گوگل

به گزارش مجاهدت از مشرق، در همه جای دنیا هدف استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های کوچکی که معمولا بر پایه فناوری هستند، این است که زندگی مردم را با راه‌حل‌ها و محصولاتشان راحت‌تر کنند، مثل رساندن غذا و دارو به درب منزل، خدمات تاکسی اینترنتی یا فروشگاه‌های بزرگ اینترنتی؛ اما در این کره خاکی جایی وجود دارد که رژیمی بی بته آن را اشغال کرده و استارت‌آپ‌های آن به دنبال رسیدن به شیوه‌های جدید برای جاسوسی یا کشتن هستند.

در دهۀ گذشته، رژیم صهیونیستی وسیعاً از اصطلاح «ملت استارت‌آپ» در توصیف جامعۀ خود استفاده کرده است. این تعبیر بعد از آن رایج شد که دو روزنامه‌نگار اسرائیلی، در سال ۲۰۰۹، کتابی با عنوان «ملت استارت‌آپ: داستان معجزۀ اقتصاد اسرائیل» منتشر کردند که ادعا می‌کرد فلسطین اشغالی نسبت به جمعیتش، دارای بیشترین تعداد استارت‌آپ است. با این حال، افسانه ملت استارت‌آپ، نیمه تاریکی دارد که در سال‌های اخیر، بیشتر خود را نشان داده است.

فلسطین، آزمایشگاه فناوری‌های مرگ

آنتونی لووینستاین، روزنامه‌نگار تحقیقی و فیلمساز استرالیایی-آلمانی است که در کتاب خود با نام «آزمایشگاه فلسطین» استدلال می‌کند که رژیم اسرائیل فلسطین را به یک میدان آزمایش برای سلاح‌های پیشرفته، جاسوس‌افزارها و سیستم‌های جاسوسی تبدیل کرده است.

قسمت بدتر ماجرا این جاست که این ابزارها تحت عنوان راه‌حل‌های «آزمایش‌شده در نبرد» بسته‌بندی شده و به دنیا نیز صادر می‌شود.

لووینستاین شرح می‌دهد که اگر استارت‌آپ‌های جهان برای حفظ ظاهر هم که شده است، وعده می‌دهند که دنیا را به جای بهتری برای زندگی تبدیل خواهند کرد، کسب‌وکار ملت‌ استارت‌آپ، به صورت آشکار و عیان، مرگ است.

بسیاری از موفق‌ترین نوآوری‌های اسرائیلی که در سرزمین‌های اشغالی متولد شده‌اند، در اصل شیوه‌های جدیدی برای ترور، کشتن، جاسوسی و تخریب خانه‌ها بوده است؛ نوآوری‌هایی که ابتدا روی مردم بی‌گناه غزه و فلسطینی‌ها آزمایش شده‌اند و سپس به دولت‌ها و شرکت‌های جهان نیز صادر و فروخته شده‌اند.

بلومبرگ در اردیبهشت ۱۴۰۳ نوشت: «استارتاپ اسرائیلی Xtend، که سیستم هدایت پهپاد به ارتش اسرائیل ارائه می‌دهد، پس از استفاده از فناوری‌اش در جنگ غزه، موفق شد ۴۰ میلیون دلار جذب سرمایه کند.

این فناوری که امکان هدایت پهپادهای کوچک با هدست واقعیت مجازی را فراهم می‌کند، در عملیات‌های شناسایی ارتش اسرائیل برای یافتن مبارزان یا مواد منفجره به کار رفته است.

زبان بازاریابی مورد استفاده شرکت‌های فناوری اسرائیل پر از عباراتی چون «آزمایش‌شده در نبرد»، «اثبات‌شده در میدان»، «استفاده‌شده در عملیات واقعی» است که به صراحت و با وقاحت می‌گویند این فناوری‌ها اغلب روی غیرنظامیان فلسطینی انجام شده و نتایج، آن‌ها را تأیید می‌کنند.

