چین

به گزارش مجاهدت از مشرق، غائله اوکراین بار دیگر به آغاز بلوک بندی در صحنه بین الملل منجر شده است تا آنجا که روسیه و دنیای غرب را در تقابلی آشکار با یکدیگر قرار می‌دهد و به تبع آن، موضع گیری ها نیز تا حد زیادی یا در تائید اتهام «تدارک مسکو برای حمله به اوکراین» است و یا در رد آن. البته، در این میان، افرادی هم هستند که لحنی میانه روتر را در بیان افکار خود برگزیده اند تا به این ترتیب، مجالی به دیپلماسی بدهند.

در مطلب پیش رو، گزیده‌ای از این اظهارات و مواضع را بسته به اینکه به سمت روسیه یا بلوک غرب متمایل باشند، ارائه می‌شود.

ایالات متحده آمریکا

در آمریکا، همه ادعاها از گزارش منابع اطلاعاتی مبنی بر صف آرایی نیروهای روسیه در مرز مشترک با اوکراین و این توهم آغاز شد که مسکو مهیای جنگ است! حتی، در اوج بحران مهاجرت در بلاروس، این شایعه مطرح شد که روسیه می‌خواهد با درگیر کردن اروپا با موج جدیدی از مهاجرت غیرقانونی، افکار بین المللی را از تدارک جنگ با اوکراین منحرف کند.

آمریکا می‌خواهد با این تناقض گویی ها، روسیه را در بلاتکلیفی انتخاب میان دو گزینه جنگ یا مذاکره قرار دهد در میانه این ادعاها، جو بایدن رئیس جمهور آمریکا طی تماس تلفنی که با «ولودیمیر زلنسکی» همتای اوکراینی داشت، مدعی شد که روسیه در یخبندان ماه فوریه به اوکراین حمله می‌کند. این ادعا بعدها از سوی نماینده آمریکا در شورای امنیت تکرار شد تا آنجا که «لیندا توماس گرینفیلد» طی اظهاراتی گفت «ما حتی از خود اوکراین هم بیشتر به این مسئله واقف هستیم». «جان کربی» سخنگوی پنتاگون هم تا چهارشنبه هفته پیش بر ادعای قریب الوقوع بودن این حمله پافشاری می‌کرد. اما روز پنجشنبه، ناگهان ورق برگشت و «جن ساکی» سخنگوی کاخ سفید گفت که خطر حمله به اوکراین دیگر قریب الوقوع نیست اما نمی‌دانیم پوتین چه در سر دارد.

این قضیه سرآغاز شنیدن خبرهایی بود مبنی بر آمادگی «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه برای میانجیگری و میزبانی از نشست روسیه-کی یف و تدارک سفر سران فرانسه و آلمان به مسکو.

وضع تا روز یکشنبه ۱۷ بهمن کمابیش به همین منوال ادامه داشت تا اینکه بار دیگر تهدیدها از زبان «جیک سالیوان» مشاور امنیتی کاخ سفید از سر گرفته شد. سالیوان با چرخش از موضع قبلی، باز هم حمله روسیه را قریب الوقوع عنوان کرد و گفت آمریکا از مواضع خود کوتاه نمی‌آید.

به نظر می‌آید که آمریکا می‌خواهد با این تناقض گویی ها، روسیه را در بلاتکلیفی انتخاب میان دو گزینه جنگ یا کوتاه آمدن از مطالبات امنیتی قرار دهد که در ۱۷ دسامبر پیش نویس آنها را به دولت واشنگتن و ناتو ارائه داد. ادعای این هفته «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا، اثباتی بر این فرضیه است. او گفته بود که مسکو میان تقابل و مذاکره یک گزینه را انتخاب کند.

انگلیس

«بوریس جانسون» نخست وزیر انگلیس به دلیل رسوایی «پارتی گیت» سرش شلوغ تر از آن است که به اظهارنظرهای علنی درباره بحران اوکراین بپردازد. البته، او بعد از تماس تلفنی با ولادیمیر «پوتین رئیس» جمهور روسیه، از مقدم دانستن راهکارهای دیپلماتیک برای خاتمه دادن به این بحران سخن گفت. اما در این غائله، نقش اصلی برای فتنه انگیزی هرچه بیشتر، به «لیز تراس» وزیر خارجه انگلیس سپرده شده است. او در هم صدایی با جو بایدن رئیس جمهور آمریکا، از احتمال تحریم پوتین سخن گفته و می‌گوید «نزدیکان رئیس جمهور روسیه از محدودیت‌ها در امان نیستند».

