گاردین

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: «پاتریک وینتور» دبیر سرویس دیپلماتیک گاردین، نامزد مذکور را «گزینه‌ای برای اعمال تغییراتی هر چند جزئی در فضای سیاسی و اجتماعی ایران» نام برده و نوشت: «تنها نامزد طیف[…]، فرزندانش را پس از مرگ همسرش به تنهائی بزرگ کرد. او با یک نبرد سخت اما نه غیرممکن روبه‌رو می‌شود تا رای‌دهندگان سرخورده را متقاعد کند که او فرصتی برای تغییر است. بهترین شانس او این است که شکاف ایدئولوژیک بین رقبای دیگر ادامه یابد و رای آنها را تقسیم کند. او پس از اینکه همسرش را از دست داد، هرگز دوباره ازدواج نکرد. پسرش می‌گوید حتی زمانی که مادرش زنده بود، این پدر بود که برای خانواده آشپزی می‌کرد.

آزمون اصلی او در مناظره‌های تلویزیونی صورت می‌گیرد، جایی که رقبای تندرو دیدگاه‌های محافظه‌کارانه مشابهی دارند. او حمایت طیف متبوع‌طلب را به دست آورده، اما بسیاری- به ویژه رای دهندگان جوان در مناطق شهری- از سیاست رویگردان شده‌اند. او در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ پس از مرگ مهسا امینی‌، از جمله درباره ادامه کار گشت‌های پلیس امنیت اخلاقی، از دولت انتقاد کرده است. اما مخالفان رژیم می‌گویند حضور او در انتخابات برای افزایش مشارکت طراحی شده است و ادعا می‌کنند که او در نهایت در صورت لزوم از حجاب حمایت می‌کند. گفته می‌شود که نظام سیاسی امیدوار است مشارکت مردم به بالای ۵۰ درصد برسد… با وجودی که ۴ زن نام خود را برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری ثبت کرده بودند، اما صلاحیت هیچ یک از آنها از سوی شورای نگهبان احراز نشد».

سوگیری و حساسیت روزنامه انگلیسی از این جهت مهم است که این روزنامه ژانویه ۲۰۲۴ (اواخر دی‌ماه سال گذشته) در تحلیلی به قلم «سایمون تیسدال» سردبیر خارجی بخش خارجی خود، تحلیلی با این عنوان قابل توجه را منتشر کرد:

«The US isn’t the biggest power in the Middle East any more. Iran is».

گاردین در این یادداشت با اشاره به پیروزی‌های چند سال اخیر ایران در دو حوزه میدان و دیپلماسی نوشته بود: «آمریکا دیگر، بزرگ‌ترین قدرت در خاورمیانه نیست، ایران است. جایگاه قدرت برتر در منطقه، اکنون در اختیار ایران است. نظم جهانی مبتنی بر قوانین آمریکا نیز، برای فروپاشی و جایگزینی آماده است. اهرم سیاسی واشنگتن رو به کاهش است، دیپلماسی آن ناکارآمد است و اقتدارش، مورد تمسخر قرار می‌گیرد؛ تشدید حملات بی‌پایان حوثی‌ها در یمن، واقعیت ناخوشایند دیگری را برجسته می‌کند؛ قدرت مسلط در خاورمیانه، دیگر آمریکا و متحدینش، مصر، عربستان‌سعودی یا حتی اسرائیل نیست؛ بلکه این ایران، متحد اصلی حوثی‌ها است؛ ایالات‌متحده، هرگز در جهان عرب، محبوبیت نداشت و فقط به عنوان یک شر ضروری، تحمل می‌شد، اما این دیگر ایرانِ غیرعرب است که اکنون در صندلی رانندگی است؛ اگرچه سیاستمداران تندرو اسرائیل، هنوز پیام هفتم اکتبر را دریافت نکرده‌اند، اما با اوضاع وحشتناک غزه، وضعیت، تغییر کرده و از همیشه بدتر شده است؛ سفیر عربستان در لندن، هفته گذشته به بی‌بی‌سی گفت که دولت یهود دیگر نباید به عنوان یک مورد خاص در نظر گرفته شود. شبکه محور مقاومت، فارغ از اینکه از دستورات ایران، پیروی می‌کنند یا خیر، در هر صورت در کنار هم عمل می‌کنند و آشکار است که ایران یک ائتلاف کنترل‌شده از راه دور تشکیل داده است؛ بمباران پایگاه‌های حوثی‌ها نیز، واقعیت را تغییر نخواهد داد و به احتمال زیاد، بر عکس به روایت مقاومت ضد غربی و ضد اسرائیلی تهران در سراسر منطقه، دامن خواهد زد.

