کوچه نقاش ها

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، باز هم گلی از گلستان ایثار و شهادت، به‌سوی یاران شهید خود پرکشید؛ «سید ابوالفضل کاظمی» جانباز ۷۰ درصد دوران دفاع مقدس و راوی کتاب «کوچه نقاش‌ها» که مدتی به‌دلیل جراحات ناشی از جانبازی در بیمارستان بستری بود، به همرزمان شهید خود پیوست.

پیکر مطهر این شهید، صبح روز چهارشنبه با حضور پرشور مسئولان و همرزمانش، بعد از قرائت زیارت عاشورا از مسجد «توفیق» واقع در محله شوش تهران تشییع و در خانه ابدی‌اش در بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.

«رضاپور» یکی از همرزمان شهید کاظمی است که هرکس کتاب «کوچه نقاش‌ها» را خوانده، نام وی را در آن کتاب دیده است. وی در حاشیه این مراسم، در گفتگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، گوشه‌ای از خصوصیات اخلاقی این شهید را این‌گونه روایت کرد:

«من از بچگی با سید بزرگ شدم و با او بچه‌محله بودم، این جماعت هم که این‌جا آمده‌اند همه رفقای او هستند؛ اما من پس از رفتن سید، تنها شدم. سید کار‌هایی در زندگی خود می‌کرد که مردم باور نمی‌کنند؛ مثلاً وقتی از جبهه برمی‌گشتیم، می‌رفتیم دنبال کسی که تا به حال مشهد نرفته بود و او را رایگان به مشهد می‌بردیم.

سید بلند می‌شد و می‌رفت در روستا‌ها و به خانواده بچه‌هایی که در گردانش به شهادت رسیده بودند، سر می‌زد و مسئولان را مجاب می‌کرد تا مشکلات آن‌ها را برطرف کنند. یادم می‌آید یکی از جانبازان پول‌پیش خانه نداشت و در روستا زندگی می‌کرد، همچنین پای‌مصنوعی او شکسته و با چسب آن را چسبانده بود؛ خودم دیدم که سید برای او یک پای مصنوعی خرید؛ کار‌هایی که سید انجام می‌داد را هرکسی انجام نمی‌دهد و حتی باور هم نمی‌کند.

من از اول تا آخر حضور سید در جبهه‌ها، کنار او بودم؛ سید در هیچ عملیاتی کم نمی‌آورد؛ اما تنها جنگیدن شرط نیست؛ بلکه وقتی یکی از رزمندگان گردانش به شهادت می‌رسید، او دنبال این موضوع می‌رفت تا ببیند که خانواده او چه‌کار می‌کنند و چه مشکلاتی دارند».

«سید ابوالفضل کاظمی» از پایه‌گذاران گردان میثم لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) و فرمانده این گردان در دوران دفاع مقدس بود.

انتهای پیام/ 113