کودک

به گزارش مجاهدت از مشرق، سیدجواد میردوستی با اشاره به دستگیری متهمان اصلی ربایش یسنا کودک کلاله‌ای، گفت: متهمان ۴ مرد هستند که یکی از آن‌ها پس از بازجویی با صدور قرار بازداشت موقت، راهی زندان شد.

وی افزود: ۳ متهم دیگر این پرونده فعلا در پلیس آگاهی برای بازجویی تحت نظر هستند و پس از تکمیل تحقیقات در مورد آن‌ها تصمیم قانونی اتخاذ خواهد شد.

دادستان کلاله تصریح کرد: بعضی از افراد بازداشتی جزء افرادی هستند که پیش از پیدا شدن یسنا، با دستور بازپرس پرونده به عنوان مظنون به پلیس آگاهی احضار شده بودند.

وی تاکید کرد: انگیزه متهمان از ربودن این کودک پس از تکمیل تحقیقات اطلاع‌رسانی خواهد شد.

لازم به ذکر است؛ یسنا کودک کلاله‌ای بود که یکشنبه هفته گذشته مفقود شد و پس از چند روز جست‌وجو روز پنج شنبه ۱۳ اردیبهشت در سلامت کامل پیدا شد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، بچه‌ها معمولاً از چهارماهگی کم‌کم همه چیز را به دهان می‌برند، یعنی زمانی که می‌توانند دست‌های خود را به دهانشان برسانند و انگشتان خود را بمکند. در شش‌ماهگی این عادت شدت می‌گیرد و کوچولوی شما تقریباً هر چیزی را که به دستش برسد در دهانش می‌گذارد.

درست است که وقتی می‌بینید کودکتان یک گله خاک و مویی که روی زمین پیدا کرده است را در دهانش می‌گذارد، عصبانی می‌شوید و حرص می‌خورید؛ اما این کار فرزند شما کاملاً طبیعی بوده و مرحله‌ای از رشد و تکامل اوست. اگر دیدید کودک شما به سن ۶ ماهگی رسید؛ اما دست‌هایش را به سمت دهانش نمی‌برد و اشیا را در دهانش نمی‌گذارد، شاید خیلی نگران‌کننده نباشد؛ اما حتماً باید این مسئله را با پزشکش مطرح کنید.

همیشه این باور وجود داشته که کودک به‌عنوان راهی برای شناخت و کشف دنیایش همه چیز را به دهانش می‌برد و این رفتار، مولفه‌ای مهم در رشد و تکامل اوست. هر چند این باور کاملاً درست است؛ اما امروزه کارشناسان می‌گویند اینکه کودک همه چیز را به دهانش می‌برد فقط به دلیل کشف دنیای اطرافش نیست و موضوع فراتر از اینهاست.

کودک خودش را آرام می‌کند

کودک از همان لحظه‌ای که متولد می‌شود، وقتی خسته است، ناراحت یا گرسنه است به دنبال راهی برای تسکین خودش است، و وقتی کشف می‌کند دست‌ها و انگشت‌هایی دارد که همیشه در دسترسش هستند، کشف می‌کند که راهی ساده و سریع برای آرام‌کردن خودش دارد.

کودک دنیای اطرافش را کشف می‌کند

نوزاد به‌مرور که بزرگ‌تر می‌شود، متوجه می‌شود دست‌هایش ابزار خوبی برای کشف محیط جدیدش است و شما می‌بینید کوچولوی شما شروع می‌کند به گرفتن و چنگ‌زدن هر چیزی که دم دستش قرار می‌گیرد و وقتی بتواند چیزی را در دستش نگه دارد، حتماً آن را به دهانش می‌برد.

کودک در حال دندان‌درآوردن است

بچه‌ها معمولاً حدود ۶ ماهگی اولین دندان خود را درمی‌آورند، البته بعضی از کوچولوها ممکن است یکی دو ماه زودتر یا دیرتر اولین دندانشان را درآورند (گاهی حتی بعد از ۱۲ ماهگی). قبل از اینکه دندان بیرون بزند، ممکن است متوجه شوید تمایل کودکتان به گاززدن اشیا زیاد شده است و گویی با این کار دردش را تسکین می‌دهد.

کودک سیستم ایمنی‌اش را تقویت می‌کند

وقتی کودک چیزی را از روی زمین برمی‌دارد (مثلاً پستانکش را که زیر مبل افتاده) و در دهانش می‌گذارد، باکتری‌ها و ویروس‌هایی که کودک در معرضشان قرار می‌گیرد، به سیستم ایمنی‌اش فرصتی برای مبارزه با آنها می‌دهد و باعث می‌شود کودکتان قوی‌تر شود و در واقع در برابر این باکتری‌ها و ویروس‌ها مقاومت پیدا کند.

