چین

چین و روسیه رزمایش نظامی مشترکی برگزار خواهند کرد

چین و روسیه رزمایش نظامی مشترکی برگزار خواهند کرد


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از گلوبال تایمز، «وو کیان» (Wu Qian) سخنگوی وزارت دفاع چین امروز پنجشنبه از برگزاری تمرینات مشترک نیروهای نظامی روسیه و چین در منطقه خودمختار «هوئی نینگ شیا» در نیمه اول ماه آینده میلادی خبر داد.

سخنگوی وزارت دفاع چین در این باره اعلام کرد: بر اساس توافق حاصله بین پکن و مسکو، نیروهای مسلح روسیه در تمرینات نظامی «West / Interaction-۲۰۲۱» که از آغاز تا اواسط ماه آگوست در منطقه «هوئی نینگ شیا» در شمال غربی چین اجرا می‌شود، شرکت خواهند کرد.

«وو کیان» در این باره اضافه کرد: این تمرینات به منظور تقویت و توسعه مشارکت راهبردی جامع میان روسیه و چین، حفظ صلح و ثبات منطقه‌ای و نشان دادن عزم راسخ دو کشور برای مبارزه با تروریسم برگزار می‌شود.

منبع: مهر

سخنگوی وزارت دفاع چین امروز از برگزاری رزمایش نظامی مشترک این کشور با روسیه در منطقه خودمختار «هوئی نینگ شیا» در ماه آینده میلادی خبر داد.



منبع خبر

چین و روسیه رزمایش نظامی مشترکی برگزار خواهند کرد بیشتر بخوانید »

روابط استراتژیک تهران-پکن؛ یک تیر با چند نشان

روابط استراتژیک تهران-پکن؛ یک تیر با چند نشان


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، «حسین اسوبعلی اف» کارشناس سیاسی و مدیر مرکز تحلیلی «راه حل‌های عاقلانه» در قرقیزستان در مطلبی با عنوان «مشارکت استراتژیک میان ایران و چین و تقویت مواضع بین المللی تهران» به همکاری‌های دو کشور اشاره کرده است.

در این یادداشت آمده است: بیش از چند ماه از زمان امضای سند تاریخی بین جمهوری اسلامی ایران و چین تحت عنوان «توافقنامه همکاری‌های جامع به مدت ۲۵ سال» می‌گذرد. بدون تردید این رویداد در محافل کارشناسی و مطالعاتی بین المللی مورد توجه بالایی قرار گرفته و فرصتی را برای تجزیه و تحلیل چشم انداز همکاری‌های دو کشور در زمینه‌های مختلف، از علوم و اقتصاد تا همکاری‌های سیاسی و دفاعی را فراهم کرد.

البته بدیهی است که توسعه همکاری‌های استراتژیک دوجانبه ایران و چین می‌تواند باعث ایجاد تغییرات جدی و طولانی مدتی برای جمهوری اسلامی هم در سطح منطقه‌ای (موقعیت کلیدی ایران به عنوان عامل و فاکتور نفوذ در خاورمیانه، خلیج فارس، قفقاز جنوبی و آسیای مرکزی) و هم در سطح بین المللی (تقویت پایداری ایران در برابر تحریم‌های آمریکا و فراهم شدن شرایط مناسب‌تر برای ادامه سیاست خارجی مستقل) شود.

بیشتر بخوانید:

دولت بایدن به دنبال جلوگیری از فروش نفت ایران به چین

لازم به یادآوری است که ایران عملاً تنها کشوری در خاور نزدیک و خاورمیانه است که به طور مداوم از مسیر توسعه خاص خود دفاع کرده و از زمان پیروزی انقلاب اسلامی به این طرف اولویت‌های اساسی سیاست خارجی خویش را تغییر نداده است. از این نظر توافقنامه استراتژیک با چین فرصت‌های دیگری را برای ایران (نه تنها به عنوان یک کشور در حال پیشرفت سریع، بلکه به عنوان یکی از مهمترین مدافعان منافع جهان اسلام و از جمله مدافع حقوق مردم مظلوم فلسطین در برابر اشغالگری‌های رژیم صهیونیستی) در جهت تحقق اهداف و ادامه مسیر خود ایجاد خواهد کرد.

