گزارش دفاعی

هلاکت فرمانده و دانشمند مهم صهیونیستی با کوکتل مولوتفی که از غیب آمد/ از موشک ماهواره‌بر «شاویت» تا سامانه پدافندی «پیکان» در پرونده «آوی ایوان» +عکس


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، سرانجام و پس از چند روز کتمان حقیقت، بالاخره رسانه های صهیونیستی فاش کردند “آوی هار ایوان” مغز متفکر برنامه موشکی اسراییل و یکی از متخصصان برجسته و مهم در برنامه نظامی و فضایی این رژیم که در هفته های گذشته و حین اقامت در هتلی واقع در منطقه عکا، به شدت مجروح شده بود، در اثر این حادثه قابل تامل، به هلاکت رسیده است. آوی هار ایوان ۸۴ ساله در آن آتش سوزی دچار سوختگی شدید شده و دود زیادی تنفس کرده بود به گونه ای که از زمان انتقال به بیمارستان حیفا بیهوش بوده و با کمک دستگاه  تنفس می‌کرد و در نهایت به دلیل اثرات همین مجروحیت، به هلاکت رسید.

با توجه به نقش مهم این فرد در مدیریت علمی و فنی برنامه های موشکی و نظامی ارتش اشغالگر قدس، نگاهی گذرا به سوابق و فعالیت های او، کمک خواهد کرد حادثه آتش سوزی در هتل مذکور بهتر تحلیل شود.

بیشتر بخوانید:

عاقبت شوم آرزوی ۱۰۰ میلیون دلاری مقامات اسرائیل در فضا/ پشت پرده پرتاب «برشیت» با خاطرات هولوکاست و اعلامیه استقلال اشغالگران فلسطین +عکس

از مهاجرت از رومانی تا حفاظت از تاسیسات دیمونا

ایوان متولد ۷ می ۱۹۳۷ در کشور رومانی در اروپای شرقی است که در سال ۱۹۵۰ به سرزمین های اشغالی مهاجرت می کند. او بعد از فارغ التحصیل شدن از دبیرستان وارد ارتش رژیم صهیونیستی و در رسته های زرهی و توپخانه ای مشغول خدمت شد. در همین زمان وی به تحصیل در رشته الکترونیک پرداخت و توانست به درجه مهندسی در این رشته بپردازد. یکی از اولین پروژه های صنعتی – نظامی که وی در آن مشارکت نمود ارتقاء توپ های ضد هوایی سری L-۷۰ ساخت سوئد بود که در آن زمان بخشی از توان ضد هوایی این رژیم را تشکیل می داد. وی در ادامه فرماندهی یک واحد از موشک های سطح به هوای هاوک ساخت آمریکا را در اطراف تاسیسات هسته ای دیمونا نیز به عهده گرفت.

آوی هار ایوان

در سال ۱۹۶۸ وارد بخش تحقیق و توسعه ارتش رژیم صهیونیستی شده و در سال ۱۹۷۷ میلادی تیم وی برنده جایزه امنیتی سال اسراییل شد. او همچنین در ایجاد کار گروهی برای گسترش روابط نظامی با کشورهای دوست رژیم صهیونیستی حضور فعال داشته و بعد از جنگ ۱۹۷۳ میلادی و آسیب هایی که متوجه ارتش این رژیم شد، مسئله انتقال تجربیات این جنگ به واحدهای نظامی و بخش های علمی و صنعتی را بر عهده داشت. وی مدتی را نیز برای بحث ارتقاء شبکه پدافند هوایی کشور اریتره، به عنوان نماینده رژیم صهیونیستی و مشاور امین این رژیم، در آنجا به سر برد.

آغاز فعالیت های موشکی و فضایی

آوی هار ایوان در سال ۱۹۸۲ میلادی و مدتی بعد از خارج شدن از ارتش اسراییل، وارد عرصه هوافضا شده و برای مدتی مدیریت پروژه ماهواره بر اسراییلی “شاویت” را بر عهده داشت. در بین سالهای ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۰ میلادی نیز به عنوان مدیر بخش حوزه فضایی و پرتابگرها در تاسیسات مهم موسوم به Malam از زیر مجموعه های مهم و حساس صنایع هوافضای اسراییل فعالیت می کرد و در دوره فعالیت وی در این مرکز بود که توافقات اولیه بین آمریکا و رژیم صهیونیستی برای توسعه سامانه دفاع ضد موشکی پیکان به امضاء رسیده و روند توسعه این سامانه آغاز شد. وی در سال ۱۹۹۴ از سازمان صنایع هوافضای اسراییل IAI نیز بازنشسته شد.

هلاکت فرمانده و دانشمند مهم صهیونیستی با کوکتل مولوتفی که از غیب آمد/ از موشک ماهواره‌بر «شاویت» تا سامانه پدافندی «پیکان» در پرونده «آوی ایوان» +عکس

ماهواره بر شاویت

هلاکت فرمانده و دانشمند مهم صهیونیستی با کوکتل مولوتفی که از غیب آمد/ از موشک ماهواره‌بر «شاویت» تا سامانه پدافندی «پیکان» در پرونده «آوی ایوان» +عکس

شلیک از سامانه دفاع موشکی پیکان ساخت رژیم صهیونیستی

اما دوره مهم دیگر فعالیت وی مربوط به بازه سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴ میلادی است که وی به عنوان رییس آژانس فضایی رژیم صهیونیستی به فعالیت می پرداخت. این دوره را می توان بازه مهمی از فعالیت های داخلی و خارجی برای این سازمان به حساب آورد که پرتاب چندین ماهواره به مدار زمین مثل ماهواره های شناسایی سری افق ۳، افق ۵ و افق ۶، پرتاب ماهواره مخابراتی آموس ۱ و آموس ۲ و همچنین ماهواره شناسایی EROS از جمله کارهای مهم این آژانس در دوره مدیریت وی بوده است.

در حوزه خارجی بحث توافق نامه های مختلفی با سازمان ناسا و فرانسه برای اقدامات مختلف مثل توسعه فناوری های فضایی و توسعه مشترک برنامه ماهواره ای و ارسال اولین فضانورد اسراییلی (ایلان رامون) با شاتل فضایی آمریکا در دوره وی پیگیری و مدیریت می شد.

هلاکت فرمانده و دانشمند مهم صهیونیستی با کوکتل مولوتفی که از غیب آمد/ از موشک ماهواره‌بر «شاویت» تا سامانه پدافندی «پیکان» در پرونده «آوی ایوان» +عکس

آوی هار ایوان در وسط و ایلان رامون در سمت راست

آوی هار ایوان بعد از خروج از سازمان فضایی اسراییل نیز به عنوان یک محقق و صاحب نظر مهم در مرکز مطالعات استراتژیک بگین- سادات به فعالیت پرداخت و در سالهای گذشته، همواره به عنوان مشاور و فردی ذی نفوذ در پروژه های مهم نظامی و موشکی رژیم صهیونیستی به ایفای نقش پرداخته است و طرز کشته شدن او، از هم اکنون مباحث و ابهاماتی مهمی را در خصوص نحوه شناسایی و تامین امنیت ترددهای او در داخل سرزمین اشغالی در میان کارشناسان و رسانه های داخلی و خارجی این رژیم به وجود آورده است.



منبع خبر

هلاکت فرمانده و دانشمند مهم صهیونیستی با کوکتل مولوتفی که از غیب آمد/ از موشک ماهواره‌بر «شاویت» تا سامانه پدافندی «پیکان» در پرونده «آوی ایوان» +عکس بیشتر بخوانید »

بایدن باز هم راه ترامپ را در توافقات نظامی ادامه داد/ بن‌بست در «آسمان‌ باز» با لجبازی دولت جدید آمریکا +عکس


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، پیمان نامه آسمان های باز (Treaty on Open Skies) یکی دیگر از قراردادهای امضاء شده بین دو قدرت شرق و غرب (در کنار چندین کشور دیگر) برای کاهش سطح تنش جهانی بود که اخیرا به دلیل اختلافات آمریکا و روسیه به سرنوشت پیمان INF دچار و با خروج دو طرفه آمریکا و روسیه، تکلیف این پیمان نیز به وضعیتی نامشخص تبدیل شده است. علی رغم شعارها و تبلیغات دولت بایدن مبنی بر پیگیری و طراحی یک روش متفاوت با دولت ترامپ در اصول بین المللی، بررسی موارد مهمی که دولت قبلی آمریکا از آن خارج شد، نشان می دهد رویه دولت جدید نیز بر همان منوال است.

بیشتر بخوانید:

دستور مهم دولت بایدن برای ادامه راه ترامپ در فعالیتهای نظامی/ کلاه بزرگ آمریکا بر سر «اوتاوا» با سفارش ۱۵ هزار مین «کلیمور» +عکس

کپی جالب آمریکا از برنامه موشکی ایران پس از خروج از INF/ بازار طراحی و تولید موشک‌های میان‌برد دوباره داغ شد +عکس

بحث انجام پروازهای شناسایی متقابل برای رصد توان نظامی طرف مقابل، در سال ۱۹۵۵ میلادی از طرف آمریکا به شوروی سابق پیشنهاد شده که روس‌ها به دلیل امکان جاسوسی گسترده این پیشنهاد را قبول نکردند. در اواخر جنگ سرد دوباره این مسئله بین طرفین مطرح شد و در نهایت در سال ۱۹۹۲ میلادی و بر اساس توافقی که شهر هلسینکی فنلاند به امضاء رسید. پروازهای عملیاتی طی این برنامه از سال ۲۰۰۲ میلادی آغاز شد.

