چشم پزشکی

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از روابط عمومی بیمارستان فارابی دانشگاه علوم پزشکی تهران، مالش چشم‌ها عادتی ناخودآگاه و رایج است که بسیاری از ما در طول روز، به ویژه هنگام خستگی، خارش یا احساس وجود جسم خارجی، آن را انجام می‌دهیم. در نگاه اول، این عمل ممکن است بی‌ضرر به نظر برسد و حتی آرامش‌بخش باشد، اما از دیدگاه چشم‌پزشکی، مالش مکرر و شدید چشم‌ها می‌تواند به مرور زمان آسیب‌های جدی و گاه جبران‌ناپذیری به سلامت بینایی وارد کند.

خارش چشم: این شایع‌ترین دلیل مالش چشم است، که اغلب ناشی از آلرژی (مانند گرده گیاهان، گرد و غبار، موی حیوانات) یا سایر تحریک‌کننده‌ها است.

سوزش چشم: احساس سوزش می‌تواند ناشی از خشکی چشم، ورود مواد شیمیایی یا آلاینده‌ها به چشم باشد.

خشکی چشم: وقتی چشم‌ها به اندازه کافی اشک تولید نمی‌کنند یا اشک‌ها کیفیت مناسبی ندارند، احساس خشکی و ناراحتی ایجاد می‌شود که فرد را به مالش چشم ترغیب می‌کند.

احساس وجود جسم خارجی: اگر ذراتی مانند گرد و غبار، مژه یا شن وارد چشم شوند، فرد به طور غریزی برای خارج کردن آن‌ها چشم خود را می‌مالد.

خستگی: هنگام خستگی، چشم‌ها ممکن است احساس سنگینی یا ناراحتی کنند که منجر به مالش آن‌ها می‌شود. به ویژه پس از کار طولانی مدت با لوازمی مانند رایانه و تلفن همراه.

عادت: برای برخی افراد، مالش چشم می‌تواند به یک عادت تبدیل شود، حتی زمانی که هیچ علت زمینه‌ای برای ناراحتی وجود ندارد.

آسیب به قرنیه

از خراشیدگی تا قوز قرنیه قرنیه، لایه شفاف و گنبدی‌شکل جلوی چشم، نقش حیاتی در تمرکز نور و کیفیت بینایی ایفا می‌کند. مالش چشم می‌تواند به طرق مختلف به این ساختار ظریف آسیب برساند:

خراشیدگی قرنیه (Corneal Abrasion): حتی با وجود پلک بسته، مالش شدید می‌تواند باعث ایجاد خراشیدگی‌های میکروسکوپی یا حتی بزرگ‌تر روی سطح قرنیه شود. این خراشیدگی‌ها می‌توانند بسیار دردناک باشند و راه را برای ورود میکروب‌ها و عفونت‌های جدی (مانند کراتیت) هموار کنند. اگر ذرات خارجی مانند گرد و غبار یا مژه‌ها زیر پلک باشند، مالش می‌تواند مانند یک سمباده عمل کرده و آسیب را تشدید کند.

قوز قرنیه (Keratoconus): یکی از جدی‌ترین عوارض طولانی‌مدت مالش مکرر و شدید چشم، به ویژه در افراد مستعد ژنتیکی، تضعیف و نازک شدن تدریجی قرنیه است. این تضعیف منجر به برآمدگی قرنیه به شکل مخروط (قوز قرنیه) می‌شود که باعث تاری دید، دوبینی، و آستیگماتیسم نامنظم و پیش‌رونده می‌گردد. تحقیقات علمی به وضوح ارتباط بین مالش چشم و پیشرفت قوز قرنیه را نشان داده‌اند.

افزایش خطر عفونت‌های چشمی

دست‌های ما، حتی اگر به ظاهر تمیز باشند، می‌توانند حامل میلیون‌ها باکتری، ویروس و قارچ باشند. مالش چشم‌ها به راحتی این میکروارگانیسم‌ها را از دست به سطح چشم منتقل می‌کند. این انتقال می‌تواند منجر به عفونت‌های شایعی مانند ورم ملتحمه (Pink Eye) یا عفونت‌های جدی‌تر قرنیه شود که در صورت عدم درمان به موقع، می‌توانند بینایی را به خطر بیندازند.

