کانادا

شهید محمد صالحه

«علم»، «عمل» و «معنویت»، سه خصوصیت شهید نخبه علمی/ ترک کانادا به‌خاطر محکوم نشدن ترور شهید سلیمانی


گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: «شرط شهید شدن، شهید بودن است»؛ این جمله را سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی گفته است؛ لذا هرکسی که جان خود را فدای معبود خویش ساخت و به جایگاه رفیع شهدا در درگاه الهی دست یافت، بدون‌شک این جایگاه را در این دنیا به‌دست آورده است.

شهید «محمد صالحه» نیز همین‌گونه بود؛ یعنی به گفته پدرش؛ «بین علم، عمل و معنویت، در خود تطابق ایجاد کرده بود»؛ او در عرصه علمی به‌عنوان یک نخبه شناخته شده و برای ادامه تحصیل، پس از فارغ‌التحصیلی در دانشگاه صنعتی شریف، مدتی به کشور کانادا رفته بود؛ اما می‌گفت که می‌خواهم زودتر تحصیلات خود را تمام کنم و به ایران برگردم؛ نمی‌خواهم آن‌جا بمانم و وقتی هم دید که این کشور شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی را محکوم نکرده است، تصمیم گرفت تا برای همیشه کانادا را ترک کند.

این شهید والامقام عمل به مسائل معنوی را عاملی برای تکامل خود در زندگی‌اش قرار داده بود. به گفته پدرش؛ «زمانی که موضوع ازدواج او مطرح شد، می‌گفت دوست دارم همسرم کسی باشد که خیلی بیشتر از خودم به معنویت و آرمان‌ها توجه داشته باشد؛ چراکه من درگیر مسائل علمی هستم و دوست دارم که او من را در این زمینه‌ها کمک کند». آری! «محمد صالحه» پیش این که همراه با همسرش «زهرا حسنی سعدی» در حادثه هواپیمای اوکراینی به شهادت برسد، شهید شده بود.

«محمد صالحه» همان شهید حادثه هواپیمای اوکراینی است که عکس او و همسرش، بعد از این حادثه در کنار سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی منتشر شد. عکسی که خود ماجرایی دارد از این قرار؛ وقتی محمد صالحه و همسرش در گلراز شهدای کرمان سردار دل‌ها را می‌بینند، حاج قاسم خودش می‌گوید که بیایید با هم یک عکس ماندگار بگیریم؛ حالا این‌که چرا حاج قاسم این درخواست را از آن‌ها کرد نیز خود سرّی داشت که پس از حادثه هواپیمای اوکراینی در میان روایت‌های دروعین دشمنان و تحریف‌ها آشکار شد.

روایت‌های پدر شهید «محمد صالحه» از فرزند و عروس شهیدش، آن‌قدر شیرین است که انگار دلت می‌خواهد که ساعت‌ها به آن‌ها گوش کنی؛ این را زمانی فهمیدم که به‌همراه جمعی از فعالان قرآنی، به منزل این شهید والامقام رفته بودم؛ چراکه شهید محمد صالحه، از فعالان قرآنی بود و زمانی که در کانادا درس می‌خواند، در خوابگاه دانشجویی جلسه انس با قرآن تشکیل داده و در این جلسه، تصاویر حضرت امام خمینی (ره) و امام خامنه‌ای مدظله‌العالی را قرار داده بود؛ وفتی به او گفته بودند این‌جا ایران نیست که شما این کار را انجام داده‌اید، در پاسخ گفته بود «برای ما فرقی ندارد که ایران یا کانادا باشیم؛ ما بر اعتقادات خود پافشاری داریم».

