گزارش دفاعی

به گزارش مجاهدت از سرویس دفاع و امنیت مشرق، توسعه شهرهای موشکی و سیلوهای زیرزمینی که از دید تجهیزات جاسوسی و اطلاعاتی دشمن مخفی هستند، در سالهای اخیر یکی از برگ های برنده سپاه پاسداران و یکی از ارکان مهم قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران به حساب می آیند. در اقدامی مهم و قابل توجه، این بار نیروی هوافضای سپاه به مناسبت سوم شعبان میلاد امام حسین (ع) و روز پاسدار، برای اولین بار از یک شهر زیرزمینی پهپادی رونمایی و فصل جدیدی را در ارتقاء و نمایش توان پرنده های بدون سرنشین کشورمان باز کرد.

اما اینکه توانایی فوق دارای چه ارزش هایی است و چگونه می تواند به توان دفاعی کشورمان یاری رساند، موضوعی است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.  

بیشتر بخوانید:

پهپادهای مرموز سپاه؛ مکمل نابودی «دیمونا» توسط موشک‌های بالستیک/ تست موفق اولین «یورش فوجی» پرنده‌های انتحاری ایرانی انجام شد +عکس و فیلم

عماد نقطه‌زن هم در خشاب «تیربار موشکی» سپاه قرار گرفت/ رونمایی از لانچر خاص بالستیک‌های دوربرد ایرانی +عکس

تجربه جمهوری اسلامی در توسعه موشک های بالستیک و لزوم حفاظت از انبارها و پرتابگرهای آنها از گزند دشمنان فرامنطقه ای و مجهز، در نهایت ایران را به سمت توسعه و احداث شهرهای موشک های و سیلوهای پرتاب زیرزمینی سوق داد؛  برنامه ای که مشخصا بیش از یک دهه عمر قدمت داشته و رونمایی از آن، به شدت کفه ترازو چه در بحث عملیاتی و چه عملیات روانی را به نفع جمهوری اسلامی ایران در حوزه بازدارندگی بالا برد.

برخی از شهرهای موشکی، مشخصا با نمایش سیلوها از طرف ایران برای طرف های غربی عیان شده و مشخص است که عمدتا این سیلوها و شهرهای موشکی در مناطق کوهستانی کشور -گه فراوان و پراکنده هم هستند- ساخته شده اند چراکه لایه های قطور سنگ ها در حکم یک پوشش و سنگر طبیعی، نفوذ به این پایگاه ها را اگر نگوییم ناممکن ولی بسیار بسیار سخت کرده اند.

طبیعتا در پروسه یک درگیری، سیلوهای موشکی به شلیک های متعدد پرداخته و به علت فناوری توسعه یافته برای بارگذاری سریع تر این موشک ها که مدتی پیش رونمایی شد، عملیات با سرعت بیشتری انجام می شود. پرتابگرهای متحرک موشکی نیز به سرعت از این پایگاه های زیرزمینی خارج و پس از پرتاب می توانند به سرعت داخل پایگاه شده و اقدام به مسلح سازی مجدد کنند. در عین حال،  بحث دیگری که در شهرهای موشکی شاهد آن بودیم، مسئله انبار کردن حجم قابل توجهی از موشک هاست که در کنار پروسه پرتاب، یک سیکل کامل بازدارندگی و انهدام طرف مقابل را در اختیار نیروهای عملیاتی قرار می دهد.

آنچه در شهر زیر زمینی پهپادی سپاه که در اخیرا رونمایی شد، مشاهده کردیم به نظر پیروی از همان پروژه شهر های موشکی است با این تفاوت که این بار به جای موشک ها، پرنده های بدون سرنشین به زیر زمین رفته اند که ابتکاری خاص و منحصربفرد در جهان محسوب می شود. نکته قابل توجه دیگر، پهپادهای منتقل شده به این شهر زیر زمینی هستند. تصاویر منتشر شده از رونمایی اخیر نشان می دهد که تعداد قابل توجهی از پهپادهای انتحاری و خاص سپاه در این پایگاه مستقر شده اند.

