یادداشت

گروه استان‌های دفاع‌پرس- عصمت دهقانی؛  ماه ذی الحجه به خود می‌بالد که در نهمین روزش سید و سالار آزادگان جهان امام حسین(ع)، عازم سفری  می‌شود که برکات و انوار این سفر سراسر معنوی، حماسی، جهادی و … در سراسر جهان نور افشانی می کند و حادثه عاشورایی رقم می‌خورد که لحظه به لحظه آن تابلویی بی‌بدیل از گذشت و فداکاری و ایثار است. در دهمین روزش ابراهیم خلیل الله در پی فرمانی الهی  اسماعیل جانش را به قربانگاه نفس می‌برد و حالا ذی الحجه به هجدهمین ایستگاه خود رسیده است. کلام زیبایی« يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ»؛  بر قلب نازنین پیامبر رحمت  فرود  می آید تا با زبانی که «ما ینطق عن الهوی ان هو الایوحی» در پی ابلاغ دستوری الهی برای نشان دادن ادامه مسیری روشن برای رسیدن به مقصدی آرمانی باشد.

مسئله، مسئله تداوم  راهی روشن است برای روشنگری بشریت، ایراد خطبه غدیریه در این روز، منشور جاوید مکتب اسلام را بیان فرماید و برای شکستن بت‌های  نفسانی، برای عبور از خود پرستی و رسیدن به خداپرستی، برای زدودن رنگ و بوی تعصب و نژاد پرستی و فرو ریختن دیوارهای تبعیض، راهی خدایی ترسیم کند.

ماجرای غدیر برنامه‌ای الهی و بلند مدت برای ابهام زدایی از اذهان  بشریت در افق‌های آینده تاریخ است. غدیر تداوم رسالت در آینه امامت است.غدیر  فریاد « «أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولی‌َّالله»» تا ابد تاریخ است چرا که امت بدون امام، کشتی بی‌ناخدای است که در تلاطم امواجی طوفانی، هر لحظه احتمال غرق شدنش وجود دارد.

برای هیچ انسان آزاده ای پذیرفته نیست، حضرت محمد مصطفی (ص) پیامبر  خاتم الانبیاء، حاصل بیست و سه سال زحمت شبانه روزی اش را به مردمانی واگذار کند که در ساده ترین مسئله دچار انواع اختلاف نظرها  می‌شوند، مردمی که هنوز وجودشان از تفکرات جاهلی پاک نشده است.

در گذر تاریخ مگر نه اینکه هر پادشاه و حاکمی در واپسین سال‌ها و روزهای عمرش عزیزترین عزیزانش و معتمدترین شخص را به عنوان ولی و جانشین انتخاب و مقدمات جانشینی اش را فراهم  نکرده است، اما  این بار خاتم الرسل، پادشاه  بی‌مثال عالم، نه به  میل و انگیزه شخصی خود بلکه به امر خدا و پس از نازل شدن پیام وحی شایسته ترین فرد امتش را که می‌تواند تفسیر آیه اکمال دین باشد را به عنوان جانشین انتخاب می کند.

 آری امام علی(ع) منتخب خداست و پیامبر(ص) ابلاغ‌گر پیام الهی نسبت به امامت اوست. بنابراین غدیر روز تداوم رسالت در ولایت علی(ع) است از همین رو بزرگداشت عیدغدیر، کاشتن بذر ولایت در کویرستان جان‌های طالب حقیقت است، نشان دادن  چراغ به گرفتاران  چاه‌های ظلمانی است این روز، روز امید آفرینی در دل‌هاست و عید میثاق اهالی شهر ایمان و معرفت است

انتهای پیام/

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس _ مرتضی بریری؛ یکی از رویداد‌های مهم در تاریخ اسلام که شکی در آن نیست در ۱۸ ذی الحجه سال دهم هجری به وقوع پیوست. در این رویداد واقعه غدیر رخ داد، هنگامی که پیغمبر مکرم اسلام از حج آخرین خود به مدینه بازمی‌گشت. خداوند از طریق وحی به پیامبر ابلاغ کرد تا پیامرسانی خود را به اتمام رساند و نعمت را تمام کند و اگر اینکار را انجام ندهد، رسالتش را به تمامی انجام نداده است. در واقع این روز را بزرگترین عید آل محمد (ص) نامیده‌اند.