پدر شهید «محمد صالحه» در ابتدای روایت‌های خود، به انس فرزند شهیدش به قرآن کریم می‌پردازد و می‌گوید: «محمد» از سنین کودکی با قرآن کریم ارتباط برقرار کرده بود و در دوران تحصیل خود نیز در دبیرستان و دانشگاه، در برنامه‌های قرآنی شرکت می‌کرد. وی در جلسات قرآن حاج آقای قاسمیان در مسجد دانشگاه صنعتی شریف خصوصاً در سحر‌های ماه مبارک رمضان شرکت می‌کرد. همچنین در برخی از کلاس‌های تفسیر قرآن حاج آقای مرتضی تهرانی و حاج آقای تویسرکانی که هم در ایران و هم در کانادا برگزار می‌شد شرکت می‌کرد. جلسات حاج آقای تویسرکانی در خوابگاه دانشجویی در تورنتو برگزار می‌شد که از دوستان «محمد» شنیدیم که او و همسرش از بانی‌های برگزاری این مراسم بودند.

این پدر شهید در ادامه، فعالیت‌های فرزند و عروس شهید خود در تورنتو را این‌گونه روایت می‌کند: محمد وقتی در تورنتو بود، در زمینه مداحی اهل‌بیت (ع) نیز فعالیت می‌کرد و در ایام ماه محرم مداحی کرده بود. او و همسرش در کنار فعالیت‌های قرآنی، در فعالیت‌هایی مثل راهپیمایی روز قدس همراه با دوستان خود شرکت می‌کردند.

پدر از ولایت‌مداری و پافشاری فرزندش بر اعتقادات خود می‌گوید و ادامه می‌دهد: «محمد» در کلاس انس با قرآن که در خوابگاه دانشجویی در تورنتو برگزار می‌شد، تصاویر امام خمینی (ره) و امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) را قرار داده بود؛ لذا برخی از دوستانش گفته بودند که این‌جا ایران نیست که شما این کار را انجام داده‌اید؛ اما در پاسخ گفته بود: «برای ما فرقی ندارد که ایران یا کانادا باشیم؛ ما بر اعتقادات خود پافشاری داریم». محمد وقتی در شرکت سامسونگ کار می‌کرد، روی میز کار خود، قابی گذاشته بود که روی آن نوشته شده بود: «ِوَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجا ِ وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدْرا»؛ این موضوع نشان می‌دهد که او به‌صورت عملی از رهنمود‌های قرآن کریم در زندگی خود بهره می‌برد.

وی همچنین افتخارات علمی فرزند شهید خود را این‌گونه توضیح می‌دهد: «محمد» برای شرکت در مسابقات ربوکاپ، چند سفر خارجی رفته بود که در این راستا سال ۲۰۰۷ در مسابقات ربوکاپ شبیه‌سازی امدادگر در آمریکا و سال ۲۰۰۴ نیز در مسابقه شبیه‌سازی ربوکاپ در کشور پرتغال شرکت کرده و مقام آورده بود. او همچنین سال ۲۰۰۵ در مسابقات ربوکاپ ژاپن به‌صورت مجازی شرکت کرده و در مسابقه ربوکاپ شبیه‌سازی فوتبالیست‌ها نیز در دانشگاه آزاد قزوین در سال ۲۰۰۸ مقام اول را کسب کرد. محمد در المپیاد دانش‌آموزی کامپیوتر کشور در سال ۱۳۸۲ نیز مقام کسب کرده و در المپیاد دانشجویی کامپیوتر در سال ۱۳۸۹، مدال طلا را از آن خود کرد.

شهید محمد صالحه

«محمد بین علم، عمل و معنویت، در خود تطابق ایجاد کرده بود»؛ این جمله پدر شهید «محمد صالحه» را می‌توان چکیده‌ای از همه عمر این شهید والامقام دانست؛ چراکه پدر معتقد است که این موضوع موجب سریع‌تر شدن رشد تکاملی فرزندش شد. پدر شهید صالحه پس از آن ادامه می‌دهد: زمانی که موضوع ازدواج محمد مطرح شد، می‌گفت دوست دارم همسرم کسی باشد که خیلی بیشتر از خودم به معنویت و آرمان‌ها توجه داشته باشد؛ چراکه من درگیر مسائل علمی هستم و دوست دارم که او من را در این زمینه‌ها کمک کند.