صادرات فناوری‌های سرکوب

همانطور که لوونشتاین مستند می‌کند، اسرائیل در میان ۱۰ صادرکننده برتر اسلحه در جهان قرار دارد و جایگاه منحصر به فردی نیز در ابزارهای جاسوسی دارد؛ محصولات و فناوری‌هایی که نظارت یکپارچه، کنترل بیومتریک و جاسوسی از ابزارهای دیجیتال در دست مردم را انجام می‌دهند.

شرکت‌های اسرائیلی مانند گروه NSO، تنها نوک کوه یخ هستند. این شرکت جاسوس‌افزار پیشرفته‌ای به نام Pegasus تولید می‌کند که قادر است به گوشی‌های هوشمند نفوذ کند و پیام‌ها، تماس‌ها، موقعیت مکانی، حتی دوربین و میکروفون را کنترل کند و بدون اطلاع کاربر اطلاعات را استخراج نماید.

مکزیک به تنهایی حدود ۶۰ میلیون دلار صرف خرید Pegasus کرده است. امارات، عربستان سعودی، هند، بحرین، مراکش، اردن، میانمار، مجارستان و بسیاری از کشورهای دیگر از محصولات گروه NSO خریداری کرده‌اند تا در جریان سرکوب معترضان و یا جاسوسی از مخالفان دولت از آن استفاده کنند. در خود فلسطین اشغالی نیز نتانیاهو برای شناسایی مخالفان خود و معترضان از این فناوری بهره برده است.

به جز جاسوس‌افزارها، از نرم‌افزار تشخیص چهره مستقر در ایست‌های بازرسی کرانه باختری گرفته تا پایگاه‌های داده بیومتریک در غزه و سیستم‌های هوش مصنوعی برای «پلیس پیش‌بینی‌کننده»، فناوری‌های کنترل‌گر این رژیم جعلی در سطح جهانی فروخته می‌شوند.

حتی محصولات مرتبط با معماری و طراحی شهری نیز که بویی از کنترل‌گری و جاسوسی دارند، از محصولات صادراتی این رژیم هستند. دیوار حائل بتنی، ایست‌های بازرسی، برج‌های دیده‌بانی و دروازه‌های دیجیتال کرانه باختری از این نمونه‌هاست که به الگوهایی برای مرزهای مستحکم در مجارستان یا آمریکا تبدیل شده‌اند.

اسرائیل تنها در سال ۲۰۲۳، ۱۳ میلیارد دلار صادرات نظامی داشته است. بیش از ۲۴ درصد از این صادرات به آسیا و اقیانوسیه و ۳۰ درصد به اروپا بوده است. بخش قابل توجهی از این صادرات شامل امنیت سایبری، نظارت و سیستم‌های هوایی بدون سرنشین است که بسیاری از آنها از طریق عملیات در سرزمین‌های اشغالی فلسطین توسعه یافته‌اند.

شرکت Cellebrite که در استخراج داده از تلفن‌های همراه تخصص دارد، ابزارهایش در آمریکا، هند و… مورد استفاده پلیس و ارتش‌ها قرار می‌گیرد. این شرکت به نحوی بدنام است که بارها توسط سازمان‌های بین‌المللی محکوم شده است. Elbit Systems نیز فناوری‌های کنترل مرزی و پهپادهای نظامی‌اش را به بیش از ۳۰ کشور دنیا فروخته است.

اقتصاد ارتشی

در اغلب کشورها، زیست‌بوم‌های استارتاپی با تمرکز بر حوزه‌ای مشخص شناخته می‌شوند؛ مثلاً سیلیکون‌ولی در آمریکا با نوآوری‌های نرم‌افزاری مثل گوگل یا چت‌جی‌پی‌تی و پلتفرم‌های جهانی مثل اینستاگرام، توییتر یا لینکداین، آلمان با فناوری‌های صنعتی و رباتیک، هند با نوآوری‌های مالی (فین‌تک) و سوئد با طراحی تجربه کاربری شاخص و شناخته شده‌اند.