برخی تاریخنگاران با توجه به رخداد عظیم این روز رخداد‌های دیگری را نیز بدان منتسب کرده‌اند. به عنوان مثال در برخی منابع از جمله «امالی» شیخ صدوق و «بحارالانوار» علامه مجلسی اشاره شد که در همین روز کشتی نوح (ع) پس از پایان طوفان روی زمین قرار گرفت، حضرت سلیمان امتش را بر جانشینی آصف بن برخیا گواه گرفت، حضرت موسی در حضور مردم هارون و سپس یوشع بن نون را وصی خود گردانید، حضرت ابراهیم خلیل الله را از آتش نمرودیان نجات داد و از همه قدیم‌تر توبه حضرت آدم نیز مورد قبول حق تبارک و تعالی قرار گرفت.

علامه تقی الدین کفعمی عاملی در کتاب «جنّة الامان الواقیه و جنة الایمان الباقیه» اشاره کرده که در همین روز هجدهم ذی الحجه (در سال‌ها قبل از دهم هجری) بود که ماجرای عقد اخوت نیز رخ داد و پیامبر (ص) میان اصحاب خود عقد اخوت بستند و حضرت امیر (ع) را نیز به عنوان برادر خود برگزیدند.

تامل در رویداد غدیرخم ما را به نکات مهمی در حوزه رسانه می‌رساند. در تعاریف کلاسیک رسانه را دارای چند مولفه دانسته‌اند: نخست پیام، محتوا و یا رمزگانی است که باید مخابره شود. دوم: مولفه مخاطب است و سوم: راه یا بستر ارتباطی است. ماجرای عیدغدیر و همه رخداد‌های پیرامونی‌اش به جهت رساندن یک پیام مهم آماده شدند. حضرت محمد (ص) پس از آنکه حکم تکمیل دین را دریافت کرد برای ابلاغ آن به همه مردم مدتی را منتظر ماند تا آن دسته از کاروان که جلوتر رفته بودند بازگردند و دسته‌های عقب مانده از بخش اصلی کاروان نیز به بپیوندند.

جبرییل امین حکم ابلاغ و نصب الهی جانشین و امر ولایت را برای آن حضرت – همان آیه ۶۷ سوره مبارکه مائده – به این شرح آورد: یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ.

پس از اجتماع مسلمین همراه پیامبر (ص) که عمده اصحاب نزدیک نیز شامل این اجتماع می‌شدند، آن حضرت پس از بیان حقوقی که بر مردم دارند، بویژه حق معرفی جانشینی، دستور خداوند مبنی بر انتصاب جانشینی حضرت امیر (ع) را ابلاغ فرمودند و بیان کردند که طبق دستور الهی منکر ولایت حضرت علی بن ابی‌طالب (ع) آمرزیده نشده و توبه‌اش قبول نمی‌شود.

پیغمبر مکرم اسلام (ص) وظیفه داشتند تا پیام الهی را آشکارا به مردم برسانند و عواقب نپذیرفتن آن را شرح دهند. در دو وجه می‌توان وجوه رسانه‌ای این رویداد را برشمرد: وجه نخست خود رویداد غدیر به مثابه رسانه‌ای که آگاهی مردم نسبت به دینشان را تکمیل می‌کند.