تقید بالا به پرداخت خمس یکی دیگر از خصوصیات شهید محمد صالحه است که پدرش به آن اشاره کرده و می‌گوید: «محمد» از همان سال اولی که برای خود درآمد داشت، خمس خود را همیشه به‌موقع پرداخت می‌کرد و خیلی هم در این موضوع دقت می‌کرد. آخرین خمسی هم که پرداخت کرد، زمانی بود که به من گفت دارم به کانادا می‌روم و شما زحمت بکشید و این پول را به‌عنوان خمس من پرداخت کنید.

کم نشنیده‌ایم که برخی از افراد برای پیشنهاد‌های مالی و برخورداری از امکانات رفاهی به کشور‌های بیگانه مهاجرت می‌کنند؛ اما پدر شهید محمد صالحه درباره فرزند شهید خود، چیز دیگر می‌گوید و تأکید می‌کند: موضوع مهاجرت محمد و همسرش به کانادا، به‌خاطر برخورداری از رفاه نبود؛ بلکه آن‌ها در آن‌جا به‌شدت در مسائل زندگی خود در مضیغه بودند. یک‌بار که آن‌ها تماس تصویری داشتیم، فهمیدیم که محمد فاصله بین خوابگاه تا دانشگاه را در هوای منفی ۲۰ درجه تورنتو پیاده طی می‌کرد. وقتی به او گفتیم که چرا از وسیله نقلیه استفاده نمی‌کنی، گفت که هزینه‌اش بسیار بالاست. محمد نهایت تلاش خود را می‌کرد تا دوره تحصیلی‌اش را در زمان کوتاهی به پایان برساند و می‌گفت که می‌خواهم زودتر تحصیلات خود را تمام کنم و به ایران برگردم؛ نمی‌خواهم آن‌جا بمانم.

شهید محمد صالحه

شهادت سردار دل‌ها، حاج قاسم سلیمانی ملت ایران را که فقط نه، بلکه یک دنیا را در غم و اندوه فرو برد و خشمگین کرد؛ شهید محمد صالحه نیز پس از شهادت حاج قاسم، همانند همه دوستداران سردار دل‌ها غیرتش قبول نکرد که در کانادا ادامه تحصیل دهد؛ چراکه پدرش می‌گوید: موضوع شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی که پیش آمد، محمد به همراه همسرش چهار یا پنج روز بعد می‌خواستند دوباره به کانادا بروند؛ اما محمد گفت که ما می‌خواهیم زود برگردیم، گفتم برای چه؟ گفت: «چون کشور کانادا شهادت حاج قاسم را محکوم نکرده و ما تحمل نداریم که در این کشور زندگی کنیم».

پدر شهید «محمد صالحه» بیان ویژگی‌های اخلاقی فرزند شهید خود را این‌گونه ادامه می‌دهد: «محمد» اعتقاد قلبی داشت که باید به دیگران کمک کند و می‌گفت که «در مقابل درخواست کمک دیگران، نمی‌توانم نه بگویم»؛ مثلا در زمینه کمک‌های علمی، می‌توانست بگوید «نه، بلد نیستم»؛ اما دوستان او گفته‌اند که وی در دانشگاه صنعتی شریف برای کمک علمی به همکلاسی‌های خود، وقت می‌گذاشت؛ همچنین اگر همسایه‌ها، اقوام و دیگران سوالی در رابطه با مسائل علمی و… داشتند، همیشه به آن‌ها کمک می‌کرد.

احترام به پدر و مادر از مهم‌ترین دستورات الهی و خصوصیات اخلاقی و رفتاری است که اغلب شهدا به آن عمل می‌کردند؛ شهید محمد صالحه هم این‌گونه بود؛ یعنی به گفته پدرش؛ نه‌تنها به پدر، مادر؛ بلکه به خواهر، برادر، دوستان، اقوام و همسایه‌ها احترام زیادی می‌گذاشت و هیچ‌گاه برخلاف میل والدین خود کاری انجام نمی‌داد و حتی اگر اختلاف نظری هم با والدین خود داشت، حتماً نظر آن‌ها را اجرا می‌کرد.

