یحیی سنوار

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: هنیه از رهبران مقاومت اسلامی در برابر اشغال فلسطین بود و سال‌ها برای آزادسازی آن از اشغال رژیم صهیونیستی تلاش می‌کرد. اما سرانجام یک روز بعد از برگزاری مراسم تحلیف «مسعود پزشکیان» در تهران و در اقدامی تروریستی توسط رژیم صهیونیستی ترور شد و به شهادت رسید.

اسماعیل هنیه که کنیه‌اش «ابوالعبد» هست و به «ابو العبد اسماعیل هنیه» هم شهرت دارد، در ۲۹ ژانویه ۱۹۶۳ در اردوگاه الشاطی در غزه به دنیا آمد. محل اصلی زندگی خانواده‌اش قبل از آوارگی، روستای الجوره در «عسقلان» بوده هست. 

تحصیل و دانشگاه

وی تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در مدارس سازمان آنروا در اردوگاه الشاطی در غزه گذراند، سپس تحصیلات دبیرستان را در دانشسرای دینی الازهر در غزه کامل کرد و در سال ۱۹۸۱ وارد دانشگاه اسلامی غزه شد و به عضویت انجمن اسلامی این دانشگاه در آمد. وی همچنین از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۴ عضو شورای دانشجویی دانشگاه و از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۶ ریاست شورای دانشجویی دانشگاه را بر عهده داشت. وی لیسانس زبان عربی را از دانشکده تربیت دانشگاه اسلامی غزه دریافت کرد.

فعالیت‌ها و سمت‌ها

از جمله سمت‌های اسماعیل هنیه در طول‌های سال‌های گذشته می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– دبیر پیشین هیئت امنای دانشگاه اسلامی غزه

– مسئول پیشین امور اداری دانشگاه اسلامی غزه

– مدیر سابق علمی دانشگاه اسلامی غزه

– عضو سابق منای دانشگاه اسلامی غزه

– عضو کمیته عالی گفتگوی حماس با بقیه گروه‌های فلسطینی و تشکیلات خودگردان

– عضو کمیته عالی پیگیری انتفاضه به نمایندگی از حماس

– رئیس دفتر شیخ احمد یاسین

– عضو رهبری سیاسی جنبش حماس

– عضو سابق هیئت مدیره جمعیت اسلامی غزه

– رئیس باشگاه جمعیت اسلامی غزه به مدت ۱۰ سال

رهبری سیاسی حماس

اسماعیل هنیه، در ۶ ماه می ۲۰۱۷ میلادی و پس از «خالد مشعل»، رهبری سیاسی حماس را برعهده گرفت. او پیش از آن، با پیروزی در انتخابات ۲۰۰۶میلادی در فلسطین، نخست‌وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین شد؛ اما در ژوئن ۲۰۰۷ میلادی از سوی محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، کنار گذاشته شد. همچنین مدتی رئیس‌دفتر شیخ احمد یاسین نیز بود.

هنیه در سال ۲۰۱۸میلادی از سوی آمریکا در فهرست تروریستی قرار گرفته بود. او در سال‌های پایانی عمر خود در قطر زندگی می‌کرد.

ارتباط با محور مقاومت

اسماعیل هنیه در طول مبارزات و فعالیت‌های خود با رهبران محور مقاومت ارتباط و همکاری داشت. او، بار‌ها به ایران سفر کرد و با مقامات ایرانی از جمله امام خامنه‌ای، رهبر ایران، دیدار کرد. هنیه در مراسم تشییع شهید قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران، و مراسم تشییع شهید سید ابراهیم رئیسی، هشتمین رئیس‌جمهور ایران، در تهران حضور داشت. هنیه با شهید سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله، نیز دیدار‌ها و همکاری داشت.

ترور نافرجام

اسماعیل هنیه جزئیات عملیات ترور نافرجام خود را این گونه توصیف می‌کند: در تاریخ ۲۰۰۳/۹/۶ میلادی همراه شیخ احمد یاسین به دیدار دکتر «مروان ابو راس» رفته بودیم. وقتی ناهار را در منزل ایشان میل کردیم، ناگهان یک هواپیمای اف ۱۶ محلی را که در آن بودیم بمبباران کرد. سقف فرو ریخت و همه جا را دود و گرد و خاک فرار گرفت. به شکرانه پروردگار موفق شدیم از منزل خارج شویم و خداوند ما و خانواده دکتر ابو راس را نجات داد.

مبارزه با اشغالگری اسرائیل

از اسماعیل هنیه به‌عنوان نماد مقاومت فلسطین و شهید قدس یاد می‌شود. او چندین بار توسط اسرائیل زندانی شد از جمله در سال ۱۹۸۹میلادی به مدت سه سال به زندان افتاد. سه پسر و سه نوه هنیه نیز در حملات رژیم صهیونیستی به غزه در ۱۰ آوریل ۲۰۲۴ میلادی کشته شدند.

