به گزارش مجاهدت از مشرق، بازیکنان کنیا بعد از ۵۰۰ روز دور هم جمع شده و در مسابقه‌ای رسمی وارد زمین شدند. فیرات درباره این مسأله توضیح می‌دهد و اینکه کنیا مقابل ایران مستحق باخت نبود. او امیدوار است روزی روی نیمکت تیم ملی ایران بنشیند و علاقه خود به این مسأله را کتمان نمی‌کند. وقتی از او درباره شایعه شرطبندی و تبانی دروازه‌بان کنیا هم سؤال کردیم، داغ کرد و با عصبانیت پاسخ داد و مدعی شد چرا کسی از اشتباهات محرز داوری حرفی نمی‌زند؟ چرا همه فقط از اشتباه دروازه‌بان ما صحبت می‌کنند؟
شما به عنوان سرمربی کنیا یک بازی تدارکاتی مقابل ایران برگزار کردید. حالا که این بازی تمام شده، دوست داریم بدانیم نظرتان درباره این دیدار چه بود و آیا تقابل با ایران توانست خواسته‌های شما را برآورده کند؟
برای من این بازی خیلی مفید بود، چون اگر شما مقابل تیمی مثل ایران در ورزشگاه آزادی بازی کنید خیلی کار سختی است. این مسابقه شبیه یک بازی دوستانه نبود، بلکه درست مثل یک بازی انتخابی جام جهانی بود. دلیلش این است که بازیکنان ایرانی همیشه باانگیزه هستند اما الان بعد از آمدن امیر قلعه‌نویی به این تیم همه مبارزه می‌کنند که جایگاه‌شان در تیم ملی را به دست بیاورند. به همین دلیل این بازی دوستانه معمولی نبود، یک بازی سخت با تکل‌ها و برخوردهای خشن بود و با سختکوشی بالا. بنابراین بازی خیلی خوبی برای تیم من بود که مقابل یک تیم خیلی خوب مثل ایران به میدان برویم که از نظر فیزیکی خیلی قوی است. حتی در جام جهانی آمارهای فیفا نشان می‌داد که ایران در میانگین دوندگی و میانگین سرعت جزو سه تیم بود. در نتیجه این یک تست خیلی خوب برای ما بود.
در خبرها آمده بود که تیم شما ۵۰۰ روز دور از مسابقه رسمی بوده. آیا این اخبار واقعیت داشت و چگونه توانستید تیم‌تان را برای بازی با ایران آماده کنید؟
بله ما اینجا شاهد بعضی دخالت‌های سیاسی در فوتبال بودیم. وزیر سابق ورزش در فوتبال دخالت می‌کرد. در نتیجه فیفا فدراسیون فوتبال کنیا را محروم کرد و در نتیجه ما نتوانستیم برای ۵۰۰ روز هیچ مسابقه‌ای انجام دهیم. بازی با ایران اولین مسابقه ما بعد از ۵۰۰ روز بود. به همین دلیل بازیکنان ما در کنار هم بازی و تمرین نکرده بودند. خیلی از بازیکنان همدیگر را برای اولین بار قبل از بازی با ایران دیدند. همچنین قبل از آن هم کووید ۱۹ بود و این برای اولین بار بعد از چهار سال بود که بچه‌ها جلوی تماشاگران بازی می‌کردند. بنابراین ما از اول شروع کردیم و این کار آسانی نبود.
بیشتر بخوانید:
فیرات: بعد از گل ما، داور ورق بازی را عوض کرد
آینده فوتبال ایران را چطور می‌بینید؟
من فکر می‌کنم در ایران بعضی‌ها خیلی انتقاد می‌کنند چون واقعیت این است که شما یک تیم تاپ و بزرگ هستید. این تیم خیلی بهتر از تیمی است که در زمان من داشتید. شما در کارهای هجومی گزینه‌های زیادی دارید و هافبک‌های خیلی جنگنده‌ای نیز در تیم‌تان حضور دارند. دفاع وسط‌های خیلی قوی دارید و چهار یا پنج دروازه‌بان خیلی خوب هم در اردوی ایران رقابت می‌کنند. بنابراین این اتفاقی نیست که ایران در رنکینگ فیفا سال‌هاست رتبه بالایی دارد و بهترین تیم آسیا محسوب می‌شود. به همین دلیل است که همه می‌خواهند این تیم قهرمان آسیا شود. من کاملاً خوشبین هستم که ایران قهرمان بعدی آسیا خواهد بود، چون شما همه بازیکنان لازم برای رسیدن به این هدف را در اختیار دارید. بازیکنان شما بسیار خوب هستند و شخصیت قدرتمندی از خود در جام جهانی نشان دادند و برای کشورشان مبارزه کردند. به همین دلیل فکر می‌کنم فوتبال ایران آینده کاملاً روشنی دارد.