ماجرای عکس شهید «محمد صالحه» و همسرش شهید «زهرا حسنی سعدی» با سردار شهید حاج قاسم سلیمانی، برمی‌گردد به دوران عقد آن‌ها، پدرش این ماجرا را این‌گونه روایت می‌کند: خانواده همسر محمد اصالتاً اهل کرمان هستند؛ لذا ما را به کرمان دعوت کرده بودند که در آن سفر به گلزار شهدای کرمان رفته بودیم؛ اتفاقاً در همان لحظه‌ای که در گلزار شهدای کرمان بودیم، شهید حاج قاسم سلیمانی به آن‌جا آمده بود و با توجه به این‌که پدر همسر محمد را می‌شناخت، با او احوال‌پرسی کرده و او نیز «محمد» را به‌عنوان داماد خانواده خود، به حاج قاسم معرفی کرد و حاج قاسم خودش به آن‌ها گفت که بیایید با هم یک عکس ماندگار داشته باشیم؛ لذا این عکس را گرفتند.

شهید محمد صالحه

پدر شهید محمد صالحه می‌گوید که «محمد راضی به قضای الهی بود» و سپس ادامه می‌دهد: محمد به زیارت «امین‌الله» بسیار علاقه داشت؛ خصوصاً آن قسمت از دعا که حضرت زین‌العابدین (ع) فرموده‌اند: «بارال‌ها تو جان مرا مطمئن به قدر و راضى به قضاى خویش بگردان و مشتاق و حریص به ذکر و دعاى خود فرما و دوستدار خاصان اولیاء خویش و محبوب در اهل زمین و آسمان خود ساز و با صبر و شکیبا هنگام نزول بلاى خود، شکرگزار مزید نعمت‌هاى ظاهر و متذکر نعمت‌هاى باطن خود گردان و مشتاق ابتهاج لقاى خود فرما و مرا به تهیه زادتقوى براى روز جزا و به طریقت اولیاء و خاصان خود بدار و دور از طریقت دشمنان خویش ساز و مرا به جاى اشتغال به کار دنیا، به حمد و ثناى خود مشغول دار».

این پدر شهید والامقام، روایت خود از فرزندش را در این دیدار، این‌گونه به پایان می‌رساند و می‌گوید: «محمد» قسمتی از دعای عرفه را بسیار در قنوت نماز خود می‌خواند؛ آن‌جایی که حضرت سیدالشهداء (ع) فرموده است: «خدایا! به من آن مقام ترس و خشیت از جلال و عظمتت را عطا کن که گویا تو را می‌بینم و مرا به تقوا و طاعتت سعادت بخش و بعصیانت شقاوتمند مگردان و قضا و قدرت را بر من خیر و مبارک ساز، تا در خوش و ناخوش مقدراتت آن‌چه دیر مى‏خواهى بر من زودتر دوست نداشته و آن‌چه زودتر مى‏خواهى را دیرتر مایل نباشم».

روایت زندگی پرفروغ این شهید محمد صالحه اگرچه به پایان رسید؛ اما این‌ها تنها برگ‌هایی از دفتر درخشان زندگی این شهید والامقام است؛ شهیدی که در میان نخبگان این سرزمین سرآمد بود و می‌توان او را به‌عنوان الگویی برای این قشر از جامعه دانست.

انتهای پیام/ 113

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

«علم»، «عمل» و «معنویت»، سه خصوصیت شهید نخبه علمی/ ترک کانادا به‌خاطر محکوم نشدن ترور شهید سلیمانی بیشتر بخوانید »

میراث شرم‌آور کانادا در «افغانستان»

میراث شرم‌آور کانادا در «افغانستان»


به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، جنایاتی که کشور‌های عضو ناتو در طول ۲۰ سال اشغالگری در افغانستان مرتکب شده‌اند ابعاد بسیار گسترده‌ای دارد که آثار آن هنوز هم در این کشور ادامه دارد.

کشور‌های عضو ناتو همواره بیشترین تلاش را به کار بسته‌اند تا بر این جنایات سرپوش بگذارند.

به گزارش مجاهدت از «canadiandimension»، در سال‌های پس از ۲۰۰۱، دولت آمریکا تلاش کرد تا تهاجم و اشغال افغانستان را از طریق روایت‌هایی از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر توجیه کند که تقریبا به طور کامل بر اساس اعترافات ناشی از شکنجه بود.