شهادت

صبح روز ۱۰ مرداد ۱۴۰۳ هجری شمسی (۳۱ جولای ۲۰۲۴ میلادی)، یک روز بعد از برگزاری مراسم تحلیف مسعود پزشکیان، نهمین رئیس جمهور ایران و آغاز به کار دولت چهاردهم، خبر رسید که اسماعیل هنیه که برای حضور در مراسم تحلیف به تهران آمده بود، به همراه یکی از محافظانش به شهادت رسیده‌اند.

تشییع در تهران و قطر

امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی، در ۱۱ مرداد بر پیکر «اسماعیل هنیه» نماز خواند و پس از آن پیکر هنیه توسط مردم تهران تشییع شد. پیکر هنیه در ۱۲ مرداد در دوحه، پایتخت قطر، با حضور مردم و شخصیت‌های سیاسی و مذهبی همچون امیر قطر تشییع و در شهر لوسَیْل در نزدیکی دوحه دفن شد.

نماز خواندن امام خامنه‌ای به‌عنوان رهبر جمهوری اسلامی ایران و مرجع تقلید شیعیان بر پیکر اسماعیل هنیه مبارز اهل‌سنت و نیز تشییع جنازه او در پایتخت شیعی توسط شیعیان مورد توجه رسانه‌ها و کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت.

پیامد‌ها

در روز ۶ ماه اوت، «یحیی سنوار» رسماً جایگزین «اسماعیل هنیه» رئیس دفتر سیاسی سابق حماس شد و به‌عنوان رهبر این گروه جهادی فلسطینی فعالیت‌های خودش را آغاز کرد.

انتهای پیام/ ۱۳۴

به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، دوازدهمین قسمت برنامه «جبهه» به موضوع آزادگان اختصاص داشت و به روایت صبر و استقامت آزادگان پرداخته شد؛ رزمندگانی که پس از اسارت در بند دشمن، با تحمل سخت‌ترین شکنجه‌ها، عزت و غیرت ایرانی را حفظ کردند و پس از سال‌ها به میهن بازگشتند.

روایت‌های هم‌بند شهید یحیی سنوار
در بخش اول این برنامه، تیسیر سلیمان، هم‌بند شهید یحیی سنوار مهمان برنامه بود. او در این بخش گفت: «در زمان اشغال باید بهترین کار را انجام دهید و آن دفاع از کشور، دین و خانواده هست. من در شهر بیت‌المقدس و در بخش قدیمی بدنیا آمدم و بزرگ شدم. در آن سال‌ها اشغالگری را دیدم، زمانی که ما به مدرسه، مسجد یا کلیسا می‌رفتیم به ما حمله می‌کردند، زندگی در این شرایط باعث شد صحنه را به خوبی درک کنیم و یاد گرفتیم باید در برابر اشغالگری مقاومت کنیم. در مدارس خارجی در فلسطین تحصیل کردم و روزنامه‌نگاری خواندم. در این دوران بخشی از جنبش مقاومت اسلامی در برابر اشغالگری اسرائیل، جنبش حماس شکل گرفت. در آن دوران سخت، هر روز بازداشت رهبران و تعطیل شدن نهاد‌ها را داشتیم که بسیار دشوار بود.»

سلیمان ادامه داد: «تا روز طوفان‌الاقصی رسید که نه تنها عملیات ضداشغالگری بود بلکه آغازی برای آزادسازی در برابر اشغالگری بود. در گردان‌ها هدف اول ما مقاومت و اخراج اشغالگران از فلسطین بود. ما گردان‌های ویژه، سربازان اسرائیلی را که سلاح حمل می‌کردند، اسیر می‌کردیم. افتخار نظامی این بود که سربازان دشمن را با سلاح اسیر کنیم. یحیی سنوار را پیش از زندان می‌شناختم. او رییس دستگاه حماس و این عملیات مهم بود. او وقتی با دوربین صحبت می‌کرد به نظر می‌رسید خشن هست، اما در باطن بسیار مهربان بود. استاد و معلی فداکار بود. اگر در مقابل کتابی قرار می‌گرفت حتما آن را به پایان می‌رساند. او دارای دو مدرک زبان عربی و علوم سیاسی از دانشگاه اسرائیل بود. او در زندان به ما می‌آموخت امنیت و عملیات نظامی یعنی چه. او ایمانی بسیار قوی داشت؛ به پانصد سال زندان محکوم بود ولی تلاش کرد از زندان فرارکرد. او می‌گفت برای مقاومت چند مسئله را باید در نظر داشته باشید؛ تعداد مبارزان بالا و امنیت و اطلاعات خوبی داشته باشیم. معتقد بود هدف انحراف‌ناپذیر هست و این چیزی هست که در طوفان‌الاقصی رخ داد.»