در مجموع بیش از ۳۰ کشور به این پیمان پیوستند که برخی از آنها به غیر از روسیه و آمریکا شامل این کشورها هستند: فرانسه، انگلستان، بلاروس، بلژیک، جمهوری چک، بلغارستان، ایتالیا، ایسلند، یونان، رومانی، اسلونی، سوئد، ترکیه، اوکراین، کانادا و گرجستان.

آگوست سال ۲۰۰۶ میلادی – امضاء اسناد مربوط به یکی از پروازهای آمریکا بر فراز روسیه بر اساس پیمان آسمان های باز

به صورت کلی اگر بخواهیم ساز و کار انجام این پیمان را توضیح دهیم باید بگوییم که یک هواپیمای مشخص با سامانه های تصویربرداری و راداری در مسیر از قبل تعیین شده ای به پرواز در آمده و نسبت به جمع آوری اطلاعات نظامی از طرف مقابل اقدام می کند. کشوری که می خواهد پرواز شناسایی را روی کشور دیگر انجام دهد بایستی ۷۲ ساعت قبل از انجام پرواز، به کشور مقصد اطلاع دهد و دو طرف در این زمان هماهنگی‌های لازم را برای انجام این عملیات انجام می‌دهند.

بعد از انجام پرواز، اطلاعات جمع آوری شده به کشوری که پرواز روی آسمان آن انجام شده نیز تحویل داده می‌شود و سایر اعضاء نیز می توانند درخواستی برای در اختیار گرفتن این اطلاعات  داشته باشند.

آشنایی با پرنده های آمریکا و روسیه در این پروازها

به دلیل حجم بالای کشورهای حاضر در این پیمان و البته این مسئله که در حال حاضر صرفا دو کشور آمریکا و روسیه از آن خارج شده اند به معرفی دو هواپیمای اصلی دو کشور در اجرای این توافق می پردازیم. پرنده اصلی آمریکا برای انجام ماموریت های مربوط به پیمان آسمان های باز، ۳ فروند مدل OC-۱۳۵B Open Skies ساخت شرکت بوئینگ بر پایه پلتفرم C-۱۳۵ ساخت همین شرکت است.

این هواپیما از ۴ فروند موتور توربوفن TF۳۳-P-۵ ساخت شرکت پرات اند ویتنی بهره می برد و ۷ نفر خدمه اصلی برای عملیات پروازی و ۳۱ نفر خدمه برای انجام عملیات شناسایی دارد. این هواپیما توان پرواز با سرعت ۹۳۳ کیلومتر بر ساعت را داشته و سقف پروازی آن نیز ۱۵ کیلومتر است. پرنده مذکور به ۴ دستگاه دوربین KS-۸۷B، یک دستگاه دوربین پانارومای  KA-۹۱B و یک رادار SAR از مدل AN/UPD-۸ مجهز است.

بایدن باز هم راه ترامپ را در توافقات نظامی ادامه داد/ بن‌بست در «آسمان‌ باز» با لجبازی دولت جدید آمریکا +عکس

هواپیمای OC-۱۳۵B Open Skies نیروی هوایی آمریکا

بایدن باز هم راه ترامپ را در توافقات نظامی ادامه داد/ بن‌بست در «آسمان‌ باز» با لجبازی دولت جدید آمریکا +عکس

دوربین KS-۸۷B  با دو لنز متفاوت – از سیستم های شناسایی برای هواپیماهای سری OC-۱۳۵B Open Skies

از طرف دیگر ماجرا روسیه نیز یک فروند هواپیمای Tu-۲۱۴ON را برای این منظور در اختیار دارد. پیش از این، روسها از هواپیماهایی مثل سری AN-۳۰ یا TU-۱۵۴ برای عملیات های آسمان باز استفاده می کردند . پرنده جدید در حقیقت یک فروند هواپیمای مسافربری تی یو ۲۱۴ تغییر یافته است و دارای ۴ نفر خدمه پروازی و ۵ نفر خدمه مخصوص کاربری سیستم های شناسایی نصب شده روی این هواپیما است.

این هواپیما از دو موتور توربوفن مدل PS-۹۰А ساخت روسیه بهره می برد و می تواند تا ارتفاع ۱۲ کیلومتری صعود کرده و سرعت نهایی آن نیز ۸۵۰ کیلومتر در ساعت است. در بحث سیستم های تصویر برداری و جمع آوری اطلاعات، این هواپیما با یک دستگاه دوربین پانارومیک مدل A-۸۴ON، یک دستگاه دوربین توپوگرافیک AK-۱۱۱، دو دستگاه دوربین دیجیتال مدل AK-۱۱۲ برای برداشتن تصاویر با کیفیت بالا، یک مجموعه دوربین تصویر برداری ویدویی، یک سامانه اسکن فروسرخ و یک رادار SAR  نصب شده است.

بایدن باز هم راه ترامپ را در توافقات نظامی ادامه داد/ بن‌بست در «آسمان‌ باز» با لجبازی دولت جدید آمریکا +عکس

هواپیمای Tu-۲۱۴ON روسیه

بایدن باز هم راه ترامپ را در توافقات نظامی ادامه داد/ بن‌بست در «آسمان‌ باز» با لجبازی دولت جدید آمریکا +عکس

یکی از دوربین های دیجیتالی به کار رفته برای تصویر برداری در هواپیمای Tu-۲۱۴ON

آسمان های باز چگونه بسته شد؟

در سالهای اخیر بنا به برخی از شرایط سیاسی بین کشورهای عضو، در مواردی اجازه عبور پرنده های این برنامه به برخی از کشورها داده نشد. برای نمونه در سال ۲۰۱۶ روسیه اعلام کرد که ترکیه به یک پرواز در مجموعه پیمان آسمان باز این کشور اجازه ورود نداده است. اما در دوره ترامپ بود که در کنار بحث خروج از پیمان محدودیت های موشکی INF بحث های مربوط به خروج از پیمان آسمان های باز نیز مطرح شد.

آمریکایی ها دلیل خود را برای این بحث این طور اعلام کردند که روسیه اجازه پرواز به پرنده های آمریکایی بر فراز مناطقی از گرجستان که در کنترل این کشور است، بعلاوه منطقه کالینگراد را نمی دهد و در سال ۲۰۱۹ نیز به پرنده های آمریکایی و کانادایی اجازه پرواز بر فراز یک منطقه در روسیه که رزمایشی در آن در حال برگزاری بوده را نداده است. همچنین آمریکایی ها اعلام کردند که روسها حداقل در یک مورد از روی یکی از زمین های بازی گلف مخصوص ترامپ عبور کرده و همچنین تصاویر و اطلاعاتی را از زیر ساخت های آمریکا تهیه کرده اند که می تواند برای حملات متعارف و سایبری مورد استفاده قرار بگیرد. آمریکا به صورت رسمی در ۲۲ نوامبر ۲۰۲۰ اعلام کرد که از این پیمان خارج شده است.

از طرف دیگر در ماه می سال جاری میلادی، مجلس روسیه نیز خروج از این پیمان را تصویب کرده که البته در نهایت این قانون نیاز به امضاء نهایی رییس جمهور روسیه دارد. البته بسیاری از کشورهای عضو ناتو همچنان در این پیمان عضو هستند می توانند با پرواز بر فراز روسیه اطلاعات لازم را برای واشنگتن فراهم کنند.

نکته جالب در خصوص این ماجرا این است که وقتی در سال ۲۰۱۹ اولین صحبت ها در خصوص خروج آمریکا از این پیمان مطرح شد جو بایدن که در آن زمان یکی از کاندیداهای حزب دموکرات بود این تصمیم را مورد انتقاد قرار داد اما با وجود پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا مسیر ترامپ را ادامه داده و اعلام کرد که آمریکا به این پیمان باز نخواهد گشت. آمریکایی ها در توجیه علت تغییر رویه خود نسبت به قبل از پیروزی بایدن، اعلام کرده اند که بازگشت به این پیمان می تواند سیگنال اشتباهی به روسیه ارسال کرده و نشانی از ضعف این کشور تلقی شود. این مسئله همانند پیمان مربوط به مین های ضد نفر، بار دیگر نشان داد که رییس جمهور آمریکا چه دموکرات باشد و چه جمهوری خواه باشد، در این گونه مسائل تصمیمات در جای دیگر اتخاذ شده و هر کسی در کاخ سفید باشد از آنها پیروی خواهد کرد.

در هر صورت، پیمان آسمان باز نیز همچون پیمان INF به عنوان یک توافق نامه برای کاهش تنش ها و حفظ اطلاع متقابل از توان نظامی طرفین، وزنه ای در حفظ صلح شکننده در جهان بود که با این عملکرد و استدلال دولت جدید آمریکا، باید عملا آن را از بین رفته به حساب آورد و همان انتقاداتی که مسئولان دولت فعلی آمریکا بخصوص جوبایدن آنرا به عنوان ضعف و اشتباهات دولت قبلی آمریکا بیان می کردند، اکنون بی سر و صدا در حال تداوم است تا مشخص شود منافع و جمع بندی های دولت پنهان در این کشور، هنوز هم بر سخنرانی ها و وعده ها رجحان دارد.



منبع خبر

بایدن باز هم راه ترامپ را در توافقات نظامی ادامه داد/ بن‌بست در «آسمان‌ باز» با لجبازی دولت جدید آمریکا +عکس بیشتر بخوانید »

رونمایی از نسل جدید «گلوله‌های مدرن نقطه‌زن» در کشور/ ایران جزو 5 کشور تولیدکننده «مهمات هدایت لیزری توپخانه» در جهان+عکس


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، توپخانه به عنوان یکی از ادوات رزمی مهم، از دهه ها پیش تاکنون در میدان رزم حضوری جدی داشته و در اکثر دوران ها به عنوان یک سلاح کم دقت شناخته می شد که یا در نقش یک محصول مخرب برای نابودی اهدافی با اندازه بسیار بزرگ به کار رفته یا در تعداد بالا و حجم شلیک سنگین استفاده می شد تا بر نقطه یا نقاط خاص مورد نظر اثر گذار باشد.

