گروه تروریستی

به گزارش مجاهدت از مشرق، استقرار گروهک های تروریستی و تجزیه طلب در خاک اقلیم کردستان عراق، یکی از معضلاتی است که گهگاه به انحای مختلف، سر از رسانه و خبر در می آورد.

تازه ترین خبر، مربوط به درگیری دو شاخه از گروهک ضدانقلاب کومله است. شب گذشته دو تن از شاخه های گروهک ضد انقلاب کومله درگیرشدند. با وجود ادعای بسیار در مورد اتحاد این دو گروه، حالا با تیربار و دوشکا به جان هم افتاده اند.

گزارش های بسیاری از درگیری داخلی کومله در رسانه های اقلیم کردستان عراق منتشر شده و این گزارش ها نشان می دهد که درگیری مسلحانه بین جناح گروه تروریستی کومله زحمت کشان به سرکردگی عمر ایلخانی زاده و جناح کومله شورش به رهبری عبدالله مهتدی، دو کشته و تعدادی زخمی برجای گذاشت. البته این درگیری ابعاد پیچیده دیگری دارد. از جمله این که ایلخانی زاده با نیروهای خود دچار اختلاف شده و می خواهد به طرف جناح مهتدی بپیوندد اما از سوی نیروهای خود محاصره شده و به او اجازه خروج نمی دهند.

تنش در اردوگاه گروه تروریستی کومله، در زرگویز در چند کیلومتری سلیمانیه، در روز گذشته به جایی رسیده که رهبران این گروهک، ناچار شده اند که غرور خود را کنار گذاشته و برای حل مشکل، از پلیس اقلیم کردستان کمک بگیرند. نیروهای امنیتی اقلیم دیروز به اردوگاه رفته و فضا را آرام کرده اند اما در نیمه شب و پس از خروج پلیس محلی، درگیری مسلحانه روی داده و دو نیروی کومله به نام های سامان ابراهیمی و هیوا صادقی کشته شدند.

کعبی، از دیگر سران کومله از نیروهای خود خواسته به حملات پاسخ ندهند. این درگیری در حالی روی داده که این دو شاخه کومله، پس از سال ها جنگ و اختلاف، پس از دو سال مذاکره دوباره متحد شدند. اما این اتحاد تنها ۷ ماه دوام آورد و دوباره به سوی هم تیراندزای کردند. گفته می شود اختلاف آنها، تنها دلیل سیاسی و فکری ندارد و در مورد چگونگی استفاده از قرارگاه ها و امکانات خود نیز دچار دعوا و درگیری می شوند. شاخه سوم کومله به نام شاخه کمونیست در یک روستای کوهستانی دیگر است و تاکنون وارد این درگیری نشده است.

یکی از سرکردگان کومله به نام امجد حسین پناهی در تماس تلفنی با خبرنگاران اعلام کرد: «من خودم شاهد بودم که عمر ایلخانی زاده فریاد می زد: باکی از ریختن خون نداشته باشید. به همین خاطر من اعلام می کنم که این جنایت، بر گردن ایلخانی زاده، مهتدی و آذرباد است. ما حتی یک قدم از سنگرهای خودمان دور نشده ایم. آنان از دور با قناسه و دوشکا نیروهای ما را زدند. از همه می خواهم به کمک ما بیایند و این جنایت را محکوم کنند.»

گروهی که حمایت خارجی دارد اما فاقد جایگاه داخلی است

عبدالله مهتدی رهبر یکی از سه جناح گروه تروریستی کومله و همچنین رهبران و سرکردگان دیگر، وانمود می کنند که قدرت زیادی دارند. این در حالی است که شمار کل اعضا و نیروهای هر سه شاخه کومله که در اقلیم کردستان عراق مستقر شده اند، حتی به ۵۰۰ نفر هم نمی رسد! اما به منظور جلب حمایت های مالی و سیاسی آمریکا و کشورهای دیگر، در بیان ظرفیت های خود، غلو می کنند.

طی دهه های گذشته، افزایش قدرت دفاعی، اطلاعاتی و رصد قدرتمند تحرکات مرزی نیروهای جمهوری اسلامی ایران از یک طرف و بی میلی و بی اعتنایی مردم استانهای کردنشین ایران نسبت به این گروهک ها، کاری کرده که آنان هیچگاه پایگاه اجتماعی نداشته باشند، کسی به عنوان نیروی تازه نفس به آنها ملحق نشود و در روستاهای کوهستانی و دره ها بمانند.