با توجه به اینکه سال‌ها در فوتبال ایران فعالیت کرده‌اید، آیا می‌توانیم با امیر قلعه‌نویی به آینده‌ای روشن امیدوار باشیم؟
بله البته. من امیر قلعه‌نویی را خیلی خوب می‌شناسم. ما بیش از ۲۰ سال هست که همدیگر را می‌شناسیم. امیر یک مربی بسیار با دیسیپلین و با تجربه است و برای او مدیریت کردن ستاره‌های ایرانی کار سختی نیست. شما باید از او حمایت کنید و آن موقع خواهید دید که با امیر تیم شما نتایجی می‌گیرد که همه در ایران خواهان آن هستند.
در مورد نقاط ضعف و قوت ایران هم صحبت کنید. چه نکته‌هایی از بازی ایران دیدید؟
واقعیتش من ایران را خیلی خوب می‌شناسم. بنابراین من دقیقاً می‌دانم که مقابل این تیم چه کاری باید انجام دهم و چطور ایران را متوقف کنم. شما دیدید که ایران در این مسابقه در بازیسازی مشکل داشت. در جریان بازی هم ایران تقریباً هیچ شانسی مقابل دروازه ما نداشت. این کاملاً خلاف روند بازی با روسیه بود که ایران هر دو یا سه دقیقه یک موقعیت گل از طریق بازیسازی ایجاد می‌کرد. بنابراین از نظر من این نقطه ضعف ایران نیست بلکه بیشتر به این خاطر بود که من خیلی خوب ایران را می‌شناختم و دقیقاً می‌دانستم که چه کار باید انجام دهم اما در عین حال باید بگویم که شما هم باید این را در نظر بگیرید که تیم ما یعنی کنیا هم اشتباهات مبتدیانه زیادی انجام داد. بخصوص هنگامی که توپ در اختیارمان بود و فرصت حمله داشتیم. فکر کنم چهار یا پنج موقعیت بود که با یک پاس بیشتر می‌توانستیم مقابل دروازه‌بان قرار بگیریم و صادقانه بگویم که به نظر ایران خیلی خوش شانس بود که این بازی را برد.
یادم می‌آید حدود سه سال قبل و در مصاحبه‌ای که با هم داشتیم مدعی شدید که لیاقت مربیگری تیم ملی ایران را دارید. الان نظرتان در این مورد چیست؟
من بعد از ۹ سال برگشتم و خیلی خوشحال بودم که همه جا مردم استقبال خوبی از من داشتند و همه می‌گفتند که به خانه خودت خوش آمدی. به همین دلیل ایران در هر حالتی خانه دوم من به حساب می‌آید. بنابراین این خیلی خوب است که به این فکر کنم که یک روزی سرمربی تیم ملی ایران باشم. چرا که نه؟ چون من این کشور را دوست دارم و مردم هم از من خوش‌شان می‌آید. بنابراین می‌تواند چنین احتمالی وجود داشته باشد اما این ربطی به الان و مربی کنونی تیم ندارد. این فقط تفکری در مورد آینده است و هیچ ربطی به شرایط فعلی ندارد. ایران سرمربی دارد و من هم با کنیا قرارداد دارم.
بعد از بازی شایعاتی درباره شرطبندی دروازه‌بان شما و اشتباهات محرز او در به ثمر رسیدن گل‌های ایران مطرح شد. برابر این شایعه‌ها چه دفاعی از خود و دروازه‌بان تیم‌تان دارید؟
این شایعات همه جا وجود دارد و تبانی و اینطور مسائل در فوتبال دنیا رخ می‌دهد اما از نظر من این حرف‌ها مزخرف است و تا زمانی که کسی نتواند چیزی را ثابت کند به نظرم باید دهانش را ببندد چون ما یک ورزش زیبا را داریم و هیچ‌کسی هم فکر پلید در این ورزش زیبا ندارد. هر کسی ممکن است اشتباه کند اما اگر ما بعد از هر اشتباهی بخواهیم فکرهای کثیف بکنیم دیگر نمی‌توانیم از فوتبال لذت ببریم. واقعیت این است که ایران شانس گلزنی در جریان بازی نداشت و دو گل روی ضربات ایستگاهی و اشتباهات تیم ما از جمله دروازه‌بان ما زد. ضمن اینکه اگر اینطور است چرا هیچ‌کس در مورد داور حرف نمی‌زند؟ بعد از اینکه ما یک بر صفر جلو بودیم داوری فاجعه شد. آنها همه سوت‌ها را برای ایران می‌زدند هر کاری می‌توانستند برای تغییر نتیجه انجام دادند. پس چرا آنهایی که در مورد دروازه‌بان تیم من حرف می‌زنند، در مورد داوری داورها صحبتی نمی‌کنند؟ پس من به این نتیجه می‌رسم که هر کسی می‌تواند روز بد و بازی بدی داشته باشد، داور، دروازه‌بان و هر کس دیگری، اما معنی‌اش این نیست که فکرهای زشت مثل تبانی به سرمان بزند. فوتبال بازی اشتباهات است و ما باید این را بفهمیم و نیمه زیبای فوتبال را ببینیم.
