یاسر عرفات

سرویس سیاست مشرق- مجمع مدرسین و محققین به بهانه جنایات رژیم صهیونیستی در غزه بیانیه‌ای صادر کرده که سیگنال‌های رسمیت بخشیدن به آن‌ها را دارد.

در این اطلاعیه آمده است که تنها راه حل‌صلح پایدار، تشکیل دو دولت مستقل و بازگشت اسرائیل به مرزهای قانونی است! ایده «دو دولتی» یکی از پروژه‌های مهم آمریکایی‌ها است که به رژیم صهیونیتسی وجاهت قانونی داده و باعث عادی سازی این گروه جعلی در منطقه خواهد شد.

البته ایده‌ دو دولتی اولین بار نیست که توسط برخی اصلاح‌طلبان و دارای سابقه تاریخی است؛ راهکار به‌نظر ساده‌انگارانه‌ای که تنها بر مبنای تقسیم جغرافیایی پیش می‌رود و اول بار هم یعنی در سال ۱۹۳۷ که فلسطین هنوز زیر قیمومت انگلیس بود، توسط کمیسیونی به نام «کمیسیون سلطنتی برای فلسطین» پیشنهاد شد. در سال ۱۹۹۳ شکل به‌اصطلاح ارتقایافته‌ این ایده، در جریان مذاکراتی محرمانه و با شعار «صلح در برابر زمین» به پیمان اسلو رسید. فرامتن این توافق از کار انداختن جنبه هنجاری مساله فلسطین و به حاشیه رفتن مقاومت است.

از سویی صهیونیست‌ها طی ۷۵ سال اثبات کرده‌اند هیچگاه اجازه شکل گیری دولت مستقل فلسطین را نخواهند داد و دو دولتی طرحی از پیش شکست خورده است.

نکته قابل توجه آن است که چند ماه است که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، و ویلیام برنز، رئیس دستگاه اطلاعات خارجی آمریکا، سی آی ای، در منطقه می چرخند و در جلسات مختلف در قاهره و دوحه مشغول چانه زنی برای تهیه راهکارهایی برای عملی کردن طرح تشکیل دو دولت، یعنی یک دولت فلسطینی در کنار رژیم اسرائیل، هستند.

اما حمایت طیف به ظاهر خط امامی(ره) با طرح آمریکایی و پخش بیانیه درباره آن جالب توجه‌تر از ایده ساز کارانه رسیمت بخشیدن به رژیم صهیونیستی است، واقعیت این است که اکنون شرایط منطقه ای در مقایسه با دهه های گذشته بسیار فرق کرده و جریان تجدید نظر طلب داخلی این بار این طرح را نه در چهارچوب دوجانبه بین اسرائیل و فلسطینی ها بلکه در چهارچوب یک استراتژی بزرگ منطقه ای به گونه ای مطرح می‌کنند که هیچ طرفی نتواند با آن مخالفت کند!

شایان ذکر است که پیش از این گروهک غیر قانونی نهضت آزادی نیز در شرایطی که جهان علیه وحشی ‌گری صهیونیست ها به خروش آمده و از سوی دیگر جبهه مقاومت را مظلوم عرصه و میدان می داند، سیاست های اصولی جمهوری اسلامی در دفاع از مظلوم و کمک های مستشاری را مبتنی بر دیدگاه های امریکایی و اسرائیلی ها تعریف و تفسیر کرده و به انتقاد از آن‌ها پرداخته بود، بیانیه خط امامی‌های سابق را باید در امتداد اطلاعیه بازماندگان طیف بازرگان تفسیر کرد.

