یدالله بهتاش

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «یدالله بهتاش» کارشناس علوم قرانی در گفت‌وگویی پیرامون وقایع روز پانزدهم ماه محرم، اظهار داشت: زمان وقوع رخداد‌های پس از قیام عاشورا به صورت روزانه بیان نشده است، اما آنچه مشخص است اینکه پس از شهادت «امام حسین (ع)» کاروان اسرای کربلا را وارد کوفه کردند، از اینجا بود که شفاف سازی توسط حضرت «زینب کبری (س)» و «امام زین العابدین (ع)» آغاز شد.

وی در همین راستا ادامه داد: کوفه برای مدتی پایتخت اسلام و «امیرالمومنین (ع)» بود لذا این شهر برای حضرت «زینب کبری (س)» غریب نبود، ایشان تا مدت‌ها در کوفه درس قرآن داشتند و تا حدود زیادی با شهر آشنا بودند لذا وقتی وارد شهر شدند خطبه‌ای خطاب به مردم شهر بیان کرده و به نکوهش آنان و اعمال این مردم پرداختند.

بهتاش به حضور اسرا کربلا در کاخ ابن زیاد اشاره و بیان کرد: ابن زیاد اسرای کربلا را دست و پا بسته به کاخ خود آورد، در حالی که سر مبارک «سیدالشهدا (ع)» را در مقابل خود قرارداده بود، فردی از اصحاب پیامبراکرم (ص)» نیز در آن مکان حاضر بود و با دیدن این رویداد به ابن زیاد اعتراض کرد و گفت: من بار‌ها دیدم که «پیامبراکرم (ص)»، «امام حسین (ع)» را بوسه می‌زند، تو حق جسارت به ایشان را نداری، این اعتراض به مذاق ابن زیاد خوش نیامد و صحابه «پیامبراکرم (ص)» را تهدید به مرگ کرد، آن مرد نیز مجلس ابن زیاد را با دلخوری ترک کرد.

وی با اشاره به برخورد ابن زیاد با «حضرت زینب کبری (س)» ابراز کرد: این زیاد احساس پیروزی و سر مستی می‌کرد، پس از حضور اسرای کربلا به مجلس این زیاد، «حضرت زینب کبری (س)» نیز با بی اعتنایی وارد شدند، ابن زیاد با صدای بلند پرسید این بانو چه کسی است و بار دیگر سوال خود را تکرار کرد، کنیزان گفتند این بانو دختر حضرت «فاطمه زهرا (س)» است لذا این زیاد با زخم زبان به حضرت «زینب کبری (س)» با ایشان گفتگو پرداخت.

این کارشناس علوم قرآنی پیرامون سخنان و سوالات ابن زیاد از «حضرت زینب کبری (س)» بیان کرد: ابن زیاد گفت: خدا شما را رسوا و دروغگو را مشخص کرد، «حضرت زینب کبری (س)» نیز در پاسخ فرمودند: سپاس خداوند را که ما را به واسطه «پیامبراکرم (ص)» گرامی داشت و از پلیدی پاک گردانید. جز فاسق رسوا نمی‎شود و جز بدکار، دروغ نمی‎گوید، و بد کار ما نیستیم بلکه دیگرانند یعنی تو و پیروانت هستید، ابن زیاد گفت: دیدی خدا با خاندانت چه کرد؟.

وی در همین راستا بیان کرد: «حضرت زینب کبری (س)» در پاسخ فرمودند: جز زیبایی ندیدم، آنان کسانی بودند که خدا مقدّر ساخته بود کشته شوند و آنان نیز اطاعت کرده و به سوی آرامگاه خود شتافتند و به‌زودی خداوند تو و آنان را در روز رستاخیز با هم روبه‌رو می‎کند، آنان از تو، به درگاه خدا شکایت و دادخواهی خواهند کرد، اینک بنگر که آن روز چه کسی پیروز خواهد شد. این سخنان ابن زیاد را بر آشفت، زیرا حضرت «زینب کبری (س)» با شجاعت در مقابل او ایستاده بوده و حقایق را بیان فرمودند.

بهتاش رویکرد «حضرت زینب کبری (س)» را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: حضرت «زینب کبری (س)» پیام آور قیام عاشورا بودند، ایشان با شجاعت دو مقوله مهم را بیان فرمودند، در قدم اول در مقابل حاکمی که احساس می‌کرد پیروزمندانه نوه «پیامبراکرم (ص)» را شکسته داده و به شهادت رسانده ایستادند و به او فهماندند آن دروغگویان که از آنان سخن می‌گویید ما نیستیم بلکه خود شما هستید، در حقیقت فرافکنی که ابن زیاد قصد داشت برای انحراف ذهن مردم انجام دهد در همان مجلس در هم کوبی، د هرچند ابن زیاد حضرت «زینب کبری (س)» را تهدید به مرگ کرد.

وی سخنان ابن زیاد و «امام سجاد (ع)» را مورد بررسی قرار دادو تصریح کرد: همان زمان ابن زیاد رو به «امام سجاد (ع)»کرد و گفت: تو کیستی؟ «امام سجاد (ع)» در پاسخ بیان فرمودند: من «علی بن الحسین (ع)» هستم، ابن زیاد گفت: من شنیده بودم که پسران «امام حسین (ع)» در صحنه عاشورا به شهادت رسیده اند؟.

