کاهش وزن

به گزارش مجاهدت از مشرق، متخصصان تغذیه و سلامت در برزیل گروهی از موش‌ها را به مدت چهار هفته با رژیمی مشابه رژیم غذایی غربی شامل چربی، شکلات، بیسکوئیت و شیرعسلی تغذیه کردند، سپس این رژیم را ۱۲ هفته‌ دیگر هم ادامه دادند اما در این دوره به برخی موش‌ها، عصاره‌ استاندارد چای سبز با دوز ۵۰۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن را دادند.

آن‌ها دریافتند که این مکمل باعث کاهش وزن و بهبود کنترل قند خون در موش‌ها شد. این یافته‌ با نتایج آزمایشات قبلی از جمله مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۲ که در مجله اروپایی «تغذیه» منتشر شد، همخوانی داشت. آن مطالعه نیز نشان داده بود موش‌های چاقی که مکمل چای سبز مصرف کردند، تا ۳۰ درصد از وزن بدنشان را از دست دادند.

به‌ گزارش کول‌داون، این نتایج می‌تواند در آینده به یافتن راهکارهای طبیعی و کم‌خطر برای کاهش وزن در انسان‌ها منجر شود. با این حال «رزماری اتون»، نویسنده اصلی این مطالعه هشدار می‌دهد که برای تعیین دُز ایمن و موثر عصاره چای سبز برای انسان هنوز زود است.

او توضیح داد که میزان عصاره‌ چای سبز استفاده‌شده در این مطالعه معادل حدود سه فنجان چای است و افزود: چای کیسه‌ای آماده، همیشه تضمین‌کننده‌ مقدار یا کیفیت ترکیبات موثر نیست. بنابراین بهترین روش مصرف، استفاده از عصاره‌ استاندارد چای سبز است که در داروخانه‌ها موجود است.

او تاکید می‌کند که بدن هر فرد به ترکیبات طبیعی، واکنش متفاوتی نشان می‌دهد و می‌افزاید که هدف آن‌ها«یافتن ترکیباتی ایمن، طبیعی، موثر و باکیفیت است.

دکتر اتون گفت: گیاه «کاملیا سیننسیس» این ویژگی‌ها را دارد. با این حال ما هنوز در حال بررسی همه‌ ترکیبات آن هستیم اما تردیدی نیست که چای سبز به‌عنوان منبعی غنی از فلاونوئیدها، پتانسیل درمانی ارزشمندی دارد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ نشان داد که مصرف مقادیر بالاتر منیزیم به کنترل بهتر سطح انسولین و گلوکز خون کمک می‌کند. این مطالعه نشان داد که منیزیم به نفخ و نگه داشتن آب بدن کمک می‌کند. مطالعه ای در سال ۲۰۱۶ نشان می‌دهد منیزیم در تنظیم سطح گلوکز خون نقشی موثر دارد. به این ترتیب می‌تواند در لاغری افراد نقش مهمی داشته باشد.

منیزیم استرس و اضطراب را کاهش می‌دهد و به این ترتیب با کاهش هورمون اضطراب که باعث ذخیره چربی می‌شود، وزن کاهش خواهد یافت. منیزیم یک عامل کمکی برای تولید ATP است. ATP آنزیمی است که انرژی درون و بین سلول‌ها را منتقل می‌کند.

منیزیم با ATP در حکم یک باتری سلولی عمل خواهد کرد و انرژی مواد غذایی را در اختیار سلول‌ها می‌گذارد.

منیزیم در سهولت انقباض و انبساط قلب موثر است. به این ترتیب می‌توانید ورزش‌ برای کاهش وزن را با خیال راحت انجام دهید.

منیزیم با تاثیر بر خلق و خو و جلوگیری از افسردگی می‌تواند د رلاغری افراد موثر باشد.

با این حال، پزشکان هشدار می‌دهند که مصرف منیزیم به تنهایی برای کاهش وزن موثر نیست. از نظر آنان بهترین استراتژی شما برای کاهش وزن طولانی مدت شامل محدود کردن کالری، خوردن یک رژیم غذایی رنگارنگ سالم و ورزش منظم است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، متخصص تغذیه روس سه ویتامین اصلی برای کاهش وزن را نام برد. متخصص تغذیه یلنا تیخومیروا سه ویتامین را که نقش کلیدی در روند کاهش وزن دارند، نام برد. به گفته وی، سهم مهمی در کاهش وزن را ویتامین دی و سپس ویتامین‌های بی و سی بازی می‌کنند.