در واقع یک نظریه این است که بچه‌هایی که به‌اندازه کافی در معرض باکتری‌ها و ویروس‌ها قرار نمی‌گیرند، بیشتر احتمال دارد به آسم و آلرژی دچار شوند. هرچند این نظریه به این معنی نیست که بهداشت را نادیده بگیرید و کودک را کاملاً رها کنید، بلکه درستش این است که زیاد از حد نگران تمیزی کودک نباشید.

توصیه‌های ایمنی درمورد کودکی که همه چیز را به دهان می‌برد

درست است که طبیعی است کودکتان هر چیزی را به دهانش ببرد؛ اما باید بدانید چیزهایی وجود دارند که برای کودک ممنوع‌اند و نباید کودک به آنها دسترسی داشته باشد. از همه مهم‌تر چیزهای ریز و کوچکی هستند که احتمال دارد موجب خفگی کودک شوند، مثل دکمه، تیله، سکه و…، و هر چیزی که بسیار آلوده و میکروبی است، مثل اسفنج آشپزخانه، گوشی تلفن همراه و… که می‌توانند کودک را مریض کنند.

هرچند بچه‌ها دارای رفلکس عُق زنی خوبی هستند، اما صددرصدی نیست. از توصیه‌هایی زیر برای ایمن نگه‌داشتن کودک استفاده کنید:

. اشیا ریز را جمع کنید: اتاق‌ها خصوصاً اتاق و زمین بازی کودک را روزی چند بار چک کنید تا شیء ریز و خطرناکی که می‌تواند کودک را خفه کند در دسترس کودک نباشد. چیزهایی هستند که شاید فکرش را نکنید؛ اما کودک می‌تواند آنها را در دهانش بگذارد و راه تنفسش بسته شود، مثل بادکنک و کیسه‌های پلاستیکی.

. هر چیزی را که می‌تواند کودک را مسموم کند از دسترسش دور کنید: بچه‌ها نمی‌دانند چه چیزی خطرناک و چه چیزی بی‌خطر است و هر چیزی می‌تواند جذبشان کند؛ بنابراین هر چیزی که می‌تواند کودک را مسموم کند، از دسترس کودک دور نگه دارید: مثل داروها، لاک ناخن، محصولات شوینده و پاک‌کننده، گیاهان خانگی، اسپری ضدحشرات، ماژیک، سیگار الکترونیکی، صابون و پودر رخت‌شویی.

. چیزهایی را که ممکن است دور گردن کودک بپیچند از دسترس کودک دور کنید: خیلی از وسایل خانگی مثل سیم برق، نخ و بند پرده این خطر را دارند که دور گردن کودک بپیچند و او را خفه کنند؛ بنابراین حتماً این وسایل نوار مانند را کاملاً جمع کنید یا از دسترس کودک خارج نمایید.

. غذاهای مانده را در دسترس کودک نگذارید: تکه بیسکویتی که چند ثانیه پیش روی زمین افتاده و الان در دهان کودکتان است مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ اما مثلاً تکه نانی که از یکی دو روز پیش گوشه آشپزخانه افتاده و فراموش کرده‌اید آن را بردارید دیگر بی‌ضرر نیست؛ چون باکتری‌ها یا شاید کپکی که روی آن ایجاد شده می‌تواند کودک را مریض کند.

. چیزهایی را که کودک مجاز به دهان گرفتن آنهاست در دسترسش بگذارید: به کودک اجازه دسترسی به چیزهای بی‌خطری مثل دندان‌گیر را بدهید. خوب است چند مدل دندان‌گیر دوروبر کودک بگذارید تا خودش هر کدام را که دوست دارد بردارد.

. خرد و ریزهای روی زمین را جمع کنید: خرده‌های غذای ریخته شده روی زمین را جمع کنید و جاهایی را که کودک معمولاً در آنجاست به طور مرتب جارو بکشید.

هرچند شما باید هر چیزی را که برای کودک خطر دارد از او دور کنید، اما این را هم بپذیرید که طبیعی است کودکتان چیزهایی را که اصلاً خوردنی نیستند به دهانش ببرد. حداقل به این فکر کنید که خودتان هم زمانی این کار را می‌کردید! محیط خانه به‌طورکلی باید تمیز باشد، اما نه اینکه وسواس به خرج دهید و مرتباً در حال تمیزکاری باشید.

