وی افزود: دوستان اردوگاه‌ها در جمع‌های دو یا سه نفره و یا حتی کل آسایشگاه ندای یا حسین (ع) و عزاداری سر می‌دادند. به یاد دارم در محرم سال ۱۳۶۱ همه آزادگان خودجوش ندای یا حسین (ع) سر داده و یک ساعت عزاداری کردند و بعثی‌ها سه روز بچه‌ها را بدون آب و غذا زندانی کردند. همچنین دشمن بعثی در ایام محرم به آزادگان واکسن می‌زدند تا بچه‌ها تب کرده و نتوانند سینه زنی و عزاداری کنند.
انتهای پیام/ 118
منبع خبر