پکن

به گزارش مجاهدت از مشرق، «شی جین‌پینگ» رئیس‌جمهور چین امروز در تماسی تلفنی با «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا به رایزنی پرداخت.

پیشتر نیز ترامپ و شی جین‌پینگ در تاریخ ۵ ژوئن گفت‌وگوی تلفنی داشتند.

رسانه دولتی سی‌سی‌تی‌وی بدون ارائه جزئیاتی گزارش داد که تماس میان رهبران دو کشور برقرار شده است.

در همین راستا، روزنامه ساوث چاینا مورنینگ پست طی هفته جاری گزارش داد که مذاکرات میان پکن و واشنگتن درباره سفر «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا به چین «در مرحله نهایی» قرار دارد.

این ادعا کمی پس از چهارمین دور گفت‌وگوهای تجاری دو کشور در اسپانیا مطرح شد.

طبق گزارش‌ها، ترامپ مذاکرات در مادرید را موفقیت‌آمیز توصیف کرده است؛ پکن و واشنگتن به توافق اولیه درباره آینده فعالیت اپلیکیشن تیک‌تاک در آمریکا دست یافته‌اند.

رسانه چینی گزارش داد که دو طرف درباره دیگر مسائل، از جمله مواد معدنی مهم و فنتانیل گفت‌وگو کردند.

اگر سفر احتمالی ترامپ به چین انجام شود،‌ اولین سفر رسمی یک رئیس‌جمهور آمریکا به یک کشور آسیایی از سال ۲۰۱۷ خواهد بود.

یک منبع مطلع به ساوث چاینا مورنینگ پست گفت: چند موضوع جزئی هنوز تعیین تکلیف نشده است. اما مسائل اصلی حل شده‌اند. اوضاع در حال سامان گرفتن است.

ظاهرا پکن در هفته اول سپتامبر دعوتنامه‌ای رسمی برای ترامپ ارسال کرده است که طبق این گزارش، نشان می‌دهد یک سفر رسمی «کمابیش تایید شده است» و این برنامه‌ریزی «در مرحله‌ای بسیار پیشرفته» قرار دارد.

یک منبع مطلع دیگر نیز به این روزنامه گفت: هر دو طرف اراده سیاسی قوی برای انجام شدن این سفر وجود دارد. دو طرف می‌خواهند این سفر را به عنوان یک رخداد دیپلماتیک بزرگ برای مخاطبان داخلی خود ارائه کنند.

این منابع اشاره کردند که این سفر احتمالا نزدیک به نشست همکاری‌های اقتصادی آسیا-پاسفیک(اپک) برگزار خواهد شد که از ۳۱ اکتبر تا ۱ نوامبر در کره جنوبی برگزار خواهد شد.

آمریکا و چین از ژانویه ۱۹۷۹ روابط تمام‌عیار دیپلماتیک را حفظ کرده‌اند.

بر اساس داده‌های دولت آمریکا، حجم کل تبادلات تجاری میان دو کشور به ۵۸۲ میلیارد دلار در ۲۰۲۴ رسید.

به گزارش مجاهدت از مشرق، استفان دوجاریک سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد در سخنانی، از توافق ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در خصوص ساز و کار آغاز فرایند بازرسی در ایران استقبال کرده است.

دوجاریک ادامه داده ما منتظر اجرای توافق در خصوص ضمانت‌هایی هستیم که ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی امضا کرده است و امیدواریم این امر در نزدیک‌ترین زمان ممکن انجام شود.

وی تصریح کرد همکاری کامل ایران با آژانس، برای ادامه برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای این کشور اهمیت زیادی دارد.

پیش این نیز، وزارت خارجه عربستان سعودی، امروز چهارشنبه با صدور بیانیه‌ای از توافق جدید ازسرگیری همکاری جمهوری استقبال کرد.

همچنین لین جیان سخنگوی وزارت خارجه چین چهارشنبه ۱۰ سپتامبر (۱۹ شهریور) در نشست خبری آن وزارتخانه در پکن از به تفاهم رسیدن ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در قاهره استقبال کرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، امضای توافق خط لوله گازی «قدرت سیبری ۲» توسط روسای جمهور روسیه و چین، شاید بزرگترین خبری بود که از دیدار این دو رهبر در اوایل ماه جاری منتشر شد. همچنین این توافقی است که ممکن است نظم جدید جریان گاز طبیعی جهانی را دائمی کند و به طور بالقوه با جاه‌طلبی‌های رئیس‌جمهور آمریکا برای سلطه انرژی، تداخل داشته باشد.

مذاکرات روسیه و چین در مورد پروژه «قدرت سیبری ۲»، سال‌ها در جریان بود. با این حال، چین برای تصمیم‌گیری در مورد تعهد به آن وقت گذاشت و اکنون، این تصمیم گرفته شده و اگرچه جزئیات هنوز تنظیم نشده‌اند، اما سیگنال واضح است: چین گاز طبیعی بیشتری از روسیه دریافت خواهد کرد. حجم سالانه گازی که روسیه پس از تکمیل دومین پروژه خط لوله گازی «قدرت سیبری» به چین خواهد فروخت، از ۱۰۰ میلیارد متر مکعب فراتر خواهد رفت.