منبع:تبیان

به گزارش مجاهدت از مشرق، فضای مجازی فضای پر تلاطم و فریبنده عصر حاضر است؛ فریبنده از این نظر که اگر غواص خوبی در دریای اطلاعات فضای مجازی نباشید خیلی زود نفس‌های شما به شماره افتاده و در کوتاهترین زمان ممکن، غرق این دریای متلاطم خواهید شد.

این فضا کوچک و بزرگ، پیر و جوان و زن ومرد نمی‌شناسد و هرکس که بدون داشتن دانش لازم برای حضور در این فضا وارد آن شود، همچون مثلث برمودایی به خود جذب کرده و فرو می‌نشاند. کودکان و نوجوان به دلیل حس شدید کنجکاوی که دارند از مشتریان پرو پاقرص این فضا هستند و شوق و ذوق عجیبی برای حضور در این فضا داشته و در بسیاری اوقات محو جذابیت‌های این فضای مجازی می‌شوند؛ به طوری که هستند کودکان و نوجوانان زیادی که ساعتها در این فضا حضور دارند و خواب و خوراک خود را فدای این حضور بعضا به نتیجه و خاصیت می‌کنند.

والدین به عنوان متولیان اصلی تربیت و پرورش کودکان و نوجوانان باید در مسیر هدایت و راهنمایی فرزندان خود در فضای مجازی به دانش و سواد استفاده از این فضا تجهیز شوند تا با حضوری آگاهانه و هوشیارانه در مواقع بروز خطر به خوبی همچون غواصی از غرق شدن فرزندان خود در این فضای مهیّج و پر جاذبه جلوگیری کنند.

برای اینکه والدین بتوانند در کنار اینکه اجازه حضور فرزندان خود در فضای مجازی را بدهند و متقابلا این فضا نیز آسیبی به کودکان و نوجوانان وارد نکند باید نکات مهمی را هنگام استفاده از این فضا توسط فرزندان خود رعایت کنند که در ادامه این گزارش به برخی از این موارد مهم اشاره می‌کنیم.

۱. درباره فضای مجازی با فرزندان خود شفاف صحبت کنید

با فرزندان خود صادقانه راجع به کسانی که با آنها در ارتباط هستند و چگونگی ارتباط‌شان صحبت کنید. اطمینان حاصل کنید که اهمیت و ارزش تعاملات دوستانه و حمایتگرانه را می‌فهمند و این‌که رفتارهای تبعیض‌آمیز و نامناسب هرگز قابل قبول نیستند. آنها را تشویق کنید که اگر هر یک از این رفتارها را تجربه کرده‌اند فوراً موضوع را با شما یا شخص بالغ و معتمدی درمیان بگذارند. نسبت به حالات فرزندتان هنگام کار با اینترنت هوشیار باشید که مثلاً آیا غمگین یا پنهان‌کار به نظر می‌رسد، یا اذیت و آزار اینترنتی را تجربه می‌کند.

۲. به همراه فرزند خود قوانینی وضع کنید که چگونه و چه زمانی می‌توانند از این وسایل استفاده کند

برای فرزندان خود قاعده و قانون برای استفاده از فضای مجازی بگذارید؛ مثلا روزانه ۲ یا ۳ ساعت حضور در فضای مجازی را تعیین کنید. همچنینی سعی کنید هنگام حضور فرزندان در فضای مجازی به صورت محسوس یا غیر محسوس این فضا را رصد کرده و کنترل کنید. باید به عنوان یک راهنما در معرفی کانالها و صفحات اجتماعی برای فرزند خود نقش آفرینی کنید و با معرفی این صفحات مناسب و دارای ارزش کیفی یار و یاور فرندتان در مسیر استفاده از این فضا باشید.

۳. از تکنولوژی برای حفاظت از فرزندان خود استفاده کنید

مطمئن شوید که لوازم الکترونیکی فرزندتان به آخرین نسخه نرم‌افزار و آنتی‌ویروس مجهز باشد و تنظیمات حریم خصوصی روشن باشد. دوربین (وب‌کم) را درصورت عدم استفاده بپوشانید. برای بچه‌های کوچک‌تر، از ابزارهایی نظیر برنامه‌های «کنترل والدین بر اینترنت» و «جستجوی امن» استفاده کنید، تا تجربیات آنلاین ایمنی داشته باشند.

