به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، منابع عبریزبان، شامگاه امروز (چهارشنبه) گزارش دادند در جریان جنگ اخیر غزه سامانه گنبد آهنین به اشتباه به یک جنگنده خودی شلیک کرده است.
کانال ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی در این خصوص گزارش داد که گنبد آهنین در جریان جنگ اخیر با نوار غزه به سمت یک جنگنده ارتش رژیم صهیونیستی به اشتباه موشک شلیک کرده است.
این شبکه صهیونیستی با خطرناک خواندن واکنش گنبد آهنین، خبر داد که ترکشهای موشک با جنگنده مذکور برخورد داشتهاند.
منابع فلسطینی نیز به نقل از رسانههای صهیونیستی گزارش دادند که جنگنده مذکور از نوع اف-۱۵ بوده است.
این گزارش در حالی منتشر شده است که روزنامه عبریزبان «هاآرتص» نیز پیشتر در جریان جنگ اخیر با نوار غزه گزارش داده بود که سامانه گنبد آهنین یک پهپاد این رژیم را پس از شناسایی آن به عنوان یک پرنده متخاصم، رهگیری کرده است.
عملکرد سامانه پدافند هوایی رژیم صهیونیستی علیرغم هزینههای گزافی که بابت تولید آن پرداخت شده، اخیرا در فلسطین اشغالی جنجالبرانگیز بوده است.
رسانههای خبری طی ماههای گذشته از عملکرد ناموفق این سامانه در رهگیری موشکهای مقاومت فلسطین و همچنین اقدام ناموفق این سامانه در رهگیری یک موشک شلیکشده از خاک سوریه به نزدیکی تأسیسات هستهای رژیم صهیونیستی در جنوب فلسطین اشغالی گزارشهایی منتشر کردند.
ارتش رژیم صهیونیستی، در ارتباط با موشک شلیک شده است خاک سوریه به سمت سرزمینهای اشغالی رسما اعلام کرده بود که پدافند هوایی این رژیم در رهگیری موشکی که از خاک سوریه شلیک شده بود، ناموفق عمل کرده است.
خبرنگار شبکه «العربیه» در فلسطین اشغالی نیز در این خصوص گزارش داده بود که گنبد آهنین دو بار در رهگیری موشک یادشده ناموفق عمل کرده است.
سرویس جهان مشرق –نشنال اینترست در مقالهای به قلم ست فرانتزمن روزنامهنگار نویسنده صهیونیستی و مدیر اجرایی مرکز گزارش و تحلیل خاورمیانه و از اعضای اندیشکده آمریکایی انجمن خاورمیانه با اشاره به گرفتار شدن رژیم صهیونیستی در یک جنگ فرسایشی با حماس نوشت: حماس بر اساس یک دستورالعمل شناخته شده وارد جنگ شد. حماس از سال ۲۰۰۶ اداره نوار غزه را در دست دارد. اسرائیل بواسطه دو جنگ خونین در سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۴ که طی آن نیروهای خود را به داخل غزه فرستاد، یاد گرفت که جنگ با حماس را به کمک حملات هوایی دقیق مدیریت کند.
مخاطبان گرامی، محتوا و ادعاهای مطرحشده در این گزارش، صرفاً جهت تحلیل و بررسی رویکردها و دیدگاههای اندیشکدههای غربی منتشر شده است و ادعاها و القائات احتمالی این مطالب هرگز مورد تأیید مشرق نیست.
حماس قواعد بازی را میداند
حماس قواعد بازی را میداند و سعی کرد از آن بیشترین بهره و استفاده را ببرد. حماس در این راستا ۳۷۵۰ راکت طی ده روز اول جنگ شلیک کرد. در قالب این راکتبارانها از جمله ۱۴۰ راکت در یک مورد ظرف چند دقیقه شلیک شد که رقم بیسابقهای به شمار میرفت. اسرائیل مجبور شد بیش از ۱۰۰۰ راکت که به سمت شهرهای بزرگی نظیر اشکلون و تلآویو شلیک شده بودند را رهگیری کند.