البته نمی‌توان مزایای استراتژیکی را که چین نیز از ناحیه این توافقنامه به دست خواهد آورد، ذکر نکرد. تعدادی از کارشناسان روی این نکته اشاره داشتند که علاوه بر منافع اقتصادی مرتبط با دستیابی به منابع انرژی و دسترسی به بازار داخلی جمهوری اسلامی، در آینده به سایر مناطقی که تحت تاثیر نفوذ تاریخی و واقعی (امروزی) ایران قرار دارند، به دست خواهد آورد و همچنین چین فرصت اجرای قابل پیش بینی‌تری از پروژه بلندپروازانه «کمربند و جاده» خواهد داشت و در نتیجه ارتباطات جدیدی بین منطقه آسیا و خاورمیانه ایجاد خواهد کرد که برای اقتصاد رو به رشد چین امر بسیار ضروری است.

بیشتر بخوانید:

چین خرید نفت خام از عربستان را کاهش داد

در بعد منطقه‌ای نیز چین از مزایایی در برابر هند به عنوان رقیب سنتی خود برخوردار می‌شود، زیرا با اتکا به مشارکت راهبردی با ایران شرایط دیگری برای مهار جاه‌طلبی‌های منطقه‌ای هند را در اختیار خواهد گرفت.

کارشناسان ضمن بررسی موضوع مزایای متقابل چین و ایران از ناحیه این توافقنامه، هنوز به فاکتور روسیه توجه نشان نداده‌اند. با این وجود اکثر محققان بر آنند که تقویت روابط در چارچوب مثلث «چین – ایران – روسیه» بر مسائل امنیتی جهانی تأثیر گذاشته و شرایطی را برای شکل گیری نظم جهانی چند قطبی به عنوان وزنه تعادل در برابر هژمونی آمریکا و غرب ایجاد خواهد کرد. در حقیقت چنانچه موضوع را در متن چنین واقعیتی مورد توجه قرار دهیم به این نتیجه خواهیم رسید که واقعاً همکاری‌های سه جانبه در مورد مسائل جهانی حداقل می‌تواند به سنگ بنای امنیت و ثبات در اوراسیا و تا حدودی در خاورمیانه تبدیل شود.

البته در این مثلث تناقضاتی نیز وجود دارد که به میزان تبدیل شدن چین به قدرت دوم جهانی و به دست آوردن نفوذ و تأثیر اقتصادی و نظامی – سیاسی قابل مقایسه با آمریکا، می‌تواند بسیار سریع افزایش یابد. به این دلیل موضع روسیه واضح بوده و به آن ارتباط دارد که از نظر اقتصادی قدرت رقابت نه با آمریکا و نه با چین را دارا نیست.

بیشتر بخوانید:

گزارش رویترز از نقش چین در کاهش اثر تحریم‌های ایران

میزان وابستگی چین به واردات هیدروکربن به ۷۰ درصد رسیده است و به باور بسیاری از کارشناسان چنین میزان وابستگی برای اقتصاد این کشور خطرناک است. این در حالی است که چین بیشتر نفت خود را از طریق دریا دریافت می‌کند که کنترل بر تمام فضای مربوطه در توان «پکن» نبوده و از این نظر خطرات جدی برای تأمین بی وقفه هیدروکربن مورد نیاز وجود دارد. راه برون رفت از این وضعیت برای چین، وارد کردن منابع انرژی از راه زمینی و از طریق روسیه و آسیای مرکزی است. در رابطه با گاز، پکن با ساخت خط لوله ترکمنستان – ازبکستان – قزاقستان – چین این مسئله را برای خود حل کرده است.

بدون شک صادرات نفت روسیه از طریق پروژه خط لوله انتقال نفت «سیبری شرقی – اقیانوس آرام» به چین و به سواحل اقیانوس آرام در کاهش قیمت مواد خام خلیج فارس در کشورهای آسیایی تأثیر داشته است.