انگلیس همچنین جز نخستین کشورهایی بود که به اوکراین سلاح دفاعی تحویل داد و نیروهایش را به شرق اروپا اعزام کرد. دولت لندن سناریوی حمله ادعایی روسیه به اوکراین را هم به شیوه خود بازنویسی کرده و می‌گوید مسکو قصد براندازی دولت کی یف و تشکیل حکومت دست نشانده خود را دارد.

فرانسه

«امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه تاکنون دو بار تلفنی با همتای روس صحبت کرده و در تاریخ ۱۸ بهمن مهمان کاخ کرملین است. اظهارنظر مستقیمی از او نشنیده ایم اما از آنجا که فرانسه رئیس دوره‌ای شورای اروپا است، ماکرون اعمال نفوذ در بحران اوکراین را حق خود می‌داند.

در تازه‌ترین موضع گیری ها از سوی دولت پاریس، «ژان ایو لودریان» وزیر خارجه روسیه، ادعای قریب الوقوع بودن حمله روسیه را به چالش کشیده بود. اما فرانسه به روال معمول، بازی دوگانه‌ای را آغاز کرده و همزمان با آویزان شدن به نخ نازک دیپلماسی، از اعزام نیرو به اروپای شرقی هم سخن می‌گوید حال آنکه پیشتر از اینکه اتحادیه اروپا از چارچوب گفتگوهای امنیتی روسیه-آمریکا کنار گذاشته شده است، گلایه کرده بود.

آلمان

«اولاف شولتز» صدراعظم آلمان که به تازگی زمام دولت ائتلافی برلین را به دست گرفته، مردی است که دست کم تا روز دوشنبه ۱۸ بهمن که قرار ملاقات با رئیس جمهور آمریکا را در کاخ سفید داشت، رویکردی مبهم را در قبال مناقشه اوکراین انتخاب کرده بود و سعی می‌کرد از اظهارنظر مستقیم در این باره طفره برود. اما از چند روز مانده به انجام سفر به واشنگتن دی سی، ورق برگشت و او در مصاحبه با رسانه‌های مختلف، در صدد رفع ابهام از موضع خود برآمد.

آلمان با وجود ادعا مبنی بر آمادگی برای اتخاذ موضعی یکپارچه علیه مسکو، بحث درباره تحریم خط لوله انتقال گاز نورد استریم ۲ را به بعد از حمله احتمالی روسیه به اوکراین موکول کرده است مثلاً شولتز به «واشنگتن پست» گفته است که: ما سخت کار کرده ایم تا پیامی روشن را به روسیه ارسال کنیم مبنی بر اینکه اگر در اوکراین مداخله کند، تاوانی سنگین خواهد داد. من واقعاً از کاری که رئیس جمهور بایدن در مذاکرات دوجانبه بین ایالات متحده و روسیه انجام می‌دهد قدردانی می‌کنم. این مذاکرات و دستور کار آنها بسیار دشوار هستند اما بایدن در این زمینه قدرت و رهبری خود را نشان می‌دهد.

یا وی در مصاحبه‌ای با روزنامه آلمانی «ولت آم زونتاگ»، اتخاذ سیاستی هماهنگ میان آلمان، آمریکا و همچنین شرکای اروپایی را مهم قلمداد کرد و مدعی شد: نقض حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین عواقب شدیدی از نظر سیاسی، اقتصادی و ژئو استراتژیک برای روسیه خواهد داشت و همه متحدان اروپایی در این مورد اتفاق نظر دارند. وضعیت بسیار جدی است و این پیشروی می‌تواند مقدمه جنگ باشد.