این پهپادهای انتحاری اولین بار در جریان رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۵ و بار دیگر در جریان رزمایش پیامبر اعظم (ص) ۱۷ به میدان وارد شده و تصاویر ثبت شده از عملیات آنها، دقت حیرآوری را به نمایش گذاشت. پروسه پرتاب این پرنده های بدون سرنشین در رزمایش اخیر سپاه یعنی پیامبر اعظم (ص) ۱۷، به نمایش گذاشته شد. این پرنده های بدون سرنشین در داخل نوعی کانتینر روی هم قرار گرفته و با ترتیبی خاص،  به کمک یک شتاب دهنده به پرواز در آمده و در مرحله بعدی نیز موتور اصلی آنها فعال می شود.

پهپاد انتحاری سپاه در رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۵ – لحظاتی قبل از هدف قرار دادن نمونه سامانه پدافندی سام ۶

دقت تحسین برانگیز پهپاد انتحاری سپاه در رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۷

این کانتینرهای حامل این پرنده های بدون سرنشین را می توان بر پشت یک کشنده نصب کرده و به سرعت در وضعیت پرتاب قرار دارد. به همین خاطر، سردار حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه در حاشیه رونمایی از شهر پهپادی،  نکته قابل توجهی را در این زمینه ارائه کرد و گفت: “در این پایگاه در لحظه می توانیم ۶۰ فروند پهپاد را به پرواز درآوریم و به دلیل آنکه  برد این پرنده های بدون سرنشین زیاد است؛ محدودیت هدف نداریم و هر متخاصمی را می توانیم مورد اصابت قرار دهیم. “

حامل ۵ فروندی پهپادهای انتحاری سپاه در شهر زیرزمینی

بر اساس تصاویر منتشره از این مرکز ویژه، در هر کدام از کانتینرهای حامل پهپاد های انتحاری، ۵ فروند پرنده مشاهده می شود و با توجه به صحبت سردار حاجی زاده، فقط در این پایگاه حداقل ۱۲ حامل پهپاد انتحاری به صورت آماده برای عملیات واکنش سریع وجود دارند.

پهپاد های انتحاری سپاه، دو مدل شد

در تصاویر منتشر شده از شهر زمینی پهپادهای سپاه، در کنار پهپادهای سفید رنگی که همانند نمونه های دیده شده در رزمایش های قبلی هستند، تعدادی پهپاد با همان طراحی کلی و به رنگ سیاه مشاهده شده است. این پرنده های بدون سرنشین نسبت به مدل اولیه، از اندازه کوچک تری برخوردار هستند و همچنین در نوک بال نیز شاهد تفاوت بین دو پهپاد هستیم. در پهپادهای انتحاری نسل اولیه، در نوک بال دو زائد عمودی هم به سمت بالا هم پایین است و در مدل جدیدتر و کوچک تر، صرفا به سمت بالاست.

پهپاد انتحاری سپاه در شهر زیر زمینی – مدل اولیه – به وضعیت در نوک بال دقت کنید

پهپاد انتحاری مدل جدید سپاه در شهر زیرزمینی – به طراحی متفاوت در نوک بال دقت کنید

از مشخصات دقیق پروازی این دو مدل اطلاعات خاصی در دسترس نیست ولی مدل جدید تر، به نظر با برد کمتر توسعه پیدا کرده و به نظر می رسد برای پوشش دادن اهداف در فاصله نزدیک تر به کار می رود. نکته قابل توجه دیگر در خصوص این پهپاد، رنگ تیره به کار رفته در بدنه آن است که تشخیص چشمی آن را در فضاهای کم نور برای دشمن سخت تر می کند و به نظر می رسد مخصوص عملیات های شبانه و غافلگیرانه هستند.

بخشی از پهپادهای انتحاری سپاه در شهر زیر زمینی 

یک مسئله قابل توجه دیگر در خصوص شهر پهپادی سپاه، نمایش تعدادی از پرنده های بدون سرنشین انتحاری نسل اول بود که در تصاویر بخش پایینی آنها محو شده بودند. در سایر تصاویر مربوط به این رونمایی که در کلیپ موجود در گزارش هم قابل رویت است، مشخصا چنین مسئله ای رویت نمی شود. در حال حاضر نمی توان به صورت قطعی در این خصوص نظر داد ولی بحث حمل نوعی موشک یا ریز مهمات و حتی پهپادهای کوچک تر در زیر این پرنده بدون سرنشین، نکته دور از ذهنی نیست و می تواند قابلیت های این پلتفرم را به صورت ویژه، افزایش دهد.