همچنین به طور موازی پروژه خط لوله انتقال گاز «نیروی سیبری» که چین متعهد شده است از طریق آن سالانه ۳۸ میلیارد متر مکعب گاز خریداری کند، توسعه یافته است. اما همه گیری کرونا، رکود اقتصادی و کاهش قیمت انرژی منجر به تغییر وضعیت شده است. در حالی که در بازار بیش از میزان مصرف گاز طبیعی مایع عرضه شده است، چین نسبت به قراردادهای طولانی مدت برای واردات گاز علاقه مندی ندارد.

به عبارت دیگر توافقات بین روسیه و چین در مورد منابع انرژی بیشتر انگیزه سیاسی دارد تا اقتصادی. بنابراین با توجه به عمل گرایی سیاست خارجی رهبری چین، پیش بینی اینکه همکاری‌های انرژی بین «پکن» و «مسکو» تا چه مدت ادامه خواهد داشت، سخت است.

با این وجود انعقاد توافقنامه همکاری‌های جامع بین ایران و چین برای مدت ۲۵ که شامل واردات منابع انرژی از ایران نیز است، تضمین‌های دیگری برای استقلال انرژی چین در صورت بروز اختلافات سیاسی و سایر موارد با روسیه، ایجاد می‌کند.

امضای این توافقنامه نقش تهران را هم در مثلث چین – ایران – روسیه و همچنین در سیاست‌های بین المللی افزایش می‌دهد.

علی رغم وجود میزانی از تردید در جامعه ایران و محافل سیاسی آن نسبت به این توافقنامه، در این سند منافع سیاست خارجی جمهوری اسلامی به وضوح دیده می‌شود که توافق سرمایه گذاری در اقتصاد ایران به میزان حدود ۴۰۰ میلیارد دلار طی یک دوره ۲۵ ساله از آن جمله است.

ضمن صحبت از سیاست خارجی، اشاره به همبستگی روسیه، چین و ایران در محکومیت تجاوزات رژیم صهیونیستی به خاک فلسطین اشغالی لازم است. «وانگ یی» وزیر امور خارجه چین در جلسه شورای امنیت سازمان ملل متحد از جامعه جهانی خواست تا جهت آتش بس در منطقه درگیری بین فلسطین و اسرائیل اقدامات فوری اتخاذ شود.

وی در سخنرانی خود گفت: پایان دادن به تشدید درگیری‌های بین اسرائیل و فلسطین که منجر به تلفات جانی بسیاری در میان زنان و کودکان شده، بسیار ضروری است. جامعه جهانی باید اقدامات فوری برای جلوگیری از وخامت بیشتر اوضاع، تشدید بی ثباتی در منطقه و تامین زندگی و ایمنی مردم محلی را انجام دهد.

وزیر امور خارجه چین همچنین از آمریکا به عنوان متحد اصلی اسرائیل خواست تا «به تعهداتش پایبند بماند و موضع خود در قبال درگیری بین اسرائیل و نوار غزه را تصحیح کند». وی اعلام کرد که «نه توسل به زور می‌تواند صلح را تامین کند و نه خشونت می‌تواند آرامش بیاورد».

وانگ یی همچنین بر ضرورت خویشتنداری اسرائیل و پایبندی آن به قطعنامه‌های مربوطه سازمان ملل متحد و متوقف کردن تخریب خانه‌های فلسطینی‌ها و اخراج مردم فلسطین از سرزمینشان تاکید کرد.

در پی این موضوع بود که رسانه‌های اسرائیلی موضع گیری‌های قاطع چین در قبال اقدامات نظامی رژیم صهیونیستی در غزه را ناشی از همکاری‌های نزدیک ایران و چین در چارچوب توافقنامه همکاری‌های جامع دانستند و خاطرنشان کردند چین همچنین مقابله با آمریکا در خاور نزدیک و میانه را در دستور کار خود قرار داده است. این در حالی است که سایر کشورهای حوزه خلیج فارس مانند عربستان سعودی نیز تأمین کننده انرژی چین به شمار می‌روند.