شکنجه بخشی جدایی ناپذیر از تاکتیک‌های به کار گرفته شده توسط آمریکا و متحدان این کشور در ناتو بوده است؛ این تاکتیک‌ها تعداد زیادی از غیرنظامیان را قربانی کرده است و بیشتر آن‌ها افرادی هستند که هیچ ارتباطی با اتهامات مطرح شده در افغانستان ندارند.

کانادا، به‌عنوان مجری این تاکتیک‌ها، دست‌کم از سال ۲۰۰۵ در یک رسوایی شکنجه بازداشت‌شدگان دخالت داشته است که یکی از پیامد‌های آن آسیب بسیار جدی به وجهه بین‌المللی کانادا بوده است. شواهدی وجود دارد که نشان می‎دهد این رسوایی به بالاترین سطوح دولت کانادا نیز می‎رسد.

تعداد فزاینده‌ای از مردم نسبت به توجیهات ارائه شده توسط آمریکا برای تهاجم و اشغال افغانستان تردید دارند؛ تقریباً تمام «شواهد» در فصل‌های کلیدی گزارش کمیسیون ۱۱ سپتامبر که مسئولیت حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر را تعیین می‌کند، از شکنجه سرچشمه می‌گیرد.

به نظر می‌رسد که حمله به افغانستان در درجه اول با انگیزه ژئوپلیتیک انرژی یک «بازی بزرگ» جدید صورت گرفته است؛ مقامات دولت آمریکا و کانادا این تصور را که ژئوپلیتیک انرژی ارتباطی با تهاجم و اشغال افغانستان داشته به تمسخر گرفتند. اما در ژوئن ۲۰۰۸، «جان فاستر»، اقتصاددان برجسته نفت، که برای «بریتیش پترولیوم»، بانک جهانی، پترو-کانادا، و بانک توسعه بین آمریکایی کار کرده است، یک مونوگراف را با موضوع برنامه‌های ۷.۶ میلیارد دلاری ترکمنستان-افغانستان- منتشر کرد.

اقدامات غیرقانونی با ماهیت ملموس‌تر، مشارکت کانادا در جنگ افغانستان را تحت تأثیر قرار داده است؛ در دسامبر ۲۰۰۱، با پذیرش ادعای شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر اینکه این نیرو به درخواست دولت افغانستان ایجاد شده است، تشکیل ارتش اشغالگر یا نیروی بین‌المللی کمک به امنیت (ISAF) قانونی شد.

حتی بدون اظهارات مستقیم دیپلمات‌های کانادایی، مقامات ارشد نظامی و غیرنظامی نمی‌توانند دلیلی برای تظاهر به نادانی داشته باشند؛ در دسامبر ۲۰۰۹، وکلای ضد جنگ (LAW) در نامه‌ای سرگشاده به کمیته ویژه پارلمانی در مورد مأموریت کانادا در افغانستان، شواهدی مبنی بر اینکه سیاست‌های کانادا در قبال بازداشتی‌ها، قوانین کانادا و بین‌المللی را نقض می‌کند، بیان کرد.

در ۳۰ آگوست ۲۰۲۱، آمریکا از افغانستان خارج شد که نشان دهنده پایان یک اشغال ۲۰ ساله بود؛ از زمان این عقب نشینی، رسانه‌های کانادایی بی وقفه به دنبال توجیه جنگ بوده‌اند. انتقاد کاملاً محدود به انتقاد از عقب نشینی و «شکست» مأموریت شده است.

تهاجم به سرکردگی آمریکا به افغانستان منجر به کشته شدن صد‌ها هزار نفر و آواره شدن نزدیک به شش میلیون نفر شد. به جای انتقاد از پیامد‌های عقب نشینی، خود جنگ باید مورد انتقاد قرار گیرد. این یک تلاش امپریالیستی بود که همیشه با قساوت و خونریزی همراه بود.