ایران با هوشیاری بیشتر نسبت به گذشته، سال گذشته، گام‌های عملگرایانه‌ای برای ترمیم روابط با رقبای عرب خلیج ‌فارس برداشت و روابط دیپلماتیک با عربستان‌سعودی را احیا کرد؛ هیچ رابطه عشقی هم در میان نیست و مهم‌ترین جنبه این معامله واقع‌گرایانه، این بود که چین میانجی آن بود. دوستی جدید ایران با چین و روسیه، بیش از عوامل دیگر قدرت مالی ایران را متحول کرده است و جنگ اوکراین به رهبری غرب نیز، کاتالیزور این انتقال بوده است. جنگ و پیامدهای آن، این باور را در پکن و مسکو متبلور کرد که رهبری جهانی آمریکا در حال افول است و نظم جهانی مبتنی بر قوانین واشنگتن، برای فروپاشی و جایگزینی، آماده است.

ایران، با حمایت چین به گروه بریکس و سازمان همکاری شانگهای پیوست؛ چین به ایران برای دور زدن تحریم‌های آمریکا کمک کرد و پس از سال‌ها رکود و ناآرامی‌های شدید سیاسی و اجتماعی داخلی، اقتصاد ایران در حال رشد است. ایران، ممکن است، به‌زودی جنگنده بمب‌افکن پیشرفته سوخو۳۵ و بالگردهای تهاجمی پیشرفته روسی را که محصول یک مشارکت دفاعی بی‌سابقه است، تحویل بگیرد؛ در ضمن، مسکو میلیاردها دلار برای توسعه میادین گاز طبیعی، متعهد شده است؛ علاوه‌ بر همه اینها، موضوع دیگر و بدترین کابوس اسرائیل، پیشروی سریع برنامه غنی‌سازی ایران طبق گزارش‌ها است. امروز، ایران از تحریم‌ها و اغتشاشات جان سالم به در برده و پیروز است؛ اقتصاد خود را تثبیت کرده و شروع به تجدید قوای دفاعی خود کرده است. پس از ۴۵ سال تلاش، تحریم و تهدید تهران، جواب نداده است؛ آمریکا، انگلیس و اسرائیل با یک رقیب سرسخت روبه‌رو هستند که یک ضلع از مثلث اتحاد جهانی است که توسط شبه نظامیان قدرتمند و همچنین، قدرت اقتصادی نیز، حمایت می‌شود؛ اگر می‌خواهیم از یک درگیری گسترده‌تر اجتناب کنیم، به یک رویکرد دیپلماتیک تازه نیاز است.» با این اوصاف باید بررسی کرد روزنامه گاردین با وجود اذعان به تبدیل ایران به برترین قدرت منطقه، چه توقعی از تمرکز روی انتخابات ایران دارد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، «نونی باتیست-کوسوکو»، دختر ۱۹ ساله آمریکایی، در ۱۱ جولای در سلول خود در زندان شهر آتلانتا، که از سوی زندان شهر فولتون اداره می‌شود، جان باخت.

به گزارش مجاهدت از «گاردین»، این دختر سیاه‌پوست در سلول خود بیهوش شده بود که نگهبانان او را پیدا کردند و مرگ او تنها شش روز پس از تولد ۱۹ سالگی‌اش رخ داد.

اداره پلیس شهر فولتون یک روز بعد مرگ او را اعلام کرد و گفت که این نوجوان «هیچ نشانه‌ای از جراحت» نداشته است.

اکنون، خانواده او از مقامات شهر فولتون، که پس از وقوع چندین مرگ و میر در زندان این شهر، درگیر تحقیقات مدنی هستند، درخواست پاسخگویی درباره مرگ «نونی باتیست» و اطلاعات لازم در این باره شده‌اند.

مادر این دختر سیاه‌پوست آمریکایی، گفت: هیچکس نمی‌داند چه اتفاقی در حال روی دادن است، من نمی‌فهمم چرا دریافت این اطلاعات اینقدر طول می‌کشد.

سوابق موجود نشان می‌دهد که باتیست-کوسوکو از سوی اداره پلیس مدارس شهر فولتون در ۱۶ فوریه گذشته به دلیل «تجاوز مجرمانه و آسیب رساندن به اموال» که ظاهرا در دبیرستان روی داده، دستگیر شد؛ او ۲۰ روز بعد با ضمانت آزاد شد و سپس، در ۲۰ می، دو حکم دستگیری او از سوی اداره پلیس «یونیون سیتی» به اتهام «عدم حضور در انگشت‌نگاری» و «فرار از عدالت» صادر و اجرا شد.