از نظر تاریخی، موضع چین در مورد سرزمین‌های اشغالی همیشه به جانبداری از مردم فلسطین بوده و پکن خواستار اجرای کلیه قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در این مورد بوده است. با این حال از اواسط دهه ۱۹۹۰ ارتباطات و همکاری‌های نزدیک بین اسرائیل و چین به ویژه در حوزه نظامی و همچنین اقتصادی و تجاری برقرار شد. اما در چنین شرایطی نیز چین همیشه در مسئله فلسطین عمل گرا بوده و هرگز در سطح بین المللی از اسرائیل حمایت نکرده است. چین در رابطه به موضوع حل و فصل مسئله فلسطین عمدتا مواضع قاطع از خود نشان داده است.

حالا دیگر تصور اسرائیل این است که چین قصد ندارد از نزدیکترین شرکای خود در منطقه و از جمله ایران فاصله گیرد. بدون تردید سیاست آمریکا عامل نزدیکی چین و ایران است. اگر در مورد رقابت جهانی آینده بین آمریکا و چین صحبت کنیم، پس خاورمیانه به یکی از مهمترین مناطقی تبدیل خواهد شد که در آینده منافع واشنگتن و پکن در آن برخورد خواهند کرد. در این راستا برای چین اتکا به ایران با ثبات و قابل پیش بینی، مهمتر از توافقات زودگذر و ناپایدار با پادشاهی‌های عربی خلیج فارس است.

افغانستان نیز می‌تواند در آینده به یکی از موضوعات همکاری‌های میان ایران و چین تبدیل شود. پنهان نیست که چین طی یک دهه تلاش‌های ناموفق برای ایجاد آشتی ملی در افغانستان انجام داده و در این راستا به طور مرتب از نمایندگان طالبان دعوت  کرده و با دولت افغانستان نیز در تماس بوده است تا بتواند در ایجاد صلح و ثبات در این کشور نقش ایفا کند. تا قبل از این چین به پاکستان و نفوذ آن در افغانستان متکی بود.

اما اکنون با توجه به تصمیم آمریکا برای خروج نیروهای خود از افغانستان تا سپتامبر ۲۰۲۱ و تشدید درگیری‌ها بین طالبان و دولت افغانستان و همچنین حضور تعداد بالای شبه نظامیان خارجی در این کشور، وضعیت ممکن است به طور غیر قابل پیش بینی تغییر کند. ایران به عنوان عامل تأثیرگذار تاریخی و واقعی بر اوضاع افغانستان می‌تواند از ابتکارات چین در این کشور در جهت بازسازی اقتصادی و آشتی ملی و همچنین مقابله با تروریسم و ​​خنثی سازی تهدیدات ناشی از افغانستان حمایت کند.

البته نباید این انتظار را داشت که چین جای آمریکا در افغانستان را بگیرد  یا خود را درگیر روندهای طولانی مدت برای صلح و عادی سازی وضعیت این کشور کند. برای چین خنثی کردن تهدیدات مهم است، به ویژه تهدیداتی که ممکن است بر اجرای پروژه «کمربند و جاده» تأثیر بگذارد.

در هر صورت اکنون می‌توانیم تغییرات جدی و کیفی را در مواضع بین المللی چین و نقش ایران در سیاست‌های جهانی مشاهده کنیم. البته ایران کشوری خودکفا و مستقل است و برای تحقق اهداف استراتژیکش در مناطق حضور خود نیازی به کمک چین یا روسیه ندارد، اما چنانچه در یک دوره زمانی خاص منافع این کشورها با اولویت‌های ملی ایران مطابقت داشته باشند، پس باید از این فرصت با حداکثر سود برای جمهوری اسلامی استفاده شود. به خصوص اینکه توسعه موفقیت آمیز ایران بر کل جهان اسلام تأثیرگذار  است.

منبع: فارس

ایران برای تحقق اهداف استراتژیکش وابسته به چین یا روسیه نیست اما اگر در یک دوره زمانی خاص منافع این کشورها با اولویت‌های ملی ایران مطابقت داشته باشد، ایران باید از این فرصت حداکثر سود را ببرد.