او در ادامه گفت: «صد‌ها فلسطینی در زندان‌های اسرائیل بودند که برخی بیش از ۳۰ یا ۴۰ سال بود که آنجا بودند. اما اکنون به لطف مقاومت و هفتم اکتبر همه اینها آزاد شده‌اند. با این حال هنوز هزاران نفر دیگر در زندان هستند که به امید خدا آزاد خواهند شد. زندان‌های رژیم اشغالگر تلاش می‌کند اعتقادات به مقاومت را در زندانی از بین ببرد، برای همین بشدت شکنجه می‌کردند. در زندان مرا به هزار سال زندان انفرادی محکوم کرده بودند. زندان‌هایی که در آن رنج واقعی را توسط رژیم اشغالگر می‌بینید.

یحیی سنوار در زندان کتابی نشوت 
دلبریان، یکی از میزبانان برنامه «جبهه» گفت: «شبیه این شرایط سخت را اسیران ما در جنگ دفاع مقدس نیز داشتند. بعثی‌ها به اسیران ما می‌گفتند ما شما را بیمارستان نمی‌بریم؛ شما را فقط به قبرستان می‌بریم. جانبازان و اسرایی بودند که نقص عضو بودند و هیچ بیمارستانی نرفتند. آنها شکنجه می‌شدند، زخمهایشان عفونت می‌کرد و بسیاری از آنها بخاطر همین فوت می‌شدند. بسیاری از آنها که آزاد شدند از ناراحتی دستگاه گوارش فوت کردند. آنها را در تشنگی شدید به اردوگاه می‌آوردند و مامور بعثی برایشان آب می‌آورد، اما آب را جلوی آنها روی زمین می‌ریخت. با این حال اسیران ما نیز مانند شما مقاومت کردند.»

ماجرای اسیری که از شکنجه‌گران خود انتقام نگرفت
مهمان بخش دوم این برنامه، احمد چلداوی، رئیس دانشگاه شاهد تهران بود. او در این بخش از صبر و مقاومت اسیران ایرانی در زندان‌های عراق گفت. او برای اولین بار ناگفته‌های خود را از دوران اسارت از طریق این برنامه روایت کرد. 

چلداوی در ابتدا گفت: «ما وارد جبهه‌ها نشدیم جبهه‌ها به سراغ ما آمدند. در اهواز درس می‌خواندیم که بمباران شروع شد و جنگ وارد زندگی ما شد. چهارم دی ۱۳۶۵ اسیر شدم و سال ۱۳۶۹ آزاد شدیم؛ بعد از ما فقط شهید لشکری بود که آزاد شد و طولانی‌ترین اسارت به اسم ایشان ثبت شد.»

وی ادامه داد: «سال سوم دانشگاه علم و صنعت بودم و در رشته مهندسی برق تحصیل می‌کردم که خبری آمد که عملیاتی در جنوب کشور که بعد‌ها فهمیدیم عملیات کربلای ۴ بود، قرار هست انجام شود. ما هم راهی شدیم. روبروی جزیره مینو، در گردان کربلا و لشکر ۷ ولیعصر به جزیره سهیل رسیدیم و با دشمن درگیر شدیم. در سنگر احساس کردم صدای زنگ بزرگی در وجودم پیچید و احساس کردم دیگر توان ایستادن ندارم. مهمات زیر پایم را کنار زدم و افتادم. دیدم بچه‌ها گریه می‌کردند و متوجه شدم تیر خوردم. به آنها گفتم نگران من نباشید شما بروید، من حالم خوب هست. به هوش که آمدم نمی‌دانم چقدر گذشته بود. خونریزی شدیدی کرده بودم و خون زیر بدنم تبدیل به گل شده بود و من به زمین چسبیده و خشک شده بودم. دشمن که بالای سرم رسید مرا از گل کند به طوری که جای بدن من در گل مانده بود. مرا در کامیونی انداختند به بیمارستان زبیر اطراف بصره بردند. دو ماه رسیدگی ناقص روی من انجام شد و چندین بار تا مرحله شهادت رفتم. مراحل درمان هنوز کامل نشده بود که مرا به اردوگاه تکریت ۱۱ بردند. دشمن آنجا صراحتا می‌گفت ما می‌توانیم تا ۵ درصد شما را بکشیم.»