همزمان، «رابرت هابک» معاون صدراعظم آلمان و وزیر اقتصاد این کشور در مصاحبه با روزنامه آلمانی «WAZ»، گفته است که: تهدید علنی به اعمال انواع تحریم‌ها علیه روسیه کمکی به تنش زدایی میان غرب و مسکو نمی‌کند و در شرایط ناپایدار فعلی، هدف باید تنش زدایی باشد.

با این حال، آلمان با وجود ادعا مبنی بر آمادگی برای اتخاذ موضعی یکپارچه علیه مسکو، بحث درباره تحریم خط لوله انتقال گاز نورد استریم ۲ را به بعد از حمله احتمالی روسیه به اوکراین موکول کرده است.

چشم پوشی از این پروژه ارزشمند برای آلمان مشکل است و این می‌تواند یکی از دلایلی باشد که شولتز که در تدارک سفری به مسکو است، همچنان به کارآمد بودن راهکارهای دیپلماتیک امیدوار است.

اتحادیه اروپا

«جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از اینکه مسکو-واشنگتن او را به چارچوب گفتگوهای امنیتی راه نداده اند دل پری دارد و می‌گوید در قضیه اوکراین، امنیت اروپا بیش از هرچیز مهم است و اعضای قاره سبز باید حق تصمیم گیری درباره آینده خود را داشته باشند.

اما او به رغم تلاش برای همسو کردن خود با واشنگتن، با دیدی واقع بین تر به کل مسئله نگاه می‌کند و نگران ناتوانی اروپا از تأمین انرژی مورد نیاز خود است.

برای مثال، او در وبلاگ خود می‌نویسد: در سال‌های اخیر، روسیه از راه افزایش ذخایر ارزهای خارجی، استقامت خود را در برابر تحریم‌های اقتصادی بالا برده و این در مقام مقایسه، بیشتر از آن تدابیری است که اروپا برای ارتقای توانایی خود در مواجهه با قطع احتمالی گاز روسیه اتخاذ کرده است. بنابراین، بررسی افزایش ذخایر استراتژیک گاز اروپا و احتمال خرید مشارکتی گاز، از فوریت برخوردار است حال آنکه اتحادیه اروپا با نروژ، قطر، جمهوری آذربایجان، الجزایر و سایر کشورها برای تأمین انرژی مورد نیاز خود در حال گفتگو است.

ناتو

استولتنبرگ به طور علنی در حال قدم زدن روی خط قرمزهای روسیه است پیمان آتلانتیک شمالی بازوی نظامی آمریکا به حساب می‌آید و در این مناقشه با آمریکا همراه است. به همین دلیل «ینس استولتنبرگ» دبیرکل این پیمان مدعی است که ناتو درباره اصول خود کوتاه نمی‌آید و اوکراین هم حق دارد روی پیشنهاد خود مبنی بر عضویت در این پیمان پافشاری کند.

با این حساب، استولتنبرگ به طور علنی در حال قدم زدن روی خط قرمزهای روسیه است!

ترکیه

ترکیه عضو غیر اروپایی ناتو است که پهپادهایش را به اوکراین می‌فروشد تا با آنها منطقه روس گرای «دونباس» را بمباران کند، اما همزمان رابطه اقتصادی محکمی با روسیه دارد و در دو مقوله انرژی و توریسم به مسکو وابسته است. از سوی دیگر، به رغم این وابستگی، از آنجا که دومین ارتش بزرگ ناتو را دارد، اگر سناریوی جنگ ساختگی روسیه-اوکراین تحقق یابد، چاره‌ای جز تقابل با مسکو ندارد.

بنابراین، پای «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه حسابی در تله اوکراین گیر است و به همین دلیل هم هفته پیش برای میانجیگری سفری به کی یف داشت و در نهایت پیشنهاد داد که میزبانی نشستی را با حضور سران روسیه و اوکراین برعهده بگیرد.

البته، او از میانجیگری در این بحران به عنوان ابزاری برای بهبود رابطه آنکارا-واشنگتن هم استفاده می‌کند اما همزمان به دنبال بالا بردن جایگاه خود هم هست به ویژه آنجا که می‌گوید: غرب در حل تنش روسیه و اوکراین تا این لحظه نه‌تنها نقشی نداشته بلکه سنگ‌اندازی هم کرده است.

