hamed afrough

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ حامد افروغ؛ انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 یکی از صفحات ویژه و نقاط پررنگ تاریخ ایران است. نقطه عطفی که مانند آن را به سختی می‌توان یافت. انقلاب اسلامی و فرهنگ و سیره عملی آن، چونان ققنوسی از دل خاکستر قرن‌ها حوادث و شدائد بیرون آمد و جوانانی را به تاریخ معری کرد که گویی مختص این انقلاب آفریده شده بودند.

البته نفس قدسی حضرت امام خمینی (ره) و رهبری داهیانه ایشان در تربیت و بالندگی جوانان در بستر انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشت. تربیتی که به زعم حضرتش جوانانی را به انقلاب اسلامی معرفی کرد که یک شبه ره صد ساله را در معنویت و عرفان طی کردند و هر کدام به فرموده رهبر معظم انقلاب اسلامی چونان ستاره‌ای درخشیدند و راهنمای سرگشتگان شدند.

دفاع مقدس در این میان اوج درخشش و جلوات معنوی و عرفانی جوانان در بستر انقلاب اسلامی بود. اینکه از دل جوانان شهید در دفاع مقدس افرادی چون شهیدان پلارک و یوسف‌الهی زاده شده و یا فرماندهی چون شهید حاج قاسم سلیمانی تربیت می‌شوند، خود تاکیدی بر این مدعاست که دفاع مقدس مکتب انسان‌سازی برای زمینه‌سازی ظهور بود.

هر چه زمان بیشتر می‌گذرد و فتنه ها و آزمون‌های مختلف بر سر راه مردم ایران سبز می‌شود، بیشتر نسبت به وجود جوانانی از جنس دفاع مقدس احساس نیاز می‌کنیم. جوانانی که در دل تنگناها، شدائد، ناجوانمردی‌های داخلی و خارجی مانند چشمه‌ای زلال جوشیدن گرفتند و راه خود را به جلو باز کردند. امروز هم در دل این همه مشکلاتی که در داخل و خارج گریبان مردم را گرفته و گلویشان را می‌فشرد، ضرورت میدان دادن به جوانان مانند دوران دفاع مقدس بیشتر از قبل حس می‌شود.

جوانان ما در هر برهه‌ای فارغ از سلایق و علایقشان به دلیل ذات دین‌دوست و خدامحوری که داشته و دارند، مانند دوران دفاع مقدس همواره تکیه‌گاه محکمی برای کشور و دین بوده‌اند، لذا در دوران کنونی نیز ضروری می‌نماید تا بار دیگر عنان کار را به آنان سپرده و با تزریق اعتماد به نفس و خودباوری به جامعه، راه را برای شکوفایی و بالندگی نسل کنونی هموار کنیم.

انتهای پیام/ 112

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ حامد افروغ؛ انقلاب اسلامی سال ۵۷ یکی از پیچیده‌ترین و سخت‌ترین انقلاب‌هایی بود که در طول تاریخ به وقوع پیوست. انقلابی که بر مبنای اصول اسلامی و برای حصول عزت و استقلال ایران بزرگ پیگیری شد و پس از تقریبا ۱۵ سال یه پیروزی رسید. در تبیین و بررسی روند شکل‌گیری انقلاب اسلامی بی‌تردید التزام و اعتقاد عملی مردم ایران به اصول اسلامی، خصوصا مرجعیت شیعه، یکی از پایه‌های پیروزی است که پررنگ‌تر از همه به چشم می‌خورد.

اسلام فارغ از دستورات فردی و اجتماعی که دارد، دین اخلاق است و به فرموده رهبری معظم انقلاب اسلامی، اخلاق از قانون بالاتر است. اخلاق در دین مبین به قدری اهمیت دارد که پیامبر اعظم (ص) بعثت خود را برای کامل کردن مکارم اخلاقی تعریف می‌کنند. اخلاقی که خود پیامبر (ص) در قله آن و سرآمد همه خوش درخشید و پیامبر رحمت لقب گرفت.

اما آنچه که امروزه در جوامع جهانی خصوصا در جامعه ایران از سوی دشمنان مورد حمله و تخریب است، همین اخلاق است؛ چرا که با زدودن اخلاق از سلوک بشر، قانون هم دیگر ضمانت اجرایی نخواهد داشت و هرج و مرجی غیرقابل کنترل دنیا را فرا خواهد گرفت تا رهین این هرج و مرج مستکبرین عالم بتوانند خواسته‌های خود را دنبال کرده و اجرایی کنند.