روند توسعه و ارتقاء قدرت پهپادی نیروهای مسلح، نقش قابل توجهی در موفقیت استراتژی دفاعی کشورمان داشته، ولی با رونمایی از شهر زیززمینی و وارد شدن پهپادهای انتحاری به این پایگاه ها و همچنین اقداماتی همچون افزودن حامل ها، موجب شده تا این تجهیزات نیز همانند موشک ها، جزو دارایی های استراتژیک و خاص جمهوری اسلامی ایران محسوب شوند و اکنون پهپادهای انتحاری سپاه پاسداران نیز ماموریت های جدید وبزرگتری در زمینه بازدارندگی و تنبیه هر نوع تفکر متجاوزانه، بر عهده گرفته اند.

به گزارش مجاهدت از سرویس دفاع و امنیت مشرق، پاسخ ارتش و نیروهای مقاومت یمن به ادامه دخالت و تجاوز نیروهای رسمی و مزدورهای اجیر شده امارات متحده عربی، وارد مرحله گسترده و سنگینی شده و با تحقق بسیاری از پیش بینی های قبلی، این امیرنشین کوچک اما تا دندان مسلح در حاشیه جنوبی خلیج فارس، به سرعت دست به دامان کشورهای دیگر برای دفاع از خود شد. کشورهای همچون آمریکا و فرانسه که مترصد صید این ماهی شکم پر بودند نیز به سرعت اعلام کردند به ایجاد یک چتر حمایتی برای امارات کمک خواهند کرد.

با توجه به اهمیت این موضوع، در ابتدا به شناور و هواپیماهایی که قرار است در این عملیات نجات امارات از باتلاق شرکت داشته باشند، نگاهی خواهیم داشت.

بیشتر بخوانید:

اعترافی که پس از «دروغ بزرگ امارات» درباره توان موشکی یمن افشا شد/ کدام بالستیک مشهور رکورد شلیک به خاک متجاوز را شکست؟ +عکس و فیلم

ناکارآمدی ارتش امارات با «اف ۱۶ آمریکایی و آواکس سوئدی» در برابر پهپادهای یمنی/ «اسپارتای کوچک» با تاد و پاتریوت هم تسلیم ابابیل شد +عکس

بخشی از کمک آمریکا به امارات، ناو شکن یو اس اس کول با شماره بدنه ۶۷ است. این ناوشکن آمریکایی و خدمه آن البته خاطره خیلی خوبی از منطقه غرب آسیا و به خصوص کشور یمن ندارند چراکه در روز پنج شنبه ۲۱ مهر سال ۱۳۷۹ این ناوشکن آمریکایی برای سوختگیری در شهر بندری عدن در یمن پهلو گرفته بود که یک عامل انتحاری گروه القاعده یک قایق کوچک پر از مواد منفجره را به این ناوشکن کوبیده و باعث تشکیل یک حفره به قطر ۱۲ متر در بدنه این شناور شد که این حادثه با کشته شدن ۱۷ و زخمی شدن ۳۹ نظامی آمریکایی همراه بود. پروسه تعمیر این ناوشکن تا بهار 1381 به طول انجامیده و یکی از مرگبارترین حملات به نیروی دریایی آمریکا در چند دهه اخیر به حساب می آید.