درگیری، پیش زمینه و سابقه طولانی دارد

برخی از سران کومله، تلاش کرده اند تا اهمیت درگیری روی داده را تقلیل دهند و وانمود کنند که چند جوان کم سن و سال دعوا کرده اند و اتفاق خاصی روی نداده است. اما سخنان یکی از سران این گروه در مصاحبه با سایت خبری متعلق به برهم صالح رئیس جمهور سابق عراق، نشان می دهد که مدتهاست در مرکز به اصطلاح قرارگاه کومله، گروه هایی از هر دو طرف، شب ها از ترس حمله طرف مقابل نمی خوابند و نگهبانی می دهند!

نوید مهرآور، که از او به عنوان رئیس کمیسیون نظامی کومله زحمتکشان نام برده می شود، آشکارا درباره اختلافات داخلی صحبت کرده و در مورد تنشی که یک هفته قبل روی داده، چنین روایت کرده است: «در سه یا چهار روز گذشته جلسه ای را در جبهه کمیته مرکزی برگزار کردیم.

در این نشست، هر دو جناح، حضور داشتیم. ما به طور شفاف خواهان آن شدیم که اقدامات سیاسی عبدالله مهتدی، هر چه زودتر متوقف شود. در غیر این صورت تصمیم دیگری خواهیم گرفت». او در ادامه به کودتای داخلی کومله اشاره کرده و گفته است: «مهتدی و ایلخانی زاده به دنبال یک توطئه بودند تا ما را از حزب بیرون بیاندازند. ما بر سر مسیری که می خواستند از آنجا به ما حمله کنند، مراقب بودیم. مرکز آموزشی را نیز از ما گرفتند. ولی بعد، توانستیم آنجا را پس بگیریم و البته اجازه ندادیم از دماغ کسی خون بیاید».

این فرمانده گروه تروریستی و ضدانقلاب با افتخار اعلام کرده که یک هفته پیش، دعوا را متوقف کرده و نگذاشته خون از دماغ کسی بیاید. اما بعد، مشخص شد که علت اصلی پرهیز از شلیک و درگیری، این بوده که مهرآور و رفقایش، خانه ایلخانی زاده را محاصره کرده و او را به گروگان گرفته اند! این از اتفاقات شگرفی است که تاکنون در گروه های تروریستی و ضدانقلاب مستقر در کوهستان های اقلیم کردستان عراق، سابقه نداشته است.

قیمت واقعی رویاهای مهتدی

عبدالله مهتدی رهبر گروه تروریستی و ضدانقلاب کومله، در اعتراضات اخیر، به دنبال آن بود که در کنار رضا پهلوی و دیگران، خود را به عنوان رهبر جنبش معرفی کند و با سفر به آمریکا و کشورهای اروپایی، وانمود کند که یکی از اصلی ترین محورهای تحولات آتی است! اما حالا همین به اصطلاح رهبر حزب، در شرایطی گرفتار شده که اعضای گروه او با سلاح سنگین به جان هم می افتند.

تداوم حضور چندین گروهک تروریستی ضد جمهوری اسلامی ایران در خاک اقلیم کردستان عراق با چندین نام و عناوین متفاوت همچون کومله، دموکرات، پاک، پژاک و غیره علاوه بر آن که گهگاه برای امنیت استان های غرب کشورمان مشکل ایجاد می کند، ثبات و آرامش مردم اقلیم کردستان را نیز مختل کرده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق از معاونت امور بین‌الملل قوه قضائیه و ستاد حقوق بشر، در گزارش این ستاد آمده است: «حبیب فرج الله چعب» ملقب به حبیب اسیود، سرکرده گروهک تروریستی حرکةالنضال که چندین عملیات تروریستی را در ایران اجرا و طراحی کرده و از این طریق تعدادی از افراد بی‌گناه از جمله زنان و کودکان ایرانی را قربانی کرده است، پس از طی یک فرایند دادرسی عادلانه و دقیق، برابر قانون به مجازات مربوطه یعنی اعدام محکوم شد. این حکم در دیوان عالی کشور نیز تایید شده است.