این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا ابراز کرد: «امام سجاد (ع)» فرمودند: مردم کسان ما را در کربلا کشتند، ابن زیاد گفت: خدا کسان شما را در کربلا کشت! «امام سجاد (ع)» فرموند: خدا فقط جان‌ها را می‌گیرد، ابن زیاد، چون قدرت را در دست داشت و مغرور بود خشمگین شد و دستور داد تا سر «امام سجاد (ع)» را از بدن جدا کنند، اما حضرت «زینب کبری (س)» اجازه این کار را نداد. سپس اسرا را چند روز زندان و بعد به شام فرستادند.

بهتاش تلاش‌های حضرت «زینب کبری (س)» را مورد بررسی قرار داد و ابراز کرد: حضرت «زینب کبری (س)» همواره تلاش داشتند تا در شرایط گوناگون از اسرا دفاع کنند و آنچه حقیقت دارد را بیان کنند، ایشان در دفاع از حق و بیان حقیقت بسیار موفق بودند.

این کارشناس علوم قرآنی پیرامون واقعه کربلا بیان کرد: واقعه کربلا به دو بخش تقسیم می‌شود به زمانی پیش از شهادت «امام حسین (ع)» و زمانی دیگر پس از شهادت «سیدالشهدا (ع)»، در زمان حیات «امام حسین (ع)» ایشان خود مدیریت کاروان را بدست داشتند، اما پس از شهادت ایشان «حضرت زینب کبری (س)» کاروان‌سالار کاروان کربلا شدند و فرماندگی عملیات را به دست گرفتند.

وی به توصیف «حضرت زینب کبری (س)» پرداخت و افزود: حضرت «زینب کبری (س)» بانویی بزرگ و بسیار عابد بودند، ایشان شخصیت بزرگی داشتند، این بانوی بزرگوار اسوه صبور و و شکیبایی بودند؛ در عین حال توجه به شخصیت حضرت «زینب کبری (س)» درسی بزرگ را برای جامعه در بردارد، کسب جایگاه ارزنده و رسیدن به رشد تنها با عبادت و عبد صالح بودن به دست می‌آید، خاندان «نبی اکرم (ص)» از همین طریق توانستند به جایگاه بلند خلقت دست یابند و به اسوه انسانیت بدل شوند.

بهتاش نقش «حضرت زینب کبری (س)» را در واقعه عاشورا مطرح و تاکید کرد: «حضرت زینب کبری (س)» در حقیقت به مدیریت بحران عاشورا در سخت‌ترین شرایط دست زدند، موضوعی که جای تامل فراوانی دارد، ایشان علاوه بر صبر توانستند از همان ابتدایی‌ترین زمان شام غربیان مدیریت کاروان اسرا را به دست بگیرند؛ لذا زمانی که خیمه‌ها توسط دشمنان به آتش کشیده شد، اسرا را زیر خیمه‌ای نیمه سالم و نیمه سوخته جمع کردند.

وی حرکت «حضرت زینب کبری (س)» در شام غربیان را ارزنده دانست و خاطرنشان کرد: «حضرت زینب کبری (س)» با تمام مصائبی که تحمل کرده بودند سریعا مدیریت اوضاع را به دست گرفتند، ایشان پس از ساماندهی به مشکلات بندگی خدا را فراموش نکردند و نماز شب خود را در حالی بجا آوردند که توانی برای ایستادن نداشتند، این درسی بزرگ برای جامعه ما و خصوصا مسئولان است، «حضرت زینب کبری (س)» با عبادت و بندگی در مقابل خدا همچنین صبر بهترین مدیریت بحران را به نمایش گذاشتند.

منبع: میزان

انتهای پیام/ ۹۱۱

به گزارش مجاهدت از گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «یدالله بهتاش» کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگویی پیرامون دعای روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان، اظهار داشت: در قبال روز بیست و سوم طبق احادیث و روایات اعمال و دعا‌ها همچون شب و بیست سوم خواهد بود، به این معنا که این روز مشترکات فراوانی با شب آن دارد. ما باید بدانیم که روز شب قدر به اندازه شب آن مهم بوده و فضیلت‌های خاص خود را دارد.  

وی در همین راستا ادامه داد: مومنان در این روز می‌توانند به مفاتیج الجنان رجوع کرده و بهترین ادعیه را از این کتاب استخراج نمایند، آنچه در مورد روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان اهمیت دارد آن است که این روز یکی از مهمترین روز‌های ماه است که بسیاری از ائمه (ع) تاکید ویژه‌ای بر آن داشته اند.

 کارشناس مذهبی با اشاره به اهمیت روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان اظهار کرد: امام صادق (ع) وقتی در بستر بیماری بودند می‌فرمودند که در این روز بسترشان را به مسجد ببرند، زیرا حضور در مسجد در این روز به شدت توصیه و تاکید شده است.