آنچه طیف سابق بر خط امام(ره) از تحولات منطقه به دنبال تحقق آن هستند، نوعی بازگشت به شیوه سیاست‌ورزی شخصیت‌هایی نظیر انورسادات در همنشینی با مناخم بگین و جیمی کارتر در قرارداد کمپ دیوید و سال‌ها بعدتر، همنشینی یاسر عرفات با اسحاق رابین و بیل کلینتون در قالب قرارداد اسلو است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، طرح نیل تا فرات یکی از مهم‌ترین انگاره‌هایی است که رژیم صهیونیستی از ابتدای تاسیس خود به دنبال تحقق آن بوده است. تکرار ادعاهای مربوط به این طرح در شرایط کنونی که رژیم صهیونیستی جنگ را از غزه به لبنان گسترش داده است، نشان از فراهم آوردن ابزار مشروعیت‌بخش برای سیاست گسترش‌ جغرافیایی دارد.

آغاز ایده از نیل تا فرات

صهیونیست‌ها برای طرح «از نیل تا فرات» که سال‌ها از سوی رهبران این رژیم مطرح می‌شود منابع مختلفی را ذکر کرده‌اند که نخستین آن تورات است. همچنین به تمایل برخی رهبران غربی به گسترش رژیم صهیونیستی به مرزهای باستانی نیز اشاره می‌شود. از جمله سفیر بریتانیا در استانبول، در اوایل سال ۱۹۱۰ پیش‌بینی کرد که «تسلط بر مصر، سرزمین فراعنه، که یهودیان را مجبور به ساختن اهرام کردند، بخشی از میراث آینده (رژیم) اسرائیل است». رهبران اولیه رژیم صهیونیستی نیز به قصد این رژیم برای حکومت بر سرزمین‌های بزرگ اشاره کردند. در حدود سال ۱۹۰۰، تئودور هرتزل و ایزیدور بودنهایمر به طور معمول به اسکان یهودیان در فلسطین و سوریه اشاره می‌کردند.

در بخشی از خاطرات هرتزل، او بحثی را با صدراعظم امپراتوری آلمان شرح می‌دهد که از هرتزل می‌پرسد که چه مقدار زمین برای دولت مورد نظر نیاز است و هرتزل پاسخ می‌دهد: «هر چه مهاجران بیشتر باشند، زمین بیشتر می خواهیم … ما خودمختاری و حفاظت از خود را می‌خواهیم.» در صفحه ۷۱۱ کتاب خاطرات هرتزل (۱۹۶۰) آمده است که «با بودنهایمر درباره خواسته‌هایی که داشتیم، صحبت کردیم؛ از نهر مصر تا فرات…» در صفحات ۱۲۹۴ و ۱۲۹۵ همان کتاب نیز آمده است: «روی یک برگه نوشتم … شبه جزیره سینا، فلسطین مصر، قبرس… سینا – العریش – طرح قبرس».

این طرح در طول سال‌های بعد از تاسیس رژیم صهیونیستی نیز از سوی رهبران این رژیم از جمله موشه دایان و مناخیم بگین به کرّات اشاره شده است. این موضوع به طور خاص در دهه ۱۹۸۰ با مقاله ادد ینون (Oded Yinion) روزنامه‌نگار صهیونیست با عنوان «استراتژی اسرائیل برای دهه ۱۹۸۰» که در مجله عبری کیوونیم (Kivunim) در دپارتمان اطلاعات سازمان جهانی صهیونیسم منتشر گشت، مجددا مطرح شد. ینون در این مقاله برای بقای رژیم صهیونیستی دو راهبرد تبدیل به یک قدرت منطقه‌ای امپراتوری و انحلال همه کشورهای عربی و تقسیم آنها به کشورهای کوچک قومی را ارائه کرد.

رویکرد رهبران عرب در مورد طرح از نیل تا فرات

تکرار ادعاهای رهبران رژیم صهیونیستی در طول سال‌های بعد از تشکیل‌ این رژیم، اظهارنظرهای مختلفی را در بین رهبران کشورهای عربی برانگیخت. جمال عبدالناصر رئیس جمهور مصر در سال‌های ۱۹۷۰-۱۹۵۶ م استدلال می‌کرد که صهیونیست‌ها به دنبال «اسرائیل بزرگ» هستند که کل خاورمیانه مرکزی را در برگیرد و از این طریق شهروندان عرب را به «انبوهی از پناهندگان» تبدیل کنند. حافظ اسد پس از ۱۹۸۵ موضوع «اسرائیل بزرگ» را خطری قریب‌الوقوع معرفی می‌کرد که جهان عرب باید علیه آن بسیج شود. یاسر عرفات نیز در سخنرانی در شورای امنیت سازمان ملل در می ۱۹۹۰ به تلاش‌های رژیم صهیونیستی برای گسترش فراتر از مرزها را به عنوان تهدید کل منطقه اشاره کرد.

