گروه استانهای دفاعپرس ـ «محمدرضا کاظمی»؛ شهریور ۱۳۵۹، رژیم بعث عراق با زیر پا گذاشتن تمامی مقررات بینالمللی مخاصمات مسلحانه و حقوق بشردوستانه، ایران را هدف حمله مسلحانه خود قرار داد و بسیاری از مقررات لازمالاجرا را نیز در جریان جنگ تحمیلی زیر پا نهاد، سازمان ملل متحد در جنگ رژیم بعث علیه ایران به زعم خود در راستای انجام وظیفه اصلیاش یعنی حفظ صلح و امنیت بینالمللی و جلوگیری از تهدیدات علیه صلح، به اتخاذ و اجرای تصمیمات متعدد مبادرت ورزید. با نگاهی به مجموعه فعالیتهای سازمان ملل در این رابطه بهوضوح آشکار میشود، شورای امنیت، دبیرکل و مجمع عمومی تلاشهای زیادی در طول این جنگ انجام دادند. ولی در حالت کلی مواضع آن قابل قبول برای ایران نبوده است.
در نتیجه این تلاشها در نهایت زمینه پذیرش «قطعنامه ۵۹۸» از سوی دولت های عراق و ایران پس از هشت سال جنگ فراهم آمد. استفاده نکردن از تسلیحات شیمیایی، آزار و اذیت نکردن و شکنجه اسیران جنگی، حمله نکردن به کشتیها و هواپیماهای مسافربری و پرهیز از حمله به مناطق مسکونی از نمونههای پایبندی ایران به اصول حقوق بشردوستانه است.
سازمانهای جهانی مدافع حقوق انسان ها، کودک کشی رژيم صهيونيستي را نمی بینند، چون لابی قدرتمند صهيونيستي مانع از دیدن آن می شود.
این سازمانهای بینالمللی، گردن زدن های مخالفین، مثله کردن خبرنگاران و فعالان رسانه ای مخالف رژيم سعودی (مثل جمال خاشقچی)، قتل عام مردم مظلوم یمن و نظائر آن را نمی بینند چون، برق دلارهای هزینه شده جلو چشمان کارشناسان این سازمان ها را گرفته است، ولی دروغ رسانههای مثل اینترنشنال و بی بی سی فارسی و… را درباره مهسا امینی، حسین رونقی، محسن شکاری و… تکرار کرده و حتی علیه جمهوری اسلامی ایران بیانیه صادر می کنند.
خیلی زیباست که یک روز جهانی برای این امر مهم اختصاص داده شود ولی نه بر مبنای حقوق بشر آمریکایی که مملو از دروغ پردازی های رسانه ای و کمک های تسلیحاتی به بهانه حمایت از حقوق بشر است بلکه باید بر اساس واقعیتی منطبق بر اخبار و اطلاعات و دادههای صحیح و واقعی از دنیایی که در آن زندگی می کنیم باشد.
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است