او در زندانی جان خود را از دست داده که مسئولان زندان فولتون با هدف کاهش جمعیت زندان اصلی، آن را اجاره کرده‌اند.

«شو واتسون»، وکیل خانواده باتیست-کوسوکو، معتقد است که دستگیری وی به دلیل یک تخلف جزئی است.

وی افزود: حادثه‌ای در یکی از دبیرستان‌های اینجا رخ داد که منجر به اتهام خرابکاری او شد؛ هنوز در مورد جزئیات مرگ او اطلاعات کاملی به ما داده نشده است.

«باتیست-کوسوکو» ۵۳ روز را پشت میله‌های زندان گذراند، زیرا به دلیل تخلفات غیر قانونی و خرابکاری در دادگاه حاضر نشد؛ واتسون و شرکتش، هنوز در مرحله تحقیق و بررسی خود هستند که به دلیل عدم ارتباط و اطلاعات از شهر فولتون با مانع مواجه شده است.

پس از اینکه جسد وی در سلولش پیدا شد، برای کالبد شکافی به پزشکی قانونی شهر فولتون منتقل شد؛ مقامات شهر فولتون در بیانیه‌ای این موضوع را تایید کرده و گفتند که هنوز منتظر گزارش هستند، اما دفتر پزشکی قانونی به درخواست‌ها برای اظهار نظر پاسخی نداده است.

واتسون گفت: این برای ما ناامید کننده است، زیرا این تنها چیزی است که می‌دانیم؛ ما می‌دانیم که کالبد شکافی انجام شده است، و آن‌ها به طور کلی نیازی به انتشار نتایج کالبد شکافی تا ۹۰ روز پس از شروع آن ندارند.

پس از مرگ این نوجوان، پلیس فولتون نیز اعلام کرد که اداره پلیس آتلانتا این پرونده را بررسی خواهد کرد.

اخیرا نیز «کریستوفر اسمیت»، زندانی ۳۴ ساله، در زندان فولتون که در حال حاضر به دلیل مرگ‌ومیر متعدد زندانیان تحت تحقیقات فدرال قرار دارد، جان خود را از دست داد.

تنها در سال جاری میلادی ۵ زندانی در زندان فولتون جان خود را از دست داده‌اند؛ مرگ «لاشاون تامپسون»، شهروند سیاه‌پوست آمریکایی، در این زندان که به دلیل نیش متعدد حشرات و در سلولی غیربهداشتی و آلوده جان باخت، جنجال زیادی را به همراه داشت.

«تامپسون» در این زندان دچار سوءتغذیه شد و به دلیل نیش متعدد حشرات جان باخت؛ تصاویر جسد تامپسون که از سوی «مایکل هارپر»، وکیل خانواده او ارائه شده، وحشتناک است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، «لیز تراس» نخست‌وزیر پیشین بریتانیا علی‌رغم هشدارهای پی در پی پکن، در نهایت به جزیره تایوان سفر کرد و اظهاراتی تحریک‌آمیز علیه چین مطرح کرد.

روزنامه انگلیسی «گاردین» در این خصوص گزارش کرد، تراس در سفری به تایوان که چین آن‌ را یک «نمایش سیاسی خطرناک» توصیف کرده است، تصریح کرد که این جزیره، «در خط مقدم نبرد جهانی برای آزادی» قرار گرفته است.

نخست‌وزیر پیشین بریتانیا در جریان یک سخنرانی تحریک‌آمیز در تایپه تصریح کرد که کشورهای آزاد باید خود را برای یک تایوان آزاد متعهد کنند و آماده حمایت از این جزیره با گام‌ها و اقدامات منسجم باشند و همچنین خواستار یک «ناتو اقتصادی» برای مقابله با چین شد.

وی ادامه داد که سفر وی با هدف نشان دادن حمایت خود از تایوان صورت گرفته است. تراس برای دیداری پنج روزه، دوشنبه هفته جاری وارد تایوان شد و قرار است با مقام‌های عالیرتبه این جزیره دیدار و گفت‌وگو داشته باشد.

تراس که تنها برای مدت ۴۹ روز در سال ۲۰۲۲ بعنوان نخست‌وزیر بریتانیا فعالیت داشت و یکسال قبل از آن نیز به عنوان وزیر امور خارجه انگلیس کار می‌کرد، عالیرتبه‌ترین سیاستمدار انگلیسی محسوب می‌شود که پس از «مارگارت تاچر» نخستین زن نخست‌وزیر انگلیس به تایوان سفر کرده است.

