کلسترول

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، دو نوع فیبر وجود دارد: فیبر محلول و نامحلول. هر دوی این فیبرها مزایای بزرگی از نظر سلامتی دارند به طوری که فیبر محلول منجر به کاهش جذب کلسترول شده و فیبر نامحلول نیز عملکرد روده را تنظیم می کند.

مزایای دیگر مصرف فیبرها شامل کنترل وزن است چون فیبر به شما احساس سیری طولانی مدت می دهد و منجر به تنظیم بهتر سطح قند خون می شود.

از آنجایی که مبتلایان به دیابت در معرض دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوارض قلبی و عروقی ناشی از این بیماری هستند، مصرف فیبر به کاهش سطح کلسترول و فشار خون برای بهبود سلامت قلب آنها کمک می کند. از این رو توصیه می شود روزانه ۲۵ تا ۳۰ گرم فیبر به رژیم غذایی مبتلایان به دیابت نوع ۲ اضافه گردد.

بهترین منابع گیاهی فیبر از این قرارند:

عدس: سرشار از فیبر و پروتئین است به طوری که حدود ۴۰ درصد از کل کربوهیدرات موجود در عدس، فیبر است. در هر وعده غذایی، عدس ۱۵ گرم فیبر به بدن می رساند ضمن این که در هر وعده شامل ۱۸ گرم پروتئین نیز هست.

لوبیا: یک فنجان لوبیا قرمز پخته شده حاوی ۱۳ گرم فیبر است و این میزان در یک لیوان لوبیای سیاه و سفید، ۱۵ گرم است. علاوه بر فیبر، لوبیا و عدس همچنین حاوی نشاسته مقاوم به هضم هستند که منجر به بهبود سطح قند خون و بهبود حساسیت به انسولین می شوند ضمن این که اثرات این نشاسته بر روی سلامت روده نیز شناخته شده است.

کنگر فرنگی: یک کنگر فرنگی متوسط بیش از ۱۰ گرم فیبر دارد و منبع بزرگ کاهنده فشار خون محسوب می شود ضمن این که سرشار از پتاسیم، منیزیم، ویتامین ث و فولات است.

ذرت: سه فنجان ذزت بوداده شده شامل ۳ گرم فیبر است. ذرت یک منبع بدون کلسترول است و کالری بسیار کمی دارد. این منبع غذایی نیز به آرامی هضم می شود و منجر به افزایش تدریجی میزان قند خون و بهبود سطح قند خون در مبتلایان به دیابت نوع ۲ می شود.

آووکادو: منبع سالم از فیبر و اسیدهای چرب امگا ۳ است. یک فنجان پوره آووکادو ۱۵ گرم فیبر و البته ۳۶۸ کالری و ۳۴ گرم چربی دارد. بنابراین در مصرف آن از نظر بالارفتن سطح کالری بدن باید کمی احتیاط کرد.

نخود: سرشار از ویتامین های کا، ث و آ است و یک جایگزین عالی برای برنج و سایر غلات محسوب می شود. یک فنجان نخود سبز خام حاوی بیش از ۷ گرم فیبر است.

کلم بروکلی: یک فنجان کلم بروکلی خام خرد شده حدود ۲.۴ گرم فیبر به بدن می رساند و به همان اندازه هم پروتئین دارد. این گیاه سبز غنی از ویتامین کا، ث، فولات و پتاسیم به همراه مواد معدنی دیگر است.

انواع توت: توت ها غنی از فیبر، آنتی اکسیدان و دیگر مواد مغذی هستند و برای جلوگیری از انواع خاصی از سرطان به علاوه بهبود سلامت قلب می توانند موثر واقع شوند. هر فنجان انواع توت حاوی تقریبا ۷ گرم فیبر است.

گلابی: یک عدد گلابی متوسط به بدن شما ۷ گرم فیبر می رساند البته به علاوه ویتامین ث و پتاسیم.

بلغور جوی دو سر: غلات کامل منبع خوب فیبر محسوب می شوند. بلغور جو سرشار از بتاگلوکان است که باعث بهبود عملکرد انسولین، کاهش قند خون و کاهش سطح کلسترول می شوند. هر فنجان جوی پخته شده ۶ گرم فیبر دارد.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از مدیکال نیوز، محققان دانشگاه بیرمینگام انگلستان و مؤسسه علمی سان رافائل ایتالیا به منظور شناسایی داروهای مورد استفاده مجدد برای درمان عفونت کووید ۱۹، یک صفحه نمایش برای اندازه گیری کم شدن آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین ۲ (ACE۲)، گیرنده اصلی ویروس ایجاد کردند.