این حجم، مشابه حجمی است که قرار بود روسیه پس از تکمیل شاخه دوم خط لوله گازی «نورد استریم» به اروپا ارسال کند. این اتفاق اکنون رخ نخواهد داد، زیرا رهبران اتحادیه اروپا با وجود ادامه خرید گاز روسیه از خط لوله ترک‌استریم و واردات گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) روسیه، متعهد شده‌اند که تمام واردات انرژی روسیه را طی دو سال متوقف کنند.

توافق گازی روسیه و چین به زیان آمریکا و اروپا

اگر شانس و مسائل ژئوپلیتیکی یاری کند، اتحادیه اروپا یک تامین‌کننده جایگزین آماده و مشتاق دارد. تولیدکنندگان گاز آمریکا در حال توسعه هستند و تولید کارخانه‌های مایع‌سازی گاز در امتداد منطقه «گلف کاست» را افزایش داده‌اند و به بازار اروپا به عنوان یک منبع تقاضای بلندمدت چشم دوخته‌اند. دولت ترامپ این را به عنوان بخشی از دستور کار تسلط انرژی خود تشویق کرده است. برای هر دو، توافق خط لوله روسیه و چین یک مشکل است. با این حال، این یک مشکل بزرگتر برای اتحادیه اروپا است.

کسب ‌و کارهای اروپایی مشکل رقابت دارند. این مشکل ناشی از هزینه‌های بالای انرژی است که قیمت نهایی کالاهای تولید شده در اروپا را افزایش می‌دهد. از سوی دیگر، چین هزینه‌های انرژی پایین‌تری دارد که رقابت‌پذیری محصولات ساخت چین را افزایش می‌دهد. همچنین مسئله نوآوری وجود دارد، اما این موضوع متفاوتی است. بنابراین، چین از انرژی کم‌هزینه برای افزایش رقابت‌پذیری محصولات خود در بازارهای بین‌المللی استفاده می‌کند، در حالی که اروپا با تاثیر انرژی پرهزینه بر رقابت‌پذیری خود دست و پنجه نرم می‌کند. اکنون، این مبارزه در شرف دائمی شدن است.

اروپا در حال حاضر بزرگترین بازار گاز طبیعی مایع آمریکا است. این امر از نظر امنیت عرضه خوب است، اما از نظر قیمت چندان خوب نیست. همانطور که بارها و بارها تکرار شده است، به دلایل واضحی که مربوط به جغرافیا و هزینه‌های تولید مایع‌سازی گاز است، هیچ راهی وجود ندارد که ال‌ان‌جی آمریکا برای خریداران اروپایی در مقایسه با گاز خط لوله‌ای روسیه یا در واقع گاز نروژ ارزان‌تر شود. در نتیجه، اروپای وابسته به ال‌ان‌جی را در مقایسه با چین، در موقعیت نامساعدی قرار می‌دهد؛ حتی بیشتر از آنچه که در حال حاضر با آن مواجه است.

این وضعیت برای دولت ترامپ نیز تا حدودی مشکل‌ساز است، زیرا مشکلات هزینه انرژی کسب و کارهای اروپایی در نهایت بر قدرت خرید آنها و قدرت خرید دولت‌هایی که مسئول تامین انرژی برای مثلا فصل گرما هستند، تاثیر خواهد گذاشت. این برای دولت‌هایی که قصد دارند میلیاردها دلار یارانه به صنایع خاص و کمک مالی به خانوارهایی که قادر به پرداخت قیمت‌های فعلی انرژی نیستند، اختصاص دهند، خوب نیست. اساسا، پول کافی برای پوشش تمام هزینه‌ها در اروپا وجود ندارد.

از نظر آمریکا، توافق «قدرت سیبری ۲» همچنین خبر بدی است، زیرا به این معنی است که چین ال‌ان‌جی کمتری از آمریکا وارد خواهد کرد. با این حال، چین ماه‌هاست که ال‌ان‌جی از آمریکا وارد نکرده است. این کشور در اوایل بهار، در بحبوحه اختلافات تعرفه‌ای بین واشنگتن و پکن، واردات ال‌ان‌جی از آمریکا را متوقف کرد.

در ظاهر، آینده ممکن است برای تولیدکنندگان ال‌ان‌جی آمریکایی و خریداران اروپایی نامشخص به نظر برسد. دولت‌های اروپایی اصرار دارند که می‌خواهند مصرف همه هیدروکربن‌ها را کاهش داده و در نهایت حذف کنند. با این حال، اگر چنین اتفاقی بیفتد، دهه‌ها طول خواهد کشید.

بر اساس گزارش اویل پرایس، با رونق ساخت مراکز داده، تقاضای داخلی در آمریکا برای اولین بار در بیش از یک دهه در حال افزایش است. همین که این تقاضا، قیمت‌ها را به اندازه کافی بالا ببرد، گاز بیشتری وارد بازار داخلی خواهد شد و ال‌ان‌جی را برای خریداران اروپایی حتی گران‌تر می‌کند. شاید زمان آن رسیده باشد که رهبری اروپا به دنبال جایگزین‌های گاز از طریق خط لوله، مثلا از آسیای مرکزی باشد.