ناوشکن آمریکایی یو اس اس کول

سوراخ ایجاد بعد از حمله انتحاری به ناوشکن کول در سال ۲۰۰۰ میلادی

ناوشکن کول از کلاس آلری برک در وضعیت بارگیری کامل در حدود ۹ هزار تن وزن داشته و طول این شناور نیز ۱۵۴ متر است. این شناور دارای حدود ۳۰۰ نفر خدمه بوده و در بخش پیشران از ۴ توربین گازی مدل LM۲۵۰۰ بهره می برد که می تواند به وسیله آنها به سرعت نهایی ۵۶ کیلومتر در ساعت برسد. در بخش سامانه های راداری و کنترل تسلیحاتی مشخصا ترکیب سامانه ایجیس و رادار آرایه فازی سری SPY قابلیت کشف هدف را به این ناوشکن اعطاء کرده است. ناوشکن کول جزو نسل اولیه این شناورهای کلاس آلری بورک بوده و در حوزه تسلیحاتی علاوه بر ۸ موشک ضد کشتی سری هارپون به سلولهای پرتاب عمودی موشک از مدل مارک ۴۱ مجهز شده است.

موشک کروز تاماهاوک ، موشک های پدافندی استاندارد ۲ و سامانه ضد زیردریایی از جمله تسلیحات این ناوشکن هستند. بعد از یک ارتقاء، “کول” توانایی حمل و پرتاب موشک های پدافندی سری استاندارد ۳ را نیز پیدا کرده است.

یادگار گران قیمت جنگ سرد در آسمان امارات

بخش دیگری از یگان رزمی آمریکا که به امارات اعزام خواهد شد، جنگنده های اف ۲۲ رپتور هستند که البته هنوز مشخص نیست به صورت دقیق چه تعدادی از این جنگنده ها به منطقه اعزام بشوند. پروژه هواپیمای رپتور به سالهای آخر جنگ سرد و افزایش تنش بین دو سوی پرده آهنین در دهه ۱۹۸۰ میلادی باز می گردد. نیروی هوایی آمریکا که پایانی را برای جنگ سرد در افق مشاهده نمی کرد و بایستی برای نبرد در مقابل شوروی سابق در دهه ۹۰ و قرن بیست و یکم آماده میشد به دنبال یک جنگنده برتری هوایی رفت و در نهایت حاصل این برنامه اف ۲۲ رپتور شد.

جنگنده اف ۲۲ رپتور در خدمت نیروی هوایی آمریکا

رپتور در کنار حداقل دو پروژه دیگر یعنی بمب افکن بی ۲ و زیردریایی های کلاس سی ولف از جمله قربانیان پایان جنگ سرد بودند. بعد از پایان جنگ سرد عملا نیاز خاصی برای این پروژه های گران قیمت نبوده و تعداد محدودی از آنها که سفارش اولیه داده شده بودند وارد خط تولید شدند. درباره جنگنده رپتور باید گفت که چیزی در حدود ۱۹۵ فروند از آن تولید شد. همین کاهش تعداد سفارش داده شده نیز از طرف دیگر باعث شد که تا رپتور پرنده ای بسیار گران قیمت خصوصا در بحث هزینه های عملیاتی شود.

این هواپیما به لطف رادار آرایه فازی فعال مدل AN/APG-۷۷ از توانایی خوبی در خصوص کشف و رهگیری اهداف مختلف پروازی دارد. نکته مهم و جالب این است که پهپادها یا موشک های کروز یمنی آنچنان فشاری به امارات وارد و آمریکا را مجبور کرده اند تا تقریبا برترین پرنده خود در حوزه رزم هوایی و کشف اهداف پروازی را به میدان ارسال کنند. این هواپیما از یک سرنشین بهره برده و معمولا در مخزن های درون بدنه خود ترکیبی از موشک های هدایت فروسرخ AIM-۹ و هدایت راداری AIM-۱۲۰ را حمل می کند. چنین ریسکی البته برای ارتش آمریکا نیز هزینه هایی را خواهد داشت چراکه هرگونه آسیب یا شناسایی سریعتر این جنگنده، به ضرر تبلیغات و توان تهاجمی ارتش این کشور خواهد بود هرچند که قطعا تمامی این ریسک ها به بالاترین نحو ممکن برای امارات فاکتور می شود تا این کشور در دوره بایدن، جایگزین مناسبی برای عربستان دوران ترامپ باشد.

