بنده به مرحوم همراه گفتم که چرا رسانه‌ها به مسئولیت خطیرشان که ثبت حوادث کل رزمندگان و جبهه‌هاست کمتر عمل می‌کنند؛ ایشان ضمن تأیید مطلب من به سمت خبرنگاران و فیلمبردار‌ها رفت، از آن‌ها خواست به منطقه ما بیایند. سپس من را به آن‌ها معرفی کرد و گفت اگر فعالیت‌ها و تلاش کارکنان هوانیروز را می‌خواهید ببینید، با ایشان به محل تجمع بچه‌های هوانیروز بروید که خبرنگاران مشتاقانه همراه من آمدند و من از بالای خاکریز محل استقرار ۶۰ فروند بالگرد را که واقعا خیره‌کننده بود به آن‌ها نشان دادم، یکی از آن‌ها با حالت تعجب گفت: «این همه بالگرد! باورم نمی‌شه.»
مشتاقانه همراه من به محل تجمع بچه‌های پروازی و فنی آمدند و کلی مصاحبه و فیلم از بچه‌ها گرفتند. وقتی برای آن‌ها توضیح دادم که کل این بالگرد‌ها را فقط ۲۲ نفر از کارکنان فنی تعمیر و نگهداری می‌کنند، قول دادند در اولین فرصت از عوامل شرکت‌کننده در این عملیات در صدا و سیما دعوت خواهند کرد تا مصاحبه‌ای در حد تقدیر و تشکر از بچه‌های خلبان و فنی هوانیروز به عمل آورند.
به هر صورت عملیات پیروزمندانه خیبر شروع شد و ۱۲ روز طول کشید و پرواز شبانه‌روزی بود، حجم کار به حدی بود که به علت پرواز زیاد باید کلیه بالگرد‌ها هر روز موتورشان شست و شو می‌شد. بچه‌ها به طور شبانه‌روزی کار می‌کردند و استراحت معنی نداشت.
در این عملیات تعدادی وسیله پرنده، مورد اصابت گلوله‌های دشمن قرار گرفتند که اولین آن یک فروند شینوک به خلبانی سرهنگ «امین طاهری» بود و بعدا یک فروند ۳۱۴ به خلبانی «اکبریان» و «شعبان‌پور» از گروه مسجدسلیمانی و سه فروند شینوک از گروه پشتیبانی عمومی اصفهان، یک فروند ۲۱۴ از نیروی هوایی که من با کمک بچه‌های فنی در منطقه کلیه بالگرد‌های فوق را با هر وسیله‌ای که در منطقه موجود بود، ریکاوری کردیم.
انتهای پیام/ ۱۴۱
منبع خبر