تشدید علائم آلرژی و التهاب

در افرادی که از آلرژی‌های چشمی رنج می‌برند، مالش چشم‌ها نه تنها خارش را تسکین نمی‌دهد، بلکه آن را بدتر می‌کند. مالش باعث آزاد شدن بیشتر هیستامین و سایر واسطه‌های التهابی در چشم می‌شود که به نوبه خود، خارش، قرمزی و ورم را تشدید می‌کنند و یک چرخه معیوب ایجاد می‌کنند. در برخی موارد، مالش مزمن می‌تواند منجر به ورم ملتحمه پاپیلاری غول‌پیکر (Giant Papillary Conjunctivitis) شود که با برجستگی‌های بزرگ در زیر پلک مشخص می‌شود.

خونریزی زیر ملتحمه

مالش شدید چشم می‌تواند باعث پاره شدن رگ‌های خونی ریز و شکننده زیر ملتحمه (لایه شفاف روی سفیدی چشم) شود. این اتفاق منجر به ایجاد یک لکه قرمز روشن بر روی سفیدی چشم می‌شود که اگرچه معمولاً بی‌خطر است و خود به خود جذب می‌شود، اما می‌تواند ظاهر نگران‌کننده‌ای داشته باشد.

تأثیر بر بیماری‌های چشمی زمینه‌ای

مالش چشم می‌تواند بر برخی بیماری‌های چشمی موجود تأثیر منفی بگذارد، گلوکوم (Glaucoma): در بیماران مبتلا به گلوکوم، مالش چشم می‌تواند به طور موقت باعث افزایش فشار داخل چشم شود. این افزایش فشار، حتی اگر کوتاه مدت باشد، می‌تواند به عصب بینایی آسیب‌پذیر فشار بیشتری وارد کرده و روند از دست دادن بینایی را تسریع کند.
نزدیک‌بینی پیش‌رونده (Progressive Myopia): در برخی مطالعات، مالش چشم به عنوان یک عامل خطر احتمالی در پیشرفت نزدیک‌بینی، به ویژه در کودکان و نوجوانان، مطرح شده است.

چگونه عادت مالش چشم را ترک کنیم؟

بهترین راه برای ترک این عادت، شناسایی و درمان علت زمینه‌ای خارش یا ناراحتی چشم است.

مشاوره با چشم‌پزشک: اگر چشمان شما به طور مداوم دچار خارش، سوزش یا خشکی هستند، به چشم‌پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند علت را تشخیص داده و درمان مناسب (مانند قطره‌های اشک مصنوعی، داروهای ضد آلرژی یا درمان خشکی چشم) را تجویز کند.

بهداشت دست‌ها: دست‌های خود را همیشه تمیز نگه دارید تا از انتقال میکروب‌ها به چشم جلوگیری شود.

استفاده از کمپرس سرد: در صورت خارش یا ورم، می‌توانید از کمپرس سرد روی پلک‌های بسته استفاده کنید.

پرهیز از محرک‌ها: اگر به ذرات خاصی (مانند گرده گیاهان، گرد و غبار، موی حیوانات) حساسیت دارید، سعی کنید از تماس با آن‌ها خودداری کنید.

آگاهی و جایگزینی عادت: نسبت به زمانی که چشمانتان را می‌مالید آگاه شوید و سعی کنید به جای آن، فعالیت دیگری انجام دهید

مالش چشم‌ها، عادتی به ظاهر بی‌ضرر، می‌تواند پیامدهای جدی برای سلامت بینایی شما داشته باشد. از خراشیدگی‌های سطحی قرنیه و افزایش خطر عفونت گرفته تا تشدید قوز قرنیه و آسیب به عصب بینایی در بیماران گلوکوم، همگی دلایلی هستند که باید این عادت را جدی بگیریم. با آگاهی از این مضرات و مشورت با چشم‌پزشک برای رفع علت اصلی ناراحتی چشم، می‌توانید گام مهمی در جهت حفظ بینایی و سلامت چشمان خود بردارید.

