گروه سیاسی دفاع‌پرس: زندگی و سیره سیاسی و سراسر مبارزه حضرت امام خمینی (ره) یک اتفاق ساده تاریخی از جنس رهبران و سلاطینی نیست که خوانش و تکرار آن ملال آور باشد. حضرت امام خمینی (ره) خود به تنهایی یک ملت، یک امت، یک جریان پویا و یک تاریخ منحصربفرد هست که مانند الماسی درخشان ابعاد مختلف و ناشناخته دارد. با هر بار مواجه شدن با شخصیت امام راحل می‌توان به شناخت کامل‌تری از ایشان رسید.
«تقویم روح‌الله» مجموعه‌ای هست که در هر روز وقایع زندگی امام خمینی (ره) را بازخوانی می‌کند. اتفاقات تلخ و شیرینی که در زندگی امام راحل می‌افتد علاوه بر خوانش دوباره تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، فرصتی هست مغتنم برای نزدیک شدن به مردی که بعد از ۱۴ قرن مسیر تاریخ را به سوی نور تغییر داد.
تا شاه نرود به ایران نمی‌آیم
ماه‌های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ نه تنها برای ایرانیان بلکه برای همه کشورها بسیار مهم و حساس بود. حضرت امام خمینی (ره) در قامت رهبر این انقلاب روز‌های پرکاری را می‌گذراند. سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها و پیگری‌های مستمر ایشان برای به ثمر رساندن انقلاب اسلامی همه اوقات امام راحل را پر کرده بود به نحوی که کمترین وقت را برای استراحت داشتند.
خبرگزاری فرانسه در سوم آبان ۱۳۵۷ مصاحبه‌ای با حضرت امام خمینی (ره) ترتیب داد که حاوی نکات قابل تاملی هست. ماهیت انقلاب اسلامی، نوع حکومت و … از مواردی هست که در این مصاحبه آن پرداخت شده هست.
متن مصاحبه با امام خمینی (ره) را در ادامه می‌خوانید:
خبرنگار: [دربارۀ تحول وضع در ایران امروز چه فکر می‌کنید؟ فکر نمی‌کنید که به یک بن بست رسیده هست و با انعطاف ظاهری سیاست شاه، تجدید نظری در استراتژی شما مؤثر خواهد بود؟
امام خمینی: وضعیت رژیم هست که به بن بست کشیده شده هست. رژیم می‌خواهد راه حل خود را به ملت تحمیل کند. مردم در بن بست نیستند؛ مردم می‌خواهند این رژیم نباشد. هر راه حلی که منجر به بقای این رژیم گردد مواجه با بن بست می‌شود؛ زیرا مردم آن را نخواهند پذیرفت.
خبرنگار: شما گفته‌اید نمی‌ترسید که رشتۀ قیام عمومی به دست کمونیست‌ها و چپی‌های افراطی بیفتد. با وجود این یکشنبه (۲۲ اکتبر ۷۸) هزار و پانصد دانشجوی دانشگاه تهران با شعار‌های کمونیستی تظاهر کردند. این امکان، این فرض را می‌دهد که کمونیسم اسطوره نیست بلکه وجود دارد و سازمان می‌یابد.
امام خمینی: اگر فرض کنیم تمام این هزار و پانصد نفر ـ و حتی چند برابر این عده ـ مارکسیست واقعی بوده باشند، در برابر سی میلیون نفر که به نام اسلام قیام کرده‌اند نیرویی به حساب نمی‌آیند. اما مسئلۀ مهم این هست که با توجه به گذشته، عدۀ مارکسیست‌ها بسیار کمتر شده هست. علت آن هست که اسلام در ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، نیازهای مردم را برای ترقی واقعی برمی‌آورد. وقتی ما با وجود این رژیم که علیه اسلام هست و کارش ناراضی تراشی هست، به این کار بسیار با اهمیت از راه اقناع جوانان توانا شده‌ایم، همین امر نشان می‌دهد که در صورت استقرار یک حکومت اسلامی و بسط آزادی‌ها و افزایش امکانات ترقی واقعی برای مردم، می‌توان از راه بحث و اقناع ـ با عملی کردن اسلام ـ آنها را که خواهان حقیقت و عدالتند به دامن اسلام بازگرداند.
