FATF

سرویس سیاست مشرق- در دولت قبل مباحثی از جمله برجام و FATF به دفعات از سوی برخی دولتمردان و فعالین و رسانه های اصلاح طلب تکرار می شد. فصل مشترک این اظهارات و موضعگیری ها این بود که هیچ اقدام مثبتی در کشور رخ نخواهد داد مگر اینکه برجام احیا شده و ایران به عضویت FATF درآید.

این ادعا در بزنگاه های حساس از جمله واکسیناسیون کرونا به صورت گسترده مطرح شده و به آن ضریب داده می شد. اما با روی کارآمدن دولت سیزدهم و تغییر ریل گذاری دولت در سیاست خارجی، سیاست داخلی و اقتصاد شاهد هستیم که این ادعا روز به روز بیشتر بی اعتبار می شود. در ادامه به ۱۰ دستاورد دولت رئیسی بدون برجام و FATF اشاره می کنیم:

۱: یکی از مهمترین مصادیق اقدامات مثبت دولت سیزدهم بدون برجام و FATF، مربوط به واکسیناسیون سراسری کرونا و کارنامه مثبت دولت در این خصوص است. در دولت قبل رئیس جمهور گفته بود «واکسن کرونا سوهان قم نیست که فراوان باشد»!؛ «علی ربیعی» سخنگوی دولت روحانی نیز در اظهارنظری گفته بود: «نپیوستن ایران به FATF علت ناتوانی در خرید واکسن کرونا است.»

بنابر گزارش های منتشر شده، تا ۱۵ مرداد ۱۴۰۰- پایان دولت روحانی- در حدود ۱۹ میلیون دز واکسن کرونا وارد کشور شده بود. با روی کارآمدن دولت سیزدهم تا پایان اسفند ۱۴۰۰ مجموع واکسن‌های وارد شده به کشور به حدود ۱۵۸ میلیون دز رسید. به عبارتی در حدود ۸ ماه تقریبا واردات واکسن کرونا به کشور ۸ برابر افزایش یافت. در این مدت واکسن‌های تولید داخل نیز به پیشرفت‌های قابل توجهی رسید و در سطح انبوه تولید شده و به چندین کشور نیز صادر شد.

در تابستان ۱۴۰۰ میزان فوتی‌های روزانه کرونا به بیش از ۷۰۰ نفر افزایش یافت.اما با اقدامات بسیار مهم دولت سیزدهم در این خصوص، آمار فوتی و مبتلایان به شدت کاهش یافته و چندین نوبت روزهای بدون فوتی کرونا ثبت شد. این در حالی است که در این مدت نه برجام احیا شد و نه ایران به عضویت FATF درامد.

۲: در دولت قبل برخی دولتمردان همصدا با فعالین و رسانه های اصلاح طلب تاکید داشتند که تا مسئله FATF حل نشود، رویدادهایی از جمله پیوستن ایران به شانگهای محقق نخواهد شد. اما در دولت سیزدهم و با تغییر ریل سیاست خارجی دولت، ایران به عنوان عضو ناظر در سازمان همکاری‌های‌ اقتصادی شانگهای پذیرفته شد.

۳:  روحانی، رئیس‌جمهور سابق- فروردین ۱۳۹۵- گفت: «اگر برجام نبود، قدم به قدم حتی یک بشکه نفت را هم نمی‌توانستیم صادر کنیم.» «محمدباقر نوبخت» معاون رئیس‌جمهور و رئیس‌سازمان برنامه و بودجه در دولت سابق نیز در اظهارنظری مشابه گفت: «شدیدترین مرحله تحریم، نفت در برابر غذا بود، اما الان در شرایطی هستیم که این بی‌انصاف‌ها و دژخیمان حتی برای غذا و دارو اجازه فروش یک قطره نفت را نمی‌دهند و اگر هم به‌فروش می‌رسد، امکان تبادل مالی نباشد.»

همچنین «بیژن زنگنه» وزیر نفت دولت روحانی که جریان اصلاح طلب از او با لقب «ژنرال» نام می برد در اظهارنظری گفته بود: «امروز، هیچ نفتی نمی‌توانیم بفروشیم، حتی اگر بفروشیم پولش را نمی‌توانیم بیاوریم.»

