به گزارش مجاهدت از مشرق، در طول تاریخ عمر کره شمالی هیچ یک از روسای جمهور ایالات متحده به اندازه دونالد ترامپ روابط واشنگتن با پیونگ‌یانگ را مدیریت نکرده است. او در چهار سال اول ریاست جمهوری خود از تهدید کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی به «آتش و انتقام»، به دوست او در مکاتبات تبدیل شد، با او در یک سلسله نشست‌های بی‌سابقه ملاقات کرد و به خود می‌بالید که این دو «عاشق هم شده‌اند!»
اکنون، آن دوستی دور از تصور در معرض آزمایش قرار خواهد گرفت. رئیس جمهور سابق قرار است در اثنای هشدار شدید درخصوص کیم در میان آمریکا و متحدانش و تهدیدات او، به کاخ سفید بازگردد.
ادعا می‌شود که پیونگ‌یانگ هزاران نیرو و مهمات را به روسیه برای استفاده علیه اوکراین فرستاده است، چیزی که رهبران غربی آن را تشدید شدید تنش می‌دانند. چند روز قبل از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، کره شمالی تهدید دیگری را رونمایی کرد و آن، آزمایش یک موشک بالستیک قاره‌پیما با بردی برای حمله به هر نقطه از ایالات متحده بود.
ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی گفت که کیم «دلتنگ» او است و تلویحاً گفت که کره شمالی پس از بازگشت او به قدرت، «اقدامی نمی‌کند».
اما دولت دوم ترامپ با رهبر جسورتر و احتمالاً تهدید کننده‌تر کره شمالی روبرو خواهد شد.
کیم و احتمالاً زرادخانه او، اکنون با روابط رو به رشد پیونگ‌یانگ با مسکو تقویت شده است. او پس از دیپلماسی شکست خورده در دوره ترامپ، موضع خود را در قبال ایالات متحده و متحد آن، کره جنوبی تندتر کرده است.
به گزارش مجاهدت از سی‌ان‌ان، کارشناسان می‌گویند که این امر دستیابی به توافق بین این دو را برای مهار برنامه تسلیحاتی کره شمالی چالش برانگیزتر و این سؤال را ایجاد می‌کند که آیا ترامپ که به سیاست خارجی غیر قابل پیش‌بینی خود معروف است، ممکن است به دنبال تغییر اهدافی باشد که ایالات متحده از کره شمالی می‌خواهد.
مجموعه‌ای از دیدارهای بین ترامپ و کیم در سال‌های ۱۹-۲۰۱۸ در سنگاپور، هانوی و منطقه غیرنظامی بین ۲ کره، چشم‌انداز بی‌سابقه‌ای را برای هر ۲ رهبر ایجاد کرد.
برای ترامپ، این دیدارها تلاشی برای انجام کاری بود که روسای جمهور آمریکا بارها و بارها به دنبال انجام آن از طریق راه‌های دیگر بوده‌اند – مهار برنامه هسته‌ای رو به گسترش پیونگ یانگ. برای کیم، دیدارها هم فرصتی برای رهایی از تحریم‌های سنگین بین‌المللی بودند و هم فرصتی نادر برای کسب چنین اعتباری در صحنه جهانی.
اما گفت‌وگوهای آنها بدون هیچ پیشرفتی در نشست سال ۲۰۱۹ در هانوی به پایان رسید.
کارشناسان می‌گویند که اگرچه ۲ طرف یک بار دیگر در آن سال ملاقات کردند، پیونگ‌یانگ از آن زمان از تعامل مجدد با ایالات متحده خودداری کرده و آزمایش‌های تسلیحاتی را از سر گرفته است که به نظر می‌رسید همزمان با این گفت‌وگو متوقف شده بود. کیم از سال ۲۰۱۷ هنوز آزمایش هسته‌ای دیگری انجام نداده اما اخیراً قول داده است که تعداد تسلیحات هسته‌ای کشور را به صورت تصاعدی افزایش دهد.