این گزارش می‌افزاید: دولت سوئد با استناد به تابعیت مضاعف سوئدی حبیب اسیود (جمهوری اسلامی ایران تابعیت مضاعف را به رسمیت نمی شناسد)، خواهان لغو مجازات وی شده است. پرسشی که اذهان و افکار عمومی را به خود مشغول می‌کند، این است که حمایت سوئد و برخی مدعیان از یک مجرم تروریستی که جرائمش در یک دادگاه صالح رسیدگی شده، چه معنایی دارد؟ آیا این برخلاف تمامی آرمان های بین‌المللی در ضرورت بسیج همگانی کشورها برای مبارزه با پدیده شوم تروریسم نیست؟ آیا نامی جز قربانی کردن حقوق بشر در پای امیال و اهداف سیاسی می توان بر این اقدام نهاد؟ آیا نهادها و سازوکارهای بین المللی حقوق بشری مسئولیت ایستادگی در مقابل این رویه خطرناک را ندارند؟ آیا پروژه تروریسم شویی دولت های مدعی با این دلیل غیرموجه که مجرم تروریست تابعیت مضاعف این کشورها را دارد، در تضاد با آرمان های حقوق بشری از جمله ضرورت تضمین حق حیات و کرامت انسان‌ها و برابری انسان ها در پیشگاه قانون قرار ندارد؟ آیا وظیفه دولت‌های مستقل جز این است که در مقابل سیاست زده شدن حقوق بشر توسط کشورهای مدعی مقاومت نمایند؟

حبیب فرج الله چعب، طراح و مجری عملیات های تروریستی در ایران

حبیب فرج الله چعب از سال ۱۳۸۴ سرکردگی گروهک تروریستی حرکةالنضال را برعهده گرفت. این گروهک تروریستی که به وسیله تعدادی از عناصر سلطنت طلب و با هدف تئوریزه کردن تروریسم ضددینی در سال ۱۳۷۸ ایجاد شده بود، پس از انتخاب چعب، رویکرد عملیاتی‌تری به خود گرفت و به اقدامات تروریستی در اماکن مذهبی، اقتصادی و حساس در خاک ایران روی آورد. چعب، با تشکیل ساختار پیچیده‌تر برای این گروهک، مسئول و طراح اقدامات تروریستی خونبار علیه مردم بی‌گناه ایران و امنیت آنها است. در نتیجه اقدامات تروریستی اعضای این گروهک به سرکردگی حبیب اسیود، بیش از ۴۵۰ نفر از شهروندان ایرانی شهید یا مجروح شده‌اند.

حبیب اسیود تلاش کرد با تئوریزه کردن لزوم تداوم حملات مسلحانه، گروهک را به لحاظ عملیاتی ویژه نشان دهد و انگیزه انجام عملیات های جدید را برای آن ایجاد نماید.

وی در یکی از جلسات دادگاه ضمن عدم انکار اقدامات تروریستی، به صراحت تاکید کرد: «من نقش خود درباره جرائمی را که انجام داده‌ام، منکر نمی‌شوم».

براساس این گزارش، اعضای این گروهک پس از متواری شدن از ایران، در کشورهای دانمارک، هلند و سوئد سکونت یافتند و تابعیت این کشورها را نیز دریافت کردند و از سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵) به بعد، از درون این کشورها اقدامات تروریستی خود علیه شهروندان ایرانی را دنبال می‌کردند. این گروهک همچنین با ایجاد پایگاه خبری، شبکه تلویزیونی و نیز فعالیت در شبکه های اجتماعی با پشتیبانی شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای العربیه، ایران اینترنشنال، بی بی سی و صدای آمریکا ، با تبلیغات سیاه علیه ایران، به تحریک انجام فعالیت های خرابکارانه نیز پرداخت.

چعب، تحت حمایت و امنیت برخی کشورهای غربی، به اقدامات تروریستی و خرابکارانه خود مبادرت می‌ورزید. وی با شخصیت های امنیتی و نظامی وابسته به رژیم صهیونیستی قبل و بعد از انجام عملیات های تروریستی ارتباط برقرار می‌کرد. آموزش‌های تروریستی شامل نحوه ساخت بمب و شیوه ارتباط پنهان از سال ۱۳۸۴ وارد فاز عملیاتی شد.

در آموزش ها به صراحت بر لزوم گرفتن تلفات انسانی بیشتر در اقدامات تروریستی تاکید می‌شد. حمله تروریستی به رژه نیروهای نظامی و انتظامی در ۳۱ شهریورماه سال ۱۳۹۷ در شهر اهواز و کشتار بی رحمانه شهروندان مظلوم و بی‌گناه توسط عناصری صورت گرفت که در همین چارچوب جذب، سازماندهی و تحت آموزش قرار گرفته بودند که مسئولیت مستقیم آن را سخنگو و سرکرده این گروهک تروریستی رسما برعهده گرفتند. بیشترین تمرکز و فعالیت‌های این گروهک تروریستی بر روی عملیات های تخریبی، ترور و بمب گذاری در منطقه جنوب غرب ایران به خصوص استان خوزستان، تلاش برای ناامن سازی این استان و در نهایت، ترغیب برای جداسازی آن از ایران بوده است.

