کرانه باختری

الگوی «جنین» را می‌توان به تمام کرانه باختری تعمیم داد

الگوی «جنین» را می‌توان به تمام کرانه باختری تعمیم داد



شیخ عدنان از رهبران جنبش جهاد اسلامی با تاکید بر اینکه کرانه باختری به پاشنه آشیل اشغالگران تبدیل شده، تصریح کرد که الگوی «جنین» و اردوگاه آن را می‌توان به تمام کرانه باختری تعمیم داد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، شیخ «خضر عدنان» از رهبران جنبش جهاد اسلامی در کرانه باختری اشغالی تصریح کرد که اشغالگری رو به زوال و آزادسازی قدس نزدیک است.

به گفته وی، کرانه باختری کانون نخست مبارزه و مقاومت و پاشنه آشیل اشغالگران است و اینکه از دید ملت فلسطین همه صهیونیست‌ها اشغالگر و قاتل هستند.

شیخ عدنان در گفتگوی اختصاصی به سئوالات مختلف درباره مسئله فلسطین و تحولات کرانه باختری به ویژه قدس اشغالی و نیز آخرین وضعیت مقاومت در جنین و دیگر مناطق کرانه باختری پاسخ داد که مشروح آن از نظر خوانندگان گرامی می‌گذرد:

در حال حاضر در صحنه فلسطین و در بعد مبارزاتی آن شاهد شکل‌گیری نشانه‌هایی از مقاومت آشکار هستیم، ما در شرایط فعلی در جنین در مرکز این تقابل به سر می‌بریم، چگونه به موج رویارویی فعلی با اشغالگران در کرانه باختری می‌نگرید؟

شیخ خضر  عدنان: شرایط در کرانه باختری به اذن خداوند عز و جل به سوی گسترش مقاومت علیه این اشغالگری پیش می‌رود، روحیه مقاومت گسترش یافته و هر کسی هم که شهید شود به یاری خداوند عز و جل تقویت کننده آتش این قیام، مقاومت، جهاد و پیروزی است که با این خون آبیاری می‌شود.

شرایط در جنین و گردان جنین و مبارزان و مجاهدان در این منطقه روز به روز در حال گسترش است، و به طولکرم، رام الله و دیگر مناطق منتقل می‌شود، به نظر من این شرایط باعث قدرت بخشیدن به جنین، کرانه باختری و شرایط جهادی است که اخیرا در داخل فلسطین اشغالی سال ۱۹۴۸ شکل گرفته است، جوانان مقاوم در نقب، المثلث و ام الفحم هم با خون شهیدان رعد الحازم و ضیاء حمارشه قدرت گرفته‌اند.

اتفاقا در همین چارچوب اگر به شکل ویژه جنین و نماد بودن آن در این مبارزه بنگریم، این تحولات چه معنی و مفهومی خواهد داشت؟

شیخ خضر  عدنان: باید بگویم جنین با جنبش جهاد اسلامی و دیگر گروه‌های مقاومت متمایز و شاخص شده است، گروه‌هایی که هرگز در مقابل اشغالگران سر فرود نیاوردند و تا آخرین نفس با آنها می‌جنگند.

جنبش جهاد اسلامی در فلسطین به یک شاخص تبدیل شده است، این یک رابطه متقابل است و نیز وظیفه‌ای است که به دوش کشیده‌ایم، و تلاش می‌کنیم در حد توانمندی خود مقاومت را در جنین به پیش ببریم، ابتدای تقدیم شهدا و مقاومت در اواخر دهه هشتاد و اواخر دهه نود از اینجا آغاز شد، جایی که شهید عصام براهمه نقطه آغازین آن بود و این میراث عظیم با جنگ تا آخرین نفس و ترجیح وظیفه بر شرایط ادامه یافت، امروز امکان پیروزی بر دشمن را فراهم کرده است.

مسئله دیگر، هسته‌های مسلح جنبش جهاد اسلامی است که در دوره بسیار سخت اسلو که بین اواسط دهه نود تا سال ۲۰۰۰ موفق شدند به فعالیت خود ادامه داده و به انجام عملیات شهادت طلبانه پرداختند، این عملیات نیز از جنین صورت گرفت در حالی که تمام کرانه باختری در شرایط سکون به سر می‌برد.

در این میان به عملیات بارز مقاومت در محانیه یهودا که در اواخر دهه نود انجام شد؛ اشاره می‌کنم، تمام نیرو و شتابی که جنبش در عملیات خود به وجود آورد منجر به آن شد تا مقاومت علیه اشغالگران در انتفاضه مسجد الاقصی قدرت بیشتری به خود بگیرد.

فرماندهان شهید ایاد حردان، اسامه ترکمان و محمود الطوالبه که همواره لزوم مقاومت در برابر اشغالگران را فریاد می‌زدند، طوالبه تاکید داشت که هرگز نباید مناطقی که ما را در دامن خود حمایت کرده‌اند و به ویژه اردوگاه جنین را تسلیم دشمن کنیم، اینگونه بود که در چندین مورد تهاجم اشغالگران صهیونیست با آنها درگیر شد و این حملات را به لطف خداوند عز و جل دفع کرد، تا آنکه نوبت به تهاجم معروف به جنگ آوریل رسید، جنگی که در یاد و خاطره فلسطینی‌ها حک شده است، در آن جنگ بود که از اقدامات جهادی شاخص جنبش جهاد اسلامی فلسطین محسوب می‌شود.

این جنگ توانست چارچوب‌های تنگ حزب‌گرایی را پشت سر گذاشته و امکانات موجود را به دست دیگر گروه‌های مقاومت فلسطینی هم برساند این امر به ویژه توسط اعضای سرویس‌های امنیتی تشکیلات خودگردان انجام شد افرادی مانند ابو جندل رحمت خدا بر او باد که با همه طرف‌ها به همکاری پرداخت.