اما آنچه زیست‌بوم استارتاپی رژیم صهیونیستی را از دیگر کشورها متمایز می‌کند، تمرکز کم‌سابقه آن بر توسعه فناوری‌های نظامی، جاسوسی و کشتار است. شرکت‌ها و واحدهای فناور این رژیم، نه برای بهبود زندگی بشر، بلکه برای شناسایی، ردیابی، و هدف‌گیری افراد فعالیت می‌کنند.

بنیامین کرستین، روزنامه‌نگار اسرائیلی، می‌نویسد: «اقتصاد استارت‌آپی اسرائیل چنان دولتی و نظامی است که می‌توان آن را شاخه‌ای از ارتش به حساب آورد.بنابراین جای شگفتی ندارد که اگر در ارتش خدمت نکرده باشید، تقریباً امکان ندارد بتوانید استارت‌آپ خودتان را تأسیس کنید یا شغلی رده‌بالا در این اقتصاد به دست آورید.»

بررسی‌ها نشان می‌دهد پرسنل نظامی و امنیتی رژیم در شرکت‌هایی مانند البیت، رافائل، صنایع هوافضا، یا شرکت‌های سایبری مانند NSO و QuaDream استخدام شده‌اند، یا در شرکت‌هایی خصوصی مانند Merlinx، Cognyte و Verint مشغول کار هستند.

کرستین می‌گوید اسطورۀ «ملت استارت‌آپ» برای جامعۀ اسرائیل نیز تبعاتی جدی داشته است. اسرائیل یکی از نابرابرترین کشورهای دنیا شده است؛ طوری که شهرهای اسرائیل، از شدت گرانی، برای بسیاری از یهودیان، از سرزمین موعود به مناطقی سکونت‌ناپذیر تبدیل شده‌اند.

اینطور که معلوم است، ایدۀ «ملت استارت‌آپ» قشر کوچکی از ثروتمندان را در اسرائیل به وجود آورده است که پیوندهایی مستحکم با پروژه‌های نظامی و امپریالیستی دولت دارند.

هوش مصنوعی در خدمت ترور

رژیم صهیونیستی در سال‌های اخیر از هوش مصنوعی نیز به‌عنوان ابزاری مرگبار در جنگ و ترور استفاده کرده است. واحد ۸۲۰۰ ارتش اسرائیل سامانه‌هایی چون «لوندر» برای شناسایی افراد مظنون، «گاسپل» برای هدف‌گیری ساختمان‌ها، «Depth of Wisdom» برای مدل‌سازی تونل‌ها، «Alchemist» برای شناسایی تهدیدات میدانی، و «Where’s Daddy» برای ردیابی تلفن‌های همراه را توسعه داده است.

این سامانه‌ها بدون بررسی انسانی، اهداف را تعیین کرده و زیرساخت‌های غیرنظامی و جان هزاران انسان را در غزه هدف قرار داده‌اند. بدین‌ترتیب، هوش مصنوعی در اسرائیل نه برای خدمت به زندگی بشر، بلکه در خدمت کشتار به‌کار گرفته شده است.

افسانه ملت استارت‌آپ در فلسطین اشغالی، بیش از آن‌که نشان‌دهنده نبوغ کارآفرینی باشد، بازتابی از ساختاری امنیت‌محور است که فناوری را در خدمت ترور و جاسوسی درمی‌آورد. خروجی این ساختار نیز نه توسعه، بلکه شکاف‌های عمیق طبقاتی، کشتار مردم بی‌گناه و صادرات جهانی مرگ است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، در حساب رسمی ایکس شرکت «آنتروپیک»(Anthropic) و به‌روزرسانی‌ وب‌سایت آن اعلام شده که حالت صوتی به کاربران اپلیکیشن تلفن همراه «کلود»(Claude) امکان می‌دهد تا مکالمات گفتاری کاملی را با آن داشته باشند. این حالت صوتی طی چند هفته آینده به زبان انگلیسی ارائه خواهد شد.