خبرنگار: شما آقای مهندس بازرگان را به حضور پذیرفتید و آقای دکتر کریم سنجابی نیز به پاریس می‌آید و گفته می‌شود آیت الله شیرازی هم خواهد آمد. معروف هست که همۀ اینها هوادار سیاست آشتی هستند. آیا شما به این سیاست ملحق می‌شوید؟ آیا فکر می‌کنید در میان مخالفان سیاسی، جبهۀ ملی و دیگران، مردانی با وزن و اعتبار کافی برای جانشینی این دولت وجود دارد؟
امام خمینی: من با روش آشتی و بینابینی مخالفم و از اول هم با این روش مخالف بودم. علت هم آن هست که این کار نه رژیم شاه را از بن بست خارج می‌کند ـ چرا که علت در بن بست قرار گرفتنش برنامه‌هایی هست که مأمور اجرای‌شان بوده هست ـ و نه از فشار و اختناق و کشت و کشتار می‌کاهد. اگر همه به طور روشن و قاطع این موضع را اتخاذ کنند که رژیم شاه باید برود، دیگر رژیم ناگزیر می‌شود سیاست خسته کردن را از راه کشتار‌های مستمر و روش‌های تازۀ فشار و اختناق کنار بگذارد و پیروزی ملت نزدیکتر می‌شود. کسانی که لیاقت سرنگون کردن این رژیم را داشته باشند، البته با این کار خود ثابت می‌کنند که توانایی ادارۀ کشور را نیز دارند.
خبرنگار: شما اظهار کردید که مقامات روحانی شیعه قصد ندارند خود حکومت کنند. آیا فکر می‌کنید که مخالفان سیاسی قادر به این کار هستند بدون آنکه خطر وخیمتر شدن جدی وضع در بین باشد؟
امام خمینی: در صورتی که شرط فوق را به دست بیاورند ـ با حمایت مردم و روحانیت ـ مخالفانی که وصفشان در سؤال بالا گذشت به این کار قادر می‌شوند.
خبرنگار: در غرب فکر می‌کنند که رفتن شاه یک خلأ خطرناک به وجود می‌آورد. آیا می‌توانید سازش موقتی را با این سلسله، شاه یافرزندش، به شرط آنکه واقعاً سلطنت کند و نه حکومت، مورد توجه قرار دهید؟
امام خمینی: این خلائی که شما از آن صحبت می‌کنید هم اکنون وجود دارد و مشخصۀ رژیم‌هایی نظیر رژیم شاه، این هست که کشور را میان بن بست و خلأ نگاه می‌دارند و کشور را به خرابی و تباهی می‌برند. برای خارج شدن از بن بست و خلأ، باید این رژیم جای خود را به رژیمی بسپرد که مبعوث ملت مسلمان باشد.
خبرنگار: مسلم هست که رژیم در پی آشتی هست و جداً در آرزوی بازگشت شما به ایران هست. آیا شما به طور قطعی این امر را تا وقتی شاه در ایران هست منتفی می‌دانید؟
امام خمینی: تا وقتی شاه در ایران هست، من به ایران باز نمی‌گردم.
خبرنگار: شما قدرت‌های بزرگ را محکوم می‌کنید. این امر، این احساس را برانگیخته هست که شما سرسخت و آشتی ناپذیرید. آیا نمی‌توانید در این محکومیت، محض اطمینان به افکار عمومی غرب که با قیام مردم کشور شما همدردی می‌کنند، تخفیف قائل بشوید؟
امام خمینی: من دولت‌های بزرگ را در تجاوز به حقوق مردم کشور محکوم می‌کنم و نه مردم این کشورها را. از مردم غرب که از قیام مردم ایران حمایت می‌کنند اظهار سپاسگزاری کرده و می‌کنم.