اوکراین

«ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین که کشورش وجه المصالحه زورآزمایی آمریکا و روسیه است، از متحدانش گلایه کرده که چرا تا این حد درباره احتمال وقوع جنگ اغراق می‌کنند چرا که این مسئله باعث ایجاد هراس و بی‌ثباتی در اقتصاد کی‌یف شده است.

او در توضیح این مطلب می‌گوید: تهدید کرملین قریب‌الوقوع و دائمی است اما اوکراینی‌ها یاد گرفته‌اند که با آن زندگی کنند اما اینکه سران دیگر کشورها (به طور خاص بایدن) بگویند فردا روسیه حمله می‌کند، به معنی ایجاد رعب و وحشت است.

روسیه

اوکراین و در نهایت امنیت اروپا، ابزارهای آمریکا در راستای مهار روسیه هستند دولت مسکو از همان ابتدا هرگونه ادعا را مبنی بر تدارک حمله به اوکراین به چالش کشید و در مواجهه با پاسخ سرد آمریکا و ناتو به مطالبات امنیتی اش، تذکر داد که از خط قرمزهای خود مبنی بر عدم گسترش ناتو به شرق که شامل مخالفت با عضویت اوکراین و گرجستان در پیمان آتلانتیک شمالی است، کوتاه نخواهد آمد.

حتی «ولادیمر پوتین» رئیس جمهور روسیه هم گفت که پاسخ‌های کتبی آمریکا و ناتو، پاسخگوی دغدغه‌های اصلی مسکو نیست. با این حال، وی این هفته به طور خاص به اتهام تدارک حمله به اوکراین پاسخ داد و گفت: اوکراین و در نهایت امنیت اروپا، ابزارهای آمریکا در راستای مهار روسیه هستند.

«سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه هم پیشتر گفته بود که مسکو خواهان جنگ نیست اما از مواضع امنیتی خود کوتاه نمی‌آید.

کشور چک

«میلوش زمان» رئیس‌جمهور چک، طی سخنانی اعلام کرد که با اعزام نظامیان ناتو به اوکراین مخالف است. وی در توضیح این مطلب می‌گوید: اوکراین عضو ناتو نیست، بنابراین من اعزام نیروهای نظامی به آنجا را بیهوده دانسته و با آن مخالف هستم.

کرواسی

«زوران میلانویچ» رئیس جمهور با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که نیروهای این کشور را از ناتو خارج خواهد کرد. وی در توضیح این مطلب گفت: در صورت بروز درگیری میان روسیه و اوکراین، کرواسی نیروهایش را از سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) خارج خواهد کرد.

بلاروس

اگر رفتار کی‌یف منجر به جنگ با روسیه شود، بلاروس به اوکراین سوخت یا برق صادر نخواهد کرد «الکساندر لوکاشنکو» رئیس جمهور بلاروس می‌گوید اگر اوکراین جنگی را علیه «دونباس» (در شرق این کشور) آغاز کند، مینسک و مسکو واکنش مشترکی را از خود نشان می‌دهند.

به گفته «لوکاشنکو»، اگر رفتار کی‌یف منجر به جنگ با روسیه شود، بلاروس به اوکراین سوخت یا برق صادر نخواهد کرد.

رئیس جمهور بلاروس همچنین تهدید کرد: ما تمام عرضه سوخت به اوکراین و همچنین انتقال برق به این کشور را قطع خواهیم کرد. اگر آنها جنگی علیه ما یا روسیه شروع کنند، این موارد را به کی‌یف ارائه نمی‌دهیم.

چین

انتظارات از چین به عنوان یکی از قدرت‌های برتر قرن ۲۱ زیاد است. آمریکا همه تلاش خود را می‌کند تا با وا داشتن دولت پکن به میانجیگری، پای اژدهای آسیایی را به مناقشه اوکراین باز کند. پکن هم فعلاً اولویت را به دیپلماسی اختصاص داده اما این اولویت بندی مانع از آن نیست که در برخورداری از تضمین‌های امنیتی، حق را به مسکو ندهد.

وزارت خارجه چین در بیانیه‌ای که به همین منظور صادر شد، گفت: پکن موضع مسکو در مورد تضمین‌های امنیتی خواسته شده از آمریکا و ناتو را درک کرده و از آن حمایت می‌کند.