با اینحال در دولت سیزدهم نه تنها فروش نفت افزایش یافت بلکه درآمدهای حاصل از آن نیز دریافت شد. در روزهای گذشته «سید احسان خاندوزی» وزیر اقتصاد گفت: «در ۴ ماه ابتدایی امسال نسبت به مدت مشابه در سال گذشته شاهد افزایش ۵۸۰ درصدی وصول درآمد حاصل از صادرات نفت خام و میعانات بودیم.»

«علی صالح آبادی» رئیس بانک مرکزی- اردیبهشت ۱۴۰۱- گفت: «ما در زمینه فروش نفت به رقم های بسیار خوبی رسیده ایم و تمامی درآمدهای فروش نفت را وصول می کنیم. بنابراین حتی اگر برجام هم نباشد، تأمین ارز کشور به نحو مناسبی انجام خواهد شد.»

چندی پیش وال استریت ژورنال در گزارشی نوشت: «فروش نفت ایران به بالاترین میزان پس از تحریم های دولت ترامپ رسیده است.» گفتنی است تنها در ۷ ماه ابتدایی دولت سیزدهم و تنها در حوزه نفت و انرژی بیش از ۵۵ قرارداد و تفاهم‌نامه به ارزش ۳۳ میلیارد دلار از جمله با شرکت‌های بزرگ خارجی به امضا رسید. این در حالی است که ارزش قرارداد توتال در دولت قبل، که جریان اصلاح طلب از آن با عنوان «گلابی برجام» نام می برد حدود ۴،۸ میلیارد دلار بوده است.

۴: افزایش صادرات غیرنفتی، از دیگر دستاوردهای دولت سیزدهم بدون برجام و بدون FATF است. در هفته های گذشته «محمدرضا پورابراهیمی» رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس گفت: «در دولت قبل و طی سالهای ۹۲ تا ۹۹ شاهد کاهش ۷ میلیارد دلاری صادرات غیرنفتی بوده ایم.»

در اوایل تیرماه سالجاری، رئیس کل سازمان توسعه تجارت ایران از افزایش ۴۰ درصدی صادرات غیرنفتی در بهار امسال نسبت به مدت مشابه در سال گذشته خبر داد. وی افزود: افزایش ۴۰ درصدی صادرات غیرنفتی، مثبت شدن ۶۰۰ میلیون دلاری تراز تجاری کشور را در پی داشته است.

۵: یکی از اقدامات بسیار مهم دیگر در دولت سیزدهم، احیای کارخانه ها و واحدهای تولیدی تعطیل و نیمه تعطیل بوده است. این اقدام نیز در حالی رخ داد که در دولت سیزدهم نه برجام احیا شد و نه تغییری در وضعیت ایران در FATF به وقوع پیوست. احیای کارخانه های ارج، آزمایش، فولاد ازنا، ذوب آهن اردبیل و…تحول در کارخانه هایی از جمله هفت تپه و هپکو و آذرآب تنها بخش کوچکی از تغییرات مثبت در این خصوص در طول فعالیت دولت سیزدهم است.

۶: در دولت روحانی مردم در استان های شمالی در فصل سرما با قطعی گاز و برق دست و پنجه نرم کرده و با مشکلات عدیده ای مواجه می شدند. اما در دولت رئیسی شاهد توقف این روند تأسف برانگیز بودیم. یکی از علل این تغییر، امضا و اجرای قرارداد سوآپ گازی میان ایران، ترکمنستان و آذربایجان بود.

همچنین در یک نمونه دیگر در جریان سفر اخیر رئیس جمهور روسیه به ایران، تفاهم‌نامه سرمایه‌گذاری ۴۰ میلیارد دلاری با شرکت گازپروم روسیه به امضا رسید.

۷: در دولت قبل برخی دولتمردان مدعی بودند که تا تحریم ها لغو نشود و ایران به عضویت FATF درنیاید، سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین به مرحله اجرا نخواهد رسید. اما در دولت سیزدهم این مسئله محقق شد. «ناصر کنعانی» سخنگوی وزارت خارجه- ۱۰ مرداد ۱۴۰۱- در نشست خبری گفت: «خوشبختانه اراده مشارکت در عالی‌ترین سطح برای گسترش روابط میان دو کشور ایران و چین مبتنی بر منافع و مصالح مشترک وجود دارد…ما وارد فاز اجرایی سند همکاری ۲۵ ساله شده‌ایم.»