گزارش‌های مستند بسیاری تاکنون بر ارتکاب جنایات جنگی از سوی کشور‌های عضو ناتو در افغانستان منتشر شده است.

با این وجود کانادا یکی از کشور‌هایی است که به روش‌های مختلف سعی در سرپوش گذاشتن بر این جنایات و یا فاصله گرفتن از آن‌ها بوده است.

به عنوان مثال ارتش کانادا به دنبال گزارشی در مورد جنایات جنگی استرالیا در افغانستان به دنبال فاصله گرفتن از این موضوع بود.

در واکنش به انتشار گزارشی مبنی بر افشای جنایات نظامی استرالیا در افغانستان، نیرو‌های مسلح کانادا (CAF) تلاش‌های طولانی مدت خود برای سرپوش گذاشتن بر جنایات جنگی خود در منطقه را دو چندان کرد.

این گزارش که در اواسط نوامبر توسط بازرس کل نیروی دفاعی استرالیا (ADF) منتشر شد، نشان داد که «شواهد معتبر» وجود دارد مبنی بر اینکه نیرو‌های ویژه استرالیا حداقل ۳۹ غیرنظامی و زندانی افغانستانی را بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ به قتل رسانده و شکنجه و سایر موارد را مرتکب شده‌اند.

پس از انتشار عمومی این گزارش، ارتش کانادا بلافاصله به دنبال فاصله گرفتن از متحدان استرالیایی خود بود.

در طول مداخله ارتش کانادا در افغانستان، شواهد مکرر مبنی بر همدستی CAF در شکنجه ظاهر شد. CAF به طور معمول و عمداً زندانیان افغان را به اداره امنیت ملی افغانستان (NDS)، سرویس مخفی ملی، تحویل می‌داد، اگرچه مقامات عالی رتبه نظامی و دولتی کانادا می‌دانستند که به طور سیستماتیک از شکنجه استفاده می‌کنند.

در سال ۲۰۰۹، دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در قندهار تخمین زد که از هر سه زندانی که توسط کانادایی‌ها تحویل داده می‌شود، یک نفر در زندان‌های محلی مورد ضرب و شتم یا حتی شکنجه قرار گرفته است.

منبع: میزان 

انتهای پیام/ ۹۱۱

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

میراث شرم‌آور کانادا در «افغانستان» بیشتر بخوانید »

واکنش سخنگوی وزارت امورخارجه به تصویب قطعنامه حقوق بشر علیه ایران

واکنش سخنگوی وزارت امورخارجه به تصویب قطعنامه حقوق بشر علیه ایران


به گزارش مجاهدت از گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس، «ناصر کنعانی» سخنگوی وزارت امورخارجه در واکنش به تصویب قطعنامه وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل، طرح این قطعنامه توسط کانادا با حمایت برخی کشور‌های غربی و تکرار ادعا‌های بی اساس مبتنی بر اطلاعات نادرست و تعمیم‌های غیرصادقانه را فاقد وجاهت قانونی و از اساس مردود دانست و تصریح کرد چنین اقدامات غیر سازنده‌ای نه تنها کمکی به ارتقای وضعیت حقوق بشر در سطح جهانی نمی‌کند، بلکه صرفاً موجب استمرار توسل به کلیشه سازی‌های منفی و برچسب زنی سیاسی علیه کشور‌های مستقل می‌گردد.

کنعانی با اشاره به تلاش کشور‌های غربی به استمرار پروژه ایران هراسی و بدنام سازی ایران گفت: این کشور‌ها که سابقه طولانی در نقض سیستماتیک حقوق بشر داشته و مردم سراسر جهان تجربیات تلخ و گزنده‌ای از دخالت‌های آنان در خاطر دارند، در جایگاهی قرار ندارند که به دولت و مردم ایران توصیه‌های حقوق بشری داشته باشند.

سخنگوی وزارت امورخارجه همچنین با یکسویه و غیر واقع بینانه دانستن این قطعنامه، اقدام دولت کانادا و دیگر بانیان این قطعنامه که مصداق بارز سو استفاده از مفاهیم و ارزش‌های متعالی حقوق بشری برای پیشبرد اغراض کوته بینانه سیاسی است را محکوم کرده و آن را فاقد مشروعیت و اعتبار دانست.