همچنین در بیانیه مشترکی که از سوی رؤسای جمهور دو کشور صادر شد، می‌خوانیم: مسکو-پکن با تداوم گسترش ناتو به سمت شرق مخالفند و ناتو را تشویق می‌کنند از رویکرد ایدئولوژیک که به دوران جنگ سرد بازمی گردد، صرف نظر کند و به حاکمیت، امنیت و منافع سایر کشورها احترام بگذارد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، این روزها در همان حال که تصویر صف آرایی روسیه و بلوک غرب، مثل آونگ ساعت در گوشه ذهن جامعه بین الملل تاب می خورد، برای بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران این سوال پیش آمده که چین به عنوان یکی از بازیگران اصلی صحنه تقسیم قدرت، چه نقشی را در مناقشه اوکراین ایفا خواهد کرد.

پیشتر، در گزارشی با عنوان «خرگوش امنیت یا اسب تروا؛ از غائله اوکراین چه بیرون می آید»، با ارائه شواهد و گزیده هایی از اظهارات مقاماتی که به نوعی در این مناقشه دخیل هستند، این گونه نتیجه گیری کردیم که آمریکا به دنبال آن است که با گرفتار کردن پای مسکو در جنگی ناخواسته، روسیه را در میز مذاکره، به عقب نشینی از مطالبات امنیتی وادار کند که در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، در قالب دو پیش نویس، تحویل دولت واشنگتن و ناتو شد.

همچنین، این طور ارزیابی شد که سرانجامِ بحران اوکراین به جنگ ختم شود یا مذاکره، امنیت کل اروپا است که وجه المصالحه قرار می گیرد. اکنون، به عنوان شاهدی مبنی بر درستی این نتیجه گیری، می توان به ادعای روز جمعه «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا استناد کرد که گفت: روسیه باید میان دو گزینه تقابل و مذاکره یکی را انتخاب کند.

اما فارغ از اینکه اروپا چه سهم بزرگی از دلشوره های ناشی از این مناقشه دارد و چرا در همراهی با واشنگتن، بر سر منافع خود قمار می کند، در گوشه دیگری از دنیا، پکن هم ماجرا را به دقت زیر نظر گرفته است.

جالب آنکه حتی اگر دولت پکن با توجه به اختلاف مسافت شش هزار و ۵۰۰ کیلومتری که با کی یف دارد، قصدی برای مداخله در این مناقشه نداشته باشد، آمریکا با اظهارنظرهای گاه به گاه، همه تلاش خود را می کند تا پای چین را به قضیه باز کند.

وزارت خارجه آمریکا بارها مدعی شده که پکن باید از نفوذی که روی مسکو دارد، برای تشویق دیپلماسی استفاده کند زیرا اگر درگیری در اوکراین رخ دهد، برای چین هم خوب نخواهد بود!

چین؛ موازنه قدرت دور از خانه

قرن ۲۱، قرن چرخش به ایندوپاسیفیک است و انتهای هر ماجراجویی، به تقلای واشنگتن برای حفظ هژمون خود در مواجهه با قدرت یابی پکن ختم می شود ‌یکی از ویژگی های جو بایدن رئیس جمهور آمریکا گره زدن مسائل به یکدیگر برای ایجاد کلاف سردرگمی است که در پیچ و خم های آن اصل ماجرا گم می شود یا به جایی می رسد که دور از حد انتظار است. برای همین، صرف نظر از این فرضیه که آمریکا و شرکای ناتو به دنبال آن هستند تا در صحنه ژئوپلیتیکی اروپا با روسیه زورآزمایی کنند، فاکتور موازنه قدرت با چین را هم نباید نادیده گرفت.

در هر صورت، قرن ۲۱، قرن چرخش به ایندوپاسیفیک است و انتهای هر ماجراجویی، به تقلای واشنگتن برای حفظ هژمون خود در مواجهه با قدرت یابی پکن ختم می شود.