وی دعای مخصوص روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان را اینگونه توصیف کرد: آنچه بیش از همه در این روز تاکید شده دعای شریفه اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ برای حفظ سلامتی آقا امام زمان (عج) است که بار‌ها ادای آن توسط مومنین مورد تاکید بوده است.

 مداح «اهل بیت (ع)» با اشاره به حضور در دهه آخر ماه مبارک رمضان تاکید کرد: دهه پایانی ماه مبارک رمضان دهه بسیار خاصی است و به هیچ وجه نباید از اهمیت والای این دهه غافل شد، روایت است که پیامبر اکرم (ص) در این دهه می‌فرمودند که برایشان بستری برای استراحت نیندازند تا بتوانند در طول شبانه روز این دهه عبادت کنند.

وی در همین رابطه اضافه کرد: از نظر من نگاه حضرت ختمی مرتبت در قبال این دهه می‌تواند بهترین رهنمود برای مسلمین جهان باشد و نشان دهد که این دهه و عبادت در آن تا چه حد اهمیت دارد، نباید فراموش کنیم که با پایان شب‌های قدر ماه مبارک رمضان تمام نشده است و ما باید تا آخرین لحظه از این ماه عزیز بهرمند شویم.
بهتاش ادامه داد: ماه مبارک رمضان هر دقیقه و لحظه اش دریایی از نعمت است، نفس کشیدن در این ماه عزیز همچون تسبیح است و هر آیه قرائت قرآن کریم در این ماه به اندازه یک ختم کامل محسوب می‌شود، پس از مومنین می‌خواهم که قدر روز‌های باقی مانده ماه مبارک رمضان را بدانند و از این روز‌ها و شب‌ها به بهترین نحو ممکن استفاده کنند.

وی خواسته انسان از خداوند در روز‌های پایانی ماه مبارک رمضان را اینگونه تشریح کرد: در این روز‌ها باید دست دعا به سوی خداوند متعال برداریم و از وی بخواهیم تا اگر گناهان ما در این ماه عزیز پاک شده اند به ما یاری دهد تا بعد از پایان ماه مبارک بار دیگر آلوده به گناه نشویم.

 کارشناس علوم قرآنی در همین راستا ادامه داد: روایت داریم که اگر فردی ماه مبارک رمضان را پشت سر بگذارد و آمرزیده نشده باشد شقی و بدبخت است، امیدوارم که هیچکس در جرگه این افراد قرار نگیرد و همه بتوانند در این ماه آمرزیده شده و توشه بزرگی با خود بردارند. ما باید قویا مراقب باشیم تا بعد از ماه مبارک دوباره آلوده نشویم، زیرا در این صورت تمام تلاش ما بی فایده بوده است.

وی شرط قبول عبادات در ماه رمضان را دوری از گناه دانست و افزود: اگر می‌خواهیم بدانیم که آیا عبادات ما در ماه مبارک رمضان قبول درگاه حق واقع شده است یا خیر باید ببینیم که تا چه حد از گناهان دور شده ایم، مطمئنا عبادتی که ما را از گناه دور نکند به نوعی انجام وظیفه است. اینکه در طول ماه رمضان دعا کنیم، نماز بخوانیم و قرآن بر سر بگیریم، اما به محض اتمام این ماه باز هم گناه بکنیم، مشخصا آن عبادات بر جان ما تاثیر نداشته است.

 کارشناس علوم قرآنى بیان کرد: مهمی که با توجه به افزایش استفاده از فضای مجازی می‌توان به آن اشاره کرد آنکه اگر فردی گناهی مرتکب شده ما نباید آن گناه را اشاعه داده و منتشرش کنیم، در ابتدا اینکه آبروی هر فرد محترم است و اگر اشتباهی هم کرده نباید باعث ریخته شدن آبروی وی شویم و در ثانی اگر گناهی مرتکب شده نباید آن گناه را پراکنده کنیم.

بهتاش در همین راستا اظهار کرد: بار‌ها در روایات مختلف آمده است که اگر فردی گناهی ببیند و آن را برای دیگران نقل کرده و یا منتشر نماید انگار که خودش آن گناه را انجام داده است، پس بدانیم عدم اشاعه گناه و حفظ آبروی افراد مهمترین وظیفه‌ای است که این روز‌ها و با توجه به گسترش فضای مجازی می‌توانیم به آن توجه داشته باشیم.

وى خاطرنشان کرد: از حضرت علی (ع) روایتی موجود است که اشاره می‌کند که آن حضرت اگر گناهی را در هنگام وقوع می‌دید لباس خود را روی آن می‌انداخت تا دیگران متوجه آن گناه نشوند، این طریقه زندگی فرد مومن است که با این عمل هم از اشاعه گناه جلوگیری کند و هم اینکه از ریختن آبروی آن فرد امتناع ورزیده باشد. ما باید بدانیم که در عصر حاضر باید گناه افراد را بپوشانیم و نه اینکه با تلفن همراه خود فیلم گرفته و آن را برای همه ارسال کنیم، این گناهی نابخشودنی خواهد بود.  

منبع: میزان

انتهای پیام/ ۹۱۱