به گزارش مجاهدت به نقل ازخبرگزاری فارس، «اهالی اینجا»، روزنوشت‌هایی از بخش بانوان یک موکب اربعینی در کربلا توسط انتشارات شهید کاظمی روانه بازار شد.

این اثر روایتی مستند و داستانی از شروع حرکت کاروان خدام موکب حضرت فاطمه‌معصومه(س) از قم تا کربلا که تمامی اتفاقات این موکب را به تصویر کشیده است.

موکب حضرت فاطمه‌ معصومه(س) که از سال۱۳۹۳ تاسیس و در کربلای معلی استقرار پیدا کرده است، هر ساله با خدمات‌رسانی به ده‌ها هزار نفر از زائران سیدالشهداء(ع) توانسته است نقش به سزایی در این راهپیمایی عظیم اربعین‌حسینی ایفا کند. نزدیک به نیمی از فضا و زیرساخت‌های این موکب در اختیار خواهران زائر بوده و به همین منظور خواهران خادم به صورت شبانه روزی مشغول ارائه خدمت به زائران سیدالشهداء(ع) هستند.

در ادامه بخشی از متن را می‌خوانید:

نرگس باندهای سفید را از روی زخم‌های پاهای کوچکش باز می‌کند. دخترک چشم‌هایش را می‌بندد و رویش را برمی‌گرداند سمت من. می‌گوید: «پاهام از دمپایی می‌زد بیرون. هی می‌زند بیرون. انگشت‌هام کشید روی زمین. زمین هم داغ بود…»

باند را چند دور روی تاول‌های پا می‌پیچاند و گره‌اش را محکم می‌کند. دست روی باندها می‌کشم. نمی‌دانم دلم می‌خواهد بچه‌های خودم جای اینها باشند یا نه! شرمنده‌ پاهای کوچکی هستم که کسی روی تاول‌های‌شان را نبست و قربان‌صدقه‌ی زخم‌های‌شان نرفت…

«اهالی اینجا»، روزنوشت‌هایی از بخش بانوان یک موکب اربعینی در کربلا در قطع رقعی و ۱۷۲ صفحه به قلم زهرا آقازاده به رشته تحریر در آمده و در آستانه اربعین حسینی توسط انتشارات شهید کاظمی روانه بازار نشر شد.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت به نقل ازخبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، در حالی که بیش از دو هفته تا اربعین حسینی باقی مانده است، بسیاری از مردم عراق از شهرهای دور مهیای سفر شده و در مسیر عشق قرار گرفته‌اند، به طوری که از جنوبی‌ترین شهرهای عراق همچون بصره که بیش از ۵۰۰ کیلومتر تا کربلا فاصله دارد یا حتی استان صلاح‌الدین که حدود ۲۸۰ کیلومتری کربلا است، زائران با پای پیاده در حرکت هستند تا در ایام اربعین به زیارت امام حسین (ع) نائل شوند.

پیاده‌روی اربعین از ۵۲۰ کیلومتری کربلا/ بصره

در مسیر بصره با وجود اینکه بیش از ۵۰۰ کیلومتر تا کربلا است، موکب‌های بسیاری راه‌اندازی شده و به زوار حسینی خدمت می‌کنند. یکی چای عراقی می‌دهد و دیگری چادرهایی برای استراحت زوار آماده کرده است و برخی هم به زائران پرچم می‌دهند. زائران بسیاری از بصره در حال حرکت هستند و در حدود ۴۸۰ کیلومتری کربلا در حالی که خبری از آب و آبادانی نیست و در ماه‌های عادی کمترین امکانات هم در آنجا مهیا نیست، حالا پر شده از موکب‌ها و زائرانی که از راه دور و نزدیک برای خدمت به زوار اربعین دور هم جمع شدند.

شیخ حسین که پس از سرنگونی صدام برای زائران اربعین موکب راه‌اندازی کرده و علاوه بر غذای گرم، لباس تمیز هم به زائران می‌دهد، می‌گوید: امسال از یک ماه قبل همه چیز را برای زائران اربعین مهیا کردیم. در اینجا هر کسی بنا بر وسع خود به زوار خدمت می‌کند. مردی که شاید از نظر مالی چندان وضعیت مناسبی ندارد، سال‌ها است که از هر آنچه دارد، می‌گذرد و برای زائران اربعین ارباب هزینه می‌کند. این عشق به ارباب در هر نقطه از این مسیر قابل مشاهده است و همه علاقه‌ دارند که قدمی برای زائران حسینی برداشته و نیاز آنها را برطرف سازند.

