(شعری از زبان شهدا تقدیم به همسرانشان) همسر من نکند خسته و محزون باشی که تو لیلای دل عاش…
(شعری از زبان شهدا تقدیم به همسرانشان)
?
همسر من نکند خسته و محزون باشی
که تو لیلای دل عاشق و مجنون باشی
که تو شیرینی و من تابه ابد فرهادم
نکند اشک بریزی که دهی بر بادم
در بهشت جای تو خالی است عزیز جانم
تا قیامت تو بدان منتظرت می مانم
خوب دانم که تو را زارو پریشان کردم
خانه ی قلب تورا پرغم و احزان کردم تو که همسنگر من بودی و در جریانی
توکه قصد و هدف رفتن من میدانی
آخر قصه ی ما خوب به سر می آید
نعمت حضرت حق بودی عزیز جانم
شرط ما بود ز اول که فدایی باشیم
عهد ما بود از اول که خدایی باشیم (وجواب همسران شهدا به همسرشهیدشان?) همسرم ! اول هر کار سلامت بکنم
چون که دیر آمده ای سخت عتابت بکنم
صحبت از خستگی و حزن چرا ای گل من
بهتر از جانم اگر هست فدایت بکنم
گفته ای تا به ابد شکر شیرین توام
قصه کوه غمم را چه حکایت بکنم ؟
ساکن جنت فردوس شدی می دانم
کار هر روز من اینست صدایت بکنم
تو رسیدی به مراد دلت ای دلبر من
اذن آن ده به من از قاب نگاهت بکنم
من که حوری نیم و پاک به مثل پریان
پس چرا با سخن بی هوده جدایت بکنم
▫️
منبع
javan.rezaii@
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
