سوم تیر ۱۳۸۴؛ انتخاباتی که به دور دوم کشیده شد

به گزارش مجاهدت از مشرق، محمد ایمانی در کانال تلگرامی خود در مطلبی نوشت:

امروز، سوم تیر، نوزدهمین سالگرد انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۴ است. انتخاباتی که به دور دوم کشیده شد و احمدی نژاد در دور دوم توانست با ۱۷٬۲۴۸٬۷۸۲ رای، در مقابل ۱۰٬۰۴۶٬۷۰۱ رای هاشمی رفسنجانی به پیروزی برسد.

در آن انتخابات، چهار نامزد از طیف اصلاح طلبان شامل “هاشمی رفسنجانی، مهدی کروبی، مصطفی معین و مهرعلیزاده”، و سه نامزد از طیف اصولگرایان، شامل احمدی‌نژاد، لاریجانی و قالیباف با یکدیگر رقابت می کردند.

در دور اول انتخابات که ۲۷ خرداد ۱۳۸۴ برگزار شد، این نتیجه به دست آمد:

۱ـ هاشمی: ۶ میلیون و ۱۵۹ هزار و ۴۵۳ رای

۲- احمدی‌نژاد: ۵ میلیون و ۷۱۰ هزار و ۳۵۴ رای

۳– کروبی: ۵ میلیون و ۶۶ هزار و ۳۱۶ رای

۴– قالیباف: ۴ میلیون و ۷۵ هزار و ۱۸۹ رای

۵– معین: ۴ میلیون و ۵۴ هزار و ۳۰۴ رای

۶– لاریجانی: ۱ میلیون و ۷۴۰ هزار و ۱۶۳ رای

۷– مهرعلیزاده: ۱ میلیون و۲۸۹ هزار و۳۲۳ رای

پراکندگی آرای نامزدها موجب شد انتخابات به دور دوم بکشد و در دور دوم، احمدی نژاد توانست نماد تغییر در برابر هاشمی رفسنجانی باشد که به همراه خاتمی و به مدت ۱۶ سال، دولت را در اختیار داشتند.

مدعیان اعتدال و اصلاحات، در این انتخابات با وجود اجماع بعدی بر سر هاشمی، با شکست سهمگینی مواجه شدند و بعدها حسرت خوردند که چرا در همان دور اول، ائتلاف نکرده بودند. اما مشکل آنها فقط پراکندگی نامزدها نبود، چرا که طرف مقابل هم با پراکندگی مواجه بود.

مشکل بزرگ تر آنها که در دور دوم بیشتر عود کرد، کارنامه منفی شان در دوران مدیریت چهار دولت مدعی سازندگی و اصلاحات بود که نارضایتی عمومی گسترده را فراهم کرده بود. آنها، نماینده وضع موجود بودند.

اکنون، انتخابات دیگری پیش روی ماست. سرنوشت انتخابات را از جمله دو چیز مشخص می کند: اولا پراکندگی یا اجماع نامزدها، و دوم، تلقی رای دهندگان، مبنی بر این که کدام نامزد می تواند موجب پیشرفت یا عقبگرد شود.

دو مسیر بیشتر نیست: عقبگرد به دولت یازدهم و دوازدهم (ائتلاف هاشمی، روحانی و خاتمی)، یا تداوم دولت شهید رئیسی، پس از خنثی کردن میدان مینی که روحانی بر جا گذاشت.

اکنون همان ائتلافی که می خواهد کشور را به دولت روحانی برگرداند، کارنامه خسارتبار او را گردن نمی گیرد. این طیف در اواخر دولت روحانی، آرزو می کردند بتوانند اقتصاد کشور را به وضعیت سال ۱۳۹۰ (قبل از دولت خود) برگردانند، اما دولت را بدترین رکورد های اقتصادی، به شهید رئیسی تحویل دادند.