همانگونه که به طور سنتی، روسیه نسبت به کریمه و نواحی شرقی اوکراین، تعلق خاطر دارد، چین هم تایوان را بخشی جدایی ناپذیر از خود تلقی می کند. این نکته هم حائز اهمیت است که آمریکا در قبال تایوان سیاستی دوپهلو را در پیش گرفته که همزمان بر محور به رسمیت شناختن موضع پکن و تحریک جدایی طلبان تایوان متمرکز است.

اگر بر حسب احتمال، روسیه به دام جنگ ساختگی بیفتد که آمریکا برایش تدارک دیده و آمریکا هم بخواهد این موضوع را به شورای امنیت بکشد، صرف نظر از اینکه موضوع تحت الشعاع حق وتوی مسکو قرار می گیرد، چین با یک دو راهی بزرگ مواجه می شود: حمایت از حمله احتمالی روسیه به اوکراین، در آینده راه آمریکا را برای حمایت علنی از جدایی طلبی تایوان باز می کند اما، عدم حمایت از روسیه هم سد بزرگی در راه به نتیجه رسیدن ائتلاف نوپای پکن-مسکو تلقی می شود.

آمریکا هم درست دنبال همین است تا از کلاف سردرگم اوکراین، یک معامله دو سر زیان علیه چین بیرون بیاورد!

اما، در صحنه بین الملل، همیشه فرصتی برای برگشتن ورق به نفع کسی که اهل خوب بازی کردن باشد، هست. چین در مسیر ائتلاف سازی با روسیه برای تقابل با هژمون آمریکا، هرگز منکر چالش های پیش روی پکن-مسکو نیست و پیشتر در قبال کریمه نیز موضعی بی طرف را اتخاذ کرد. اکنون نیز با پیروی از همان رویه، منتظر می ماند تا ببیند آمریکا ادعاهایش در حمایت از اوکراین را تا کجا پیش می برد. فراموش نکنیم که چین به صراحت گفته است که اگر پای مقابله با جدایی طلبی تایوان در میان باشد، از جنگیدن ابایی ندارد و آمریکا هم با توجه به سیاست مبهم خود در قبال این موضوع، هرگز نگفته که حاضر است چه بهایی را برای اثبات ادعای حمایت از وضعیت فعلی تایوان که نوعی خودمختاری است، بپردازد. پس از نگاه چین، اوکراین می تواند نوعی آزمون برای سنجش عملکرد آمریکا در قبال وضعیتی کمابیش مشابه باشد.

با این حساب، چین هم به نوبه خود می تواند از آن کلاف سردرگمی که بایدن تدارک دیده، معامله ای دو سر زیان را برای آمریکا بیرون بیاورد. اگر درگیری میان روسیه-اوکراین رخ ندهد، یعنی مصالحه ای صورت گرفته که به طور ضمنی عدم آمادگی واشنگتن را برای حمایت همه جانبه از کی یف تائید می کند. اگر نزاعی رخ دهد، تحریم های اقتصادی به قول انگلیس فلج کننده در انتظار روسیه خواهد بود. از این نقطه به بعد، روسیه می تواند روی حمایت اقتصادی چین حساب ویژه باز کند. این وابستگی دوجانبه خواهد بود چرا که به قول «آندری کلین» سفیر روسیه در لندن، صادرات گاز به چین، بهتر و سودآورتر از اروپا است حال آنکه دو کشور از مدت ها پیش برای به چالش کشیدن هژمون دلار در بازارهای مالی به فکر استفاده از واحد پول ملی بوده اند.

البته، در این میان، کسانی هم هستند که می گویند شرق اوکراین و تایوان از اهمیت یکسانی برای آمریکا برخوردار نیستند و واشنگتن دقیقاً همان الگوی رفتاری را در قبال آنها دنبال نخواهد کرد. این طور ادعا می شود که در چرخش به ایندوپاسیفیک، آمریکا بیش از آنچه که انتظار داریم، به تایوان بها خواهد داد.

برخورد چین با شرایط فعلی اوکراین

در شرایط فعلی که طرح حمله روسیه به اوکراین در حد یک ادعای ساختگی است، چین همچنان از دیپلماسی به عنوان بهترین ابزار برای فرونشاندن بحران یاد و تاکید می کند که آمریکا و شرکایش باید دغدغه های امنیتی مسکو را جدی بگیرند و تفکر مبتنی بر جنگ سرد را کنار بگذارند.

