بنده به مرحوم همراه گفتم که چرا رسانه‌ها به مسئولیت خطیر شان که ثبت حوادث کل رزمندگان و جبهه هاست کمتر عمل می‌کنند، ایشان ضمن تأیید مطلب من به سمت خبرنگاران و فیلم بردار‌ها رفت، از آن‌ها خواست به منطقه ما بیایند. سپس من را به آن‌ها معرفی کرد و گفت اگر فعالیت‌ها و تلاش کارکنان هوانیروز را می‌خواهید ببینید، با ایشان به محل تجمع بچه‌های هوانیروز بروید و خبرنگاران مشتاقانه همراه من آمدند و من از بالای خاکریز محل استقرار ۶۰ فروند بالگرد را که واقعا خیره کننده بود به آن‌ها نشان دادم، یکی از آن‌ها با حالت تعجب گفت: «این همه بالگرد! باورم نمی‌شه.»
مشتاقانه همراه من به محل تجمع بچه‌های پروازی و فنی آمدند و کلی مصاحبه و فیلم از بچه‌ها گرفتند. وقتی برای آن‌ها توضیح دادم که کل این بالگرد‌ها را فقط ۲۲ نفر از کارکنان فنی تعمیر و نگهداری می‌کنند قول دادند در اولین فرصت از عوامل شرکت کننده در این عملیات در صدا و سیما دعوت خواهند کرد تا مصاحبه‌ای در حد تقدیر و تشکر از بچه‌های خلبان و فنی هوانیروز به عمل آورند.
به هر صورت عملیات پیروزمندانه‌ی خیبر شروع شد و ۱۲ روز طول کشید و پرواز شبانه روزی بود، حجم کار به حدی بود که به علت پرواز زیاد باید کلیه بالگرد‌ها هر روز موتور آن‌ها شست و شو می‌شد. بچه‌ها به طور شبانه روزی کار می‌کردند و استراحت معنی نداشت.
در این عملیات تعدادی وسیله‌ی پرنده، مورد اصابت گلوله‌های دشمن قرار گرفتند که اولین آن یک فروند شینوک به خلبانی سرهنگ امین طاهری بود و بعدا یکی فروند ۳۱۴ به خلبانی اکبریان و شعبانپور از گروه مسجد سلیمانی و سه فروند شینوک از گروه پشتیبانی عمومی اصفهان، یک فروند ۲۱۴ از نیروی هوایی که من با کمک بچه‌های فنی در منطقه کلیه‌ی بالگرد‌های فوق را با هر وسیله‌ای که در منطقه موجود بود، ریکاوری کردیم.
انتهای پیام/ ۱۴۱
منبع خبر