این نشریه آمریکایی با توضیح اینکه رژیم اشغالگر چند دور حملات هوایی گسترده علیه حماس انجام داد نوشت: اسرائیل از ۱۲۰ مهمات هدایتشونده و ۵۲ جنگنده طی این مرحله استفاده کرد. اسرائیل به خاطر کشتن دهها غیرنظامی در غزه در جریان جنگ به باد انتقاد گرفته شده است. اگرچه اسرائیل میگوید همیشه به غیرنظامیان اخطار میدهد اما بسیاری از آنها کشته شدهاند.
اسرائیل در حال از دست دادن متحدان خود است
با این وجود، ماهیت نقطهزنی این جنگ با بهرهگیری از جدیدترین مهمات و جدیدترین اطلاعات، پهپادها، و دیگر شیوههای پایش موجب شده تا اسرائیل از آتشبس چشمپوشی کند و مدعی شود که مأموریتش در غزه تمام نشده است. حماس به نظر در حال پیروزی در جنگ روابط عمومی و حتی جنگ راهبردی است. اسرائیل در معرض انتقاد برخی از اعضای کنگره و صاحبنظرانی قرار گرفته که استدلال میکنند آمریکا باید کمک نظامی به اسرائیل به ارزش سالانه ۸/۳ میلیارد دلار را قطع کند.
چند عضو کنگره حتی اسرائیل را یک کشور «آپارتاید» خواندند. در اتحادیه اروپا، فقط مجارستان بود که در مسیر اجماع جهت درخواست آتشبس و انتقاد از اسرائیل مانع ایجاد کرد. چین بیانیههای بسیار تندی صادر کرده و خواستار محکومیت اسرائیل توسط شورای امنیت سازمان ملل شده است. معلوم نیست اسرائیل در اینجا قربانی رقابت میان آمریکا و چین شده یا نه، اما اقدام چین در توصیف اسرائیل بهعنوان «سرپل» آمریکا در خاورمیانه بر چنین چیزی دلالت دارد. تلاش سازمان ملل جهت محکوم کردن اسرائیل بدون حتی اشاره به حماس نشان میدهد که اسرائیل در صحنه بینالمللی دچار پسروی شده است.
در ادامه این گزارش آمده است: در همین حال، حماس برای انتخابات فلسطین در اواخر سال جاری خیز برداشته است. انتخابات یکبار به تعویق افتادند، اما حماس معتقد است که از این مسئله منفعت میبرد. ایران و حزبالله نیز مشغول تماشا هستند. حسین سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی روز ۷ مه در آستانه جنگ اظهار داشت که اسرائیل در برابر یک حمله تاکتیکی بزرگ اینچنینی آسیبپذیر است. رهبر حزبالله و رهبران حماس استدلال کردهاند که یک چرخش جهانی ضد اسرائیل اتفاق افتاده است. آنها احتمالاً قدرت گرفتن یک دولت جدید در واشنگتن و محکومیت اسرائیل از طرف ترکیه و همچنین افزایش قدرت روسیه، چین، و ایران را شاهدی میدانند دال بر اینکه اسرائیل شاید متحدان غربی خود را از دست داده است.
اسرائیل با چالشهای تاکتیکی و راهبردی روبروست
بنابراین، مشکل اسرائیل ماهیت تاکتیکی و راهبردی دارد. در سال ۲۰۱۸، زمانی که بنیامین نتانیاهو نخستوزیر اسرائیل تحتفشار قرار گرفت تا با غزه وارد جنگ شود، او از این کار امتناع ورزید و استدلال کرد که تهدید ناشی از ایران در سوریه توجه تمام و کمال اسرائیل را میطلبد. اسرائیل و ایران در سوریه و همچنین لبنان و شاید عراق و هر جای دیگری که شبهنظامیان طرفدار ایران میگویند خواهان پیوستن به جنگ حماس ضد اسرائیل هستند، به نظر در مسیر برخورد با یکدیگر قرار گرفتهاند.