منبع خبر

روابط استراتژیک تهران-پکن؛ یک تیر با چند نشان بیشتر بخوانید »

مصباحی‌مقدم: دولت سیزدهم با همسایگان روابط راهبردی داشته باشد

مصباحی‌مقدم: دولت سیزدهم با همسایگان روابط راهبردی داشته باشد



حجت‌الاسلام والمسلمین غلامرضا مصباحی‌مقدم روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار سیاسی ایرنا درباره الزامات و بایسته‌های سیاست خارجی دولت سیزدهم، گفت: سیاست خارجی جمهوری اسلامی از سوی شورای عالی امنیت ملی تعیین و سیاست‌گذاری می‌شود و رییس جمهوری هم رییس شورای عالی امنیت ملی است. بنابراین با تغییر دولت‌ها، سیاست خارجی جمهوری اسلامی دستخوش تغییر و تحول نمی‌شود.

عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: البته رویکردها متفاوت است؛ برخی رویکردها، مقاومتی در مقابل استکبار جهانی و برخی انعطافی هستند، و پیش‌بینی من از رویکرد دولت سید ابراهیم رییسی مقاومت برابر استکبار جهانی است.

مصباحی‌مقدم برخورد متوازن با کشورها و نه قطع رابطه را شیوه مطلوب در این زمینه ذکر کرد و افزود: برخوردی که موجب شود ایران را به عنوان کشوری مستقل بشناسند و در چارچوب روابط، مصالح و منافع متقابل عمل کنند.

وی درباره تغییرات محتمل در سیاست خارجی کشور در دولت سیزدهم اظهار کرد: پیش‌بینی می‌کردم که آمریکایی‌ها، تحریم‌ها را برنخواهند داشت و اگر بر فرض لازم باشد اقدامی انجام دهند، ممکن است بخشی از تحریم‌ها را کاهش دهند نه اینکه تحریم‌ها را به‌صورت جدی بردارند چرا که تحریم‌ اهرم فشاری برای اعمال سیاست‌های آنها است.

سیایت آمریکا نرمالیزه کردن (عادی کردن) سیاست خارجی ایران است

مصباحی‌مقدم بیان کرد: آنها خواهان این هستند که ایران کشوری همانند سایر کشورهای منطقه باشد یعنی همانطور که کشورهای منطقه برابر آمریکا سر خضوع فرود آورده‌اند، از ایران هم همین انتظار را دارند. برای همین هم سیاست آنها نرمالیزه کردن ایران در سیاست خارجی است. طبعا چنین موضوعی با مبانی نظام جمهوری اسلامی سازگار نیست بنابراین انتظار چندانی ندارم روابط رو بهبودی با آمریکایی‌ها داشته باشیم.

وی درباره همکاری‌ها با کشورهای منطقه گفت: براساس قانون اساسی اولویت نخست سیاست خارجی ایران، همکاری با کشورهای همسایه و کشورهای مسلمان جهان و بعد هم ارتباط با کشورهای جهان به استثنای رژیم غاصب صهیونیستی است.

دادوستد اقتصادی ما با همسایگان تقویت شود

مصباحی‌مقدم خاطرنشان کرد: باید اولویت اول را بر توسعه روابط با همسایگان بگذاریم و این ارتباط را به صورت راهبردی تقویت کنیم و دادستد ما هم از نظر اقتصادی بیشتر با همسایگان و در کنار آن کشورهایی که تحت تاثیر مواضع آمریکا عمل نمی‌کنند مانند روسیه و چین باشد.  

وی در ارزیابی‌خود از اولویت‌های دولت سید ابراهیم رییسی اظهار کرد: مشکلاتی که مردم با آن مواجه هستند در نظرسنجی‌ها غالبا مشکلات اقتصادی و معیشتی عنوان شده است و دولت سیزدهم باید حل این مشکلات را در دستور کار خود قرار دهد و آنها را برطرف کند.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره چالش‌های و مشکلات پیش‌روی دولت سیزدهم بیان کرد: در گزارشی ۲۴ چالش را شناسایی کرده و به رییسی هم اعلام کرده‌ام. علل و عوامل این چالش‌ها شناسایی شده و به راه‌حل آن هم اشاره شده است.