به گزارش مجاهدت از مشرق، تنبلی چشم اختلالی است که در سنین زیر ۶ سال و از زمان کودکی آغاز می شود، در این حالت چشم فرد بیمار از دید طبیعی برخوردار نیست و به دلایلی مانند عیوب انکساری، انحراف چشم و یا عدم شفافیت مسیر بینایی، دید فرد بیمار دچار اختلال می شود. یکی از نشانه‌های این بیماری، عدم وجود وضوح تصویر در چشم بیمار است که در مقابل، یک فرد بدون این اختلال، تصاویر را به صورت بهتر می‌بیند.

تنبلی چشم معمولاً از سوی والدین فرزندان شناسایی می شود و ممکن است بیماری های مسبب تنبلی چشم را به چشم وآب مراورید ربط دهند. اما وقتی این تنبلی از نوع عیوب انکساری باشد مشکلات چندین برابر می‌شود و تشخیص دادن این بیماری بسیار مشکل است.

این بیماری در صورتی‌ که در زمان مناسب تشخیص داده شود به راحتی درمان می شود، این نوع از درمان شاید هفته ها و یا ماه ها به طور بینجامد. برای مقابله با تنبلی چشم، باید کودکان پس از به دنیا آوردن دربیمارستان ها از سوی متخصصان کودکان و بین ۳ تا ۴ ماهگی و در ۲تا ۳سالگی از سوی اپتومتریست معاینه شوند. یکی از روش های دیگر برای این مقابله می تواند استفاده از روش های نوین درمان تنبلی چشم و استفاده از عینک‌های هوشمند تنبلی چشم باشد.

به دنبال طرح مسأله اختلال تنبلی چشم و خطرناک بودن آن برای سلامتی کودکان، ما با سمانه زمانی مدیرکل بهزیستی استان تهران گفت‌وگو کردیم، مهمترین محورهای این گفت‌وگو بررسی علل تنبلی چشم و چالش‌های پیش روی بیماران،درمان تنبلی چشم، فرآیند انجام بینایی سنجی و برخی موضوعات دیگر مانند مشکلات حوزه تنبلی چشم در سازمان است که متن این گفت‌وگو را در ذیل می‌توانید بخوانید:

ابتلای یک میلیون ایرانی به تنبلی چشم در کشور

به عنوان نخستین پرسش بفرمایید براساس پژوهش‌ها آیا می‌توان تنبلی چشم را یک بیماری دانست؟

تنبلی چشم علت نابینایی و کم بینایی بیش از یک میلیون نفر از مردم کشور است. از هر ۱۰۰ نفر، ۳ تا ۴نفر به تنبلی چشم مبتلا هستند که شایع ترین عامل نابینایی یک چشم در افراد زیر ۲۰ سال می باشد. تنبلی چشم یک بیماری نیست ؛ بلکه زاییده بیماریهای چشم نظیر عیوب انکساری ( دوربینی، نزدیک بینی یا آستیکماتیسم) ، انحراف چشم ( لوچی) و یا عدم شفافیت مسیر بینایی( ناشی از عوامای نظیر آبا مروارید، کدورت قرنیه یا افتادگی پلک) است که در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع می تواند باعث کاهش بینایی شدید یا نا بینایی شود.

هنگامی که بینایی یکی از چشم ها خوب باشد و دیگری خوب نباشد، مغز بین دو چشم ، چشم سالم را برای دیدن انتخاب می کند و در واقع مسیر ارسال تصویر از چشم بیمار به مغز را مسدود یا اصطلاحاً دید چشم بیمار را خاموش می‌کند. چنانچه چشم سالم نیز بیمار شود یا به آن آسیبی برسد، ممکن است فرد تا آخر عمر از بینایی ضعیف رنج ببرد و حسرت بسیاری از والدین کودکان دارای آسیب این است که چرا در کودکی فرزندمان معاینه و درمان نشد.

با توجه به اینکه گفته می شود تنبلی چشم اغلب اوقات هیچ علامتی ندارد چاره چیست؟

تنها راه پیشگیری از تنبلی چشم تشخیص به موقع عوامل ایجاد کننده آن است و از آنجایی که بسیاری ازاین عوامل برای خانواده ها ناشناخته است، کودک باید بعد از تولد در زایشگاه توسط متخصص کودکان و در ۳ تا ۴ ماهگی توسط متخصص معاینه شود و پس از آن از سه سالگی تا ۶ سالگی ، سالانه به صورت یکبار در مراکز غربالگری بررسی شود تا در صورت نیاز توسط متخصصین مجرب معاینه شود.