ما در جنبش جهاد اسلامی، خوبی‌های همگان را ارج می‌نهیم ما شهید و اسیر و فرد مقاوم یا تحت تعقیب را می‌بینیم و بر این باوریم که فلسطین نیازمند ظرفیت‌های همگان و هم افزایی با دیگران هستیم، ما خود را خادمان مسجدالاقصی می‌دانیم، هیچ رقابتی برای قدرت نداریم و به دنبال هیچ دستاورد یا غنیمتی از طریق مقاومت علیه این اشغالگری نیستیم، ما به دنبال آن هستیم که رقابت بر سر مقاومت هر چه بیشتر با اشغالگر باشد، به تقدیم امکانات و هم افزایی و تبادل تجربیات با دیگر گروه‌های مقاومت هستیم.

کرانه باختری، اردوگاه جنین،

در ایجاد این ارتباط و هم افزایی ما شاهد گسترش حضور مسلحانه هستیم، فعالیت‌های مقاومت مسلحانه در شدت‌های متفاوت در گستره کرانه باختری امتداد پیدا کرده است، آیا این انتشار، خروجی یا نشانه‌هایی در پی خواهد داشت، آیا می‌توان شاهد مقاومت فراگیری در مرحله پیش رو باشیم؟

شیخ خضر  عدنان: بی شک کرانه باختری امروز کانون شماره یک مبارزه و مقاومت است، زیرا پاشنه آشیل اشغالگران نیز قلمداد می‌شود، دلیل آن هم متاسفانه حضور گسترده شهرک نشینان است، در حالی که فلسطینیان نیز در تمام شهرها و روستاهای فلسطینی حضور دارند.

اشغالگران روند شهرک سازی خود را در کرانه باختری اشغالی افزایش داده و عرصه را برای مردم ساکن قدس عزیز تنگ کردند، همچنین محدودیت‌هایی را برای فلسطینیان ساکن مناطق اشغالی ۱۹۴۸ و ساکنان قدس اشغالی ایجاد کردند، این مسئله درباره ارتباط آنها با کرانه باختری هم صدق می‌کند.

افزایش روند شهرک سازی و اسکان شهرک نشینان، در عین حال ظرفیت‌های گسترش مقاومت را فراهم می‌کند، فشار سبب رنج و مصیبت می‌شود، اما همین امر امتیازی برای جهاد و مقاومت است و می‌تواند به ما قدرت بیشتری برای مقاومت علیه این رژیم اشغالگر بدهد.

ما خوب می‌دانیم که اشغالگران با حملات روزانه و بازداشت‌ و ترور فلسطینیان به دنبال از بین بردن جهاد و مقاومت در کرانه باختری هستند، اما این ریشه‌های جهاد الهی است.

در همین رابطه جناب شیخ خضر به الگوی جنین باز می‌گردیم، آیا فکر می‌کنید این الگو قابلیت تعمیم پذیری بیشتر را دارد، منظورم در قالب مفهوم فعالیت‌های مشترک مقاومتی بین گروه‌های مختلف مقاومت است تا به عنوان الگویی قابل تعمیم برای باقی مناطق و به تبع آن تبدیل شدن به پدیده‌ای جدید باشد که بتواند قدرت بیشتری به مقاومت بدهد، یا آنکه دشواری‌هایی در مقابل آن وجود دارد؟

شیخ خضر  عدنان: الگوی جنین قابلیت تعمیم پذیری و فراگیری دارد، خواسته ما در جنبش جهاد اسلامی و گروه‌های دیگر مقاومت فلسطین، آن است که جنین و این روحیه مقاوم موجود در جنین در تمام شهرهای کرانه باختری گسترش پیدا کند و در داخل مناطق اشغالی ۱۹۴۸ و نیز در غزه نمود پیدا کند، اما در واقع باید از این روحیه که از شهدای مقاومت در جنین الهام گرفته شده است را باید بیش از پیش در تمام خاک فلسطین بهره برداری کنیم.

زمانی که می‌گوییم باید وظیفه را بر امکانات و شرایط اولویت ببخشیم، منظور ما همین است، امکانات ما در مقایسه با زرادخانه عظیم اشغالگران صهیونیستی ـ آمریکایی بسیار ساده و اندک است، مبارز فلسطینی آنچه در اختیار دارد را برای مقابله با این زرادخانه به کار می‌گیرد و در عین حال موفق می‌شود و به قلب رژیم صهیونیستی می‌رسد و ضربات دردناکی به آن وارد می‌کند، امروز این رویارویی با شهادت فرمانده شهید جمیل العموری از فرماندهان سرایا القدس به نابلس عزیز و گروه‌های مقاومت فلسطین در این منطقه نیز امتداد پیدا کرده است.

به اعتقاد من آنچه اخیرا از محبت گسترده  و  حمایت خود جوش مردم کوچه و بازار فلسطین از جنبش جهاد اسلامی و سرایا القدس داشتند، مدال افتخاری برای جنبش جهاد اسلامی و در عین حال امانتی است که بر دوش این جنبش قرار داده شده است تا در حسن ظن این شهدا که آخرین آنها شهید احمد مساد از برقین است باشیم.

این شهید در وصیت نامه خود از برادرش می‌خواهد که پیکرش را با پرچم جنبش جهاد اسلامی و سرایا القدس برای عروج به علیین بپیچند، این یک امانت است که به ما گوشزد می‌کند اعتماد و حسن نیتی نسبت به جنبش نزد نیروهای مقاومت، شهدا و افراد تحت تعقیب شکل گرفته است، قشری که برای مقاومت در برابر اشغالگری بدون هیچ چشمداشتی فداکاری می‌کنند، این افراد به دنبال جایگاهی در شهرداری هستند، در مجلس قانونگذاری یا موسسات دیگر و یا حکومت نیستند، بلکه معتقدند که وظیفه همه ما مقاومت در اشغالگران و بیرون راندن آنها از سرزمینمان است، آنها وظیفه را امروز در دفاع از قدس می‌دانند و تاکید دارند این کار صرفا وظیفه جنبش جهاد اسلامی نیست بلکه وظیفه همه فلسطینیان است.