چلداوی در ادامه گفت: «تا روز آخر اسارت نیز صلیب‌سرخ ما را ندید. خانواده‌ها بی‌خبر بودند. حتی برای من سالگرد گرفته بودند. در این اردوگاه هر روز برنامه شکنجه بود. خود را به مریضی زدم و به درمانگاه رفتم؛ در آنجا با برخی از دوستانم نقشه فرار کشیدیم. تمارض را ادامه دادیم و ما را به بیمارستان دیگری منتقل کردند که بعدا فهمیدیم خود آن بیمارستان در مرکز اردوگاه بزرگ‌تری هست. به هر سختی بود لباس‌ها را عوض کردیم از بیمارستان بیرون زدیم. از چند ردیف سیم خاردار عبور کردیم. در یک جوب در یک نخلستانی گودال درست کردیم و روی خود خاک ریختیم تا شناسایی نشویم؛ و تنها با یک نی نفس می‌کشیدیم. ما را پیدا کردند و به اردوگاه ۱۱ بردند و به ما گفتند حکمتان اعدام هست. ما را به ستون بستند، روبرویمان ایستادند تا اینکه یکی داد زد اعدام نکنید؛ اینها مشمول عفو سیدالرئیس شدند. ما را به دادگاهی بردند که بعثی‌ها را در آنجا محاکمه می‌کردند. همه متهمانی که آنجا بودند جزو نگهبانانی بودند که ما را در زندان بشدت شکنجه کرده بودند. وکیل آنها می‌گفت آنها را ببخشید، جزو خانواده شهدای عراقی هستند. قاضی به من گفت کدام یک از آنها به تو کمکت کرد فرار کنی؟ میتوانستم بگویم همه اینها و بعد همه آنها اعدام می‌شدند. اما لحظه‌ای تردید نکردم گفتم هیچ کدام با ما همکاری نکردند. قاضی حکم زندان برایشان صادر کرد.»

وی همچنین گفت: «سخت‌ترین لحظه اسارت روزی بود که اعلام کردند اتوبوس‌ها به دنبال اسرا آمده‌اند و آزاد می‌شوند. قرار بود همه آزاد شوند به جز ما چند نفری که از اردوگاه فرار کرده بودیم. همه بچه‌ها رفتند و به ما باید جای بچه‌ها را تمیز می‌کردیم. آخرین جمع اسرایی بودیم که آزاد شدند.»

انتهای پیام/ ۱۲۱

به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ دفاع‌پرس، پویش «خار و میخک» که با هدف مطالعه، بررسی زندگی و مقاومت شهید یحیی سنوار آغاز شده هست، پس از برگزاری چندین نشست حضوری و مجازی، به مراحل پایانی خود نزدیک می‌شود. 

این پویش که با همراهی گروه‌های فرهنگی و تشکل‌های فعال در حوزه زنان و خانواده برگزار می‌شود، توانسته هست توجه بسیاری از علاقه‌مندان به مفاهیم مقاومت و تربیت نسل آگاه را به خود جلب کند. 

 برگزاری نشست‌های حضوری با کارشناسان و مهمانان ویژه 

در جریان این پویش، سه نشست حضوری با حضور الهام عابدی، حریر عادلی، خانم‌ها کثیری و رایگانی و رضوانه حدیدچی دباغ؛ از کارشناسان فرهنگی برجسته برگزار شد که هرکدام به بررسی ابعاد مختلف کتاب «خار و میخک» و شخصیت یحیی سنوار پرداختند. 

این جلسات که با استقبال گسترده مدعوین همراه بود، شامل مباحثی مانند تحلیل ابعاد شخصیتی یحیی سنوار و آموزه‌های زندگی ایشان، بررسی مفاهیم مقاومت و ایستادگی در بستر خانواده و جامعه، نقش زنان و مادران در انتقال فرهنگ مقاومت به نسل‌های آینده و مباحثه و پرسش و پاسخ درباره فصل‌های مختلف کتاب بود. 

در هر نشست، مدعوین از طریق فراخوان شرکت می‌کنند و در بخش مسابقه علمی نیز برگزار می‌شود و به افرادی که پاسخ‌های صحیح به سوالات کارشناسان ارائه دهند، هدایای ارزشمندی ارائه می‌شود.

فراهم‌سازی دسترسی آسان به کتاب برای علاقه‌مندان 

همزمان با آغاز این پویش، امکان ثبت‌نام و خرید کتاب «خار و میخک» با تخفیف ویژه در سایت کتابکیو https://www.ketabiq.com/campaign/۶۷۷cdd۷b۱۱۴۶۶۱۲۶a۵۰۴۱db۳ فراهم شد تا علاقه‌مندان بتوانند این اثر را مطالعه کرده و در جلسات پویش مشارکت داشته باشند. 

 برگزاری جلسات مجازی و تبادل نظرات 

علاوه بر نشست‌های حضوری، یک گروه و کانال اختصاصی در فضای مجازی راه‌اندازی شد تا افرادی که امکان حضور در جلسات را ندارند نیز بتوانند در این پویش شرکت کنند. در این بستر تاکنون هر هفته یک فصل از کتاب مباحثه شده و شرکت‌کنندگان به پرسش و پاسخ و تبادل نظر می‌پردازند. 