در دوره جنگ سرد و با بالا گرفتن رقابت تسلیحاتی بین دو قدرت شرق و غرب در حوزه نظامی ، یکی از بحث های پیگیری شده، توسعه مهمات هوشمند بود. مثل همیشه در ابتدای مسیر این نیروی هوایی و مهمات هوا پرتاب بود که به سمت هدایت شونده شدن، رفتند . بحث سیستم های هدایت لیزری از آن دوران در مهمات هوا پرتاب توسعه خود را آغاز کرد و تا به امروز نیز همچنان در حال پیشرفت بوده و مهمات با این هدایت جزو گزینه های پر طرفدار به حساب می آیند.

البته این گزارش صرفا در خصوص مهمات توپخانه هدایت شونده بر اساس لیزر بوده و به سایر مباحث مربوط به مهمات هدایت شونده در رسته توپخانه چه به شکل گلوله یا راکت وارد نمی شود.

بیشتر بخوانید:

جهش بزرگ توپخانه ارتش با دستیابی به نسل جدید موشکهای زمین به زمین/ سامانه‌های جدید ایرانی به سطح رقابت با ATACMS آمریکا رسیدند +عکس

۵ استفاده متفاوت از گلوله توپ در ارتش‌های مهم جهان/ حالا توپخانه نزاجا سلسله اعصاب دشمن را از کار می‌اندازد+عکس

یکی از چالش های آمریکا در دوره جنگ سرد، امکان بروز درگیری در اروپای مرکزی با ارتش شوروی و ناوگان عظیم زرهی این کشور بود. یکی از گزینه های آمریکا برای مقابله از فاصله دورتر با این تهدید بزرگ، توسعه مهمات توپخانه ای با هدایت نیمه فعال لیزری بود. در دهه ۱۹۷۰ میلادی این کشور توسعه مهمات توپخانه ۱۵۵ میلی متری هدایت لیزری را آغاز کرده و در دهه ۱۹۸۰ میلادی نیز در نهایت با نام M۷۱۲ کاپرهد این گلوله ها وارد خدمت شدند. در جریان عملیات طوفان صحرا، ارتش آمریکا برای اولین بار از این مهمات علیه اهدافی متعلق به ارتش عراق استفاده کرد.

گلوله M۷۱۲ کاپرهد

این گلوله ۱۶ کیلومتر برد داشته و به غیر از آمریکا به تایوان ، مصر ، اردن و لبنان صادر شده است. اعلام شده ارتش لبنان نیز در چندین مورد درگیری مرزی با تروریست های تکفیری از این گلوله ها استفاده کرده است.

اتحاد شوروی با کراسنوپل پاسخ غرب را داد

به مانند بسیاری دیگر از پروژه های دوره جنگ سرد، هر حرکتی از یک طرف دیوار برلین، توسط طرف مقابل پاسخ داده می شد. پاسخ شوروی ها در این حوزه گلوله هدایت لیزری کراسنوپل بود که در ابتدا با کالیبر ۱۵۲ و سپس در کالیبر ۱۵۵ میلی متری برای بازارهای صادراتی عرضه شد که روسها از سال ۱۹۸۶ میلادی این مهمات را وارد خدمت کرده اند. این مهمات در سه مدل مختلف تولید شده است و در جدیدترین گونه آن Krasnopol-M۲ است که بردی در حدود ۲۵ کیلومتر داشته و بر اساس سیستم هدایت نیمه فعال لیزری هدایت می شود و یکی از نقاط قوت آن افزایش توان ضد زره این گلوله است. هندوستان ، چین ، سوریه و الجزایر از جمله دارندگان و کاربران این مهمات هستند.

رونمایی از نسل جدید «گلوله‌های مدرن نقطه‌زن» در کشور/ ایران جزو 5 کشور تولیدکننده «مهمات هدایت لیزری توپخانه» در جهان+عکس

نسل اولیه گلوله کراسنوپل ساخت شوروی سابق

رونمایی از نسل جدید «گلوله‌های مدرن نقطه‌زن» در کشور/ ایران جزو 5 کشور تولیدکننده «مهمات هدایت لیزری توپخانه» در جهان+عکس

 گلوله کراسنوپل ۲

در کشور روسیه، یک سری دیگر از مهمات توپخانه ای هدایت لیزری نیز به نام Kitolov-۲M نیز توسعه پیدا کرده که هم برای خمپاره های ۱۲۰ میلی متری و هم برای توپهای ۱۲۲ میلی متری عرضه شده است.  در کشور چین، مهمات سری کراسنوپل کپی شده و تحت عنوان مدل GP-۱ و GP-۶ با برد های نهایی ۲۰ و ۲۵ کیلومتر عرض شده اند. این مهمات در سالهای اخیر در جنگ داخلی لیبی مورد استفاده قرار گرفته اند.

کشور اوکراین نیز از دیگر تولیدکنندگان این سری از مهمات در جهان به حساب می آید . در حال حاضر این کشور سری مهمات Kvitnyk را در کالیبرهای ۱۵۲ و ۱۵۵ میلی متری با برد ۲۰ کیلومتر در اختیار داشته و برای صادرات نیز ارائه می کند.

رونمایی از نسل جدید «گلوله‌های مدرن نقطه‌زن» در کشور/ ایران جزو 5 کشور تولیدکننده «مهمات هدایت لیزری توپخانه» در جهان+عکس

گلوله GP-۱ ساخت چین

رونمایی از نسل جدید «گلوله‌های مدرن نقطه‌زن» در کشور/ ایران جزو 5 کشور تولیدکننده «مهمات هدایت لیزری توپخانه» در جهان+عکس

گلوله هدایت لیزری Kvitnyk  ساخت اوکراین

اکنون که با چهار تولید کننده این مهمات در جهان آشنا شدیم، می توان نقش و اهمیت دستیابی به چنین محصولی را در صنایع دفاعی کشورمان، بهتر متوجه شد. قبل از رفتن به سراغ ویژگی های یک محصول ایرانی، نگاهی به بحث نحوه هدایت و اهمیت این نوع مهمات خواهیم داشت.

گلوله‌های هدایت لیزری چگونه نقطه زنی می‌کنند؟

به صورت خیلی ساده و قبل از ادامه بحث ، اشاره ای کوتاه به بحث نحوه هدایت این گلوله ها در میدان نبرد خواهیم داشت. هدف گیری در توپخانه‌های لیزری اینگونه‌است که با استفاده از یک تابنده لیزر که این تابنده میتواند زمینی یا هوایی (استفاده از پرنده های بی سرنشین یا با سرنشین برای هدفگذاری) باشد، پرتو لیزر به هدف تابانده می‌شود و گلوله پس از شلیک، رد لیزر را که بر روی هدف به صورت مخروطی ۳ بعدی خواهد بود دنبال کرده و در آن محل اصابت خواهد کرد. این گلوله ها دارای پره های در درون خود هستند که در مرحله مشخصی از پرواز باز شده و به امر هدایت بهتر گلوله تا رسیدن به هدف کمک می کنند.

رونمایی از نسل جدید «گلوله‌های مدرن نقطه‌زن» در کشور/ ایران جزو 5 کشور تولیدکننده «مهمات هدایت لیزری توپخانه» در جهان+عکس

نمایه کلی از نحوه عملکرد هدایت نیمه فعال لیزری در توپخانه

با توجه به توان بالای پهپادی در کشور ما در شرایط مختلف و اهدافی حتی بیرون از خط دید مستقیم نیروهای پیاده نیز می توان در دسترس گلوله های هدایت لیزری ما باشد. در عین حال عدم نزدیک شدن نیروهای دیده بان هم از لحاظ کاهش نیاز به نیروی انسانی و همچنین کاهش خطر برای نیروهای خودی یک امتیاز بزرگ در میدان نبرد به حساب می آید.

گلوله های هدایت لیزری مشخصا به نسبت گلوله های عادی توپخانه ای گزینه ای گران قیمت تر بوده اما دارای نکات مثبت خود نیز هستند. در زمان استفاده از این مهمات معمولا اولین شلیک برای هر هدف آخرین شلیک بوده و همان یک گلوله برای نابودی هدف کافی است. در شرایط نزدیک بودن نیروهای خودی به نیروهای دشمن یا پنهان شدن دشمن در بین مردم غیر نظامی ( که سوابق زیادی از آن در درگیری های اخیر با تروریست ها در منطقه غرب آسیا ثبت شده ) داشتن یک همچنین گزینه ای یک نقطه مثبت و اتکا مهم برای نیروهای خودی محسوب می شود.

یا در مواردی مثل هدف قرار دادن یک فرمانده عالی رتبه دشمن ، جیپ یا تانک فرماندهی و مواردی که در صورت به خطا رفتن شلیک اول می تواند باعث از دست رفتن هدف اصلی شود باز هم این مهمات از جمله گزینه های راه گشا هستند. در بسیاری از موارد با هدف قراردادن سنگر یا خودروی فرماندهی دشمن در میدان نبرد ، خطوط طرف مقابل از هم پاشیده و دشمن یا تسلیم شده و یا پا به فرار گذاشته است. در یک نگاه کلی و بزرگ تر اقتصادی ای بسا شاید در مقایسه یک گلوله هدایت شونده با یک گلوله غیر هدایت شونده تفاوت قیمت بسیار بالا باشد ولی در یک نگاه بزرگ تر ای بسا استفاده از این مهمات گران تر با حذف یک مهره کلیدی دشمن یا متوقف کردن مقاومت دشمن باعث پیروزی خاص و یا کاهش دیگر هزینه های درگیر شود.

