظامی با هدف قرار دادن یک نمونه اندازه واقعی از رادار نه حتی با موشک های ضد رادار بلکه با موشکی از خانواده فاتح، دقت و اطمینان پذیری موشک های خودی را بار دیگر به جهان نشان داد.
دو مدل موشک سری هرمز
قبل از رسیدن به بحث اصلی و پهپاد ضد رادار آراش باید به پهپاد رعد 85 نیز اشاره کنیم. یک پرنده بدون سرنشین انتحاری کوچک که سالهاست به عنوان یکی از اصلی ترین سامانه های انتحاری بدون سرنشین کشور ما شناخته می شود. این پرنده بردی در حدود 100 کیلومتر دارد و بنا به اعلام مسئولین با قابلیت ارسال تصاویر توان درگیری با اهداف ثابت و متحرک را دارد. برخی پهپادهای سری ابابیل ، صاعقه 2 و رعد از جمله دیگر پرنده های بدون سرنشین انتحاری ساخت ایران بودند.
پهپاد انتحاری رعد
اما در جریان رزمایش روزهای اخیر ارتش جمهوری اسلامی ایران، نمایش قدرت «پهپاد آرش» در نقش انتحاری و سرکوب رادار نشان داد که گوی سبقت را حتی از رقبای خارجی خود نیز گرفته است. در ابتدا نگاهی به دو سری از خانواده های پرنده های بدون سرنشین آرش داشته باشیم. پهپاد آرش در حقیقت بر اساس سری کیان توسعه پیدا کرده و خانواده پهپاد کیان دو عضو دارد که اولی کیان 1 نام دارد و در سال 1393 با ماموریت نقش هدف پرنده برای آزمایش سیستم های راداری وارد سازمان رزم نیروی پدافند هوایی ارتش شده است.
پهپاد کیان 2 با ماموریت ضد رهگیری و حمله به اهداف زمینی در شکل انتحاری در سال 1398 وارد خدمت شد که به نسبت مدل اولیه اندازه بسیار بزرگتری دارد. پهپاد کیان بر اساس اطلاعات اعلام شده بردی بیش از هزار کیلومتر را دارد و بر اساس برآوردهای موجود از سیستم شتاب دهنده اول سوخت جامد و موتور توربوجت بهره می برد.
آشنایی با پهپاد های کیان یک و دو
پهپاد کیان یک و دو در کنار یکدیگر
پهپاد آرش از نظر اندازه و ظاهرا تقریبا همان کیان 2 است اما یک تفاوت بزرگ در اینجا وجود دارد. در کنار بحث انتحاری، پهپاد آرش قابلیت سرکوب پدافند هوایی را در اختیار دارد. در خصوص سامانه های همراه این پهپاد خبر دقیقی منتشر نشده اما با این حساب به نظر میرسد در درون این پرنده بدون سرنشین، سیستم های دریافت کننده امواج راداری نصب شده و می تواند با ایجاد حالت آشیانه یاب راداری هدف را کشف و به آن حمله کند.
اگر به تصاویر مربوط به آزمایش پهپاد آرش دقت کنید نیز متوجه فعال شدن صدای ملخ خواهید شد که مشخص می کند آرش بر خلاف سری کیان از موتورهای ملخی بهره می برد.
تصویر پهپاد آرش در زمان پرتاب – در تصویر پایین سمت چپ به ملخ در انتهای پهپاد دقت کنید
یک مشخصه ویژه پهپاد آرش نشان داد که برتری در این حوزه در اختیار جمهوری اسلامی ایران نه فقط در منطقه بلکه در جهان قرار گرفته است چراکه در رزمایش اخیر پهپاد انتحاری مورد نظر از سواحل مکران پرتاب شده و بعد از طی کردن مسافتی در حدود 1400 کیلومتر هدف خود را در منطقه عمومی رزمایش در استان سمنان هدف قرار داده است.
بعد از این آزمایش موفق البته امیر دریادار موسوی معاون عملیات و سخنگوی تمرین بزرگ رزم پهپادی ارتش درباره این پهپاد این گونه گفته است: با تلاش جهادگران ارتش جمهوری اسلامی ایران مداومت پروازی پهپادهای انتحاری ارتش به صوررت مستمر تا ۲۰۰۰ کیلومتر افزایش یافته است.
رسیدن به عدد 2 هزار کیلومتر در یک پهپاد انتحاری / ضد رادار، جمهوری اسلامی ایران را به دارنده برد بلند ترین گونه در این تسلیحات در جهان بدل می کند. پیش از این پهپاد انتحاری هاروپ ساخت اسراییل با برد هزار کیلومتر در میان صنایع نظامی جهان، ادعای بی همتایی می کرد. البته عدد معروف 2 هزار کیلومتر دارای پیام های بسیار بزرگ و خاصی برای هم دوستان و هم دشمنان ایران است. به زبان ساده حداقل هر هدف ثابت و هر رادار ثابت ، از جمله سیستم های راداری سامانه های دفاع موشکی پاتریوت، ارو و تاد در منطقه، حالا با یک دشمن جدید، با الگوریتم پروازی متفاوت و تعداد قابل توجه رو به رو هستند.
آزمایش موفق پهپاد آرش در رزمایش اخیر پهپادی ارتش
نکته مهم دیگر در خصوص این پهپاد جدید و البته قابلیت ضد رادار و یا آشیانه یابی آن، بحث تعریف قابلیت ضد کشتی برای آن است. موشک های ضد رادار به صورت کلی به دلیل سرعت نه چندان بالای شناورهای رزمی می توانند با قفل کردن روی رادارهای آنها به عنوان یک سلاح ضد کشتی به کار بروند. پهپاد انتحاری و ضد رادار قبلی نیز این توانایی را دارند اما مشخص به دلیل سر جنگی کوچک شاید آنچنان گزینه ای مناسب برای این بخش نباشند. در عین حال پرنده بدون سرنشین انتحاری / ضد رادار آرش توان ایجاد آسیب بسیار بیشتری را به شناورهای دشمن نیز دارد.
بحث مهم دیگر مربوط به قابلیت پرتاب این پهپاد از درون یک پرتابگر جعبه ای شکل از پشت یک کامیون است. پهپاد سری آرش نه فقط از روی سکوهای نصب شده پشت کشنده ها مثل سری کرار، در یک پرتابگر جعبه ای که پشت یک کامیون قرار می گیرد نیز پرتاب می شود. این قابلیت شناسایی این پرنده بدون سرنشین را سخت تر می کند و ترکیب این مسئله با تحرک بالای حامل آن بقاء پذیری آن را شدیدا افزایش خواهد داد. چنین مکانیزم پرتابی، به راحتی قابلیت نصب روی شناورهای متنوع نیروی دریای ارتش و حتی سپاه پاسداران را نیز دارد که خود، مزیتی بسیار مهم در ماموریت های شناسایی و در صورت نیاز رزمی محسوب می شود.
در شرایط فعلی منطقه و حرکات تبلیغاتی آمریکا مثل ارسال چندین باره بمب افکن های بی 52 یا زیردریایی یو اس اس جورجیا، رونمایی از یک عضو جدید از باشگاه دو هزار کیلومتری های ایران را می توان یک پاسخ محکم و فنی به طرف های مقابل به حساب آورد چراکه آنها از امروز در کنار انبوه موشکهای بالستیک و کروزهای نقطه زن، بایستی نگران پهپادهای انتحاری حداقل دو هزار کیلومتری ایران نیز باشند.