۴۸۰ کیلومتری مسیر کربلا در اربعین ۱۴۰۰

۸۰۰ موکب در مسیر بصره تا ذی‌قار راه‌اندازی شد

وی می‌افزاید: از بصره تا استان ذی‌قار هر ساله بیش از ۸۰۰ موکب راه‌‌اندازی می‌شود که هر کدم از این موکب‌داران برکات سیدالشهدا (ع) را دیدند و حس کردند. برای همین است که هر سال تعداد موکب‌های اربعینی در این مسیر بیشتر می‌شود و عاشقان حسینی سعی می‌کنند به هر شیوه‌ای به زائران خدماتی ارائه دهند و در ثواب زیارت آنها شریک شوند. البته بیشتر موکب‌های مسیر بصره تا ذی‌قار حدود یک هفته فعال هستند و بعد از آن به سمت کربلا حرکت می‌کنند و در بین سایر خادمان حسینی حضور می‌یابند.

ورود زائران کویت به عراق/ امیدواریم مرزهای زمینی ایران هم باز شود

شیخ حسین با بیان اینکه ما منتظر دیدار زائران ایرانی از مرزهای جنوبی هستیم، می‌افزاید: در سال‌های گذشته خادم مردم اهواز و خوزستان و بوشهر و سایر شهرهای ایران هم بودیم و همچنان نیز با وجود اینکه دولت ما مجوزی برای ورود زمینی زوار صادر نکرده، امیدوار هستیم که مرزها باز شود و دوستان ایرانی خود را ببینیم و در کنار آنها به سمت کربلا برویم. البته در روزهای اخیر برخی از زائران کویتی وارد عراق شدند و ما از آنها پذیرایی کردیم که امیدواریم به زودی شاهد حضور زائران ایرانی هم باشیم.

در شهرهای استان صلاح الدین به ویژه سامرا و بلد هم زائران در حال حرکت هستند و مسیرها را طی می‌کنند تا با سایر زائران اربعین همراه شده و در روز اربعین به زیارت امام حسین (ع) تشرف یابند.

زائران در مسیر پیاده‌روی اربعین

امسال انگار حال و هوای پیاده‌روی اربعین متفاوت از سال‌های گذشته است و با وجود محدودیت‌های عراق، مردم این کشور هم منتظر حضور زوار خارجی به ویژه ایرانیان هستند. در مسیر نجف تا کربلا هم موکب‌های پذیرایی از زائران در حال آماده‌سازی هستند و برخی از موکب‌ها فضا برای استراحت زوار را مهیا کردند و برای تهیه غذا و سایر امکانات تلاش می‌‌کنند. موکب‌های ایرانی هم که امسال با توجه به محدودیت‌های ایجاد شده از سوی دو کشور کمتر از سال‌های گذشته امکان فعالیت دارند، بیشتر در مسیر نجف، کربلا فعال خواهند شد و در کنار عراقی‌ها به عنوان میزبان این حماسه عظیم، به زائران اربعین خدمت می‌کنند.

همچنان منتظر حضور زائران ایرانی هستیم

صالح یکی از موکب‌داران عراقی که در حال آماده سازی موکب خود در عمود ۳۸۰ است، او می‌گوید: هر سال در کنار ما موکب‌های ایرانی هم حضور داشتند و به طبخ و توزیع غذای ایرانی می‌پرداختند و زائران عراقی بسیاری از موکب آنها استفاده می‌کردند. جای خالی زائران ایرانی و موکبداران این کشور با هیچ چیزی پر نمی‌شود و ما همچنان بی‌صبرانه منتظر حضور پرشور ایرانیان هستیم.