این متخصص گفت: ویتامین D به طور تصادفی در صدر رتبه بندی قرار نگرفته، زیرا در سنتز هورمون‌های جنسی مردانه و زنانه نقش دارد که شدت فرآیندهای متابولیک را در بدن ما تنظیم می‌کند. سطوح پایین ویتامین D می‌تواند منجر به کاهش هوشیاری، خلق و خو و میل جنسی شود و در عین حال اشتها را افزایش دهد. همانطور که می‌دانید، بعید است که این امر به کاهش وزن کمک کند.

این متخصص خاطرنشان کرد: ویتامین‌های گروه B کاتالیزورهای مهم اکسیداسیون چربی، تسریع روند چربی سوزی در حین ورزش و همچنین کنترل انتقال ارتباطات عصبی عضلانی و بین عصبی هستند. مهم است که این ویتامین‌ها هر روز وارد بدن شوند، زیرا جمع نمی‌شوند.

ویتامین C همچنین برای کاهش وزن مفید است. این ویتامین باعث تقویت عملکرد سنتز کلاژن در بدن می‌شود که منجر به کاهش وزن می‌شود.

وی افزود: علاوه بر این، یکی از مهم‌ترین آنتی اکسیدان‌هاست که از سلول‌های بدن ما در برابر اکسیداسیون رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند و به بافت‌های بدن ما جوانی و انعطاف پذیری می‌بخشد. مانند ویتامین B، باید روزانه مصرف شود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، «الکساندرا جانستون»، نویسنده این مطالعه و متخصص تغذیه در دانشگاه آبردین اسکاتلند، گفت: «مفهوم زمان خوردن غذا برای تأثیرگذاری بر سلامت همواره مطرح بوده است. این توصیه که “همانند یک پادشاه صبحانه بخور و مانند یک فقیر شام بخور” طرفداران زیادی دارد.»

وی در ادامه می‌افزاید: «تحقیقات قبلی پیشنهاد کرده اند که خوردن زودهنگام در روز روند کاهش وزن را افزایش می‌دهد و بر متابولیسم انرژی در مقایسه با خوردن دیرتر در روز تأثیر می‌گذارد.»

محققان یک آزمایش رژیم غذایی شامل ۱۶ مرد و ۱۴ زن انجام دادند. نویسندگان مطالعه توضیح دادند که به مدت یک ماه، هر شرکت کننده به طور تصادفی از یک رژیم غذایی مفصل در صبح یا یک رژیم غذایی مفصل در عصر پیروی کردند.

تمام وعده‌های غذایی بر اساس ۳۰ درصد پروتئین، ۳۵ درصد کربوهیدرات و ۳۵ درصد چربی بود، در حالی که کل کالری دریافتی روزانه ثابت بود.

کسانی که رژیم غذایی سنگین صبحگاهی داشتند ۴۵ درصد از کالری روزانه خود را در وعده صبحانه دریافت کردند و پس از آن به ترتیب ۳۵ درصد و ۲۰ درصد در وعده ناهار و شام مصرف کردند.

در مقابل، کسانی که رژیم غذایی سنگین عصرگاهی داشتند از تقسیم کالری روزانه ۲۰، ۳۵ و ۴۵ درصد پیروی کردند.

در پایان ماه، همه شرکت‌کنندگان یک هفته استراحت کردند، و پس از آن یک تغییر وضعیت انجام شد: برای ماه بعد، همه صبحانه‌خوران به شام خوران تبدیل شدند و بالعکس.

جانستون گفت: «ما دریافتیم که کاهش وزن با هر دو رژیم غذایی مشابه بود.»

همه شرکت کنندگان مقدار قابل توجهی از وزن خود را از دست دادند، اما هیچ یک از الگوهای غذایی باعث کاهش وزن بیشتر نشد.

با این حال، جانستون یک تفاوت بزرگ بین این دو سبک غذا خوردن را شناسایی کردند: کاهش گرسنگی در بین کسانی که رژیم غذایی سنگین صبحگاهی داشتند.

جانستون می‌گوید: «گرسنگی یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که افراد از رژیم کاهش وزن یا کالری محدود پیروی نمی‌کنند. بنابراین اگر استراتژی‌های رژیمی داشته باشیم که می‌تواند به کنترل گرسنگی کمک کند، در دنیای واقعی مفید خواهد بود.»