۸: چندی پیش سید ابراهیم رئیسی به دعوت رسمی رئیس‌جمهور چین در چهاردهمین اجلاس سران بریکس و جمع دیگری از کشورها موسوم به «بریکس پلاس» که به صورت مجازی برگزار شد، سخنرانی کرد. بریکس شامل کشورهایی از جمله چین، روسیه، هند، برزیل و آفریقای جنوبی است. بریکس نمایانگر نیمی از جمعیت جهان است و بخش قابل توجهی از قدرت اقتصادی دنیا را در اختیار دارد. نکته قابل توجه اینجاست که در اجلاس اخیر بریکس ‌پلاس صرفا ایران از منطقه غرب آسیا دعوت شده بود. در حال حاضر ایران به صورت رسمی برای عضویت در بریکس پلاس درخواست داده است و این درخواست با استقبال اعضای بریکس روبه‌رو شده است.  

۹: در دولت قبل از یکسو برخی دولتمردان مدعی بودند که خودکفایی در کشاورزی مزخرف است. همین طیف وقتی سخن از تعاملات اقتصادی بین المللی مطرح می شد، مدعی می شد که تا برجام و FATF به سرانجام نرسد، شاهد این روند نخواهیم بود.

اما در دولت سیزدهم در راستای دیپلماسی فعال اقتصادی شاهد وقوع تحولات مثبت و قابل توجهی هستیم. در همین راستا ونزوئلا با هدف کشت فراسرزمینی، یک میلیون هکتار زمین کشاورزی در اختیار ایران قرار داده است. به عقیده کارشناسان، زمین‌های کشاورزی ونزوئلا از شرایط مناسبی برای کشت محصولات استراتژیکی چون ذرت و سویا برخوردار است. در یک نمونه دیگر روسیه نیز اعلام کرده که ۱۰۰ هزار هکتار زمین کشت فراسرزمینی در اختیار ایران قرار می‌دهد.  

۱۰: آنطور که در خبرها اعلام شده، تا سه ماه آینده موافقت‌نامه تجارت آزاد میان ایران و اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU) به مرحله امضا می‌رسد که زیرساخت مهمی در مبادلات تجاری محسوب می‌شود. براساس این موافقت‌نامه ۸۰ درصد تعرفه‌های گمرکی بین ایران با ۵ کشور عضو این اتحادیه(ارمنستان، روسیه، بلاروس، قزاقستان و قرقیزستان) صفر خواهد شد.

در روزهای گذشته «حسین امیرعبداللهیان» وزیر امور خارجه گفت: «جمهوری اسلامی ایران از اعضای فعال گروه‌بندی‌های بین المللی و منطقه‌ای و اقتصادی از جمله سازمان دی ۸ است. در حوزه همگرایی اقتصادی و تبادل تجاری نیز در حال ایجاد بنیان‌های تجارت آزاد هستیم و بزودی موافقتنامه منطقه تجارت آزاد با اتحادیه اقتصادی اورآسیا را  نهایی خواهیم کرد.»

موارد مذکور تنها بخشی از نتایج عملکرد دولت سیزدهم بدون برجام و بدون FATF است. این نتایج هم خوشحال کننده است و هم ناراحت کننده. خوشحال کننده از حیث بهره مندی از فرصت های مغفول مانده و ناراحت کننده از این جهت که در هشت سال روی کار بودن «دولتِ اصلاح طلبان» این ظرفیت های عظیم مورد غفلت قرار گرفت و خسارت های هنگفتی به کشور تحمیل کرد.

سوالی که اکنون مطرح است اینکه، چرا جریان اصلاح طلب و طیف غربگرا با توهین به فهم و شعور مردم و بی اعتنا به منافع ملی، حتی از یک عذرخواهی ساده هم امتناع می کند!؟

سرویس سیاست مشرق – «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

صالحی: اگر برجام هم نبود بیشتر از این نمی‌توانستیم کاری بکنیم!