لزوم تشخیص تنبلی چشم در زمان مناسب

آیا تنبلی چشم به راحتی قابل درمان است؟

تنبلی چشم در صورتی که در زمان مناسب تشخیص داده شود، به راحتی قابل درمان است. نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که تکامل دستگاه بینایی از دوره جنینی آغاز و تا حدود ۸ الی ۱۰ سالگی ادامه دارد اما حداکثر رشد آن تا ۵ سالگی است.نتیجه تکامل دستگاه بینایی در این دوران دید واضح و کامل است. هر عاملی که باعث اشکال در دید یک یا هر دو چشم کودک شود رشد و تکامل دستگاه بینایی را متوقف می سازد و در نتیجه باعث کاهش میزان بینایی طفل می شود.

معنی این سخن آن است که امکان دارد چشمی که از نظر ظاهر کاملاً طبیعی است از بینایی کامل و طبیعی برخوردار نباشد. در صورتی که اشکال در دید کودک بر اثر بیماری‌های مادرزادی مانند آب مروارید ، افتادگی پلک یا دیگر عیوب ساختمانی ایجاد شده باشد باید قبل از ۳ ماهگی درمان شود و اگر به علت های دیگر به وجود آمده باشد، درمان قطعی و مؤثر تا قبل از ۵ سالگی امکان پذیر است، به طوریکه حتی اگر چشم دچار تنبلی نیز شده باشد، بینایی به طور کامل برمی‌گردد اما هر چه تشخیص عقب بیفتد، درمان دشوارتر می‌شود و میزان بهبودی کمتر خواهد بود.

به همین علت همه تلاش هایی که پزشکان امروزی انجام می دهند برای تشخیص به موقع و درمان مناسب آن است.در درمان تنبلی چشم هرچه سن کودک پایین تر باشد شانس درمان بیشتر و مدت درمان کوتاه تر خواهد شد.

والدین تا پایان۱۰ سالگی پیگیری وضعیت بینایی کودک باشند

چه پیامی به والدین دارای فرزندان خردسال دارید؟

والدین در صورت تشخیص تنبلی چشم حتماً تا پایان ۱۰ سالگی پیگیری وضعیت بینایی و تغییرات عیوب انکساری کودک باشند چرا که امکان عود تنبلی چشم وجود دارد.

استقبال والدین از طرح بینایی سنجی در سطح استان تهران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

در سال ۱۴۰۰ با وجود شیوع بیماری کرونا و مشکلات اجرایی موجود بر سر راه برنامه موفق به غربال بالغ بر ۵۱۳۴۵۵ کودک و شناسایی ۸۷۲ کودک آمبلیوپ و ۸۱۲۴ بیمار مبتلا به سایر مشکلات دید شدیم . در سال جاری تا کنون بالغ بر ۲۰۰۰۰۰ کودک مورد غربال قرار گرفته اند که در مقایسه با سال‌های پیش از کرونا اُفت قابل توجهی را نشان می دهد. به طوری که در سال ۱۳۹۹ در سطح استان تهران بالغ بر ۳۹۵ هزار کودک غربال شده و از بین آنها ۱۴۰۳ بیمار آمبلیوپ شناسایی شد. از این رو اقبال والدین به امر غربال کودکان می‌تواند ضامن سلامتی دید کودکان آن‌ها شود.

در سال ۱۴۰۰ موفق به غربال بالغ بر ۵۱۳۴۵۵ کودک و شناسایی ۸۷۲ کودک آمبلیوپ و ۸۱۲۴ بیمار مبتلا به سایر مشکلات دید شدیم

هزینه‌ای که والدین برای انجام بینایی سنجی باید پرداخت کنند

آیا در فرایند انجام بینایی سنجی کودک هزینه ای بر عهده والدین است؟

در بخش غربال هزینه سرانه اجرای برنامه ۱۰۰۰۰ تومان برای هر کودک با چارت و ۱۷۰۰۰ تومان برای غربال با دستگاه می باشد .البته رقم در استانها متغیر است.