جمهوری اسلامی ایران ؛ از کراسنوپل اولیه تا مدل جدید و بصیر ایرانی

بحث مهمات هدایت شونده توپخانه در کشور ما به صورت اعلام رسمی به حدود یک دهه قبل و سال ۱۳۹۰ بر می گردد و زمانی که در زمستان این سال از گلوله های هدایت شونده بصیر با برد ۲۰ کیلومتر رونمایی شد. این گلوله در حقیقت یک محصول ایرانی مشابه نسل اولیه گلوله کراسنوپل بود. در سال ۱۳۹۳ و در جریان یک همایش در حوزه مهمات هوشمند ، سردار پاکپور به داشتن مهمات سری کراسنوپل این گونه اشاره می کند: “استراتژی‌ها بر مبنای هر بمب یا هر موشک برای یک هدف است و امروز ما شاهدیم که توپ‌های ما با استفاده از گلوله‌های مثل کراسنوپل که با لیزر هدایت می‌شوند، نقطه‌زن شده‌اند و ما به سمت همین دکترین هرگلوله، بمب یا موشک برای یک هدف حرکت می‌کنیم.”

رونمایی از نسل جدید «گلوله‌های مدرن نقطه‌زن» در کشور/ ایران جزو 5 کشور تولیدکننده «مهمات هدایت لیزری توپخانه» در جهان+عکس

گلوله هدایت لیزری بصیر

در تیر ماه سال ۱۳۹۸ در یکی از درگیری های با تروریست ها در مرزهای شمالغرب کشور نیز چندین اصابت بسیار دقیق ثبت شد و به نظر اولین استفاده عملیاتی در مرزهای کشور ما از این مهمات به این مورد بر می گیرد.

رونمایی از نسل جدید «گلوله‌های مدرن نقطه‌زن» در کشور/ ایران جزو 5 کشور تولیدکننده «مهمات هدایت لیزری توپخانه» در جهان+عکس

هدف قراردادن مواضع گروهک تروریستی در شمالغرب کشور توسط گلوله های هدایت لیزری سپاه

در عین حال مهمات نقطه‌زن توپخانه از جمله گزینه های بسیار کارگشا برای نیروهای ایرانی مستقر در سوریه بوده و همان طور که در فیلم زیر مشاهده می‌کنید در چندین مورد اصابت های بسیار دقیقی را بر روی مواضع تروریست‌ها داشته است. نیروهای ارتش سوریه و تیم های آتش روسی نیز در جنگ اخیر در چندین مورد با استفاده از این مهمات ضربات مهلکی را به تجمعات ، سنگرها و انبارهای مهمات نیروهای تروریستی وارد کردند.

اما در جریان بازدید اخیر محمدباقر قالیباف رییس مجلس شورای اسلامی از نمایشگاه دستاوردهای وزارت دفاع، گلوله توپخانه جدیدی دیده شد که در حقیقت مدل جدید سری کراسنوپل به حساب می آید.به نظر می رسد این مدل با ۲۵ کیلومتر برد یکی از برد بلندترین گلوله های هدایت لیزری توپخانه در جهان محسوب می شود و همان طور که در ابتدای متن هم اشاره شد توانایی های ضد زره آن گسترش پیدا کرده است.

امروزه با توجه به توسعه سیستم های دفاع فعال و سخت شدن کار موشک های ضد زره، توسعه این توان در کشور ما می تواند در حقیقت یک کمک مهم در بخش توپخانه و به صورت خاص به بخش ضد زره باشد. پروفایل پروازی حمله از بالای این مهمات کمک می کند تا به نقاط ضعف تانک – حتی در انواع دارای زره های نسل جدید- حمله شده و درصد موفقیت و انهدام هدف را شدیدا افزایش دهد.

رونمایی از نسل جدید «گلوله‌های مدرن نقطه‌زن» در کشور/ ایران جزو 5 کشور تولیدکننده «مهمات هدایت لیزری توپخانه» در جهان+عکس

 گلوله کراسنوپل ۲ با رنگ سفید در نمایشگاه دستاوردهای دفاعی دیده می شود – پوشش روی گلوله و جستجو گر آن برای مقاصد نمایشی برداشته شده است

با این اوصاف، اضافه شدن این گلوله به سازمان رزم نیروهای مسلح ایران می‌توان گفت که سپاه و ارتش در حوزه گلوله‌های هدایت لیزری، در استاندارد و جایگاه یک قدرت جهانی ظاهر می‌شوند و از این پس، کشورمان به عنوان پنجمین کشور تولید کننده گلوله‌های هدایت لیزری در جهان شناخته خواهد شد. طبیعتا می‌توان تصور کرد با کمک کشورمان و دستیابی نیروهای مقاومت به چنین محصول مهم و خاصی، قدرت مقابله با توان زرهی و زمینی دشمنانی چون رژیم صهیونیستی چقدر ارتقاء خواهد یافت؛ ان‌شاء الله.



منبع خبر

رونمایی از نسل جدید «گلوله‌های مدرن نقطه‌زن» در کشور/ ایران جزو 5 کشور تولیدکننده «مهمات هدایت لیزری توپخانه» در جهان+عکس بیشتر بخوانید »

وقتی اروپا و آمریکا جنگ سرد جدید را به آشتی دو عضو ناتو ترجیح می‌دهند/ صف فروشندگان شناورهای جنگی به یونان طولانی‌تر شد +عکس


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، تنش ها در منطقه دریای مدیترانه خصوصا بین دو کشور یونان و ترکیه تقریبا طی هفته ها و ماه های اخیر روند صعودی به خود گرفته و کشف منابع گازی در شرق این دریا و در عین حال دخالت ترکیه در لیبی باعث شده تا یونان به عنوان خط اول مقابله با ترک ها، برنامه سنگینی در حوزه ارتقاء توان رزمی کلید بزند. در این میان خرید تعدادی جنگنده رافال از فرانسه در کنار بحث مدرن سازی قوای سطحی نیروی دریایی این کشور از جمله مهم ترین پروژه های این کشور به حساب می آید.

اما در کنار موارد فوق، پروژه اصلی در حوزه دریایی مربوط به خرید ۴ ناو محافظ جدید و همچنین به روز رسانی و ارتقاء ۴ فروند ناو محافظ کلاس هایدرا موجود در خدمت نیروی دریایی ارتش این کشور است که برآورد هزینه کل این پروژه در حال حاضر ۵ میلیارد یورو است که برای کشوری با وضعیت اقتصادی یونان، سنگین و باعث بروز فشار اقتصادی بیشتر بر دولت و مردم این کشور خواهد شد.

بیشتر بخوانید:

درس بزرگ «جنگ گازی» شرق مدیترانه برای ایران/ ضعف نیروی دریایی لبنان و قبرس جلوی کسب درآمد میلیارد دلاری را گرفت +تصاویر ماهواره‌ای

«تولید در داخل کشور»؛ شرط جدید خریداران سلاح برای تقویت فناوری بومی/ شرکای قدیمی آمریکا و اروپا به دنبال «خودکفایی نظامی» +عکس

دور جدید صدور فاکتورهای سنگین توسط آمریکا و اروپا برای دوشیدن متحدان/ از سنگاپور تا قطر؛ دلال‌ها مشغول کارند+عکس

در عین حال یک مسئله مهم که بخش دیگری از این قرارداد بزرگ را پوشش می دهد، ارائه دادن یک پیشنهاد برای پر کردن خلاء در زمان ارتقاء شناورهای کلاس هایدرا تا آماده شدن آنها و ورود به خدمت شناورهای جدید است که هر کدام از طرفین حاضر در این رقابت پیشنهادهایی را در این بخش به دولت یونان ارائه کرده اند. پیش از پرداختن به جزییات این رقابت سنگین باید به این مسئله اشاره کرد که تمامی حاضرین در این رقابت، با شرط قابل توجه خریدار یعنی تولید شناورها در خاک یونان، انتقال دانش و فناوری به این کشور و همچنین به کارگیری نیروهای محلی در پروسه ساخت در این قرارداد موافقت کرده اند. در ابتدا یک نگاه فشرده به وضعیت فعلی نیروی دریایی یونان خواهیم داشت.

نیروی دریایی یونان از جمله بازیگران منطقه مدیترانه است که با وجود عضویت در پیمان ناتو بزرگترین تهدید خود را عضو دیگر این پیمان یعنی ترکیه می بیند. اصلی ترین شناورهای سطحی نیروی دریایی یونان، ساخت آلمان و هلند هستند. ۴ فروند ناو محافظ کلاس Hydra و ۹ فروند ناو محفاظ کلاس Elli ساخت هلند اصلی ترین شناورهای سطحی نیروی دریایی یونان هستند. تعداد ناوچه سبک موشک انداز فرانسوی نیز در خدمت نیروی دریایی یونان موجود است. این کشور همچنین از جمله دارندگان هاورکرافت های کلاس Zubr ساخت شوروی سابق است که از اوکراین و روسیه تهیه شده و یکی از بزرگترین شناورها در کلاس خود بوده و توان تحرک آبی خاکی خوبی را به یونانی ها می دهد.