همزمان، دولت پکن وزنه تعادل را حفظ کرده و از هرگونه توضیح اضافه درباره گزینه های پیش رو، در صورت شکست دیپلماسی، اجتناب می کند.

مسکو-پکن خط قرمزهایی دارند و تصمیم گرفته اند در برابر یک جانبه گرایی، تحمیل الگوهای غربی دموکراسی و مداخله در امور داخلی شان متحد باشند و این از بسیاری جهات، محاسبات آمریکا را به هم می ریزد شاید بعضی ها این ادعا را مطرح کنند که پکن از تقابل مسکو-واشنگتن نفع می برد چرا که در این صورت آمریکا دست کم برای مدتی از تمرکز بر ایندوپاسیفیک بازمی ماند. اما واقعیت این است که اقتصاد چین و آمریکا به یکدیگر گره خورده و این تقابل جویی در درازمدت به زیان همه طرفین است.

«ند پرایس» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، چندی پیش تهدید کرده بود در صورت اعمال تحریم های اقتصادی علیه روسیه، چنانچه شرکت‌های خارجی از جمله آن‌هایی که در چین هستند، تلاش به دور زدن آنها داشته باشند، با واکنش واشنگتن مواجه خواهند شد.

او همچنین مدعی شده بود: اگر روسیه فکر می‌کند که در موقعیتی قرار می‌گیرد که می‌تواند برخی از این پیامدها را با روابط نزدیک‌تر با چین کاهش دهد، اینطور نیست. در واقع اقتصاد روسیه از بسیاری جهات شکننده‌تر خواهد شد.

البته، بسیاری از کارشناسان این ادعای پرایس را به چالش کشیده اند از جمله خبرگزاری «بلومبرگ» به رغم کارزار اخبار جعلی که علیه مسکو راه انداخته، به این مورد اشاره می کند که روسیه «دژ مالی» برای خود ایجاد کرده و به کمک آن می تواند در برابر تحریم های غرب مقاومت کند.

به نوشته بلومبرگ، روسیه ذخایر ارزی خود را افزایش داده و بدهی کلی این کشور در مقایسه با دیگر اقتصادهای بزرگ جهان، کمتر است. همچنین تسویه تجارت خارجی با ارزهای جایگزین نظیر یورو و یوان به کاهش وابستگی به دلار کمک زیادی کرده است.

«جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم امروز دوشنبه، طی یادداشتی، نوشت: روسیه از راه افزایش ذخایر ارزهای خارجی، استقامت خود را در برابر تحریم های اقتصادی بالا برده و این در مقام مقایسه، بیشتر از آن تدابیری است که اروپا برای ارتقای توانایی خود در مواجهه با قطع احتمالی گاز روسیه اتخاذ کرده است.

از سوی دیگر، با توجه به بیانیه مشترک سران روسیه و چین که بعد از دیدار آنها در حاشیه افتتاحیه المپیک زمستانی پکن صادر شد، مشخص است که اگر جنگ ناخواسته ای رخ دهد، روسیه می تواند در مقابله با تحریم ها، روی کمک اقتصادی چین حساب ویژه باز کند.

مسکو-پکن خط قرمزهایی دارند و تصمیم گرفته اند که در برابر یکجانبه گرایی، تحمیل الگوهای غربی دموکراسی و مداخله در امور داخلی شان متحد باشند و این از بسیاری جهات، محاسبات آمریکا را به هم می ریزد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه به منظور حضور در مراسم افتتاحیه بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۲۲ پکن به چین سفر کرد که روز جمعه پیش از مراسم افتتاحیه و در میانه تنش روسیه با غرب و ناتو، باه رئیس جمهوری چین دیدار و گفت و گو کرد.

رهبران چین و روسیه در دیدار روز جمعه خود مجموعه‌ای از اسناد را در زمینه تعمیق همکاری‌ها در زمینه‌های مختلف از کشاورزی، ناوبری و انرژی گرفته تا اقتصاد دیجیتال، امضا کردند که در بین ۱۵ سند امضا شده بین ۲ کشور، سه سند به بخش انرژی تعلق دارد. CNPC شرکت بزرگ دولتی انرژی چین به طور جداگانه ۲ قرارداد را با شرکت‌های روس نفت و گازپروم به امضا رساند.