با این حال، اسرائیل در خصوص حماس به دنبال مدیریت منازعه بود. برای نمونه، تنشها میان اسرائیل و حماس در گذشته نیز اوج گرفتهاند و اسرائیل دست به حملات هوایی کوتاه و چندروزه ضد غزه زده است. اکنون اما سیاست مدیریت منازعه به پایان رسیده است. اسرائیل اکنون علناً میگوید که میخواهد ترتیبی دهد تا به مدت پنج سال آرامش داشته باشد. اما حماس متحمل شکستهای جدی نشده است. اسرائیل زیرساختهای حماس را بطور مرتب هدف قرار میدهد.
معمولاً اعضای حماس قادر میشوند از مهلکه بگریزند. برخی از تیمهای پهپادی حماس و تیمهای مسئول موشکهای هدایتشونده ضدتانک هدف قرار گرفتهاند. با این حال، تعداد تلفات به نظر پایین است. حماس در ازای حملات راکتی گسترده خود هزینه چندانی نمیپردازد. شواهد و قرائن موجود در رسانههای ایران نیز به نظر نشان میدهند که شلیک راکت توسط حماس به منظور آزمودن سامانه گنبد آهنین و بستن فرودگاههای اسرائیل طراحی شده است. پهپادهای حماس که مبتنی بر پهپاد ایرانی ابابیل هستند، تهدید جدیدی به شمار میروند.
حملات دقیق و گنبدآهنین کارایی چندانی ندارد
در بخش دیگری از این گزارش عنوان شده است: گنبد آهنین و حملات هوایی دقیق دیگر شاید به مثابه یک عصای جادویی نباشند. ارتشها بر این نکته واقفند. آمریکا معتقد بود که انقلاب در امور نظامی پس از جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ یک نقطهعطف خواهد بود. آمریکا متعاقباً از سلطه جهانی برخوردار شد، اما این کشور با ناکامیهایی در منطقه بالکان و در زمینه تأمین امنیت در آسمان عراق و در سومالی مواجه شد. در نهایت، حمله به عراق و افغانستان نشان داد که دقت حتی در کنار حملات هوایی و پهپادهای مدرن نمیتواند به پیروزی در جنگ بینجامد. آمریکا در سال ۲۰۱۱ عراق را ترک کرد و بعداً دوباره به آنجا بازگشت. این کشور بواسطه اقدامات ایذایی شبهنظامیان طرفدار ایران که از راکتهای ۱۰۷ میلیمتری و پهپاد بهره میگیرند، اکنون دوباره از بیشتر پایگاههای خود در عراق خارج شده است. آمریکا در پاسخ دست به حملات هوایی در سال ۲۰۱۹، مارس ۲۰۲۰، و فوریه ۲۰۲۱ زد. اما حملات هوایی به پیروزی در جنگ منجر نشدند. به همین نحو، آمریکا پس از ۲۰ سال در حال خروج از افغانستان است. دکترین ضد شورش آمریکا و نسخههای مشابه نظیر کوین (COIN) بطور گسترده در معرض نقد قرار گرفتهاند. آمریکا اکنون خواهان یک ارتش بزرگ و یک نیروی دریایی بزرگتر جهت هماوردی با رقبای تقریباً همقد و قواره نظیر چین است.
اسرائیل سرمایهگذاری سنگینی بر روی جنگ شبکهمحور صورت داده و در این راستا از هوش مصنوعی بهره گرفته و یگانهای مجهز به فناوریهای نوین را یکپارچه ساخته است. این امر به نظر یک نوع جنگ جدید توأم با تحرک و مرگباری را رقم زد و در عین حال از میزان اشتباهات کاست. با این حال، جنگ در غزه محدودیتها را نمایان ساخته است. وقتی که قرار باشد تلفات جنگها تقریباً صفر باشد، اشتباهاتی اتفاق میافتند و پیروزی قاطع حاصل نمیشود. بعلاوه، هیچگونه بازدارندگی برای دور بعدی به وجود نمیآید. اسرائیل علناً گفته که درگیر یک «جنگ میان جنگها» در سوریه است و حدود ۲۰۰۰ حمله هوایی ضد اهداف متعلق به ایران صورت است. اما این رویکرد مشکل را برای همیشه برطرف نمیکند.