خبرنگار: از قرار، ترجیح شما یک جمهوری اسلامی هست. از قول شما گفته‌اند که کار رژیم سلطنتی به استبداد می‌کشد، با وجود این هستند رژیم‌های جمهوری اسلامی که از بعضی از رژیم‌های سلطنتی استبدادی‌ترند. در این باره چه نظر دارید؟
امام خمینی: دولت‌های استبدادی را که وجود دارند نمی‌توان حکومت اسلامی خواند تا شما بتوانید سلطنتی آن را با جمهوری آن مقایسه کنید. رژیم اسلامی با استبداد جمع نمی‌شود. آن رژیم‌های جمهوری هم که استبدادی هستند دراسم جمهوری هستند و در محتوا سلطنتی.
خبرنگار: آیا شما به طور دائم از همکاری مشاوران لایق که شما را در اتخاذ یک سیاست واقع بینانه در زمینۀ مسائل اقتصادی و سیاسی کمک کنند، برخوردارید؟
امام خمینی: در کشور ایران، افراد لایق بسیار وجود دارند. رژیم حاضر مانع از آن هست که این استعداد‌ها در سازندگی کشور به کار دعوت شوند. این استعداد‌ها موافق وظیفۀ اسلامی، اطلاعات و نظر‌های خود را به اطلاع من می‌رسانند.
خبرنگار: آیا شما می‌پذیرید شرایط جدید و مشخصی را برای تشکیل یک دولت گذرا و انتقالی پیشنهاد کنید؟
امام خمینی: این حکومت انتقالی با سقوط شاه باید تشکیل گردد و البته شرایط آن اعلام خواهد شد.
سوم آبان ۱۳۵۷ مصاحبه با خبرگزاری فرانسه ـ نول لوشاتو
ما از کشته شدن غمی نداریم
امروز اطلاع دادند که زندانی‌های سیاسی را یک مقداری آزاد کردند و مقداری هم بناست آزاد شود. آیا ببینیم که این آزاد کردن جبران می‌کند این مسائل را؟ با این دست و پا می‌خواهند نجات بدهند خودشان را؛ لکن آیا می‌شود؟ قابل نجاتند اینها؟! این عمال ساواکی که اینقدر جرم مرتکب شده اند، حالا آمدند در حبس را باز کردند آنها را از حبس بیرون کردند، تمام شد مطلب؟
اول مطلب هست حالا! شاه تمام عمال شاه باید محاکمه بشوند. ما نمی‌دانیم واقعاً چه بکنیم با این وضع فعلی ایران؛ البته وضع امیدبخش هست، اینطور نیست که حالا ما نگران باشیم که وضع چرا این جور هست؛ لکن همۀ این مسائل ارزش دارد که یک ملتی را نجات دهد. نباید ما نگران باشیم از اینکه فدایی می‌دهیم؛ این سیرۀ انبیا بوده هست که این کار‌ها را می‌کرده‌اند.
انبیا، اولیا، در مقابل ظلمه، قیام می‌کردند و کشته می‌شدند، جوان‌هایشان را می‌دادند، مسئله‌ای نیست که ما حالا یک نگرانی داشته باشیم که مبادا خون راه بیفتد! باید یک ملتی که می‌خواهد خودش را نجات بدهد از زیربار این همه جنایات و این همه خسارات که بر او وارد شده هست، همین طور راحت به دست نمی‌آورد.
ما می‌خواهیم یک امت را آزاد کنیم، ما می خواهیم یک امت را مستقل کنیم، البته فداکاری می‌خواهد، جوان دادن می‌خواهد، حبس می‌خواهد، همه چیز لازم دارد و ما اصلاً در این معنی ناراحت نیستیم. وقتی یک امری برای خدا شد و مقابله با ظلم شد، ما چه غمی داریم.