به گزارش مجاهدت به نقل ازفارس، با تصمیم دولت عراق فقط ۳۰ هزار ایرانی مجوز حضور در راهپیمایی اربعین را دارند که در ستاد مرکزی اربعین این تعداد به خادمان اربعینی همچون نیروهای ستادی و موکب‌ها اختصاص یافته است. البته افزایش سهمیه ۳۰ هزار نفری از سوی نخست وزیر عراق نیز مطرح شده است که این امر هنوز از سوی وزارت امور خارجه و ستاد اربعین تأیید نشده است و به نظر می‌رسد الکاظمی، نخست وزیر عراق در سفر خود به ایران که قرار است فردا صورت گیرد، این سهمیه را به صورت رسمی اختصاص دهد.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت به نقل ازخبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، آیین‌های حسینی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین مراسم جمعی و اجتماعی شیعیان هستند که از حیث تأسیس، تکوین و کیفیت اجرا عمدتاً با زمینه‌هایی از فرهنگ عامه عجین شده‌اند.

آیین پیاده‌روی اربعین با توجه‌ به حضور میلیونی اقشار و ملیت‌های گوناگون شیعه از اقصی‌نقاط جهان، خصوصاً در سال‌های اخیر گسترش چشم‌گیری داشته و به یکی از بزرگ‌ترین اجتماعات آیینی جهان تبدیل شده است. از این رو با نزدیک شدن به ایام اربعین حسینی(ع) و شروع پیاده روی اربعین، یکی قدرتمندترین نمادهای همبستگی میان جهان تشیع، انتشارات سروش کتابی با عنوان «اربعین رسانه شیعه» تالیف حامد طالبی را روانه بازر نشر کرد.

در بخشی از کتاب آمده است: پیاده‌روی اربعین از جمله رویدادهای بزرگی است که همه ارزش‌های خبری مانند بزرگی، تازگی، مجاورت، دربرگیری، شگفتی و برخورد را با هم دارد. چنین ویژگی کم نظیری پیاده‌روی اربعین را به موضوعی بسیار قابل‌توجه در علوم خبری و ارتباطی تبدیل می‌کند. اربعین نقش مهمی در تداوم واقعه عاشورا دارد و اگر نقش‌آفرینی پیغام آورانه حضرت زینب سلام‌الله علیها از عاشورا تا اربعین نبود شاید نهضت حضرت امام حسین علیه‌السلام تداوم تاریخی به این‌گونه پیدا نمی‌کرد و حقایق واقعه کربلا به ما به‌صورت فعلی نمی‌رسید.

در سرفصل این اثر موضوعاتی چون اربعین رسانه شیعه، روایت مقام معظم رهبری از نقش رسانه ای پیاده روی اربعین ،رسانه در ارتباطات سنتی، کارکردهای ارتباطی اربعین، اربعین و ارتباطات میان فرهنگی، اربعین و شناخت ظرفیت ضدتروریستی مسلمانان و غیره مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد.

چاپ نخست این کتاب در ۱۴۰ صفحه در قطع رقعی و با قیمت ۴۰ هزار تومان توسط انتشارات سروش روانه بازار نشر شد.

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت به نقل ازخبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، «مهدی رمضانی» معاون توسعه کتابخانه ها و ترویج کتاب‌خوانی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور همزمان با انتشار اخباری در راستای اربعین دلنوشته‌ای را در اختیار خبرگزاری فارس قرار داد. 

امشب شب آخر محرم سال ۱۴۴۳ است؛ محرّمی که محرمِ آخر خیلی‌ها شد؛ همان ها که دعای شب‌های دهه‌ اول همین محرم و محرم‌های قبل‌شان این بود که: «خدایا ما را در محرم بمیران!» و حالا میهمان ارباب‌شان هستند. اگر این چند سطر، به برکت وجود مقدس سیدالشهدا (علیه السلام) حالی برای‌تان ساخت، هدیه به روح همه‌ درگذشتگان ـ مخصوصاً همسر رفیق ما ـ سلامی، صلواتی، آهی و اشکی روان کنید.

***
در هیچ کجای دنیا و در هیچ ادبیاتی، چه روس و چه فرانسه و‌ چه پارسی، وقتی از عشق می گویند، مخاطب دنبال منطق نیست؛ دنبال یک کار عجیب و خارق العاده از قهرمان داستان است؛ دنبال عبور از مرزهای خود، حیرت، غفلت، دلدادگی، سرسپاری و بی انتهایی است. این را گفتم تا لابلای این سطور دنبال قاعده و رابطه‌ منطقی نباشید. یکی هست که دل ما را برده، از وقتی بچه بودیم یا شاید قبل‌ از آنکه باشیم؛ همان که سال هاست دربه‌درش هستیم و با او به حیرت رسیده ایم، به سرسپاری، به دلدادگی؛ همان که با او از خود عبور کرده ایم. 