یکی از ناوهای محافظ کلاس Hydra نیروی دریایی یونان

ناوهای محافظ یونانی عمدتا با تسلیحات آمریکایی یعنی موشک های ضد کشتی سری هارپون و موشک های پدافندی سری ESSM مجهز شدند. یونانی ها زیر سامانه های ناوهای محافظ Elli را ارتقاء داده و برای ارتقا کلاس هایدرا یک طرح جدید در نظر گرفته شده است. آنها در ارتقاء کلاس هایدرا به دنبال نصب یک سامانه مدیریت رزمی جدید، سامانه های جمع آوری و به اشتراک گذاری اطلاعات لینک ۱۶ و ۲۲، سیستم هشدار دهنده لیزری و نصب سیستم های کنترل از راه دور مجهز به توپ های ۲۰ یا ۳۰ میلی متری هستند.

در بخش زیر سطحی یونانی ها ناوگانی از زیردریایی های ساخت آلمان دارند که شامل ۷ فروند زیردریایی تایپ ۲۰۹ از گونه های مختلف این سری و ۴ فروند زیردریایی تایپ ۲۱۴ است که مدل صادراتی تایپ ۲۱۲ بوده و از جمله زیردریایی های مدرن دیزل الکترونیکی محسوب می شود. این زیردریایی ها عمدتا از پرتابگرهای ۵۳۳ میلی متری اژدر و موشک های ضد کشتی هارپون برخوردار هستند. با این مقدمه به سراغ هر کدام از پیشنهادهای جدید به نیروی دریایی یونان خواهیم رفت. باید به این مسئله اشاره کرد که مشخصات و مختصات اعلام شده در خصوص این شناورها در کنار بحث انواع سامانه هایی که در ادامه به آن اشاره می شود ممکن است در آینده و با توجه به مذاکرات و نیازمندی های طرف سفارش دهنده دچار تغییرات شود.

انگلیس ها به دنبال تکرار موفقیت های اخیر در حوزه دریایی

صنایع نظامی انگلیس در چند سال اخیر موفق شده سفارش های صادراتی بیشتری را خصوصا بر پایه طرح ناوهای محافظ تایپ ۲۶ به دست بیاورد. پیشنهاد انگلیسی ها برای نیروی دریایی یونان در حقیقت بر پایه طرحی موسوم به Arrowhead ۱۴۰ است که پایه طراحی ناوهای محافظ تایپ ۳۱ نیروی دریایی انگلیس در آینده را تشکیل خواهد داد و توسط شرکت انگلیسی Babcock توسعه پیدا کرده است.

مشخصات کلی شناور پیشنهاد شده به یونانی ها بر این اساس است: وزن بیش از ۶ هزار تن در وضعیت بارگیری کامل، طول در حدود ۱۳۸ متر، عرض ۱۹ متر و سرعت نهایی آن در حدود ۵۱ کیلومتر بر ساعت خواهد بود. این شناور با حرکت در سرعت ۲۷ کیلومتر بر ساعت بر برد انتقالی ۱۶ هزار کیلومتر برسد. در بحث خدمه این شناورها معمولا دارای ۱۰۰ نفر پرسنل خواهند بود. در حوزه پیشران معمولا از ترکیب ۴ موتور دیزلی برای ناوهای این کلاس پیشنهاد شده است.

وقتی اروپا و آمریکا جنگ سرد جدید را به آشتی دو عضو ناتو ترجیح می‌دهند/ صف فروشندگان شناورهای جنگی به یونان طولانی‌تر شد +عکس

در حوزه سیستم های الکترونیکی و اپتیکی عمدتا از محصولات شرکت چند ملیتی اروپایی Thales برای تجهیز این ناو استفاده خواهد شد. رادار اصلی از مدل آرایه فازی فعال ۴ بعدی مدل NS۱۱۰ استفاده خواهد شد. سامانه های جنگ الکترونیک، پشتیبانی از اقدامات الکترونیک ( ESM )، رادارهای مستقل جستجوی سطحی و هوایی در کنار سیستم های اپتیکی در نظر گرفته شده است. یک سیستم سونار ثابت در درون بدنه کشتی و در بخش جلویی و یک سیستم سونار کشنده که موقعیت قرارگیری آن در انتهای شناور است توان شناسایی زیر سطحی این ناو را تشکیل می دهد. این مجموعه نیز ساخت شرکت Thales خواهد بود.

در حوزه تسلیحاتی ۸ تیر موشک کروز ضد کشتی (احتمالا از مدل هارپون ۲ ساخت آمریکا یا NSM ساخت نروژ) در کنار ۳۲ سلول پرتاب عمودی مارک ۴۱ برای حمل و شلیک ترکیبی از موشک ها مثل سری پدافند استاندارد ۲، ESSM و موشک های ضد زیردریایی سری ASROC پیشنهاد خواهد شد. سامانه دفاع نزدیک RAM، یک قبضه توپ بوفورس ۴۰ میلی متری مارک ۴ در کنار یک قبضه توپ اصلی ۷۶ یا ۱۲۷ میلی متری ساخت شرکت لئوناردوایتالیا با قابلیت شلیک مهمات هدایت شونده به همراه پرتاب گرهای اژدر ۳۲۴ میلی متری ترکیب تسلیحاتی خواهد بود که به نظر کارشناسان امر به این یونانی ها در این طرح ارائه می شود. قابلیت حمل یک بالگرد متوسط، حمل و پرتاب پرنده بدون سرنشین و همچنین قایق های تندرو مخصوص نیروهای ویژه نیز از دیگر توانایی های این ناو اعلام شده است.

در حوزه بحث پیشنهاد برای راه حل میان مدت، مسئولین شرکت انگلیسی  Babcock  اعلام کرده اند که گفتگوهای سطح بالایی بین دولت های انگلیس و یونان و این شرکت در حال حاضر جریان دارد اما جزییاتی از این طرح ارائه نکرده اند. در بحث ارتقاء ناوهای محافظ کلاس هایدرا نیز این شرکت اعلام کرده است که یک بسته ارتقاء را با کمک کمپانی Thales در نظر دارند که بخش اصلی آن نصب سیستم کنترل رزمی TACTICOS ساخت این شرکت بر روی این ناوها خواهد بود.  

یانکی ها به دنبال یک مشتری جدید بعد از عربستان سعودی

آمریکایی ها در سالهای اخیر در حوزه فروش زیر سیستم های مورد نیاز برای انواع شناورهای سطحی و زیر سطحی موفقیت های زیادی داشتند ولی وقتی به بحث فروش یک شناور کامل برسیم مشاهده می شود که بنا به دلایل فراوان، شرکت های آمریکایی موفقیت خاصی در این بین نداشته اند. در حال حاضر شاید بتوان گفت پروژه پر حاشیه LCS از معدود دارایی های آمریکا در این بخش است و شرکت لاکهید مارتین با ارتقاء این طرح و ارائه نسلی از شناورها موسوم به MMSC در این رقابت برای تامین نیاز یونان شرکت کرده است.

عربستان سعودی قبل از این ۴ فروند از شناورهای سری MMSC را سفارش داده است. طرح شرکت لاکهید مارتین به نوعی و تا حد زیادی شبیه به همان گزینه انتخابی توسط عربستان سعودی است. طول شناور در حدود ۱۱۸ متر، عرض آن ۱۷.۶ متر و وزن در حالت بارگیری کامل ۴۳۰۰ تن خواهد بود. سرعت نهایی این شناور ۵۵ کیلومتر در ساعت است و در صورت حرکت با سرعت ۱۸ کیلومتر در ساعت می تواند به برد انتقالی ۹۲۰۰ کیلومتر برسد. در بخش راداری و سامانه های الکترونیکی این شناورها به سیستم مدیریت رزمی ۲۱ COMBATSS مجهز خواهند بود که مشتق شده از سامانه معروف ایجیس نیروی دریایی آمریکاست و از رادارهای آرایه فازی فعال مدل TRS-۴D ساخت شرکت ایرباس بهره خواهد برد. حوزه سونار بخش چالش برانگیز این شناورها محسوب می شود. سیستم ارتباط ماهواره ای، آنتن انتقال داده از نوع لینک ۲۲ در کنار سامانه های شناسایی اپتیکی و جنگ الکترونیکی از دیگر سیستم های نصب شده روی این ناو است.

وقتی اروپا و آمریکا جنگ سرد جدید را به آشتی دو عضو ناتو ترجیح می‌دهند/ صف فروشندگان شناورهای جنگی به یونان طولانی‌تر شد +عکس

 این ناوها مجهز به یک سیستم متحرک سونار ساخت شرکت Thales هستند اما فاقد سیستم سونار نصب شده در داخل بدنه هستند. شرکت لاکهید اعتقاد دارند که ترکیب این سیستم با بالگردهای ضد زیردریایی سی هاوک می تواند سطح بالایی از توانایی ضد زیردریایی را برای این شناورها ایجاد کند اما در نبود سونار نصب شده در بدنه این ناو توانایی جستجوی ۲۴ ساعته اطراف خود خصوصا در وضعیت غیر فعال را از دست خواهد داد. این بخش مربوط به سونار، با توجه به توان بالای زیر سطحی نیروی دریایی ترکیه به نظر کارشناسان مهم ترین مشکل برای طرح شرکت لاکهید مارتین در این رقابت خواهد بود.

در این شناور جدید یک قبضه توپ ۵۷ یا ۷۶ میلی متری در جلوی ناو نصب می شود که بسته به سفارش مشتری توان حمل و شلیک مهمات هوشمند را نیز خواهند داشت.  ۸ پرتابگر عمودی مارک ۴۱ بر روی این شناور نصب خواهد شد که احتمالا از آن ها برای نصب موشک های پدافندی  سری ESSM یا استاندارد ۲ استفاده خواهد شد. در هر پرتابگر توان نصب ۴ موشک از نوع  ESSM  قرار دارد که مجموع موشک های مورد نظر را به عدد ۳۲  می رساند.  یک پرتابگر موشک های پدافند کوتاه برد  SeaRAM به همراه ۸ موشک ضد کشتی هارپون یا NSM از دیگر تسلیحات نصب شده بر روی این شناور خواهد بود.   پرتابگر های اژدر و توان حمل یک فروند بالگرد سی هاوک نیز از دیگر توانایی های این شناور است.