اسرائیل در این درگیریها پیروزی نصیبش نشد
نشنال اینترست در پایان گزارش خود اذعان کرد: هشدارهایی مبنی بر اینکه حماس در پی این دور از درگیریها از مشروعیت بیشتری برخوردار خواهد شد، داده شده است. ایران و حزبالله شاید تقویت شوند. اسرائیل بخشی از حمایتهای بینالمللی را از دست داده است. پیوندهای جدید میان اسرائیل و منطقه خلیج فارس اکنون ممکن است بواسطه منازعه اخیر لطمه ببینند. این پیوندها مبتنی بر یک دوره صلح بودند که طی آن روابط اقتصادی بهعنوان یک مزیت بزرگ شکل گرفتند و اسرائیل را از طریق امارات با یونان و هند یکپارچه میسازند. معلوم نیست اسرائیل از این دور از درگیریها چه چیزی نصیبش شده است.
این امر برای کسانی که جنگ نقطهزن و جدیدترین فناوریها نظیر جنگندههای اف-۳۵ را شیوهای برای غلبه بر رقبای همقد و قواره میدانند، مایه نگرانی است. این امر همچنین مایه نگرانی منطقه است، چرا که ایران و عوامل نیابتیاش جسورتر میشوند. برای مثال، حوثیها در یمن از مدل مشابهی از موشکها و پهپادها جهت حمله به عربستان استفاده میکنند. عربستان و همچنین آمریکاییها در عراق همانند اسرائیل شاهد چالشهایی از طرف این دکترین موشکی ایران در منطقه بودهاند. حملات هوایی نقطهزن شاید به اوج خود رسیده باشند. دکترین بعدی یا لزوم بهروزرسانی این دکترین شاید یک علامت سؤال بزرگ پیش روی برنامهریزان نظامی بگذارد.
گروه دفاعی خبرگزاری فارس: حملات موشکی روزهای اخیر گروههای مقاومت فلسطینی از نوار غزه به سراسر سرزمینهای اشغالی و هدف قرار دادن مواضع رژیم صهیونیستی در پاسخ به جنایات این رژیم در قدس شریف، شب گذشته با مرحلهای جدید مواجه شد و کتائب القسام در دو مرحله مجموعا ۲۱۰ فروند موشک را به سوی مناطق اشغالی شلیک کردند که از این تعداد ۱۰۰ موشک به سوی بئرالسبع و ۱۱۰ موشک به سوی تلآویو و فرودگاه بنگوریون شلیک شد.
از سوی دیگر سرایا القدس (شاخه نظامی جهاد اسلامی فلسطین) هم بامداد امروز ۱۰۰ موشک را به سوی اهدافی در تلآویو، عسقلان، بئرالسبع و سدیروت شلیک کرد. آنگونه که گروههای مقاومت فلسطینی اعلام کردهاند در این حملات از نمونههای مختلف موشکی از نوع A۱۲۰ ،M۷۵ ،J۸۰ ،J۹۰ استتفاده شده است.
در حملات موشکی دو روز اخیر مقاومت فلسطین به مناطق اشغالی چند نکته مشهود وجود دارد که در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
نخستین موضوع، افزایش حجم شلیک، دقت اصابت و قدرت تخریب موشکهای نسل جدید گروههای مقاومت فلسطینی است که حاکی از وقوع یک تحول جدی در صنایع موشکی مقاومت فلسطین دارد. پیش از این حجم کمتر شلیکها این فرصت را برای صهیونیستها فراهم میکرد تا بتوانند با موشکها مقابله کنند؛ اما در حملات اخیر حجم بالای شلیک همزمان موشکها، دفاع هوایی صهیونیستها را که برای مقابله با موشکهای گروههای مقاومت مبتنی بر سامانه گنبد آهنین است را اشباع و یا اصطلاحا Numout (اتمام موشکهای رهگیر) کرده و عملا فرصت رهگیری و انهدام تمام موشکها را از این سامانه سلب میکند. این موضوع یک مزیت دیگر نیز ایجاد خواهد کرد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
از سوی دیگر دقت اصابت نیز در عملیاتهای موشکی روزهای اخیر قابل مقایسه با گذشته نیست و حاکی از تحولی اساسی در حوزه هدایت و کنترل است. انتشار تصاویری از محل اصابت موشکهای مقاومت که بعضا اهدافی با ابعاد کوچک چه در مناطق صهیونیستنشین و چه در مراکز اقتصادی رژیم حاکی از انتخاب دقیق اهداف توسط گروههای مقاومت است؛ تصاویری که در ادامه خواهید دید نمونههایی از اثبات این موضوع است.