دکتر علی‌اکبر صالحی، دانشمند هسته‌ای و رئیس سازمان انرژی اتمی در دولت اعتدال اخیراً در بخشی از یک مصاحبه که سایت جماران آنرا بازنشر داده است پیرامون مذاکرات برجام گفت:

“من یک ‌بار گفتم ایشان (مونیز، مقام فنی هسته‌ای در تیم مذاکراتی آمریکا) انسان محترمی است. عده‌ای برآشفتند که مثلا او محترم نیست، چه باید می‌گفتم، یک آدم محترم را بگویم نامحترم! الان هم که در مذاکره فنی مشخص شد دست برتر با کدام طرف بوده است. چطور 20 درصد و 60 درصد غنی‌سازی را داریم، IR-6، فلز اورانیوم، دو نیروگاه و بیمارستان را داریم. اصلا برجام هم نبود بیشتر از این چه می‌توانستیم کنیم؟”

او می‌افزاید: درباره آقای مونیز هم فقط برای اینکه یک‌ بار حرمتش را حفظ کنیم گفتیم انسان محترمی است و عزیزان به ما خرده گرفتند که چرا گفتید محترم! مثلا کری را در مقابل او محترم‌تر می‌دانستند. در کشور ما نمی‌دانم چرا این وضعیت وجود دارد، ما حتی راجع به دوتابعیتی خودمان، ایرانیان خارج از کشور هم با شک و تردید نگاه می‌کنیم. در هر قشری خوب و بد هست. حالا در چند میلیون ایرانی خارج از کشور هم این دو قشر هست. نگاه ما ایجابی نیست. با تردید نگاه می‌کنیم، مشکوک هستیم. پیشاپیش فکر می‌کنیم عنصر نامطلوب است، تا اینکه ثابت کند مطلوب است.[1]

*ما قضاوت درباره اظهارات دکتر صالحی مبنی بر اینکه “اگر برجام هم نبود، بیشتر از چیزی که اکنون هستیم، نمی‌توانستیم کاری بکنیم” را بر عهده مخاطبان و کارشناسان محترم می‌گذاریم.

در بحث آقای مونیز هم مشخصا آقای صالحی بعنوان یک رجل سیاسی و دیپلماتیک اشتباه می‌کنند. زیرا اولا روابط ایشان با مونیز بیش از محترم خواندن او بود (اشاره به رد و بدل کردن هدیه با یکدیگر) و ثانیا این نکته محرز است که احساس خوشبینی و بی‌تردیدی نسبت به طرف مذاکره و خاصّه نسبت به کسی که حکومتش اصلی‌ترین دشمن مردم ایران است؛ کار پسندیده‌ای نیست. و بلکه غیر عقلانی است.

چه اینکه بعدا هم در ماجرای شکست برجام، جاسوس‌بازی در برجام و تحریم‌هایی که از صبح فردای انعقاد برجام اعمال شدند؛ دیدیم که نه خوشبین‌ها که “مرددین دلسوز و اصولی” درست می‌گفتند.

***

اگر آملی لاریجانی FATF را تأیید می‌کرد

انتقاد از کارآمدی آیت‌الله آملی لاریجانی!

سیدمحمد صدر، فعال چپ و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام  اخیراً در بخشی از یک مصاحبه با کنایه زدن به عملکرد آیت‌الله آملی لاریجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته است: مجمع حتی از دولت، مجلس و شورای نگهبان مهمتر است و مشاور قطعی رهبری به شمار می آید و مصلحت نظام به او سپرده شده است. برهمین اساس هم معتقدم که مجمع تشخیص حداقل باید به اندازه دولت و مجلس و قوه قضاییه فعال باشد.

او می‌افزاید: با توجه به مسئولیت‌هایی که در قانون اساسی به مجمع تشخیص واگذار شده، می‌تواند نهادی اثرگذار در ساختار نظام باشد ولی متاسفانه فعال عمل نمی‌کند. شخصا در جلسات مجمع به صراحت مطرح کرده‌ام همه مسائلی که در مملکت می‌بینیم و اتفاق افتاده یا درباره مشکلات مردم باید در این جلسات بحث و بررسی شود و به نتیجه مهمی برای حل آنها برسیم ولی متاسفانه آن حساسیتی که شایسته و زیبنده مجمع تشخیص است دیده نمی شود…معتقدم بعضی از روحانیون حاضر در مجمع بیشتر به درس، فقه و… اهمیت می‌دهند و این مباحث برایشان اولویت دارد تا مسائل مربوط به مجمع تشخیص.

به گزارش مجاهدت از جماران، صدر تصریح می‌کند: رئیس مجمع می تواند جلسات فعال‌تر و اثرگذارتری را برگزار کند و اعضا را به فعالیت وادار کند چرا که رئیس است که می تواند تعیین کند جلسه ای باشد یا نباشد و اعضا چنین مسئولیتی ندارند اما متاسفانه شاهد چنین رویکردی نیستیم.[2]

*این اظهارات ناشی از اشراف نداشتن آقای صدر به وظایف مجمع تشخیص است.

