به گزارش مجاهدت از گروه فرهنگ دفاع‌پرس، نائب‌علی خلیلی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قضایی با تاکید براینکه ذات وفاق و همدلی ملی، فرهنگ و کار فرهنگی هست، اظهارداشت: بدون فرهنگ اصلاً وفاق و همدلی رخ نمی‌دهد چون اگر تضاد فرهنگی وجود داشته باشد، قطعاً اتحاد میان دو شخص ناپایدار می‌شود، چه برسد به یک جامعه. جامعه مثل خانواده‌ای هست که در آن زوجین باید همطراز هم باشند و اگر تضاد فرهنگی وجود داشته باشد وحدت و اتحاد بین آنان شکل نمی‌گیرد. بنابراین لازمه وفاق و همدلی ملی همدلی فرهنگی هست و این دو مورد لازم و ملزوم یکدیگر هستند و از نظر عقلی قابل جدا شدن نیستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قضایی افزود: ما زمانی می‌توانیم همدلی ملی به معنای واقعی داشته باشیم که کشور از نظر فرهنگی دارای وحدت نسبی بوده و حداقل پایه‌های اساسی فرهنگی در جامعه مشترک باشد؛ مثلاً همگی ارزش‌های اساسی و نوع حکومت دینی را قبول داشته باشیم دشمن را بشناسیم و دوست را نیز شناخته باشیم. پس در جامعه در لایه‌های اخلاقی اجتماعی، سیاسی و غیره باید یکسری مشترکات و نوعی همدلی و وحدت فرهنگی وجود داشته باشد تا به مرحله همدلی ملی برسیم.
وی ادامه داد: حال آنچه که اهمیت دارد و باید به آن اشاره شود طریقه رسیدن به این وحدت فرهنگی هست که منجر به وفاق و همدلی ملی می‌شود. یکی از ابزارهایی که همواره در طول تاریخ موجب انتقال فرهنگ و نشر و گسترش فرهنگ شده هست بلاشک کتاب هست. کتاب در این زمینه رکن اساسی هست و در کنار سایر رسانه‌ها نظیر مجلات، تلویزیون، اخبار، موبایل‌ها و…کتاب از همه بیشتر بر گسترش فرهنگ و نشر آن موثر هست. در این راستا نیز رویدادهای فرهنگی نظیر هفته کتاب، نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران و… نقش اساسی کتاب را بیشتر نمایان می‌کنند و جلوه‌گری آن را به منصه ظهور می‌رسانند. بنابراین رویدادهایی مثل هفته کتاب و در کل رویدادهایی از جنس فرهنگ از آنجایی که باعث وحدت و همدلی فرهنگی می‌شوند می‌توانند به وحدت و همدلی ملی نیز کمک کنند.
خلیلی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این نکته که کتاب و کتابخوانی عنصر فرهنگی بسیار ارزشمندی هست که ابتدا باید در خردترین نهاد فرهنگی ریشه بدواند، گفت: منظور از این نهاد فرهنگی خرد در جامعه ما خانواده هست و پس از آن باید نهادهای کلان‌تر مثل مراکز آموزش عالی و مانند آن به مقوله کتاب و کتابخوانی بپردازند و آن را به عنوان یک ارزش معرفی کنند. البته که این مورد به سال‌ها کار فرهنگی و مداومت نیاز دارد، بنابراین در کنار این فرهنگ‌سازی‌های عمیق نامیدن یک روز به عنوان روز کتاب و کتابخوانی و اختصاص دادن هفته‌ای به کتاب و برگزار کردن نمایشگاه‌های سالانه‌ای مثل نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران قطعا و حتماً می‌تواند تاثیر بسزایی در کتابخوانی داشته باشد، اما این موارد باید در کنار فرهنگ‌سازی عمیق باشند و به تنهایی برای گسترش فرهنگ کتابخوانی کافی نیستند.
این حقوق‌دان اضافه کرد: به نظرم برای نهادینه کردن فرهنگ کتابخوانی باید از همان نهادهای خرد جامعه مثل خانواده، مدرسه، گروه‌های همسالان و… کار را شروع کرد وقتی این فرهنگ در کودکی در اشخاص نهادینه شود تا سنین کهنسالی نیز همراه آنان خواهد بود. بنابراین نقش خانواده‌ها و مدارس بسیار در زمینه گسترش فرهنگ کتابخوانی موثر هست و باید جدی گرفته شودو در نهاد خانواده تربیت باید به صورتی باشد که کتابخوانی و اهمیت به کتاب را به فرزند آموزش دهد. در نهاد مدرسه باید رشد و پرورش کودک به نحوی باشد که او ارزش کتاب و کتابخوانی را درک کند. بدین منظور کارهایی نظیر برقراری کتابخانه مدرسه، تعبیه کردن زنگ کتابخوانی در میان سایر برنامه‌های آموزشی می‌تواند بسیار مفید باشد.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که «با توجه به رویدادهای منطقه جای خالی تبلیغ چه کتاب‌هایی را در رسانه‌ها حس می‌کنید؟» اشاره کرد: با توجه به اتفاقات اخیر منطقه و جهان به نظرم کتاب‌هایی که در زمینه دفاع مقدس، بویژه داستان‌ها و رمان‌های این حوزه و حوزه مقاومت نوشته شده‌اند، باید بیشتر معرفی شوند. همچنین باید بیانات مقام معظم رهبری را نیز که به صورت کتاب هم منتشر می‌شوند، تبلیغ کرد. این بیانات می‌توانند در زمینه تشخیص مسائل و اتفاقات بین‌المللی برای عموم مردم راهگشا باشند. به طور کل در کنار تبلیغ سایر کتاب‌ها، جای خالی این کتاب‌ها و دستاوردهایی که نسل‌های قبلی ما داشته‌اند، احساس می‌شود. هرکدام از سربازان جان برکفی که در جنگ تحمیلی حضور داشته‌اند، خود به مثابه کتاب قطوری هستند که مطالعه آن برای حفظ ارزش‌های جامعه بسیار ضروری هست.
سی‌ودومین هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران با شعار «خواندن برای همدلی» از بیست‌وسوم تا سی‌ام آبان (۱۴۰۳) برگزار می‌شود.
انتهای پیام/ 121
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