پویش «خار و میخک» با همکاری مجموعه‌های فرهنگی و تشکل‌های بانوان از جمله بنیاد ملی ـ مردمی نهضت پیشرفت بانوان، مرکز رسانه‌ای شیرازه، خانه مادری، خانه نسا، ستاد مادران ایران، تشکل زنان انقلاب اسلامی و مادران شریف برگزار می‌شود و همراهی این مجموعه‌ها نقش مهمی در گسترش و اثرگذاری این پویش داشته هست. 

نجیبه پیکری کوجنق، دبیر اجرایی طرح «خانه مادری» درمورد کتاب و پویش «خار و میخک» و سبک زندگی یحیی سنوار گفت: داستان زندگی یحیی سنوار، پاسخی برای این سؤال هست که «چه چیزی یک انسان را شکست‌ناپذیر می‌کند؟»، او مردی بود که در سخت‌ترین شرایط، از ایمان، آگاهی و مقاومت دست نکشید و در نهایت، به یکی از تأثیرگذارترین رهبران فلسطین تبدیل شد. 

وی اظهار کرد: این کتاب، روایتگر زندگی یحیی سنوار از کودکی تا رهبری مقاومت هست؛ مسیری که پر از رنج، زندان، شکنجه و ایستادگی بود. عنوان «خار و میخک»، نماد سختی‌هایی هست که او را قوی‌تر کرد. (خار) و زیبایی‌هایی که در این مسیر شکوفا شد (میخک). 

پیکری با اشاره به سبک زندگی یحیی سنوار و درس‌هایی که می‌توانیم بگیریم، عنوان کرد: از جمله این موارد «استقامت در برابر سختی‌ها» هست. یحیی سنوار ۲۳ سال در زندان‌های رژیم صهیونیستی بود، اما تسلیم نشد، بلکه قوی‌تر شد و درسی که به ما می‌دهد این هست که مشکلات، ما را نمی‌شکنند؛ بلکه اگر درست با آنها روبه‌رو شویم، قوی‌ترمان می‌کنند. نکته دیگر «آگاهی و خودسازی مداوم» هست. در زندان، او به مطالعه، تفکر و تقویت روحیه خود پرداخت و درسی که دراین زمینه به ما می‌دهد این هست که مطالعه و یادگیری، سلاحی هست که هیچ زندان و سختی‌ای نمی‌تواند از ما بگیرد. 

وی با اشاره به ساده‌زیستی و قناعت یحیی سنوار گفت: سنوار هیچ‌گاه اسیر تجمل و رفاه‌زدگی نشد و همیشه زندگی ساده‌ای داشت، بنابراین در می‌یابیم که پرورش فرزندان مقاوم، از خانه‌هایی آغاز می‌شود که وابسته به رفاه‌زدگی نیستند. نکته مهمتر اینکه مادر سنوار از کودکی در او روحیه مبارزه، ایمان و صبر را تقویت کرد و درسی که به ما می‌دهد این هست که ما می‌توانیم فرزندانی تربیت کنیم که نه‌تنها برای زندگی خود، بلکه برای جامعه‌شان مفید باشند. درواقع یحیی سنوار یک نمونه واقعی از انسانی هست که سختی‌ها را به فرصت تبدیل کرد. ما هم می‌توانیم در زندگی خود، خار‌ها را به میخک‌های زیبا تبدیل کنیم. این کتاب، تنها یک روایت نیست؛ یک الگوی زندگی برای ما و فرزندانمان هست. 

اختتامیه باشکوه در آکادمی مریم 

پیکری از برگزاری اختتامیه این پویش در آکادمی مریم با حضور مهمانان ویژه، کارشناسان و شرکت‌کنندگان خبر داد و عنوان کرد: این مراسم، فرصتی برای جمع‌بندی مباحث، تقدیر از شرکت‌کنندگان و بررسی تأثیرات این پویش در ارتقای آگاهی و شناخت سبک زندگی شهدای مقاومت خواهد بود. 

دبیر اجرایی طرح «خانه مادری» تصریح کرد: پویش «خار و میخک» ثابت کرد که مطالعه هدفمند، گفت‌و‌گو و مشارکت اجتماعی می‌تواند به تعمیق فهم ما از مقاومت و ایستادگی کمک کند. این پویش تنها یک رویداد مطالعاتی نبود، بلکه گامی مؤثر در جهت بیداری فکری و فرهنگی، به‌ویژه در میان بانوان و خانواده‌ها بود. این مسیر همچنان ادامه دارد و امید هست که چنین برنامه‌هایی بتوانند الهام‌بخش جامعه در مسیر آگاهی و پایداری باشند.