درمورد منابع آموزشی رایگان آنلاین محتاط باشید. فرزند شما هرگز نباید عکس یا اسم کامل خود را برای دسترسی به این منابع استفاده کند. به خاطر بسپارید که تنظیمات حریم خصوصی را کنترل کنید تا دریافت اطلاعات را به‌حداقل برسانید. به فرزند خود یاد دهید که اطلاعات شخصی خود را به‌ خصوص در اختیار غریبه‌ها قرار ندهند.

۴. با فرزندتان در فضای مجازی زمان بگذرانید

فرصت‌هایی برای فرزندتان ایجاد کنید تا ارتباطات آنلاین مثبت و ایمن با دوستان، خانواده و شما داشته باشند. در حال حاضر، ارتباط با دیگران مهم‌تر از همیشه است و می‌تواند فرصتی عالی برای شما باشد تا در «ارتباطات مجازی» الگویی مناسب از لحاظ مهربانی و همدردی برای فرزندتان باشید.

به کودکان خود آموزش دهید چطور می‌توانند از اطلاعات نادرست و محتواهای نامتناسب با سن آنها که می‌تواند موجب نگرانی بیشتر آنها شود، اجتناب کنند. برای فرزند خود زمان بگذارید و برنامه‌ها، اپلیکیشن‌ها، بازی‌ها و سایر سرگرمی‌های مناسب سنش را پیدا کنید.

۵. عادت‌های آنلاین سالم را تشویق کنید

رفتارهای خوب را در فضای مجازی و در تماس‌های تصویری تشویق کنید. فرزندتان را تشویق کنید تا با همکلاسی‌هایش مهربان باشد و به آنها احترام بگذارد. مراقب پوشش فرزندان‌تان درجلوی دوربین باشید و اجازه ندهید از داخل اتاق خواب تماس تصویری بگیرند.

وقتی کودکان زمان بیشتری را در فضای مجازی می‌گذارنند، ممکن است در معرض تبلیغات بیشتری قرار بگیرند که غذاهای ناسالم، کلیشه‌های جنسیتی یا موضوعات نامتناسب با سن‌شان را ترویج می‌کنند. به فرزندتان کمک کنید تا تبلیغات آنلاین را تشخیص دهد و از این فرصت استفاده کنید تا با هم برخی پیامهای منفی را شناسایی کنید.

۵. بگذارید اوقات خوشی داشته باشند و ابراز وجود کنند

گذراندن زمان در خانه می‌تواند فرصت خوبی برای فرزندان شما باشد تا از فضای مجازی برای انعکاس نظرات خود و حمایت از کسانی که در این بحران به کمک نیاز دارند، استفاده کنند.

فرزندان خود را تشویق کنید تا با بهره‌گیری از ابزارهای دیجیتال فعالیت جسمانی داشته باشند؛ به عنوان مثال تشویق به استفاده از ویدیوهای ورزشی آنلاین برای بچه‌های کوچک و بازی‌های ویدیویی که تحرک آنها را زیادتر می‌کند. البته به یاد داشته باشید که بین سرگرمی‌های آنلاین و فعالیت‌های غیرآنلاین تعادل برقرار کنید، به عنوان مثال اگر امکان دارد بیرون و در فضای آزاد هم وقت بگذرانید.

۶.لطفا برای خلاصی از تربیت کردن فرزندتان او را با گوشی همراه رها نکنید

برخی والدین برای اینکه حوصله سرو کله زدن و در برخی مواقع بحث کردن با کودکان و نوجوانان خود را ندارند خیلی سریع تسلیم شده و با خرید یک گوشی همراه سعی دارند به صورت مسالمت آمیز تفویض اختیار کرده و تربیت و نظارت مستمر بر فعالیت های فرزند خود را به فضای مجازی واگذار کنند؛ همان اقدامی که می تواند ویران کننده و مسئله ساز شود. دقت کنید اگر حضور در فضای مجازی امری اجتناب ناپذیر است اما نظارت بر این حضور بسیار اهمیت و ضرورت دارد؛ چراکه کوچکترین غفلت می تواند تاوان سنگینی به همراه داشته باشد.

رفتارها و حرکات فرزندان خود را به طور غیر محسوس زیر نظر داشته باشید و مدام موضوعات و فضاهایی که فرزندتان در آن حضور دارد یا درباره موضوعات رایج در فضای مجازی که مورد علاقه او بوده و با اظهار نظر کردن در باره آنها علاقه خود را نشان می‌دهد را رصد کرده و به آن حساس باشید.