چه اینکه می‌توان این سوال را از ایشان پرسید که فرض بر اینکه آقایان در مجمع نیز “سندروم جلسه” داشته باشند و فرضا برای فلان مشکل کشور راهکاری هم بیابند. ثم ماذا؟!

بعد از این تصمیم چه ساز و کاری برای اجرای آن دارند؟

طبعا هیچ ساز و کاری. چون مجمع تشخیص مصلحت نظام همانطور که در نام آن نیز هویداست وظایف مشخصی دارد که اگرچه شاید در سر فصل تعداد زیادی نباشند اما در محتوا بسیار عمیق، راهبردی و تعیین‌کننده هستند.

مسئله مهمتر اما گویا برمی‌گردد به انتقادات اصلاح‌طلبان از ایستادگی آملی لاریجانی در مقابل تصویب FATF.

مقاومتی که ایران را از افتادن به چاهی مشابه چاه ویل “برجام روحانی” نجات داد و اجازه استیلا یافتن دشمن بر مقدرات کشور و مردم را نداد.

***

سیدمحمدصادق خرازی از حزب ندا استعفا کرد

خوش‌عاقبتی دیپلمات نجیب اصلاح‌طلبان

سیدمحمدصادق خرازی، دیپلمات چپ، بنیان‌گذار حزب ندای ایرانیان و از چهره‌های محوری این حزب طی اطلاعیه ای از حضور در این تشکل سیاسی اصلاح‌طلب استعفا داد.

خرازی که طی مدت حضورش در حزب ندا سابقه تلاش برای استعفا از عضویت در این حزب را نیز داشت اما گویا سرانجام تصمیم خود را عملی کرد!

به گزارش مجاهدت از مشرق، او در بخشی از نامه خود به حزب ندا نوشته است: من در آستانه شصت سالگی با تأمل در گذشته و با نگاه به آینده به روش‌ها و کوشش‌های تازه‌ای در زندگی می‌اندیشم.

خرازی همچنین تصریح می‌کند: در این لحظه فراق فقط از امید گفته و به امید معتقدم و فضیلت انسان را در پایبندی به اخلاق و نیکویی و مردم‌گرایی می‌دانم.[3]

*قصه پر غصه حزب ندای ایرانیان و خوانش آن برای هر کنشگر سیاسی که قصد آشنایی با جریان چپ ایرانی و اصلاح‌طلبان را دارد، ضروریست.

حزبی جوانگرا که خرازی می‌گفت قصد داریم در آن 5 هزار جنتلمن تربیت کنیم و پیروز انتخابات مجلس هم باشیم.

اما با نگاه و برخورد سرد و تند اصلاح‌طلبان مواجه شد و به محاق رفت.

ندایی‌ها باور نمی‌کردند که پیرمردهای ستاد هسته سخت اصلاحات نه تنها هیچ جوانی را بین خود راه نمی‌دهند بلکه اساسا اجازه فعالیت را هم به جوانان نمی‌دهند و از همین رو بود که در آغاز فعالیت خود با برخورد سرد و حتی انتقادی اصلاح‌طلبان مواجه شدند.

آنها بعدها دیدند که همین اصلاح‌طلبان چگونه در جریان یک مصاحبه انتقادی محمدصادق خرازی، علیه او به صف شدند و بیرحمانه‌ترین تهمت‌ها را علیه او رواداری کردند.

در این میان البته اقدام ستاد چپ در تحریم انتخابات 1400 یک بزنگاه مهم در حیات سیاسی به محاق‌رفته حزب ندا بود.

“ندا” اگرچه حرارتی مثل روزهای اول نداشت اما با هدایت صادق خرازی در منجلاب شریرانه تحریم فرو نرفت. آنها در قالب “ائتلاف جمهور” و به همراه چند حزب دیگر، تصمیم ستاد اصلاحات را بر نتافتند و با حمایت از همتی در انتخابات شرکت کردند.[4]

هرچه بود اما حالا دیگر روزهای سخت حیات حزب جوانگرای ندا برای سیدمحمدصادق، آن اصلاح‌طلب نجیب و دیپلمات تمام شد.