آمریکایی ها در خصوص ارتقاء شناورهای کلاس هایدرا و گزینه موقت برای نیروی دریایی یونان صحبت خاصی را مطرح نکرده و صرفا به در نظر داشتن گزینه هایی توسط شرکت لاکهید مارتین در این میان اشاره کرده اند.

ژرمن ها به دنبال حفظ بازار در یونان

دیگر کشور حاضر در این رقابت آلمانی ها هستند. باید به این مسئله اشاره کرد که شناورهای کلاس هایدرا که در حال حاضر توان اصلی نیروی دریایی یونان را در حوزه رزم سطحی شامل می شوند ساخت آلمان هستند. با علم به این مسئله آلمان ها طرحی بر اساس پروژه A-۲۰۰ خود را به یونانی ها پیشنهاد داده اند.

طرح مورد نظر بر اساس پروژه MEKO ۲۰۰ است که از زیر مجموعه های قدیمی تر آن همان ناوهای کلاس هایدرا هستند. پیشرفته ترین گزینه در این سری را می توان مدل A-۲۰۰AN به حساب آورد که برای نیروی دریایی الجزایر ساخته شده است. منابع خبری اعتقاد دارند آنچه توسط آلمانی ها به یونان پیشنهاد داده شده در اصل بر اساس همین طرح است. این ناو دارای وزن ۳۸۰۰ تن، طول ۱۲۱ متر و عرض ۱۶.۳ متر است. تعداد خدمه آن ۱۲۰ نفر بوده و از سیستم پیشران ترکیبی موتور دیزل و توربین گازی بهره می برد. این ناو ها می توانند به سرعت نهایی ۵۳ کیلومتر در ساعت رسیده و برد انتقالی نهایی این شناور با سرعت ۲۹ کیلومتر در ساعت در حدود ۱۳ هزار کیلومتر است.

وقتی اروپا و آمریکا جنگ سرد جدید را به آشتی دو عضو ناتو ترجیح می‌دهند/ صف فروشندگان شناورهای جنگی به یونان طولانی‌تر شد +عکس

سیستم های راداری الکترونیکی این شناور عمدتا ساخت شرکت SAAB سوئد است. رادار اصلی شناور از سری Sea Giraffe AMB است که از نوع سه بعدی و آرایه فازی فعال است. مجموعه راداری و اپتیکی کنترل آتش CEROS ۲۰۰ باز هم از شرکت سوئدی SAAB از دیگر سامانه های نصب شده بر روی این شناور است. سیستم سونار نصب شده در بدنه این شناور نیز از مدل ASO ساخت شرکت آلمانی ATLAS ELEKTRONIK است. در حوزه تسلیحاتی شاهد حجم سنگینی از موشک های ضد کشتی هستیم. برای این شناورها توان حمل ۱۶ فروند موشک ضد کشتی RBS-۱۵Mk۳ در نظر گرفته شده است. اما سایر تسلیحات این ناو عبارت است از دو قبضه توپ ۳۰ میلی متری، یک قبضه توپ ۱۲۷ میلی متری، ۳۲ فروند موشک سطح به هوای هدایت فروسرخ مدل Umkhonto-IR و دو پرتابگر برای اژدرهای مدل MU-۹۰ . موشک های کروز ضد کشتی این ناو ساخت سوئد و موشک های پدافندی آن ساخت آفریقای جنوبی هستند. توپ اصلی ۱۲۷ آن نیز ساخت ایتالیا بوده و توان حمل و شلیک مهمات هدایت شونده را دارد. این شناورها توان حمل تا دو فروند بالگرد مدل Super Lynx ۳۰۰ را نیز دارند.

در حال حاضر اطلاعات خاصی در خصوص برنامه ارائه شده توسط آلمان ها برای راه حل موقتی نیروی دریایی یونان و همچنین پروژه ارتقاء ناوهای کلاس هایدرا در دسترس نیست.

ماتادورها با یک پکیج سنگین به میدان وارد شدند

اسپانیایی ها در پروژه مورد نظر یونانی ها با محوریت شرکت Navantia  و با دو طرح وارد میدان شدند. طرح اصلی برای ناو محافظ جدید یونانی ها بر اساس پروژه F۱۱۰ این شرکت است که یک طرح جدید به حساب آمده و نیروی دریایی اسپانیا به تازگی این شناورها را سفارش داده و در بازه زمانی بین ۲۰۲۶ تا ۲۰۳۱ این ۵ ناو تحویل نیروی دریایی اسپانیا خواهد شد. البته با توجه به بحث تولید در داخل یونان و مسائل مربوط به انتقال فناوری مشخص خط تولید در اسپانیا نیاز به تغییر نخواهد داشت.

وقتی اروپا و آمریکا جنگ سرد جدید را به آشتی دو عضو ناتو ترجیح می‌دهند/ صف فروشندگان شناورهای جنگی به یونان طولانی‌تر شد +عکس

شناور مورد نظر وزنی در حدود ۶۱۰۰ تن داشته، طول آن ۱۴۵ و عرض آن نیز در حدود ۱۸ متر است. تعداد خدمه این شناور ۱۵۰ نفر است. سیستم پیشران این ناو بر اساس ترکیبی از توربین های گازی و موتور دیزل فعالیت خواهد کرد و می تواند به سرعت نهایی ۴۸ کیلومتر بر ساعت برسد و در زمان حرکت با سرعت ۲۷ کیلومتر در ساعت برد انتقالی آن به حدود ۷۶۰۰ کیلومتر می رسد. قلب سیستم الکترونیکی و راداری این شناور سامانه  AN/SPY-۷(V)۱ ساخت آمریکا و سیستم کنترل رزمی SCOMBA ساخت اسپانیا است. رادار مورد نظر این کشتی در باند اس فعالیت کرده و از نوع آرایه فازی فعال و سه بعدی است. یک سیستم سونار در درون بدنه شناور ساخت تالس و یک سیستم سونار با قابلیت کشیده شدن توسط ناو برای بحث شناسایی زیر سطحی و جنگ ضد زیردریایی در نظر گرفته شده است.

در حوزه تسلیحاتی این شناور با ۸ تیر موشک کروز ضد کشتی هارپون، ۱۶ پرتابگر عمودی مارک ۴۱ برای حمل و شلیک موشک های پدافندی سری استاندارد ۲ و ESSM بلوک ۲، پرتابگرهای اژدر ۳۲۴ میلی متری استاندارد ناتو، یک قبضه توپ ۱۲۷ میلی متری و دو قبضه توپ ۳۰ میلی مجهز شده است. این شناور توان پذیرش یک فروند بالگرد مثل سری سی هاوک یا NH-۹۰ را نیز دارد.

در حوزه تامین نیاز میان مدت نیروی دریایی یونان، اسپانیایی ها با طرح ناو محافظ سبک ۳ هزار تنی ALFA ۳۰۰۰ به میدان آمده اند. این طرح در حقیقت بر اساس کلاس Avante توسعه پیدا کرده که در حال حاضر هم در نیروی دریایی ونزوئلا وارد خدمت شده و هم عربستان سعودی تعدادی از آن را سفارش داده که در اسپانیا در حال ساخت است. طرف اسپانیایی اعلام کرده که دو فروند از این ناوها در مدت ۳۵ ماه در داخل یونان ساخته خواهد شد. در خصوص بحث ارتقاء ناوهای کلاس هایدرای یونان نیز اسپانیایی ها ترکیبی از سامانه های به کار رفته در ناوهای طرح اف ۱۱۰ و پروژه آلفا ۳۰۰۰ را برای نصب بر روی این شناورها پیشنهاد کردند.

هلندی ها با یک طرح موفق به دنبال بازار جدید

یکی از طرح های تقریبا موفق این روزهای جهان در حوزه شناورهای رزمی سبک مربوط به کشور هلند و ناوهای پروژه SIGMA هستند که در سالهای اخیر به مکزیک، اندونزی و مراکش فروخته شده اند. این سری از شناورها در اندازه های مختلف در نقش ناوچه های موشک انداز و ناوهای محافظ قابل ارائه است. آنچه شرکت هلندی Damen در این پروژه به یونان ارائه کرده SIGMA ۱۱۵۱۵ نام دارد. این کلاس پیشنهادی به یونانی ها وزنی در حدود ۴۴۰۰ تن وزن، ۱۱۹ متر طول و ۱۵.۵ متر عرض دارد. سیستم پیشران این شناور هنوز به صورت دقیق مشخص نشده اما احتمالا از موتورهای دیزل دریایی برای آن استفاده شود. سرعت نهایی این شناور ۵۵ کیلومتر بر ساعت و برد انتقالی آن با سرعت ۲۵ کیلومتر در ساعت چیزی در حدود ۹۲۰۰ کیلومتر است.