انتهای پیام/ ۱۲۱

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: در نظام زندان‌های رژیم صهیونیستی، هزاران فلسطینی به جرم دفاع از سرزمین خود و مبارزه برای آزادی در بند هستند. این زندانیان نه تنها اسیر سلول‌های تنگ و تاریک، بلکه قربانیان سرکوب سیستماتیکی هستند که هدف آن خاموش کردن صدای مقاومت هست.

اما تاریخ نشان داده که زندان نه تنها این مبارزان را به زانو درنمی‌آورد، بلکه آنان را به رهبرانی مقاوم‌تر، آگاه‌تر و مصمم‌تر تبدیل می‌کند. در این میان شهید «یحیی سنوار» نمونه‌ای از چنین مسیری هست و امروز می‌توان گفت که هر زندانی فلسطینی، «یحیی سنوار» دیگری هست.

شهید «یحیی سنوار» رئیس سابق دفتر سیاسی حماس در نواز غزه سال‌ها در زندان‌های رژیم صهیونیستی به سر برد. او در دوران حبس، نه تنها از مقاومت فاصله نگرفت، بلکه به یکی از معماران اصلی سیاست‌های حماس تبدیل شد.

شهید سنوار، در زندان به مطالعه، تفکر و سازمان‌دهی پرداخت و زمانی که در سال ۲۰۱۱ در تبادل اسرا آزاد شد، دیگر یک فرمانده عادی نبود، بلکه استراتژیستی برجسته بود که توانست مسیر مقاومت در غزه را تغییر بدهد.

همین وضعیت را می‌توانیم درمورد بسیاری از دیگر زندانیان فلسطینی نیز مشاهده کنیم. افرادی مانند «مروان البرغوثی»، «حسن سلامه» و «ابراهیم حامد»، که سال‌هاست در زندان به سر می‌برند، همچنان نماد‌هایی از ایستادگی و رهبری در میان مردم فلسطین هستند.

نکته بسیار مهم و حائز اهمیت پیرامون زندانیان فلسطینی اسیر در زندان‌های رژیم صهیونیستی به خصوص زندانیانی که به حبس ابد محکوم هستند این هست که این زندانیان در سلول‌های خود نه‌تنها تسلیم نشدند، بلکه تجربیات و دانش خود را به ابزاری برای ادامه مبارزه با دشمن صهیونیستی تبدیل کردند.

اما در این میان اگر بخواهیم به این سوال پاسخ بدهیم که چرا هر زندانی فلسطینی، شهید «یحیی سنوار» هست؟ باید بگوییم که زندانیان فلسطینی هرکدام دارای جایگاه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی هستند، اما همه آنان بر یک اصل مشترک ایستاده‌اند و آن تلاش و مبارزه برای آزادی سرزمین مادری خود، فلسطین هست. در حقیقت باید گفت که زندان برای زندانیان فلسطینی پایان مسیر نیست، بلکه مرحله‌ای دیگر از مقاومت هست.

موضوع بسیار مهم دیگر این هست که تاریخ نشان داده که بسیاری از رهبران آینده مقاومت از دل زندان‌ها بیرون می‌آیند. در زندان، این افراد از یک جنگجوی ساده به استراتژیست‌هایی قدرتمند تبدیل می‌شوند. همان‌طور که سنوار از زندان به رهبری رسید، بسیاری از دیگر اسرا نیز در حال پیمودن همین مسیر هستند.

اما نکته مهمی که باید خیلی به آن دقت و توجه کرد این هست که زندانیان فلسطینی زندانی در زندان رژیم صهیونیستی نفوذ معنوی قابل توجهی در میان جامعه فلسطین دارند. زندانیان فلسطینی، قهرمانان ملی مردم خود هستند. نام آنان در خیابان‌های غزه، کرانه باختری و دیگر مناطق فلسطین با احترام برده می‌شود. جامعه فلسطینی آنان را فراموش نمی‌کند و رژیم صهیونیستی هم نتوانسته با اقدامات مختلف خود این تأثیرگذاری را کم‌رنگ کند.

از طرف دیگر، اراده مبارزان فلسطینی که در زندان‌های رژیم صهیونیستی روزگار خود را می‌گذارنند به نماد شکست سیاست سرکوب این رژیم اشغالگر و نامشروع تبدیل شده هست. در واقع رژیم صهیونیستی با سیاست بازداشت‌های گسترده و صدور احکام سنگین، به‌دنبال شکستن اراده مبارزان فلسطینی هست. اما همان‌طور که تجربه شهید «یحیی سنوار» نشان داد، زندان نتوانسته اراده این افراد را درهم بشکند. بلکه آنان را به مبارزانی آگاه‌تر و مقاوم‌تر تبدیل کرده هست.