فضای مجازی در این مسیر یکی از سهل‌الوصول‌ترین ابزار‌ها و موثرترین آنهاست تا هر فرد بدون معذب بودن و حیامندی بتواند در آن به ارضای نفسانیات غیر اخلاقی خود بپردازد که ثمره آن را در رفتار برخی جوانان و نوجوانان می‌توان یافت که گزاره‌های اخلاقی، چون حرمت نهادن، توهین نکردن، بی‌حیایی نکردن، نظم داشتن و بسیاری گزاره‌های دیگر را از اخلاق و رفتار خود زدوده‌اند و به اصلاح لاابالی شده‌اند.

لاابالی‌گری یکی از بدیهی‌ترین ثمرات حضور بدون مدیریت افراد در هر رده سنی در فضای مجازی است. فضایی که مجاز را به حقیقت تبدیل ساخته و با قداست‌زدایی از رفتار‌های پسندیده، ذهنیت مخاطب را سترون می‌کند. از این‌رو با پیشرفت فناوری‌های هوشمند (اسمارت‌فون)، هر روز شاهد تخریب هر چه بیشتر قوه عاقله بشر و تضعیف سطح شعور و فرهنگ جوامع هستیم؛ عصبانیت، بی‌قیدی، اباحه‌گری، رخوت، عدم تفکر عمیق، ظاهرمآبی و در بدترین‌حالات، پوچ‌گرایی گوشه‌ای از عوارض تعمیق نفوذ فضای مجازی با زندگی حقیقی بشر هستند که در برخی کشور‌ها مانند ایران، این عمق‌بخشی به سبب نگاه استعمارگرانه قدرت‌های جهانی با شدت و بُرّندگی بیشتری اعمال می‌شود.

آنچه که در بخشی از فرمایشات رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره قطع زنجیره حق و صبر مطرح شد، بخشی از پروژه دشمن برای بهره‌گیری از فضای مجازی برای تخریب جامعه ایرانی است. جامعه‌ای که فارغ از اسلامی یا غیراسلامی بودنش، ایرانی بودنش هدف دشمن است تا مردم ایران را به افرادی بی‌تفاوت، سطحی‌نگر و بی‌قید تبدیل سازد تا دیگر برای کشور، آیین، دین و میراث معنوی خود اهمیتی قائل نشود، بلکه از این طریق بتوانند پلی به استعمار و استثمار کشور زده و با تغییر ذائقه مردم، افرادی وابسته و غرب‌گرا را بر سر کار آورند، تا هر تغییری هم که قرار است به نفع دشمن در جامعه ایرانی صورت گیرد، به دست یک ایرانی باشد.

از این‌رو هر فرد باید به عنوان دلسوزترین شخص برای خود، ضمن آگاهی از ترفند‌های موجود برای به بردگی کشیدن فکری مخاطب، تلاش کند تا با این وضعیت مقابله کرده و با آگاهش و درایت، از محسنات فضای مجازی استفاده کرده و در مقابل مضراتش هوشیار باشد.

انتهای پیام/ 112

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ حامد افروغ؛ تقریبا از هر فرد جا افتاده‌ای در ایران اگر بپرسیم، در حسرت زندگی گذشته است، از این نظر که در گذشته صمیمیت‌ها و دل‌خوشی‌ها بیش از امروز بود. اما کمتر کسی به علت آن فکر می‌کند و دنبال احیای آن دل‌خوشی و شیرینی زندگی نیست.

هر چه زندگی بر رو به ماشینی شدن پیش رفت، از قدرت تعقل و تفکر آن کاسته شد و دنیا به پیستی تبدیل شد برای رقابت کسانی که آرزوی ماشینی شدن دنیا را دارند. در کلامی از آیت‌الله جوادی آملی نقلی با این مضمون آمده است که همه زحمت‌هایی که بشر می‌کشد ماجور است حتی آنچه را که برای خود تلاش می‌کند، مثلا حتی آشپزی کردن انسان هم از سوی خداوند ذاتا دارای اجر است، که اجر آن لذت انسان پس از خوردن دستپخت خود است. این را گفتم تا به اینجا برسم که یکی از چیزهایی که به‌خاطر زندگی ماشینی از انسان گرفته شده، اصل زحمت کشیدن برای کسب روزی است. حال این زحمت فکری باشد یا بازویی.