به شواهد و اسناد معتبر می‌دانیم که پس از آنکه پیغمبر مکرم اسلام (ص) پیام خداوند را ابلاغ فرمود، بخشی از آیه سوم سوره مبارکه مائده مشهور به آیه اکمال بدین شرح نازل شد: «الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ اَلْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً.» وجه دوم عمل و فعل پیغمبر مکرم اسلام (ص) است. ایشان پس از آنکه اجتماع مهمی از مسلمین و اصحاب نزدیک خود را فراهم آوردند به روشن‌ترین و ساده‌ترین وجه دستور خداوند را به همه رساندند و تبریک اصحاب به حضرت امیر (ع) پس از پایان دستور، نشان از موفقیت پیغمبر (ص) از ابلاغ پیام بوده است. حال اینکه برخی به این دستور الهی عمل نکردند، دیگر بحث میان آن‌ها و خداوند است.

مهم فقط این بود که عواقب سرپیچی از این فرمان نیز به روشنی برای آن‌ها توضیح داده شود. این رویداد خود یک رسانه است. می‌توان از فهم این رویداد به این نکته رسید که رسانه باید پیام را به روشنی ابلاغ کند. پذیرفتن یا نپذیرفتن مردم دیگر به رسانه ارتباطی ندارد. رسانه باید تمامی تلاشش را برای انتقال واضح و روشن پیام بکند و در این راه به هیچ عنوان نباید به ابزار‌های نامشروع روی بیاورد.

پیام پاکیزه و مهم باید با استفاده از روش‌های پاکیزه و بدون هیچگونه امر انحرافی انجام شود. اتصال هرگونه مطلبی بیرون از پیام به خود پیام، مشروعیت ندارد و نباید از آن استفاده کرد، چرا که بهرحال پیام پاکیزه خودبسنده است و به تنهایی می‌تواند برای اقناع مخاطب کافی باشد.

مهم روش انتقال این پیام است. دقت در این نکته ما را به تفاوت رسانه‌های جوامعی که رویداد غدیر را می‌شناسند با جوامعی که از رویداد غدیر دورند، خواهد رساند.

با دقت بیشتر در این رویداد می‌توان به نکات بهتری نیز رسید؛ بنابراین می‌توان برای استفاده از فعل معصوم و معاصر کردن آن در حوزه رسانه، به بحث و کنکاش این رویداد عظیم تاریخی پرداخت.

انتهای پیام/ 121

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، امیر سرتیپ «محمدرضا آشتیانی» وزیر دفاع و پیشتیبانی نیرو‌های مسلح در یادداشتی به‌مناسبت عضویت دائمی ایران در سازمان همکاری‌های شانگ‌های نوشت: تغییرات در عرصه تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی، به خوبی گویای واقعیت‌ها و افق‌های آینده جهان در حال تغییر و نظم در حال شکل گیری است. درک این واقعیت موجب شده تا دکترین سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر عضویت در سازمان‌ها و نهاد‌های مبتنی بر چندجانبه گرایی همانند سازمان همکاری شانگ‌های مورد توجه جدی قرار گیرد.

سازمان همکاری شانگ‌های با دارا بودن بیش از یک سوم جمعیت جهان، عضویت دو‌کشور شورای امنیت و چهار کشور دارای قدرت اتمی، سازمانی تاثیرگذار و نقش آفرین در روند‌های جهانی آتی است؛ این سازمان از ظرفیت‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و امنیتی گسترده‌ای برخوردار است و در مسیر تقویت سیاست‌های موازنه ساز و توسعه چندجانبه گرایی نقش حائز اهمیتی دارد.

سیاست‌های توسعه طلبانه غرب و ناتو برای حفظ و احیای جهان تک قطبی و تشدید رقابت‌های جهانی با رویکرد‌های نظامی و امنیتی، اهمیت و حساسیت عضویت و‌ نقش آفرینی سازمان شانگ‌های را چندین برابر کرده است.