با توجه به تمامی موارد و موضوعات گفته شده باید بگوییم که «یحیی سنوار» تنها یک نام در میان هزاران فلسطینی زندانی نیست. او نماد اراده‌ای هست که زندان و سرکوب هم نمی‌تواند آن را خاموش کند. هر زندانی فلسطینی، یک «یحیی سنوار» بالقوه، یک رهبر در حال پرورش، یک استراتژیست در سایه، و یک نماد برای نسل‌های آینده مقاومت هست.

در پایان باید گفت همان‌طور که شهید سنوار، پس از سال‌ها حبس به یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌های فلسطینی تبدیل شد، دیگر زندانیان فلسطینی نیز روزی از زندان آزاد خواهند شد و مسیر آزادی فلسطین را با اراده‌ای قوی‌تر ادامه خواهند داد.

انتهای پیام/ ۱۳۴

گروه بین‌الملل دفاع‌پرس- امیر فتحی کارش روابط بین الملل؛ فان حزب الله هم الغالب ونفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِینَ دَرَجَةً وَکُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِینَ عَلَى الْقَاعِدِینَ أَجْرًا عَظِیمًاخدا کسانی را که با اموال و جان هایشان جهاد می‌کنند به مقام و مرتبه‌ای بزرگ بر خانه نشینان برتری بخشیده هست و هر یک (از این دو گروه) را (به خاطر ایمان و عمل صالحشان) وعده پاداش نیک داده  و جهادکنندگان را بر خانه نشینانِ به پاداش بزرگ برتری داده هست.

اینک با عروج ملکوتی و شهادت گونه دبیر کل حزب ا… لبنان شهید القدس سید حسن نصرا… و سایر پرچمداران مقاومت نظیر سردار شهید عباس نیلفروشان و شهید اسماعیل هنیه و شهید یحیی سنوار و شهید شیخ هاشم صفی الدین و ستارگان شهید و پرفروغ ارتش مقتدر و مدافع حریم هوایی مقدس ایران اسلامی به سوگ نشستیم و این روز‌های سخت و فراق یاران اسوه گان بی بدیل بشریت با تمسک از فرموده قرآن کریم با صبر در مقابل مصیبت‌ها روز‌های مملوء از درد را سپری می‌کنیم.

امروز مقاومت و جهاد مفاهیم غنی و پرمحتوایی هستند که شهادت طلبان در گذر از این دنیای فانی و رسیدن به قرب الهی بدان اقتدا می‌کنن و در محضر آنها دائم التلمذند.

امروز حوزه منطقه خاورمیانه و حوزه بین الملل شاهد تحولی شگرف و بزرگی هست که در تبیین آن جهت اهالی دهکده جهانی اذهان را وادار به تفکر و قلم‌ها را وادار به تراوش نموده هست.

آری آن تحول بزرگ که در گذر زمان و نوای تیک تاک ساعت برآن نواخته می‌شود و رسیدن به وعده الهی همان افول به تعبیر رهبری عزیز ایران سگ هار منطقه رژیم جعلی و کودک کش و اشغالگر قدس شریف هست.

امروز فلسطین قبله اول مسلمین در انتظار طعم آزادی بعد از ۷۶ سال اسارت و شاهد بزرگترین نماز پرصلابت و دشمن شکن تاریخ اسلام به امامت امام المسلمین زعیم امت اسلام فرماندهی معظم کل قوا حضرت آیت ا… امام خامنه‌ای (مدظله) خواهد بود.

امروز مسلمین جهان و مظلومان همیشه تاریخ در انتظار وعده صادق ۳ بزرگترین وعده الهی به بندگان در شکسته شدن استخوان‌های جنایت کار و قصاب منطقه هستند. (و ما رمیت اذ رمیت و لکن الله رمی) (تیر خدا از دست یاران خدا به دشمن خدا شلیک می‌شود)

با اندک نگرشی در رویداد‌های اخیر و دلخراش منطقه که وجود هر آزادی طلب و حق خواهی را می‌لرزاند که حاصل از خون و انفجار و بوی باروت و لال شدن کودکان از صدای مهیب بمب افکن‌ها و قطعه قطعه شدن بدن کودکان و زنان و مردان بی دفاع و غیر مسلح هست نمونه‌هایی از تحمیل ظلم از ظالم به ضعفا هست.

ظالمی که حتی با حمله به بیمارستان‌ها و مجروحان و آمبولانس‌ها نقض آشکار به کنوانسیون ژنو ۱۹۴۹ و پروتکل‌های الحاقی آن را دارد.