همین وظیفه هم ما را بر آن می‌دارند تا مقاومت و حضور بیشتری در سرزمین فلسطین و مسجدالاقصی شریف داشته باشیم.

در آخر سخنانتان به موضوع قدس پرداختید، پرسش بعدی من هم در واقع در این زمینه بود، قدس طی ماه مبارک رمضان و در ماه مبارک رمضان سابق هم کانون رخدادهای مختلف بود و جریانی از حضور برای دفاع از آن در داخل مسجد الاقصی شکل گرفت، خیزش مردمی چه فلسطینیان ساکن ۱۹۴۸ و چه اهالی قدس به همراه اهالی کرانه باختری که موفق شدند خود را به آنجا برسانند، سبب شکل‌گیری شرایط ایستادگی در مقابل گروه‌های ساخت معبد شدند، به این رویارویی و این شرایط مبارزاتی که قدس و حوادث مسجدالاقصی در این مرحله سبب شکل‌گیری آن شد چگونه می‌نگرید، نقش این مسئله در شعله‌ور کردن چاشنی مبارزه و انتفاضه مردمی پیش رو را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

شیخ خضر عدنان: مسجدالاقصی و قدس گوهر تاج فلسطین است و هیچ ارزشی برای فلسطین بدون مقدسات آن و سرزمین و ملتی که خداوند آن را در این سرزمین قرار داده وجود ندارد، این سرزمین برای مقاومت علیه اشغالگران است و مردم قدس که در صحن‌های مسجد الاقصی و قدس عزیز ایستادگی می‌کنند نماد آن محسوب می‌شوند.

قدس پیشران هر جهاد و قیام است و ماه مبارک رمضان ماه پر فضیلت خدا محسوب می‌شود، اگر بتوان از این توصیف استفاده کرد، برای ما فلسطینیان نیز حج به سوی مسجد الاقصی است، این حج برای ما برای روزهای خاصی نیست بلکه دوره تقرب و جهاد است که فلسطینیان به سوی مسجد الاقصی شریف رهسپار می‌شوند که رفتنی جهاد گونه است.

اگر تصاویر و صحنه‌های نزدیک گیت‌های الکترونیکی و ایست‌های اشغالگران در اطراف قدس را بررسی کنید همه در جهان خواهند دید اشغالگران چه امکانات میلیاردی را برای جلوگیری از دسترسی فلسطینیان به مسجد الاقصی شریف به ویژه در این ماه پر فضیلت اختصاص داده‌اند.

ماه رمضان ماه تقرب است و امروز در فلسطین به ماه جهاد و مقاومت تبدیل شده است، شما دیدید که بسیاری از شهدای قهرمان سرایا القدس و گروه‌های مقاومت فلسطین از جمله سه مبارز به نامهای صائب عباهره، خلیل طوالبه و سیف ابو لبده که به دست اشغالگران در نزدیکی عرابه به شهادت رسیدند و نیز شهید عبدالله الحصری و شهید ابو اسلام احمد السعدی، ارزشمندترین گوهر وجودی خود یعنی جانشان را برای قدس، مسجدالاقصی و مقدسات دادند.

ما در فلسطین همواره خود را در نزدیکی قدس و مسجدالاقصی احساس می‌کنیم، ما این رابطه عظیم و این حضور عظیم را به عینه می‌بینیم، خداوند عز و جل از حضور افراطی‌ترین صهیونیست‌ها در این سرزمین آگاهی داشت از این رو مردم فلسطین و مردم قدس را در این سرزمین قرار داد کسانی که امروز از قدس و مسجدالاقصی حمایت می‌کنند و مدتی نه چندان دور در گذشته دروازه الکترونیکی نتانیاهو را از تخریب کردند و پروژه‌های شهرک سازی‌اش را منهدم کردند و به اذن مداوند عز و جل رؤیاهای بن گورین و دیگر شهرک نشینان افراطی را که به دنبال تقسیم زمانی و مکانی مسجد الاقصی هستند را هم متلاشی خواهند کرد.

رخدادهای مسجد الاقصی نقاب از چهره رژیم‌های عربی و اسلامی برداشت که داعیه نزدیکی خود به مسجدالاقصی و دفاع از مسجدالاقصی و فلسطین را دارند، آنها با سکوت خود در برابر رخدادهای مسجد الاقصی این نقاب را از چهره خود برداشتند.

شما این تجاوزات و سرکوبگری در داخل رواق‌های مسجدالاقصی و مسجد قبلی و قبه الصخره، روی زمین کشیدن‌ها و ضرب و شتم‌ها و تخریب‌ها را در مسجدالاقصی دیدید.

کرانه باختری، اردوگاه جنین،

در همین چارچوب آینده تحولات را چگونه ارزیابی می‌کنید، مشخص است که گروه‌های به اصطلاح مذهبی و کابینه راستگرا و عقاید صهیونیستی حاضر به پذیرش تقسیم درباره آنچه، خود آن را معبد سلیمان می‌نامند، نیستند، آیا شرایط به سوی موج‌های درگیری پیش می‌رود، آینده این رویارویی را در مرحله آتی چگونه ارزیابی می‌کند به ویژه که ما می‌توانیم رخدادهای ماه رمضان را آرام سازی موقتی مرتبط با ماه مبارک توصیف کنیم اما اصل و جوهره این کشمکش همچنان باقی است، در موضوع قدس و مسجدالاقصی، فلسطینیان به کدام سمت وسو می‌روند؟

شیخ خضر  عدنان: هر جریان در رژیم اشغالگر نقشی را ایفا می‌کند، اما همگی آنها در قالب یک هدف واحد که توسعه شهرک سازی و تجاوز علیه مسجد الاقصی است حرکت می‌کنند، ما فلسطینیان در محله الشیخ جراح و در محله‌های قدس و روستاها و مناطق این شهر عزیز بین شهرک نشین، نیروی امنیتی و نظامی قرار داریم، به همه آنها به دید قاتل می‌نگریم، همه آنها اشغالگر و همگی جنایتکار هستند.

