مجاهدت

به گزارش مشرق، صفحه اینستاگرام ویدئو کاست نوشت: سید اسدالله لاجوردی، مبارز قبل از انقلاب، سال ۵۹ به عنوان دادستان تهران منصوب شد ابتکار ایجاد فرهنگ توبه و بازسازی شخصیت عناصر گروهک‌های ضدانقلابی فرقان و بردن زندانیان به مراکز تفریحی مثل سد لتیان یا سفرهای زیارتی از فعالیتهای مهم شهید لاجوردی بود

‌یکی از دستاوردهای شهید لاجوردی اشتغال زندانیان در قالب گروه های جهادی بود اما برخورد قاطع او با برخی عناصر ضدانقلاب و به خصوص اعضای نفوذی سازمان مجاهدین خلق در ارکان مهم اداره کشور، خوشایند بعضی ها نبود

‌نهایتاً با فشارهای زیاد منافقین، لاجوردی در زمستان سال 63 ،از دادستانی انقلاب مرکز برکنار شد بعد از استعفا از سال ۶۳ تا ۶۸، در جبهه‌ها و در حجره روسری دوزیاش مشغول بود ‌

‌او بعد از سال ۶۸ به سمت ریاست سازمان زندان‌ها منصوب شد از زمان انتصاب به این مسئولیت، دستور داد به امور فرهنگی در زندان‌ها توجه ویژه شود

‌شهید لاجوردی برای زندانیان سه دفترچه درست کرده بودیکی برای حقوق خودشان، یکی برای پس‌اندازشان و یکی هم کمک به خانواده آنها از دیگر ابتکارات او برگزاری جشن گلریزان برای کمک به آزادی زندانیان بدهکار بوداولین جشن گلریزان با عنوان ستاد دیه سازمان زندانها توسط این شهید بر پا شد ‌

‌لاجوردی سال ۷۶ بدلیل اختلافات سیاسی دولت اصلاحات با او، دوباره مجبور به استعفا شد و به همان حجره روسری‌دوزی خود در بازار تهران برگشت ‌

‌کنار رفتن او از مسئولیت باعث نشد کینه‌های ضدانقلاب از دادستان انقلابی تمام شود تا اینکه در اول شهریور ۱۳۷۷ منافقین با شلیک گلوله او را به شهادت رساندند.

دانلود

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.

منبع خبر

به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، به دنبال نزدیک به چهل سال کشاکش و توطئه چینی قدرت های اروپایی و متحدان یهودی شان، به تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۲۷ شمسی، در شهر تازه تاسیس «تل آویو»، سرانِ تشکیلاتِ موسوم به «آژانس یهود»، با صدور بیانیه‌ای، تاسیس کشوری به نام «اسرائیل» را اعلام کردند. رژیم مزبور در محدوده‌ای جفرافیایی برپا شد که مسلمانان به نام «فلسطین» می شناختند. بلافاصله، آمریکا و شوروی و سپس تمامی متحدان جهانی این دو ابرقدرت، موجودیت این به اصطلاح کشور را به رسمیت شناختند و مرحله‌ی جدیدی از تاریخ منطقه ی «آسیای جنوب غربی» آغاز شد. این موجودیتِ سیاسی که از سوی ملت‌های مسلمان، به هیچ عنوان مشروعیت نداشت، در طول حیات خود، شش بار با کشورهای همجوارش، وارد جنگ های تمام عیار شد و با تکیه بر سه عاملِ «حمایت بی چون و چرای آمریکا در عرصه ی دیپلماسی بین المللی»، «پشتیبانی سخاوتمندانه و بی محودیت تسلیحاتی از سوی قدرت های غربی» و «زد و بند های سیاسی با رهبرانِ دست نشانده ی منطقه ای، خصوصا کشورهای هم جوارش» موفق شد عمدتا در تمامی آن ها به پیروزی رسید. شاید سرنوشت سازترینِ این جنگ ها، سومینِ شان یا همان «جنگ شش روزه» باشد. رژیم صهیونیستی در این جنگ، اراضی تحت اشغال خود را تا سه برابر توسعه داد و وحشتی مرگ‌بار را بر جهان اسلام حاکم نمود. از جمله مناطق اشغال شده در این جنگ، بخشی از خاک تاریخی فلسطین، موسوم به «کرانه‌ی باختری رود اردن» است. شهر «بیت المقدس» قلب این منطقه‌ی استراتژیک به شمار می رود که «مسجدالاقصی» دومین عبادتگاه مقدسِ مسلمانان، در این شهر قرار دارد. اشغال کامل «بیت المقدس»، ضربه ی روحی دردناکی بر تمامی مسلمانان وارد ساخت که البته به دلیل وجود رهبرانِ مرعوب و مشکوک در جهان عرب، هیچ مرهمی بر این زخم گذاشته نشد.