وی افزود: جمهوری اسلامی ایران نظام مبتنی بر مردم‌سالاری دینی است و همواره و همیشه در امر ارتقای حقوق بشر و عمل به تعهدات بین‌المللی خود کاملاً جدی بوده و آماده است تا بر اساس اصول متعالی خود در جهت ارتقا جایگاه حقوق بشر در جهان گفتگو و همکاری‌های سازنده‌ای را در چارچوب احترام متقابل، برابری و عدالت و انصاف و دور از اغراض سیاسی با تمامی ساز و کار‌های مشروع بین المللی با کشور‌های علاقمند به تحکیم و حمایت واقعی از حقوق بشر داشته باشد.

انتهای پیام/ 241

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

واکنش سخنگوی وزارت امورخارجه به تصویب قطعنامه حقوق بشر علیه ایران بیشتر بخوانید »

تنفس مصنوعی ترودو به اغتشاشات ایران!

تنفس مصنوعی ترودو به اغتشاشات ایران!



نخست وزیر کانادا با استناد به اخبار دروغ‌ رسانه‌های معاند جمهوری اسلامی و در ادامه حمایت‌های خود از اغتشاشات در ایران، در گافی آشکار از خبری کذب هم حمایت کرد!

به گزارش مجاهدت از مشرق، جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا در ادامه مواضع خصمانه و ضدایرانی خود، از واکنش نشان دادن به خبری دروغ درباره صدور حکم اعدام برای ۱۵هزار بازداشت‌شده در جریان اغتشاشات اخیر ایران هم دریغ نکرد!

طی روزهای اخیر رسانه‌های معاند جمهوری اسلامی در اخباری کذب و با هدف فضاسازی علیه ایران، اقدام به انتشار اخباری دروغین درباره احکام صادرشده برای بازداشت‌شدگان اغتشاشات اخیر ایران کرده و با ادعایی تماما کذب، مدعی صدور حکم اعدام برای ۱۵هزار بازداشتی شدند!

ترودو که از ابتدای اغتشاشات در ایران که به بهانه درگذشت «مهسا امینی» درگرفت، همواره مواضعی خصمانه و مداخله‌جویانه علیه ایران اتخاذ کرده، با استناد به این خبر کذب، در توییتر نوشت:

«کانادا تصمیم وحشیانه رژیم ایران مبنی بر صدور حکم اعدام برای حدود ۱۵هزار معترض را محکوم می‌کند. این ایرانیان شجاع برای حقوق خود می‌جنگیده و ما همچنان، در حمایت از آنها و در برابر اقدامات این رژیم، متحد می‌ایستیم!»

تنفس مصنوعی ترودو به اغتشاشات ایران با حمایت از یک خبر دروغ!

به‌دنبال درگذشت مهسا امینی در ۲۵ شهریورماه، کانادا به همراه آمریکا و شماری از کشورهای غربی با اتخاذ مواضعی خصمانه و مداخله‌جویانه و با ادعای دفاع از حقوق بشر، تحریم‌های گسترده‌ای را علیه ایران اعمال کرده و با فضاسازی و ملتهب نشان دادن شرایط داخلی ایران، اقدام به زنده نگه داشتن اغتشاشات با تنفس مصنوعی کرده‌اند!

منبع: مهر

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

تنفس مصنوعی ترودو به اغتشاشات ایران! بیشتر بخوانید »

برای یک زندگی معمولی یا مردن در خوشی زیاد!؟

برای یک زندگی معمولی یا مردن در خوشی زیاد!؟



محسن تنابنده در واکنش به مرگ ۱۵۵ نفر در جشن هالووین کره جنوبی، گفته : «کاش ما هم از خوشی زیاد بمیریم»!

