یوونتوس

به گزارش مجاهدت از مشرق، باشگاه یوونتوس که در نیم‌فصل گذشته راندال کولو موانی را به‌صورت قرضی از پاری‌سن‌ژرمن جذب کرده بود، همچنان به‌دنبال حفظ این مهاجم فرانسوی است و قصد دارد قرارداد او را به شکل قرضی جدیدی تمدید کند که شامل بند خرید اجباری در تابستان آینده باشد.

کولو موانی نیز تمایل دارد در تورین بماند چرا که معتقد است شانسی برای بازگشت به ترکیب اصلی پاری‌سن‌ژرمن ندارد. با این حال، یووه همزمان گزینه‌های جایگزین را نیز بررسی کرده و طی ساعات گذشته با باشگاه لیورپول برای آگاهی از شرایط داروین نونیز تماس گرفته است.

پیش‌تر نام نونیز در فهرست خرید ناپولی قرار گرفته بود اما این باشگاه در نهایت به دلیل قیمت ۵۰ میلیون یورویی تعیین‌شده از سوی لیورپول، به سراغ لورنتسو لوکا از اودینزه رفت.

یوونتوس امیدوار است بتواند از این فرصت استفاده کند و نونیز ۲۶ ساله را که در تابستان ۲۰۲۲ با رقم ۸۵ میلیون یورو از بنفیکا به لیورپول پیوست، جذب کند. این مهاجم اروگوئه‌ای فصل گذشته در ۴۷ بازی ۷ گل زد و ۷ پاس گل داد که تنها ۵ گل از آن‌ها در لیگ برتر انگلیس به ثمر رسید.

گفته می‌شود نونیز علیرغم دریافت پیشنهادی سنگین از باشگاه الهلال عربستان، همچنان قصد دارد در فوتبال اروپا باقی بماند.

یووه قصد دارد همان فرمولی که برای کولو موانی در نظر دارد، برای جذب نونیز نیز به‌کار ببرد یعنی انتقال قرضی با بند خرید اجباری. با این حال در حال حاضر، اولویت نخست مدیران بانوی پیر همچنان کولو موانی است.

به گزارش مجاهدت از مشرق، هیچ‌کس نمی‌داند اگر کیلیان امباپه دچار ویروس گوارشی نشده بود و سه بازی و نیم ابتدایی جام جهانی را از دست نمی‌داد، گونسالو چقدر فرصت بازی پیدا می‌کرد؟

همچنین هیچ‌کس نمی‌داند اگر کوبارسی مصدوم نشده بود و اینیگو مارتینز خودش را کنار نکشیده بود، آیا رئال مادرید برای جذب هویسن، پس از درخشش خیره‌کننده‌اش در اولین بازی برای اسپانیا در هلند، اقدام می‌کرد یا خیر. اما آنچه می‌دانیم این است که گونسالو و هویسن بازیکنانی کلیدی برای رئال مادرید هستند. ژابی آلونسو از روز اول به آن‌ها فرصت داد و این دو جوان با تمام وجود به این فرصت چنگ زده‌اند.

مهاجم جوان با سه گل و یک پاس گل، رئال را به مرحله یک‌چهارم نهایی رسانده و همچنان در حال رشد و هماهنگی با تیم است، و مدافع با اطمینان و توانایی در بازی‌سازی که از زمان فرناندو هیه‌رو دیده نشده بود، اقتداری شبیه به سرخیو راموس نشان می‌دهد.

در اولین بازی مقابل یک حریف قدرتمند و درجه یک جهانی، رئال یک گام دیگر در مسیر بازسازی خود برداشت. مقابل یوونتوس که خوب سازمان‌دهی شده بود، رئال در نیمه اول سنگین و کم‌تحرک بود و نتوانست خطر جدی ایجاد کند، اما پس از استراحت، با رهایی کامل به سمت دروازه دی گرگوریو حمله‌ور شد؛ دروازه‌بانی که با ۱۰ مهار مانع از یک شکست سنگین شد.

در این نیمه، تیمی دیده شد که ژابی آلونسو در ذهن دارد و می‌خواهد روی زمین پیاده کند: جاگیری مناسب، شدت در زمان نداشتن توپ، تسلط بر مالکیت، گردش روان توپ و عمق دادن به بازی، که وینیسیوس با بازگشت به فرم همیشگی خود به‌عنوان پیگیرترین بازیکن جهان، این عمق را به تیم بخشید، فارغ از اینکه چقدر دقیق عمل کرد یا خیر.

پس از چهار بازی، بهترین چیزی که می‌توان درباره تیم ژابی آلونسو گفت این است که واقعاً شبیه یک تیم است، مثل یک تیم حرکت می‌کند و مثل یک تیم کار می‌کند. بلوکی با استعدادهای فردی استثنایی که با همکاری حول توپ، توانایی‌هایشان را تقویت می‌کنند، در حالی که گولر در خط میانی در حال رشد است. البته هنوز کمبودهایی وجود دارد، واضح است. استحکام در خط دفاع، بهبود حرکات و هماهنگی بین برخی بازیکنان، مانند ترنت و رودیگر. اما هیچ ویتامینی بهتر از پیروزی برای رشد وجود ندارد.