هیچ تفاوتی بین یک پلیس که وارد مسجد الاقصی می‌شود یا نظامی ارتش اشغالگر یا شهرک نشینی که با حمایت پلیس به مسجد یورش می‌برد، نیست.

جامعه صهیونیستی به سوی راستگرایی بیشتر پیش می‌رود و برای کشتار هر بیشتر ما فلسطینیان با یکدیگر رقابت شدیدی دارند وهر کسی در این کار کارایی بیشتری داشته باشد آرای بیشتری را در آن چه به کنست(پارلمان) معروف است کسب می‌کند، و کسانی که به ما محله الشیخ جراح یا قدس عزیز یا مسجدالاقصی ضربه وارد کند در این آرا از دیگران پیشی می‌گیرد.

با این حال اقدامات آنها علیه ما در مسجد الاقصی فرصت رشد مقاومت فلسطینی را افزایش می‌دهد، زیرا مسجد الاقصی برای ما فلسطینیان همه چیز است، من بارها و بارها این مسئله را تکرار کرده‌ام.

مهم‌تر از آن هم این است که دشمن تصور کند ما فلسطینیان در کرانه باختری را می‌تواند با آنچه به صلح اقتصادی و بهبود شرایط گذرگاه‌ها و فرصت‌های شغلی در مناطق اشغالی ۱۹۴۸ موسوم است، سرگرم کند، اما بسیاری از مبارزان فلسطینی که عملیات انجام دادند، از داخل مناطق فلسطینی ۱۹۴۸ بودند و برخی از آنها هم از کارگران فلسطینی بودند که به آنجا رفته‌اند.

چه انتظار از کسی که می‌بیند، قلبش، قدس، مسجدالاقصی و مقدساتش توسط اشغالگران هتک حرمت می‌شود، وجود دارد که ساکت بنشیند؟.

اشغالگری رو به زوال است و پاکسازی مسجد الاقصی به اذن خداوند عز وجل در پیش است، از خدای متعال می‌خواهیم که سربازان قدس و آزادی باشیم.

در همین زمینه به نقش غزه می‌پردازیم، چه نقشی که مربوط به موضوع نبرد قدس در سال گذشته است و گروه‌های مقاومت در غزه موضوع قدس را وارد دایره مبارزه خود کردند و نشانه‌های آن این بار نیز دیده شد و چه نقشی که محور مقاومت در این رابطه دارد، در سایه واقعیت‌های موجود و حوادثی که در کرانه باختری رخ می‌دهد، این نقش آفرینی به کدام سمت می‌رود؟

شیخ خضر  عدنان: طبیعتا قدس اهرمی است که بالا برده و در عین حال پایین می‌آورد، هر کسی که در کنارش قرار بگیرد را بالا برده و کسانی که به آن پشت کنند را به زیر می‌کِشد، علاوه بر آن مسجد الاقصی و فلسطین همانطور که دکتر فتحی شقاقی رحمت خداوند بر او باد، می‌گفتند فلسطین پلیدی‌ها را آشکار می‌کند، قدس نیز امروز پلیدی‌های آن سازشکارانی که متاسفانه سعی دارند از دشمن صهیونیستی حمایت کنند را برملا می‌کند، کسانی که مایل‌ هستند، مقاومت فلسطین به سوی معادله اول، قدس کشیده نشود.

ما در تمام صحنه‌های حضور خود به ویژه در قدس و غزه در صف واحدی هستیم، اگر اشغالگران تعدی به ما در قدس داشته باشند، غزه واکنش نشان می‌دهد، این یک مسئله بسیار مهم است و در نبرد شمشیر قدس، حیاتی بود، امروز نیز معادله جدیدی به آن اضافه می‌شود، جنین تنها نیست، این چیزی است که ابو طارق، زیاد النخاله، رهبر جهاد اسلامی اعلام کردند، فردی که امروز نبض رهبری مقاومت فلسطین در پروژه حقیقی مقاومت محسوب می‌شود.

براساس این معادله، کرانه باختری نیز همانند قدس و همسان غزه و همچون مناطق اشغالی ۱۹۴۸ است، این همپوشانی در روابط بین صحنه‌ها امر بسیار مهمی است و معتقدم که سخنان برادر سیدحسن نصرالله حفظ الله تعالی نیز درباره نقش مقاومت در بازدارندگی اشغالگران و همپوشانی صحنه‌های مقاومت در محور مقاومت هم مهم بود.

کرانه باختری، اردوگاه جنین،

ما اطمینان داریم که هر کس خواهان آزادی قدس، مسجدالاقصی و مقدسات باشد و از مقاومت پشتیبانی کند چه در یمن چه در لبنان و بلاد شام و چه در عراق و هر جای دیگر در حمایت خود صداقت دارد، این صداقت هم در هجمه صهیونیستی ـ آمریکایی علیه اعضای محور مقاومت در هر مکانی که در آن حضور پیدا می‌کنند، تجلی پیدا می‌کند، ما به روابط خود با این مجاهدین افتخار می‌کنیم، فلسطین نیز در کانون این محور قرار دارد، پس مهم‌تر آن است که ما در مقاومت در برابر اشغالگری حاضر باشیم و برادران ما در خارج از فلسطین هم در آمادگی کاملی برای بازداشتن اشغالگران و مهار آنها باشند و تمام امکانات خود را برای تقویت صحنه رویاروی در فلسطین بسیج کنند.

درباره موضوع تشکیلات خودگردان و تعامل آن با رخدادهای اخیر مقاومت در کرانه باختری، این نقش را چگونه ارزیابی کرده و پیام شما در این زمینه چیست؟

شیخ خضر عدنان: متاسفانه تشکیلات خودگردان به شمشیری علیه مقاومت تبدیل شده است، این مسئله از دهه نود تا به امروز ادامه دارد و شاهد بازداشت‌های سیاسی و اهانت‌ها و ایجاد مزاحمت‌ها و مصادره سلاح و پول مقاومت هستیم.