به نقل از تک کرانچ، حداقل یک کاربر در ایکس گزارش داده که اواخر روز سه‌شنبه به حالت صوتی دسترسی پیدا کرده است. این حالت به ‌طور پیش‌فرض توسط مدل «کلود سونت ۴»(Claude Sonnet ۴) پشتیبانی می‌شود.

در صفحه پشتیبانی آنتروپیک آمده است: حالت صوتی، شما را قادر می‌سازد تا با کلود صحبت کنید و پاسخ‌ها را بشنوید. این ویژگی، استفاده از کلود را زمانی که سرتان شلوغ است اما ذهنتان مشغول نیست، آسان‌تر می‌کند. حالت صوتی، نحوه تعامل شما با کلود را به واسطه نمایش نکات کلیدی روی نمایشگر هنگام صحبت و شنیدن پاسخ‌های صوتی تغییر می‌دهد.

تعدادی از شرکت‌های هوش مصنوعی از جمله «اوپن‌ای‌آی»(OpenAI)، تجربه‌ گفت‌وگوی صوتی را در چت‌بات‌های خود ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، «گوگل» هوش مصنوعی «جمینای لایو»(Gemini Live) را دارد، در حالی که شرکت «اکس‌ای‌آی»(xAI) حالت صوتی را برای هوش مصنوعی «گراک»(Grok) ارائه می‌دهد. هر کدام از آنها به کاربران امکان می‌دهند تا به جای تایپ کردن، از راه صحبت کردن با چت‌بات‌ها تعامل داشته باشند و گفت‌وگو را طبیعی‌تر و شهودی‌تر جلوه دهند.

با حالت صوتی آنتروپیک، کاربران می‌توانند درباره چیزهایی مانند اسناد و تصاویر به گفت‌وگو بپردازند و از میان پنج گزینه صوتی مجزا انتخاب کنند. همچنین، کاربران می‌توانند در لحظه بین متن و صدا جابه‌جا شوند و متن و خلاصه گفت‌وگوها را ببینند.

این حالت، محدودیت‌های خاصی دارد. گفت‌وگوهای صوتی جزو سقف استفاده‌ معمول حساب می‌شوند. آنتروپیک می‌گوید که بیشتر کاربران نسخه رایگان می‌توانند انتظار ۲۰ تا ۳۰ گفت‌وگو را داشته باشند. علاوه بر این، فقط مشترکین نسخه پولی کلود می‌توانند از رابط «گوگل ورک‌اسپیس»(Google Workspace) استفاده کنند که امکان دسترسی به قرارهای ملاقات‌ تقویم گوگل و پیام‌های جیمیل را به حالت صوتی می‌دهد.

«مایک کریگر»(Mike Krieger) مدیر ارشد محصولات آنتروپیک در مصاحبه‌ با فایننشال تایمز در اوایل ماه مارس تأیید کرد که این شرکت در حال کار کردن روی قابلیت‌های صوتی برای کلود است. در آن گزارش آمده بود که آنتروپیک در حال مذاکره با شرکت «آمازون» سرمایه‌گذار و شریک اصلی این شرکت و استارت‌آپ هوش مصنوعی «الون‌لبز»(ElevenLabs) است تا احتمالاً ویژگی‌های صوتی آینده را برای کلود تنظیم کند.

مشخص نیست کدام یک از این مشارکت‌ها – اگر اصلاً مشارکتی وجود داشته باشد – به ثمر رسیده است.

به گزارش مجاهدت از مشرق به نقل از سی‌ان‌ان، دادستان ایالت تگزاس آمریکا روز جمعه اعلام کرد که شرکت گوگل به منظور حل و فصل پرونده قضایی خود در ارتباط با اتهام نقض حریم خصوصی کاربران ساکن این ایالت، با پرداخت مبلغی نزدیک به ۱.۴ میلیارد دلار موافقت کرده است.