سوم آبان ۱۳۵۷ سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم فرانسه
پیام به حجاج
ای مسلمانان جهان! چه شد شما را که در صدر اسلام با عدۀ بسیار کم، قدرت‌های عظیم را شکستید و امت بزرگ اسلامی ـ انسانی ایجاد نمودید، اکنون با قریب یک میلیارد جمعیت و دارا بودن مخازن بزرگی که بالاترین حربه هست در مقابل دشمن، اینچنین ضعیف و زبون شدید؟ آیا می‌دانید که تمام بدبختی‌های شما در تفرقه و اختلاف بین سران کشور‌های شما و بالنتیجه بین خود شماست؟ از جای برخیزید و قرآن کریم را به دست گرفته و به فرمان خدای تعالی گردن نهید تا مجد خود و عظمت اسلام عزیز را اعاده کنید.
همه قیام کنید و برای خدا قیام کنید؛ قیام فرادی در مقابل جنود شیطانیِ باطنِ خودتان و قیام همگانی در مقابل قدرت‌های شیطانی. اگر قیام و نهضت، الهی و برای خدا باشد پیروز هست.ای گویندگان و نویسندگان! در اجتماعات بزرگ؛ عرفات و مَشْعَر و مِنا و مکۀ معظمه و مدینۀ منوره، مسائل اجتماعی و سیاسی مناطق خود را به گوش برادران ایمانی برسانید و از هم طلب نصرت کنید. توطئه‌های راست و چپ را به گوش عالمیان برسانید و از آنان استمداد کنید و جنایات این جنایتکاران را بشمارید و به خداوند متعال برای اصلاح حال مسلمین و قطع ایادی جنایتکاران التجا یدا کنید.
روح الله الموسوی الخمینی سوم آبان ۱۳۵۸ پیام به حجاج
استواری و شکست ناپذیری نهضت
آن نهضتی که ابرقدرت‌ها را از پا درآورد و به عقب کشاند نمی‌شود که با شرارت بعض اشرار و بعضی باقیمانده‌های رژیم سابق یا دست نشانده‌های آمریکا و صهیونیسم بتوانند بر این نهضت غلبه کنند. غلبه با شماست، شما همان طور که با کمک ملت و بر مشکلات بزرگ، غلبه کردید از این به بعد هم با حفظ وحدت خودتان و با اتکال به اسلام و احکام اسلام این مقصد را به پیش خواهید برد.
ما الآن در بین راه هستیم. سد بزرگ را شکستیم؛ لکن فساد‌هایی که آنها به جای گذاشتند و گرفتاری‌هایی که آنها به جا گذاشتند بازمانده هست. یک مملکت جنگ‌زده نیز هستیم. باید با همت همۀ قشر‌ها این فساد‌ها از بین برود و این بار را به محل خودش برسانیم و این نهضت را ثمربخش کنیم. شما که در ارتش هستید مشغول باشید برای اصلاح امور. ارتش اساس یک مملکت هست؛ حافظ یک مملکت هست؛ و باید ارتش، اسلامی بشود [اگر] ارتش فکرش اسلامی بشود، مملکت را به کمال مطلوب می‌رساند.
سوم آبان ۱۳۵۸ سخنرانی در جمع پرسنل پایگاه هوایی آذربایجان شرقی/ قم
ریشۀ مشکلات انقلاب
در این پنجاه و چند سال، برنامه این بوده هست که وضعیت ایران را به آشوب بکشند، به تباهی بکشند؛ یعنی همه چیز ما را از بین ببرند. همه جا را، عقب مانده نگه داشتند؛ این عقب افتادگی‌ها و نگه داشتن مردم در فقر و فاقه و بردن ذخایر ملت و دادن به دشمن‌های اسلام به طور رایگان، تقریباً این مسائل را پیش آورده هست.
یک مملکتی که یکدفعه از اختناق بیرون آمده برای خودشان حق قائلند که در همۀ مسائل دخالت کنند و باید هم بکنند. خوب، مسائل مسائل خودشان هست. لکن باید فکر این هم بکنند که آیا این مسائل که ذکر می‌شود همه‌اش قابل حل هست این البته وقت لازم دارد. جنگ [هم هست]در یک حال جنگ نمی‌شود کار‌های عمرانی کرد.