اگرچه حتی عقل هم ایجاب می‌کند که امثال خرازی در جبهه اصلاحات تکثیر شوند و در نمایه باشند اما گویا بزرگان چپ چیز دیگری می‌خواستند. به هر روی، خرازی اینک طریقی دیگر برگزیده است و در پایان کارنامه‌ای که می‌توان آنرا “خوش‌عاقبتی در کار حزبی چپ‌روانه” ارزیابی کرد از صحنه تحزّب کنار رفت.

***

1_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1558424

2_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1558433

3_ mshrgh.ir/1395480

4_ https://www.isna.ir/news/1400032518892/

سرویس سیاست مشرق – روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه “ویژه‌های مشرق” نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با   «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** روزنامه اصلاح طلب: نمی‌توان گرانی‌ها را به گذشتگان نسبت داد

روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی با عنوان «نگاهی به پشت پرده گرانی ها» نوشت: «بعضی از اقتصاددانان، فعالان سیاسی و اصحاب رسانه، به این دستور رئیس‌جمهور که از دستگاه‌های نظارتی خواست پشت‌ پرده گرانی‌های اخیر را بررسی و دلایل آن را شناسائی کنند، ایراد گرفته و گفته یا نوشته‌اند گرانی‌ها پشت ‌پرده ندارند زیرا همه چیز آشکار است و نیازی به بررسی و شناسائی ندارد. »

در ادامه این مطلب آمده است: «دیگر نمی‌توان گرانی‌ها را به گذشتگان نسبت داد. نزدیک یکسال است که تمام امکانات دولتی در اختیار دولت جدید است، برخلاف گذشته که هیچیک از قوا و ارگان‌ها و نهادها با دولت همراهی نمی‌کردند اکنون یک حاکمیت تماماً یکدست داریم و طبق گفته خود آقای رئیس‌جمهور نفت هم بحمدالله به میزان قبل از تحریم‌ها به فروش می‌رسد و پول آن هم به حساب ایران واریز می‌شود، بنابراین بطور طبیعی نباید گرانی یا مشکل دیگری وجود داشته باشد و اگر می‌بینیم که وجود دارد باید بررسی شود که چه چیز آن را به وجود آورده است.»

این روزنامه حامی دولت قبل در ادامه نوشت: «پشت‌ پرده گرانی‌ها را باید در این سه عامل پیدا کرد؛ ضعف وزرای اقتصادی، اتخاذ تصمیمات خلق‌الساعه بدون پشتوانه کارشناسی و عدم اتخاذ تصمیم جدی درباره برجام… سرنوشت برجام که می‌توانست در اردیبهشت ۱۴۰۰ در مذاکرات وین تعیین شود و به تحریم‌ها و بسیاری از مشکلات ناشی از آن پایان دهد، نامعلوم می‌ماند و بی‌تصمیمی در این زمینه، به گرانی‌ها دامن می‌زند.روشن است که دستگاه‌های نظارتی جرأت نمی‌کنند به سراغ این واقعیت‌ها بروند و آنها را به عنوان عوامل پشت‌ پرده گرانی‌ها به رئیس‌جمهور معرفی نمایند. و روشن‌تر اینکه تا به این وضعیت خاتمه داده نشود، عوامل پشت‌ پرده گرانی‌ها به کار خود با موفقیت ادامه خواهند داد.»

این روزنامه اصلاح طلب مدعی شده که «طبق گفته خود آقای رئیس‌جمهور نفت هم بحمدالله به میزان قبل از تحریم‌ها به فروش می‌رسد و پول آن هم به حساب ایران واریز می‌شود، بنابراین بطور طبیعی نباید گرانی یا مشکل دیگری وجود داشته باشد»!

این ادعا در حالی است که دولت سیزدهم بخش مهمی از افزایش درآمدهای حاصل از فروش نفت و گاز را به تسویه بدهی‌های دولت قبل اختصاص داده است. بر همین اساس این اقدام دولت اثر مستقیم بر کاهش شتاب رشد تورم داشت و موجب کنترل نرخ تورم در کشور شد.

در روزهای گذشته رئیس جمهور با بیان اینکه چهار سال تورم بالای ۴۰ درصد و رشد اقتصادی نزدیک به صفر، علت اصلی گرانی‌هاست، تاکید کرد:نرخ رشد تورم مهار شده و در ماه‌های آتی کمتر و کمتر خواهد شد.

رئیس جمهور تصریح کرد: اتخاذ تصمیمات مهم پولی و مالی در این مدت موجب شد که نرخ تورم دوازده ماهه از حدود ۶۰ درصد در شهریور ۱۴۰۰ به ۴۶ درصد در اسفند ۱۴۰۰ رسیده؛ یعنی بیش از ۱۳ واحد درصد کاهش داشته است.