ایجاد محدودیت حتی برای بسترهای مردمی و خانواده مبارزان هم صورت می‌گیرد، زندان اریحا زندان بدنامی است که بازداشت شدگان سیاسی به آنجا برده شده و بدترین اهانت‌ها به این بازداشت شدگان سیاسی صورت می‌پذیرد.

تشکیلات خودگردان باید این رفتار خود را کنار بگذارد و از بازداشت‌های سیاسی دست بردارد، پرونده بازداشت‌های سیاسی باید تا ابد بسته شود، ما تا زمانی که خداوند عزوجل اراده خود را غالب کند، این درخواست را فریاد خواهیم زد، اما در عین حال ما در مقاومت فلسطین و در جنبش جهاد اسلامی هرگز شمشیر و سلاح خود را به روی یک فلسطینی نشانه نخواهیم گرفت و در حالی است که تشکیلات خودگردان حلقه فشار را بر ما تنگ‌تر می‌کند، اما جهت قطب نمای خشم ما به سوی اشغالگران خواهد ماند.

بهتر آن است که مقاومت خود را علیه اشغالگر افزایش دهیم، بدین شکل ما سبب وحدت بیشتر فلسطینیان خواهیم شد و مخالفان ما در بعد مقاومت و مقاومت اشغالگران هم خواهند دید که اشتباه کرده‌اند. به هر شکل ما هم به تغییر امید داریم، تغییر کسانی که برای خود، پیگرد و تعقیب مقاومت را پسندیده‌اند.

این ملت خوبی‌هایی دارد و کسانی را که روزگاری راه خود را در مقاومت علیه اشغالگران گم کرده و امروز به راه صحیح بازگشته است را می‌پذیرد، کسانی که می‌خواهند مبارز باشند یا همکاری با دشمن و بازداشت‌های سیاسی را کنار بگذارد.

گذشت ایام صحت این پیش بینی را برای همگان مشخص خواهد کرد، پیش بینی که شهدا و رهبران اسیر و برادران مبارز و مجاهد ما در صحنه کرانه باختری آن را تکرار کردند.

منبع: تسنیم

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

الگوی «جنین» را می‌توان به تمام کرانه باختری تعمیم داد بیشتر بخوانید »

یورش صهیونیست‌ها و درگیری با فلسطینیان

یورش صهیونیست‌ها و درگیری با فلسطینیان



نظامیان رژیم صهیونیستی امروز دوشنبه در اقدامی وحشیانه بار دیگر به کرانه باختری یورش بردند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، سلسله اقدامات خصمانه نظامیان صهیونیست علیه شهروندان فلسطینی در اراضی اشغالی همچنان ادامه دارد. نظامیان صهیونیست به مناطق مختلف کرانه باختری یورش بردند.

بر اساس این گزارش، به دنبال یورش گسترده نظامیان صهیونیست به کرانه باختری درگیری شدیدی میان آنها و شهروندان فلسطینی درگرفت. شاهدان عینی اعلام کردند که شماری از شهروندان فلسطینی توسط صهیونیست‌ها بازداشت شدند.

این در حالی است که پیشتر گروه‌های مقاومت فلسطین به جنایات اخیر رژیم صهیونیستی در کرانه باختری واکنش نشان دادند. گروه‌های مقاومت فلسطین در این خصوص گفتند: «مقاومت فراگیر» تنها گزینه بازدارنده در برابر دشمن صهیونیستی است.

این گروه‌ها همچنین افزودند: ما معتقدیم که مقاومت مسلحانه تنها گزینه‌ای است که رژیم صهیونیستی را از تداوم ارتکاب جنایت‌هایش علیه شهروندان فلسطینی در اراضی اشغالی باز می‌دارد. هرگز از این گزینه دست نمی‌کشیم.

منبع: مهر

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

یورش صهیونیست‌ها و درگیری با فلسطینیان بیشتر بخوانید »

مخالفت ۱۵ کشور اروپایی با شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی

مخالفت ۱۵ کشور اروپایی با شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی


به گزارش مجاهدت از گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، ۱۵ کشور اروپایی امروز جمعه از رژیم موقت صهیونیستی خواستند برنامه‌های خود را برای ساخت هزاران منزل مسکونی دیگر در کرانه باختری اشغالی متوقف کند.
 
کشور‌های اروپایی در بیانیه‌ای که توسط وزیران خارجه‌شان صادر شده تصریح کرده‌اند: «واحد‌های مسکونی جدید مانعی جدید برای راهکار دو دولتی ایجاد می‌کنند.»
 
صد‌ها هزار اسرائیلی در شهرک‌هایی یهودی‌نشین که رژیم صهیونیستی بعد از جنگ ۱۹۶۷ و اشغال سرزمین‌های فلسطینی در کرانه باختری و شرق بیت‌المقدس ساخته است سکونت دارند.
 
سازمان ملل و بیشتر کشور‌های جهان شهرک‌های رژیم صهیونیستی را غیرقانونی می‌دانند، زیرا این رژیم در جنگ سال ۱۹۶۷ میلادی این سرزمین‌ها را اشغال کرده و بر مبنای کنوانسیون ژنو هر گونه ساخت و ساز از سوی اشغال‌گر در سرزمین‌های اشغالی ممنوع است.
 
فلسطینیان به دنبال تشکیل کشوری مستقل در کرانه باختری و نوار غزه هستند که پایتخت آن بیت‌المقدس باشد. آن‌ها همچنین خواستار خروج اسرائیل از سرزمین‌های اشغال شده در سال ۱۹۶۷ هستند، اما اسرائیل از بازگشت به مرز‌های پیش از جنگ شش روزه امتناع می‌کند.
 