شما خیال نکنید که ما به فکر نیستیم آنها [معاندان]نشسته‌اند با قلم خودشان می‌گویند که فلانی اصلاً کسی ملاقات نمی‌کند. در صورتی که من از صبح که پا می‌شوم تا ظهر اشخاص مختلف با من صحبت می‌کنند و حرف‌های‌شان را می‌زنند.
مطمئن باشید که اسلام برای مستضعفین هست. من اشخاصی که سرمایه دار بودند، گفتم نمی‌شود اینطور که یک دسته‌ای آنطور زندگی بکنند و یک دستۀ دیگر توی این زاغه‌ها باشند. من اعلام خطر کردم به آنها، گفتم اگر خدای نخواسته یک وقت در متن اسلام انفجار پیدا بشود هیچ قدرتی نمی‌تواند خاموشش کند. بعضی از اشخاص هستند، حتی بعضی از معممین هستند که درست عمل نمی‌کنند و ما باید البته با تدریج آنها را اصلاح بکنیم، درست خواهد شد، مطمئن باشید.
انقلاب اسلامی جلوی هیچ قلمی را نگرفت [مگر قلم‌هایی که می‌خواستند توطئه کنند.]حالا هم یک قلم‌های فاسد باز می‌گویند چرا جلوی فلان مجله را گرفتید. اینها توقع این را دارند که اسرائیل هم که در اینجا می‌خواهد توطئه کند نباید جلویش را گرفت! باید آزاد کرد قلم را، قلمی آزاد هست که توطئه گر نباشد. در هر صورت، شما مطمئن باشید. با دل محکم، با مشت گره کرده و محکم، به جلو بروید، شما پیروزید. اما شرط این هست که آن نهضت به همان وضعی که آمد، به همان قدرتی که آمد، حفظش کنید.
سوم آبان ۱۳۵۸ سخنرانی درجمع پاسداران بابل
وصیت‌نامه امام راحل خطاب به سید احمد خمینی
در تاریخ ۷ محرّم الحرام ۱۴۰۳ موافق سوم آبان ۱۳۶۱ این چند سطر را به عنوان وصیت در امور شخصیه رقم می‌نمایم:
پس از توصیه به ورثه و نزدیکان خود به تقوا و صبر و ثبات در جمیع امور و معاشرت محبت آمیز بین خود به نحو شایسته و عشرت به معروف با بندگان خداوند تعالی و اعراض از زخارف دنیا و توجه به خداوند متعال، فرزند خود احمد خمینی ـ ایّده الله تعالی ـ را وصی در امور شخصیه قرار دادم؛ و آنچه لازم به تذکر هست در چند جمله توضیح می‌دهم:
من شخصاً در هیچ بانکی یا مؤسسه یا شرکتی یا غیر اینها وجهی ندارم، و آنچه در بانک‌ها یا بعض مؤسسات و غیرهما هست، وجوه شرعیه هست و هیچ یک از ورثۀ من در آنها حقی ندارند و امر آنها پس از من با جناب حجت‌الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ حسینعلی منتظری ـ دامت برکاته ـ هست و تحت نظر ایشان باید به مصارف شرعی برسد و اگر خدای نخواسته برای ایشان حادثه‌ای رخ دهد، امر وجوه شرعیه با رهبر یا رهبرانی هست که مجلس خبرگان تعیین می‌نمایند.
از احمد ـ وفّقه الله تعالی ـ می‌خواهم که کوشش خود را صرف نماید در خدمت به جمهوری اسلامی و اگر پس از من از طرف متصدیان کاری که به شایستگی می‌تواند انجام دهد از او خواستند برای خدمت به اسلام و مسلمین، نه برای مقام و جهات دنیوی، رد نکند و از خدمت رو برنگرداند که در حال حاضر خدمت به این جمهوری اسلامی بر عهدۀ همه هست.
روح الله الموسوی الخمینی/ وصیت نامه سوم آبان ۱۳۵۸
انتهای پیام/ 161
