گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ علیرضا جلالیان: با اجرا یمرحله دوم عملیات بیت المقدس و آزادسازی شهر هویزه، شدت قصاوت ارتش بعث در این شهر عیان شد. ماجرای محاصره دانشجویان و پاسدارن خط امام در عملیات نصر و قتل عام شهید علم الهدی و سایر شهدای هویزه و حتی عبور از پیکر شهدا با شنی تانک و رهاکردن پیکرها، تا تخریب کامل شهر بعد از اشغال همه در این برهه مستند شد.
اگرچه هویزه شهری با ساکنان عرب زبان بود، اما این رفتار بعثیان نشان از مقاومت عشایر غیور عرب آن داشت، چراکه اسناد می‌گوید در این شهر تنها دو دیوار سالم وجود داشت.
به واسطه همین موضوع شهر هویزه امروز در خوزستان در محلی دیگر نزدیک به همان شهر قبلی بازسازی شد و محل قدیم شهر نیز به عنوان یادمان شهدای حماسه هویزه و سردار شهید علم الهدی امروز زیارتگاه عاشقان و دلشیفتگان و دفاع مقدس و جهاد و مقاومت هست.
در ادامه به بررسی اسناد مربوط به این ماجرای در روزشمار انقلاب و دفاع مقدس در برهه زمانی ۱۸ تا ۳۰ اردیبهشت سال ۱۳۶۱ می‌پردازیم.
هویزه در واقع در مرحله دوم عملیات بیت المقدس آزاد شد، در کتاب نوزدهم روزشمار دفاع مقدس در تاریخ ۱۸ اردیبهشت چنین آمده هست «در نهمین روز از آغاز عملیات بیت المقدس شهر هویزه، پادگان حمید و بخش شمالی جاده اهواز خرمشهر آزاد و شهر اهواز پس از حدود بیست ماه از تیررس توپخانه دشمن خارج شد.»
«عقب نشینی لشکر ۵ مکانیزه و لشکر ۶ زرهی ارتش عراق از شمال منطقه عملیاتی بیت المقدس جنوب غربی اهواز و جنوب کرخه کور که از بعد از ظهر دیروز در پی پیشروی رزمندگان قرارگاه‌های فتح و نصر به طرف نوار مرزی و احتمال بسته شدن عقبه این دو لشکر عراق آغاز شده بود، همچنان ادامه دارد گزارش‌های قبلی حاکی از آن بود که دشمن جنوب کرخه کور هویزه و پادگان حمید را تخلیه کرده و به سرعت در حال فرار به سمت نوار مرزی کوشک و طلائیه هست گزارش‌های صبح امروز هم نشان میدهد نیرو‌های قرارگاه قدس در حال پیشروی به طرف پادگان حمید هستند. در هویزه نیز هیچ تحرکی از دشمن دیده نمی‌شود.»
همچنین در بخش دیگر از کتاب در همان برهه چنین گزارش شده: «راوی قرارگاه مرکزی کربلا و خبرنگار جمهوری اسلامی به مناطق آزاد شده در جنوب غربی اهواز و جنوب رودخانه کرخه کور رفتند و مشاهدات خود را از میزان خسارت‌های وارد آمده به شهر هویزه ثبت کردند.
عبدالله درویشی راوی قرارگاه مرکزی کربلا که بعد از ظهر امروز از مناطق آزاد شده در جبهه شمالی منطقه عملیاتی بیت المقدس دیدن کرده مشاهدات خود را چنین روایت کرده هست. ساعت ۱۶:۰۰ به اتفاق جناب سرهنگ صیاد شیرازی فرمانده ارتشی قرارگاه کربلا با هلیکوپتر به محل فرماندهی قرارگاه قدس شمال کرخه کور حرکت کردیم حدود ساعت ۱۷:۰۰ رسیدیم که گفتند سرهنگ لطفی فرمانده لشکر ۱۶ و فرمانده ارتشی قرارگاه قدس تشریف ندارند و ایشان در هویزه می‌باشند. سرهنگ صیاد شیرازی دستور دادند که همان‌جا بمانند تا ما پیش ایشان برویم. در اینجا مجدداً به وسیله هلیکوپتر به طرف هویزه حرکت کردیم و از بالای سرزمین‌های آزاد شده رد می‌شدیم.. بالاخره به بالای سر هویزه رسیدیم، اما چه هویزه‌ای ۱۴ هویزه‌ای که جز خاکروبه چیز دیگری از آن نمانده هست. تمام منطقه را صاف کرده بودند و انگار‌نه‌انگار در اینجا قبلاً ساکنینی زندگی می‌کرده‌اند. در هویزه سرهنگ لطفی را دیدیم…»
در ادامه این موضوع روایت دیگری هم در همنی بخش کتاب وجود دارد: «خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی نیز که در ساعت ۱۴:۳۰ امروز به همراه یک گروه گشتی رزمندگان از مناطق آزاد شده دیدن کرده در گزارش خود آورده هست: «شهر حماسه آفرین هویزه به دست چنگیزیان زمان با خاک یکسان شده و از این شهر جز در دو مورد دیواری سالم باقی نمانده هست. متجاوزین بعثی که پایان سلطه ننگین خود را در این منطقه مقدس کشورمان کاملاً بدیهی می‌بینند قبل از فرار از شهر هویزه تمام ساختمان‌های قابل سکونت آن را منفجر و با بلدوزر صاف کرده‌اند تا شاید بتوانند آثار جنایاتشان را بپوشانند. پل هویزه روی رودخانه کرخه کور و منبع آشامیدنی شهر نیز توسط متجاوزین بعثی منهدم شده هست. در میان خرابه‌های شهر قطعات منهدم شده چندین یخچال، کولر، کپسول گاز، پنکه، ظروف آشپزخانه، رختخواب و کتاب‌های درسی کودکان به چشم می‌خورد.