کن پاکستون، دادستان کل ایالت تگزاس، در سال ۲۰۲۲ از گوگل شکایت کرده و این شرکت را متهم کرده بود که به‌طور غیرقانونی فعالیت‌های کاربران را رهگیری و داده‌های خصوصی آن‌ها را جمع‌آوری می‌کند.

پاکستون گفت این توافق و مصالحه که مربوط به دو پروندهٔ قضایی جداگانه علیه غول موتور جستجو و اپلیکیشن‌های موبایلی است، از نظر مبلغ پرداختی، بسیار بزرگ‌تر از همهٔ توافق‌هایی است که ایالت‌های دیگر تاکنون با گوگل در زمینهٔ نقض حریم خصوصی انجام داده‌اند.

توافق اخیر گوگل حدود ۱۰ ماه پس از آن امضا می‌شود که پاکستون موفق شد از شرکت متا (مالک شبکه‌های اجتماعی فیس‌بوک و اینستاگرام) مبلغ ۱.۴ میلیارد دلار دیگر برای تگزاس بگیرد تا ادعاهای مربوط به استفادهٔ بدون مجوز از داده‌های بیومتریک کاربران در این پلتفرم‌ها را حل‌وفصل کند.

پاکستون روز جمعه در بیانیه‌ای گفت: در تگزاس، شرکت‌های بزرگ فناوری بالاتر از قانون نیستند.

وی افزود: سال‌هاست که گوگل به‌صورت مخفیانه جابجایی مردم، جست‌وجوهای خصوصی و حتی الگوهای صوتی و فرم چهره آن‌ها را از طریق محصولات و خدمات خود رهگیری می‌کرد. من با این موضوع مقابله کردم و پیروز شدم.

این مقام قضایی تگزاس در ادامه گفت: این توافق یک میلیارد و ۳۷۵ هزار دلاری، پیروزی بزرگی برای حفظ حریم خصوصی مردم تگزاس است و پیامی روشن به شرکت‌ها می‌دهد: اگر اعتماد ما را زیر پا بگذارید، هزینه‌اش را خواهید پرداخت.

خوزه کاستاندا، سخنگوی گوگل، نیز طی اظهاراتی گفت این شرکت در این مصالحه هیچ‌گونه مسئولیت یا تخلفی را نپذیرفته است. این مصالحه مربوط به مواردی از جمله: تنظیمات حالت ناشناس در مرورگر کروم، نحوه نمایش تاریخچهٔ موقعیت مکانی در برنامهٔ نقشه گوگل، و ادعاهای بیومتریک مرتبط با برنامه گوگل فوتوز می‌شود.

وی در نهایت گفت: خوشحالیم که این پرونده‌ها بسته شد و ما به توسعه و تقویت ابزارهای کنترل حریم خصوصی در خدمات خود ادامه خواهیم داد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، تصور کنید در یکی از مراکز فرماندهی ارتش اسرائیل یک افسر اطلاعاتی بدون اینکه حتی یک تصویر زنده از میدان نبرد ببیند، روی صفحه‌نمایش رایانه‌اش مشاهده می‌کند: «هدف شناسایی شد.» هوش مصنوعی پس از پردازش هزاران داده به این نتیجه رسیده که فرد موردنظر عضو یکی از شاخه‌های نظامی‌حزب‌الله یا گروه‌های فلسطینی است و باید ترور شود. تصمیم در عرض چند ثانیه گرفته شده و حمله انجام می‌شود.

جهش هوشمندانه

تمایل اسرائیل به هوش مصنوعی مدت‌ها قبل از درگیری‌های فعلی آغاز شد. در سال ۲۰۲۰، یوسی سارئیل، از حامیان جدی هوش مصنوعی که به‌تازگی از آمریکا برگشته بود فرماندهی واحد جاسوسی ۸۲۰۰ اسرائیل را برعهده گرفت.