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: وبسایت الف با اشاره به این توییت تنابنده نوشت: چه زود حقیقت آرمان‌هایشان را عیان کردند. چه زود از «برای یک زندگی معمولی»، رسیده‌اند به «مردن در خوشی زیاد»! ببینید چگونه آوار خودتحقیری را بر سر ملت خود خراب می‌کنند!؟ اگر زبانم لال همین اتفاق در ایران افتاده بود، تا هفته ها خودزنی می‌کردند که در چه مملکت جهنمی زندگی می‌کنند! اکنون ولی همین اتفاق در کره جنوبی، شده بهشت آرزوهایشان! 

عینکی بر چشم زده اند که همه زشتی‌ها و بدبختی‌ها در جهان را زیبایی و خوشبختی ببیند و در ایران برعکس! 

اخیرا بر اثر فرو ریختن پل معلقی در هند، حداقل ۱۵۰ نفر کشته شدند. فرض کنید زبانم لال، این حادثه در ایران رخ می‌داد!؟ همین سلبریتی ها و همین معترضان، چه الم شنگه ای به پا می‌کردند!؟  اصلا حجم خودزنی و آشوب و فغانی که راه می انداختند قابل تصور است!؟ برای مقایسه، در واقعه تلخ متروپل ما کمتر از ۴۰ عزیز را از دست دادیم، ولی هفته ها کشور دچار التهاب و درگیری و بحث و جدل کردند. 

جهان مملو از این حوادث تلخ است که بسیاری از آن ها در اثر سهل‌انگاری، فساد یا سوءمدیریت اتفاق می افتد. اجازه بدهید برویم یک سطح بالاتر. همین ۳ هفته پیش بود که استفاده پلیس اندونزی از گاز اشک آور در ورزشگاه فوتبال، ۱۷۴ نفر را به کام مرگ کشاند. اگر خدای نکرده چنین فاجعه ای در ایران رخ می‌داد که سلبریتی‌ها فاتحه مملکت را می‌خواندند و خرمایش را می‌خوردند. رفقای خارج‌نشین شان هم حکم جانی ترین و قاتل‌ترین حکومت جهان را به نام جمهوری اسلامی می‌زدند! 

حالا فکر می‌کنید در کشورهایی که این فجایع رخ داده، چه خبر است!؟ رسانه ها و سلبریتی هایشان چقدر خودزنی و خودتحقیری کرده اند!؟ فکر می‌کنید رسانه های دنیا چقدر خاک ماتم بر سر ملت مصیب دیده ریخته اند!؟ چند سیاستمدار و فعال حقوق بشری برای احقاق حق کشته شدگان به پا خواسته اند!؟ 

خلاصه به شما بگویم: هیچ.  غرب یکماه است سوگوار مهسا امینی است و اصلا وقتی برای دیگر مصائب ندارد. مردم در اروپا و آمریکا از گرانی و کمبود سوخت و انرژی به ستوه آمده‌اند ولی تمام دغدغه سلبریتی ها، رسانه ها و سیاستمداران هموطنشان شده ایران! 

معترضان این روزهای کشور ما می‌گویند به خیابان ها آمده ایم تا ایران را به کشوری عادی مثل کشورهای دیگر تبدیل کنیم. راست می‌گویند ایران کشوری عادی نیست. خیلی هم غیرعادی است.  این‌قدر غیرعادی که نخست وزیر کشور دیگری (کانادا) در تظاهرات علیه اش شرکت کند.

این‌قدر غیرعادی که سلبریتی کشور دیگری (آنجلینا جولی) برای تحریک و تهییج اغتشاشگرانش به فارسی پیام بدهد. این‌قدر غیرعادی که غرب، صدها کشته در هند و کره جنوبی و اندونزی را ول کند و هفته ها فقط به موضوع مرگ دختری در ایران بپردازد.

این‌قدر غیرعادی که هم عقب مانده‌ترین کشور جهان بنامندش و هم در برابر فناوری پهپادهایش اظهار عجز و ناله کنند. آری غیرعادی است. این‌قدر غیرعادی که مجاهدان اجاره‌نشین‌اش، شهادت برای وطن را آرزو می کنند و سلبریتی‌های کاخ‌نشین‌اش، مردن در فرنگ را…

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

برای یک زندگی معمولی یا مردن در خوشی زیاد!؟ بیشتر بخوانید »