در بیانیه کشور‌های اروپایی آمده است: «شهرک‌سازی‌های اسرائیل، نقض آشکار قوانین بین‌المللی است و مانعی بر سر راه رسیدن به صلح ماندگار، جامع و منصفانه میان اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها به شمار می‌روند.»
 
رژیم موقت صهیونیستی روز پنجشنبه گام جدیدی برای ساخت بیش از ۴۰۰۰ واحد مسکونی در کرانه باختری اشغالی برداشت.
 
فرانسه، بلژیک، دانمارک، فنلاند، لهستان، آلمان، یونان، ایرلند، ایتالیا، لوگزامبورگ، مالت، هلند، نروژ، اسپانیا و سوئد ۱۵ کشوری هستند که مخالفت خودشان را با شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی ابراز کرده‌اند.
 
انتهای پیام/ 241

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

مخالفت ۱۵ کشور اروپایی با شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی بیشتر بخوانید »

فلسطین از ابتدا تا روز نکبت

فلسطین از ابتدا تا روز نکبت


گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: ریشه و گذشته تاریخ «فلسطین» را باید در تاریخ «امپراتوری عثمانی» جست‌وجو کرد. در سال‌های پایانی منتهی به سقوط امپراتوری عثمانی، در منطقه‌ای که امروز «فلسطین» نامیده می‌شود و آن‌روزتحت سلطه امپراتوران عثمانی قرار داشت، گروهی از اعراب مسلمان زندگی می‌کردند که پیشه‌شان کشاورزی بود. اعراب در آن مقطع به نیات اروپایی‌ها در خاورمیانه مشکوک بودند، اما به «ابراهیم‌پاشا» فرمانده و والی عثمانی‌ها نیز اعتماد نداشتند و هنگامی که در سال ۱۸۳۴، آن‌ها را به زیر پرچم امپراتوری ترکان عثمانی فراخواند، سرباززده و شورش کردند. این شورش که به‌نام شورش «دهقانان» معروف شد، اولین‌حرکت و واکنشی است که فلسطینی‌ها برای سرنوشت خود انجام دادند تا برای اولین‌بار هویت خود را به‌عنوان عرب به رسمیت بشناسند.

نکته مهم تاریخی درباره این مقطع از تاریخ فلسطین، مساله مهاجرت روزافزون «یهودیان» بود که فعالانه دنبال «موطن یهودی» بودند. این پدیده غریب، یعنی مهاجرت فعالانه و روزافزون یهودیان به فلسطین، مربوط به اواخر قرن نوزدهم است که یهودیان سراسر جهان برای تشکیل کشور یهودی دست به مهاجرت گسترده زده و مقصدشان هم در نهایت فلسطین بود. پیش از این‌که این مهاجرت بزرگ شکل بگیرد، جوامع یهودی پراکنده‌ای در کشور‌های مختلف دنیا از جمله آمریکا و به‌ویژه اروپا مهاجرت کردند. آن‌ها این توانایی را داشتند که با زندگی در فضا و جامعه‌ای جدا از میزبان، سنت‌های خاص خود را حفظ کنند.

برپایی اولین‌منطقه مهاجرنشین در فلسطین، مربوط به سال ۱۸۸۲ به‌دست یهودیان «روسیه» است. در آن زمان «تئودور هرتسل» یک یهودی مجارمشغول فعالیت حول محور مفهوم «صهیون» بود و با پیش‌آمدن ماجرای جنجالی «آلفرد دریفوس» تصمیم گرفت فعالیت خود را در این زمینه دو چندان کند. دریفوس افسر یهودی‌تبار ستاد توپخانه ارتش فرانسه بود که به جرم خیانت به «جمهوری فرانسه» و جاسوسی برای آلمان محاکمه و خلع درجه شد و به جزیره «شیطان» در ناحیه «گویان» در شمال شرقی آمریکای جنوبی تبعید شد، اما پس از حدود پنج سال و کشف اسناد و مدارک بی‌گناه شناخته شد.

یهودیان مهاجرت‌کرده به اروپا سنت‌های خود را حفظ کردند و اروپاییان هم به اشتباه این توقع را داشتند که یهودیان، در نهایت خود را با جوامع آن‌ها سازگار کرده و در مردم آن‌ها ادغام می‌شوند. البته برخی از یهودیان هم با تغییر نام خانوادگی سعی کردند بیش‌تر غربی و اروپایی به نظر برسند و تعدادی از سنت‌های دینی و فرهنگی خود را کنار گذاشتند تا یهودی‌بودنشان را پنهان کنند. در همین برهه و پس از مهاجرت گسترده به اروپا و غرب و پیش از مهاجرت به فلسطین بود که برخی از رهبران یهود به این جمع‌بندی رسیدند که برای حفظ بقای مردم یهودی در درازمدت، باید طرحی عملی و اساسی داشت. این طرح اساسی، همان‌چیزی است که در آینده منجر به تشکیل «اسرائیل» شد و محتوایش دربرگیرنده مفهوم «صهیون» بود.

«تئودور هرتسل» در نتیجه مشاهداتش از اتفاقات روز دنیا، از اروپا قطع امید کرد و به این نتیجه رسید که اگر یهودیان ساکن اروپا به‌طور گسترده به سرزمین دیگری مهاجرت نکنند، سرانجام‌شان نابودی است. او در سال ۱۸۹۶ رساله «دولت یهود» را منتشر و سپس اولین کنگره «صهیونیسم» را در شهر «بازل» سوئیس برگزار کرد. نکته مهم مطرح شده در این کنگره «رویای تشکیل کشور یهودی در فلسطین» است.

از سال ۱۸۸۲ تا سال ۱۹۰۰، «صهیونیست‌ها» ۲۱ منطقه مهاجرنشین را با جمعیت حدود ۵۰ هزار نفر در فلسطین سامان دادند. الگوی مهاجرت و ماندگاری یهودیان در فلسطین، شباهت زیادی به الگوی مهاجرت و ماندگاری اروپاییان «آنگولاساکسون» در قاره آمریکا و حذف یا اخراج بومیان سرخ‌پوست دارد.