نکته دیگری که با بررسی تصاویر محل اصابت موشکهای مقاومت فلسطین دیده میشود، افزایش چشمگیر قدرت تخریب موشکها است که نشان میدهد گروههای فلسطینی تمرکز جدی خود را متوجه توسعه سرجنگیهای جدید برای موشکها و تولید مواد منفجره با حجم تخریب بالا کردهاند.
** هزینهای که چراغ خاموش کمر صهیونیستها را میشکند
اما در کنار خسارات سنگین مالی ناشی از هدف قرار گرفتن مواضع صهیونیستها توسط موشکهای مقاومت، یک هزینه به مراتب سنگینتر نیز در خلال این حملات به صهیونیستها و ماشین جنگی آنها تحمیل میشود که عمدتا در میان خبرهای حملات موشکی به آن توجهی نمیشود و آن هم هزینه گزافی است که صهیونیستها برای مقابله با موشکهای مقاومت میپردازند!
بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط نشریه صهیونیستی «اسرائیل هیوم» هر رهگیری سامانه گنبد آهنین ۸۰ هزار دلار هزینه دارد که از این میزان و بر اساس قراردادهای منعقد شده برای فروش این سامانه مبلغی حدود ۶۵ تا ۷۰ هزار دلار فقط مربوط به موشک این سامانه است و بقیه این مبلغ نیز مربوط به هزینههای نگهداری و سایر اجزای سامانه است.
در حقیقت صهیونیستها برای مقابله با موشکها و راکتهایی که از سوی گروههای مقاومت فلسطینی شلیک میشود و قیمتی بهشدت پایین و در حد چند هزار دلار دارد، مجبور هستند موشکی را شلیک کنند که آن شلیک برایشان ۸۰ هزار دلار هزینه دارد.
** چه بزنند چه نزنند؛ باختهاند!
هر لانچر سامانه گنبد آهنین مطابق آنچه در تصویر زیر میبینیم از ۲۰ محفظه موشک تشکیل شده است؛ این به آن معناست که شلیک این ۲۰ موشک دستکم بیش از ۱.۵ میلیون دلار برای صهیونیستها هزینه در بر خواهد داشت در حالی که مجموع قیمت ۲۰ موشکی که میخواهد سرنگونشان کند از قیمت یک موشک گنبد آهنین هم کمتر باشد!
لانچر شلیک موشکهای سامانه گنبد آهنین
مشابه همین اتفاق در جنگ یمن نیز جریان دارد؛ در جایی که دفاع هوایی عربستان سعودی ۵ فروند موشک پاتریوت PAC-3MSE با ارزش جمعی ۵۰ میلیون دلار را برای سرنگونی یک موشک چندصدهزار دلاری یمنیها شلیک میکند.
حالا بیایید بررسی کنیم آنچه را که طی دو روز گذشته در سرزمینهای اشغالی اتفاق افتاده؛ بر اساس آنچه که خود صهیونیستها اعلام کردهاند، طی دو روز گذشته بیش از ۱۰۰۰ فروند راکت و موشک از غزه به سمت مناطق اشغالی از جمله تل آویو و حیفا شلیک شده است؛ در کنار تلفات و خسارات سنگین وارد شده بر پیکره این رژیم در اثر اصابت موشکها، اگر بخواهیم موفقیت کذایی سامانه گنبد آهنین رژیم را در مقابله با نیمی از موشکهای مقاومت مفروض بگیریم؛ به آن معناست که دستکم ۴۰ میلیون دلار هزینه فقط در دو روز به اقتصاد این رژیم تحمیل شده است!