با ترسیم نمای مذکور درکنار آن باید چنین گفت: که دیگر قدرت مقاومت اعم از کتائب  عزالدین القسام و کتائب ابوعلی مصطفی و کتائب شهدای الاقصی و سرایا القدس در فلسطین و حشد الشعبی و کتائب حزب ا… و النجباء و عصائب اهل حق و سپاه بدر در عراق و حزب ا… در  لبنان و نیرو‌های دفاع ملی در سوریه و انصار ا… در یمن دیگر مثل گذشته نیستند و با الترام به آیه شریفیه: وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا 

در اتحاد و همدلی با یکدیگر بزرگترین قدرت مستحکم مبدل گشته اند و در مسیر آن تحول کبیر در جهت حرکت برای آن انقلاب نوین و رسیدن به ۲ کلیدواژه حساس و خطیر که استقلال و آزادی هست به مبارزه با مفاهیم استعمار و اشغالگری می‌شتابند تا بدین ترتیب بزرگترین واقعه قرن رخ نماید و مفهومی نوین در نوگرایی با نام انتقامیسم یعنی انتقام ظلم به ثبت برسد.

امروز رژیم جعلی و کودکش صهیونیستی به این واقعیت خطیر رسیده هست که ملت‌ها دیگر با وجود پلیدش همراهی ندارند.

این رژیم با حمایت بی دریغ ابرشیطان جهان آمریکا در جهت تثبیت خویش با جریان خون معامله کرده هست تا بدین ترتیب با قتل و عام نوزادان و کودکان در طرح نسل کشی مداومت را دارند و بدین طریق در کاوش روزنه‌ای جهت رهایی از این ناگذر سخت و طاقت فرسا هست. ولی غافل از این بعد هست که باتلاقی عمیق در انتظار این خوناشام تاریخ بشریت هست و فرجامی بس دردآور را برای او لحظه شماری می‌کند.

مردم مظلوم و بی دفاع و شریف فلسطین و لبنان زیر سنگین‌ترین بمباران‌های وحشیانه چند تنی رژیم اشغالگر قدس در منازل خویش جان می‌دهند و آنجا قبرستان آنها می‌گردد چرا که اجساد آنها به سختی تفحص می‌گردد و اغلب در جمع کردن تکه‌های اجساد آنها ساعت‌ها زمان و حوصله و قلبی سنگی می‌طلبد.  

براستی این منع حق حیات انسان‌ها به کدامین گناه هست؟

غصب خاک و حق مالکیت زندگی با زور و خون ریزی قانون نانوشته کدام نظام طبیعت هست؟‌ای اسرائیل‌ای نتانیاهو از وقایع یا بهتر بگوییم نهضت ۷ اکتبر به رهبری شهید القدس یحیی سنوار ریشه موجودیتت رو به خشکی گرویده هست و بنیان عنکبوتی ات روبه زوال هست.

این مهم واقعیتی کتمان ناپذیر هست که خویش نسبت به آن واقف هستی.

اگر با تسخیر و به شهادت رساندن فرماندهان ارشد مقاومت که همچون دانه‌های تسبیح از رشته مقاومت توسط شما منحوسان جدا می‌شوند و از این عمل ننگین مسرور هستید و بدین گونه چنین می‌پندارید که با عمل شنیعتان حرکت مقاومت را تضعیف کرده اید این را بدان که این تفکر تفکر سراب گونه‌ای هست چرا که هر شهیدی با خون خویش درخت مقاومت را سیراب می‌نماید و تنومندی این درخت سبب کنده شدن ریشه‌های بی بنیانت می‌گردد و این را بدان که خون شهدای مقاومت همیشه در جوشش هست و در این مکتب سید حسن نصرا…‌ها و یحیی سنوار‌ها و هنیئه‌ها چه بکشند و چه کشته شوند پیروز میدان هستند. النجوم مقاومه همیشه در تللوء اند و خاموشی آنها امکان‌پذیر نیست و در این راه جهاد طریق  پیروزی یا شهادت معنای واحد هست.  

آمریکا امروز خویش را در سیر حرکت و این مبارزه جدا می‌داند و اعلام بی طرفی را دارد و این همان حیله آمریکایی هست. چرا که آمریکا در طول این ۷۶ سال کمک‌های حمایتی و تسلیحاتی سنگین به رژیم صهیونیستی کرده هست و بدین سان بقای آن را تا حالا تضمین کرده هست و این همان نوع جنگ نیابتی هست، اما امروز با حضور جدی ایران در منطقه و قد علم کردن در برابر این جنایتکاران تاریخ او را از لاک نیابتی خویش در جهت حفظ منافعش خارج خواهد کرد و هژمونی برتر را قطع الیقین ایران به تباهی خواهد کشید و صلح و آرامش به جهان بین الملل به مدد حضور سپاهیان محمد رسول ا… باز خواهد گشت.

جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا 

و این واقعیت‌ها باید در تاریخ ثبت گردد که:
(شهادت هنر مردان خداست) 
(سرو‌ها ایستاده می‌میرند)

انتهای پیام/