سارئیل درکتابش تحت عنوان «تیم انسان-ماشین» از کاربرد بالقوه‌ هوش مصنوعی در جنگ‌های آینده نوشت: چگونه می‌توان هم‌افزایی بین هوش انسانی و مصنوعی ایجاد کرد که دنیای ما را متحول می‌کند؟ هوش مصنوعی با دقت و سرعت بالا شناسایی و هدف‌گیری را بهبود می‌بخشد و مانند یک «کارخانه تولید هدف» عمل می‌کند و این فناوری محدودیت‌های انسانی را کاهش می‌دهد.

تمرکز یوسی سارئیل بر کاربرد هوش مصنوعی، سیستم پردازش اطلاعات واحد ۸۲۰۰ را دگرگون کرد. به‌عنوان مثال، قبل از استفاده گسترده از هوش مصنوعی کشف تونل‌های حزب‌الله با استفاده از حسگرهای لرزه‌ای و نیروی انسانی زمان‌بر بود. اما در نبرد اخیر از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی برای شناسایی الگوهای حرکتی زمین و هشدار به‌موقع و سریع درباره تونل‌ها استفاده شد. مثلا اگر در یک منطقه تغییری در الگوی گرمایی زمین مشاهده می‌شد، سیستم هوش مصنوعی هشدار می‌داد که احتمالا تونلی در حال حفر شدن است.

همچنین پیش از این تحلیل‌گران باید کلمات رمز مکالمات (مثلا هندوانه یعنی بمب) را شناسایی می‌کردند، اما اکنون هوش مصنوعی به‌طور خودکار الگوهای مشکوک را شناسایی کرده و هشدار می‌دهد. مثلا اگر افراد زیادی از کلمه «هندوانه» در یک بازه زمانی کوتاه و در منطقه خاصی استفاده می‌کردند سیستم هشدار می‌داد که احتمالا این یک کد رمزی برای عملیات نظامی‌ است.

فضای ابری، میدان جنگ

علاوه بر کاربرد پررنگ هوش مصنوعی در نبرد اخیر استفاده از زیرساخت ابری پلتفرم‌های قدرتمندی مانند گوگل و آمازون و مایکروسافت برای ذخیره و پردازش اطلاعات امنیتی و نظامی، موانع پیش روی اسرائیل را در پردازش و تحلیل اطلاعات برداشت زیرا داده‌های مرتبط با جنگ و تحلیل‌های هوش مصنوعی به‌جای اینکه روی سرورهای محلی اسرائیل باشند روی سرورهای ابری شرکت‌های آمریکایی پردازش می‌شدند.

برای مثال پروژه‌ نیمبوس (Nimbus)، یک قرارداد ۲.۱ میلیارد دلاری که بین دولت اسرائیل و شرکت آمازون و گوگل امضا شد و فضای ابری این دو پلتفرم را در اختیار اهداف نظامی ‌ارتش اسرائیل قرار داد. این پلتفرم‌ها با امنیت بالا، قابلیت دسترسی و پردازش همزمان هزاران داده امکان ارتقا بدون نیاز به زیرساخت‌های جدید به اهداف نظامی ‌اسرائیل کمک قابل‌توجهی کردند. علاوه‌بر این، کاهش هزینه‌های نگهداری و به‌روزرسانی سرورها هم کارایی آن‌ها را افزایش داد.

پروژه‌ نیمبوس از ابتدا با اعتراضات داخلی در گوگل و آمازون روبه‌رو شد. برخی از کارکنان این شرکت‌ها معتقد بودند این قرارداد برای نظارت بر فلسطینیان و مدیریت داده‌های امنیتی اسرائیل استفاده می‌شود. در سال ۲۰۲۳، به دلیل این نگرانی‌ها تعدادی از کارمندان گوگل استعفا دادند یا دست به اعتصاب زدند.