آقای رئیسی با بیان اینکه اقدامات انجام شده توسط دولت به این معنی نیست که در این مدت قیمت کالاها و خدمات افزایش نداشته است، تصریح کرد: موفقیت دولت این است که ظرف هشت ماه توانسته تا حدّی جلوی سیل تورمی گذشته را بگیرد.

براساس گزارش های منتشر شده، دولت روحانی کشور را با شاخص فلاکت ۴۶درصدی به دولت بعدی تحویل داد. این یعنی دولت روحانی، کشور را با بدترین وضعیت شاخص فلاکت به دولت آینده تحویل داد. نکته قابل تأمل اینجاست که طولانی‌ترین رشد اقتصادی منفی سه دهه اخیر در دولت روحانی رقم خورد.

** مشاور اقتصادی دولت قبل: ملتی که به این مرحله می‌رسد، فقط خدا باید یاری کند

«فیاض زاهد» فعال اصلاح طلب و از مشاورین اقتصادی در دولت روحانی در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «فردا بهتر از امروز نیست» نوشت: «خطر بیخ گوش‌مان است. اگر در داخل کمربندهای‌مان را نبندیم و با اتخاذ یک سیاست مردمی-‌ ملی و همه‌جانبه از همه ظرفیت‌های ملت خود سود نبریم، فردا محل پشیمانی خواهد بود.»

وی در ادامه نوشت: «نمی‌توانم حجم بلایی را که بر سر خود آورده‌ایم باور کنم. تجربه‌های تاریخی می‌گوید وقتی ملتی به چنین مرحله‌ای می‌رسد، فقط خدا باید یاری کند تا بتواند ثبات و ماندگاری خویش را حفظ کند. لذا مرا امید آن است که همان میراث برشمرده به وقت مصیبت به داد رسد.»

در ادامه این مطلب آمده است: «با کاهش شاخص ناامیدی، همچنان می‌توان به صورت نمادین به برخی اقدامات امیدآفرین که چندان هزینه‌زا هم نیستند، دست زد. اقداماتی که برخی بنیادی و تعدادی نیز نمادین هستند، اما حامل پیام‌های روشن سیاسی و اجتماعی هستند. مثلا اعلام عفو عمومی و دعوت از ایرانیانی که سال‌هاست به کشور نیامده‌اند. به نتیجه رسیدن مذاکرات برجام و بازگشت ثبات به بازار، دعوت از سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی، رونق گردشگری با اصلاح قوانین، تصویب FATF، بازگشت فردوسی‌پور به تلویزیون، ورود بانوان به ورزشگاه‌ها.»

طنز تلخی است که بانیان اصلی کارنامه دولت روحانی و مسببان اصلی مشکلات موجود بجای عذرخواهی از مردم، با توهین به فهم و شعور آنان، ژست کارشناس و صاحبنظر به خود می گیرند.

امثال فیاض زاهد در ۸ سال گذشته مشاور ارشد اقتصادی دولت بوده اند. همان دولتی که دلار ۴۲۰۰ تومانی و اجرای غلط طرح سهمیه بندی بنزین و و خسارت های هنگفت اقتصادی را بر جای گذاشت.

فیاض زاهد عضو ستاد انتخاباتی کروبی در انتخابات ۸۸ نیز بوده است. جریان فتنه در آن سال با اسم رمز «تقلب» – همان اسم رمز آشوب- کشور را چندین ماه دچار التهاب کرده و جشن مشارکت ۸۵ درصدی را به کام مردم ایران تلخ کرد. این طیف در ادامه قطعنامه ضدایرانی ۱۹۲۹ را به ملت ایران تحمیل کرد.

زاهد در این یادداشت با طعنه و کنایه مدعی شده که «وقتی ملتی به چنین مرحله‌ای می‌رسد، فقط خدا باید یاری کند تا بتواند ثبات و ماندگاری خویش را حفظ کند.» وی با بی صداقتی، شراکت خود و همفکرانش در ایجاد مشکلات فعلی را سانسور می کند.