تحمیل چنین هزینهای به پیکره اقتصاد رژیم صهیونیستی در حالی که خود با مشکلات عدیده امنیتی، سیاسی و اقتصادی دست و پنجه نرم میکند، روند بنبست داخلی این رژیم را تشدید میکند و این همان عاملی است که میتواند فروپاشی این رژیم را تقویت کند.
مشکلات عدیده اقتصادی و امنیتی و بروز گسترده نارضایتیها در داخل این رژیم طی ماههای گذشته منجر به برگزاری چهارمین انتخابات پارلمانی این رژیم طی ۲ سال اخیر شده است و شاهد مثال آن عدم توانایی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در تشکیل دولت است. حالا این رژیم از یک سو باید با توجیه بیتوفیقی سامانه گنبد آهنین خود و از سوی دیگر باید با ضربه شدیدی که به اقتصادش وارد میشود دست و پنجه نرم کند؛ نبردی که شاید ماهها ادامه داشته باشد و منجر به تشدید بنبست در این رژیم شود.
به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، با گذشت حدود ۴۸ ساعت از درگیری های تمام عیار در سرزمین های اشغالی، ارتش صهیونیستی به اعتراف خود تحت سنگین ترین حملات راکتی و موشکی در تاریخ موجودیت این رژیم جعلی قرار گرفته و درگیری هایی که ابتدا در اعتراض به تخلیه اجباری محله هایی در قدس شرقی آغاز شده و به مسجد الاقصی کشید، در نهایت بدل به یک تنبیه بزرگتر در بخش بزرگی از سرزمین های اشغالی آنهم از محدوده کوچک و محاصره غزه شد.
این موضوع به گونه ای پیش رفت که از شهرک های اطراف نوار غزه تا تل آویو، نبردی سنگین بین راکت ها و موشک های مقاومت و سامانه گنبد آهنین اسراییلی ها در گرفت که از جهات مختلف می تواند مورد توجه و تحلیل کارشناسان و علاقمندان به جبهه مقاومت باشد.
همانطور که از گذشته بیان شده، سامانه گنبد آهنین به عنوان یک سیستم دفاع مرحله آخر ساخته شده در رژیم صهیونیستی برای مقابله با سیستم های خمپاره انداز، توپخانه و راکتی توسعه پیدا کرده و از کمک های سنگین مالی و فنی ایالات متحده در تمامی مراحل توسعه خود بهره برده است. از زمان عملیاتی شدن این سامانه در سال ۲۰۱۱ میلادی به این طرف، مقاومت فلسطین با چالشی جدید رو به رو و بخشی از راکت های شلیک شده توسط مقاومت در درگیری های مختلف توسط این سامانه رهگیری و نابود می شوند.
در چنین شرایطی معمولا دو راه حل برای غلبه بر این نوع سیستم های دفاعی وجود دارد؛ یکی بحث توسعه سیستم های پیشرفته و ارائه نسل به کلی جدید از پرتابه ها است که با توجه به محدودیت های فراوان در مناطق اشغالی گزینه در دسترسی و ساده ای به حساب نمی آید اما مسئله بعدی افزایش تولید دارایی های موجود و بیشتر کردن حجم آتش است.
نمایه ای از راکت ها و موشک های موجود در نوار غزه بر اساس ادعای منابع غربی
البته ذکر این مسئله نیز بسیار مهم است که مقاومت فلسطین صرفا به تولید انبوه مدل های قدیمی بسنده نکرده و مدل هایی با قدرت تخریب و برد بیشتر مثل سری A۱۲۰ با برد ۱۲۰ کیلومتر را توسعه داده است. این پرتابه های جدید از سامانه های پرتابگر چندتایی برخوردار بوده و همان طور که در فیلم های بسیاری که در چند روز اخیر منتشر شده در زمانی کمتر تعداد بیشتری از راکت های مقاومت به سمت اهداف پرتاب می شوند.