این صفحه نمایش جدید اسید فنوفیبریک را شناسایی کرد. اسید فنوفیبریک همچنین دامنه اتصال گیرنده (RBD) پروتئین سنبله ویروسی را بی ثبات کرده و اتصال RBD به ACE۲ را در سنجش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم (ELISA) و سنجش اتصال کامل سلول مهار می‌کند.

بیشتر بخوانید:

داروی کاهش کلسترول بیماران کرونا را از مرگ نجات می دهد

فنوفیبرات و اسید فنوفیبریک در دو آزمایشگاه مستقل اندازه گیری عفونت سلول‌های کشت شده با استفاده از دو سویه مختلف کروناویروس مورد آزمایش قرار گرفت.

در هر دو حالت در غلظت‌های دارویی که از نظر بالینی قابل دستیابی است، فنوفیبرات و اسید فنوفیبریک عفونت ویروسی را تا ۷۰ درصد کاهش دادند.

نتایج این مطالعه، فنوفیبرات را به عنوان یک فاکتور درمانی بالقوه شناسایی می‌کند که برای درمان عفونت کووید ۱۹ نیاز به ارزیابی بالینی فوری دارد.

فنوفیبرات، دارویی مجاز است که برای درمان میزان غیرطبیعی چربی خون استفاده می‌شود و همراه با رژیم غذایی مناسب برای کاهش کلسترول و چربی‌های بد (مانند LDL، تری گلیسیرید) و افزایش کلسترول خوب (HDL) در خون استفاده می‌شود. این ماده با افزایش ماده طبیعی (آنزیم) که چربی‌ها را در خون تجزیه می‌کند، عمل می‌کند.

تیم تحقیق نشان داد که فنوفیبرات و شکل فعال آن (اسید فنوفیبریک) می‌تواند عفونت کروناویروس را در سلول‌های انسانی در آزمایشگاه به میزان قابل توجهی کاهش دهد. نکته مهم، کاهش عفونت با استفاده از غلظت دارو است که با استفاده از دوز بالینی استاندارد فنوفیبرات ایمن و قابل دستیابی است.

داده‌های منتشر نشده اضافی همچنین نشان می‌دهد که فنوفیبرات در برابر انواع جدیدتر کروناویروس از جمله انواع آلفا و بتا هم مؤثر است و تحقیقات در مورد اثربخشی آن در نوع دلتا ادامه دارد.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از مدیسن نت، دانشمندان قبلاً می‌دانستند که پیری عروق نقش زیادی در بیماری‌های قلبی عروقی دارد. آپنه خواب که حدود ۳۴٪ از مردان میانسال و ۱۷٪ از زنان میانسال را تحت تأثیر قرار می‌دهد همچنین با بیماری‌های قلبی عروقی، فشار خون بالا، سکته مغزی و دیابت در ارتباط است.

یافته‌ها نشان می‌دهد بین ۴۰ تا ۸۰ درصد از افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی مبتلا به آپنه خواب هم هستند. از علائم آپنه خواب می‌توان به خروپف، وقفه در تنفس و خواب منقطع اشاره کرد.

بیشتر بخوانید:

ارتباط اختلال خواب کودکان و بروز مشکلات قلبی

با این حال، شواهد قبلی در مورد ارتباط آپنه خواب و پیری عروق محدود بود. در گزارش جدید، محققان از داده‌های دو مطالعه بزرگ اروپایی برای تجزیه و تحلیل خود استفاده کردند.

«کونتین لیسان»، سرپرست تیم تحقیق از بیمارستان فوچ فرانسه، در این باره می‌گوید: «پس از بررسی ۸۶۱۵ فرد فاقد سابقه بیماری قلبی عروقی، آنها دریافتند که افراد مبتلا به آپنه خواب در مقایسه با افراد مشابه بدون آپنه انسدادی خواب، روند پیری عروق خونی شأن سریع‌تر بود.»

وی در ادامه افزود: «به عنوان مثال، در بزرگسالان مبتلا به آپنه خواب افزایش خطر بزرگ شدن قطر کاروتید، نشانه ساختاری پیری عروق، ۲۱۴ درصد بیشتر است.

به گفته لیسان، «یافته های ما می‌تواند تا حدی توضیح دهد که چرا افراد مبتلا به آپنه خواب با خطر بیشتر مرگ و میر و بیماری‌های قلبی عروقی روبرو هستند.»

