پیاده روی

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از وب مِد، محققان ۱۵ مطالعه موجود را با داده‌های مربوط به ورزش و افسردگی تجزیه و تحلیل کردند و ارتباطی بین فعالیت بدنی و خطر افسردگی پیدا کردند. محققان تخمین زدند که تقریباً ۱۲ درصد از موارد افسردگی با مقدار مشخصی ورزش قابل پیشگیری است.

به گفته محققان به سرپرستی «سورن بریج» و «جیمز وودکاک» از دانشگاه کمبریج انگلستان، «فعالیت بدنی با فواید قابل توجهی برای سلامت روان مرتبط بود، حتی زمانی که فردی به اندازه توصیه‌های بهداشت عمومی ورزش نمی‌کرد.»

بیشتر بخوانید:

ساده‌ترین راه‌های طبیعی برای کاهش وزن

این مطالعه نشان داد افرادی که به مدت ۲.۵ ساعت در هفته پیاده روی تند انجام می‌دهند نسبت به افرادی که اصلاً ورزش نمی‌کنند در معرض خطر کمتر افسردگی قرار دارند.

۱۵ مطالعه تجزیه و تحلیل شده برای این مقاله جدید شامل بیش از ۱۹۱ هزار شرکت کننده در کل بود.

محققان دریافتند افرادی که نیمی از مقدار توصیه شده فعالیت بدنی را انجام می‌دادند، در مقایسه با بزرگسالانی که هیچ فعالیتی ندارند، ۱۸ درصد کمتر در معرض خطر افسردگی قرار دارند. خطر ابتلاء به افسردگی در افرادی که طبق ساعات توصیه شده ورزش می‌کردند، ۲۵ درصد کمتر بود.

به گفته محققان، حدود ۲۸۰ میلیون نفر در سراسر جهان تحت تأثیر افسردگی هستند که علت اصلی بار بیماری‌های مرتبط با سلامت روان است و با مرگ زودرس ناشی از خودکشی و مشکلات سلامتی همراه است.

محققان تاکید می‌کنند مردم باید سعی کنند هر روز کمی تحرک داشته باشند. شاید پنج دقیقه یا ۱۰ دقیقه پیاده روی هم خوب باشد. برای افرادی که تمام روز می‌نشینند، می‌تواند دو دقیقه حرکت به ازای هر ۳۰ دقیقه، تحرک محسوب شود.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از مدیکال اکسپرس، تحقیقات جدید دانشگاه ایالتی کلرادو نشان می‌دهد ماده سفید مغز که باعث اتصال و انتقال سیگنال‌ها بین نورون‌ها می‌شود، می‌تواند در واکنش به ورزش هوازی، تغییر بهتر نموده و موجب تقویت یادآوری خاطره در شرکت کنندگان شود.

بیشتر بخوانید:

پیاده‌روی تند آسیب‌های ناشی از بی‌خوابی را از بین می‌برد

نتایج این مطالعه نشان داد مناطقی از مغز که بیشتر در معرض پیری قرار دارند همان مناطقی هستند که بیشترین بهره را از ورزش هوازی می‌برند، که نشان می‌دهد ورزش هوازی منظم یک راهکار مؤثر برای کاهش خطر زوال شناختی در جهان است چراکه انتظار می‌رود هر ۲۰ سال با افزایش سن جمعیت، نرخ ابتلاء به زوال عقل دو برابر شود.

در این مطالعه، ۱۸۰ شرکت کننده به طور تصادفی به گروه‌هایی تقسیم شدند که در طول شش ماه سه بار در هفته ورزش‌های اختصاص یافته را انجام می‌دادند. یک گروه در این مدت حدود ۴۰ دقیقه راه می‌رفت. گروه دیگر در یک کلاس رقص شرکت کردند که در طی شش ماه به تدریج سخت‌تر شد. و گروه آخر به عنوان گروه کنترل، محدود به تمرینات تعادلی و کششی بود که هدف آن پایین نگه داشتن ضربان قلب آنها بود.

قبل و بعد از این اقدامات، شرکت کنندگان تحت مجموعه‌ای از MRI و تست‌های شناختی و قلبی تنفسی قرار گرفتند.

تیم تحقیق دریافت که شرکت کنندگان در گروه‌های پیاده روی و رقص پس از شش ماه ورزش هوازی، شاهد افزایش ماده سفید مغزشان بودند.

به عبارت دیگر، فعالیت بدنی روی ماده سفید مغز تأثیر مثبت می‌گذارد، به ویژه در مناطقی که در معرض پیری هستند، مانند جسم پینه‌ای و سینگولوم، که توانایی‌های شناختی مهمی مانند حافظه و عملکرد اجرایی را به عهده دارند.

در گروه پیاده روی، علاوه بر مزایای فوق، بهبود در عملکرد حافظه هم مشاهده شد و آنها بیشتر قادر به یادآوری خاطرات گذشته شأن بودند.

محققان معتقدند فعالیت‌هایی که واقعاً ضربان قلب را افزایش می‌دهند ممکن است برای مبارزه با برخی از عوارض جانبی پیری مغز بهتر باشند.