تصاویر حملات مقاومت به اسدود و تلاویو با موشک های سری A۱۲۰ – به بارگذاری در لانچرهای مدفون دقت کنید
بارگذاری موشک های مقاومت فلسطین در پرتاب گرهای چند فروندی
در حال حاضر آمار دقیقی از میزان پرتابه های مختلف شلیک شده به سمت سرزمین های اشغالی موجود نیست، اما آنچه توسط رژیم صهیونیستی اعلام شده از این قرار است که نزدیک به هزار و ۵۰ تیر انواع راکت و موشک از سمت نوار غزه به نقاط مختلف سرزمین های اشغالی شلیک شده که از این تعداد ۲۰۰ فروند به دلایل مختلف در همان محدوده منطقه نوار غزه سقوط کرده و در عین حال سامانه گنبد آهنین موفقیت در رهگیری بخشی از پرتابه های فلسطینی ها داشته است.
یک نکته مهم که بایستی باید به آن اشاره کرد این است که در تصاویر مربوط به موشک های سامانه های گنبد آهنین بعد از چند لحظه یک انفجار در آسمان ثبت می شود که باید توجه داشت هر انفجار لزوما به معنی یک رهگیری و نابودی یک هدف نیست، زیر این موشک ها دارای یک مکانیزم در اصطلاح خودکشی یا خودتخریبی هستند و در هر صورت اگر حتی به هدف هم نرسند منفجر خواهند شد.
در عین با توجه به سانسور شدید اخبار در این شرایط در سرزمین های اشغالی نمی توان آنچنان به این آمار تکیه کرد. اما در خصوص عجز بیش از گذشته ارتش اشغالگر قدس در درگیری اخیر، دو مسئله مهم وجود دارد که بایستی مورد توجه قرار بگیرد.
افزایش دقت راکت های مقاومت و فشار بر ذخایر موشکی اسراییل
در ابتدای این گزارش به مسئله افزایش تولید راکت در نوار غزه اشاره شد، مسئله قابل توجه البته اینجاست که این بهبود صرفا در حوزه کمی نبوده و به نظر حداقل در حوزه دقت نیز فعالیت هایی صورت گرفته است. اما سند برای این ادعا کجاست؟
اگر با نحوه عملکرد سامانه گنبد آهنین آشنایی داشته باشید، اطلاع دارید که این سیستم بر اساس رفتار پرتابه مهاجم مسیر و نقطه برخورد آن را مشخص کرده و در صورتی که موشک به مناطق بی اهمیتی مثل زمین های خالی برخورد کند عملا درگیری رخ نخواهد داد. در تصاویر پخش شده خصوصا از شب دوم درگیری ها شاهد شلیک تعداد قابل توجهی از موشک های سامانه گنبد آهنین هستیم.
همین مثال مهم و ملموس نشان می دهد رادار این سامانه تشخیص داده که موشک های شلیک شده از نوار غزه در به اهداف مورد نظر خود برخورد خواهند کرد و بایستی با آنها درگیر شد. هر آتشبار سامانه گنبد آهنین به صورت استاندارد دارای ۳ پرتابگر و هر پرتابگر هم ۲۰ موشک دارد.
یک نما از درگیری سامانه گنبد آهنین با موشک های فلسطینی شلیک شده از نوار غزه
رد شدن تعداد قابل توجهی از موشک های مقاومت در عین حال نشان می دهد در بسیاری از موارد یا سیستم های هدف گیری به دلیل حجم زیاد اهداف توان محاسبه صحیح را از دست دادند یا تعداد مهاجمان از مدافعان بیشتر بوده و موشک های مقاوت توانسته اند از سد گنبد آهنین عبور کنند و با موفقیت به هدف خود برسند. مسئله این است که با افزایش حجم درگیری ها مشخصا فشار قابل توجهی به مخازن موشک های سری گنبد آهنین آمده و از طرفی فشار اقتصادی سختی نیز به رژیم صهیونیستی وارد می شود.