وقتی اروپا و آمریکا جنگ سرد جدید را به آشتی دو عضو ناتو ترجیح می‌دهند/ صف فروشندگان شناورهای جنگی به یونان طولانی‌تر شد +عکس

شرکت تالس طیف کامل سامانه های الکترونیکی و اپتیکی و سونار این شناور را تامین می کند. رادار اصلی شناور مدل NS۱۱۰ پیشنهاد شده است در حالی که یک سیستم سونار در داخل بدنه و یک سیستم دنبال با قابلیت آزاد شدن و رفتن به عمق آب نیز در انتهای شناور تعبیه شده است. سامانه های ارتباطی و اشتراک اطلاعات لینک ۱۶ یا لینک ۲۲، سیستم جنگال عقرب ساخت شرکت تالس، سامانه ارتباطات ماهواره ای و سامانه های پشتیبانی اقدامات الکترونیک بر روی این ناو نصب شده است. در بخش تسلیحاتی ۸ تیر موشک کروز ضد کشتی هارپون یا NSM، ۱۶ سلول پرتاب موشک عمودی مارک ۴۱ برای پرتاب موشک های سری استاندارد ۲ یا ESSM، سیستم دفاع نزدیک SeaRAM، یک قبضه توپ ۲۰ و یک قبضه توپ ۷۶ میلی متری در کنار پرتابگرهای اژدر ۳ تایی مارک ۳۲ با کالیبر ۳۲۴ میلی متری است. روی این شناور توان پذیرش یک بالگرد متوسط دریایی و یک پهپاد نیز وجود دارد.

در حوزه راه حل موقت برای نیروی دریایی یونان، طرف هلندی اعلام کرده که می تواند دو فروند ناو محافظ قدیمی از کلاس Karel Doorman که در خدمت نیروی دریایی هلند است را در کنار دو فروند ناو از طرح سبک SIGMA ۱۰۵۱۴ ارائه کند. در عین حال شرکت Damen اعلام کرده که در کنار شعبه هلندی شرکت تالس مطالعات گسترده ای را در خصوص شناورهای کلاس هایدرا انجام داده و می تواند گزینه های مناسبی را برای ارتقاء این ناوها ارائه بدهد.

ایتالیا به دنبال ادامه فروش طرح موفق

ایتالیا به عنوان یکی از دو سازنده پروژه مشترک FREMM با این شناورها در طرح یونانی ها برای فروش شناور وارد شده است. این کلاس از شناورها در این سالها موفقیت های خوب صادراتی را برای دو کشور فرانسه و ایتالیا ایجاد کرده و علاوه بر مصر و مراکش، ایالات متحده آمریکا نیز بر اساس طرح پیشنهادی ایتالیا قرار است تا نسل جدید ناو های محافظ خود را توسعه بدهد. شناورهای ایتالیایی این کلاس ۶۹۰۰ تن وزن داشته و طول آنها ۱۴۴ متر و همچنین عرض آنها در حدود ۲۰ متر است. این شناورها در مدل های چند ماموریتی ۱۹۹ نفر و در مدل های خاص جنگ ضد زیردریایی ۲۰۱ نفر خدمه دارند. سیستم پیشران مدل ایتالیایی از ترکیبی از موتورهای دیزل الکتریکی و همچنین موتورهای الکترونیکی است که بخش دیزل الکترونیک با همکاری بین ایتالیا و آمریکا و موتورهای الکترونیکی نیز ساخت ایتالیا است و در کنار آن ۴ ژنراتور دیزل نیز وجود دارد.

وقتی اروپا و آمریکا جنگ سرد جدید را به آشتی دو عضو ناتو ترجیح می‌دهند/ صف فروشندگان شناورهای جنگی به یونان طولانی‌تر شد +عکس

برد این شناورها در حدود ۱۲۳۰۰ کیلومتر با سرعت ۲۷ کیلومتر بر ساعت بوده و سرعت نهایی آنها نیز ۵۵ کیلومتر بر ساعت است. رادار اصلی این شناور مدل Selex MFRA  ساخت ایتالیا است که یک رادار آرایه فازی فعال در باند C است و توان شناسایی اهداف تا فاصله حدود ۴۰۰ کیلومتری و هدایت موشک به سمت آنها را نیز دارد. رادارهای کنترل آتش توپ و جستجوی سطحی این شناور هم ساخت ایتالیا است. سامانه پرتاب موشک عمودی Sylver ساخت فرانسه برای شلیک موشک های ضد هوایی Aster ۱۵ و Aster ۳۰ با بردهای ۳۵ و ۱۲۰ کیلومتر در این کشتی نصب شده است. این شناورها ۱۶ تیر از این دو نوع موشک حمل می کنند. ۴این موشک های ضد هوایی به صورت مشترک توسط ایتالیا و فرانسه توسعه پیدا کرده است. تیر موشک کروز ضد کشتی و حمله به اهداف زمینی Otomat با برد بیش از ۲۰۰ کیلومتر در مدل های چند منظوره این شناور نصب شده و در مدل های مخصوص جنگ ضد زیردریایی ۴ تیر موشک ضد زیردریایی MILAS  نصب شده است.

در بحث توپها نیز در مدل های چند ماموریتی یک قبضه توپ ۱۲۷ میلی متری ساخت شرکت ایتالیایی Oto Melara به همراه یک توپ ۷۶ میلی متری ساخت همین شرکت نصب شده است. در مدل ۱۲۷ میلی متری از گلوله های هدایت شونده سری Vulcano  استفاده می شود که می تواند اهداف را تا فاصله ۱۲۰ کیلومتر هدف قرار دهد. در مدل ضد زیردریایی نیز ۲ قبضه از توپهای ۷۶ میلی متری ساخت شرکت Oto Melara وجود دارد که می تواند گلوله های هوشمند را تا فاصله ۴۰ کیلومتری پرتاب کند. این شناور در مدل ایتالیایی توان حمل ۲ فروند بالگرد را نیز دارد. در بحث راه حل میان مدت برای نیروی دریایی یونان گفته شده است که ایتالیایی ها در اختیار قرار دادن دو فروند از ناوهای محافظ قدیمی تر کلاس Maestrale یا دو فروند از ناوهای FREMM را در نظر دارند. اطلاعات خاصی در خصوص طرح ایتالیا برای ارتقاء ناوهای کلاس هایدرا در حال حاضر منتشر نشده است.

فرانسه؛ امیدهای فراوان به فروش طرح جدید

اما در انتها به فرانسوی ها می رسیم که با طرحی به کلی جدید وارد میدان رقابت شده اند. پاریس بعد از فروش جنگنده های رافال به یونان در شرایط بهتری برای فروش ناو به این کشور قرار گرفته و در حال حاضر یک طرح کاملا جدید را به یونانی ها پیشنهاد داده است. طرح مورد نظر که   Frégate de Défense et d’Intervention در زبان فرانسه نام دارد به صورت مخفف پروژه FDI شناخته می شود و طرح ناو محافظ آینده فرانسه است. ترجمه کلی این عبارت فرانسوی “ناو محافظ مدافع و مداخله گر” است.  شرکت اصلی سازنده این ناو Naval Group فرانسوی است.

این ناو وزنی در حدود ۴۵۰۰ تن داشته و طول آن ۱۲۱ و عرض آن نیز ۱۷.۷ متر است. این شناور دارای سرعت نهایی ۵۰ کیلومتر بر ساعت است و برد انتقالی آن با سرعت ۲۷ کیلومتر بر ساعت در حدود ۹۲۶۰ کیلومتر بر ساعت است.

وقتی اروپا و آمریکا جنگ سرد جدید را به آشتی دو عضو ناتو ترجیح می‌دهند/ صف فروشندگان شناورهای جنگی به یونان طولانی‌تر شد +عکس

در حوزه سیستم های راداری و سونار این ناو از رادار باند اس مدل SeaFire ساخت تالس از نوع آرایه فازی فعال بهره خواهد برد و همین شرکت دو مدل سیستم سونار، یکی در داخل بدنه و یکی به صورت رها شونده را برای این ناو در نظر گرفته است. سیستم های اشتراک اطلاعات، ارتباط ماهواره ای، جنگال و جستجوی اپتیکی برای این ناو عمدتا توسط شرکت های فرانسوی تامین می شود. در حوزه تسلیحاتی سلاح اصلی این ناو ۸ تیر موشک کروز اگزوست بلوک ۳ سی خواهد بود. در این گونه یک سیستم پردازش گر دیجیتالی جدید تعریف شده است که قابلیت تشخیص بهتر اهداف را برای این موشک ممکن می کند. دو پرتاب گر عمودی ۸ تایی از مدل Sylver A۵۰ برای شلیک موشک های پدافندی سری آستر ۱۵ و ۳۰، توپ دفاع نزدیک تک لول ۲۰ میلی متری، توپ اصلی ۷۶ میلی متری با قابلیت شلیک مهمات هوشمند به همراه پرتاب گرهای اژدرهای سری MU ۹۰ از جمله تسلیحات این شناور هستند. توان پذیرش یک بالگرد سرنشین دار در کلاس NH-۹۰  و یک بالگرد سبک و کوچک بدون سرنشین را نیز دارد.

در بحث راه حل میان مدت برای نیروی دریایی یونان به نظر می رسد فرانسوی ها به دنبال در اختیار قرار دادن ۲ فروند ناو محافظ لافایت بعد از یک مدرن سازی در نظر گرفته شده و صنایع دریایی و الکترونیکی این کشور نیز اعلام کرده اند بر اساس نیازمندی یونانی ها آماده ارتقاء ناوهای کلاس هایدرا هستند.

آنچه در بالا به آن اشاره شد یک کلیت فشرده از یکی از برنامه های سنگین خرید دریایی در حال حاضر در جهان به حساب می آید. یونانی ها با وجود مشکلات اقتصادی به خاطر وضعیت رو به وخامت امنیتی خود افزایش بودجه نظامی و خرید های سنگین دفاعی را با نگاهی به وارد کردن فناوری و ایجاد نیروی کاری برای حجم بالای بیکاران کشور خود در نظر گرفته اند. با وضعیت فعلی به نظر می رسد همچنان منطقه شرق مدیترانه تا سالهای بعد شاهد یک مسابقه تسلیحاتی سنگین بین کشورهای حاضر در آن باشد و سران ناتو ترجیح می دهند به جای انکه به فکر مذاکره و آشتی میان این دو کشور باشند، سود خود را در فروش سلاح و عقد قراردادهای میلیارد دلاری تعریف کنند تا مشخص شود دوستی و آشتی با آنها چقدر به نفع ملتها و کشورهای ضعیف تر است.