جمهوری اسلامی ایران در دهه های اخیر مقاطع سختی را سپری کرده است. از جنگ تحمیلی تا کودتای مخملی و از تحریم‌های فلج‌کننده تا نفوذ و خیانت و ترور مقامات و دانشمندان هسته‌ای، از آشوب خیابانی تا بمب‌گذاری و تحرکات گروهک‌های تکفیری و جدایی‌طلب و… هر آنچه که برای زمین زدن یک حکومت مردمی به کار می‌آمد توسط دشمنان قسم خورده اجرا شد.

** ربیعی: دولت روحانی در مقابل منتقدان، «بردبار» بود

روزنامه شرق در یادداشتی با عنوان «حالا که روحانی نیست» به قلم «علی ربیعی» سخنگوی سابق دولت و وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی در دولت روحانی که به دلیل عملکرد بسیار ضعیف توسط مجلس دهم استیضاح شد، نوشت: «شاید یکی از خصوصیات منحصربه‌فرد دولت روحانی در تاریخ سیاسی ما، حجم بالای نقد و انتقادات به دولت بود. این نقدها در طیفی از حرف‌های درست تا شایعه، دروغ و تهمت مطرح می‌شد که بخش دوم آن عمدتا از سوی مخالفان سیاسی مطرح و در سطح وسیعی منتشر می‌شد. شاید هیچ دولتی چنین تجربه‌ای نداشته باشد که رسانه‌ها و افراد مشخص در خارج از کشور- با هدف تخریب کل نظام- در کنار حجم وسیعی از رسانه‌های داخلی که عمدتا از پول مالیات مردم ارتزاق می‌کنند، درباره دولت بنویسند و تخریب و حاشیه‌سازی کنند.»

در ادامه این مطلب آمده است: «من از منظر مطالعات اجتماعی این هجوم و آن بردباری را (با توجه به همه فشارها علیه دولت‌ها)، پدیده‌ای به نفع ثبات و پویایی کشور می‌دانستم؛ چراکه بخشی از جامعه این‌چنین تخلیه می‌شد. چندی پیش در قالب یک جمله طنزگونه خواندم: «وقتی دیگر روحانی نیست، به چه کسی ناسزا گفته می‌شود!؟». اتفاقا من حذف سپر دولت از نقد اجتماعی را امری منفی می‌دانم و آن را معادل نوعی ناامیدی از تحول تلقی می‌کنم.»

این مدیر ارشد دولت قبل، مدعی شده که دولت روحانی در مقابل منتقدان، بردبار بوده است؛ آیا این ادعا صحیح است!؟ قطعا پاسخ منفی است. در دولت روحانی منتقدان با تعابیری همچون «بی‌سواد، بی شناسنامه، مزدور، انقلابیون نفهم، یک‌مشت لات، کاسب تحریم، کودک صفت، حسود، بزدل، ترسو، جیب‌بر، بی‌قانون، مستضعف فکری، بیکار، متوهم، غوطه‌ور در فساد، سوءاستفاده‌گر، خرابکار، عقب‌مانده، تازه به دوران رسیده، عصر حجری، هوچی‌باز، منفی‌باف، یأس آفرین، ناشکر، باید به جهنم بروند» و…مورد خطاب قرار می گرفتند.

گویا از نگاه جریان اصلاح طلب، اینکه یک مقام ارشد دولتی با توهین، میکروفون خبرنگار خانم را پرت می کند، مصداق بردباری و تکریم است. یا شاید وقتی مقام ارشد دولتی با کفش وارد چادر زلزله زدگان می شود، در پی تکریم مردم است. و گویا وقتی وزیر با توهین و تحقیر به طرف مقابل می گوید «خودت بمال» یا به کشاورز زحمت کش با توهین می گوید «سبوس بخور» نیز همگی مصداق بردباری و صبوری مقامات دولت قبل است.

بنابر مستندات متعدد، دولت قبل هیچگاه ارتباط خوبی با مردم نداشت. دولت روحانی با کارشناسان و صاحبنظران نیز میانه خوبی نداشت و با برچسب های مختلف، منتقدان را آماج توهین و تخریب قرار می داد.

آقای ربیعی در یادداشت مذکور به هیچ عنوان به کارنامه دولت قبل اشاره ای نکرده است. همان کارنامه ای که تورم سنگین و مشکلات عدیده اقتصادی را به مردم تحمیل کرد.

همان مشکلاتی که موجب شد مجلس دهم، علی ربیعی را به دلیل کارنامه بسیار ضعیف در کسوت وزیر تعاون، کار و ورفاه اجتماعی استیضاح کند.