در این گزارش همچنین آمده هست: عشایر مسلمان در محور اهواز – سوسنگرد – هویزه با شنیدن خبر پیروزی قوای اسلام بر نیرو‌های کفر صدامی و آزاد شدن هویزه، سر از پا نشناخته و با وجد و شعف در کنار جاده اجتماع کرده و به اتومبیل‌هایی که به نشانه پیروزی با چراغ‌های روشن خود عبور می‌کنند احساسات خود را ابراز می‌دارند.»
اما چند روز بعد (۲۳ اردیبهشت سال ۱۳۶۱) پس از مشخص شدن این وضعیت و اقدامات ارتش بعث در هویزه که البته مردم آن ماهیت عربی داشتند «ایران از سازمان‌ها و مجامع بین المللی خواست تا با بازدید از هویزه، ابعاد وسیع جنایات رژیم عراق را از نزدیک مشاهده کنند. به گزارش مجاهدت از خبرگزاری جمهوری اسلامی، ستاد تبلیغات جنگ با انتشار اطلاعیه‌ای از سازمان‌ها و مجامع بین المللی به‌خصوص از سازمان‌های بی طرف و انسان دوست کشور‌های اسلامی دعوت کرد تا ضمن بازدید از هویزه شهر خون و شهادت به ابعاد وسیع جنایات ارتش عراق که حتی به هم وطنان عزیمان در خوزستان نیز رحم نمی‌کنند پی‌ببرند و از نزدیک مشاهده کنند که سردمداران رژیم عراق که سنگ هم وطنان عرب ما را به سینه می‌زنند، به چه‌سان خانه و کاشانه آنان را با تلی از خاک یکسان کرده و جنایتی فراتر از آنچه رژیم صهیونیستی در حق ملت زجر کشیده فلسطین و شهرهایی، چون قنیطره نمود، انجام داده‌اند. در بخشی از این اطلاعیه آمده هست: «ما از تمامی انسان دوستان جهان دعوت می‌کنیم تا با حضور در هویزه شهر عشق و ایثار نظاره‌گر ظلم رفته بر مردم بی‌گناه این خطه از میهن اسلامی‌مان باشند و ببینند چگونه صدامیان تمام ساختمان‌های قابل سکونت را منفجر و با بولدوزر‌ها صاف کرده‌اند و به چه‌سان در میان خرابه‌های شهر قطعات شکسته لوازم منازل و اوراق کتاب‌های درسی کودکان هم وطنانمان به چشم می‌خورد. رژیم بغداد که به دنبال شکست‌های پی‌در‌پی ارتش متجاوز دست به اعمال جنون آمیز می‌زند، بداند که مردم مسلمان ایران هرگز این جنایات وحشتناک را که به هم وطنانمان روا داشته فراموش نخواهد کرد و تا حق قانونی خود به ویژه حقوق مردم عربمان را از رژیم بعث صدام بازپس نگیرد آرام نخواهد نشست.»
با این اطلاعیه درست روز یعنی ۲۴ اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۱ این اتفاق رقم می‌خورد و بازدید خبرنگاران انجام می‌شود و تصاویری خوب و عیان کننده جنایات از این شهر که کاملا تخریب شده هست، مخابره می‌شود.
در بخش دیگری از همین کتاب در وقایع ۲۴ اردیبهشت ماه همراه با تصویری از این بازدید، امده هست: «به دنبال دعوت ستاد تبلیغات جنگ امروز گروهی از خبرنگاران داخلی و خارجی از آثار باقیمانده از تجاوز ارتش عراق در هویزه دیدن کردند.
به گزارش مجاهدت از خبرگزاری جمهوری اسلامی از اهواز خبرنگاران داخلی و خارجی به دعوت ستاد تبلیغات جنگ و به منظور ثبت جنایات صدامیان در تاریخ و افشای ماهیت دشمنان انقلاب اسلامی ایران از هویزه، شهر خون و شهادت که زمانی بیش از پنجاه هزار تن از هم وطنان عریمان در آن زندگی می‌کردند و اکنون جز ویرانه‌ای از آن باقی نمانده هست، بازدید کردند؛ و از نزدیک فجایع صدامیان را که حتی بر خواهران و برادران عربمان نیز رحم نکردند و سبعانه خانه و کاشانه آنان را به تلی از خاک تبدیل کردند، مشاهده نمودند.»
انتهای پیام/ ۱۱۹
