به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاعپرس از زنجان، «قاسم صمدی» سوم آبان سال ۱۳۴۲ در روستای «طهماسبآباد» از توابع شهرستان «سلطانیه» بهدنیا آمد، پدرش «محمد» و مادرش «مبارکه» نام داشت.
وی دوران تحصیلی خود را در مدرسه سپری کرد و از همان ابتدا علاقه فراوانی به تحصیل داشت و درس خود را تا مدرک دیپلم ادامه داد و سپس به شهر قم رفت و مشغول به خواندن درس حوزوی شد.
«قاسم صمدی» از ابتدای نهضت انقلاب اسلامی فردی فعال بود و در تمام تظاهرات و راهپیماییها علیه رژیم پهلوی شرکت داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در خدمت انقلاب بود تا اینکه با آغاز جنگ تحمیلی، پس از گذراندن دوره آموزشی مدتی در زندان اوین – مدتی در کردستان و مدتی در دشت عباس مجاهدت کرد.
وی همچنین در عملیات آزادسازی غرب کشور از دست متجاوزین عراقی حضور یافت و در این عملیات بر اثر اصابت ترکش، در تاریخ ۱۶ خرداد سال ۱۳۶۱ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
فرازی از وصیتنامه روحانی شهید «قاسم صمدی»
«وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ»
هرگز گمان نکنید آنانکه در راه خدا کشته شدهاند، مردهاند؛ بلکه زندهاند و نزد خدا روزى مىخورند.
پس از درود فراوان به امام امت خمینى کبیر و بنیانگذار جمهورى اسلامى ایران، اولینبار سخنم را آغاز میکنم. پدر و مادر عزیزم وقتى که تفنگ کلاشینکف دشمن مزدور قلبم را سوراخ کند و یا ترکش خمپاره مغزم را متلاشى سازد و یا وقتى توپ دشمن بدنم را تکهتکه کند و یا وقتى قطعهقطعه بدنم را از زیر تانک بیرون آورند و یا وقتى اسیر شدم، هیچ اصلا ناراحت نباشید؛ زیرا من راهم را انتخاب کردهام و آن را به پایان رسانیدهام.
تفنگم را بیاورید تا قلب دشمن مزدور را نشانه گرفته و او را متلاشى سازم تا دیگر به سرزمین مقدس اسلامى عزیزمان حمله نکند و از شما تقاضا میکنم امام عزیزمان را تنها نگذارید.
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است