گروهک تروریستی حرکةالنضال به سرکردگی فرج الله چعب عملیات های تروریستی

مختلفی را برنامه ریزی و اجرا کرد که از جمله آنها می توان به بمب‌گذاری در فرمانداری اهواز در سال ۸۴، بمب‌گذاری در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی (سازمان برنامه‌ و بودجه) خوزستان در سال ۸۴، عملیات بمب‌گذاری اداره مسکن و شهرسازی اهواز در سال ۸۴ ، بمب‌گذاری در اداره محیط‌زیست اهواز در سال ۸۴، بمب‌گذاری در خطوط انتقال نفت خوزستان، بمب‌گذاری در محور انتقال نفت اهواز، آبادان و ماهشهر، بمب‌گذاری در فرمانداری دزفول و آبادان در سال ۸۴، برنامه‌ریزی برای بمب‌گذاری در دادگستری اهواز و حمله تروریستی به رژه نیروهای نظامی و انتظامی در ۳۱ شهریور ماه سال ۱۳۹۷ در اهواز اشاره کرد.

بمب‌گذاری در بانک سامان اهواز در سال ۸۴، حمله مسلحانه به تاسیسات پمپاژ آب در یکی از روستاهای شوشتر در سال ۸۸، ترور یکی از شهروندان در یکی از روستاهای شوشتر در سال ۸۸ و به رگبار بستن وی و به آتش کشیدن خودروی شخصی وی، تیراندازی به مقرهای نظامی، انتظامی و بسیج، پرتاب نارنجک، عملیات مسلحانه منجر به تیراندازی به پایگاه بسیج والفجر، پرتاب نارنجک به پمپ گاز خرمشهر، پرتاب نارنجک و تیراندازی به پایگاه بسیج کوت امیر، بمب‌گذاری جنب دیوار پاسگاه سویسه، تهیه و ساخت بمب به قصد بمب‌گذاری کلانتری ۱۲ اهواز، ساخت بمب دست‌ساز، احراق عمدی عابر بانک‌های شهرستان شادگان و بندر امام خمینی (ره)، پرتاب نارنجک به جایگاه گاز شهرستان خرمشهر، تیراندازی به حسینیه شهدای شادگان، کمین ناموفق برای ترور بسیجیان و ماموران ناجا در مسیر سه راهی شادگان ماهشهر و آبادان، تیراندازی به قرارگاه پلیس اطلاعات و امنیت در شادگان، تیراندازی به خودروی سپاه و مجروح کردن یک نفر، حمل، نگهداری و فروش سلاح جنگی، از جمله اهم اقدامات تروریستی است که این گروهک تروریستی به سرکردگی چعب مرتکب شده است.

حمایت سرویس های امنیتی و اطلاعاتی از جمله برخی کشورهای غربی از گروهک تروریستی حرکةالنضال

تحقیقات به عمل آمده درخصوص منابع تامین مالی گروهک تروریستی حرکةالنضال، نشان می دهد که این گروهک مورد حمایت برخی سرویس های امنیتی و اطلاعاتی از جمله سیا و موساد بوده است. با این حال، عوامل اصلی این گروهک تروریستی در خارج از ایران بویژه در آمریکا، انگلیس، بلژیک، هلند، دانمارک و سوئد اقامت داشتند.

در این میان، حبیب اسیود سرکرده گروه تروریستی حرکةالنضال نیز که پیش از دستگیری ساکن سوئد بود، با صراحت در دادگاه بر حضور آزادانه در این کشور و سایر کشورهای غربی تاکید می کند. این در حالی است که این فرد از سال ۱۳۸۶ تا زمان دستگیری، توسط پلیس بین الملل «تحت پیگرد بین المللی- اعلان قرمز» قرار گرفته و کشورهای محل اقامت و تردد نامبرده همچون آمریکا، هلند، بلژیک و سوئد موظّف به دستگیری و استرداد متهم به پلیس جمهوری اسلامی ایران بوده اند. عدم رعایت الزامات قواعد استرداد مجرمین و عدم همکاری دولت های یاد شده در این رابطه و استمرار فعالیّت های تروریستی حبیب اسیود (به مثابه یک جرم با وصف بین-المللی که تمام دولت‌ها موظّف به مقابله و بازداشت مجرمین آن هستند)، به هیچ وجه قابل قبول نیست.