راشل مینیانگ لی، کارشناس ارشد اندیشکده «مرکز استیمسون» در واشنگتن گفت: شرایطی که در آن باید با کره شمالی برخورد کنیم، نسبت به پنج سال پیش اساساً تغییر کرده است. او به «هزینه بالاتر» برنامه‌های هسته‌ای و موشکی کره شمالی به دلیل پیشرفت‌های بیشتر از زمان نشست هانوی و همچنین «تغییر جهت‌گیری سیاست خارجی» کره شمالی پس از فروپاشی آن نشست اشاره کرد که به گفته او «به ایجاد شک و تردید اساسی در حلقه رهبری کره شمالی در مورد ارزش استراتژیک ایالات متحده منجر شد.»
شبکه سی‌ان‌ان در ادامه گزارش خود به تقویت روابط کره شمالی با روسیه، به‌ویژه در یک سال اخیر اشاره کرد که مانعی دیگر در مسیر دونالد ترامپ است. رهبر کره شمالی از سپتامبر گذشته ۲ بار با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه دیدار کرده است و آنها در ماه ژوئن یک پیمان دفاعی بزرگ امضا کردند.
مقامات غربی همچنین نسبت به آنچه که به‌عنوان «محور» ضدغربی در حال ظهور چین، کره شمالی و ایران با روسیه می‌دانند، هشدار می‌دهند. موضوعی که خواه محقق شود یا نه، احتمالاً مورد استقبال کیم قرار خواهد گرفت، زیرا او به دنبال کاهش انزوا و کسب نفوذ بین‌المللی است.
مینیانگ لی همچنین گفت: از دیدگاه کیم، او با همسویی (کره شمالی) با چین و روسیه به جای تعامل مجدد با ایالات متحده در شرایطی که بازگشت نیز بسیار نامشخص است، از لحاظ اقتصادی، نظامی و دیپلماتیک چیزهای بیشتری برای به دست آوردن دارد.
تمامی اینها موانعی را که ترامپ برای مواجهه با کیم با آنها روبرو خواهد بود، افزایش می‌دهد و این سوال را ایجاد می‌کند که آیا اساسا رهبر کره شمالی حتی حاضر است دوباره پای میز مذاکره بنشیند و آیا ترامپ به دنبال احیای مجدد این مذاکرات است یا خیر.
رسانه آمریکایی همچنین گزارش داد: تشدید گسل‌های ژئوپلیتیکی نیز از زمان دوره پیشین ریاست جمهوری ترامپ اساساً زمینه‌ای را که هر گونه تعامل ایالات متحده و کره شمالی می‌تواند بر آن بنا شود، تغییر داده است.
جنگ پوتین در اوکراین، روسیه را نه تنها به کره شمالی، بلکه به چین، رقیب اصلی ژئوپلیتیک آمریکا نزدیک‌تر کرده است.
حتی با وجود تحسین پوتین از سوی ترامپ و دیدگاه بدبینانه او نسبت به ائتلاف‌های ایالات متحده مانند ناتو و اتحاد با ژاپن و کره جنوبی احتمالاً محدودیت‌هایی برای تغییر شکل این روابط در صورت تلاش برای مقابله با پکن وجود دارد.
ترامپ حتی با کره جنوبی بسیار متفاوتی برخورد خواهد کرد، جایی که دولت محافظه‌کار یون سوک یئول به‌عنوان یک شریک قوی ایالات متحده در افزایش بازدارندگی علیه کره شمالی ظاهر شده و بعید است ترامپ را تشویق به دیدار با کیم جونگ اون بدون داشتن مسیر مشخصی برای خلع سلاح هسته‌ای پیونگ یانگ کند.
ادوارد هاول، استاد سیاست در دانشگاه آکسفورد در ایالات متحده که بر شبه جزیره کره تمرکز دارد، معتقد است که احتمال ترک کره جنوبی توسط آمریکا، دست کم باتوجه به شدت تهدید کره شمالی، روسیه، و البته چین کم است.
او خاطرنشان کرد: حتی اگر گفت‌وگوی ۲ رهبر با یکدیگر باعث کاهش بسیار کوتاه‌مدت تنش‌ها شود، دشوار است باور کنیم که پیونگ‌یانگ امتیاز قابل توجهی در رابطه با «شمشیر ارزشمند» برنامه هسته‌ای خود بدهد.