وقتی الگوریتم‌ها فرمان می‌دهند

Lavender
“Lavender” (لوندر به معنای اسطوخودوس) نام یکی از سیستم‌های هوش مصنوعی است که داده‌های مختلف را از طریق تصاویر ماهواره‌ای، ارتباطات مخابراتی و شبکه‌های اجتماعی (مثل مشارکت در گروه‌های واتس‌آپ، تغییر شماره تلفن، عکس‌ها و روابط اجتماعی) جمع‌آوری می‌کرد تا الگوهای رفتاری و تحرکات مشکوک را شناسایی کند و در نهایت هم لیست افرادی که باید ترور شوند را در اختیار فرماندهان نظامی ‌قرار می‌داد. این سیستم برای شناسایی افراد مظنون به ارتباط با شاخه‌های نظامی‌ حماس و جهاد اسلامی ‌طراحی شده بود که در جنگ اخیر برای ترور فرماندهان حزب‌الله هم مورد استفاده قرار گرفت.

در اوایل جنگ غزه، لوندر حدود ۳۷۰۰۰ فلسطینی را به‌عنوان شبه‌نظامیان مظنون شناسایی کرد. این سیستم حتی افرادی را که الگوهای ارتباطی مشابه با اعضای گروه‌های حماس یا جهاد اسلامی ‌داشتند، مانند افسران پلیس یا پرسنل دفاع مدنی را هم به لیست هدف‌های حملات اضافه می‌کرد. یکی از نظامیان اسرائیلی می‌گوید: «به ازای هر هدفی که این سیستم برایش تعیین می‌کرد، فقط ۲۰ ثانیه زمان می‌گذاشت و به‌عنوان یک انسان نقشی جز تایید نهایی نداشته است.»

لوندر، رزمندگان حماس را به دو دسته «رده‌پایین» و «رده‌بالا» تقسیم می‌کرد و به هرکدام از ساکنان نوار غزه، عددی بین ۱ تا ۱۰۰ می‌داد. هر چه عدد مربوط به یک فرد، به ۱۰۰ نزدیک‌تر بود، به این معنا بود که به تشکیلات حماس و دیگر گروه‌های مقاومت در نوار غزه نزدیک‌تر بوده و هدفی مهم برای ترور است. مدتی پیش گاردین به گزارشی اشاره کرد که طبق آن، ارتش اسرائیل برای ترور یک رزمنده‌ رده‌پایین، تا ۲۰ تلفات غیرنظامی ‌را مجاز می‌دانست و حتی برای فرماندهان ارشد تا ۱۰۰ تلفات نیز مشکلی نمی‌دید.

نوع بمبی که برای اهداف به کار می‌رفت، متفاوت بود. بمب‌های گنگ (فاقد سیستم هدایت) برای اهداف رده‌پایین و سلاح‌های هدایت‌شونده برای اهداف رده‌بالاتر مانند رهبران مقاومت. بمب‌های هدایت‌ناپذیر ممکن بود تا ۳۰ متر از هدف تعیین‌شده خطا داشته باشند که می‌توانست فاصله بین یک مرکز مشکوک مربوط حماس با محل اسکان آوارگان و مردم غیر نظامی ‌باشد. به‌کارگیری این بمب‌ها یکی از عوامل آمار بالای تلفات غیرنظامیان در غزه بود.

Gospel
درکنار لوندر که متمرکز بر شناسایی و انتخاب اهداف انسانی برای ترور بود، سیستم”Gospel” (گاسپل به معنای انجیل) برای تحلیل و انتخاب اهداف نظامی‌ سخت مانند ساختمان‌های فرماندهی، مراکز ارتباطی و انبارهای تسلیحات به کار گرفته شد و در جنگ اخیر برای هدف‌گیری زیرساخت‌های مهم حزب‌الله و حماس به کار رفت. گاسپل علاوه بر ساختمان‌ها تحرکات لجستیکی را هم بررسی می‌کرد.

مثلا اگر مکانی که قبلا غیرنظامی ‌بود ناگهان شاهد افزایش حمل‌ونقل تجهیزات خاص می‌شد، می‌توانست نشانه‌ای از وجود یک پایگاه نظامی ‌مخفی باشد. در نبرد اخیر، گاسپل تصویری جامع از فعالیت‌ها و مکان‌های حماس و حزب‌الله فراهم کرد که در روند ایجاد فهرست هدف‌های ترور اسرائیل بسیار مهم بود.