مهمترین چالش‌ دولت بعدی کسری بودجه است

مصباحی‌مقدم، مهمترین چالش‌ دولت سیزدهم را کسری بودجه دولت عنوان کرد و گفت: از آنجایی که این کسری بودجه تقریبا همه ساله بروز پیدا کرده، موجب شده،  دولت برای جبران این کسری بودجه یا دست به استقراض از بانک مرکزی بزند یا علاوه بر آن، از مردم استقراض کند و با توزیع اوراق منابع مردم را جمع‌آوری کند که این وضعیت منجر به بدهی دولت به بانک‌ها، پیمانکاران و سازمان تامین اجتماعی شده است.

مصباحی‌مقدم افزود: علاوه بر این دولت امسال و سال گذشته همسان‌سازی حقوق بازنشستگان را به اجرا درآورده است و یکمرتبه حقوق بازنشستگان در برخی موارد ۷۵ تا ۱۰۰ درصد افزایش پیدا کرده است. حال آنکه می‌توانست طی این هشت این کار را انجام دهد.

وی یادآور شد: تورم ۴۰ درصدی و  بیکاری جوانان تحصیلکرده موجب شده بخشی از آنها به خارج از کشور بروند. علاوه بر اینها مسائل و مشکلات اجتماعی مانند کمبود آب شرب برای مردم خوزستان و روستاها موجب شده جایی که روی ثروت نفت و گاز خوابیده و دو رودخانه بسیار بزرگ کشور از آن عبور می‌کند اکنون دچار تشنگی شود و آب شرب به آنها نرسد یا آب برای کشاورزی نداشته باشند و رودخانه‌های آنها خشک شود.



منبع خبر

مصباحی‌مقدم: دولت سیزدهم با همسایگان روابط راهبردی داشته باشد بیشتر بخوانید »

ماجرای عجیب کفتربازی در چین، روسیه و هند!+ فیلم

ماجرای عجیب کفتربازی در چین، روسیه و هند!+ فیلم


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق یک کاربر در توئیتی نوشت: می دونستید هندی ها هم به کفتر بازی می گن کبوتر بازی؟ کفتر بازها در سراسر جهان فعال هستند و به جرات می شه گفت چه در ایران و چه در خارج از ایران جزو منسجم ترین گروه ها در شبکه های اجتماعی به حساب میان!

دانلود 

تجارت کفتر هم در سراسر جهان رونق داره و برخی کبوترها قیمتهای چند میلیون دلاری دارند

ماجرای عجیب کفتربازی در چین، روسیه و هند!+ فیلم

دانلود 

از جذاب ترین چیزها برای کفتربازها مسابقات کبوتران مسافتی است، مثلا کفتر بازهای بوشهری در چند مرحله کبوترها رو از مسافت چند صد کیلومتری تا چند هزار کیلومتری رها می کنند که ببیند کدوم کبوتر زودتر بر می گردد مثلا از کرمانشاه رهاشون میکنن که برگردن بوشهر

ماجرای عجیب کفتربازی در چین، روسیه و هند!+ فیلم

دانلود 

چینی ها و روسها جز کفتر بازهای قهار هستند. هر ساله مسابقات جهانی کفتر بازی با حضور کفتاربازهای سراسر جهان برگزار می شود. اونها سعی دارند اون رو به یک ورزش رسنی تبدیل کنن. البته شکار یا تلف شدن تعداد زیادی از کبوترها در این مسابقات باعث انتقاداتی شده است.

ماجرای عجیب کفتربازی در چین، روسیه و هند!+ فیلم

دانلود 

فکر می کنم اسکینر دانشمند آمریکایی علم روانشناسی اولین کسی بود که بصورت علمی کفتربازی کرد.

وی تحقیقاتی در مورد رفتارهای کبوتر و پاسخ های شرطیش و نحوه ی آموزشش انجام داد و در جنگ جهانی دوم از ارتش آمریکا بودجه ی خوبی برای تربیت کبوترها برای هدایت موشک گرفت که البته اجرایی نشد.

ماجرای عجیب کفتربازی در چین، روسیه و هند!+ فیلم

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.





منبع خبر

ماجرای عجیب کفتربازی در چین، روسیه و هند!+ فیلم بیشتر بخوانید »