رژیم صهیونیستی به دنبال پایدار سازی حضور خود در خلیج فارس با استفاده از ابزار بسط و گسترش همکاری های اقتصادی می باشد.
سرویس جهان مشرق _ به تازگی رژیم صهیونیستی و امارات متحده عربی در ادامه گسترش همکاری های فی مابین بعد از امضا توافق ابراهیم اولین قرار داد تجارت آزاد میان رژیم صهیونیستی و یک کشور عربی را به امضا رساندند. پیمانی که به نظر میرسد حوزه های گوناگونی شامل نفت و گاز و انرژی، آموزش فناوری پیشرفته، کشاورزی و صنایع و … را شامل می شود.
سال پیش بود که وزیر تجارت امارات متحده عربی در مصاحبه ای با خبرگزاری بلومبرگ خبر از مذاکرات فشرده تجاری میان این کشور و رژیم صهیونیستی به منظور انعقاد یک توافقنامه تجاری و اقتصادی داد که هدف از آن رساندن حجم تجارت میان دو طرف به بیش از ده میلیارد دلار تجارت سالانه طی ۵ سال آینده بود.
در ادامه همین روند هواپیمایی حامل تجار امریکایی و رژیم صهیونیستی از مبدا تلاویو در ریاض به زمین نشست تا ضمن برقراری گفت و گوهای اقتصادی و تجاری میان رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی زمینه های گفت و گوهای سه جانبه میان این رژیم، عربستان سعودی و ایالات متحده امریکا را طی سفر ماه آینده جو بایدن رئیس جمهور امریکا به منطقه و ریاض مهیا سازند.
تلاش ویژه بن سلمان برای عادی سازی روابط با اسرائیل
طی سال های گذشته از زمان به قدرت رسیدن محمد بن سلمان، وی تلاش زیادی را در جهت مهیا نمودن زمینه های به رسمیت شناختن اسرائیل توسط عربستان صورت داده است. طی این مدت مصاحبه های متعددی که مقامات سعودی و از جمله شخص محمد بن سلمان داشته اند با تاکید بر عدم دشمنی میان عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی و لزوم به رسمیت شناختن این کشور مطابق با مفاد بیانیه سال ۲۰۰۵ ریاض در زمینه صلح خاورمیانه، سعی در اماده سازی شرایط مبتنی بر توافقات صلح اعراب – اسراییل داشته است.
در این راستا سال گذشته برای اولین بار دولت سعودی به سرمایه گذاران این کشور اجازه سرمایه گذاری های اقتصادی در سرزمین های اشغالی را از طریق شرکت خدمات مشاوره مالی جرد کوشنر داماد دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق امریکا داده است.
به نظر می رسد که بایدن که از ابتدای به قدرت رسیدن خود سعی در کاهش تمرکز بر مسائل خاورمیانه و تحت فشار قراردان دولت های متحد این کشور در سطح منطقه مطابق خواست های جناح مترقی حزب خود داشته است، به دلایل مختلف از جمله شعله ور شدن آتش جنگ در اروپا از طرفی و از طرف دیگر نامشخص بودن سرنوشت مذاکرات هسته ای ایران سعی در باز سازماندهی متحدان منطقه ای خود مطابق طرح های راهبردی منطقه ای دولت ترامپ دارد. به عبارت دیگر الگوی ثبات و تغییر در ساختار سیاست خارجی ایالات متحده امریکا این جا نیز خود را نشان داده و مشخص می نماید که منافع راهبردی دولت امریکا بالاتر از جدل های سیاسی داخلی این کشور مسیر و نقشه راه سیاست خارجی این کشور را در سطوح مختلف منطقه ای مشخص می نماید.