وی تاکید می‌کند: «یافته های این مطالعه باید پزشکان را ترغیب کند تا در مورد آزمایش افراد مبتلا به آپنه خواب از نظر پیری عروق فعال‌تر عمل کنند، خصوصاً اینکه آزمایشات به صورت غیرتهاجمی و با هزینه کم انجام می‌شود.»

وی از افراد مبتلا به آپنه خواب خواست تا با کنترل کلسترول، فشار خون و سطح قند خون، ترک سیگار، تحرک بدنی، رژیم غذایی سالم و حفظ وزن سالم، سلامت مطلوب عروق خود را حفظ یا بازیابی کنند.

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق به نقل از مدیکال نیوز، مدت هاست که مشخص شده یک رژیم غذایی پرچرب می‌تواند منجر به گرفتگی عروق شود، اما محققان اخیراً شروع به بررسی جزئیات این موضوع کرده اند. یک مطالعه جدید روی موش‌های آزمایشگاهی می‌تواند کمک زیادی به یافتن روش‌های درمانی برای باز کردن جریان شریان‌ها کند.

در این تحقیق، محققان دانشگاه پزشکی توکیو ژاپن تحقیقات خود را در مورد نحوه تأثیر رژیم غذایی پرچرب بر ایجاد تصلب شرایین، تشکیل پلاک‌های چربی در دیواره رگ‌های خونی، که می‌تواند منجر به حملات قلبی و سایر بیماری‌های عروقی شود، انجام دادند.

بیشتر بخوانید:

چرا حیوانات دچار حمله قلبی نمی‌شوند؟

تصلب شرایین به راحتی چربی‌ها را در رگ‌ها جمع نمی‌کند؛ در واقع یک بیماری التهابی است که توسط واکنش ایمنی بدن به ویژه نوتروفیل ها، گلبول‌های سفید خون که به عفونت‌ها حمله می‌کنند و به صدمات پاسخ می‌دهند، هدایت می‌شود.

به طور معمول، نوتروفیل ها برای تنظیم پاسخ ایمنی عمل می‌کنند، به طوری که التهاب می‌تواند مشکل را حل کند و به بدن اجازه می‌دهد تا به حالت طبیعی خود برگردد. اما وقتی محرک پایدار باشد، واکنش ایمنی می‌تواند راهکارها را تغییر دهد و به یک بیماری مزمن طولانی مدت تبدیل شود.

بیشتر بخوانید:

پیش‌بینی ریسک حمله قلبی با کمک موهای سر!

در این تحقیق گروهی از موش‌های نوع وحشی معمولی با موش‌هایی که به طور خاص از نظر ژنتیکی فاقد گیرنده‌های لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) در غشای سلول خود بودند، مقایسه شدند.

زمانی که از یک رژیم غذایی پرچرب در این موش‌ها استفاده شد، این موش‌ها دچار تری گلیسیرید و کلسترول بالا شدند، میزان چسبندگی نوتروفیل به دیواره رگ‌های خونی آنها به طور قابل توجهی افزایش یافته و التهاب بسیار بیشتری را تجربه کردند.

«ماسایوکی یوشیدا»، نویسنده ارشد این مطالعه، توضیح می‌دهد: «بر اساس نشانگرهای زیستی خاص در موش‌ها، ما شک کردیم که تله‌های خارج سلولی نوتروفیل (NETs که به دام انداختن و از بین بردن عوامل بیماری زا از بدن کمک می‌کند) می‌توانند در فعال کردن نوتروفیل ها نقش داشته باشند. و در واقع، ما شاهد افزایش سیترولیناسیون، نشانگر شناخته شده NETs، در این موش‌ها بودیم.»

وی در ادامه می‌افزاید: «ما به طور مشخص سطح CXCL۱ پلاسما (پپتیدی که برای جذب سلول‌های ایمنی به محل آسیب یا عفونت عمل می‌کند) را شناسایی کردیم که پس از ۷ روز و ۲۸ روز از رژیم غذایی پرچرب، در موش‌ها به طور قابل توجهی افزایش یافت.»

این نشان می‌دهد که CXCL۱ پیوند بین رژیم غذایی پرچرب و سیترولیناسیون است که بخشی از فرآیند تولید NET ها است و منجر به تشکیل پلاک‌های نوتروفیل در دیواره رگ‌های خونی می‌شود. در حقیقت، مسدود کردن روند سیترولیناسیون منجر به تغییر میزان افزایش چسبندگی نوتروفیل ناشی از رژیم غذایی پرچرب شد.