در واقع، سازمان همکاری شانگ‌های امروزه با برخورداری از مولفه‌های مهم قدرت سیاسی، اقتصادی و امنیتی در پهنه جغرافیایی و ژئوپلیتیکی خود مسئولیت‌های سنگینی را در قبال شکل گیری هندسه نظم جدید جهانی و تحقق امنیت مشارکتی و جمعی بر عهده دارد و‌ جمهوری اسلامی ایران ضمن بهره گیری از این ظرفیت، قابلیت و ارزش قابل توجهی را به این نهاد بین المللی می‌دهد.

موضوعاتی همانند تروریسم، افراط گرایی، مبارزه با پدیده قاچاق و مقابله با تحریم‌ها از مهم‌ترین مسائلی هستند که جمهوری اسلامی ایران تجربه‌های گرانبهایی در این زمینه دارد.

انقلاب اسلامی ایران، انقلاب علیه ظلم و بی عدالتی بوده و راز ماندگاری آن بر استواری در این مسیر می‌باشد بر این اساس، تأکید بر «امنیت مردم پایه»؛ «احترام به حاکمیت‌های ملی»؛ «امنیت انسانی»؛ «نگاه فرا مذهبی و غیر فرقه ای» و … جزو اصول خدشه ناپذیر نظریه دفاعی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران هستند.

اینجانب در اجلاس وزرای دفاع شانگ‌های در اردیبهشت سال جاری (۱۴۰۲) ضمن تبیین این اصول در سخنرانی و دیدار‌هایی که با وزرای دفاع کشور‌های عضو داشتم به دکترین دفاعی جمهوری اسلامی ایران که متکی بر ظرفیت‌ها و مزیت‌های همه جانبه ملی، منطقه‌ای و بین المللی و تابع اصولی پایدار برای ایجاد بازدارندگی بوده اشاره کرده و حفظ صلح و آرامش و امنیت منطقه‌ای را از طریق گفت وگو، همکاری‌های جمعی و مناسبات چند جانبه به طور جدی مورد تاکید قرار دادم.

انتهای پیام/ 231

گروه استان‌های دفاع‌پرس – «جواد صحرایی رستمی» دانشجوی دکترای مدیریت و مولف حوزه دفاع مقدس؛ سال‌ها پیش در سایت وابسته به زنان ارتش آمریکا این خبر درج شده: «بعد از گذشت قریب به هفت دهه از جنگ جهانی دوم، طی مراسمی با حضور مقامات نظامی، سربازان و سربازان پیشین، در «مقر بنای یادبود زنان ارتش آمریکا»، واقع در آرامگاه ملی آرلینگتون، نزدیک واشنگتن دی سی -، از سه تن به نمایندگی ۸۵۵ زن سیاه پوست عضو WAC (ارتش زنان ایالات متحده) تقدیر به عمل آمده است. این عده، ارتش را در امر دسته­ بندی میلیون‌­ها کارت، نامه و بسته­‌های ارسالی به سربازان آمریکاییِ حاضر در نبرد یاری رساندند. در این قدردانی، با حضور «میشل اوباما» – بانوی اول – مراسم قدردانی به عمل آمد.

ممکن است در نظر برخی، این اقدام «میشل اوباما» که از بین زن‌های مختلف، تنها سه زن سیاه پوست را مورد تقدیر قرار داده، جنبه‌ی تبلیغاتی و show بودن داشته باشد و آن را صرفاً خوراکی برای مصرف بوق‌های دستگاه‌های تبلیغاتی جهان بدانند، اما به دور از هر ذهن خوانی از نیت و پشت پرده‌ی اقدام «میشل اوباما»، دو ملاحظه را می‌توان برای نسخۀ بومی خود در تکریم از فعالان و مشارکت کنندگان در جنگ تحمیلی به‌کار گیریم.