رویکرد رهبران کنونی رژیم صهیونیستی به طرح نیل تا فرات

در سال‌های اخیر هیچ نشانه روشنی مبنی بر این که رژیم صهیونیستی و رهبران آن از این هدف چشم‌پوشی کرده باشند، وجود ندارد؛ به ویژه بعد از هفتم اکتبر این ادعاها افزایش قابل توجهی یافته است. در ژانویه ۲۰۲۴، سیاستمدار اسرائیلی آوی لیپکین در یک فایل ضبط شده گفت: «در نهایت، مرزهای ما از لبنان تا عربستان سعودی و سپس از مدیترانه تا فرات گسترش خواهد یافت». این ادعاها امروز به ویژه از سوی اسموتریچ وزیر دارایی و بن‌گویر وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی مطرح می‌شود. اسموتریچ اخیرا در مصاحبه‌ای ضمن تاکید بر این ادعا گفت: «من به صراحت می‌گویم که ما خواهان یک کشور یهودی هستیم که شامل اردن، عربستان سعودی، مصر، عراق، سوریه و لبنان است». طرح این ادعاها در این برهه زمانی چند نکته را آشکار می‌سازد:

۱- نقشه صهیونیست‌ها برای غزه

نتانیاهو در ابتدای جنگ غزه اهدافی همچون نابودی کامل حماس را مطرح کرد. اما سخنان وزرایی همچون اسموتریچ و بن گویر در زمینه اشغال غزه، اسکان یهودیان در آن منطقه و قطع کمک‌های بشردوستانه به ساکنان غزه و سخنان وزیر میراث فرهنگی رژیم صهیونیستی که خواهان اشغال شبه جزیره سینا در کنار حملات تل‌آویو به لبنان شد، نشان می‌دهد که تل‌آویو اهدافی ورای فلسطین را دنبال می‌کند.

۲- لزوم هوشیاری بیشتر عرب ها

طرح مجدد ادعای «از نیل تا فرات» توسط رهبران رژیم صهیونیستی در ماه‌های گذشته لزوم هوشیاری بیشتر جهان عرب را گوشزد می کند. عدنان منصور وزیر خارجه اسبق لبنان در این باره می‌گوید: «ما با یک نقشه خطرناک مواجه هستیم که در آن، صرفا نوار غزه یا کرانه باختری و جنوب لبنان هدف صهیونیست‌ها نیستند. رژیم اشغالگر قدس درصدد تسلط بر کل منطقه است. این هدف‌گذاری، مدت‌هاست در تل‌آویو صورت گرفته، اما از سوی برخی کشورها و کشورهای عربی درک نشده است. سکوت دولت های عربی به ایجاد اطمینانی برای تل‌آویو درباره پیشبرد این نقشه خطرناک منجر شده است.»

۳- کارایی مقاومت

با توجه به حمایت‌های همه‌جانبه‌ آمریکا و غرب از رژیم صهیونیستی، به نظر می‌رسد که در صورت عدم وجود گروه‌های مقاومت همچون حماس و حزب‌الله در برابر این رژیم، تل‌آویو از مدت‌ها قبل در صدد تحقق این رؤیا برمی آمد. این ادعاها بیش از هر چیز لزوم موازنه علیه تل‌آویو و کارایی سلاح مقاومت در برابر آن را ثابت می‌کند.