پس از «جنگ شش روزه»، رژیم صهیونیستی به قدری از لحاظ روانی احساس قدرت می ‏کرد که دیگر هیچ ملاحظه‌ی سیاسی را در برابر اعراب برنمی‌‏تافت؛ تا جایی که وزیر جنگ این رژیم، ژنرال «موشه دایان» در سخنان خود، آشکارا اعلام کرد: «فلسطین کارش تمام است».

دو سال پس از پایان این جنگ، یک زن صهیونیست تندرو و متعصب به نام «گلدا مایر» به نخست‌‏وزیری اسرائیل رسید. هم زمان با قدرت گرفتن «گلدا مایر»، یک شهروندِ استرالیای تبارِ رژیم صهیونیستی، به نام «مایکل دنیس روهان» به تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۴۸ شمسی، با همدستی عناصر امنیتی رژیم صهیونیستی، «مسجدالاقصی» را به آتش ‏کشید. با تعلل اشغالگران و ممانعت عامدانه از دخالت مردم، آتش به سرعت گسترش پیدا کرد و هنگامی که نمازگزاران سرانجام توانستند وارد عمل شوند، منبر تاریخی این مسجد به کلی در آتش سوخته بود. این عمل دیوانه‏‌وار نشان‏گر این بود که نتایج جنگ شش روزه، ابعاد مذهبی نهفته‌‏ای نیز دارد و یهودیان احساس کرده‌اند پیروزی نهایی‏‌شان بر مسلمانان حادث شده است و باید به فکر تجدید بنای «معبد سلیمان» به جای «مسجدالاقصی» باشند. صهیونیست ها، پس از دستگیری و برگزاری دادگاهی نمایشی برای «مایکل دنیس روهان»، به اعلام دیوانگی او واخراجش اکتفا کردند که بیشتر به منظور حفظ جانش از گزند مسلمانان خشمگین بود).

از آن روز تاکنون، مسلمانان فلسطینی، فارغ از رکود و خمودی رهبرانِ عربی و اسلامی، با حساسیت و دقت فراوان، تحرکات صهیونیست ها درباره محوطه ی «حرم شریف» را زیر نظر دارند و گرچه «مسجدالاقصی» طی نیم قرنِ گذشته، بارها مورد تعرض صهیونیست ها قرار گرفت اما هر بار آتشی در میان فلسطینیان برافروخته شد که اشغالگران را به پشیمانی واداشت و امروز سیاستمدارانِ «تل آویو» به خوبی می دانند که «مسجدالاقصی» خط قرمزی که که تعرض به آن، هزینه های سنگینی در پی خواهد داشت. بی شک این حرمِ شریف الهی، بزنگاهی است که مسلمانان و صهیونیست ها، تنها با تعیین تکلیف نهایی آن است که می توانند سرنوشت تاریخی خود را رقم بزنند.

در پنجاه یکمین سال‌گشتِ فاجعه‌ی به آتش کشیدن «مسجدالاقصی» فیلمی کمتر دیده شده از آن جنایت دردناک را به کاربران تقدیم می کنیم. در فیلم، سرانِ وقت رژیم صهیونیستی «گلدا مایر»، «موشه دایان»، «اسحاق رابین» و «ایگال آلون» دیده می شوند که روز بعد از حادثه در محل حاضر شدند :

منبع خبر

به گزارش مشرق، یک کاربر فضای مجازی در توییتر نوشت: شهیدانی که بعد از شهادت لبخند زدند.

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید: اگر تکه تکه هم بشوم دست از دین اسلام بر نمی‌دارم. بترسید از اینکه هر هفته نامه اعمال ما دو مرتبه پیش امام زمان(عج) باز می‌شود. نکند خدای ناکرده امام زمان(عج) از دست ما ناراحت و شرمنده شود.

شهید رضا قنبری

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.

منبع خبر

‍ به گزارش مشرق، کانال تلگرامی امید مردم خبر از کشف پیکر مطهر یک شهید با پیراهن مشکی داد.

در آستانه فرارسیدن ماه‌محرم‌الحرام و ایام شهادت امام‌حسین(ع)، پیکر مطهر یک شهید دوران دفاع مقدس در محور فکه با پیراهن مشکی کشف شد.

دانلود

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.

منبع خبر