سفارت چین در انگلیس با انتقاد از سفر تراس به تایوان تصریح کرده است که این سفر «یک نمایش سیاسی خطرناک بوده است چیزی جز ضرر برای بریتانیا نخواهد داشت».

پکن تایوان را به عنوان استانی از چین می‌داند و «شی جینپینگ» رئیس‌جمهور چین، توسل به زور را برای دستیابی به «اتحاد مجدد» با تایوان رد نکرده است و بارها مقام‌های چین در خصوص هرگونه اقدام تحریک‌آمیز کشورهای خارجی در خصوص تایوان هشدار داده‌اند.

تراس در جریان سخنرانی خود و در پنل روز چهارشنبه گفت‌وگو در یک اندیشکده تایوانی به نام «بنیاد چشم انداز» (پراسپکت)، گفت: « ما نمی توانیم بدون قدرت محکم وانمود کنیم که بازدارندگی معناداری داریم. اگر در خصوص جلوگیری از درگیری در دریای چین جنوبی جدی هستیم، باید در خصوص همکاری دفاعی جدی باشیم و واقعی عمل کنیم».

نخست‌وزیر پیشین بریتانیا تصریح کرد که جهان نمی‌تواند به شورای امنیت سازمان ملل یا سازمان تجارت جهانی تکیه کند و در ادامه خواستار ایجاد یک «شبکه آزادی» شد که در آن، کشورهای آزاد برای توسعه یک «ناتو اقتصادی» به منظور مقابله با چین، همکاری کنند.

تراس در ادامه به نشست آتی هفت کشور صنعتی جهان اشاره کرد و گفت که گروه هفت (G۷) که اوایل هفته آینده در هیروشیما نشست برگزار می‌کنند و باید اقداماتی اقتصادی را علیه چین هماهنگ کنند و پکن را به قلدری در وسعت گسترده متهم کرد.

تراس در ادامه مدعی شد که پکن از مشارکت بین‌المللی تایوان بعنوان راهبرد استفاده می‌کند و خواستار پیگیری و تأیید سریع عضویت تایوان در توافقنامه جامع مشارکت ترانس پاسیفیک (CPTPP) و ممانعت از عضویت چین شد.

گاردین سپس ادامه داد که تراس یکی از اعضای جنگ‌طلب حزب محافظه‌کار بریتانیا است و به نظر می‌رسد که سخنرانی او در تضاد و انتقاد از اظهارات اعضای فعلی دولت و همتایان اروپایی بریتانیا است.

طبق این گزارش،‌«جیمز کلورلی» وزیر امور خارجه بریتانیا ماه گذشته میلادی، تغییرات اقلیمی را بعنوان موضوعی مطرح کرد که تعامل با چین در این زمینه را ضروری دانست و گفت که منزوی کردن پکن اشتباه است.

روز چهارشنبه، تراس تصریح کرد که «پیام‌های متناقض زیادی از سوی جهان آزاد وجود دارد» به نظر وی ناشی از این ایده اشتباه است که غرب همچنان می‌تواند در برخی موضوعات با چین همکاری کند.

تراس در ادامه خواستار تعطیلی مؤسسات کنفوسیوس مستقر در بریتانیا و رد از سرگیری گفت‌وگوهای اقتصادی با پکن شد و گفت: «ما نمی‌توانیم بیش از این با اقتصاد چین همکاری داشته باشیم».

این اولین بار نیست که سفر یک مقام خارجی به برانگیخته شدن خشم چین موجب شده است و پیش از این نیز پس از سفر «نانسی پلوسی» رئیس وقت مجلس نمایندگان آمریکا در ماه آگوست سال گذشته میلادی به تایوان، پکن به طرز چشمگیری تمارین نظامی خود در اطراف جزیره تایوان را افزایش داد.

نخست‌وزیر پیشین انگلیس در پاسخ به این سؤال که آیا پتانسیل بدتر کردن اوضاع تایوان با سفر به این جزیره را در نظر گرفته است، گفت که دولت تایوان او را دعوت کرده است و «آن‌ها بهترین موقعیت را برای درک آن‌چه که برای کمک می‌توانند، انجام دهند، در اختیار داشتند».

وی در این خصوص گفت: «پکن تلاش می‌کند دیدارها را محدود کند، تلاش می‌کند حامیان تایوان را ساکت کند و افراد را در جهان دچار رعب و وحشت کند. فکر می‌کنم باید مقابل این قلدری بایستیم».