فرانسوی ها به دنبال حمایت از مشتری بزرگ

کشور فرانسه در کنار آمریکایی ها دارای یک پایگاه نظامی در خاک امارات بوده و دارای روابط بسیار گسترده نظامی و امنیتی با این کشور حاشیه خلیج فارس است. اخیرا نیز بر اساس یک توافق بزرگ انجام گرفته بین دو کشور قرار شده که اماراتی ها با هزینه کرد حدود ۱۸ میلیارد دلار، ۸۰ فروند هواپیمای رزمی رافال خریداری کنند. این قرارداد یکی از بزرگترین سفارش های نظامی چند سال اخیر به فرانسه به حساب آمده و مشخصا پاریس برای حفظ این متحد ثروتمند وارد عمل می شود. حالا و با شدت گرفتن پاسخ یمنی ها، فرانسه اعلام کرده که به دفاع هوایی امارات کمک خواهند کرد. فرانسوی ها در حال حاضر ۷ فروند جنگنده رافال در پایگاه خود در امارات دارند که احتمالا بخش زیادی از عملیات رهگیری هوایی توسط آنها انجام خواهد شد.

جنگنده رافال ارتش فرانسه

در خصوص جنگنده رافال باید گفت که این هواپیما نیز نتیجه تلاش های طولانی فرانسوی ها برای ساخت یک جایگزین برای جنگنده معروف سری میراژ ۲۰۰۰ است. فرانسوی ها از دهه ۱۹۸۰ میلادی و بعد از خروج پروژه مشترک اروپایی برای ساخت نسل جدید جنگنده به صورت مستقل توسعه رافال را آغاز کردند. بعد از عملیاتی شدن این جنگنده در فرانسه به سال ۲۰۰۱ میلادی تا سالها این کشور به دنبال مشتری برای این جنگنده بود. پیدا نشدن مشتری و محدود بودن سفارش‌ها برای این جنگنده در برهه ای قیمت آن را بسیار بالا برده و بیش از ۱۰۰ میلیون دلار رسانده بود.

رفال بعد از تلاش ها و لابی های گسترده پاریس و البته در رقابت شدید با حریفانی مثل یوروفایتر تایفون اروپایی یا اف ۱۶ و اف ۱۸ آمریکایی توانست چندین موفقیت صادراتی در هند ، قطر ، مصر ، یونان ، امارات و کروواسی پیدا کند. این جنگنده دو موتوره که هم در مدل زمین پایه و هم ناو نشین ارائه شده بسته به مدل از رادار آرایه فازی غیر فعال و یا فعال بهره برده و توان حمل تسلیحات مختلفی را دارد.

نکته مهمی که هم در گزارش های قبلی و هم در بالا به آن اشاره شد آن است که امارات در چند دهه اخیر هزینه های بسیار سنگینی در حوزه نظامی و خصوصا خریدهای تسلیحاتی داشته و از پیشرفته ترین مدل جنگنده اف ۱۶ تا ارتقاء میراژهای ۲۰۰۰ ، خرید سامانه های پاتریوت و تاد ،  آواکس های پیشرفته از سوئد و دهها نمونه دیگر، بخشی از خرید های مهم این کشور در سال‌های اخیر محسوب می شود. با وجود تمام این خریدها و هزینه های سنگین نظامی، این شیخ نشین به سرعت در مقابل پاسخ یمنی ها که در مقایسه با پاسخ های مشابه یمن به عربستان سعودی، در حجم بسیار کمتری است، دچار مشکل شده و سریعا با تسلیم مقابل این حملات، دست به دامان قدرت های بزرگ برای پوشش و کمک فوری به خود شده است.

همانطور که در مسئله خریدهای تسلیحاتی عربستان از امریکا در دوره ترامپ مشخص شد، اروپا و آمریکا این گونه خدمات را در پوشش های مختلف، تبدیل به فاکتورهای سنگین و میلیارد دلاری کرده اند. هرچند که امارات حتی پاداش اقدام پرریسکی همچون عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی را هنوز دریافت نکرده و خریدهایی چون جنگنده اف ۳۵ فعلا در کش و قوس‌ها بین این کشور با آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار دارد تا باز هم اثبات شود هزینه های سازش تا چه حد نسبت به مقاومت عقلانی و منطقی بیشتر است.