نتیجه

طرح نیل تا فرات که از ابتدای تاسیس رژیم صهیونیستی از سوی سران تل آویو مطرح می‌شود در واقع راهبردی برای استمرار سیاست‌های تهاجمی صهیونیست ها در منطقه است. طرح مجدد این موضوع از سوی وزرای کابینه نتانیاهو در شرایطی که هدف این رژیم در ابتدای جنگ غزه نابودی حماس بود، احتمال چرخش در اهداف میدانی را مطرح می‌کند؛ به ویژه این که نتانیاهو بارها تاکید کرده است که به دنبال استقرار یک نظم جدید در سطح منطقه است. در این نظم جدید، قرار است رژیم صهیونیستی، غزه را به محل اسکان یهودیان و لبنان را به کشوری عاری از حزب‌الله تبدیل کند. البته نباید این نکته را نادیده گرفت که رژیم صهیونیستی تاکنون به هیچیک از اهداف اعلامی خود در جریان جنگ علیه غزه و لبنان دست نیافته است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، «حمد بن جاسم» نخست‌وزیر پیشین قطر طی اظهاراتی افشاگرانه اعلام کرد که «یاسر عرفات» رئیس پیشین تشکیلات خودگردان فلسطین به دست نزدیکانش به قتل رسید.

به نوشته رای الیوم، وی در گفتگو با روزنامه القبس اعلام کرد که چند ماه قبل از بیماری یاسر عرفات  نشستی در دفتر من در دوحه با حضور شخصیت‌های فلسطینی و همچنین اسرائیلی برگزار شد و همگی درباره ساز و کارهایی که یاسر عرفات می‌توانست از طریق آن سالم از بحران به خارج از فلسطین برود بحث کردیم.

این مقام قطری افزود، بعد از مدت کوتاهی افرادی که در نشست مذکور بودند اعلام کردند دیگر نیازی به ادامه بحث نیست.  بعد از آن با بیماری یاسر عرفات غافلگیر شدیم و او بعد از مدتی فوت کرد.

وی در ادامه تصریح کرد، تغییراتی که در وضعیت جسمانی و بدن یاسر عرفات اتفاق افتاد نشان می‌داد که برنامه‌ای علیه او ترتیب داده شده است و چه بسا برخی چیزی به یاسر عرفات داده بودند تا او را از بین ببرند.

در سال ۲۰۰۴، یاسر عرفات پس از انتقال به بیمارستانی در پاریس در شرایطی مبهم از دنیا رفت. گزارش‌هایی مبنی بر اینکه عرفات با ماده پولونیوم مسموم شده است، منتشر شد و بنا به درخواست «سهی عرفات» همسر وی تیم پزشکی سوئیس اقدام به نبش قبر عرفات و از آن نمونه برداری کرد تا تحقیقات در این باره را تکمیل کنند. البته تیم فرانسوی در آخرین گزارش خود با رد احتمال مسمومیت «یاسر عرفات» رئیس فقید تشکیلات خودگردان فلسطین اعلام کرده بود که عرفات به‌مرگ طبیعی از دنیا رفته است.

او ظاهرا بدون کالبد شکافی، در رام الله به خاک سپرده شد اما بعدها نظریه‌های مختلفی در مورد احتمال مرگ وی بر اثر مسمومیت با مواد رادیواکتیو مطرح شد.

کارشناسان سوئیسی ماه گذشته اعلام کردند که آثاری از یک ماده شیمیایی رادیواکتیو را در لباس‌های یاسر عرفات تشخیص داده‌اند و در پی اعلام این نظر، تحقیقات در مورد مرگ او به جریان افتاد.

همسر عرفات پس از گذشت ۸ سال از مرگ مشکوک همسرش، با ارائه شکوائیه‌ای جدید به سازمان قضایی فرانسه، اعلام کرد که عرفات قبل از مرگش در بیمارستان نظامی فرانسه در سال ۲۰۰۴ مسموم شده است و فرانسه را به دلیل اظهار بی‌اطلاعی درباره علت مرگ همسرش و نابود شدن نمونه‌های پزشکی وی در بیمارستان «پرسی» زیر سؤال برد.