زمانی که جنگ جهانی اول شروع شد، تعدادی از گروه‌های صهیونیست، دولت انگلستان را متقاعد کردند در صورت پیروزی بر آلمان، به آن‌ها در پیدا کردن وطن یهودی‌شان در فلسطین کمک کند. این مساله نشان می‌دهد که تشکیل اسرائیل، نه در «هولوکاست» و جنگ جهانی دوم، که خیلی پیش‌تر از آن ریشه دارد. «آرتور بالفور» وزیر امور خارجه بریتانیا در نوامبر ۱۹۱۷ پیش از پایان جنگ، نامه‌ای خطاب به «والتر روتشیلد»، سیاست‌مدار یهودی و عضو مجلس عوام بریتانیا نوشت و در آن از موضع مثبت دولت بریتانیا برای «ایجاد خانۀ ملی برای یهودیان در سرزمین فلسطین» و قصد بریتانیا برای کمک به صهیونیست‌ها خبر داد که به «بیانیه بالفور» معروف شد. این بیانیه سرآغاز تلاش در عرصه بین‌المللی برای تأسیس کشور اسرائیل است.

همزمان با «بیانیه بالفور»، انگلستان به شبه جزیره «عربستان» نیرو فرستاد و کنترل سوریه و فلسطین را به دست گرفت. پس از پایان جنگ جهانی اول و شکست امپراتوری عثمانی در این جنگ، انگلستان و فرانسه، سرزمین‌های بیش‌تری از عربستان، سوریه و فلسطین را که توسط قبایل عرب تصرف نشده بود، با عنوان «قیومیت» بین خود تقسیم کرده و گفتند این قیومیت تا زمانی ادامه خواهد داشت که ساکنان کشور‌های مورد اشاره بتوانند اداره امور خود را به عهده بگیرند.

آن‌ها دولت‌های عربی را در رأس امور گذاشتند، اما با در نظر گرفتن منابع بریتانیا و فرانسه و ساختار «جامعه ملل» (هنگامی که هنوز سازمان ملل نشده بود) و با توجه به بیانیه بالفور، در واقعیت این دو کشور اروپایی، مهاجرنشینانی را به وجود آوردند که خود به تنهایی اداره‌شان می‌کردند. به این ترتیب فلسطین رسما تبدیل به مستعمره انگلستان شد تا در آینده دو دستی تقدیم اسرائیل شود. بریتانیایی‌ها امیدوار بودند ارزش‌های مسیحی را به فلسطینیان بقبولانند، اما به شکل رقت‌انگیزی شکست خوردند. در این زمان، صهیونیست‌ها «آژانس یهود» را پایه‌گذاری کردند که امور مربوط به مهاجرت را با حکومت بریتانیایی آنجا هماهنگ می‌کرد.

«داوید بن‌گوریون» یک‌یهودی لهستانی که بعد‌ها به نخست‌وزیری اسرائیل رسید رهبری یکی از اتحادیه‌های کارگری را در لهستان به عهده داشت و وقتی این مسئولیت را پذیرفت که خانه‌سازی و ساخت‌وساز موزه‌های یهودی در فلسطین، توسط اتحادیه مذکور شروع شده بود. ساخت‌وساز‌های «بن‌گوریون» و دیگر سران صهیونیست، با مخالفت شدید فلسطینی‌ها روبرو شد آن‌ها با ادعای محافظت از خود در برابر فلسطینی‌ها، گروه شبه نظامی «هاگانا» را سامان دادند. این سازمان و سازمان‌های مشابه‌اش، در کشتار و تخلیه روستا‌های فلسطینی نقش فعالی داشتند. هم‌زمان با این اتفاقات، مذاکرات فلسطینی‌ها و دولت انگلستان برای تغییر «بیانیه بالفور» به بن‌بست رسید و هنگامی که در دهه ۱۹۳۰ خشم فلسطینی‌ها نسبت به ساخت‌وساز اسرائیلی‌ها بیش‌تر شد، انگلستان به «هاگانا» اجازه کشتار فلسطینی‌ها را داد.

در این مقطع، فلسطینی‌ها بدون این‌که رهبری، منابع مالی و متحدی قابل اعتماد داشته باشند، وارد جنگ با اسرائیل شدند. درگیری اعراب فلسطینی بومی با اسرائیلی‌های مهاجر، مربوط به زمانی است که هنوز جنگ جهانی دوم شروع نشده و سناریوی نسل‌کشی یهودیان توسط هیتلر (هولوکاست) مطرح نشده بود. پس از پایان جنگ، با وجود تبلیغات و فضاسازی‌ها برای نشان‌دادن غربت و مظلومیت یهودیان اروپا، شرایط برای تشکیل یک‌کشور یهودی در فلسطین، از هرزمان مناسب‌تر تشخیص داده شد و «هولوکاست» به این امر سرعت بخشید. در فلسطین بریتانیایی‌ها مانع استقرار یهودیان بیش‌تری در سرزمین مقدس شدند. آن‌ها هراس داشتند تازه‌واردان باعث تحریک فلسطینیان شوند. ممنوعیت ورود مهاجران یهودی بسیاری از اعضای جنبش صهیونیست را از متحد سابقشان روگردان و آن‌ها به سمت فرانسه متمایل کرد. صهیونیست‌ها همچنین با چند ترور و خرابی، تلاش کردند از انگلستان زهر چشم بگیرند تا در مسیر اشغال فلسطین، سنگ پیش پایشان نشود.

