کوبیاک

به گزارش مجاهدت از مشرق، ویتال هینن، سرمربی سابق تیم ملی لهستان از طریق شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد که پس از پایان فصل باشگاهی به همراه کوبیاک (به عنوان مربی دوم) هدایت تیم ملی ایران را برعهده خواهد داشت!

این اظهارنظر در شرایطی مطرح شده است که هم‌اکنون بهروز عطایی هدایت تیم ملی ایران را برعهده دارد. هینن در شرایطی این موضوع را مطرح کرده است که در دنیای والیبال به «دیوانه» شهرت دارد. ضمن اینکه در رقابت‌های اخیر تیم‌های والیبال ایران و لهستان بارها شاهد درگیری لفظی و حتی فیزیکی بین کوبیاک و بازیکنان ایران بودیم.

هینن چندی پیش اظهار داشت: برخی‌ها لقب من را «دیوانه کننده» خطاب می‌کنند، اما باید بگویم که من «دیوانه» هستم. من دیوانه والیبال هستم و این موضوع را ایراد نمی‌دانم. به همین دلیل مشکلی با کسانی که این لقب را به من داده‌اند، ندارم. من آدم متفاوتی هستم. شیوه تمرین خاصی دارم و از شاگردانم می‌خواهم که با فشار زیاد تمرینات را دنبال کنند. من دوست دارم که متفاوت باشم.

برخی از رسانه‌های بین‌المللی هم این خبر را منتشر کردند و احتمال دادند که این خبر «دروغ اول آوریل» یا همان «دروغ سیزده» باشد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، میشال کوبیاک، ستاره والیبال لهستان، در اینستاگرام از پایان بازی خود در تیم ملی والیبال لهستان خبر داد.

این والیبالیست در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی اینستاگرام نوشت:

«زمان من در  تیم ملی به پایان رسیده است. مدتی پیش تصمیم گرفتم و امروز تصمیم خود را علنی کردم. می‌خواهم با تشکر شروع کنم. از خانواده خود تشکر می‌کنم.

هیچ مدالی و هیچ جامی نمی‌تواند با احساساتی که در بازگشت به خانه با من همراه بود، برابری کند.

 به همکاران و دوستانم در تیم ملی خسته‌نباشید می‌گویم. برای ۸ سال کاپیتان بودن برای شما افتخار بود. می‌دانم که کامل نبودم، اما همیشه سعی کردم تمام تلاشم را برای پیروزی انجام دهم. همیشه آرزو می‌کنم بالاخره به قله المپیک برسید. من به تو ایمان دارم، پاریس مال توست.

بهترین طرفداران دنیا! من لحظات بازی خود را تا آخر عمر فراموش نمی‌کنم. هواداران چیزی بودند که به من انگیزه دادند تا هر روز صبح از خواب بیدار شوم و بهترین کار را انجام دهم.

والیبال درهای زیادی را به روی من باز کرده است. تقریباً تمام دنیا را سفر کرده‌ام، با افراد شگفت‌انگیز و الهام‌بخش زیادی آشنا شده‌ام، خاطرات زیادی دارم که برای همیشه با من خواهند ماند. برای این خاطرات، یک نفر می‌تواند دوباره آن را تجربه کند.

با وجود این‌که دوران ملی من به پایان رسیده است، اما قرار است کمی بیشتر بازی کنم. بنابراین من برای همیشه خداحافظی نمی‌کنم، زمانی برای آن وجود خواهد داشت. شاید بتوانم در زمین لهستان بازی کنم و شخصاً با شما خداحافظی کنم.»