“مایکل مک مکال” سناتور جمهوریخواه ایالت تگزاس آمریکا روز یکشنبه به وقت محلی در مصاحبه با شبکه خبری ای بی سی نیوز این سناتور آمریکایی درباره این دیدار گفت: ترسناکترین امر دیدن پوتین و شی جین پینگ دست در دست در کنار هم در المپیک بود. شی در حال تماشا است. اگر پوتین بدون هیچ مقاومتی بتواند وارد اوکراین شود، بدون شک شی تایوان را خواهد گرفت. او همیشه به دنبال این امر بوده است.

 بازدارندگی دربرابر روسیه وجود ندارد

این سناتور آمریکایی مدعی شد که احتمال حمله روسیه به اوکراین زیاد است زیرا جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا و دولت او هیچ بازدارندگی ایجاد نکرده اند.

وی ادعا  کرد آمادگی ها برای حمله به اوکراین درحال انجام هستند. در زمان خطرناکی هستیم. این بزرگترین حمله در اروپا از زمان جنگ جهانی دوم خواهد بود.

این سناتور آمریکایی ادامه داد: با این حال بازدارندگی  وجود نداشته است تا از حمله جلوگیری کند. افغانستان یک لحظه کلیدی و حساس بود زیرا ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه و دیگر رقبا و دشمنان آمریکا آن را به عنوان یک لحظه ضعف دیدند.

سناتور جمهوری خواه آمریکایی مدعی شد ایران و کره شمالی  نیز درحال تماشا  هستند. رهبر کره شمالی در ماه جاری دو موشک مافوق صوت آزمایش کرد.   اگر آمریکا پوتین را متوقف نکند، امکان حمله او به اوکراین و اعلام پیروزی وجود دارد. دولت آمریکا بسته تسلیحاتی ۲۰۰ میلیون دلاری تایید شده از سوی کنگره را اجرایی نکرد. اکنون می گویند دیر شده است.

سناتور ایالت تگزاس آمریکا افزود با همکاری کمیته روابط خارجی سنا درحال آماده سازی لایحه ای هستم که بازدارندگی را در هرجایی که دولت  در آن شکست خورده است، زنده می کند و تحریم های بسیار مخربی از جمله پروژه نورد استریم ۲ را در نظر گرفته ایم.

وی ادامه داد: اگر روسیه به اوکراین حمله کند تحریم ها وضع می شوند، پوتین با چند پاسخ مواجه خواهد شد و بحران مهاجران ایجاد خواهد شد.

به تازگی غرب به ویژه آمریکا، به ادعاها مبنی بر تهاجم احتمالی روسیه به اوکراین شدت بخشیده اند.

دو روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز و واشنگتن پست به نقل از مقامات اطلاعاتی این کشور با انتشار گزارش‌هایی ادعا کرده اند که روسیه طرحی را ایجاد کرده است تا برای حمله به اوکراین بهانه تراشی کند.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز ادعا کرده است که این ویدئو کاملاً توسط اطلاعات روسیه ساخته شده و یکی از گزینه‌های در دست اقدام مسکو به عنوان بهانه‌ای جعلی برای آغاز و توجیه احتمالی تهاجم نظامی علیه اوکراین است.

کارشناسان معتقدند که کاخ سفید با کمک متحدان اروپایی، به دنبال ضربه زدن به روسیه هستند و مساله اوکراین را بهانه و دستاویز قرار داده‌اند.

در ماه‌های اخیر به دلیل ادعای غرب درباره صف‌آرایی نظامی روسیه در مرزهای اوکراین، روابط ناتو با روسیه دچار تنش شده است.

روسیه اعلام کرده که قصد حمله به هیچ کشوری را ندارد. مسکو همچنین هشدار داده که اقدامات ناتو در نزدیکی مرزهایش تهدیدی برای امنیت ملی است و این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که نیروها را به دلخواه در قلمرو مستقل خود جابجا کند.