در این یادداشت، یکی از آن دو ملاحظه را به بحث می‌نشینیم و ملاحظه دوم را به مجالی دیگر وا می‌گذاریم: «در قدرشناسی از حاضران و نقش آفرینان در جنگ، نباید تنها از آن‌هایی که عزیزان یا عضوی از بدنشان را تقدیم کشور کرده‌اند، یاد کنیم. منظور بنده روشن است؛ یعنی خانواده‌های شهدا و جانبازان. شایسته است و بلکه ضرورت دارد، فراگیری و شمولیت تقدیر ما، طیف وسیع افراد و دلبستگان به خاک، میهن و ارزش‌های دین را دربر گیرد. (لابد می‌گویید: چه عبارت کلیشه‌ای و شعاری!)

طی سالیان زیادی که از پایان جنگ می‌گذرد و حتی پیش از آن، تمرکز نهاد‌های متولی، بیشتر بر روی تقدیر از خانواده‌های شهدا و جانبازان استوار بود که این اقدام، یک پیام و پیش فرض مسلم را در ذهن نسل‌های بعد باقی خواهد گذارد:

(ترسیم مرز تنگ و محدود از مشارکت ایرانیان در جنگ ۸ ساله، همراه با یک تناقض آشکار):

و اما تناقض: از یک طرف رسانه‌های رسمی و نهاد‌های متولی، حضور قشر‌های زیاد مردم را در سال‌های جنگ فریاد می‌کنند و از سوی دیگر، در مناسبت‌ها و آیین‌های دفاع مقدس، برنامه‌های یاد کرد و تجلیلشان، به جمعیت خاصی از جامعه محدود می‌شود، بی آن که عناصر جدیدی از مشارکت کنندگان به نسل جنگ ندیده معرفی شود.

نگاه طیفی و نه نقطه‌ای در تقدیر و یادکرد از نقش آفرینان جنگ می‌طلبد که هم از «معصومه آباد»، امدادگری که در جاده ماهشهر – آبادان به چنگ بعثی‌ها گرفتار آمد و اسیر شد، یاد شود و هم از پیرزن قدخمیده و گوژپشتی که در پشت جبهه، دارایی‌اش را که چند دانه تخم مرغ بوده، به خودروی ستاد پشتیبانی جنگ هدیه کرد؛ و مطلب آخر آنکه؛ در این بازار وسیع و پر و پیمان که کالای تقدیر و سپاس عرضه می‌شود، حتی برای معلم سال سوم من، سرکار خانم جوهری هم جای و جایگاهی وجود دارد؛ همان معلمی که موقع بمباران هوایی دشمن، دست من را که تنها دانش آموز غیر اهوازی کلاس بودم، گرفت و با خود در پناهگاه حیاط مدرسۀ گلستان جای داد.

انتهای پیام/

گروه استان‌های دفاع‌پرس ـ «منصور طیوری» استاد دانشگاه؛ حقوق بشر آمریکایی را باید ابتدا در شکل‌گیری این کشور جستجو کرد، وقتی تعداد زیادی از سرخ پوستان این سرزمین به خاک و خون کشیده شدند و از همان ابتدا آمریکایی جنایتکار پا به عرصه وجود گذاشت.

پس آمریکا با جنایت علیه انسان‌هایی به وجود آمد که صاحب اصلی سرزمین فعلی به حساب می آیند و حال سوال اصلی  این است که آیا این صاحبان (سرخ پوستان) و به طور کل رنگین پوستان دارای جایگاهی واقعی هستند یا هر روز شاهد پایمال شدن حقوق اولیه، شکنجه و قتل یکی از آنها در این کشور به ظاهر آزاد هستیم. امروز پرچم حقوق بشر را رژیمی به دست گرفته که بزرگترین دشمن حقوق بشر است و تبعیض نژادی بزرگترین مسئله آن به شمار می‌رود.

نامگذاری هوشمندانه هفته حقوق بشر آمریکایی از سوی رهبر عظیم الشأن انقلاب در واقع هفته تبیین جنایت‌ها و چهره واقعی آمریکا نسبت به مردم ایران و سایر کشور‌ها برای نسل جدید است. در این تبیین، نفاق، دورویی و دروغگویی این مدعی کذاب حقوق بشر تشریح می‌شود.

