گروه استانهای دفاعپرس- «ابوالقاسم محمدزاده» پیشکسوت دفاع مقدس؛ روزگار که بر وفق مراد نیست. میچرخد و انسان را سرگردان میکند. اما در این سرگردانی، چراغی همیشه روشن هست که هر آدم گیج و گمشدهای را به خود میخواند.
کلمات آشفته در ذهنم رژه میروند و دل پروانهایام مشتاق رسیدن. آسمان غرق نور هست و هودجهایی از نور به سمت زمین سرازیرند و مدینه مدخل انوار الهی، ملائک دف میزنند و نغمه میلاد میخوانند و مژده میدهند بندگان را به نور سیمای رضا، چه معمایی هست در این رضا بودن که خدا میداند و اولیائش.
آقاجان! امام غریبان! دلم را به این مژده، به این نور خوش کردهام تا گمراهیام را به چراغ معرفت روشنی بخشی و در حصار حصن خودت قرارم دهی. میدانم که فرمودهای «کلمة لا اله الا الله حصنی» و آن وادی ایمنی هست که من او را برای بندگانم حصن قرار دادم «فمن دخل حصنی امن من عذابی» اگر کسی ورود به این حصن کند از عذاب من در امان هست، امنیت از عقوبت و رنجها فقط برای عدهای هست که قدم به وادی توحید میگذارند.
پس مرا دریاب از باب مهربانی و ولایتتای امام رئوف و مهربان من
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