وقتی بریتانیا از پذیرفتن یهودیان بیش‌تر در فلسطین سر باز زد، «بن‌گوریون» دستور حمله «هاگانا» به فلسطینی‌ها را صادر کرد. کمی بعد هم نیرو‌های شبه‌نظامی «ایرگون» از شاخه‌های هاگانا، در مقر نیرو‌های بریتانیایی در هتل «بیت‌المقدس» بمب‌گذاری کردند. سازمان ایرگون تلاش کرد با زهرچشم گرفتن، خواسته‌های صهیونیست‌ها را برای افزایش مهاجران به فلسطین به بریتانیا تحمیل کند. در نتیجه دولت بریتانیا تا سال ۱۹۴۸ (سه‌سال پس از پایان جنگ جهانی دوم) حل و فصل مسائل فلسطین را به سازمان ملل سپرد. به نظر نمی‌رسید هیچ کشوری از تشکیل کشور یهودی حمایت کند یا بخواهد موافقتش را با آن اعلام کند. سپس در کمال ناباوری همه اعضای سازمان ملل متحد در نیویورک، «آندریی گرومیکو»، نماینده شوروی در سازمان ملل، بی‌پرده شروع به سخن گفتن کرد و اعلام کرد: «ما باید حقوق اولیه یهودیان را برای داشتن کشوری مستقل به رسمیت بشناسیم.»

«گرومیکو» در سخنرانی طرح تقسیم فلسطین را پیشنهاد داد؛ ۵۵ درصد به یهودی‌ها و ۴۵ درصد برای فلسطینی‌ها. سخنان نماینده شوروی ورق را به نفع اسرائیل برگرداند. این پیشنهاد عملاً به نفع یهودی‌ها تمام شد، چون تا پیش از آن، در حالی‌که یهودی‌ها ۳۰ درصد جمعیت فلسطین را تشکیل می‌دادند، کنترل ۷ درصد حجم این کشور را در دست داشتند. در طرح پیشنهادی تقسیم فلسطین، همچنین مناطق سبز و حاصل‌خیز به یهودی‌ها سپرده شد و نواحی خشک و لم‌یزرع که قابلیت کشاورزی نداشتند، به فلسطینی‌ها. پس از آن، قرار شد شهر مورد بحث و مناقشه‌برانگیز «بیت‌المقدس» هم که در مرکز فلسطین قرار داشت به‌صورت بین‌المللی اداره شود.

به این ترتیب ۳ سال پس از جنگ جهانی دوم، در ۱۴ مه ۱۹۴۸ یهودی‌های صهیونیست، به طور رسمی موفق به ساخت و تشکیل یک‌کشور «یهودی» شدند که دولتش مدعی بود «ارض موعود» برای مردم «نژاد یهود» است.

این روز در تاریخ ملت فلسطین «روز نکبت» (یوم النکبه) نام‌گذاری شده است، روزی که صهیونیست‌ها با اشغال سرزمین فلسطین، پایه‌های ناامنی، بی‌ثباتی، جنایت و اشغال‌گری را در منطقه بنا کردند. صهیونیست‌ها در همان ابتدا پس از حمله به ۷۷۴ روستا و شهر در سرزمین‌های فلسطینی و کشتار ۱۵ هزار غیرنظامی مسلمان و مسیحی نزدیک به ۸۰ درصد از خاک فلسطین را اشغال کردند و بازماندگان این فاجعه انسانی را به کرانه باختری رود اردن، باریکه غزه و کشور‌های همسایه مانند سوریه، اردن و لبنان کوچاندند.

عبداله قهری

انتهای پیام/ ۱۳۴

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

فلسطین از ابتدا تا روز نکبت بیشتر بخوانید »

وزیر اسرائیل هم خواستار مسلح شدن شهرک‌نشینان شد

وزیر اسرائیل هم خواستار مسلح شدن شهرک‌نشینان شد



وزیر امور داخلی رژیم موقت صهیونیستی در تأیید اظهارات خاخام ارشد یهودیان «سفاردیم»، خواستار مسلح شدن صهیونیست‌ها برای مقابله با فلسطینیان شد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، «آیلت شاکید» وزیر امور داخلی رژیم موقت صهیونیستی، صهیونیست‌ها را به حمل سلاح برای مقابله با فلسطینیان تشویق کرد.

شاکید در حساب توئیتری خود نوشت: «از تمامی کسانی که می‌توانند مسلح شوند، می‌خواهم که این کار را انجام دهند تا قدرت نیروهای امنیتی بیشتر شود؛ ما با هم پیروز خواهیم شد».

به نوشته روزنامه «القدس العربی»، شاکید نخستین مسئول صهیونیست نیست که خواستار مسلح شدن صهیونیست‌ها شده است و اواخر ماه مارس گذشته نیز «نفتالی بنت» نخست‌ وزیر رژیم صهیونیستی خواستار «مسلح شدن اسرائیلی‌ها برای مقابله با حملات مسلحانه احتمالی» شد.

بنت همچنین روز یکشنبه در نشست هفتگی کابینه خواستار تشکیل گروه موسوم به «گارد ملی غیرنظامی» در سایه افزایش روند حملات در فلسطین اشغالی شد.

وی تصریح کرد که از نهاد امنیت داخلی خواسته است تا پایان ماه جاری میلادی با هماهنگی وزارت امنیت داخلی طرحی را برای تشکیل گارد ملی غیرنظامی آماده کند.

به گفته بنت در این طرح به نیروهای گارد مرزی، جذب نیروهای داوطلب آموزش دیده و نیروهای ذخیره اتکا خواهد شد تا از آن‌ها در حوادث اضطراری، اغتشاشات و مواقع ضروری استفاده شود.

از سوی دیگر انجام چندین عملیات شهادت‌طلبانه در فلسطین اشغالی در واکنش به تجاوزات مکرر رژیم صهیونیستی، رعب و وحشت در سرزمین‌های اشغالی به راه انداخته است و در جدیدترین واکنش‌ها به این عملیات‌ها، «اسحاق یوسف» خاخام ارشد یهودیان سفاردیم از کسانی که قصد دارند در پایان هفته در کنیسه حاضر شوند، خواست، خود را مسلح به سلاح کنند.

منبع: فارس

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

وزیر اسرائیل هم خواستار مسلح شدن شهرک‌نشینان شد بیشتر بخوانید »