باید در نظر گرفت که برنامه در سه سطح غربالگر(نیروهای آموزش دیده توسط سازمان)که با هزینه اندکی (غربال دستگاه ۱۷۰۰۰ تومان و غربال چارت ۱۰۰۰۰ تومان)که توسط مردم پرداخت می شود و برای افراد بی بضاعت و بخش روستایی نیز این خدمت رایگان ارائه می شود و مرحله بعد یا دوم در صورت نیاز ۶۸اپتومتر برنامه به صورت رایگان ارائه خدمت می کنند و مرحله نهایی یا سطح سوم چشم پزشکان برنامه که شامل ۵ چشم پزشک متخصص در سطح استان می باشد به صورت رایگان کودکان را بررسی می‌کنند.

۵۸۲ پایگاه آماده ارائه خدمات به کودکان

در انجام و اجرای طرح بینایی سنجی در سال جاری چه تمهیداتی در نظر گرفته شده است؟

در سال جاری جهت پوشش حداکثری کودکان رده سنی سه تا شش سال که بالغ بر ۷۳۵۰۰۰ نفر هستند با به کارگیری ۲۷۳۰ نیرو در بخش غربال و تشخیص در ۵۸۲ پایگاه ارائه خدمات به کودکان این رده سنی هستیم. در هر مرکزی که امکان هماهنگی و حضور غربالگران در آن فراهم باشد از جمله پیش دبستانی ها،مهد های کودک،مراکز مثبت زندگی، برخی از مساجد و خانه های فرهنگ حضور خواهیم داشت.

راه های ارتباطی والدین تهرانی در صورت داشتن سئوال چگونه است؟

والدین برای اطلاع از چگونگی و سوال مرتبط با بینایی سنجی فرزندخود می توانند از طریق مراجعه به سایت سازمان بهزیستی و یا تماس با شماره های ۸۸۷۸۷۱۹۸-۸۸۷۷۹۳۵۶-۷۷۵۱۰۰۶۷-۳۶۸۰۶۸۸۹ کسب اطلاع و پاسخ سئوال خود را دریافت کنند.

والدین کودکان اقبال چندانی به حضور در مراکز غربالگری نشان نمی‌دهند

در اجرای طرح با چه چالش هایی روبرو هستید؟

اول اینکه والدین کودکان سه ساله اقبال چندانی به حضور در مراکز غربالگری نشان نمی دهند و از این رو در این بخش با موفقیت چندانی روبرو نیستیم این در حالی که هر چه سن شناسایی بیماری کمتر باشد میزان دستیابی به درمان صد درصدی بالاتر است پس اهمیت حضور این رده سنی در فرایند برنامه اهمیت بسزایی دارد.

دومین چالش اینکه والدین کودکان مبتلا با دوری از هرگونه دلهره و دغدغه روحی- روانی روند درمان کودک خود را تا پایان ۱۰ سالگی مدیریت کنند، چرا که امکان عود مجدد گاهی وجود دارد حتی دیده شده برخی والدین در ادامه روند درمان کوتاهی کرده اند.

سومین نکته در خصوص چشم پزشکان و اپتومتر ها مطرح است که این افراد تنها می توانند پدر و مادر را درباره نحوه درمان تنبلی چشم راهنمایی کنند و مسئولیت انجام درمان اصلی بر عهده پدر و مادر است.

نکته دیگری که حائز اهمیت است اینکه برخی خانواده ها تصور می کنند از سن ۳ تا ۶ سالگی اگر یکبار کودک خود را بررسی و غربال نمایند کافی است که این اشتباه است توصیه این است که در هر سال تا شش سالگی غربال انجام شود.

در آخر اینکه ترس از شرایط کرونایی باعث شده خانواده ها اقبال چندانی به حضور در مراکز غربال نشان ندهند.درصورتیکه با ابزارهای یکبار مصرف و با رعایت پروتکل های بهداشتی غربال انجام میشود و جای نگرانی نیست.

ترس از شرایط کرونایی باعث شده خانواده ها اقبال چندانی به حضور در مراکز غربال نشان ندهند*حرف آخر ؟

والدین،اگر کودک ۶-۳ساله دارید برای ارزیابی بینایی او به پایگاههای سنجش بینایی که آدرس این پایگاه‌ها در تارنمای بهزیستی استان تهران قرار دارد و یا با شماره هایی که قبلاً ذکر شد مراجعه و از سلامت دید کودکانتان مطمئن شوید.