از این رو با توجه به نیاز دولت بایدن به تامین امنیت و ثبات عرضه انرژی، دولت امریکا بیش از هر زمان دیگری نیازمند توجه و حسن نیت متحدان منطقه ای خود می باشد که این مسئله با توجه به اهمیت موضع دو دولت متحد این کشور یعنی رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی جایگاه این دو کشور را به طور همزمان در قلب سیاست منطقه ای واشنگتن افزایش داده است. به عبارت دیگر نگرانی های امنیتی مشترک عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی از تحولات منطقه ای از جمله تحولات مرتبط با پرونده هسته ای ایران و سیاست منطقه ای جمهوری اسلامی ایران این دو را ناچار به اتخاذ سیاست منطقه ای بر مبنای الگوهای سیاست قدرت و برقراری موازنه نرم در برابر جمهوری اسلامی ایران نموده اند. از این رو به نظر می رسد که توافق آینده میان ریاض – تلاویو با میانجی گری ایالات متحده که بر مبنای واگذاری جزایر صنافیر و تیران در دهانه خلیج عقبه پایه گذاری شده است ضمن تکمیل برنامه راهبردی رژیم صهیونیستی به منظور تضمین ازادی عمل این کشور در دریای سرخ و رسیدن به آبهای خلیج فارس، می تواند نگرانی های عربستان سعودی در دریای سرخ را نیز حل و فصل نماید.
به عبارت دیگر عجله محمد بن سلمان به منظور عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی بر خلاف خواست های ملک سلمان پادشاه این کشور در جهت تثبیت قدرت منطقه ای عربستان سعودی و باز سازی روابط این کشور با ایالات متحده امریکا، متحد بزرگ خود می باشد تا روند جانشنیی وی بدون مشکل و آرام و تضمین شده باشد. از این رو رژیم صهیونیستی نیز با درک نگرانی های بن سلمان سعی دارد حوزه نگرانی های مشترک را به عنوان حوزه منافع مشترک ارتقا داده و از این طریق زمینه های عادی سازی را در این کشور هماهنگ نماید. عدم واکنش جدی گروه های مقاومت به تحرکات جدید رژیم صهیونیستی از جمله راهپیمایی روز پرچم را نیز می توان ناشی از درک تحولات منطقه ای از جانب گروه های مقاومت و تهدیدات کلان منطقه ای علیه محور مقاومت در نظر گرفت.
طرح ویژه “از دریای سرخ تا خلیج فارس” رژیم صهیونیستی
به هر صورت سفر مقامات تجاری و اقتصادی امریکایی و اسراییلی به عربستان سعودی در ادامه قراردادهای تجارت ازاد اسرایل با امارات متحده عربی نشان دهنده این می باشد که رژیم صهیونیستی به دنبال پایدار سازی حضور خود در خلیج فارس با استفاده از ابزار بسط و گسترش همکاری های اقتصادی می باشد. مسئله ای که در میان مدت می تواند خطر تحت نظر قرار گرفتن و احیانا خرابکاری در مسیر تبادلات اقتصادی منطقه ای جمهوری اسلامی ایران را در پی داشته باشد.
گفته میشود که هم زمان با این سفر برخی مقامات بلند پایه امنیتی رژیم صهیونیستی نیز به ریاض سفر نموده تا در مورد سفر بایدن به منطقه با مقامات ریاض رایزنی داشته باشند. این مسئله با توجه به سفر همزمان مقامات دفاعی صهیونیستی و سعودی به واشنگتن و رایزنی مقامات دفاعی دو طرف با مقامات امریکایی این گمانه زنی را ایجاد میکند که هر گونه رسمی سازی روابط میان رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی به سرعت به روابط عمیق دفاعی و نظامی و استراتژیک ارتقا پیدا خواهد نمود.
از این رو به نظر می رسد که رژیم صهیونیستی با توجه به تحولات منطقه ای و نیز داخلی رژیم مخصوصا با توجه به شکنندکی کابینه بنت به دنبال تسریع در عادی سازی روابط با عربستان به عنوان قطب جهان اسلام و تکمیل پروژه محاصره جمهوری اسلامی ایران می باشد.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