امروزه در کنار همه ماشین‌هایی که زندگی بشر را تحت‌الشعاع قرار داده، شبکه‌های اجتماعی را می‌توان در راس هرم تضعیف قدرت تفکر و اراده بشر دانست. فضای مجازی همچون حل‌المسائل‌های قدیم که به زعم معلمان قدرت خلاقیت و تفکر را از دانش‌آموزان می‌گرفت، به بازار شامی برای اراده تفکرات و سلایق و اظهار نظرهایی تبدیل شده است که صرفا ارائه می‌شوند و لزوما عمقی ندارند.

از آنجا که بشر ذاتا میل به خودپرستی دارد و تکبر یکی از بلیه‌هایی است که دامن او را گرفته، فضای مجازی به شکل عجیبی این حس مخاطبانش را تحریک کرده و به سلطه آن بر رفتار مخاطب اثر می‌گذارد؛ چراکه مخاطب در فضای مجازی با قلب هویت خود، سعی در ارضای احساسات سرکوب‌شده، محدود شده و حتی ناپسند خود دارد و این ارضای نفس فارغ از درست و غلط بودن آن احساس صورت می‌گیرد.

برخلاف تصور عموم که گرفتار یه گزاره مشهور اما غلط شده‌اند، انسان اساسا حریص است، چه منع بشود چه نشود، اگر منع شود از سر کنجکاوی و یا لجاجت سراغ آن می‌رود و اگر منع نشود، از سر عادت و تکرار به آن مطلب اعتیاد می‌یابد و آنچه در این میان به مدیریت احساس آدمی می‌پردازد، وجدانیات بشر است. فضای مجازی را می‌توان بزرگترین بند بر پای وجدانیات بشر دانست چرا که به دلیل ارائه لقمه آماده در حوزه تفکر و سلیقه، (همان جنگ نرم و رسانه‌ای یا تبلیغاتی) قدرت شگرفی در جهت دادن به احساسات را دارد و خطر مضاعف آن همین است که به نرمی و ناملمومسی این کار را می‌کند.

اینکه امروز با ارائه یک کلیپ از سوی افرادی که به بی قیدی و هرزگی در رفتار مشهورند، بخش بیدار وجدان عمومی احساس خطر می‌کند و دست و پایش گم می‌شود، ناشی از همین است که مردم برخلاف گذشته که می‌توانستند فکر کنند و بر اساس تفکر رفتار معقول‌تری را برگزینند، امروز به مدد! فضای مجازی هر روز با تفکر بیگانه‌تر می‌شوند و اغلب در توجیه مسائلی برمی‌آیند که در این فضا به خوردشان داده شده چرا که اغلب بحث‌ها در فضای مجازی فاقد نظارت بزرگان فکر و اندیشه بوده و صرفا محفلی است برای تخلیه احساسات، هیجانات، بغض‌ها و سرخوردگی‌ها؛ آن هم بدون هدایت و کمک کسی که بتواند به این نیروی بزرگ برای سازندگی روح بشر کمک کن تا مانع تخریب بیشتر روح بشر شود.

از این‌رو هر چه بیشتر در فضای مجازی غرق شویم، بیشتر داشته‌های معنوی، اخلاقی و حتی انسانی خود را از دست می‌دهیم. اینکه دوری از اخبار، اطلاعات و فضای مجازی را بعضا علتی برای آرامش خود می‌دانیم، دقیقا درست است، چون با بمباران خبر به معنای آگاهی نه به عنوان مطلب درست، قدرت تفکر و تعقل بر رفتار و احساس از آدمکی گرفته شده است.

از‌این‌رو انسان چاره‌ای ندارد جز اینکه خود را مدیریت کند و بخش بزرگی از این عدم احساس رضایت از زندگی به همین عدم مدیریت خود بازمی‌گردد. چشم‌و هم چشمی، فخرفروشی، جو فروشی و گندم‌نمایی در زندگی، بی‌قیدی کردن و شکستن حریم خصوصی، تبلیغ روابط ناپسند جنسی و اجتماعی و ده‌ها مورد دیگر محصول همین حضور بی‌تفکر و بی‌چراغ مردم در فضای مجازی است که هر چه پیش می‌رود شکاف بین‌نسل‌ها و انسان‌ها را بیشتر می‌کند. شکافی که جز با تعقل و تفکر پر نمی‌شود.