در واقع نامگذاری حقوق بشر آمریکایی (به خصوص در تیر ماه) جنایت این رژیم خون آشام را نشان می‌دهد که مستقیم و غیر مستقیم در بسیاری از مصائبی که برای کشور عزیزمان رقم زده شده دست داشته است.

حقوق بشر آمریکایی یعنی سوءقصد و ترور نافرجام به جان رهبر معظم انقلاب اسلامی توسط گروهک تروریستی فرقان با حمایت آمریکا در سال ۱۳۶۰، بمب گذاری دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی که منجر به شهادت دکتر بهشتی و هفتاد و دو تن ازیاران ایشان در سال ۱۳۶۰ شد، بمباران شیمیایی سردشت توسط صدام در تیر ۱۳۶۶ که مورد حمایت صد در صد آمریکا بود، ترور شهید کچوئی رئیس زندان اوین توسط منافقین در ۸ تیر سال ۱۳۶۰ ، ترور شهید آیت الله صدوقی امام جمعه یزد توسط منافقین در ۱۱ تیر ۱۳۶۰، شلیک موشک به هواپیمای ایرباس جمهوری اسلامی ایران توسط ناو آمریکایی و شهادت ۲۹۰ مسافر بی گناه در ۱۲ تیر ۱۳۶۷.

دعوی ظاهری حقوق بشر آمریکایی در قله‌های خودساخته آنان قرار دارد. ادعایی که حافظ منافع چپاول گران استثمارگر آمریکایی می‌باشد، اما حقیقت آن است که این حقوق بشر قلابی برای لابی‌های قدرت و ثروت از قله‌های پوشالی تا ذبحگاه حقوق دیگران تفاوت دارد.

امپراتوری رسانه‌ای آنان برای فروریختن هویت و استقلال جوامعی که حکمرانی آنان بر اساس احکام و مبانی دینی بنا شده است از حربه‌های ضد دینی استفاده می‌کند. حربه‌هایی مانند برهنگی زنان از عوامل شخصیت آزاد آنان قلمداد می‌شود. عامل تضییع حقوق زنان در جوامع دینی، دین و احکام آن نسبت به مردان است. زنان و دختران متدین به دلیل استفاده از حجاب، افسرده و محدود و در بند معرفی می‌شوند. پس حقوق بشر آمریکایی بسان لجن زاری با آرایشی غلیظ برای فریب افکار عمومی جهان است.

همچنین دست مزورانه حقوق بشر آمریکایی از آستین منافقین کور دل همواره بیرون زده که با ترور هفده هزار نفر از ملت شریف ایران ننگین‌ترین جنایات را رقم زده اند؛ و این گروهک ضد بشر در اغتشاشات اخیر مدعی حقوق بشر بودند. کرم‌هایی که بیلچه باغبان، سوراخشان را در باغچه آلبانی در این چند روزه به هم زده است.

آمریکایی امروزین که به رئیس جمهور نفاخ و بی هوش و حواس مبتلا شده همان ابر قدرت مدعی حقوق بشری است که برای صدام ملعون مجوز قتل عام سردشت با بمب‌های شیمیایی را صادر کرد و همچنین عزیزترین مردمان و شریف‌ترین مومنان، سردار بزرگ اسلام حاج قاسم سلیمانی را به شهادت رساند که هرگز نمیتوان از این جنایت گذشت. پس حقیقت پلید و سیاس حقوق بشر آمریکایی می‌بایست همواره جلوی چشم باشد و به فراموشی سپرده نشود، اعتماد به آن‌ها در هیچ سطحی رخ ندهد و چهره فاسد آمریکایی گم نشود و: افول آمریکا در حال رقم خوردن است.

انتهای پیام/