پیاده روی

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از اصفهان، رسم زیبای پیاده‌روی اربعین در سال‌های اخیر جایگاه ویژه‌ای در زندگی شهدای مدافع حرم و شهدای مدافع امنیت داشته است، به‌طوری که بسیاری از این شهدا که این روزها در کنار اربابشان روزی‌خور سفره الهی هستند، با پای پیاده از هر دیاری راهی کربلا می‌شدند و در آنجا شهادت را از خدا طلب می‌کردند. شهید مهدی نوروزی، یکی از شهدای مدافع حرم بود که در پیاده‌روی اربعین حضور یافت.

داستان شهید مهدی نوروزی از خیابان‌های سیاه تهران در فتنه ۸۸ شروع شد و در بیابان‌های داغ سامرا با شهادت به پایان رسید. «شیر سامرا» لقبی است که عراقی‌ها به شهید مهدی نوروزی داده‌اند، مادرش در این‌باره گفته است: این لقب به این علت است که بسیاری از رزمندگان را از محاصره دشمن خارج کرده و خط‌شکن بوده است. داستان مهدی نوروزی کمی به قبل‌تر از حمله داعش به عراق و سوریه برمی‌گردد.

«ایام پیاده‌روی اربعین با خواهرم و شوهرش به سمت مرز رفتیم. به نجف که رسیدیم، سلامی به آقا دادیم و راه افتادیم. شب اول بی‌وقفه تا ساعت دو بعد از نیمه‌شب راه رفتیم. کنارش که بودم، خستگی، زمان و مکان برایم بی‌معنا بود. برایم مداحی می‌کرد. وقتی روضه می‌خواند، بهترین حالات معنوی به من دست می‌داد. نفسش گرم بود. زار زار گریه می‌کردم. در راه پسر بچه‌ای دو ساله دیدم که به زائرها آب می‌داد، بچه را که دید، رفت بغلش کرد و تندتند می‌بوسیدش. دلش را برده بود. می‌گفت: از ما عکس و فیلم بگیر. بچه را که زمین گذاشت، گفت: ان‌شاءالله خدا چنین بچه‌ای بهم بده، سال دیگه با بچه‌مون بیایم پیاده‌روی.

نزدیک کربلا از یکی از موکب‌ها جارو گرفت و جارو کشید. می‌گفت: اینها خاک قدم‌های زائرهای کربلاست، بردارین برای قبرهاتون. از هر فرصتی استفاده می‌کرد.

صبح اربعین رسیدیم کربلا، زیارتی کردیم و رفتیم سامرا و کاظمین. ژاکت پسرانه آبی رنگی از کاظمین گرفتم و در سامرا، در حرم امام هادی متبرکش کردم. به دلم برات شده بود بچه‌ام پسر می‌شود. توی حرم هم خیلی دعا کردم تا بچه‌ای مطهر قسمتم شود.»

منیع: دیدار پس از غروب به روایت منصوره قنادیان

انتهای پیام/

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از اصفهان، رسم زیبای پیاده‌روی اربعین در سال‌های اخیر جایگاه ویژه‌ای در زندگی شهدای مدافع حرم و شهدای مدافع امنیت داشته است، به‌طوری که بسیاری از این شهدا که این روزها در کنار اربابشان روزی‌خور سفره الهی هستند، با پای پیاده از هر دیاری راهی کربلا می‌شدند و در آنجا شهادت را از خدا طلب می‌کردند. شهید علی‌اکبر قبادپناه، از شهدای حادثه تروریستی خاش ـ زاهدان، از جمله این شهدا بود که در پیاده‌روی اربعین حضور یافته بود.

«رسول علیمردانی» از نیروهای لشکر ۱۴ امام حسین (ع) و از هم‌رزمان شهید علی‌اکبر قبادپناه در خاطرات خود از سابقه همراهی با این شهید در مراسم پیاده‌روی اربعین گفت:

«خدمت‌رسانی به زوار اباعبدالله (ع) و زیارت حرم مولا را هر روز به نیابت از شهیدی انجام می‌دادیم، شهدایی که حرکت آزادانه در مسیر پیاده‌روی اربعین، مدیون رشادت‌ها و جان‌فشانی‌های آنها است. چه شهدای دفاع مقدس که نوای کربلا کربلا ما داریم می‌آییم هیچ‌گاه از دهانشان نیفتاد و امنیت امروزه این مسیر حاصل بذرهایی است که آنها در آن سال‌های عشق، آتش و خون کاشتند و چه شهدای مدافع حرمی که شاید برخی از آنان در زمان حیات خود چشمانشان به ضریح مطهر سیدالشهدا (ع) نیفتاد، اما برای دفاع از حریم آل‌الله و بارگاه حضرت زینب (س) آن طرف‌تر در سوریه چشمانشان به خود سیدالشهدا (ع) دوخته شد.

یک روز یک خانم عراقی که خانه‌اش نزدیک موکب ما بود، مقداری آب سراب حرم حضرت عباس (ع) را به من داد و من هم بدون اینکه شهید قبادپناه اطلاعی از این موضوع داشته باشد، آب را به او دادم و او سرکشید، زمانی که ماجرا را برایش تعریف کردم، اشک در چشمانش حلقه زد، گویا این اتفاق را به معنای به اجابت رسیدن خواسته شهادتش تعبیر کرده بود.

در تمام روزهایی که با شهید در یک موکب مشغول خدمت‌رسانی به زائران اباعبدالله (ع) بودیم، هیچ گاه ندیدم که یک لحظه آرام نشسته باشد، خدمت‌رسانی به زائران اباعبدالله (ع) را مانند دین خاصی می‌دید که نباید در ادای آن هیچ کوتاهی صورت بگیرد.

در مراسم پیاده‌روی اربعین همه بچه‌ها با یکدیگر قرار گذاشته بودند در این جایی که آنها به برکت خون شهدا فرصت حضور یافته‌اند، رزق شهادت را طلب کنند، رزقی که برای شهید قبادپناه خیلی زود برآورده شد.»

انتهای پیام/