منبع خبر

وقتی اروپا و آمریکا جنگ سرد جدید را به آشتی دو عضو ناتو ترجیح می‌دهند/ صف فروشندگان شناورهای جنگی به یونان طولانی‌تر شد +عکس بیشتر بخوانید »

رونمایی از دو سلاح راکت‌انداز مدرن و جدید در صنایع دفاعی کشور/ انهدام تانک‌های دارای «دفاع فعال» سریع‌تر و دقیق‌تر شد +عکس


به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، راکت اندازهای چند منظوره انفرادی از جمله تسلیحاتی هستند که از زمان جنگ جهانی دوم توسعه پیدا کرده و تا به همین امروز نیز جزو تسلیحات استاندارد و مهم بسیاری از یگان های پیاده در جهان به حساب می آیند. با توجه به نوع مهمات قابل استفاده در این راکت اندازها، قابلیت درگیری با انواع تانک ها و زره پوش ها، ساختمان ها و سنگرهای تقویت شده تا نیروهای پیاده دشمن وجود دارد.

این راکت اندازها با توجه به نوع طراحی دارای قابلیت استفاده چندین باره، مثل سری آر پی جی 7 ساخت شوروی سابق یا قابلیت شلیک یک بار مصرف مثل سری M72 ساخت آمریکا را دارند.

بیشتر بخوانید:

رونمایی از مهمات ایرانی برای خون آشام روسی/ ویژگی‌های مهم تولید «RPG-۲۹» بومی با سرجنگی ترموباریک +عکس

بازگشت داغ «RPG-۷» ایرانی پس از ۳ دهه/ راکت‌های قدیمی تبدیل به ترموباریک شدند +عکس

در کشور ما دو مدل راکت انداز انفرادی معروف یعنی سری RPG-7 و RPG-29 سالهاست تولید و در سازمان رزم نیروهای مسلح کشور وارد شده است. این راکت اندازها از نوع چند بار مصرف هستند، اما نصاویری مربوط به یک بازدید در سال گذشته از صنایع دفاعی توسط امیر سیاری معاون هماهنگ کننده کل ارتش و بازدید اخیر محمدباقر قالیباف رییس مجلس شورای اسلامی از نمایشگاه صنایع دفاعی کشور نشان دهنده این مسئله است که حداقل دو مدل آر پی جی یک بار مصرف جدید، مدرن و قابل توجه نیز در کشور ما تولید می شود.

بازدید امیر سیاری از صنایع دفاعی در سال 1399 – به استوانه کوچک بالای پرتابه اصلی دقت کنید

رونمایی از دو سلاح راکت‌انداز مدرن و جدید در صنایع دفاعی کشور/ انهدام تانک‌های دارای «دفاع فعال» سریع‌تر و دقیق‌تر شد +عکس

بازدید اخیر محمدباقر قالیباف از نمایشگاه صنایع دفاعی – به استوانه کوچک بالای پرتابه اصلی و حلقه انتهای استوانه حامل دقت کنید

به طور کلی، در یک دسته پیاده نظام به صورت استاندارد، فرد یا افرادی به عنوان تیم ضد زره -یا در اصطلاح معروف دوران دفاع مقدس آر پی جی زن – حضور داشته اند. در کنار افرادی که دارای سلاح تخصصی ضد زره هستند راکت های یک بار مصرف با توجه به اندازه کوچک و وزن پایین، یک توانایی ضروری و مهم را به هر کدام از افراد دسته پیاده نظام در زمان بروز درگیری می دهد. در شرایط نبردهای فاصله نزدیک و جنگ شهری که در سالهای اخیر در حجم بالایی نیز رخ داده این راکت ها می توانند انواع تانک ها تا نیروهای دشمن که درون یک سازه سنگر گرفته اند را با یک شلیک نابود کنند.

RPG 27 راکت جدید برای سربازان ایرانی

بر اساس تصاویر موجود، به نظر می رسد یکی از راکتهای جدید که در صنایع دفاعی کشور تولید شده، مشابه مدل RPG 27 است که در اصل ساخت شرکت NPO Bazalt روسیه محسوب می شود. این راکت انداز در حدود 7 کیلو و 600 گرم وزن داشته و 1155 میلی متر نیز طول دارد. این راکت انداز یک پرتابه 105 میلی متری ضد تانک شدید الانفجار  را شلیک می کند که توان نفوذ در زره تانک به اندازه 650 میلی متر، بعد از زره واکنشی را داشته و در صورت شلیک به سمت دیوار نیز می تواند درون یک دیوار بتون به قطر 1 و نیم متر نفوذ کند. سرعت پرتابه این راکت در حدود 120 متر در ثانیه و برد آن نیز 200 متر است.

رونمایی از دو سلاح راکت‌انداز مدرن و جدید در صنایع دفاعی کشور/ انهدام تانک‌های دارای «دفاع فعال» سریع‌تر و دقیق‌تر شد +عکس

راکت انداز RPG-27 – به حلقه پلاستیکی انتهای پرتابگر دقت کنید – در نمایشگاه اخیر صرفا پوسته ها بدون مهمات و سایت هدف گیری به نمایش درآمده اند

این راکت اندازه از هدف گیر فلزی بهره می برد که با چشم، عمل هدف گیری را انجام می دهد. بر اساس همین سری، راکت مدل های RShG-1 با سر جنگی ترموباریک و همچنین مدل RMG با قابلیت سنگر شکنی نیز توسعه پیدا کرده است. با این اوصاف این گونه نیز می توان گمانه زنی کرد که مهمات سنگر شکن و ترموباریک نیز برای این راکت انداز در داخل ایران توسعه پیدا کرده باشد.

RPG30؛ تلاش برای عبور از سد دفاع فعال

توسعه سیستم های دفاع فعال در حال حاضر برای انواع تانک ها و زره پوش ها تبدیل به یک اولویت برای مقابله پرتابه های ضد زره شده است. از جمله این سامانه ها می توان به تروفی ساخت رژیم صهیونیستی اشاره کرد. یکی از راه حل های غلبه بر سیستم های دفاع فعال، شلیک با فاصله بسیار کوتاه دو پرتابه به سمت هدف مجهز به این سامانه ها است.

پرتابه اول به نوعی خود را در معرض اصابت سیستم دفاع فعال قرار داده و در مسیر را برای پرتابه دوم به منظور نفوذ و برخورد به هدف باز می کند. در کشور ما پیش از این سامانه پیروز مجهز به موشک های ضد زره دهلاویه این قابلیت را در اختیار نیروهای مسلح گذاشته بودند ولی آن سامانه سنگین بوده و روی خودرو نصب می شود و نیاز بود نیروهای پیاده نیز از داشتن چنین قابلیتی بهره مند باشند.

رونمایی از دو سلاح راکت‌انداز مدرن و جدید در صنایع دفاعی کشور/ انهدام تانک‌های دارای «دفاع فعال» سریع‌تر و دقیق‌تر شد +عکس

راکت انداز RPG-30

راکت انداز آر پی جی 30 از نظر ظاهری تقریبا شبیه به مدل 27 بوده اما یک استوانه کوچک تر نیز روی حامل اصلی راکت نصب شده است. زمانی که کاربر، پرتابه را شلیک می کند در فاصله بسیار کمی -کم تر از یک ثانیه – قبل از حرکت راکت اصلی به سمت هدف، راکت کوچک تر حرکت خود را آغاز کرده و در نقش یک پرتابه گول زننده، حواس سیستم های دفاع فعال را منحرف کرده و راه را برای راکت اصلی باز می کند.

رونمایی از دو سلاح راکت‌انداز مدرن و جدید در صنایع دفاعی کشور/ انهدام تانک‌های دارای «دفاع فعال» سریع‌تر و دقیق‌تر شد +عکس

نحوه عملکرد راکت اندازه RPG-30 در مقابل سیستم های دفاع فعال

این راکت انداز نیز در اصل ساخت شرکت NPO Bazalt بوده و وزن آن 10 کیلو و 300 گرم، سرعت پرتابه 120 متر بر ثانیه و کالیبر آن نیز 105 میلی متر و از نوع شدیدالانفجار ضد تانک است. این راکت نیز توان نفوذ به 650 میلی متر زره فولادی و یا 1.5 متر سازه بتونی را دارد و برد آن نیز در حدود 200 متر است.

همان طور که از ویژگی های این دو سامانه تسلیحاتی مشخص است این دو راکت انداز برای واحدهای پیاده سبک از جمله واحدهای مکانیزه و هوابرد تا یگان های پیاده نظام توسعه پیدا کرده و می تواند حجم آتش قابل قبولی را در نبردهای فاصله نزدیک برای کاربران خود ایجاد کند. با تولید انبوه و تحویل این راکت اندازها به نیروهای مسلح هر کدام از نیروهای پیاده قادر خواهند بود با قدرت آتش بسیار بالاتری با طرف مقابل درگیر شوند و در عین حال شانس عبور از سیستم های دفاع فعال را نیز داشته باشند که خود این مسئله یک چالش بزرگ برای میدان های نبرد امروز و آینده به حساب می آید.



منبع خبر

رونمایی از دو سلاح راکت‌انداز مدرن و جدید در صنایع دفاعی کشور/ انهدام تانک‌های دارای «دفاع فعال» سریع‌تر و دقیق‌تر شد +عکس بیشتر بخوانید »