گروه اجتماعی دفاعپرس: رعایت موازین مربوط به حجاب و عفاف در جامعه موضوعی است که هم در قرآن بکرات بر آن تاکید شده و هم شرع بر آن حکم داده است، قانون گذار نیز در ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی برای کسانی که رعایت آن را نادیده میگیرند، جرم انگاری کرده است.
سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور از نظر شورای عالی انقلاب فرهنگی یکی از ۲۶ سازمان متولی امر حجاب و عفاف است. شورای عالی انقلاب فرهنگی در بهمن ماه سال ۱۳۷۶ با توجه به احکام شرعی و قوانین موضوعه و عرف رایج و نیاز جامعه که رعایت حجاب خواسته عموم مردم است، اصول و مبانی روشهای اجرایی گسترش فرهنگ و عفاف را در ۱۶ بند برای سازمانهای ذی ربط تدوین کرد.
پس از آن در مرداد ماه سال ۸۴ نیز راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف از سوی این شورا به تصویب رسید و در راستای آن ۲۶ دستگاه اجرایی از جمله سازمان مدیریت و برنامه ریزی به عنوان متولی امر عفاف و حجاب در کشور معرفی شدند.
بیشترین وظایف برای آموزش و پرورش، نیروی انتظامی و وزارت فرهنگ و ارشاد هرکدام با ۲۱ وظیفه و برای سازمان ورزش و جوانان ۱۸ وظیفه تعیین شده است، در کنار سازمانهایی مثل وزارت بهداشت و درمان، ستاد امر به معروف و نهی از منکر، سازمان میراث فرهنگی و … برای سازمان مدیریت و برنامه ریزی نیز ۹ وظیفه در نظر گرفته شده است.
اما در این میان با توجه به برنامه ریزیهایی که از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی برای دستگاههای ذیربط شده است، ظاهرا این دستگاهها در رابطه با اجرای طرحهای عفاف و حجاب در خواب غفلت بسر میبرند. بطوری که موضوع بدحجابی و بعضا حتی کشف حجاب در جامعه به معضلی جدی تبدیل شده که موجب اعتراض قرار گرفته است.
سازمان مدیریت و برنامه ریزی به عنوان سازمانی که وظیفه هماهنگی و راهبری نظام برنامه ریزی در چارچوب نظام برنامه ریزی کشور برعهده دارد، بجای اینکه با مداخلههای بموقع، هماهنگی دیگر سازمانها و ادارات، ابلاغ چارچوب وظایف سازمانها در خصوص عفاف و حجاب، ابلاغ مصوبات و تصمیمات شورای انقلاب فرهنگی به ادارات و دستگاههای ذیربط، راهبری امور توسعه مدیریت و سرمایه انسانی، نظارت و ارزشیابی جامع مدیریت عملکرد اعم از برنامهها، سیاستها، فرآیندها، فعالیتها و پروژهها در سطح استان و بررسی اخبار رسانهها و سایتهای اطلاع رسانی مانند سازمانهای دیگردر این رابطه ساکت و یا غافل مانده است.
در صورتی که غفلت سازمانهای تاثیرگذاری همچون سازمان مدیریت و برنامه ریزی که نقش هماهنگی را برعهده دارد موجب سکوت و غفلت دیگر سازمانهای متولی امر و بی تفاوتی مسئولان این سازمانها نسبت به موضوع حجاب و عفاف میشود. اما مقوله اجرای طرح عفاف و حجاب موضوعی است که نیاز به اقدامات پایهای و آموزشی با مشارکت و مداخله همه ادارات ذیربط و با هماهنگی، یکپارچگی و برنامه مدون و جامع دارد.
در این زمینه سازمانهای آموزشی مثل آموزش و پرورش و سازمان تبلیغات اسلامی میتوانند بیشترین نقش را در درونی کردن موضوع حجاب با گسترش وجدان و مبانی اخلاقی داشته باشند، و این فرایند به برنامهای منسجم و مناسب نیاز دارد. برنامهای علمی و موثر بر اندیشه و تفکر نوجوانان و جوانان بویژه از جنس بانوان تا این گروه از بدو امر و از پایه بر اساس وجدان بر موضوعات اخلاقی پایبند بوده و رعایت حجاب را با فکر خود پذیرفته و داوطلبانه به آن گرایش یابند.
البته اگر موضوع حجاب از درون افراد پذیرفته شود، بجای استفاده از رفتار سلبی و توان انتظامی برای اعمال قوانین در این زمینه، افراد خودجوش به رعایت آن ترغیب شده و دیگر نیاز به استفاده از قوانین بازدارند و شیوههای سلبی و صرف هزینههای اضافی نمیباشد.
در کنار همه عوامل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، نیاز به هماهنگی، بسیج و سازماندهی همه ادارات است، و البته این هماهنگی در بر عهده سازمان مدیریت و برنامه ریزی هست، در این صورت شاهد اتفاقات خوبی در جامعه در رابطه با موضوع حجاب و عفاف خواهیم بود.
در پایان امید است که همه سازمانهای ذیربط در خصوص عفاف و حجاب متحدانه پای کار بوده و با پیگیریها و انجام به موقع وظایف خود و ارائه بموقع آموزش کودکان و نوجوانان و آشنایی این گروه با موازین اخلاقی حجاب و تاثیرات مثبت آن در زندگی، افراد از گرایش به بدحجابی و کشف حجاب خودداری کرده وشاهد جامعهای پاک و عاری از بدحجابی باشیم.
انتهای پیام/ 241
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است