انتهای پیام/ 112

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ حامد افروغ؛ انقلاب اسلامی با پیروزی خود در سال ۱۳۵۷ معادلات و تصورات ذهنی خیلی از متفکرین و اندیشمندان را بهم ریخت به طوری‌که هنوز هم برخی دشمنان آن در بهت بوده و هر روز سقوط آن را به یکدیگر نوید می‌دهند، تا التیامی باشد بر زخم عمیقی که ملت ایران در روح و روان آن‌ها ایجاد کردند؛ اما انقلاب اسلامی با همه فراز و نشیب‌هایی که دید و از همه مهم‌تر با جنگی نابرابر و بدموقعی که به آن تحمیل شد، توانست گلیم خود را از منجلاب توطئه دشمنان دخالی و خارجی بیرون بکشد و هر روز بر قدرت و توان خود بیافزاید.

قطعا این روند قدرت‌یابی و تحکیم انقلاب محصول بخت و اقبال نبوده و مولفه‌هایی در ایجاد و تقویت آن نقش‌آفرینی کرده‌اند. هر انقلابی که در طول تاریخ رخ داده در برخی اصول با هم مشترک‌اند و به بیان دیگر لازمه هر انقلابی چند اصول ثابت است که مهم‌ترین آن اتحاد و همدلی انقلابیون است. انقلاب‌های مختلف فارغ از نوع و نحوه پیروزی و مدیریت‌شان، همواره دشمن‌هایی داشته و دارند که به دلیل به خطر افتادن منافعشان مقابل انقلاب‌ها ایستاده‌اند. اما آنچه هر انقلابی را علی‌رغم مشکلات سرپا نگه می‌دارد، اتحاد است.

اتحاد همانطور که باعث پیروزی در انقلاب‌هاست، قوام و دوام آن‌ها را هم تضمین می‌کند. در تاریخ انقلاب اسلامی که هنوز به طور شایسته و بایسته به ابعاد و زوایای آن پرداخته نشده، برهه‌ای به نام دفاع مقدس وجود دارد که به دلیل پررنگ بودن آن و شرایطی که از پی‌اش برای کشور ایجاد شد، بیشتر در کانون توجه ملت ایران است. دفاع مقدس، اما در کنار همه سختی‌ها و غصه‌هایی که داشت، بهترین نمونه اتحاد و همدلی را به نمایش گذاشت که ثمره‌اش هم غلبه بر دشمن مسلح به تجهیزات روز و پشتیبانی‌شده توسط قدرت‌های برتر جهانی بود.

اتحاد، در واقع بنیه درونی یک ملت است که می‌تواند توان آن ملت را برای مبارزه با انواع دسیسه‌ها و دشمنی‌ها افزایش دهد. امامین انقلاب نیز هموارهدر فرمایشات خود، اتحاد و همدلی را رمز پیروزی و نقطه قوت ملت ایران برشمرده‌اند به طوری‌که هر گاه در این حوزه با مشکل برخوردیم، اثرات مخرب آن به وضوح نشانه‌های خود را در اقتصاد و فرهنگ و سیاست به نمایش گذاشت.

آنچه که امروز بیش از همه برای ملت و دولت نیاز است و دولت به معنای مجموعه مدیران نظام در سه قوه باید مد نظر داشته باشند، همین است که جهت صیانت از حدود و ثغور امنیت فرهنگی، اقتصادی و سیاسی کشور باید اتحاد درون دولت را حفظ کنند تا از این رهگذر روزنه امیدی برای دشمن جهت نفوذ و اعمال نیت‌های خبیثانه ایجاد نشود. هر گونه اختلاف و دو صدایی که در میان مدیران ایجاد شود، تبعات و اثرات مسموم آن را مردم باید تحمل کنند و این چیزی نیست که به نفع جامعه و ملت ایران باشد.

امروزه به دلیل گل کردن فضای مجازی و آمیخته شدن راست و دروغ‌ها با هم به اندازه کافی فضای فکری و روانی جامعه دست‌خوش ناملایمات و فریب‌ها هست، لذا در این شرایط ضرورت حفظ اتحاد و همدلی بیش از قبل جلوه می‌کند. از این‌رو مجلس و دولت به عنوان دو نهاد مهم و مبرز کشور بیش از همه مکلف به حفظ وحدت بوده و باید تصمیمات، انتقادات و مواجهه‌های خود را طوری مدیریت کنند که آسیب آن به بدنه جامعه تسری نیابد و آرامش و امنیت روانی مردم مخدوش نشود.

انتهای پیام/ 112