وی در تحقیقات قانونی در توضیح ارتباطات خود با سرویس های اطلاعاتی و جاسوسی، به ارتباط با شخصیت های برجسته در سرویس اطلاعاتی موساد و سازمان سیا اقرار کرده و از ارتباط نزدیک با آنها پرده برداشته است. بر اساس اقاریر چعب، متهم درخصوص چت‌هایش با خانمی بنام منال مسلمی (بلژیک) که از وی کشف شده، اقرار کرده که منال مسلمی تمام ارتباط‌ها را با اسرائیل ترتیب می‌داده است. شخصی به نام امیرا که فردی صهیونیست ساکن آمریکا و اسرائیلی است، به عنوان وکیل، کارهای به اصطلاح حقوق بشری گروهک تروریستی حرکةالنضال را انجام می داد. وی همچنین به ارتباط خود از سال ۲۰۰۹ میلادی و دیدار با ۲ نفر از افراد سازمان اطلاعات آمریکا اقرار کرده است.

حضور یکی از کارمندان بی‌بی‌سی در جلسه خبری گروهک تروریستی حرکةالنضال مسجل شده است. حضور عنصر بنگاه خبر پراکنی بی‌بی‌سی در چنین جلسه‌ای، چه معنایی دارد؟ آن هم به صورت نامحسوس! در سال ۲۰۱۷ در هلند نشستی با اعضای گروهک تروریستی حرکةالنضال برگزار شد که این نشست را رسانه‌هایی مانند العربیه و الاخباریه پوشش داده‌اند.

تضمین دادرسی عادلانه برای یک مجرم تروریست

در تمامی مراحل رسیدگی قضایی به اتهامات حبیب فرج الله چعب، یعنی از زمان صدور قرار بازداشت و انجام تحقیقات از متهم و رسیدگی در دادگاه و صدور حکم، «حق دادرسی عادلانه» در چارچوب قوانین و مقررات داخلی و همچنین هنجارهای بین المللی رعایت گردیده است. در این چارچوب، اصولی همچون “دسترسی متهم به دادگاه، رسیدگی عادلانه و منصفانه، رعایت اصل برائت، استقلال قضات، حق دسترسی به وکیل، تفهیم اتهامات، دسترسی متهم و وکیل وی به ادله و مدارک موجود در پرونده و …” مورد توجّه و رعایت ضابطین و مقامات قضایی بوده است.

تمامی مراحل تعقیب و بازداشت مت

هم از ابتدا با صدور دستور مقام قضایی صاحب صلاحیت و مستقل و بر اساس مستندات و ادله توجیهی متقن انجام گرفته است. مرحله تحقیقات و بازجویی از او نیز تحت نظارت مستمر مقام قضایی و در چارچوب مقررات الزام آور داخلی و همسو با هنجارهای بین‌المللی دادرسی عادلانه دنبال شده است. دسترسی به وکیل دادگستری به عنوان یکی از مهمترین حقوق متهم مندرج در قوانین داخلی و نیز یکی از هنجارهای بین المللی مربوط به حق دادرسی عادلانه از همان آغاز روند رسیدگی قضایی (مرحله تحقیقات و بازجویی) به پرونده متهم مورد توجه بوده است.

نکته پایانی

چگونه برخی مدعیان حقوق بشر، از یک تروریست که دستش به خون صدها نفر ایرانی آغتشته است، دفاع می‌کنند؟! دولت های مدعی از یک سو بی تفاوت به خون به ناحق ریخته شده مردان و زنان و کودکان ایرانی به واسطه اقدامات تروریستی گروهک حرکةالنضال، از سرکرده این گروهک حمایت همه جانبه می‌کنند و رسانه‌های وابسته به خود را برای ارائه روایت های دروغین پیرامون این پرونده بسیج می‌کنند و از دیگر سو، خود را مدافع حقوق مردم ایران معرفی می‌کنند؛ در حالی که جنایات چعب و گروهک تروریستی وابسته به او در زمره جدی ترین جرائم قرار گرفته و به موجب کنوانسیون‌ها و اسناد الزام آور بین‌المللی در زمینه مقابله با تروریسم، به روشنی مشمول عنوان و مصادیق موارد تروریستی بوده و خود ناقض اصول متعدد اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی از جمله ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۶ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مبنی بر حق حیات است.