ایهاالناس! بدانید و آگاه باشید که ما دلتنگ صفای خانواده، سیر و سفر و سیاحت، مهمانی و گعده، حال خوش جامعه، آرامش روحی و آسایش کادر درمان و … هستیم. این ها همه زندگی است و جلوه ای از همان دلدادگی و عاشقانگی، ولی آنچه در این دو سال حلقه‌ انگشتان بی‌رحمش گلوی احساس ما را فشرده، دوری از آن جاذبه یگانه‌ای است که عشق را در «کرب» و حیات را در «بلا» یافت؛ همان که درد جانانه اش، درمان همیشگی حال های بد ما بوده؛ همان سرمایه ای که، از پسِ اشک تاسوعا و آه عاشورا، لحظه ها را می شمردیم تا بیستم ماه صفر برسد و باز تجربه‌اش کنیم و عاشق شویم و از خود عبور کنیم با «بابی انت و امّی».

آه از این دو سال! آه از ترسِ ماندن در حسرت دیدار در دل! آه از این غربتی که دو سال است در دَم سینه‌زنیِ هیئت‌های ماست؛ غربت پیر شدن و مُردن و ندیدن. هزار و چند صد سال است جوان هم که از دست می‌دهیم با اندوهش کنار می آییم، اما وقتی به یاد می آوریم که آرزوی کربلا در دلش مانده بود، بی تاب و طاقت می‌شویم و پهلوان بغض‌مان زنجیر پاره می‌کند و داغ دوری، اشک حسرت می نشاند بر چشم های منتظر.
 آقا! ما کجا و درک داغ عظیم شما کجا؟ لقد عظمت الرَّزیه و جلَّت و عظمت المصیبه بک علینا و على‏ جمیع اهل‏ الاسلام! عادت کرده ایم به صفا و معنای سوگ شما. سرسپرده داغ شماییم. با دیدن بارگاه شما بار سَبُک می کنیم و از خود خالی می شویم!

آقا! قربانی حسرت دیدار شماییم. آتش به جان افتاده زیارتیم. آیا این اربعین هم ببنشیم و آلبوم مرور کنیم و عکس و فیلم ببینیم و در خیال مان عمود بشماریم و حسرت بخوریم؟ حتی داغ این تصورات هم‌ دل ما را خون می کند و جان ما مجنون.

آقا! ما ثواب زیارت نمی‌خواهیم. خودِ خود شما را می‌خواهیم. اگر در این آزمون آسمانی، تقدیر مهربان خدا برای ما مرگ ماست، فقط چند روز فرصت از جناب عزائیل ما را بس تا تو ‌را گرم بغل کنیم. مرگ با تو‌ که مرگ‌ نیست! اوج بودن است؛ آغاز است وقتی تو باشی. کربلای عزیز تو آغاز است و مرگ در کربلای تو آغازِ آغازهاست.

ای اجل یک چند روزی دور ما را خط بکش
وعده ما عصر عاشورا کنار قتلگاه

آقا! از غم جانانه عشقت و از حسرت مرگبار ندیدنت، نه فکرمان جوّال است و نه زبان و بیانمان مجال گفتن و نوشتن دارد، ولی، به جدت امیرالمومنین(ع) قسم، این بارِ بی امان غم و حسرت، استخوان های طاقت مان را خرد کرده است. 

آقا! ما روضه لازم نداریم؛ «کربلا، کربلا» گفتن رانندگان نجف در کنار وادی‌السلام بس‌مان است.

آقا! شما دلدادگانی داشته و دارید که یقین‌شان به گوهر وجود شما و کربلایتان از خورشید برای‌شان روشن‌تر است و همین جاست که ذره به دریا می رسد و سفینه نجات شما غریق اقیانوس عشق و غم را به ساحل «انی سلم لمن سالمکم» می رساند.

آقا! حرف زیاد است و درد فراوان، و شما نشنیده دوا می‌کنید، اما بگذارید بگوییم که با دل خون، ناله می‌کنیم: ما کربلا لازمیم آقا!

ما را نخرد شاید اما به همه گفتیم
ارباب کریم است و دست بخرش خوب است.

انتهای پیام/