در خصوص فشار اقتصادی باید به این مسئله اشاره کرد که قیمت های مختلفی برای هر تیر از موشک های سامانه گنبد آهنین اعلام می شود ولی بسیار رقم حدود ۴۰ هزار دلار را برای هر موشک تقریبا صحیح می دانند. همچنین در برخی از شرایط برای رهگیری یک هدف سامانه گنبد آهنین دو موشک شلیک می کند. این در حالیست که طبق تخمین کارشناسان غربی، موشک های مقاومت بسته به نوع خود معمولا در بازه قیمتی بین ۲ و ۳ الی ۱۰ هزار دلار در ازای هر تیر هستند.
اگر فرض کنیم از ۸۰۰ تیر موشک ادعایی صهیونیست ها که به اراضی اشغالی رسیده باشد، ۲۰۰ تیر هم به اماکن خالی از سکنه یا ساختمان و زمین های خالی برخورد کرده باشد نهایتا با ۶۰۰ تیر موشک طرف هستیم که بایستی با آنها درگیر می شدند. اگر به ازای هر پرتابه از نوار غزه فقط یک تیر موشک گنبد آهنین شلیک شده باشد مبلغی در حدود ۲۴ میلیون دلار و اگر برای هر پرتابه دو موشک شلیک شده باشد این مبلغ به ۴۸ میلیون دلار خواهد رسید.
دقت کنید که این آمار صرفا مربوط به هزینه های درگیری فقط یک یا دو روز بوده و اعداد نیز به صورتی تقریبا خوشبینانه و بر اساس آمار منتشر شده توسط خود صهیونیست ها تخمین زده می شود. این هزینه ها در کنار سایر هزینه های عملیات نظامی، خسارت راکت های برخورد کرده با اهداف و از همه مهم تر ضربه مهم از نظر روانی به شهرک نشینان صهیونیست خود هزینه را این درگیری را به مراتب بیشتر خواهد کرد.
اصابت به تاسیسات نفتی؛ آیا پای مهمات هدایت شونده در میان است؟
اتفاق مهم دیگری که در درگیری های روزهای اخیر رخ داد آن بود که تاسیسات انبار و انتقال نفت ایلیات-عسقلان و همچنین خط انتقال نفت از ایلیات به اشدود مورد اصابت قرار گرفته اند. نکته جالب این که حداقل بر اساس تصاویر یک واحد از سامانه گنبد آهنین در کنار تاسیسات انتقال نفت عسقلان نیز موجود است. تصاویر آسیب ها و آتش سوزی های تاسیسات نفتی منتشر شده و خبری از اصابت های متعدد به اطراف این تاسیسات نبوده و به نظر با تعداد محدود و مشخص از پرتابه ها طرف هستیم که به این تاسیسات اصابت کرده اند.
خط انتقال نفت از ایلیات به اشدود
تاسیسات خط لوله انتقال نفت (ایلیات-عسقلان) در عسقلان
نمای دیگری از این تاسیسات و اصابت دقیق به یک مخزن نگهداری سوخت
پرتابگر سامانه گنبد آهنین در نزدیکی همین تاسیسات
در این جا دو فرض پیش می آید، یکی این که این اصابت ها به صورت شانسی رخ داده که بروز دو اصابت دقیق در یک شب آنهم در دو منطقه مهم، این شبهه را تا حد بسیار زیادی زیر سوال می برد و بر این اساس می توان به فرض دوم اطمینان پیدا کرد که نوعی از مهمات هدایت شونده (راکت های مجهز به کیت هدایت، موشک های کروز یا بالستیک با دقت بالا یا نوعی از پرنده های بدون سرنشین مسلح یا انتحاری) در کار بوده و این حملات را انجام داده اند.
با این اوصاف و با توجه به اینکه به اعتقاد بسیاری از تحلیل گران، روند روزهای قبل نهایت توان ضد موشکی رژیم صهیونیستی در برابر تهدیدات کوتاه برد بوده، می توان مطمئن تر از قبل بود که در صورت وارد شدن پای بازیگران بزرگ تری مثل حزب الله یا جمهوری اسلامی ایران به هر گونه درگیری با رژیم صهیونیستی، حجم ضربات و خسارات به این رژیم منجر به پایان یافتن عمر اشغالگران قدس خواهد شد.