آویو کوچاوی، رئیس سابق ستاد کل ارتش اسرائیل گفت در طول جنگ ۱۱ روزه اسرائیل با حماس در سال ۲۰۲۱، گاسپل روزانه ۱۰۰ هدف برایشان تولید می‌کرده درحالی‌که قبل از استفاده از آن اسرائیل در طول یک سال می‌توانست فقط حدود ۵۰ هدف را در غزه شناسایی کند.

?Where is Daddy
با به‌کارگیری اطلاعات به‌دست‌آمده از لوندر سیستم دیگری با نام “?Where is Daddy”(بابا کجاست؟) حرکات افرادی را که قبلا لوندر شناسایی کرده بود، از طریق ردیابی تلفن‌هایشان، تحلیل مکالمات و پیام‌ها یا ارتباطات و تصاویر ماهواره‌ای دنبال می‌کرد. وقتی فرد هدف به خانه‌اش بازمی‌گشت سیستم این حضور را به‌عنوان تأیید هویت او در نظر می‌گرفت.

در بسیاری از موارد، حمله هوایی بلافاصله پس از این تأیید انجام می‌شد که می‌توانست نه‌تنها فرد هدف، بلکه خانواده او و دیگر افراد در ساختمان را نیز هدف قرار بگیرد. یکی از افسران اطلاعاتی اسرائیل در مصاحبه با گاردین گفت: «ما علاقه‌ای به کشتن عوامل حماس تنها زمانی که در یک ساختمان نظامی ‌بودند یا درگیر یک فعالیت نظامی ‌بودند، نداشتیم. بمباران خانه یک خانواده بسیار ساده‌تر است. این سیستم برای جست‌وجوی آنها در این شرایط ساخته شده است.» این سیستم به‌روشنی مرز میان هدف‌گیری نظامیان و غیرنظامیان را از بین برد و در کنار گاسپل و لوندر، عامل دیگر افزایش قابل‌توجه تلفات غیرنظامی‌که اکثرشان زنان و کودکان بودند، شد.

این موضوع واکنش نهادهای حقوق بشری را در پی داشت. صلیب سرخ در این رابطه گفت «تعهدات قانونی و مسئولیت‌های اخلاقی در جنگ نباید به ماشین‌ها و نرم‌افزارها سپرده شود.»

چالش‌های هوش مصنوعی

وابستگی اسرائیل به الگوریتم‌ها در جنگ اخیر برایش مشکلاتی را نیز در پی ‌داشت. سیستم‌های هوش مصنوعی بدون خطا نبودند و در بسیاری از مواقع غیرنظامیان را صرفا به دلیل الگوی رفتاری مشابه با یک رزمنده به‌عنوان هدف شناسایی می‌کردند.

درنهایت، بسیاری از افرادی که در لیست‌های کشتار تولیدشده توسط هوش مصنوعی قرار می‌گرفتند، رزمنده نبودند. علاوه‌براین، حزب‌الله و حماس بارها توانستند با تاکتیک‌های فریب و روش‌های خلاقانه، الگوریتم‌های هوش مصنوعی را دور بزنند. برای مثال، حزب‌الله با ارسال پهپادهای فریب و تغییر محل نیروها، سیستم‌های شناسایی را گمراه می‌کرد و حماس با حملات غیرمنتظره، هوش مصنوعی اسرائیل را به چالش می‌کشید.

میمران، که پیش‌تر وکیل ارتش بوده معتقد است هوش مصنوعی در شرایط پیچیده و پرتنش جنگ نمی‌تواند به‌درستی تصمیم بگیرد و آویو کوخاوی، رئیس سابق ستاد ارتش اسرائیل نیز معتقد است هوش مصنوعی ممکن است خارج از کنترل انسانی تصمیمات خودش را بگیرد و سبب بروز خطا شود.